TwaBla

Net als belasting betalen en rechtsvormen zoeken geen doel zijn. Het wemelt van de vragen over bijzaken op dit forum. Maar dat is off-topic. Wat allemaal ondernemen genoemd wordt, is voortschrijdende wijsheid. Getuige ook die half miljoen mensen* die de afgelopen jaren vanuit het werknemerschap in de ZZP-positie geduwd zijn. Dus ik blijf gewoon een paar jaartjes bij gelegenheid in dit kader op de bres springen voor parttime ondernemers en bijzakenmensen die in de knoop komen met de KvK, de Belastingdienst en banken. Zeker als hun vragen ondernemersrelevant zijn.

Een specifieke moderatie illustreerde een beweging die ik al eerder bespeurde, namelijk de neiging om restrictief op te treden tegen vragen van mensen die vanuit een hobby of bijzaak in het ondernemen belanden. Die duivenmelker die steeds meer verdient aan zijn broeisel. Mensen die voor Marktplaats inkopen en verkopen. Iemand die in de avonduren bijverdient met advies, boekhouden of illustraties. Een echtpaar dat een B&B runt. We hadden twee jaar geleden ineens een aantal vragen uit dit niemandsland, en daar werd door sommigen behulpzaam en anderen mopperig op gereageerd. Het komt voor dat er geen intentie is tot ondernemen, maar dat er allerlei obstakels op het pad liggen omdat een actviteit wel als onderneming gezien wordt en er dus eisen gesteld worden door instantie en bedrijven. Zoals payment service providers die een KvK-inschrijving vragen. Het is gewoon een realiteit van onze economie dat veel mensen in dat niemandsland belanden. En het doet HL geen pijn om ruimte te bieden aan Vraag & Antwoord. Die duivenmelker stelt hier geen vragen over duiven, maar over de belastingtechnische kant van zijn hobby waar steeds meer geld in omgaat. Om maar een zijspoor te noemen.

Dat is een goede zaak, want studievragen en enquetes verwateren het ondernemend karakter. Onwenselijk, net als spam en zelfpromotie. Waar het ondernemerschap vanuit hobby of bijverdienste beweegt in de richting van full-on zit wel veel relevantie. Er komen steeds meer mensen met duo-banen en gemengde inkomsten, dus ook parttime ondernemers. En ik bespeurde al wijfeling, vandaar een verzameltopic over afbakening. Laat het woord hobby niet net zo'n rooie lap worden als studie, maar beoordeel elke vraag op zijn ondernemersrelevantie. KvK en payment service-providers is toch interessant voor iedereen die een webshop opent? In het eerste kwartaal krijg je elk jaar veel belastingvragen. Misschien dat dat groeit. Qua brede ondernemingsvragen is het stiller geworden, maar misschien is dat mijn misvatting.

Ondernemingsvragen van mensen die op hobby- of bijverdienste-niveau actief zijn, worden inmiddels ook gesloten en verwijderd, uit vrees 'dat HL overspoeld wordt door hobbyisten'. Die vrees lijkt me onterecht. HL wordt al een tijdje door niemand meer overspoeld, in tegendeel. Het wordt steeds stiller. Als een ondernemer twee postzegels verliest bij PostNL wordt dat wel toepasselijk gevonden, maar als een bijklussende student een vraag stelt over een KvK-inschrijving en payment service providers is dat geen ondernemersvraag voor dit forum. Volgens mij is HL de kluts kwijt. ::) (En dit soort opmerkingen mag je ook niet meer maken.) [mod edit: bericht afgesplitst van 2,5 jaar inactief topic, en in over Higherlevel gezet]

Wil je kleding verkopen of met Excel klooien spelen? (Is dat beschaafder? 8))

Dan treedt die dus toch niet direct in werking. ;) Ik heb het ook maar overgenomen van wat me een goede bron leek. Je hebt echter gelijk: een Europese richtlijn moet nationaal vertaald wordt, terwijl een Europese verordening na een overgangsperiode van twee jaar direct effectief wordt. Wat op Marketingfacts staat (zie citaat) is dus onjuist. Ik zie echter al heel verschillende interpretaties voor zakelijke contacten voorbij komen. Met name op het punt: kan ik nog wel contact zoeken met collega-ondernemers? Dat mag dus niet stelselmatig via lists. Maar in openbaring zit wel een impliciete toestemming. Waarvoor?

Praktijk: van merk A heb je 200 stuks in verschillende maten en verschillende kleuren en verschillende modellen... ...plus verschillende inkoopprijzen en verschillende verkoopprijzen. En dan komt merk B. En merk C. Zet dat maar eens in een eigen spreadsheet. En volg dan de mutaties. Bij de inkoop. Bij de aflevering. Dagelijks als de kassadata beschikbaar zijn. Als er geruild wordt. Als je gaat balansen.

