Pre-midlife crisis of ondernemersblues?

[Bart van den Belt]

Pre-midlife crisis of ondernemersblues?

De afgelopen twee weken ben ik met mijn lieftallige echtgenote op vakantie naar Toscane geweest. Vakantie is leuk. Vakantie is ontspannend. Op vakantie kun je rustig nadenken over waar je mee bezig bent en waarom.

 

Tjah... waarom ben ik eigenlijk bezig met waar ik mee bezig ben? Waarom ben ik niet bezig met andere bezigheden? Waarom moet ik op de avonden en dagen werken dat mijn vrienden feestjes vieren? Waarom zit ik al ruim drie jaar alleen tegen een witte muur aan te staren; eenzaam, maar hard werkend. Drie jaar na de oprichting van mijn onderneming kom ik eigenlijk tot de conclusie dat ik het zat ben! Ik wil voor een baas werken. Ik wil terug naar de roots... Ik wordt vakkenvuller!

 

Wat een genot moet het zijn om dag na dag de buurtsuper een beetje mooier te maken. Om orde te scheppen in de chaos die het winkelend publiek zelf creëert en in een oogwenk weer achter zich laat; zich niet bewust van de processen die zich afspelen achter de kwaliteitsproducten. Bevangen door emotie kijk ik naar een rij italiaanse blikjes tomaten die als een spiegel in de rijen staan. Wachtend tot een bezoeker er één uit haalt en een gat achter laat in deze ultieme vorm van perfectie. Ik zou met trots het schort dragen, wetend dat ik verantwoordelijk ben voor ieder product dat verkocht wordt. Met twinkeling in mijn ogen zou ik korting-stickers plakken; producten die bijna afgeschreven zijn worden zo onthouden van een harde plof in de container. De ultieme vorm van werken; dé sleutel zijn binnen de buurtsupermarkt. Echt werk; fysiek en onbevooroordeeld voor welk product dan ook. Eindelijk een échte baan...

 

Zucht... volgens mij begin ik langzaam te raaskallen. Bevind ik mij in een ondernemersblues of heb ik op mijn 25e een pre-midlifecrisis? Bestaat dat eigenlijk wel? Heeft iemand zin om ergens in de buurt van Utrecht samen een kantoortje te huren?

[R.I.P. - Fred Wiersma]

 

...

Zucht... volgens mij begin ik langzaam te raaskallen. Bevind ik mij in een ondernemersblues of heb ik op mijn 25e een pre-midlifecrisis? Bestaat dat eigenlijk wel? Heeft iemand zin om ergens in de buurt van Utrecht samen een kantoortje te huren?

 

Raaskallen? Integendeel, prachtig geschreven, reus daarvoor!

 

Andere oplossing is iets huren in een bedrijfsverzamelgebouw, moeten er toch zat van zijn in Utreg?

[Henri Kroeze]

Daar wordt jij ook niet blij van. Tijdens de lunchpauze ben je de winkel al opnieuw aan het indelen en aan het eind van de dag heb je ruzie met de chef.

 

Gewoon doorgaan, wellicht eens wat mede ondernemers ontmoeten? Borrel, netwerk, HL bijeenkomst?

 

Maar als je echt geen plezier in je werk hebt, moet je m.i. toch wel iets anders gaan doen.

[djluc]

Even voor de duidelijkheid, wat doe je precies en hoe ziet je ondernemersleven er uit?

[Bart van den Belt]

@ Henrie Kroeze

Over het algemeen heb ik enorm veel lol in mijn werk. Het alleen aan het werk zijn is wat me opbreekt; ik zou graag collega's om me heen hebben.

 

@ djluc

Mijn werkzaamheden bestaan eigenlijk uit twee delen:

1: Optreden als goochelaar voor zakelijke gelegenheden en informele feesten

2: Runnen van een artiestenbureau

 

Na een aantal jaar zelf opgetreden te hebben als artiest kreeg ik op een bepaald punt zoveel aanvragen dat ik het alleen niet meer af kon. Eerst heb ik toen een aantal collega-artiesten bij mijn website erbij opgezet zodat ik klanten kon verwijzen naar een artiest en toch zelf de boeking af kon handelen. In de loop der tijd (vanaf mijn 18e) ben ik uitgegroeid tot artiestenbureau. Inmiddels ben ik met Multitainment.nl en Artiestboeken.nl één van de best bezochte artiestenwebsites van Nederland. Overdag werk ik nu op kantoor voor het bemiddelen voor en managen van artiesten. Dit wissel ik af met optredens in de avonduren en regelmatig tijdens werkuren.

 

[R.I.P. - Fred Wiersma]

@Bart, misschien je profiel aanvullen, en een linkje in je handtekening? Wie weet welke ondernemer eens een artiest wil boeken? ;)

 

[Annedien Hoen]

Mijn equivalent van die mijmering is de plantsoenendienst, het contact met de elementen lijkt me een verademing ;-)

En je mag dan ook nog van plantsoen naar plantsoen tuffen en een bakje koffie uit je thermoskan schenken terwijl je op je schoffel leunt. Maar ook fysiek hard werken en daar de voldoening van voelen, en flink afgemat in je mand belanden en meteen als een blok in slaap vallen. Héérlijk!

