Lucratief business model voor auteursrecht advocaten.

[Johnvdk]

Het onderwerp auteursrecht is hier al diverse keren besproken, maar wellicht kan mijn ervaring een bedrage zijn voor diegene die zich niet willen laten “slachtofferen" door advocaten met een lucratief business model.

 

In maart 2017 ontvang ik van een advocaten-duo een brief van drie kantjes.

Men verteld te handelen in opdracht van fotograaf X met een claim van € 815,00 omdat een auteursrechtelijk beschermde foto was gebruikt op een website.

Verbazing van mijn kant omdat de foto een jaar eerder was gevonden op een website waar foto’s license free werden aangeboden.

Vervolgens meteen deze websites weer bezocht en….. de foto was verdwenen?

Omdat ik al eerder had gehoord van dit “business model” was meteen mijn wantrouwen gewekt.

 

Vervolgens heb ik jurist Emin Schijlen uit Breda ingeschakeld.

Nadat deze zijn research had gedaan werd duidelijk dat:

 

- De advocaten nooit contact hadden gehad met de door hen benoemde opdrachtgever.

- De fotograaf geen opdracht aan de advocaten had gegeven.

- De fotograaf nog nooit van de advocaten had gehoord.

- De fotograaf zelfs niet wilde meewerken om zijn auteursrechten te claimen.

 

Nadat e.e.a. in een brief als zodanig aan de advocaten is verwoord kregen we een e-mail dat het dossier werd gesloten ? ?

 

En hoe verder: Deze week gaat er dagvaarding uit om mijn kosten te verhalen op de advocaten.

 

Hoe zou zo’n business model werken.

Men gaat simpelweg via de website “Tinyeye” aan de slag met een foto van een willekeurige fotograaf om te zien of er foto's van hem/haar ergens worden gebruikt. Op deze manier komen er tientallen en soms honderdtallen tevoorschijn van burgers die - in hun onschuld en onkunde - ergens een foto voor hebben gebruikt. Als advocaat maak je een indrukwekkende brief met veel juridische termen en stel je een willekeurige - let op - voorlopige schikking voor.

Vervolgens is het wachten op diegene die het benauwd krijgen en betalen. (en dus bekennen fout te zijn geweest). Dan neemt men contact op met de fotograaf om te melden dat er inbreuk is gemaakt op zijn/haar auteursrecht. Men belooft alvast een paar honderd euro over te maken en men vraagt om een opdracht. Beroepsfotografen hebben het doorgaans niet zo breed en zijn al snel geneigd in te stemmen met dit eenvoudig te ontvangen geld.

Omdat het slachtoffer al heeft bekend, is het nu voor de advocaten een kwestie van creatief rekenen om te zien of er nog meer valt te halen.

 

De verdwenen foto.

Dit is mijn complot theorie die ik (nog) niet hard kan maken. :)

Men zoekt auteursrechtelijk beschermde foto’s die men download.

Deze foto's worden via een “anonymus” account en met een fake name op diverse fotowebsites gezet. Men laat de foto’s een jaar of wat staan en daarna wordt gecheckt wie, en waar, en welke foto op welke website is gebruikt. Daar maakt men dan - als bewijs - een schermafdruk van.

De foto’s worden vervolgens verwijderd en het account wordt opgeven.

 

Het voorbereidende werk is nu klaar en men kan gaan "oogsten".

 

[R.I.P. - Benm]

Wel zie je partijen namens anderen claims indienen zoek hier of elders maar op Getty Images.

 

Getty images is wel actieef in het in binnenhalen van claims, maar voor zover ik weet alleen over afbeeldingen die uit hun eigen archief komen, ik neem aan dat de fotograaf een vergoeding krijgt als zijn werk via Getty wordt verkocht (of een vergoeding van Getty voor zijn werk en daarmee de commerciele rechten verkoopt).

[TwaBla]

Getty verkoopt ook foto's die door de fotograaf in het publieke domein zijn geplaatst. Krijg je rare uitwassen van: fotografen die moeten betalen om hun eigen werk op hun website te tonen. Maar dat was in de VS. De claims van Getty in Nederland hebben niet tot rechtszaken geleid.

[Jonny Doe]

Het buiten de pers houden van het advocatenkantoor, en het kantoor bijvoorbeeld niet noemen op een goed gevonden landelijk ondernemersforum, lijkt mij alleen al volledige schadeloosstelling waard.