Uiteenlopende varianten. Dit zegt Thuiswinkel.org.

Het lijkt mij dat die wil dat je contact opneemt als je van zijn/haar diensten gebruik wilt maken. En niet om je eigen diensten aan te bieden.Het lijkt me dat daar nog een heel grijs gebied tussen ligt. Maar wie ben ik? Er is wetgeving en regulering. Er is handhaving. En er is rechtspraak. Wat zegt de rechter? Niks dus. ;)

De vernieuwde Europese privacy-regulering moet in 2018 vertaald zijn in nationale wetgeving. Dat heeft ook gevolgen voor zakelijke marketing, want bepaalde zakelijke telefoonnummers en mailadressen worden beschouwd als persoonsgegevens, en die mogen alleen met toestemming gebruikt worden. Vraag wordt vervolgens: bedrijven die telefoonnummers en mailadressen van medewerkers openbaren, geven die nu wel of geen impliciete toestemming voor contact? Een ondernemer die zijn contactgegevens publiceert, wat wil die eigenlijk? Ik citeer een paar observaties die gedeeld worden op Marketingfacts. In dat blog staan trouwens ook interessante opvattingen over marketing anno 2016.

100 x (14 x VP1) / (30 x IP1) = 100 x (80 x VP2) / (300 x IP2) = Als alles van merk 1 voor dezelfde inkoopprijs (IP1) gekocht en voor dezelfde verkoopprijs (VP1) verkocht zou zijn, kun je de formule gebruiken. Maar topicstarter geeft aan dat er bij één merk sprake is van een variëteit aan producten en prijzen, en zo ontstaat dus meer complexiteit. Zeker wanneer hetzelfde product verderop in het seizoen geleidelijk in prijs verlaagd wordt, wat een kenmerk van opbrengstverbetering is.

Het is best dat we helemaal opnieuw iets gaan verzinnen, maar het domein waar de topicstarter naar vraagt is een reeds bestaand domein dat revenue optimization wordt genoemd. Dat is een domein waarin uiteraard vooral grote retailers actief zijn die honderden of duizenden productlijnen bij vele vestigingen (en webwinkels) willen volgen. Niet om achteraf te analyseren, maar om van dag tot dag bij te kunnen sturen. Als die systemen goed afgesteld zijn en actuele data ontvangen dan worden per product prijssuggesties (dynamic pricing) gedaan voor een maximaal rendement. Vraag wordt dan eigenlijk: zijn er al systemen voor kleinere ondernemers of kun je een light-version zelf bouwen? Het leek me iets voor Sweebr, gewoon ingebouwd in hun kleine ondernemers-cloud, maar Sweebr is plotseling onbereikbaar. Omzetanalyse kledingwinkel is inderdaad een betere kopregel. Daar komt vroeger of later wel een deskundige op af.

Ab Bauer verwijst naar de invoering van nieuwe Europese regels die in 2018 omgezet worden in Nederlandse privacywetgeving. Een verbod op cold calling in B-to-B kan ik daar niet in vinden, maar het zal maar zo mogelijk zijn. Probleem met al die regels is dat niemand ze kan handhaven. Zo mag je onder de 16 niet meedoen aan Facebook, Instagram, Whatsap zonder expliciete toestemming van je ouders. Dat staat al in de huidige privacywet. Maar wie checkt Facebook? Acrobat Reader vraagt eigenlijk om een betere bron dan een willekeurig blog. Iedereen leest weleens wat. ;)

Goed lezen. Ik link naar een bureau dat zulke analyses maakt en adviseer hun werkwijze te bestuderen om zelf in een spreadsheet te kopiëren. Ze beschrijven sommige cases heel gedetailleerd. Dat kost alleen maar tijd. ;)

Soms is simpeler beter dan gecompliceerder. Weet je welke producten (maten, kleuren, etc) het snelste verkopen en waar je wellicht omzet en winst laat lopen? Weet je welke producten (maten, kleuren, etc) het langst blijven hangen en dus het minste bijdragen aan je winst? Zie je verbanden? Goedkope t-shirts bevorderen de verkoop van jeans, om maar een zijstraat te noemen. Koopavond werkt niet meer, om een andere te noemen. En tenslotte: is het leereffect wel relevant? Merk X kan dit seizoen enorm goed scoren, maar is dat een voorspelling voor een volgend seizoen? Dat heeft eigenlijk alleen zin als je onderweg kan bijbestellen. Misschien volstaat het om vooral kritisch te kijken naar artikels die je niet voor de fullprice verkoopt. ;)

Een bureau dat zulke cijfers analyseert (productkenmerken, verkoopvolumes en prijsniveaus) is EDITED. Vraag me niet hoe ze dat doen, maar zij lijken als outsider in staat om te verduidelijken waarom Zara slimmer heeft ingekocht en verkocht dan H&M. Op het niveau van individuele producten. Nou staan prijs- en productdata online, maar voorraadniveaus? Je kan wellicht hun methodiek bestuderen en omzetten naar een spreadsheet. ;)

