Kan fiscale fraude melden door de beugel?

[Marjan]

Hmm misschien best eens een aardige voor een nieuw topic: wanneer meld je (vermoeden van) fiscale fraude en wanneer niet? Dit in het licht van kennissen/familie/relaties niet, anderen wel? Of is de omvang van de (vermoedelijke) fraude bepalend?

 

In discussies (nog) niet op HL) merk ik wel dat hier heel verschillend mee omgegaan wordt. Brengt mij persoonlijk ook wel eens in de spagaat.

 

Meningen?

 

 

Mod edit: we gaan met de discussie die hier is ontstaan even verder in dit nieuwe topic

[Sabra]

Meningen?

 

Moeilijk, heb ook in zo'n situatie gezeten. :( Omvang is belangrijk, maar ook intentie en frequentie. Of je diegene hebt geconfronteerd, en wat de reactie daarop is. Het moeilijkste is om te bepalen waar voor mij de grens ligt, en hoe ik dan gaat handelen. Doe je het anoniem, of maak je je melding bekend bij de fraudeur. Als je op de hoogte bent van fraude, sta je daar ook elke dag mee op en je moet je afvragen of je dat kunt. Zo niet, dan weet je van binnen ook wel dat je fout bezig bent als je dat niet aangeeft.

[Marjan]

Als je op de hoogte bent van fraude, sta je daar ook elke dag mee op en je moet je afvragen of je dat kunt. Zo niet, dan weet je van binnen ook wel dat je fout bezig bent als je dat niet aangeeft.

 

Herkenbaar!

[Raoul K]

Persoonlijk vind ik het vreemd niet kunnen. Is klikken (dingen ala bouwfraude wel melden, geknoei met overheidsgeld ook melden)

 

Maar toch geen ondernemer die "iets niet aanslaat" op de kassa :s

 

 

[Dennis_van_Dijk]

Persoonlijk vind ik het vreemd niet kunnen. Is klikken (dingen ala bouwfraude wel melden, geknoei met overheidsgeld ook melden)

 

Maar toch geen ondernemer die "iets niet aanslaat" op de kassa :s

 

En wie zegt dat deze melding van TS gaat over dergelijke zaken?

[Marjan]

Kun je dit ook motiveren? Vind ik namelijk wel interessant.

[Raoul K]

 

En wie zegt dat deze melding van TS gaat over dergelijke zaken?

 

Ik reageerde op Marjan

[Raoul K]

Kun je dit ook motiveren? Vind ik namelijk wel interessant.

Waarom zou je iemand de vernieling in helpen? Of uberhaupt de belastingdienst sturen?

 

Ik durf wel te stellen dat 95% van de ondernemers wel eens iets zwart doet, natuurlijk zitten op dit forum alleen de overige 5%

 

 

[Marjan]

De vernieling in helpen? Zo zie ik het niet. En die overige 5% die hier zit ken waarschijnlijk wel de 95% die hier niet zit....

[Raoul K]

De vernieling in helpen? Zo zie ik het niet. En die overige 5% die hier zit ken waarschijnlijk wel de 95% die hier niet zit....

 

Wat is het dan? Een stapje in de goede richting? Een kruiwagen?

 

Leven en laten leven, of zoiets.

 

Ben echt benieuwd waar je het over hebt... Een carrousel fraude van >1000000 of een ondernemer die laten we zeggen10k per jaar vergeet op te geven (10%)

[Marjan]

wat is het verschil?

[Raoul K]

wat is het verschil?

 

Voor mij persoonlijk geen, ik zou ze beide niet melden.

 

De belastingdienst heeft meer dan genoeg techische snufjes om dat lekker zelf uit te zoeken.

[Marjan]

Als je daarmee kunt leven en 's ochtends gezond opstaan is het voor jou OK denk ik

[Sabra]

Kun je dit ook motiveren? Vind ik namelijk wel interessant.

Waarom zou je iemand de vernieling in helpen? Of uberhaupt de belastingdienst sturen?