 

Bovendien is de lijst met geschorste en geschrapte advocaten — inclusief hun kantoor — tegenwoordig openbaar en lijkt me dat je daar niet op wilt komen, ook niet met een bescheiden schorsing van een paar weken voor een jeugdzonde begaan door de ambulance chasing jongste bediende.

 

Voldoende wisselgeld.

 

Het in het openbaar brengen van een naam van een advocaat of kantoor zonder degelijk bewijs lijkt me niet zo slim. Je kan best een schaker uitdagen als amateurschaker maar een kickbokser uitdagen voor een gevecht is minder stoer. :P :'( :'(

 

Meerdere mensen gaan hier uit van verwijtbaar handelen door de advocaten of zelfs een heel kantoor maar zoals ik al betoogde is de kans m.i. vele malen groter dat er een derde partij in het spel is. Het is in Nederland namelijk niet gebruikelijk of eigenlijk not done om als advocaat zomaar een zaak te beginnen. En dan ook nog voor zo'n luttel bedrag. Dat dan de fantasie op hol slaat met het idee er een kantoor of twee advocaten op eigen initiatief half Nederland met claims bestoken in een lucratief business model (het staat er echt) slaat echt alles.

 

Dat TS de claim heeft betwist en dat daarna gestopt is met enige procedure is niet zo vreemd als je bedenkt dat dit eerder regel dan uitzondering is bij welke betwiste vordering dan ook.

 

Dat Getty nooit heeft geprocedeerd laat ook zien dat het met het auteursrecht en de overdracht daarvan op de diverse stockfotosites vaak nog behoorlijk ingewikkeld is.

 

[TwaBla]

Dit was de intro van de vraagsteller.

 

In maart 2017 ontvang ik van een advocaten-duo een brief van drie kantjes. Men vertelt te handelen in opdracht van fotograaf X met een claim van € 815,00 omdat een auteursrechtelijk beschermde foto was gebruikt op een website.

Of daar nadere nuance in aangebracht moet worden, gaan we hopelijk nog horen.

 

[Jonny Doe]

Dit was de intro van de vraagsteller.

 

In maart 2017 ontvang ik van een advocaten-duo een brief van drie kantjes. Men vertelt te handelen in opdracht van fotograaf X met een claim van € 815,00 omdat een auteursrechtelijk beschermde foto was gebruikt op een website.

Of daar nadere nuance in aangebracht moet worden, gaan we hopelijk nog horen.

 

 

Een brief van 3 kantjes terwijl 1 alinea zou moeten volstaan als het echt zo simpel was.

 

Tot mij wendde zich de heer F. Otto, cliënt. U heeft een foto waarvan het auteursrecht bij cliënt ligt gebruikt op uw website (zie bijlage met screenshot) zonder daar de gebruikelijke licentievergoeding voor te betalen. Hierbij verzoek – en voor zover nodig sommeer – ik u om €815 over te maken op ons rekeningnummer. Onder behoud van alle rechten en weren. mr. Dick ;D

 

[R.I.P. - Benm]

Iets dergelijks zou inderdaad moeten volstaan, en er hoeft geen verhaal bij over eventuele vervolgstappen als je niet betaalt of iets dergelijks. Die zet ik tenslotte ook niet standaard onder mijn facturen, die kunnen wachten tot een eind in een incassotraject waarbij je daadwerkelijk overweegt te gaan dagvaarden.

 

Wat het misschien in nederland nogal lastig maakt is dat het verschil maakt of je ter goeder trouw handelde of niet. Als iets zich vrij overtuigend presenteert als een gratis photostock site (die bestaan tenslotte) en iemand gebruikt daarvan een foto dan is dat ter goeder trouw.

 

Als later blijkt dat die photostock site helemaal niet legaal was en mogelijk zelfs een 'honeypot' opgezet om later alsnog geld te eisen, plus 'kwader trouw boete', zit een rechter ook met een lastige kwestie. Zeker als de gratis photostock opeens offline verdwenen is wordt het een lastig te bewijzen verhaal voor beide kanten. Ergens kan ik me dan voorstellen dat een rechter wel acht dat het gebruik onrechtmatig was, maar niet bewezen ter kwader trouw, waardoor de vergoeding aanzienlijk lager uitvalt.