 

Nog los van de inhoudelijke uitdaging van een eigen bedrijf runnen is het iets dat je altijd "in de lucht moet houden". Het is een grondtoon, een airconditioning die niet uit mag vallen omdat je producten dan bederven, een ademhaling die niet mag stoppen- kortom, een hele verantwoordelijkheid die je helemaal alleen draagt. De vleugels van een bedrijf om je heen voelen is (in elk geval in het gedachtenexperiment) een prettig idee.

 

Daarnaast is vakkenvullen of de plantsoenendienst absoluut pretentieloos. En dat kan heel bevrijdend zijn.

 

[Hans v N]

Heel herkenbaar en prima verwoord. Ook ik verlang regelmatig naar een reguliere baan. Niet perse eentje die fysieke voldoening geeft maar eentje waar je de schuld van een verloren dag bij een ander kan neerleggen, waar je het plezier van een topdag kan delen, geen noemenswaardig risico's hoeft te dragen en gewoon aan het einde van iedere maand een vorstelijke vergoeding mag incasseren.

 

Waarom heb ik ook weer ontslag genomen?

 

 

 

[GJ Bramer]

Heb ook wel eens gedroomd:

- je hele leven een vaste werkgever, werken van 8.30 tot 17.00, geen minuut langer

- je werk is ok, niet goed en niet slecht, je vindt wel best zo

- geen hoge pieken en diepe dalen

- om 17.15 kom je thuis, biertje, chipje

- 18 uur aan tafel

- koffie met koekje

- 19 uur tv aan en wat er op te zien is vind je leuk ???

- 22-23 naar bed

 

etc etc

 

zo'n leven, zonder stress, zonder opwinding en je vindt alles wel ok

 

er zijn hele volksstammen die zo leven of hebben geleefd en het lijkt me vreselijk, maar zo af en toe denk ik wel ..........

 

GJ

 

 

[Hans van den Bergh]

Tjonge, wat een mooie overpeinzingen hier. En over precies hetzelfde als waar ik momenteel mee bezig ben: Ik wil graag doen waar ik goed in ben en daar mijn voldoening uit halen. Op dit moment vraag ik mij dat ook vaak af (heb ik overigens genoeg tijd voor, want ik ben op 'doctor's orders' voorlopig op strikte rust gezet.): "Als je lekker bezig kunt zijn en daar veel voldoening uit kunt halen, wat en hoeveel doet de materiële beloningsvorm (loon, winst, e.d.) er dan nog toe?"

 

Succès en groet,

 

Hans

(CREANIZE!)

[Bart van den Belt]

Blijft nog de vraag of iemand het leuk zou vinden om samen een kantoortje te huren rond Utrecht? Ieder doet zijn eigen ding maar je zit toch niet alleen...

[modnote]Wil je dit soort oproepen in vraag & aanbod plaatsen a.u.b?[/modnote]

[Bart van den Belt]

Ehm... Ligt het aan mij of bestaat "vraag en aanbod" niet?

Kan dit in ieder geval niet vinden onder het tabblad "forum".

Kun je me op weg helpen?

 

/edit/ Never mind... gevonden! /end edit/

[Chris Bakker]

Leuk om te lezen. Mijn "Pre-midlife crisis" zit juist aan de andere kant van de lijn; midden in loonsdienst. De saaie werkdagen zonder uitdaging, de zeer voorspelbare regelmaat en het duffe gekwebbel met collega's. Daarom wil ik juist zelf gaan ondernemen.

 

Misschien is het een ondernemersversie van het gras van de buren? :P

[djluc]

Waar zit nu echt hetgeen wat je niet leuk vindt en kan je dat niet bijvoorbeeld uitbesteden? Je zegt bijvoorbeeld dat je tegen een witte muur zit te staren. Wil dat zeggen dat je teveel kantoorwerk in je eentje hebt?

[anna82]

Schrale troost, het gaat wel weer over. ;) Het klinkt heel bekend en ik had er ook een tijd last van.

Ik zou niet met 1 iemand kantoor delen (moet maar afwachten of het klikt...) maar zoeken naar grote kantoren waar veel zelfstandigen zitten. Heb er zelf geen ervaring mee hoor, maar wel al vaak over het idee gelezen. Mijn oplossing was: een mooie lieve hond, als het nog een waakhond is zoals duitse herder, dan kan je de voer nog in de boekhouding stoppen ook. ;) Zo heb je af en toe toch verplicht weer pauze, even eruit, frisse neus halen.

 

Verder zou ik kijken van welke taken je energie krijgt, en welke je saai vindt, uitstelt, etc. Misschien kan je die laatste anders aanpakken of misschien zelfs uitbesteden. En misschien niet alleen managen, maar ook soms zelf opdrachten uitvoeren? Als je het leuk vindt en daar energie van krijgt.....Alleen draaiend houden is killing voor je motivatie, dat heb ik wel geleerd de afgelopen jaren. ;)

[Geko]

Het leven en ook ondernemen of werken bestaat vaak uit dualiteiten: verbonden zijn vs. vrijheid. De kunst is om in vrijheid verbonden te zijn en daarnaast uit te vinden welke bekwaamheid het beste bij je past. Waar je verondenheid mist en hoe je deze weg kan nemen. Zie ook: http://www.eelcosmit.nl/