 

Ik durf wel te stellen dat 95% van de ondernemers wel eens iets zwart doet, natuurlijk zitten op dit forum alleen de overige 5%

 

 

 

Dat is ook denk ik het punt van deze discussie: waar trek je de grens? Iemand die zijn persoonlijke boodschapjes bij de Makro boekt als zakelijk? Iemand die systematisch duurdere prive producten boek als zakelijk? Of pas bij serieuze fraude vanaf een ton? Dat is een beetje de vraag waar ik ook nog niet uit ben.

 

Ik kende iemand die onterecht huursubsidie ontving. Daar ben ik mee in discussie gegaan, en aangegeven dat ze dat moest veranderen. Dat wilde ze niet, ze vond het wel best zo. Moet je dan iemand gaan aangegeven? Ik zou het niet doen als iemand dit deed vanuit onwetendheid, maar ze was op de hoogte en toch ging het door. Dan wordt het een andere zaak, en ben je bewust aan het frauderen. Niet een keer wat zwart doen, of eens iets zakelijk boeken omdat het kan. Je gaat elke maand weer over de grens. Er zijn wetten in Nederland waar je het niet mee eens hoeft te zijn, maar je hebt je er wel aan te houden.

 

Voor de duidelijkheid: ik heb haar niet aangegeven. Ik weet tot op de dag van vandaag nog steeds niet goed waarom niet. Ik ga deze discussie eens volgen, misschien kom ik het antwoord nog wel tegen. :)

[Hermes Ratgers]

Ben het met Sabra eens. Waar trek je de grens.

 

Van mijn studie heb ik de volgende voorbeeld altijd onthouden.

Een dief moet zijn gestolen waar als inkomsten opgeven.

Uiteraard doet hij dat niet, maar vooralsnog ben ik nooit tegengekomen dat de belastingdienst een naheffingsaanslag oplegd aan veroordeelde dieven.

 

Je hebt zoveel voorbeelden van persoonlijke verrijking die waarschijnlijk niet opgegeven wordt.

[Ido van der Gragt]

Een dief moet zijn gestolen waar als inkomsten opgeven.

Uiteraard doet hij dat niet, maar vooralsnog ben ik nooit tegengekomen dat de belastingdienst een naheffingsaanslag oplegd aan veroordeelde dieven.

 

Dat komt waarschijnlijk doordat je niet voor het dievengilde als adviseur optreedt en dat siert je. Het is echter niet de waarheid: Zie: Volkskrant Paarlberg

 

Jouw constatering komt overigens door de Plukzewetgeving. Als er wederrechtelijk voordeel is verkregen mag de overheid het voordeel in beslag nemen en voordeelsneming opleggen. Als dat niet lukt, dan zal alsnog de belastingdienst worden ingezet, om hun deel te halen.

[Iwan van Geelen]

Blijft een lastige vraag....

Ik denk dat je pas van fraude kan spreken als het vast staat. Om dit vast te stellen zal de fiod (?) hier iets mee moeten doen en dus ook mee kunnen beginnen.

 

Ik denk dat een algemeen antwoord hier niet op te geven is. Want zeker bij twijfel, misschien weet je wel niet alles en heb je ene vermoede wat niet juist is kan je iemand inderdaad dik in de problemen helpen.

 

De eerste stap lijkt mij duidelijk, confronteer die persoon zelf mee! Niet dreigend, niet chanteren etc. Gewoon op de vrouw af (mannen frauderen immers niet haha) Is het beroepsmatig (boekhouder etc) dan kan je altijd ruggespraak houden met een collega of een beroepsgroep.....

[herman van der helm]

Toen ik zestien was kocht ik in een winkel vaak electronica onderdelen voor mijn hobby geluidsinstallaties bouwen. Op een keer kocht ik luidsprekerdoek en kreeg meer dan ik bestelde. Bij het afrekenen stak de verkoper het geld in zijn zak. Ik vond dat vreemd en sprak er later over met een collega van hem. Die heeft de boel aangekaart, en de man is ontslagen. Later hoorde ik dat hij in een scheiding is terechtgekomen en zijn twee kinderen niet meer ziet.

Ik heb hier nog steeds vroeging over en heb toen besloten om niemand meer aan te geven, omdat ik de gevolgen niet meer kan overzien.

