TwaBla

Kun je je afvragen waarom iemand zijn email-adres anders bekendmaakt op een bedrijfssite. Dat is voor bekenden niet nodig. Tot op heden is nog nooit iemand beboet of van zijn bed gelicht voor het op kleine schaal (dus geen bulkmail) benaderen van potentiële klanten via de mailadressen die ze zelf bekendgemaakt hebben. Als je die methode vergelijkt met adressen die via dubbel opt-in verzameld zijn, is selectief mailen met een goed inhoudelijk verhaal zo gek nog niet. Maar ieder heeft recht op zijn eigen mening interpretatie van de wet. ;)

Zie ook vergelijking van dit soort pin-terminals in Emerce (van mei 2015)....

Is dat een affiliatelink? Er staat utm_campaign=be-smartpin in. Wat is de toegevoegde waarde van zo'n terminal voor een webwinkel? Mod edit: idem in quote

Het is een tikkeltje onbeleefd om een algemene discussie te voeren in het topic van een vragensteller die een specifieke situatie aan de orde stelt. Zeker door iemand die in een land woont (België) waar het ontduiken van collectieve lasten een nationale sport is. ;) (knipoog, want ik heb er gewoond) De topicstarter doet precies wat je op je oudere dag zou moeten doen: lekker nog een paar jaar doorgaan met iets waar je kennis van hebt, plezier aan beleefd en wat extra inkomen uit haalt. Ik zou dolgraag vier keer per jaar naar China overvliegen om kennis (over de bereiding van vleeswaren zo te zien) te mogen delen met leergierige vakgenoten. En wat er uiteindelijk van dat extra inkomen in de staatskas of pensioenpotten belandt, is extra. Mooi meegenomen! Dat-ie de extra inkomsten uit China optimaal wil benutten, is iets wat elke ondernemer zou bekijken.

Helemaal eens. Als je een opdracht uit China krijgt waarvoor je regelmatig heen en weer moet, snap ik prima dat je belangstelling hebt in bijvoorbeeld een Hongkong of Macau Ltd waarmee je die inkomstenstroom kan structureren. Het is handig om te zien of antwoorden op die mogelijkheden vanuit bijzondere expertise of belasting-ethiek gegeven worden. Nederland heeft belastingverdragen met veel landen en geldt daarom als ideale tussenstop voor allerlei belastingmijdende constructies, die door de overheid actief gefaciliteerd worden. In Den Haag zitten ze er niet mee dat op die manier belasting weggezogen wordt uit andere landen. Waarom zou je dan als ondernemer Roomser dan het Ministerie van Financiën zijn?

Ben je al bezig als ondernemer of neem je een lange aanloop? Soms helpt het om gewoon simpel te beginnen.

Is dat geen goed thema voor een column? Vijf struikelblokken voor startup fashion brands Er zijn zoveel mensen die van hun eigen modemerk dromen, maar geen idee hebben hoe te beginnen. Inkopen en bedrukken van basics zoals t-shirts en hoodies. Uitbesteden van simpele ontwerpen: Portugal, Tunesië, Vietnam of gewoon ook Benelux? Welke maten zijn snellopers? Webshop-logistiek, heen en retour? Verkopen aan meer nieuwe klanten of meer verkopen aan bestaande klanten? En zo voort...

Praat met hotelondernemers.

Gebruik die tijd nou om es wat huiswerk te doen. Niet alleen dromen. ::)

Waarom zou je aan het werk gaan voor een opdrachtgever die nog geen idee heeft wat-ie moet betalen? Loop je als aannemer groot risico op gezeur. ::)

Je kan als ondernemer lang stil staan bij een slagzin, maar als je amper slagkracht (lees marketingbudget) hebt is het niet meer dan een zinnetje bij het beeldmerk op je briefpapier. Branko heeft helemaal gelijk dat je beter gewoon kan vertellen wat je doet, dan je de zoveelste variant op een populaire songtitel toe te eigen. Dat is uiteraard makkelijker wanneer je een bouwbedrijf bent, auto's verkoopt of bloembollen verhandelt. Verkoop je echter besturingssystemen in een tamelijk nieuwe industrie waar embedded technology gemeengoed is, dan is duidelijk taalgebruik niet zo makkelijk te realiseren. Die taal is immers nog in ontwikkeling. Dat maakt het ook wel spannend. ;)

