Ties [r.i.p.]

Hoi Estestest, Bedankt voor de uitleg. Het wordt me steeds duidelijker dat je het niet moet doen op de manier die de burgemeester voorstelde. Een mogelijke oplossing zou kunnen zijn is dat je de wijnproducent zelf koopt, een soort van management buy out waarbij je zelf DGA (directeur grootaandeelhouder) wordt. Afhankelijk van de onderhandelingen zijn er verschillende varianten mogelijk (met of zonder grond, financiering door de burgemeester of een bank etc.). Het gaat te ver om hier en nu daar verder op in te gaan. Belangrijk blijft dat je je realiseert dat je dan in en met een vreemde cultuur zaken gaat doen en dat kan de nodige problemen opleveren. Ter illustratie hiervan geef ik een voorbeeld uit mijn familie. Wij hadden een huis in Italië dat onderdeel was van een groot landgoed met vergelijkbare huizen, veelal ook eigendom van buitenlanders. Het landgoed werd gerund door een bestuur waarvan leden van mijn familie respectievelijk voorzitter en secretaris waren. Ondanks hun inzet (reizen, vergadering, schrijven, bellen) bleven veel problemen onopgelost bv. met de omringende gemeenten, bouwondernemingen. Pas nadat zij aftraden en een stel Italianen het bestuur overnamen waren deze problemen vrij snel uit de wereld. Succes ermee en wat je ook doet: pas goed op! Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Estestest, Heb je wel eens geïnvesteerd in tropisch hardhout? En winst gemaakt? Even zonder dollen: niet doen! Investeren in den vreemde zonder dat je een betrouwbare lokale partner (die ook in het project investeert) hebt zou ik niet aan beginnen. Veel investeerders hebben dit aan den lijve ondervonden. Dit geldt ook voor mij! Het is vaak zo dat als ondernemers lokaal geen geld kunnen krijgen (investeerders of leningen), daar goede redenen voor zijn. Waarom denk je bijvoorbeeld dat Hongaarse banken 20% interest rekenen? Noodzaak gezien de inflatie en risico's in Hongarije. Twalevel heeft ook een goed punt: deze Hongaarse Nederlander lijkt zijn zaakjes niet zo goed voor elkaar te hebben als hij niet vooraf met dit soort investeringen heeft rekening gehouden. Een goede strateeg gaat voordat hij een dergelijke investering doet met zijn business plan naar een bank. Niet eerder nadat de bank een lening toezegt besluit hij tot de koop. Geen erg goede ondernemer dus. Laat je ook niet verblinden door de baan die hij je aanbiedt. Een vriend van mij is hier ook een keer ingetrapt. Kortom: mijn advies is niet doen! Met vriendelijke groet, Ties

