Kan fiscale fraude melden door de beugel?

[Marjan]

Hmm misschien best eens een aardige voor een nieuw topic: wanneer meld je (vermoeden van) fiscale fraude en wanneer niet? Dit in het licht van kennissen/familie/relaties niet, anderen wel? Of is de omvang van de (vermoedelijke) fraude bepalend?

 

In discussies (nog) niet op HL) merk ik wel dat hier heel verschillend mee omgegaan wordt. Brengt mij persoonlijk ook wel eens in de spagaat.

 

Meningen?

 

 

Mod edit: we gaan met de discussie die hier is ontstaan even verder in dit nieuwe topic

[Altijd op Vakantie]

Kun je dat toelichten?

 

Jahoor ;D... Er zijn vele particulieren die een tweede huis hebben en dat af en toe verhuren, een van de dingen waar ik me mee bezig hou is het bemiddellen tussen huurders en verhuurders en krijg daar een provisie voor. (no cure, no pay)

 

Voorbeeld. Jij gaat op vakantie naar Torremolinos en huurt via mij een flat met zicht op zee, dan betaal jij de huur aan mij en ik ben jou contactpersoon. Ik op mijn beurt betaal aan de flat eigenaar de huur voor een week. Het verschil tussen wat jij betaald en wat ik betaal is mijn winst. Als de eigenaar mij geen factuur stuurt en na twee keer vragen dat nog niet doet dan maak ik er eentje met zijn gegevens en die stuur ik naar hem toe. Ik weet niet of dat het mag maar mijn boekhouder heeft me dat ooit een keertje zo uitgelegd en ik heb er ook nooit vragen over gehad... (ik heb wel een spaanse SL, dus de regels zullen wel anders zijn)

 

Groeten Arie

[Mohamed Boulahfati]

Toen ik jaren terug met mijn bedrijf begon, ergens in de helft van het jaar, kreeg ik in december van dat jaar een rekening wat 2x de normaal te betalen sociale bijdrage was. En 2 jaar later kreeg ik een afrekening en daarin moest ik nogmaals sociale bijdragen betalen, maar nu hebben ze het HELE opstartjaar (ook al ben je pas ergens in het midden gestart) gelijkgesteld met het jaar daarop betreft de inkomsten. En dus moest ik een vrij groot bedrag ophoesten.

Nu heb ik het geluk dat mijn inkomsten hoog zijn en dus heb ik die bedragen allemaal kunnen afschrijven, maar ik ken genoeg bedrijven die overkop zijn gegaan hierdoor.

 

Dus zolang ze bij de belastingen geen eerlijk systeem hebben (ze zouden eraan werken) ga ik ook geen moeite doen om iemand aan te geven.

 

Just my 2 cents... ;D

[teunis]

Ik heb wel gemengde gevoelens en ja, die zijn gekleurd door ervaring.

 

Een aantal jaren geleden heb ik een boekenonderzoek gehad n.a.v. privégebruik auto. Ik dacht alles keurig op orde te hebben met mooie exceloverzichten en mijn digitale agenda. Helaas trok de Belastingdienst dit in twijfel en vond het geheel er niet primair genoeg uitzien (geen verkreukeld schrift met koffievlekken en handgeschreven routes). Om dit kracht bij te zetten werd eea naar een higher level getrokken en kreeg ik te horen dat een tankstop langs de snelweg ook als stop- en startpunt in de rittenadministratie moest worden opgenomen (stel je voor dat ik privé 30 rondjes op de parkeerplaats zou hebben gemaakt).

 

Uiteindelijk is eea tot een vaststellingsovereenkomst gekomen waarbij ik -zeg maar- ben gematst.

 

Ik ken een aantal mensen in mijn directe omgeving die alles aan elkaar schrijven en volop prive rijden. Moet ik ze aangeven?

- Aan de ene kant denk ik ja want ik heb ook de consequenties moeten dragen ((on)terecht of grijs).

- Aan de andere kant denk ik nee; wat schiet ik er mee op? Ben ik een verlengstuk van de BD? Nee. Behoort het tot mijn "goed burgerschap"? ....

 

Als alle "fraudeurs" vanaf morgen netjes gaan betalen, wordt dan de belastingdruk verlaagd vanwege meer inkomsten of...

