Binnenhalen opdracht bij potentiële opdrachtgever, tot hoe ver ga je?

[Gerda Janze]

Sinds kort ben ik gestart met eenmanszaak Administratie & Advies. Nu heb ik het eerste half jaar klanten op fiscaal gebied en administratie binnengehaald en daar zitten ook aantal ondernemers bij die zelf ook groeiende zijn. In augustus was ik zover dat ik een deel van mijn werktijd wil invullen met overeenkomst tot opdracht voor ongeveer 16 uur per week als boekhouder/administrateur. Daarnaast kan mijn bedrijf dan ook verder groeien en uitbreiden met ondernemers en hun boekhouding.

 

Dus begeef ik mij in de wereld van opdrachtgevers. Ik word gebeld met vraag tot opdracht/samenwerking ander administratiekantoor. 1e gesprek is leuk, hartelijk gesprek. Uitnodiging tot het doen van test (kennis). Dus zou je denken een fictieve boekhoudklant waar wat items in voorkomen. Bijvoorbeeld inkoop, afschrijving, verkoop, btw boekingen, ga zo maar door. Dan na afloop zouden we rest van opdracht bespreken.

 

Ik kom daar week later maar test is een echte klant van het kantoor. Inkoopfacturen, verkoopfacturen over drie maanden staan klaar om geboekt te worden. Ik begin met test? of is dit werken? Nogal overrompeld door gang van zaken. Na vier uur testen komt er een evaluatie maar tijdens gesprek wordt niet ingegaan over vragen over opdracht maar wel tussen neus en lippen dat ik ook btw moet zien.

 

Laat ik het doen maar er komen wel twijfels. Ik kom weer middag maar moet eerst de rest van boekingen afmaken. De bank komt er ook bij kijken. Na vier uur testen/werken is het niet klaar en dus geen btw aangifte. Of ik maar weer wil komen. Ik maak de afspraak en besluit even pas op de plaats te maken. Tijd om na te denken.

 

Ik wil een eerste opdracht tot overeenkomst graag binnenhalen maar hoeveel uur moet ik daar eigenlijk voor besteden. Is dit normaal vraag ik me af of is dit grensoverschrijdend gedrag.

Is dit niet gewoon werk en gaat van mijn kant de inzet van gratis uren eigenlijk ook niet te ver. Ja is mijn conclusie. Ben ik dom bezig, ja is mijn conclusie.

 

Ik bel voor aanvang afspraak met opdrachtgever en uit mijn twijfels en dan blijkt dat ik na de btw aangifte nog jaarrekening mag/moet maken. Ik wil gerust iets meer doen om opdracht binnen te halen maar dit? Ik bedank voor de opdracht en geef aan dat dit mij veel te veel tijd kost zonder dat ik er iets voor terugkrijg. Want er is geen garantie dat ik deze opdracht krijg en voor hoeveel uren en per wanneer en tot wanneer.

 

Waar ligt nu de grens eigenlijk tussen gaan voor je opdracht en hoe ver ga je met het laten testen (?) van kennis en welke tijd staat daar dan eigenlijk maximaal voor. Wat is nu redelijk in deze situatie? Vandaar dat je even niet weet wat te doen want je wil zo graag maar ja.

 

Ik hoor graag wat reacties en ervaringen.

 

 

[Mod edit: typefout in titel hersteld]

 

[Roel J]

beste gerda,

 

hoe moeten wij weten waar je op reageert? er verschijnen nu stukjes tekst zonder context waar je op reageert. Als je op een specfieke reactie wilt reageren kun je bij die reactie "reageer met citaat" gebruiken en dan onder het citaat reageren op die manier weten wij ook waar je op reageert.

 

(hetzelfde geldt min of meer voor Mark TT, al heb ik meer de indruk dat het bij zijn reacties om een monoloog in 5 delen gaat)

[Gerda Janze]

Ik kan me heel erg vinden in wat je zegt. Ik merk wel dat ik hier gewoon nog een hoop te leren heb om dit juist aan te pakken. Ik ga al deze tips in kaart brengen en juiste strategie voor mijzelf is uitschrijven. Wat wel en wat niet en wat noem ik een gesprek en heel duidelijk waar gaan we wel en niet in mee. Bedankt en ik ga meer aandacht besteden aan dit voortraject. Ik had wel alles in orde als gaat om contracten en dergelijke maar deze fase heb ik onderschat en ook mis ik nog de juiste ervaring.

 

[Gerda Janze]

Ik kan me heel erg vinden in wat je zegt. Ik merk wel dat ik hier gewoon nog een hoop te leren heb om dit juist aan te pakken. Ik ga al deze tips in kaart brengen en juiste strategie voor mijzelf is uitschrijven. Wat wel en wat niet en wat noem ik een gesprek en heel duidelijk waar gaan we wel en niet in mee. Bedankt en ik ga meer aandacht besteden aan dit voortraject. Ik had wel alles in orde als gaat om contracten en dergelijke maar deze fase heb ik onderschat en ook mis ik nog de juiste ervaring.

 

Hoi Roel, sorry ik had dat niet door. Maar ik kan reageren op elke geplaats stukje en dat doe ik dus maar schijnbaar is dat niet de bedoeling.

[Roel J]

hallo Gerda,

 

Ja hoor je mag best op meerdere reacties antwoorden, alleen is het wel handig als andere forumgebruikers dan weten waar je op reageert. Reacties worden namelijk chronologisch onder elkaar geplaatst en dus als jij reageert op iets wat 5 reacties terug is gezegd dan is dat voor andere forumgebruikers niet duidelijk waar je exact op reageert. vandaar dat je in dat geval "reageer met citaat" kunt gebruiken zodat het wel duidelijk is.