Hoi allemaal, Syntens/Senter (www.irc-nl.org) in Nederland en Luxinnovation (www.luxinnovation.lu) in Luxemburg maken deel uit van het netwerk van IRCs over Europa. Voor meer informatie kun je kijken op deze link: irc.cordis.lu. Ik ken een aantal mensen uit dit netwerk, ook bij de EC, dus als je daar behoefte aan hebt kan ik je verwijzen. Het is wel wat ambtelijk maar een aantal doen goed werk. Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Edward, Goed vraag! Ik denk inderdaad dat veel ondernemers dit type probleem hebben. Veel investeerders hebben in dit verband slechts een antwoord: focus. Zij investeren in een ondernemer of management team met het bijbehorende idee, product of dienst. Zoals je schrijft, het kost erg veel energie om hiervan een volwassen onderneming te maken dus heb je geen tijd voor nieuwe ideeën, producten en/of diensten en bovendien die je alleen maar afleiden van het hoofddoel. In mijn venture capital tijd hebben we regelmatig potentiële deals afgewezen omdat we de indruk hadden dat het team te veel en te vaak afgeleid werd door nieuwe ideeën. Wij investeerden in alleen management teams met focus. Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Tino, Het enige verschil tussen een gewone lening en een achtergestelde is een clausule. In deze clausule wordt een lening achtergesteld bij die van de bank (en eventueel andere leningen). Ik zou je willen aanraden niet zelf zo'n achtergestelde leningsovereenkomst op te stellen. Laat dit over aan professionals. Het eenvoudigst en meest doeltreffend is om naar de bank te gaan die dit eist en de exacte tekst te vragen voor een achterstelling. Banken hebben dit soort documenten als standaard en dan weet je ook direct dat je bank akkoord is met de leningsdocumentatie. Succes ermee! Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Nils, In mijn ervaring is het iets genuanceerder, het management probleem bij Life Science / biotechnologie bedrijven. Kenmerkend voor dit type bedrijven is de duur van het ontwikkelingstraject, soms wel oplopend tot 10-15 jaar. Daarna komt ook nog periode van het aanvragen van goedkeuring bij de lokale overheden. Daar staat tegenover dat, als het uiteindelijk lukt de markt enorm is, vaak enige miljarden euro. Daarom zijn veel investeerders ook geïnteresseerd om in dit type bedrijven te investeren, zelfs in een vroeg stadium ("early stage") zonder dat er een bewezen product is ("proof of concept"). Gedurende die ontwikkelingsperiode is de technologie het belangrijkst en zijn het de researchers die de dienst uitmaken. Vaak zijn het professoren van universiteiten die een bedrijf in Life Science beginnen en die hebben nu eenmaal geen notie van ondernemerschap en commercialiteit (willen dat vaak ook niet hebben). Vaak is het bijkomende probleem dat deze professor het product beschouwen als hun baby en er geen afstand meer van kunnen doen, zelfs niet als het bedrijf in het stadium van commercialiseren komt. In de lange beginperiode kunnen Life Science ondernemingen niet zonder deze non-commerciële professoren teneinde het product te kunnen ontwikkelen. Echter, als de tijd gekomen is om het product op de markt te introduceren is dit een van de meest voorkomende controverses tussen investeerders en het management team. Het geschetste probleem is dus inherent aan het type bedrijf maar goede investeerders investeren slechts in researchers die beseffen dat ze na verloop van tijd een stap terug moeten zetten. Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Bikkel, Ik moet je teleurstellen: banken lenen alleen met tastbare zaken als onderpand, niet met aandelen in niet-beursgenoteerde ondernemingen. De reden daarvan is dat aandelen geen objectieve waarde hebben en bij een eventueel noodzakelijke gedwongen verkoop in het geheel geen waarde hebben. Zie ook mijn eerdere antwoord: https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?action=search2. Je haalt trouwens een aantal zaken door elkaar. Het huis dat je koopt is het onderpand (= hypotheek) voor de lening. Meestal hanteren banken als maximum voor de hoogte van lening de executiewaarde of 60% van de vrije verkoopwaarde. Sommige banken zijn wel bereid je aandelen te accepteren als extra zekerheid, boven op die van het huis, maar meestal moet je het verschil tussen de koopprijs en de executiewaarde zelf op tafel leggen. De hoogte van je inkomen is voor banken van belang om te zien of je de (maandelijkse) rente en aflossing kunt betalen. De kwaliteit van je werkgever is van belang om de kans in te kunnen schatten dat je zonder werk komt te zitten en de rente/aflossing niet meer kunt betalen. Het hangt van de (verhouding tussen de) verschillende bedragen af of je inderdaad geen lening van een bank kunt krijgen. Ga eens praten met wat banken! Met vriendelijke groet, Ties

Hoi PIMs, Onderstaand de Nederlandse versie van de eerdergenoemde website met dezelfde outlook (EC): www.egl.nl. Prettig weekend, Ties

Hoi PIMs, Onderstaand een link naar de (Engelstalige) website van Luxinnovation hier in Luxemburg. Onder het hoofd "Get Set" worden in verschillende vakgebieden een overzicht gegeven van technologiën die gevraagd en aangeboden worden. http://www.innovation.public.lu/servlet/front De focus hier is op zgn. "framework programmes" van EC. Heb je iets dergelijks in gedachten? Met vriendelijke groet,

Hoi allemaal (en Nils in het bijzonder), Vond zojuist een uitstekend artikel over de relatie tussen business angels (netwerken) en venture capitalist in Europa en Amerika. Je kunt verder lezen @ http://www.realdeals.eu.com/(kcqfhp45yrvj2055spc5uq45)/Show.aspx?ChannelID=13&ArticleID=29791 Met vriendelijke groet, Ties