 

Ik doe zelf mijn best om alles zoveel mogelijk volgens de regels te doen, maar zal het niet laten om met open vizier dingen aan de kaak te stellen als die regels niet duidelijk zijn of onredelijk lijken. Ook om eventueel een proefproces uit te lokken als dat nodig is. Ik vind namelijk dat je best op het scherpst van de snede mag ondernemen, ook als het de belasting betreft.

 

Mensen aangeven wat mijn handel betreft zou heel goed kunnen. Op elke straathoek zie ik werknemers te zwaar tillen. De overheid noemt dit een economisch delict waar een stevige boete op staat. Om mijn handel te bevorderen zou het best handig zijn hier melding van te maken bij de arbeidsinspectie. En toch doe ik dit niet om bovenstaande motivatie.

[Ido van der Gragt]

Hmm misschien best eens een aardige voor een nieuw topic: wanneer meld je (vermoeden van) fiscale fraude en wanneer niet? Dit in het licht van kennissen/familie/relaties niet, anderen wel? Of is de omvang van de (vermoedelijke) fraude bepalend?

 

In discussies (nog) niet op HL) merk ik wel dat hier heel verschillend mee omgegaan wordt. Brengt mij persoonlijk ook wel eens in de spagaat.

 

Meningen?

 

 

Mod edit: we gaan met de discussie die hier is ontstaan even verder in dit nieuwe topic

 

 

(Fiscale) fraude leidt tot zwart geld en dan moet bij constering een verplichte melding plaatsvinden (als financieel dienstverlener) in het kader van de WWFT. Die verplichting geldt zelfs als dit tijdens een belastingcontrole naar boven komt. De controleur zelf mag niet melden.

 

Zie antwoord 23 van BFT: FAQ Bureau Financieel Toezicht

[Marjan]

Toen ik zestien was kocht ik in een winkel vaak electronica onderdelen voor mijn hobby geluidsinstallaties bouwen. Op een keer kocht ik luidsprekerdoek en kreeg meer dan ik bestelde. Bij het afrekenen stak de verkoper het geld in zijn zak. Ik vond dat vreemd en sprak er later over met een collega van hem. Die heeft de boel aangekaart, en de man is ontslagen. Later hoorde ik dat hij in een scheiding is terechtgekomen en zijn twee kinderen niet meer ziet.

Ik heb hier nog steeds vroeging over en heb toen besloten om niemand meer aan te geven, omdat ik de gevolgen niet meer kan overzien.

 

Ik kan me best voorstellen dat je hiermee zit. Echter: realiseer je dat het gedrag van die man niet jouw verantwoordelijkheid is maar de zijne.

 

Ik doe zelf mijn best om alles zoveel mogelijk volgens de regels te doen, maar zal het niet laten om met open vizier dingen aan de kaak te stellen als die regels niet duidelijk zijn of onredelijk lijken. Ook om eventueel een proefproces uit te lokken als dat nodig is. Ik vind namelijk dat je best op het scherpst van de snede mag ondernemen, ook als het de belasting betreft.

 

Mee eens, niets op tegen. Als je goede argumenten hebt / een andere zienswijze kan het heel nuttig zijn dit uit te procederen. Heeft naar mijn mening niets met fraude te maken.

 

Mensen aangeven wat mijn handel betreft zou heel goed kunnen. Op elke straathoek zie ik werknemers te zwaar tillen. De overheid noemt dit een economisch delict waar een stevige boete op staat. Om mijn handel te bevorderen zou het best handig zijn hier melding van te maken bij de arbeidsinspectie. En toch doe ik dit niet om bovenstaande motivatie.

 

Mensen aangeven terwijl je daar persoonlijk gewin bij kunt hebben lijkt me inderdaad gevoelsmatig moeilijk. Het zou er dan op lijken dat je anderen in de problemen wil brengen om er zelf beter van te worden en dat voelt natuurlijk niet lekker.

 

Als ik beroepsmatig met fraude (toeslagen) in aanraking kom meld ik dit altijd bij de belastingdienst. Dit staat ook overduidelijk op mijn website en in e-mailberichten. Misbruik maken van beschikbare middelen leidt er altijd toe dat er voor degenen die het echt nodig hebben en er recht op hebben minder te verdelen valt.