[Dennis_van_Dijk]

Als alle "fraudeurs" vanaf morgen netjes gaan betalen, wordt dan de belastingdruk verlaagd vanwege meer inkomsten of...

 

Niet of... het is mijn vaste overtuiging dat dan de belastingdruk daalt.

 

De overheid is geen commerciële instelling die streeft naar zoveel mogelijk winst, de overheid wil net zoveel geld uit de samenleving trekken als nodig om haar taken uit te kunnen voeren. Iedere euro meer ontwricht de economie en zou alleen maar averechts werken.

De Belastingdienst heeft ook niet als opdracht om zoveel geld als mogelijk binnen te harken, ze heeft als opdracht om "haar deel" binnen te halen en niets meer dan dat. Het deel van de Belastingdienst wordt gewoon kleiner als iedereen zou betalen wat ze zouden moeten betalen.

 

In mijn ogen is het ook de maatschappelijke taak van fiscalisten om er voor te zorgen dat hun cliënten afdragen aan de fiscus wat ze moeten afdragen maar geen stuiver meer dan dat. Het zoeken naar "voordelen" en het bedenken en implementeren van legale constructies helpt om dit doel te realiseren. Hierdoor is er meer consumptie mogelijk en wordt de economie gestimuleerd.

[P.J.]

Ik heb een klant gehad die er een Porsche van reed. Toen hij zijn bedrijf stopte zuchtten zijn collega's van opluchting......

[brood]

Kent u deze vragen en antwoorden van een enquêtebureau?

 

1)   1000 personen ondervraagd wat is het resultaat?

Ruim 20 procent geeft toe dat ze vandaag zwartwerken, en 44 procent zegt dat ze het ooit hebben gedaan. 86 procent zegt dat ze iemand kennen die zwartwerkt. Die cijfers liggen in de lijn der verwachtingen, maar wat me het meest heeft verrast, is dat 37 procent van de ondervraagden toegeeft dat ze gesjoemeld hebben bij de aan- of verkoop van onroerend goed

 

2)   Arbeiders, zelfstandigen en studenten zijn de grootste zwartwerkers, maar ook pastoors sjoemelen blijkbaar. Hoe doen die dat?

Ze geven bijvoorbeeld de bedragen niet aan die ze krijgen voor het opdragen van een mis. Dat is zwartwerk. Of ze vergeten het geld van de kaarsenverkoop in hun kerk. Ook dat zijn zwarte inkomsten.

 

3)   Ons fiscale systeem werkt zelf fraude in de hand, zegt u. De belastingaangiftes noemt u de beste fictie die elk jaar verschijnt.

 

Vindt u het niet raar dat u zelf aan de belastingcontroleur mag vertellen wat uw inkomen is, en dat de controleur dat voor waar aanneemt? Veel overheidsdiensten hebben databanken waarin allerlei gegevens worden opgeslagen. De fiscus zou al die gegevens toch aan elkaar moeten kunnen koppelen om een goed zicht op uw inkomen te krijgen? Dan pas kun je perfect inschatten of een belastingaangifte klopt of veeleer fictie is.

 

Op China en Rusland na hebben we inderdaad het hoogste aantal fiscale ambtenaren per inwoner ter wereld. Iedereen kent de problemen van Financiën: het gebrek aan informatisering, het gebrek aan opleiding en technische bagage van ambtenaren, de instroom van mensen die niet altijd geschikt zijn, enzovoort. In het boek geef ik het voorbeeld van een schrijnwerker die van de ene dag op de andere fiscaal ambtenaar werd.

 

 

======================================================================================

 

Schrikt u nou even? Dat kan, maar ik heb deze tekst uit zijn verband gerukt en het is namelijk niet van toepassing op Nederlanders, want die zijn eerlijk en hebben de beste Belastingdienst ter wereld. ::)

 

Nee, dit is een interview met Professor fiscaal recht: Michel Maus.

Zijn Boek: 'Iedereen doet het! Belastingontduiking in België' .

Hierdoor loopt de Staat der Belgen 10 tallen miljarden €€’s per jaar mis.

 

En.... het gaat dus over België. Zie de publicatie van het HUMO- interview van februari 2012.

Daar staat dus nog meer. Hoe het dus niet ;) moet.

 

[herman van der helm]

Het systeem van belastingheffing is in de loop van de afgelopen decennia ontzettend ingewikkeld geworden. Daardoor is het voor een bedrijf een redelijk dure hobby om alles goed te doen en optimaal aan de verplichtingen te voldoen zonder teveel te betalen.