[Branko Collin]

Ik zie dit wel vaker in creatieve beroepen. De professionals in die vakgebieden (vertalers, illustrators, vormgevers, copywriters) hebben tenminste nog het auteursrecht als stok achter de deur. Als je een boek met je proefvertaling ziet, stuur je een factuur voor drie keer de prijs. Een beetje advocaat zal de 'klant' aanraden te betalen (of in elk geval in onderhandeling te gaan), want het alternatief is dat je het boek uit de winkels laat halen.

 

Nog verder gaat het in vakgebieden met een pitch- of wedstrijdcultuur, zoals de architectuur of de reclamewereld. Daar wordt soms van je verwacht dat je weken voor niks werkt en gaat de uiteindelijke opdracht naar vrienden van de baas of de wethouder. In die wereldjes betalen de echte klanten mee aan alle pitches voor de nepperds.

 

Interessante insteek trouwens, dat testen met echte gegevens. Arnoud Engelfriet had daar laatst een interessante discussie over. De conclusie was niet eenduidig, hij zag situaties waar het gebruik van echte persoonsgegevens te rechtvaardigen is, maar het is duidelijk dat je er niet zomaar vanuit kunt gaan dat het mag.

[Ron van der Kolk]

Tot een maand of twee geleden, toen ik een interim opdracht las waarin de opdrachtgever vereiste dat de eerste 10(!) dagen niet mochten worden gedeclareerd.

Ik heb er weer zo eentje gevonden. Vervangingsklusje van drie maanden, maximaal 70 euro en de eerste 10 dagen tegen 0-tarief. De overheid geeft het goede voorbeeld... ::)

 

[kloek]

Tot een maand of twee geleden, toen ik een interim opdracht las waarin de opdrachtgever vereiste dat de eerste 10(!) dagen niet mochten worden gedeclareerd.

Ik heb er weer zo eentje gevonden. Vervangingsklusje van drie maanden, maximaal 70 euro en de eerste 10 dagen tegen 0-tarief. De overheid geeft het goede voorbeeld... ::)

 

Tja, dan stuurt zo'n groot IT bedrijf iemand die toch al op de bank zit. Krijgt de klant waarschijnlijk de kwaliteit waarvoor zij betaald; want de beste mensen zitten natuurlijk niet op de bank.

[Sander_Aerts]

Nou ik wil best proef draaien ergens, maar als het bevalt wil ik gewoon die proef uren betaald hebben. Ik weet wat ik kan, en ik werk voor niemand voor niks dus als ze hier niet in mee gaan doe ik de opdracht gewoon lekker niet, er is toch werk genoeg dus zal er ook niet wakker van liggen. :)

 

Maargoed voor iedere branch toch net wat anders denk ik :) maar vroeger deed ik ook teveel zo van ja doe ik wel even, maar daar ben ik mee gestopt.

[Maxn]

Ik heb er weer zo eentje gevonden. Vervangingsklusje van drie maanden, maximaal 70 euro en de eerste 10 dagen tegen 0-tarief. De overheid geeft het goede voorbeeld... ::)

 

Typisch overheid ook weer dat uitgerekend de divisie hoogbeveiligd met vrijwilligers werkt. ;D

Levert ze dadelijk nog sollicitanten op die inderdaad gratis kunnen werken, omdat ze al gelijktijdig een andere werkgever hebben...

[mmint]

Ik heb er weer zo eentje gevonden. Vervangingsklusje van drie maanden, maximaal 70 euro en de eerste 10 dagen tegen 0-tarief. De overheid geeft het goede voorbeeld... ::)

Is het de overheid die het foute voorbeeld geeft? Of is wellicht tussenpersoon IT-staffing de souteneur die met deze belachelijke exploitatievorm haar aanbesteding te gelde probeert te maken?

 

[kloek]

Ik heb er weer zo eentje gevonden. Vervangingsklusje van drie maanden, maximaal 70 euro en de eerste 10 dagen tegen 0-tarief. De overheid geeft het goede voorbeeld... ::)

Is het de overheid die het foute voorbeeld geeft? Of is wellicht tussenpersoon IT-staffing de souteneur die met deze belachelijke exploitatievorm haar aanbesteding te gelde probeert te maken?

 

Ik vermoed dat de tussenpersoon hier weinig te winnen heeft door andere voorwaarden te hanteren dan de klant. Het is echt de klant die niet-marktconforme eisen stelt. Ik ken deze (type) klant. Meestal een centraal geregeld inkoopbeleid met deze voorwaardes. Voor het gros van de inhuur kan het wel (administratief medewerker), maar bij specialistische inhuur volstrekt niet. Ik heb een dergelijke vacature wel eens gevolgd. Twee jaar lang stond deze met regelmaat uit in de markt. En wat denk je: de eisen bij aanvang werden steeds strenger! Op het laatst waren 3 intake gesprekken vereist, want het verloop op de functie was toch steeds zo groot. "No kidding Sherlock". Maar voorwaarden en/of tarief aanpassen mocht niet. Ook de tussenpersoon klaagde steen en been, want natuurlijk kun je niemand aanleveren tegen dergelijke voorwaarden. Toch, na twee jaar was de eis van gratis inwerken komen te vervallen, blijkbaar had iemand het licht gezien ....