Hoi allemaal, Wel wat laat maar ik zou me toch nog even in de discussie willen mengen. Evenals Nils geloof ik niet in een ondernemers CV. Als ik de discussie goed heb begrepen, zijn er twee mogelijkheden. Het door particulieren opgehoeste geld 1) leen je aan 2) investeer je in starters en kleine ondernemingen. In het eerste geval creëer je een bank (in de vorm van een CV), in het tweede geval een venture capitalist. Zowel het uitlenen van geld als het investeren van geld is een vak apart dat alleen door specialisten (lees banken resp. investeerders) gedaan kan worden. Voor zover ik kan nagaan was de tante Agaath regeling een voorbeeld van de eerste variant. Het probleem met de tweede variant is dat, zelfs met zeer ervaren early stage venture capitalist, de investeerders (= particulieren) wel goed moeten beseffen welke (enorme) risico's ze lopen bv. vergeleken met de toch al grote risico's van de aandelenmarkten. In het geval van een CV is bovendien is het gebrek aan liquiditeit een probleem dwz. de deelnemers kunnen niet op elk moment verkopen. Waar ik wel in geloof is in beursgenoteerde investeringsfondsen gemanaged door een ervaren venture capitalist. In Europa zijn alleen in London beursgenoteerde investeerders waarvan de bekendst 3i is. Dan heb je in ieder geval het probleem van de liquiditeit opgelost. Ik denk dat de toezichthouders (= centrale banken) een beursnotering van investeerders tegenhouden i.v.m. de risico's. Nog even over de regeling voor business angels in het VK. Ik ben geen expert maar ik heb begrepen dat, naast de door PIMs genoemde voordelen, het ook zo dat indien business angels hun deelneming verkopen zij de betalen belasting kunnen uitstellen. Dit kunnen zij in principe oneindig indien zij hun winsten herinvesteren. Zie onderstaande quote uit een document van de NBAN (zie www.bestmatch.co.uk). Het volledige document vindt je op deze link: http://www.bestmatch.co.uk/Bulletins/directory.pdf Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Bart, Leuke vraag die veel ondernemers stellen maar dan meestal over klanten die aandeelhouder worden in plaats van leveranciers maar het principe blijft hetzelfde. Wat mij betreft begeef je je op een gevaarlijk terrein. Je krijgt namelijk het zgn. pettenprobleem als je rollen mixt, in jouw geval leveranciers en aandeelhouders. Wat doe je bijvoorbeeld als je leverancier/aandeelhouder onvoldoende kwaliteit levert of niet op tijd? Hierdoor krijgt je onenigheid met je leverancier en je wilt een andere. Hoe doe je dat als hij of zij wel nog steeds aandeelhouder is? Ook lopen de belangen niet meer parallel. In jouw voorbeeld betaal je een deel van je omzet aan je leverancier. Wat doe je als je later hierdoor gefrusteerd raakt omdat je hierdoor veel minder winst maakt of zelfs verlies lijdt en failliet dreigt te gaan? Kortom, doe het niet! Er zijn andere oplossingen zoals uitstel van betaling van de leverancier of vraag ze om sponsor te worden. Succes! Met vriendelijke groet, Ties

Hoi allemaal, Ben helemaal geen marketing expert maar mijn idee is dat Dennis op zoek moet gaan naar een naam die los staat van het product. Succesvolle voorbeelden van de laatste jaren zijn: - Amazon (boeken?) - Yahoo (portal?) - Ebay (veiling) - Google (zoeken?) - Skype (telefoneren?) - Bluetooth (wireless?) - Red Hat (linux?) - Linux (besturingssysteem?) Ik haalde het woordenboek erbij en verzon de volgende namen: - Oculi - Redar - Snaper - Xyper - Xymob Wie heeft er meer? Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Twalevel, Je was me net voor! Ook ik wilde deze link publiceren want dit is een erg goed artikel waar de criteria van investeerders de revue passeren. Een kantekening bij dit artikel. Het gaat hier weliswaar over middelgrote ondernemingen maar de principes die hier genoemd worden gelden ook voor kleine ondernemingen indien die geld van investeerders willen aantrekken. Met vriendelijke groet, Ties