 

En dan kom je ook bij de proceskosten uit natuurlijk: Als de eiser 2500 euro wilde, maar de rechter een bedrag van 300 euro billijk acht, wie is dan grotendeels in het ongelijk gesteld en wordt veroordeeld in de proceskosten? De eiser, de gedaagde, of moet ieder haar eigen kosten dragen (lijkt me redelijk). Zeker als de griffiekosten en dergelijke niet verhaald worden op de gedaagde dan maakt zo'n claimpartij al snel verlies.

[StevenK]

Iets dergelijks zou inderdaad moeten volstaan

Dat is hoe mijn beroepsgroep zichzelf aan het werk houdt. Lange verhalen schrijven in plaats van te zeggen waar het op staat.

[Johnvdk]

Update.

 

Vooraf aan de betekening van de exploot dagvaardingen vorige week, zijn de afzonderlijke advocaten en het advocatenkantoor geïnformeerd. Van de betrokken advocaten zelf hebben we nog niets vernomen. Het gedagvaarde advocatenkantoor heeft inmiddels een ander advocatenkantoor ingeschakeld. Vanuit dit kantoor is telefonisch contact gezocht met Mr. Emin Schijlen met het verzoek hem te voorzien van alle relevante informatie. Aan dit verzoek geven we echter geen gehoor omdat de gedagvaarde partijen zelf moeten voorzien in hun informatie naar de advocaat die hun vertegenwoordigd.

 

Gezien de gestelde vraag om informatie, hebben we het vermoeden dat het oorspronkelijke advocatenkantoor - waar de advocaten werkzaam waren – volstrekt onwetend is over de capriolen die hun advocaten hebben uitgehaald. Het zou dus nog best wel eens mogelijk kunnen zijn dat het advocatenkantoor deze voormalige werknemers ter verantwoording gaat roepen.

De rolzitting staat gepland voor 22 november a.s. Tot die tijd hebben de gedagvaarde partijen de tijd om inhoudelijk te reageren, en of in overleg te gaan met onze jurist.

 

[Jonny Doe]

Altijd fijn, een update. Jammer dat TS niet ingaat op recente bijdragen over de vraag of de gemaakte kosten op gaan wegen tegen de eventueel toegewezen claim.

 

Het gaat hier om het verhalen van zogenaamde onderzoekskosten. Daar zijn diverse procedures over gevoerd en daarbij komt naar voren dat er allereerst bewezen moet worden dat er sprake is van onrechtmatig handelen. In dit geval zou de betreffende fotograaf geen opdracht gegeven hebben maar het is onduidelijk gebleven of een andere partij, zoals een stockfotosite, dat wel heeft gedaan. Als er al sprake zou zijn van onrechtmatigheid dan zal toch ook vastgesteld moeten worden wie precies onrechtmatig heeft gehandeld.

 

Vervolgens moet worden vastgesteld of de onderzoekskosten in alle redelijkheid zijn gemaakt (dubbele redelijkheidstoets). Voor het betwisten van een factuur van €815,- die na betwist te zijn is ingetrokken zijn veel hogere onderzoekskosten al snel onredelijk. Heel interessant hoe dit gaat aflopen, zeker nu het vooral richting een advocatenkantoor gaat en hoe de kantonrechter een en ander weegt op de rolzitting.

 

Ook heel lezenswaardig is een nadere kennismaking met bovengenoemde jurist. Heel interessant hoe die over zijn beroepsgroep denkt. ;)

 

 

[TwaBla]

 

Niet voor niks wordt de deadline nog eens herhaald op dit forum. De dreiging van openbaring voegt een extra dimensie toe aan deze zaak. Ik hoef het scenario niet uit te tekenen waarin de balans tussen 'algemeen belang' versus 'afrekening' doorslaat. Ben benieuwd naar de afloop. En vooral of er meer ondernemers vage claims gehad hebben.

[Highio]

John, waarom geen klacht?

 

Groet,

 

Highio

 

[Johnvdk]

Reagerend op enkele opmerkingen en vragen vanuit het forum:

Deze hele toestand kost inderdaad handenvol met geld. Maar vervelender is dat positieve energie moet worden gestoken in een zaak waarin alles een negatieve sfeer heeft.

 

Dat we (nog) geen namen benoemen en of een klacht indienen komt voornamelijk omdat we te maken hebben met een landelijk bekend kantoor met vele en lange “tentakels”.

Dit werd direct al duidelijk tijdens een telefoongesprek tussen de advocaat en Mr. Schijlen waarin de advocaat de tekst bezigt “Hij (ik dus) haalt toch alleen maar bakzeil bij de rechtbank”.