 

Het is niet alleen door een netwerk aan regeltjes en ambtenaren die het moeten bedenken, onderhouden, uitvoerend en controleren een belastingheffing die aan de hoge kant is, maar ook nog eens duur door alle adviseurs die door bedrijfsleven en particulieren ingehuurd en betaald moeten worden. Alle heffingen en overhead zorgen ervoor dat onze producten relatief duur zijn, met als gevolg dat we een lage eurokoers nodig hebben om nog zoveel te kunnen exporteren om onze voorzieningen op peil te houden.

 

Een procent of tien minder regels en overhead en daardoor belastingdruk zou heel veel bezuinigingen onnodig maken. Ook de fraude zou behoorlijk worden teruggedrongen. Maar ja daar zit ook niet iedere adviseur of controleur of ambtenaar op te wachten.

[P.J.]

Eigenlijk kun je alleen maar globaal reageren in dit topic. Ik ben het helemaal eens met Herman. In al die jaren die ik nu ronddraai, heb ik maar 1 bedrijf gezien waar wat met de kas gerommeld werd. Ik heb het gezien, maar het was natuurlijk nooit te bewijzen. Echte ondernemers stelen niet van hun bedrijf en proberen dat juist te optimaliseren. Een bestuurder die zichzelf elk jaar ongebreideld een loonsverhoging kan toedienen en faciliteiten kan scheppen die voor niemand anders bereikbaar zijn, lijkt me pas echt laakbaar. Gelukkig zijn er nu het laatste jaar veel van deze fraudeurs in het nieuws gekomen, hetgeen hopelijk een behoorlijk afschrikkende werking op dit soort lieden zal hebben.

[P.J.]

Kent u deze vragen en antwoorden van een enquêtebureau?

 

1)   1000 personen ondervraagd wat is het resultaat?

Ruim 20 procent geeft toe dat ze vandaag zwartwerken, en 44 procent zegt dat ze het ooit hebben gedaan. 86 procent zegt dat ze iemand kennen die zwartwerkt. Die cijfers liggen in de lijn der verwachtingen, maar wat me het meest heeft verrast, is dat 37 procent van de ondervraagden toegeeft dat ze gesjoemeld hebben bij de aan- of verkoop van onroerend goed

 

2)   Arbeiders, zelfstandigen en studenten zijn de grootste zwartwerkers, maar ook pastoors sjoemelen blijkbaar. Hoe doen die dat?

Ze geven bijvoorbeeld de bedragen niet aan die ze krijgen voor het opdragen van een mis. Dat is zwartwerk. Of ze vergeten het geld van de kaarsenverkoop in hun kerk. Ook dat zijn zwarte inkomsten.

 

3)   Ons fiscale systeem werkt zelf fraude in de hand, zegt u. De belastingaangiftes noemt u de beste fictie die elk jaar verschijnt.

 

Vindt u het niet raar dat u zelf aan de belastingcontroleur mag vertellen wat uw inkomen is, en dat de controleur dat voor waar aanneemt? Veel overheidsdiensten hebben databanken waarin allerlei gegevens worden opgeslagen. De fiscus zou al die gegevens toch aan elkaar moeten kunnen koppelen om een goed zicht op uw inkomen te krijgen? Dan pas kun je perfect inschatten of een belastingaangifte klopt of veeleer fictie is.

 

Op China en Rusland na hebben we inderdaad het hoogste aantal fiscale ambtenaren per inwoner ter wereld. Iedereen kent de problemen van Financiën: het gebrek aan informatisering, het gebrek aan opleiding en technische bagage van ambtenaren, de instroom van mensen die niet altijd geschikt zijn, enzovoort. In het boek geef ik het voorbeeld van een schrijnwerker die van de ene dag op de andere fiscaal ambtenaar werd.

 

 

======================================================================================

 

Schrikt u nou even? Dat kan, maar ik heb deze tekst uit zijn verband gerukt en het is namelijk niet van toepassing op Nederlanders, want die zijn eerlijk en hebben de beste Belastingdienst ter wereld. ::)

 

Nee, dit is een interview met Professor fiscaal recht: Michel Maus.

Zijn Boek: 'Iedereen doet het! Belastingontduiking in België' .