Hoi allemaal, In het kader van de discussie over mogelijke acties van het Technologieplatform, vond ik onderstaand artikel over een initiatief in het Verenigd Koninkrijk. Je kunt verder lezen @ http://www.realdeals.eu.com/(1yebzg45spvepb55svzjpy45)/Show.aspx?ChannelID=13&ArticleID=29716 Denken jullie dat we het bestaan van dit Engelse initiatief moeten influisteren bij een of meerdere leden van het platform? Met vriendelijke groet, Ties

Hoi allemaal, Dit is een belangrijk onderwerp: het verschil tussen boekhouden (exploitatiebegroting) en cash (liquiditeitsbegroting). Eerst een antwoord op de goede vraag van Larry. Ja, je hebt helemaal gelijk want de liquiditeit van je bedrijf verandert per saldo inderdaad niet. Toch zou ik het in je liquiteitsbegroting vermelden want eigenlijk heeft de inbreng van alles vanuit privé naar je bedrijf in eerste instantie wel gevolgen voor de liquiditeit. Ter verduidelijking hanteer ik het voorbeeld dat je schetste waarbij ik voor het gemak de BTW even negeer. Als je, in plaats van het direct inbrengen van deze auto in je bedrijf deze eerst verkoopt aan de dealer voor bv. € 10.000 krijgt je dit bedrag in privé binnen. Vervolgens stort je dit bedrag in je bedrijf waardoor je liquiditeit toeneemt. Als je daarna als ondernemer naar de dealer gaat waar deze auto weer terugkoopt voor € 10.000 neemt je liquiditeit weer af. Per saldo is de liquiditeit van je bedrijf derhalve niet veranderd maar je hebt daarvoor wel eerst € 10.000 in je bedrijf moeten storten. Ik hoop dat ik duidelijk geweest ben. In algemene zin is het erg belangrijk dat je als ondernemer het verschil weet tussen je balans en verlies/winstrekening en je cashflow of liquiditeit. Je zult niet de eerste en ook niet de laatste ondernemer zijn die failliet gaat terwijl je winst maakt. Activa en passiva, opbrengsten en kosten, winst en verlies zijn boekhoudkundige begrippen en hebben weinig met de realiteit te maken. Cash is fysiek en tastbaar. Als je geen cash meer hebt en je je rekeningen niet meer kunt betalen, ga je gewoon failliet. Daarom is het managen van je cashflow van levensbelang voor elke onderneming maar vooral voor startende en kleine ondernemingen. Ook als zelfstandig consultant merk ik elke dag hoelang het duurt voordat je klant betaalt terwijl ondertussen je uitgaven gewoon doorlopen. Ook seriële ondernemers en early stage investeerders beseffen het belang van cash want ze ondervinden het aan den lijve, elke dag weer! Met vriendelijke groet, Ties

Hoi mede-higherlevelaars, Onderstaand een interessant artikel dat beschrijft hoe flexibel je moet zijn als je oprichter en groot-aandeelhouder (DGAvan een bedrijf op zoek gaat naar geld van financiële partijen als banken, business angels of venture capitalists. Dit is m.i. een uiterst belangrijk punt dat veel ondernemers zich niet realiseren. Je kunt verder lezen @ http://www.thechilli.com/articles/misc/022_startupManagement.asp Het artikel is wat lang maar geeft wel een goede beschrijving van het dilemma. Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Ronnie, Ik zou toch nog even willen reageren op een van je vragen: De kernactiviteit van investeerders is investeren in ondernemers en geld verdienen met investeren in niet-beursgenoteerde ondernemingen is al moeilijk genoeg. Investeerders stimuleren ondernemerschap niet en willen / kunnen dat ook niet (dat doen (semi-)overheden), zij willen ook geen manager/ondernemer zijn maar investeren in goede mensen. Het voorbeeld dat je noemt "een idee toevoegen aan een bestaande onderneming" is iets wat professionele investeerders niet doen en ook niet willen doen. Zij willen dat de ondernemer in wie zij investeren zich focusset op zijn/haar kernactiviteit en geen energie steekt in nieuwe ideeën die niets met de bestaande activiteiten te maken hebben. Het "meedenken" van investeerders beperkt zich tot het uitbouwen de business tot een "volwassen" en verkoopbare onderneming ontstaat. Dat is al een hele opgave zo leert hun ervaring. Voor investeerders evenals voor ondernemers, managers en (semi-) overheden geldt: schoenmaker blijf bij je leest. Vooral overheden hebben de neiging dit nog wel eens te vergeten. Dit laatste is het terechte stokpaardje van onze mede higherlevelaar Nils de Witte! Overigens hebben en eisen investeerders geen enkele zekerheid bij het investeren in bedrijven. Zij investeren geld in mensen door aandelen van bedrijven te kopen en als het bedrijf failliet gaat zijn zij hun geld kwijt. Als je wilt onderzoeken op welke markt investeerders in Europa zich of focussen raad ik je aan de database van de EVCA te raadplegen (www.evca.com). Daar vindt je ook van alle (West-)Europese landen de nationale VCA (venture capital association) met een gratis toegankelijke database van hun leden. In Nederland is dat de NVP @ www.nvp.nl. Met vriendelijke groet, Ties