[ronaldinho]

vooralsnog ben ik nooit tegengekomen dat de belastingdienst een naheffingsaanslag oplegd aan veroordeelde dieven.

Ter leering ende vermaeck de recente conclusie van A-G IJzerman over de combinatie belastingheffing en ontnemingsvorderingen. In andere jurisprudentie kwam ook naar voren dat je prima beide naast elkaar kunt hebben (of zelfs vrijspraak en toch een aanslag): voor de ontnemingsvordering moet overtuigend bewezen worden hoe groot het voordeel is geweest, voor de belastingheffing geldt via omkering en verzwaring van de bewijslast dat de belastingplichtige zal moeten aantonen dat de schatting van de inspecteur onredelijk is en de aanslag te hoog is.

 

Voor wat betreft melden heb ik zakelijk uiteraard te maken met de WWFT en mijn zorgplicht richting client: als de situatie aan de vereisten voldoet moet ik verplicht melden (en mag ik de client daarvan niet op de hoogte stellen, of zelfs maar iets in die richting suggereren). Als ik onterecht meld, kan ik mogelijk aansprakelijk worden gesteld door de client. Dus vanuit dat oogpunt kan ik niet strenger zijn dan de WWFT.

 

Privé moet je de meeste verhalen in de kroeg met een korreltje zout nemen. Als ik echt concreet ergens tegenaan zou lopen, zou ik denk ik in eerste instantie aangeven dat dit wellicht toch niet helemaal de bedoeling is. Of ik daadwerkelijk zal melden, weet ik niet. Als het om een habbekrats gaat niet, dan zijn de kosten toch hoger dan de opbrengsten. Bij grotere bedragen: nou ja, als je een link zou leggen tussen de huidige problemen in enkele zuideuropese landen en de gesuggereerde betalingsmoraal aldaar, dan zou je toch in de verleiding moeten komen. Ik denk dat je pas echt antwoord kan geven als je er tegenaan loopt.

[Derek-Jan]

Ik ben werkzaam in de logistiek en zie bijna dagelijks situaties waarbij ik een vermoeden heb dat er gefraudeerd word. Soms maak ik daar een opmerking over tegen betreffende personen maar meestal laat ik het erbij.

 

Zelf probeer ik mijn werk en mijn financiële zaken op mijn manier te doen en dat is zo veel mogelijk volgens de geldende spelregels. In mijn ogen duurt eerlijkheid het langst. Verder heb ik altijd geleerd om niet te stelen, te wijzen of te klikken.

[TwaBla]

 

De titel van dit plotseling afgesplitste topic suggereert dat niet zozeer fraude een probleem is maar degenen die dat melden. Aangifte doen van andermans fraude: ben je dan wel in de haak?

 

Misschien is het beter om te vragen: wanneer wel en niet. Dat laat wat meer ruimte voor een persoonlijke moraal. ;)

[Altijd op Vakantie]

Ik zelf betaal altijd alles wat ik moet betalen, wat anderen doen moeten ze zelf maar weten zolang ze mij er maar niet mee in de problemen brengen of verlangen dat ik er aan meewerk. (bv In mijn geval als een verhuurder die geen geldige faktuur geeft na verhuur, dan maak ik er gewoon zelf een op zijn naam en die stuur ik hem toe en een kopie in mijn boekhouding :-K )

 

Groeten Arie

[Sabra]

(bv In mijn geval als een verhuurder die geen geldige faktuur geeft na verhuur, dan maak ik er gewoon zelf een op zijn naam en die stuur ik hem toe en een kopie in mijn boekhouding :-K )

 

 

Kun je dat toelichten?

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Misschien is het beter om te vragen: wanneer wel en niet. Dat laat wat meer ruimte voor een persoonlijke moraal. ;)

En dat is natuurlijk niet echt te beantwoorden omdat het van zoveel factoren afhangt: de soort en hoogte van de fraude, je relatie met de persoon in kwestie, zijn/haar motivaties, zijn/haar reaktie als je er wat van zegt, etcetera.

 

Van sommige mensen zou ik een wat 'grotere' misstap kunnen negeren terwijl ik van anderen elke vorm van fraude niet zou kunnen/willen tolereren.