Yep, daar zijn systemen voor. De verzamelnaam is price and revenue optimization, al zijn daar varianten op. Dat zijn vaak uitgebreide business analytics-systemen, want je kan het nog veel ingewikkelder maken door bijvoorbeeld naar de samenhang in baskets te kijken of naar de winstgevendheid per klant. En dus niet per item. Klassiek voorbeeld zijn de tandenstokers/cocktailprikkers van Albert Heijn. Die werden ooit uit het assortiment gehaald omdat ze er niks aan verdienden. Prompt daalde de verkoop van kaas en gingen sommige mensen die een feestje voorbereidden al hun inkopen elders doen. Is dit een vraag van een ondernemer?

Of de Local Goods Market in De Hallen (voormalige tramremise) in Amsterdam.

Zit erover te denken om eens een handboek te maken voor mode-starters, gebaseerd op de praktijkervaringen en cases zoals in dit topic genoemd. Of misschien een combinatie van gratis e-book, blog en video's. Het schijnt dat je dan maar vier uur per week hoeft te werken. ;D

Verschil is dat je in de UK meer markten ziet die bewust opgezet zijn als broeiplek. In Nederland zijn veel weekmarkten gevuld met kraampjes die van vader op zoon gaan, dus daar is geen plek voor vernieuwing. Daar komt veel traditioneel publiek. Leuk alternatief zijn de diverse boerenmarkten. Kijk ook eens naar de Sunday Market in Amsterdam. Zijn er meer voorbeelden bekend van zulke broeimarkten?

Kreeg vandaag de nieuwsbrief van Forever 21 in de bus. Ze doen nu ook merken. Zie je wel vaker de laatste jaren. Hema, Ikea en M&S die voorheen alleen eigen label voerden gaan ook andermans producten verkopen. Maar Forever 21 doet vooral hippe streetwear brands. Dat zijn dus geen grote bekende namen, maar boetiek-labels van tamelijk nieuwe ondernemers. Stel je voor: je doet een marktkraam vol t-shirts, schoeisel en wat jurkjes en ineens staat het productie- en distributie-netwerk van een multinational ter beschikking! Die boosted boutiques zijn Jaded London, Oh My Love, Rare London en Wyldr. Nou gebruiken zulke winkelketens ook wel eens fantasiemerken. Dat zijn huismerken die klinken als bekende namen. Dus kijken we even of er echte ondernemers achter zitten. Jaded Londen is in 2013 opgezet door een Jade Goulden, die al ervaring had bij Burberry, Vera Wang en als inkoopster bij ASOS. Oh My Love komt uit de koker van ene Anne Lombard die ook verwijst naar een eenvoudige start. Ze begon als interieur-ontwerper die in de weekend vintage dresses verkocht op de markt, waar ze meer en meer eigen jurken aan toevoegde. Lombard is nog steeds ook interieur-ontwerper. Rare London bestaat al wat langer. Was een label van handelaren uit Liverpool en is in 2013 uit een faillissement geplukt door zoonlief Raj Talwar. Dit merk verkoopt vooral via consessions. Dat zijn dus sigaren uit eigen doos, want het risico en de kosten van die shop-in-shops ligt doorgaans bij de merkeigenaar. Wyldr heeft een beetje een gecreëerde identiteit, gebaseerd op de visie van ene Michelle Goldie uit Zuid-Afrika, die eigen kleding is gaan verkopen op de markten van Portobello en Spitalfields. Ze werkt samen met Gawain Blizzard die ook een ontwerphuis bezit (SSL Creative) dat werkt voor grotere fashion retailers. Wat valt op? Vooral goede connecties (eventueel zelf opgebouwd, via familie of partners) in productie en distributie, en een pragmatische start. Op de markt begonnen! Zie je meteen het belang van markten als broeiplaatsen...

Kende je Castelijn & Beerens al? Het is natuurlijk een hele klus om links en rechts leveranciers te vinden die al die onderdelen van jouw assortiment kunnen maken. Een leerbewerker is namelijk geen zonnebrillenblazer. Dan moet je dus op verschillende plekken inkopen, opslaan en verkopen. Had je daar al kapitaal voor klaarliggen? Suggestie is om de big dream even in gedachten te houden en met één ding te beginnen.

Wat betekent dat nou?

Kan die vraag nog eens opnieuw doordacht worden? Als je denkt aan hoogwaardige kwaliteit uit Italië of Nederland, waarom dan op zoek naar fabrikanten buiten de EU?

Het gaat om een toegevoegde handelsnaam bij een reeds ingeschreven bedrijf?