TwaBla

Een typisch voorbeeld is de grote worcestershire sauce recall in 2005, waarbij honderden producten in Europa terug naar de winkel moesten, omdat dat ingredient was gebruikt.

Als ingrediënt kun je alles gebruiken wat wettelijk toegestaan is, dat doet iedereen die levensmiddelen bereidt. Pas als je op de verpakking wil melden Met Merk X Ingredient moet je even afstemmen. Zaanse Mayonaise is een merk, maar je mag gewoon mayonaise noemen. Dus niet meeliften met het merk. Kijk gewoon eens wat een andere bereider doet. Wat staat daar op verpakkingen?

Er komen op dit forum vaak mensen voorbij die ervan dromen wereldberoemd te worden met hun modemerk. Soms is het vooral een droom, want ze hebben weinig praktische ervaring. Daarom wijs ik af en toe op een stel ondernemers die het wel gelukt is, en bespreken we hoe ze dat voor elkaar gekregen hebben. Een voorbeeld is Daily Paper (zes jaar gelee op HL). Toen ik daar mee in aanraking kwam, moest ik lachen. Het is een klassiek verhaal: stel jongeren begint met t-shirts en transfers. Daar komen trainers en puffa jackets bij, en voor je het weet ben je lord of the alleyways. Tot in de Bijenkorf aan toe. Niet genoemd hier is Balr van de voetballers Demy de Zeeuw, Gregory van der Wiel en Eljero Elia. Die zijn ook begonnen met basics met opdruk. Door verstandige inkoop is de kwaliteit goed en dan sluiten zich vanzelf andere producenten aan. Met als gevolg dat je nu met een Balr Vespa door de stad kan rijden. Een ander succesverhaal is Clan de Banlieue (genoemd op HL in een topic over meeliften en capsule collections). Begonnen in Rotterdam, notabene in de printshop Druk Rotterdam waar t-shirts en hoodies gemaakt werden. Geweldig vind ik Olcay Gulsen die met lef en bluf (en veel doorzettingsvermogen) aan de basis van de opkomst en de neergang van Supertrash stond. Genoemd op HL, hier en hier. Deze week zag ik Zeynep Dag op TV. Die kreeg na het basisonderwijs het advies Lager Beroepsonderwijs te doen, maar ze wilde perse mode-ontwerper worden. Ze ging dus naar de kunstacademie om vervolgens in 2017 een eerste kleine collectie te maken van superbling schoenen met het abel Alzúarr. Knielaarzen in bladgoud, Arabisch over-the-top. In 2018 was tweederde van haar omzet afkomstig uit de United Arabic Emirates. Zeynep is superslim, want ze wist haar eerste collectie met een trucje onder de aandacht te brengen van Rihanna, die meteen verschillende paartjes liet bestellen. Die slimheid zie je ook terug in de manier waarop Alzúarr gepresenteerd wordt. Ze hebben er gewoon Paris onder gezet. Eindhoven is minder sexy. Fake it tilt you make it... Persoonlijk ben ik meer voor de Antwerpse ontwerpers, die van hun stad een mode-bolwerk maakten. Zeynep laat Eindhoven ondertussen echter niet links liggen, want ze heeft er in de oude rechtbank een particuliere modeschool opgezet: Business Fashion Academy. Ik zie ontwerpers Bas Kosters en Marlies Dekkers bij de docenten staan. De school biedt een dag- en een avondopleiding voor een groep studenten per kalenderjaar en enkele cursussen die een dag per week in beslag nemen. Je moet haar eigenlijk zien horen praten. Wat een kei, ik word helemaal blei! Let ook op de Shell-reclame uit 2016.