Hoi allemaal, Ik ben sinds 1990 actief in de investeringswereld en heb van mijn toenmalige werkgever(s) het verhaal van het begin van venture capital / private equity in Nederland gehoord. Onderstaand mijn visie op de huidige ontwikkelingen in deze markt. Venture capital en private equity ontstond in het begin van 1900 in de USA toen leden van rijke families (Rockefeller, Kennedy) besloten te investeren in niet-beursgenoteerde ondernemingen buiten hun eigen conglomeraat. Rond de tweede wereldoorlog ontstond daar uit de professionele investeringswereld: professionals die beroepsmatig in onderneming investeerden. Begin jaren '60 was de UK het eerste Europese land waar dit concept geïntroduceerd werd, in het begin van de jaren tachtig professionele investeerders op het vaste land van Europa begonnen, in eerste instantie in Nederland. Het waren vooral de Nederlandse banken die de initiatieven namen. Professionele investeerders in Nederland (participatiemaatschappijen noem(d)en wij ze) investeerden in de eerste jaren van hun bestaan agressief en in bijna alles: de bomen groeiden tot in de hemel, dachten ze. Maar al snel kwamen de investeringsmanagers er achter dat de risico's wel erg groot waren en leden veel verliezen. Degenen die overleefden veranderden hun strategie en investeerden slechts in volwassen ondernemingen, vooral Management Buy Outs (MBO’s). Dit hielden ze vol tot aan het midden van de jaren '90 toen de hype uitbrak. Het werd makkelijker om kleine bedrijven tegen behoorlijke prijzen naar de beurs te brengen en doordat deze "exits" makkelijker werden besloten veel investeerders om ook in beginnende bedrijven te investeren. Bovendien dachten een aantal mensen dat ze hier wel erg makkelijk geld mee te verdienen was en besloten, ondersteund door een aantal agressieve institutionele beleggers hun eigen investeringsmaatschappij op te richten. Newconomy is hiervan het meest bekende voorbeeld. Toen de zeepbel brak en investeerders de scherven van hun portefeuille bijeen moesten raapten, besloten ze massaal dat ze terug naar af gingen: geen risicovolle investeringen meer zoals in starters en kleine bedrijven. Net als van '85 tot '95 investeerden de meeste slechts in volwassen ondernemingen en vooral MBO's. Toch is er iets veranderd in de professionele investeringswereld want early stage investeringen zijn er wel maar vooral bij die investeringsmaatschappijen die opgericht zijn door ervaren ondernemers, vaak in combinatie met ervaren investeerders. Ik noem deze de zogenaamde "niche" venture capitalists die erg gefocussed zijn op een kleine markt waarvan ze veel afweten omdat ze er zelf actief in geweest zijn als ondernemer. Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Progresso, Goede conclusies! Ik tracht ze punt voor punt te beantwoorden: 1) Exit strategie. De beste en meest logische exit strategie voor investeerders is meestal een "tradesale" oftewel een verkoop aan een strategische partij zoals een concurrent. Dit moet je wel verkopen aan de investeerder: je moet aangeven waarom je denkt dat je een aantrekkelijk overname object bent. Een typisch voorbeeld is de kwaliteit of de grootte van je klanten. Overigens is een overname door een andere investeringsmaatschappij is niet zo waarschijnlijk (hoewel dat wel steeds meer plaats vindt) terwijl een beursnotering onmogelijk is zolang het huidige beursklimaat vrijwel niet verandert. 