Ga eens met een dozendrukker (congreskoffertjes) praten. Vraag de drukker om enkele tientallen proefexemplaren te maken. Vul die met de producten die je wil aanbieden. Neem ook een stapeltje folders mee, of van die vouwsetjes die je op het nachtkastje kan zetten. Ga langs bij een hotel die je al in de hotelvakpers tegenkwam omdat ze innovatief zijn en jouw doelgroep bedienen. Bied ze een test aan. Laat twintig dozen achter. Of veertig. Op basis van achteraf afrekenen. Bel na een week hoe het gaat. Pas je proef aan op basis van de resultaten. Schaal op als je systeem werkt. Kan je aanvankelijk prima zonder website opzetten. Op dat tv-kanaal hoef je ook niet meteen.

Dat is de klassieke push- versus pull-marketing. Push via groothandel naar detailhandel, pull via reclame en promotions (sampling) of zelfs alternatieve verkoopkanalen die vraag opstuwen. Is in deze context wat lastig te gebruiken. Wellicht als je een fanbase kan opbouwen: ik ga alleen naar een hotel als ze aanbieden. Is denkbaar wanneer X een selectieve doelgroep aanspreekt, dan kun je zelfs via social media een buzz in beweging brengen. Vraag is: welke X brengt jouw in beweging?

Zo herken je de echte ondernemer. Die doet zoiets gewoon. Als er nog een food startup stoomcursus bijkomt, kunnen we de HL virtuele starters-academie beginnen. De struikelblokkenschool!

Een minibar is voor een hotel al tamelijk arbeidsintensief (elke keer controleren, aanvullen en hopen dat je het verbruik tijdig in rekening kan brengen) en fraudegevoelig, dus om daar nou een tweede arbeidsintensieve en fraudegevoelige dienst aan toe te voegen is wel veel gevraagd. Wie draait op voor de kosten als de gast de hele box in zijn koffer kiept, zonder iets te zeggen? Dan is een centrale vending machine (maxibar) een beter alternatief. Of wellicht smart minibars. Voor wat betreft contacten: ga eens praten bij de minibar-manager van een grotere keten. ;)

Petje af! Heel goed initiatief. Suggestie: zet de domeinnaam in je signatuur, anders gaan mensen zeuren dat je aan promotie doet. Dat is ook zo, maar het is voor een goeie zaak. Gezien de vragen hier op HL is er veel behoefte aan een laagdrempelige gids / online stoomcursus.

Klikbeet is een prima vertaling. Die komt er wel. ;D Dat is inherent aan B-to-B. Daar wordt jargon gebruikt waarbij je als ontwikkelaar en leverancier probeert aan te sluiten. Wat een client-side webdeveloper of frontender precies doet, weet de doorsnee inkoper van een website ook niet. Maar misschien is het duidelijk voor een beperkt clubje insiders die een typische developer uit de branche zoeken. Duidelijkheid en onduidelijkheid zijn context-gevoelig. ;)

Dat het internet wat beperkingen heeft, betekent niet dat we de regels voor web presence op de hele wereld moeten gaan toepassen. Ik kan wel een lange lijst samenstellen van bedrijven met beschrijvende namen en/of slogans die in de nietszeggendheid verdwijnen. Vergelijk het maar met taal. Als je net begint te schrijven zijn er simpele spel- en stijlregels, maar voor gevorderden blijken al die regels toch wat minder stug en strak. Je zichtbaarheid op internet (een lerend systeem) werd in de begindagen bevorderd met beschrijvende taal, maar naarmate de zoeksystemen beter worden en het parallelle linkweb van onderlinge aanbevelingen belangrijker is, gaat het meer om de duidelijkheid en kwaliteit van je content dan de (domein)naam, slogan en andere loktrucs. Je link naar Nielsen (uit 2001) gaat over taglines. Ik snap dat een tagline van een website kort en krachtig moet weergeven wat die site te bieden heeft. Maar de vraag was over slogans, en dat is een taalbrokje dat een breder gebruik heeft. Het is in het algemeen een bere-interessante discussie: beschrijvend versus associatief in een online omgeving. Ik zit de laatste tijd met belangstelling naar klikbeet (clickbait) te kijken, en daar zie je juist het omgekeerde. Daar wordt associatieve taal misbruikt om mensen naar binnen te lokken. Vrouw Met Een Baard! Onduidelijk, maar bere-effectief. Effe dan... Ook interessant is hoe The Economist omgaat met dat probleem. Onlangs besproken door inbound-vakman Edwin Vlems op z'n blog. Kopregels dienen duidelijk én prikkelend te zijn! Dat een boodschap duidelijk moet zijn, is evident. Maar daarom hoeft niet alles beschrijvend te zijn. Als je echt iets te vertellen hebt, vertel het dan duidelijk. En plak daar een afzender aan vast die ook later nog herinnerd wordt. Branko: geef es een beschrijvend woord voor embedded... ;)

