Non-dealer adverteert met ons product

[HenkHenk]

Ik run een kleine groothandel in consumenten-electronica met een select dealernetwerk binnen de BeNeLux. De kracht achter ons bedrijf en onze merken zijn de exclusiviteit ervan, onze producten worden uitsluitend verkocht via geselecteerde dealers. Nu zijn er in het verleden diverse bedrijven geweest die onze producten online hebben aangeboden terwijl ze geen dealer waren. Dat soort zaken heb ik altijd telefonisch en in goed overleg kunnen oplossen.

 

Nu heb ik echter recentelijk weer een online winkel (geen dealer) ontdekt die onze producten aanbied. Navraag leert dat de beste man deze producten niet eens kan leveren. Ik heb telefonisch contact opgenomen met dit bedrijf maar men weigert de producten van hun site te halen.

 

Mijn vraag is of, en zo ja, welke wetgeving cq. jurisprudentie er bestaat om dit soort zaken in de kiem te smoren.

 

Voor de critici: Nee, ik ondervind er niet direct economische schade van, aangezien de man de producten niet elders inkoopt, maar er ontstaat wel reputatieschade. Ik beloof mijn dealer exclusiviteit en daar hoort geen derderangs internetshop bij.

 

Alvast bedankt voor uw inbreng!

 

[Joost Rietveld]

Dag Henk

 

Als jouw exclusiviteit keihard is (oftewel, je weet zeker dat jouw leverancier geen zaken met anderen doet), wat let je dan om op jouw website op te nemen dat andere aanbieders die claimen dit product te kunnen leveren het niet zo nauw nemen met de waarheid.

 

Ik denk niet dat jij als wederverkoper van iemand kan eisen dat ze het aanbod van hun site halen. Dat zou eerder op de weg liggen van jouw leverancier.

 

groet

Joost

[eentje]

Ik ben bang dat je er weinig aan kan doen.

 

Wat je wel kan doen is duidelijk kenbaar maken in de informatie die jij verspreid wie de officiële dealers zijn die jij ondersteunt.

 

[TwaBla]

 

Er bestaat niet zoiets als een 'officiële dealer'. Een geautoriseerde wederverkoper is iemand die zich aan de marktindeling van de groothandel onderwerpt. Maar binnen de EU is handel vrij, dus als een andere wederverkoper inkoopt bij een andere groothandel (of collega-dealer) kan die zomaar jouw markt opstomen. Als er geen concreet aanbod achter een aanbieding zit, kun je een wederverkoper wellicht aanpakken op misleiding.

[eentje]

Gaat het hier om een website b2c of b2b?

 

Als het b2c is zou het kunnen via de wet oneerlijke handelspraktijken als de website daadwerkelijk het aangebodene niet kan leveren.

[StevenK]

Ik ben bang dat je er weinig aan kan doen.

Als hij zeker weet dat die nepdealer niet kan leveren, kan hij in kort geding vorderen dat de vermelding van de producten verwijderd en gerectificeerd wordt.

[Cees van der Waal]

Deze zaak riekt toch naar merkinbreuk.

 

Als je licentie op (de verkoop van) merkartikelen hebt, kan het m.i. niet zo zijn dat een niet-licentiehouder met (de merknaam van) dergelijke artikelen "goede sier" kan maken. Als hij bovendien niet eens blijkt te kunnen leveren, doet dat afbreuk aan de reputaie van het merk, aan de zaken van de merkhouder en (je ben immers licentienemer) aan jouw zaken.

 

Mijn advies zou zijn: leg de zaak even voor aan een advocaat die dit soort zaakjes vaker bij de hand heeft gehad (ik ken er wel een die niet al te duur is). Ik geef je een vrij goede kans. Het kan wel zo zijn dat je --immers ben je niet zelf de merkhouder-- de medewerking van je licentiegever (lees: leverancier) nodig hebt om in rechte te kunnen optreden.

 

Met het bovenstaande begeef ik me enigszins op glad ijs (ik ben geen advocaat), maar dat brengt de tijd van het jaar met zich mee :-)

 

Vriendelijke groet

 

Cees van der Waal

[TwaBla]

Naah. Binnen Europa bestaat vrij verkeer van goederen. De ene groothandel kan de andere niet verbieden legaal verworven producten te verkopen. En dan is promotie vervolgens ook toegestaan. Heb je helemaal geen licentie voor nodig. Juist niet! Heeft iets met 'uitputting' van het merkrecht te maken. Als er echter promotie gemaakt wordt voor een merk dat niet verkocht wordt, zou het best wel eens inbreuk op het merkrecht kunnen zijn. Maar wie gaat die weg bewandelen, als misleiding al voldoende is?