Hierdoor loopt de Staat der Belgen 10 tallen miljarden €€’s per jaar mis.

 

En.... het gaat dus over België. Zie de publicatie van het HUMO- interview van februari 2012.

Daar staat dus nog meer. Hoe het dus niet ;) moet.

 

 

Ach ja België...... Ik kende een horeca-ondernemer die vlak tegen de NL grens aan woonde en zijn groothandel had. Elke donderdag had hij een "zwarte" rit met volle vrachtwagen in NL. Jarenlang achter elkaar. Totdat hij op een dag toch gesnapt werd. Dat was dus nog in de tijd dat je met een "BeNeLux" formulier over de grens moest. Dat is allemaal afgeschaft, dus de barrière is later uit de weg geruimd...... ;)

[John Kode]

Hallo,

 

De spagaat; ik denk dat iedereen situaties kent waarbij je denkt 'wat nu'? Waar ligt de grens?

 

Mijn grens ligt bij de financiële status van de frauderende persoon; een uitkeringstrekker die zwart bijklust geef ik niet aan, maar een goed in de slappe was zittend persoon die nóg rijker wil worden wel. Tegen beiden zal ik zeggen dat ik absoluut afkeur wat ze doen en ik laat ze in het ongewisse of ik iets met die info zal doen. Of dat helpt? Soms wel, soms niet.

 

Als ik voor de volle 100 % achter ons overheidsbeleid zou staan, zou ik iedereen aangeven. Maar als ik alleen al naar het fiscale beleid kijk... :'(

 

groet,

 

John

[ROVened]

Mijn grens ligt bij de financiële status van de frauderende persoon; een uitkeringstrekker die zwart bijklust geef ik niet aan, maar een goed in de slappe was zittend persoon die nóg rijker wil worden wel.

 

Persoonlijk deel ik jouw mening niet. Een uitkeringstrekker die te weinig tijd heeft omdat hij moet bijklussen. ??? Veelal gebeurd dat zwart, ondertussen heeft de uitkeringstrekker wellicht recht op huurtoeslag, zorgtoeslag en kindertoeslag. De vermogende persoon heeft daarentegen wellicht zijn hele leven hard gewerkt, heeft dagelijks stress om zijn bedrijf te runnen en werkt 24/7 voor zijn onderneming. En hij baalt ervan dat de uitkeringstrekker recht heeft om zoveel toeslagen, zijn kinderen naar de kinderopvang brengt omdat hij te weinig tijd heeft door het vele bijklussen.

 

 

[Dennis_van_Dijk]

Mijn grens ligt bij de financiële status van de frauderende persoon; een uitkeringstrekker die zwart bijklust geef ik niet aan, maar een goed in de slappe was zittend persoon die nóg rijker wil worden wel.

 

En hij baalt ervan dat de uitkeringstrekker recht heeft om zoveel toeslagen, zijn kinderen naar de kinderopvang brengt omdat hij te weinig tijd heeft door het vele bijklussen.

 

Dat laatste zal wel meevallen met de huidige regels om in aanmerking te komen voor KOT.

 

Verder heb ik het vermoeden dat iets als uitkeringsfraude of sociale fraude veel harder wordt aangepakt dan het frauduleus handelen van ondernemers. Als een ondernemer 10% van zijn omzet niet aangeeft kan de maatschappelijke schade in geld groter zijn dan de sociale fraude - het is alleen moeilijker te ontdekken en te bewijzen dus richten we ons maar op de sukkelaars die niet goed weten hoe de wet- en regelgeving in elkaar steekt.

 

Moeilijk hoor... Je kunt je afvragen of wij als privé personen de afweging moeten maken of iets oké is of niet, daar hebben we instanties voor die dat veel beter zouden moeten kunnen. Trek een parallel met kindermishandeling. Tot voor kort dacht men dat bepaalde specialisten, zoals een huisarts die het gezin kent, moest beoordelen od hij een melding zou doen of niet - alsof een huisarts genoeg kennis heeft om de hele situatie adequaat in te schatten, die verantwoording menselijk gezien moet dragen en de morele afweging te maken. Dat mag dus niet meer, iedereen moet altijd melden aan het Adivies- en meldpunt kindermishandeling die de situatie wel kunnen inschatten en oppakken.