2) Dat is het! Kijk op de website van je potentiële investeerders naar hun portefeuille. Bel de CEOs van deze ondernemingen op (of email ze) en vraag ze uitgebreid naar hun ervaring met deze investeerder. Ook investeerders stellen op prijs als je het zo aanpakt want het toont aan dat je moeite doet om ze beter te leren kennen voordat je ze benadert. 3) Ik heb nog wel een paar tips: laat je business plan door zoveel mogelijk specialisten beoordelen, oefen je presentatie en je pitch zoveel als je kunt, tracht zoveel mogelijk referenties te krijgen van een potentiële investeerder, laat je introduceren door een bekende van de investeerder. Wellicht ben ik de persoon die je zoekt. Bel of mail me maar als je er wat voor voelt dat ik jullie coach word. Hoe dan ook, ik wens je veel succes toe! Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Aux, Als je i.p.v. de aandelen de roerende en onroerende zaken (= activa) overneemt dan neem ik aan dat je ook de roerende schulden (= passiva) koopt. Dat is tenminste te doen gebruikelijk bij een zgn. activa/passiva transactie. Het feit dat je activa en passiva koopt ipv aandelen verandert niets aan het principe dat ik in mijn vorige antwoord schetste. Heel praktisch werkt dit als volgt: Richt een BV op met een aandelenkapitaal van € 150k (passief) die je als cash inbrengt (actief). Onderhandel met een bank voor een lening van € 50k (of € 40k zo je wilt) met als onderpand de onroerende zaken die de BV van plan is te kopen. De BV koopt vervolgens de activa en de passiva van de verkoper, de bank leent de BV € 50k (passief lening en actief cash) en de BV betaalt de verkoper met de cash die nu € 200 bedraagt. Ik hoop dat ik duidelijk ben. Op deze wijze heb je de bank een deel van de koopprijs laten financieren en dat is heel gebruikelijk bij overnames. Nog een paar waarschuwingen: - De bank zal proberen om je ook privé aansprakelijk te maken voor de lening, als extra zekerheid. Probeer dat te voorkomen. Als het o/g inderdaad € 150k waard is (= vrije verkoopwaarde) dan is de executiewaarde ca. € 100k en een voldoende zekerheid voor een lening van bv. € 50k. - Sterker nog, je kunt proberen om je eigen investering te verlagen van € 150k tot € 100k door aan de bank een lening van € 100k ipv. € 50 te vragen. De bank moet dan wel akkoord gaan met een financiering van het o/g tot 100% van de executiewaarde. - Een verdere verlaging van je investering kan je realiseren door de roerende activa bij een bank te herfinancieren bv. debiteuren of voorraad. - Het bedrijf dat je koopt lijkt goedkoop. Genereren de activiteiten wel voldoende cashflow om tenminste de rente en aflossing van de lening te financieren. - Praat voordat je iets tekent met een advocaat, accountant en overname specialist. Bel me maar als je nog iets wilt weten. Wees voorzichtig en succes ermee! Ties