Niets weerhoudt je om een stichting op te zetten en namens die stichting in je vrije tijd kalenders of rijst te verkopen, waarbij de volledige netto opbrengst naar het goede doel gaat. Je maakt het zelf nodeloos ingewikkeld door er een ondernemersinkomen uit te willen halen. Veel sterkte met de goede bedoelingen. ;) ps - Dat rolletje plakband heeft Ron later als voorbeeld toegevoegd.

Moet? Zal je niet vermoeien met een lange lijst van bekende naam-lokroep voorbeelden die niet aan de regel voldoen. Aanbeveling zou moeten kunnen zijn dat je communicatie duidelijk is. De combinatie naam-slogan is doorgaans de afsluiting van een verhaal, en als dat verhaal duidelijk is (kan ook visueel zijn) mag de conclusie best een krul in de staart hebben. Associatieve kracht! Dat is makkelijker voor sportschoenen (Nike - Just Do It) en energiedrankjes (Red Bull - Gives You Wings) dan voor nieuwe en gespecialiseerde productgroepen waar topicstarter in actief is. Iets met sturingssoftware voor bewegende elektromechaniekjes. Daar moet je bijna ook de category een nieuwe naam geven. En dat kan in de slogan geprobeerd worden. is een tactiek om thought leading te lijken, maar vraag is natuurlijk of je dat wil. En kan waarmaken.

Het paard staat achter de wagen wanneer een ondernemer die zijn eigen boterham amper kan verdienen op zoek gaat naar manieren om fiscaal-vriendelijk winst af te romen voor een goed doel. Als voorbeeld werd rijst verkopen bedoeld. Daar wordt op grote schaal al amper aan verdiend, laat staan op het niveau van een eenmanszaak. Die weeskindjes in Liberia zijn meer gebaat bij een hardwerkende werknemer die een deel van zijn inkomen doneert dan een kleine ondernemer die moeizame belastingconstructies bedenkt. En als kanttekening. Namens een stichting geld binnenharken door persoonlijke verkoop op publieke lokaties (mag iemand betaald worden voor arbeid?) heeft een veel grotere correlatie met misbruik dan sociaal verantwoorde inkoop.

Nou breekt mijn klomp. Bedrijven die bij hun inkoop selecteren op leveranciers die niet aan kinderarbeid doen, die gebruik van bestrijdingsmiddelen minimaliseren, die gewasdiversiteit bevorderen en de lokale gemeenschap steunen (en dus bereid zijn meer te betalen dan bodemprijzen) maken zich schuldig aan een soort van misbruik?

Net was-ie nog online, maar nu zit hij blijkbaar aan zijn brabantse koffietafel. [verandering: titel terug gezet] ;)

Tenzij je citeert. Binnenkort eens wat schrijven over klikbeet... [verandering: titel terug gezet] ;)

Dat is geen bug maar een feature van de forumware. Je kan de kopregel in elke reactie aanpassen. Ik gebruik die mogelijkheid soms om suggesties te doen mbt taalgebruik in of verduidelijking van de kopregel, zoals ook in het door jou aangehaalde voorbeeld. Da's minder drastisch dan een mod-melding. Maar bij een volgende reactie gaat de kop vanzelf naar AF. ;D [verandering: titel terug gezet] ;)