 

Zo'n meldpunt zou voor fiscale en sociale.fraude misschien ook een goed idee zijn. Het maakt de drempel om te melden heel wat kleiner dan de stop naar de SIOD of de FIOD. Als er een punt is kan dat meldpunt de melding uiteindelijk bij de opsporingsinstanties doen.

[P.J.]

Het gala aan belastingen, heffingen en accijnzen is natuurlijk ook niet erg populair. In de ogen van burgers worden vaak onzinnige heffingen bedacht, zoals o.a. die op informatiedragers. Voor grote bedrijven worden constructies bedacht waarmee het betalen van miljarden belasting-euro's wordt voorkomen. Daar wordt gebruik gemaakt van alle gaatjes in de wetten die er maar te vinden zijn. Volkomen legaal natuurlijk, maar niet iets om nou even trots op te zijn. Het grappige is dat van die bespaarde belastingcenten een leger aan adviseurs en "controleurs" aan de slag wordt gehouden. Het is dus nog maar de vraag of het wel gewenst is om de wetten zodanig dicht te timmeren dat er geen gaten meer zijn om daar doorheen te glippen.

[Raoul K]

Verder heb ik het vermoeden dat iets als uitkeringsfraude of sociale fraude veel harder wordt aangepakt dan het frauduleus handelen van ondernemers. Als een ondernemer 10% van zijn omzet niet aangeeft kan de maatschappelijke schade in geld groter zijn dan de sociale fraude

 

 

En terecht dat die sociale fraude harder wordt aangepakt. Het moet niet gekker worden. Afgekeurd en dan toch gaan poetsen voor 10 euro per uur , of voor 12,50 per uur een tuin schoffelen, of voor 15 euro gaan latexen. De schade is dan toch groter? Of mag ik die ~9000 euro uitkering + toeslagen niet bij de schade tellen?

[Dennis_van_Dijk]

Verder heb ik het vermoeden dat iets als uitkeringsfraude of sociale fraude veel harder wordt aangepakt dan het frauduleus handelen van ondernemers. Als een ondernemer 10% van zijn omzet niet aangeeft kan de maatschappelijke schade in geld groter zijn dan de sociale fraude

 

En terecht dat die sociale fraude harder wordt aangepakt.

 

En dat vraag ik mij dus af.

 

Het moet niet gekker worden. Afgekeurd en dan toch gaan poetsen voor 10 euro per uur , of voor 12,50 per uur een tuin schoffelen, of voor 15 euro gaan lateien.

 

Yup, kan inderdaad niet maar gebeurt wel. Moet dus aangepakt worden. Maar moet dat harder aangepakt worden dan ondernemersfraude?

 

De schade is dan toch groter? Of mag ik die ~9000 euro uitkering + toeslagen niet bij de schade tellen?

 

Natuurijk mag dat wel. Maar ik vraag mij dus af of het rechtvaardig is om te denken dat dit harder aantikt dan een deel van de omzet niet opgeven. Ik vind het beiden in ieder geval even verwerpelijk.

[espen]

Tenzij het voor mij op de één of andere manier gevaarlijk is, geef ik niemand aan. Dit druist namelijk volledig in tegen mijn politiek opvattingen.

[Burger0102XX]

Ik denk dat je het gerust kunt melden als je zelf naar eigen weten niet opzettelijk het zelfde doet.

 

Het strijkt mij als raar om zelf eerlijk te zijn en alle voor jouw bepaalde regeltjes en wetten na te leven, met alle nodige tijd en financiële kosten van dien. Terwijl je dan wel geregeld met frustraties rond loopt.

 

Goede lijden onder de slechte, iets dat we graag haast allemaal een heel leven lang toestaan.

 

 

 

De vraag of de bedragen en/of de frequentie een rol moet spelen bij het maken van de beslissing om melding te maken betwijfel ik. Waar trekt men dan de grens? €2000,00 of juist €2003,00? 11 keer per maand of 12 keer per maand?

 

In het verkeer krijg je ook te maken met een meerprijs als je na correctie 1kmu te snel voort gaat. Ongeacht of je dit 1 maal of 2 maal per jaar doet. Voor mij zijn bekeuringen in het verkeer echt boetes. Voor meer welvarende mensen heeft over de vluchtstrook het verkeer afsnijden slechts een meerprijs. En toen ging het langzaam OffTopic :)

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

De vraag of de bedragen en/of de frequentie een rol moet spelen bij het maken van de beslissing om melding te maken betwijfel ik. Waar trekt men dan de grens? €2000,00 of juist €2003,00? 11 keer per maand of 12 keer per maand?