Hoi Edward, Sorry, maar met de eerste twee van je vier punten ben ik het niet eens. Niet doen! Besef dat de investeerder jou niet nodig heeft maar jij hebt hen nodig. Als je dit tegen een investeerder zou zeggen is zijn reactie: "Waarom ben je dan bij mij? Ga maar dan eerst naar die anderen". Je moet juist wel persoonlijke referenties afgeven alhoewel investeerders in eerste instantie niet direct geïnteresseerd zijn in je bank of je accountant. Investeerders horen en lezen veel, erg veel mooie verhalen. Vaak zijn ze ook door schade en schande wijs geworden en vaak teleurgesteld in ondernemers in wie ze geïnvesteerd hebben. Ze zijn daarom erg argwanend. Voordat ze besluiten in jou en je bedrijf te investeren zoeken zij naar personen die kunnen bevestigen dat jij daadwerkelijk kan realiseren wat je zegt dat je kunt. Hiertoe zullen ze al hun en jouw relaties benaderen. Met je overige opmerkingen ben ik het eens. Besef dat als je met een investeerder om de tafel zit, je al door een eerste selectie heen bent. Investeerders nodigen slechts zelden (ca. 10% van de businessplannen die ze ontvangen) de ondernemer voor een gesprek. Als ex-investeerder ben ik van mening dat je, mits je je goed op het gesprek hebt voorbereid, juist open, eerlijk, enthousiast en realistisch moet uitleggen waarom jij en de investeerder met je bedrijf veel geld gaan verdienen. Bewijs dat je je 100% gecommitteerd hebt aan het slagen van deze onderneming en toon zelfvertrouwen. Alleen dan heb je goede kans dat de investeerder in je gaat geloven. Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Aux, Goede vraag maar ik denk dat je een aantal zaken door elkaar haalt. Als je een bedrijf koopt (= 100% van de aandelen) betaal je de koopprijs aan de verkoper, in jouw geval € 200.000, als ik je goed begrijp. De financiering van de koopprijs regel je grotendeels zelf te weten € 150.000 terwijl de rest van een bank moet komen. Probleem is dat banken geen aandelen financieren maar alleen activa dwz. een tastbaar onderpand. Als het bedrijf dat je wilt overnemen onroerend goed heeft waar niet al een (hypothecaire) lening tegenover staat en de executiewaarde hoog genoeg is, kun je de bank vragen om een lening. Als de bank dat toestaat kun je dit bedrag laten uitkeren aan jezelf (bv. via een lening) en gebruiken om het ontbrekende gedeelte van de prijs aan de verkoper te betalen. Als je bedrijf meer geld nodig heeft bv. voor expansie kun je ook een hogere (hypothecaire) lening aan de bank vragen alweer mits de executiewaarde van het onroerend goed hoog genoeg is. Dit extra bedrag kun je gebruiken voor het financieren van groei. Alternatieven zijn bv. aan de verkoper vragen of hij met een uitgestelde betaling akkoord gaat, een extra hypotheek op je eigen huis of wellicht heb je familie of vrienden die bereid zijn de ontbrekende € 50.000 te financieren via een aandelenbelang of lening. Een investeerder (business angel of venture capitalist) is geen redelijk alternatief want er zijn vrijwel geen investeerders die een dergelijke klein bedrag in een bedrijf investeren. Ook is het aandelenbelang 25% relatief klein, zeker als er slechts een andere aandeelhouder is die ook nog het bedrijf managet. In ieder geval wens ik je heel veel succes en ik raad je aan voordat je een commitment aangaat met een advocaat of overname specialist te praten. Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Jan, Ik weet niet waar je in het verhaal gelezen hebt dat het een "schoonheidswedstrijd" was. Alleen de zin "....other financial firms began to call" zou hier op kunnen wijzen maar dat lijkt me toch niet echt het geval. Wat ik uit het artikel lees is dat zij, nadat zij hoorden van het bestaan van private equity/venture capital, zelf op zoek gegaan zijn. Eerst gericht op de vraag: "wat zijn de gevolgen van een externe aandeelhouder en wil ik wel zo iemand?" en vervolgens hebben ze zelf de juiste partner erbij gezocht, na een onderzoek onder de beschikbare partijen. Volgens mij is dit is de enig juiste weg voor alle ondernemers: hij benadert de investeerder waarvan hij denkt dat deze het beste bij hem past. Vaak zijn ondernemers veel te passief en benaderen ze veel te veel potentiële investeerders zonder exact te weten wie ze zijn, wat ze doen en wat ze zoeken. Daarom geloof ik ook niet in investeringsfora (presenteren voor een zaal met investeerders") anders dan dat ze perfect zijn om te netwerken. Met vriendelijke groet, Ties

Hoi Nils, Inderdaad erg goed verhaal. Het toont weer eens hoe belangrijk een goede voorbereiding van het management team is. En let op, mede higherlevelaars, dit geldt niet alleen voor grotere ondernemingen (zoals Opnet) maar ook voor beginnende ondernemingen. Ik lijk wel een leraar! Sorry, maar ik wilde dit toch even zeggen. Met vriendelijke groet, Ties