M.a.w. de advocaat kwalificeert ondubbelzinnig de kantonrechter op voorhand als een niet-ter zake doende element in ons model van het rechtsbestel waarbij op voorhand zal worden geoordeeld in het voordeel van het advocatenkantoor en haar aandeelhouders.

We mogen niet vergeten dat ook rechters diverse (onbezoldigde) bijbaantjes kunnen hebben.

 

Wij houden er rekening mee dat de rechter in ons nadeel kan beslissen. Dus letten we goed op dat we niet kunnen worden afgerekend op de tekst die we hier openbaar maken.

 

[RT....]

M.a.w. de advocaat kwalificeert ondubbelzinnig de kantonrechter op voorhand als een niet-ter zake doende element in ons model van het rechtsbestel waarbij op voorhand zal worden geoordeeld in het voordeel van het advocatenkantoor en haar aandeelhouders.

We mogen niet vergeten dat ook rechters diverse (onbezoldigde) bijbaantjes kunnen hebben.

Illuminatie much?

 

Dit werd direct al duidelijk tijdens een telefoongesprek tussen de advocaat en Mr. Schijlen waarin de advocaat de tekst bezigt “Hij (ik dus) haalt toch alleen maar bakzeil bij de rechtbank”.

Wellicht dat je gewoon daadwerkelijk een kansloze zaak hebt... En in het 'slechtste' geval is het een speldenprikje om twijfel te zaaien.

Laat je in ieder geval niet gek maken door een jurist die opvallend veel advocaten lelijk vindt als gevolg van de gemene blik in hun ogen. ::)

 

 

[UwJurist]

De rolzitting staat gepland voor 22 november a.s. Tot die tijd hebben de gedagvaarde partijen de tijd om inhoudelijk te reageren, en of in overleg te gaan met onze jurist.

Vergeet het maar. Dat wordt eerst twee keer 4 weken uitstel ... En zoals hier vaker geschreven (door anderen en ondergetekende) waarschijnlijk zonde van alle tijd en kosten. Er hadden ook andere wegen bewandeld kunnen worden.

 

En wat een gekleurde aannames toch allemaal, zoals de volgende:

 

.... M.a.w. de advocaat kwalificeert ondubbelzinnig de kantonrechter op voorhand als een niet-ter zake doende element in ons model van het rechtsbestel waarbij op voorhand zal worden geoordeeld in het voordeel van het advocatenkantoor en haar aandeelhouders.

We mogen niet vergeten dat ook rechters diverse (onbezoldigde) bijbaantjes kunnen hebben.

[Johnvdk]

Update.

 

Rolzitting is niet doorgegaan. De advocaten hebben 6 weken uitstel aangevraagd.

 

Nog even inhakend op de opmerking “wat een aannames” van “UwJurist”.

Nee, dit zijn geen aannames, maar conclusies vanuit opgetekende uitspraken.

 

Uw melding “Er hadden ook ander wegen kunnen worden bewandeld” is voor de belangstellende hier echter wel een aanname. Met alle respect, maar aansluitend op het doel van dit forum zou het handiger zijn om dan vervolgens ook een onderbouwing te geven van wat volgens u deze “andere wegen” zouden zijn. We leren het graag.

 

[UwJurist]

Zoals ik u al aangaf: er werd al 1 keer uitstel gevraagd. De rolzitting is overigens wel degelijk doorgegaan hoor.

 

Die andere wegen hebben zowel anderen als ik hier al eerder aangegeven (klacht indienen etc.). Lees nog eens terug zou ik zeggen.

 

En u doet wel degelijk nogal wat aannames, over bijvoorbeeld de rechterlijke macht.

 

Enfin.

Uw reacties benemen mij inmiddels de lust in dit topic / uw reacties vooralsnog nog enige energie te steken.

 

[Johnvdk]

Update:

 

Nadat de advocaat – die door het advocatenkantoor was ingezet – de exploot dagvaarding van de deurwaarder heeft ontvangen, weet deze te melden niet aan deze zaak te willen beginnen en heeft zich vervolgens teruggetrokken.

Dus weer extra kosten van € 249,00 voor niets.

 

[RT....]

Hoezo is er voor niets betaald?

[StevenK]

Update.

 

Rolzitting is niet doorgegaan. De advocaten hebben 6 weken uitstel aangevraagd.

 

De rolzitting is wel doorgegaan, want *op* de rolzitting is 6 weken uitstel gegeven.