Als je consequent bent leg je de grens bij fraude, ongeacht het bedrag of de frequentie, maar in praktijk zal het gaan om het gevoel van onrecht dat door die fraude ontstaat, en die is voor iedereen anders. De een is zwaar verontwaardigd als iemand met een uitkering zwart wat bijklust, en de ander als een miljonair zelfs maar voor een tientje creatief boekhoudt. Sommigen worden van allebei boos, en anderen kan het niets schelen.

 

Dingen als bedragen en frequenties spelen dus wel degelijk een rol bij die subjectieve beoordeling, maar niet op een duidelijk te kwantificeren manier.

[Burger0102XX]

@Peter Kan ik me in vinden, Topic gaat natuurlijk over persoonsgebonden meningen en beslissingen.

 

Voor mij persoonlijk zal frequentie en hoeveelheden weinig uitmaken. Dan wel weer situaties waar mensen in verkeren. Heb ik weet van trieste persoonlijke omstandigheden, zal ik niet over gaan tot het regio kantoor belastingdienst schrijven.

[Dennis_van_Dijk]

Heb ik weet van trieste persoonlijke omstandigheden, zal ik niet over gaan tot het regio kantoor belastingdienst schrijven.

 

En waar denk jij aan als je het hebt over trieste persoonlijke omstandigheden?

[Burger0102XX]

Visualiseer lekker met mij mee. Een Ex-Brandweerman, in mijn verhaal is deze man 33 jaar oud, die aan een rolstoel gebonden samen met 2 drukcilinders zuurstof zijn dagen slijt. Hij is Amerikaan en kan daar de zorg en nodige behandelingen niet betalen. Hij verhuist naar nederland, samen met zijn vrouw trouwens - zij is ook 33 jaar oud - ze schelen precies 7 dagen en 7 minuten van elkaar in leeftijd. Ze zijn ouders van 2 kinderen, maar in werkelijkheid 1 kind. Hun eerste kind valt enkele jaren na de geboorte weg als gevolg van kanker. De behandelingen hebben toen der tijd ook financieel erg diep gesneden.

 

Eenmaal hier gaat de vrouw werken voor particulieren zonder de inkomsten goed bij te houden en zonder deze aan te geven bij de belastingdienst. Grotendeels wordt dit geld gebruikt om zeer relevante schulden af te betalen bij Amerikaanse kredietverstrekkers (tbv medische behandelingen) De uitkering die ze hier in Nederland al snel geregeld hebben - deze gaat al 4 weken na hun aankomst lopen - biedt ruimte voor potjes bruine bonen, maar vooral ook de zorgpremies voor hun beide. De man heeft dringend behandelingen nodig die door verzekeraars vergoed worden. De vrouw verteld mij haar verhaal incl haar zwarte verdienste als schoonmaakster.

_______

In dit scenario zal ik niet klikken en aangeven.

 

 

 

[mmint]

Tja, waar ligt de grens?

In schrijnende gevallen kan het natuurlijk lastig worden en je bent als burger geen ambtenaar van de FIOD. Dus wat doe je?

 

Visualiseer gerust verder....

"De man weet ondanks zijn handicap een bloeiende carriere op te bouwen door voor de Amerikaanse markt brandpreventie boeken te schrijven. Het zijn stuk voor stuk bestsellers en leveren veel op. Maar ja, de credit card schulden zijn nog niet afbetaald, dus hij geeft deze inkomsten nog maar even niet op. Op een gegeven moment ziet zijn vrouw bij een van haar klanten (een oude demente vrouw, weduwe van een zelfverrijkende ex-KPN topman) een portemonnee liggen waar meerdere briefjes van tweehonderd euro uitsteken. Omdat ze na al haar harde werken wel recht heeft op een weekje vakantie en de weduwe toch geld genoeg heeft neemt ze een paar keer een biljet mee naar huis. Van het tweede kind heeft het stel nog een geboortebewijs liggen en omdat de medische kosten hen nu nog parten speelt gebruiken ze dit om ook voor het tweede kind kindertoeslag aan te vragen. Met hun lage inkomen kunnen ze uiteraard ook zorg- en huurtoeslag aanvragen en omdat je natuurlijk geen dief wilt zijn van je eigen portemonnee, doen ze dat. Omdat de creditcard weer wat ruime biedt besluiten ze na alle ellende om er ook eens van te genieten en de inrichting van hun huis te vernieuwen. Dank zij de rijke weduwe kunnen ze het weekje vakantie verlengen tot een cruise van een maand waarbij in verband met de zuurstofflessen apparaat gekozen wordt voor een drempelvrije deksuite met dubbele kamer en extra bediening. (etc. etc)..