[Cees van der Waal]

"HenkHenk" (HH) wordt/is niet misleid --namelijk door het niet (kunnen) leveren van de betreffende andere partij-- en ondervindt dus daarvan geen schade. Hij zal dus geen zaak kunnen aanspannen op die grond.

 

Maar er kan m.i. wel aannemelijk worden gemaakt dat de reputatie van het merk schade wordt aangedaan door het (malversaire) optreden van die andere partij. Daarom denk ik dat HH eventueel via de weg van de merkaantasting een kans maakt om met succes op te kunnen treden.

 

Wat zegt advocaat StevenK ervan?

[Highio]

Ik ben ook zeker benieuwd naar een juridisch inzicht, maar wat is er verboden aan een nul voorraad? Desnoods koopt die handelaar één apparaat van een retailer. Het kan weliswaar vervelend zijn, maar ik geloof niet dat het zo snel strafbaar is of juridisch aangepakt zou kunnen worden. Binnen Europa zwerven van bijna alles overvoorraden en restpartijen rond. Of waar ligt dan de grens als ik als ontevreden consument mijn apparaat weer te koop aanbied?

 

Groet,

 

Highio

[Edward]

 

Maar er kan m.i. wel aannemelijk worden gemaakt dat de reputatie van het merk schade wordt aangedaan door het (malversaire) optreden van die andere partij. Daarom denk ik dat HH eventueel via de weg van de merkaantasting een kans maakt om met succes op te kunnen treden.

 

Dat is maar zeer de vraag. Ik deel de stelling van TwaBla dat de uitputting van het merkrecht een belangrijke rol speelt.

 

Uitputting van een merkrecht houdt in dat de merkhouder de (verdere) verhandeling van een product niet op grond van het merkrecht kan verbieden wanneer dat (merk)product door hem zelf - of met zijn toestemming - op de markt is gebracht. Met het vrij verkeer van goederen binnen de EU betekent dat wanneer het product in de EU op de markt is gebracht met toestemming van de merkhouder, hij tegen die verdere verhandeling niet meer kan ageren. Is het product buiten de EU op de markt gebracht dan zou de merkhouder zich nog wel tegen de invoer in de EU kunnen verzetten.

 

NB: een licentiehouder heeft een afgeleid recht en zou eventueel op grond van het merkrecht kunnen optreden.

 

 

Terug on topic. Of HenkHenk de merkenrechtelijke bescherming geniet is niet duidelijk. Wat houdt de exclusiviteit in waarover HenkHenk spreekt? Gaat het hier om een uitsluitend verkooprecht of is het een luxeproduct? Wanneer het gaat om een uitsluitend verkooprecht dan is de vraag wie dat verleent, HenkHenk of de merkhouder(s)? Voor welk territoir geldt het evt. exclusieve verkooprecht? Benelux of verder? Is er uberhaupt wel sprake van een merkenrechtelijke bescherming (lees: een merk)? Ik kan zo nog wel even doorgaan.

 

Dit soort zaken ligt altijd erg genuanceerd. De verstrekte info is onvoldoende om de zaak op de individuele merites te beoordelen. De vraag is ook of een forum zich daarvoor leent. Ik denk dat de bal eerst bij HenkHenk ligt om meer achtergrondinformatie te verschaffen.

[TwaBla]

"HenkHenk" (HH) wordt/is niet misleid --namelijk door het niet (kunnen) leveren van de betreffende andere partij-- en ondervindt dus daarvan geen schade. Hij zal dus geen zaak kunnen aanspannen op die grond.

 

Ik ben geen jurist, maar me dunkt dat HH schade ondervindt van misleidende reclame (als de concurrent niet kan leveren - als die wel kan leveren is er van misleiding geen sprake) en dus op grond van de Wet OHP een zaak heeft.

 

"De Europese wetgeving beschermt consumenten en personen die een commerciële, industriële of ambachtelijke activiteit of een vrij beroep uitoefenen, alsmede de belangen van het publiek in het algemeen, tegen misleidende reclame en de gevolgen daarvan."

 

Maar er kan m.i. wel aannemelijk worden gemaakt dat de reputatie van het merk schade wordt aangedaan door het (malversaire) optreden van die andere partij. Daarom denk ik dat HH eventueel via de weg van de merkaantasting een kans maakt om met succes op te kunnen treden.

 

Wellicht. Maar tot bij het Europese Hof is uitgevochten dat exclusieve distributie niet door middel van het merkrecht afgedwongen kan worden. Al zijn daar wat kleine uitzonderinkjes op: luxe-merken die in heel Europa hun distributie strak geregeld hebben. Is behoorlijk ingewikkeld.

 

[TwaBla]

Ik ben ook zeker benieuwd naar een juridisch inzicht, maar wat is er verboden aan een nul voorraad?