Update:

 

Nadat de advocaat – die door het advocatenkantoor was ingezet – de exploot dagvaarding van de deurwaarder heeft ontvangen, weet deze te melden niet aan deze zaak te willen beginnen en heeft zich vervolgens teruggetrokken.

Dus weer extra kosten van € 249,00 voor niets.

 

Dit begrijp ik niet. Wie is 'deze' en welke kosten heb je dan voor niets gemaakt?

 

[Jonny Doe]

Het begon met een claim van een op zich auteursrechtelijk beschermde foto waar TS niet voor had betaald.

 

Die claim is na gemotiveerde betwisting ingetrokken. Fijn, denk je dan. Tot TS samen met zijn jurist tot de conclusie kwam dat het hier niet om een op zich zelf staande zaak ging maar om een lucratief business model wat gestopt moest worden.

 

Om de details van het business model te achterhalen werden vervolgens heel veel kosten gemaakt, inclusief een reis naar de fotograaf. Kosten die vervolgens verhaald moesten worden op de advocaat van de tegenpartij. Op zich zeer opmerkelijk want de advocaat is normaal gesproken zelf geen partij maar treedt op voor een claimende partij, in dit geval een stockfotosite. Waarom dan de advocaat betrekken in het geschil? Het telefoontje van de advocaat is dus niet zo vreemd.

 

Heb het topic nog eens bekeken en blijkbaar is het idee dat de advocaten (anoniem) zelf een foto op een stockfoto site hebben gezet, deze op een zeker moment weer verwijderd, om later via zoeksoftware de betreffende claim te kunnen indienen, dit is uiteraard onrechtmatig.

 

Echter de vraag is vervolgens of dit te bewijzen is of zelfs aannemelijk te maken. Tenzij men via IP adressen de uploader van de foto kan achterhalen en bewijzen dat dit door het advocatenduo is gedaan dus niet. Ook de verklaring van de fotograaf doet er vervolgens weinig toe als het om bewijs om onrechtmatigheid gaat. Het is volstrekt logisch dat men de claim intrekt nadat de fotograaf getuigt dat er geen auteursrecht op zijn foto is, is geweest, of wordt geclaimd. Dus het intrekken zelf is geen bewijs van onrechtmatigheid.

 

Ben benieuwd waarop de onrechtmatigheid, als bron van de schadevergoeding, dan gestoeld is?

 

[Simon Zuurbier]

Echter de vraag is vervolgens of dit te bewijzen is of zelfs aannemelijk te maken. Tenzij men via IP adressen de uploader van de foto kan achterhalen en bewijzen dat dit door het advocatenduo is gedaan dus niet. Ook de verklaring van de fotograaf doet er vervolgens weinig toe als het om bewijs om onrechtmatigheid gaat. Het is volstrekt logisch dat men de claim intrekt nadat de fotograaf getuigt dat er geen auteursrecht op zijn foto is, is geweest, of wordt geclaimd. Dus het intrekken zelf is geen bewijs van onrechtmatigheid.

 

Ben benieuwd waarop de onrechtmatigheid, als bron van de schadevergoeding, dan gestoeld is?

Dat het advocatenduo bij TS een vordering neerlegt zonder dat ze daartoe van de rechthebbende een opdracht hebben gekregen, lijkt mij op zijn minst klachtwaardig en is naar mijn smaak ook onrechtmatig. Daarbij is de vraag of de advocaten zelf de foto op de website hebben geplaatst niet relevant.

[Norbert Bakker]

Dat het advocatenduo bij TS een vordering neerlegt zonder dat ze daartoe van de rechthebbende een opdracht hebben gekregen, lijkt mij op zijn minst klachtwaardig en is naar mijn smaak ook onrechtmatig. Daarbij is de vraag of de advocaten zelf de foto op de website hebben geplaatst niet relevant.

 

in ieder geval minder relevant dan een vordering namens een niet-opdrachtgever: dát lijkt me hier inderdaad het belangrijkste.

 

Lijkt me een mooie case om ook aan de Orde van Adcocaten voor te leggen.

Zelfs zonder de vermeende verdwenen foto gaat hier een advocaat zwaar over de scheef door iets te vorderen namens een niet-klant. Dat riekt naar fraude!