 

Jou wordt gevraagd of je weet hoe ze de inkomsten van de bestsellers in amerika onopvallend kunnen verplaatsen want de eerste auto is nodig voor het werk van de vrouw en dankzij het succes van de boeken moet de man veel reizen in verband met lezingen. Een tweede auto met chauffeur is daarom dringend noodzakelijk en er is bij hun eenvoudige twee-onder-een-kap woning eigenlijk geen ruimte meer..."

 

Uiteraard is bovenstaande aanvulling pure fictie. Ergens moet je een grens trekken, maar waar ligt ie?

 

Zelf ken ik ook iemand die wat minder nauw de regels volgt en soms werkt naast een uitkering. Als ik er aan denk heb ik moeite met de gedachte dat mijn belastinggeld besteed wordt aan iemand die het misschien niet zo hard nodig heeft. Als het ter sprake komt zeg ik er wat van, maar om aangifte te doen van fraude... Als het aan het licht komt heeft de persoon het uiteraard aan zich zelf te wijten, maar aangifte doen is weer zo'n stap. Eigenlijk wil ik er niets van weten, niets mee te maken hebben en er ook niet bij betrokken worden...

 

Voor mijn eigen inkomsten betaal ik netjes alle belastingen en probeer ik het zo goed mogelijk te doen om problemen met de fiscus te voorkomen. Ik huur ter controle zelfs een boekhouder in. Sjoemelen kost ook moeite en als je het niet goed doet komt het snel uit. Daarnaast zijn de bedragen nog zo klein dat het nauwelijks de moeite is. Als het om miljoenen zou gaan dan wordt het misschien een andere overweging, maar waar ligt de grens?

[P.J.]

Je werkt op een effectenkantoor van een bank en je werkt je te pletter om die mooie bonus te pakken te krijgen die elk jaar weer in het verschiet ligt. Op een dag merk je dat je werkgever virtuele producten op de markt brengt, die op geen enkele manier gewaarborgd of gedekt zijn. Ze dienen louter en alleen om de omzet te vergroten en het rendement van dat kantoor te verhogen. Ga je gewoon door voor je werkgever of stel je het aan de kaak als je weet dat je daarmee ook je eigen carrière vernietigt?

[SimonV]

Belastingfraude: een vorm van stelen. Je houdt iets waar een ander recht op heeft.

Als je hiervan op de hoogte bent, ben je medeplichtig.

 

Daartegenover staat klikken. Dit wordt over het algemeen toch erger gevonden dan belastingfraude.

 

Met als gevolg dat je bij dit dilemma noodgedwongen eigen rechter gaat spelen, waarbij je oordeelt over de omvang, intentie, omstandigheden, frequentie van het misdrijf en je eigenbelang.

Zoals de meeste ondernemers, ken ik genoeg situaties van belastingfraude. Toch heb ik de fraude nog nooit erg genoeg gevonden om te gaan klikken. Maar ’t blijft een naar gevoel geven… :(

 

 

[Dennis_van_Dijk]

Met als gevolg dat je noodgedwongen eigen rechter gaat spelen, waarbij je oordeelt over de omvang, intentie, omstandigheden, frequentie van het misdrijf en je eigenbelang.

 

Eigen rechter spelen doe je natuurlijk niet, door te melden veroordeel je niemand. Door frauduleus te handelen brengt de ondernemer zichzelf in de gevarenzone. Ook de Belastingdienst kan niet veroordelen n zit niet op de stoel van de rechter. Mocht er aanleiding zijn voor vervolging zal een echte rechter onpartijdig het laatste woord hebben.

 

Maar ik begrijp het gevoel wel en het onderstreept mijn pleidooi voor een onafhankelijk meldpunt die de kwestie kan onderzoeken voordat het bij de opsporende instanties terecht komt. Die moet dan de afweging maken of doorgeleiden naar de SIOD of FIOD gerechtvaardigd is, nit de melder.