 

Nul voorraad is niet verboden. Klanten lokken met nul voorraad is echter wel aan te pakken. Ik ken geen Nederlandse voorbeelden, maar in Frankrijk en Belgie moeten hypermarkten bv precies aangeven in hun advertenties hoeveel van hun loss leaders ze op voorraad hebben. Juist omdat ze reclame maakten met scherpe aanbiedingen die amper beschikbaar waren. In Engeland moeten retailers expliciet aangeven dat hun voorraad beperkt is. Wie even graaft, vindt vast relevante jurisprudentie.

[TwaBla]

 

Zie quote uit recent boek over misleidende reclame waarin aangegeven wordt dat de Wet OHP juist eerder door de concurrent dan misleide consument gebruikt zal worden, met legio aanwijzingen over een evt rechtsgang inclusief kort geding.

[Edward]

In aanvulling op de Wet Oneerlijke Handelspraktijken (Wet ohp) is een verwijzing naar de Consumentenautoriteit op z'n plaats die als toezichthouder fungeert. Over de de wet en de omvang van bescherming met betrekking tot lokkertjes is voldoende op deze site te vinden.

 

In de bijgevoegde brochure is goed te lezen welke bescherming je als ondernemer kunt ontlenen aan de Wet ohp.

brochure OHP

[Hans v N]

Artikel 6:194-196 BW: misleidende en vergelijkende reclame

(Burgerlijk Wetboek, Boek 6, Titel 3: Onrechtmatige Daad, Afdeling 4: Misleidende en vergelijkende reclame)

--------------------------------------------------------------------------------

 

Artikel 194 BW

 

Hij die omtrent goederen of diensten die door hem of degene ten behoeve van wie hij handelt in de uitoefening van een beroep of bedrijf worden aangeboden, een mededeling openbaar maakt of laat openbaar maken, handelt onrechtmatig, indien deze mededeling in een of meer opzichten misleidend is, zoals ten aanzien van:

 

c. de omvang van de voorraad;

 

Mij lijkt het nogal moeilijk te bewijzen dat iemand geen voorraad heeft en daar ook niet aan kan komen. Veel webwinkels hebben geen voorraad en kopen zelf pas in als er een order is. De eenvoudigste manier om het ontbreken van voorraad en het onbreken van een aanvoerkanaal met als gevolg het voeren van misleidende reclame te bewijzen is het (laten) plaatsen van een of meerdere orders.

 

Mogelijk komt de aap dan uit de mouw als hij toch kan leveren en kan je aan de hand van serienummers de herkomst achterhalen. Dan zijn via het merkenrecht zaken wellicht aan te pakken maar daar is al een een ander over geschreven in deze draad.

 

[HenkHenk]

Kijk, dat zijn een paar reacties meer als waar ik op gehoopt had. Ik had gedacht dat het antwoord wat eenvoudiger zou zijn.

Ik heb nu in ieder geval een paar handvatten om mee verder te werken, waarvoor dank.

 

Ter info: Het merkenrecht ligt bij de leverancier, dat wil zeggen de merknaam in combinatie met het logo, de merknaam an sich is niet als merk te registreren. Verder bestaat er een overeenkomst met onze leverancier dat we het exclusief leveringsrecht hebben voor de BeNeLux voor alle producten van het betreffende merk.

 

Overigens hebben we al eens, onder een alias, online een bestelling geplaatst bij de genoemde webshop. Daarop kwam geen reactie, ook niet na een herinneringsmail.

 

Ik denk dat ik binnenkort eens bij de beste man langs ga om te proberen hem zover te krijgen de producten van zijn site te halen. Nu zal ik dit eerst op een beschaafde manier proberen, maar ik kom wel graag beslagen ten ijs als het erop aan komt.

[Sheepdog]

Ik ben ook zeker benieuwd naar een juridisch inzicht, maar wat is er verboden aan een nul voorraad?

 

Nul voorraad is niet verboden. Klanten lokken met nul voorraad is echter wel aan te pakken. Ik ken geen Nederlandse voorbeelden, maar in Frankrijk en Belgie moeten hypermarkten bv precies aangeven in hun advertenties hoeveel van hun loss leaders ze op voorraad hebben. Juist omdat ze reclame maakten met scherpe aanbiedingen die amper beschikbaar waren. In Engeland moeten retailers expliciet aangeven dat hun voorraad beperkt is. Wie even graaft, vindt vast relevante jurisprudentie.

 

In Nederland gebeurt dat toch op grote schaal en met name de grote ketens maken zich daar "schuldig" aan. Bart Smit adverteert met een game in de aanbieding die na een half uur is uitverkocht vanwege voorraad gebrek of de game is niet eens op voorraad in een aantal filialen. MediaMarkt doet ook niet anders met elektronica en zo zijn er nog veel meer te noemen.