 

[Jonny Doe]

Dat het advocatenduo bij TS een vordering neerlegt zonder dat ze daartoe van de rechthebbende een opdracht hebben gekregen, lijkt mij op zijn minst klachtwaardig en is naar mijn smaak ook onrechtmatig. Daarbij is de vraag of de advocaten zelf de foto op de website hebben geplaatst niet relevant.

 

Doel je dan op de onderzoeksplicht die een advocaat heeft naar de legitimiteit van een claim? Gegeven de omstandigheden lijkt het mij aannemelijk dat de claim via een stockfotosite is gegaan naar de betreffende advocaten. Als die site in de algemene voorwaarden opnemen dat het auteursrecht en het handhaven daarvan naar de stockfotosite gaat is de uploader van een foto waarvan hij geen auteursrecht bezit onrechtmatig bezig. Een onderzoeksplicht zou je dan bij de stockfotosite verwachten. Het zal ook niet de eerste keer zijn dat meerdere mensen het auteursrecht op een foto claimen. Vroeger was dat eenvoudig met een negatief te bewijzen. Nu is dat een stuk ingewikkelder maar wel te doen.

 

En Norbert, ik lees nergens dat de claim is ingediend door de betreffende fotograaf. Dat is ook gebruikelijk. De claim door bijvoorbeeld Getty images gaat via een advocaat. Er zijn al eerder vragen gesteld of zo'n databankhouder ook daadwerkelijk het auteursrecht heeft meen ik. Als om bewijs van overdracht wordt gevraagd is dat vaak niet eenvoudig te krijgen.

 

[Norbert Bakker]

En Norbert, ik lees nergens dat de claim is ingediend door de betreffende fotograaf.

 

Dat klopt, dat lees je nergens. Je leest wel ergens dat de fotograaf uitdrukkelijk ontkent iemand opdracht te hebben gegeven.

 

Eerlijk gezegd vermoed ik een soort verwarring: dat de claim niet is ingediend door de fotograaf is juist de oorzaak en reden van dit topic. Als de fotograaf de claim wél had ingediend, waren we snel klaar geweest :)

 

Het enige dat nog ter discussie staat/stond is of een andere partij - zoals een stockphotosite- die vordering namens de fotograaf heeft ingesteld. Maar als dat zo is of was, is de reactie van het advocatenkantoor erg vreemd.

[Jonny Doe]

- De advocaten nooit contact hadden gehad met de door hen benoemde opdrachtgever.

 

Dit zou uit onderzoek zijn gebleken. Omdat dit uiterst ongebruikelijk en onwaarschijnlijk is lijkt de enige verklaring een vooropgezet plan, een lucratief business model.

 

Dat we (nog) geen namen benoemen en of een klacht indienen komt voornamelijk omdat we te maken hebben met een landelijk bekend kantoor met vele en lange “tentakels”.

Dit werd direct al duidelijk tijdens een telefoongesprek tussen de advocaat en Mr. Schijlen waarin de advocaat de tekst bezigt “Hij (ik dus) haalt toch alleen maar bakzeil bij de rechtbank”.

M.a.w. de advocaat kwalificeert ondubbelzinnig de kantonrechter op voorhand als een niet-ter zake doende element in ons model van het rechtsbestel waarbij op voorhand zal worden geoordeeld in het voordeel van het advocatenkantoor en haar aandeelhouders.

We mogen niet vergeten dat ook rechters diverse (onbezoldigde) bijbaantjes kunnen hebben.

 

Wij houden er rekening mee dat de rechter in ons nadeel kan beslissen. Dus letten we goed op dat we niet kunnen worden afgerekend op de tekst die we hier openbaar maken.

 

Het bewijs dat de advocaten niet namens een opdrachtgever hebben gewerkt maar zelf via een sluwe constructie een verdienmodel hebben bedacht blijkt toch niet zo heel "hard" te zijn. Een verdienmodel waar het vooralsnog om 2 advocaten ging die een claim van 3 kantjes opstellen (verzinnen) om €815,- te "verdienen".

 

Veel plausibeler is de aanname dat er ergens wat mis is gegaan met de communicatie en dat door vertrek uit het claimende kantoor de zaak troebeler en troebeler is geworden. Als er hard bewijs zou zijn dat er op eigen houtje een claim is ingediend dan was de zaak al lang afgerond. Geen enkele advocaat zou het risico willen nemen om voor een paar duizend euro berispt of geschrapt te worden.

 

Wat mij vooral steekt zijn de kosten die gemaakt worden door TS die in een bodemloze put lijken te belanden.