Yep, dat is contractvrijheid. Een uitzondering op die contractsvrijheid wordt gemaakt voor het mededingingsrecht. Binnen dat mededingingsrecht heb je weer uitzonderingen waardoor partijen elkaar wel mogen beperken, onder andere dat bagatel. Zie BJU. Het mededingingsrecht is ook toegespitst op leveringsplicht. Daarom vragen we naar de huidige leveringsrelatie. Een bestaande leveringsrelatie kan bv niet worden beëindigd omdat de wederverkoper andere prijzen hanteert dan leverancier wenst. En ook niet omdat er doorgeleverd wordt aan een derde partij. Tenzij er sprake is van een selectief distributiestelsel. Maar als er geen bestaande leveringsrelatie is, geldt weer het principe van contractvrijheid. Ga er maar eens voor zitten Sweeper en zoek hier (§4.3) uit wat op jou van toepassing is.

Je praat nu over een jaar of veertig aan mededingingregels en -recht.

Is er ook zo'n steunpunt in het hoge Noorden?

Bijna drie maanden nadat de rechter uitspraak heeft gedaan in een zaak die Invorderingsbedrijf met jouw toestemming heeft aangespannen, en ze hebben je nog steeds niet geïnformeerd over die uitspraak? Kun je geen klacht indienen bij de deken?

Maar jij hebt nog niets gezien?

Volgens de forumregels mag je een link naar jouw website plaatsen in je handtekening/signature. Als ik het goed begrijp heeft Invorderingsbedrijf een rechtszaak aangespannen tegen jouw debiteuren, maar ben je in het ongewis over de afloop. Is er al een vonnis geveld?

Ja, wat meer info van Sweeper is wel gewenst.

Kan het zijn dat dit precies andersom is? Nee het mag niet, tenzij geoorloofde afspraken tussen partijen dat mogelijk maken. Er zijn namelijk regels tegen beperking van de mededinging en de ACM ziet daar op toe. Er is sprake van geoorloofde afspraken bij selectieve of exclusieve distributie, maar daar zijn wel strenge voorwaarden voor. Niet iedere leverancier kan zo maar wederverkopers willekeurig in een selectief of exclusief systeem duwen. Concurrentie-beperkende afspraken zijn daarom verboden, stelt de ACM. Lees ook de Leidraad Afspraken tussen Leveranciers en Afnemers (van de ACM) Het wordt vooral interessant wanneer de leverancier bezwaar maakt omdat je doorverkoopt voor een (lagere) inkoopprijs. De ACM let deze maanden extra op verboden prijsgeboden. Zie ook deze voorbeeldbrief. Dat is relevant voor Sweeper als hij al een geaccepteerde reseller van deze leverancier was. Dan is er immers sprake van gemaakte afspraken, zelfs als dat stilzwijgende afspraken zijn. Een leverancier kan doorverkoop niet belemmeren, want alle rechten zijn uitgeput. Ik verbaas me trouwens dat zo weinig mensen op dit ondernemersforum het mededingingsrecht kennen. Het is weliswaar verrekte lastig, want er zijn uitzonderingen op uitzonderingen - zoals de bagatelregeling. Maar het algemene uitgangspunt is duidelijk. Er bestaat zoiets als contractsvrijheid (waar eerdere antwoorden naar verwijzen) maar beperking van de mededinging is niet toegestaan.

In je fantasie zie je al een hele organisatie voor je, met diverse afdelingen en eigen keurmerken. Dat is best mogelijk, bijvoorbeeld wanneer een paar mensen met ervaring in een branche en goede financiers samen opnieuw beginnen. Maar anders is de lean startup methode wellicht een optie. Welkom op HL Hans!

Solobodan is morgen blij verrast, met twee rren, als hij weer aan het werk gaat. Vooral mee door blijven gaan! De vraagsteller had de deur immers zelf al open gezet.

Hij vraagt enkele dingen... Biedt dus een mooie kans om een aantal zaken door te nemen mbt tot beschermde titels en zo ook toekomstige vragenstellers van dienst te zijn. Het zwabberen begon overigens bij Ward. En Hans wakkerde dat verder aan. Ik heb daarom ook Vereniging De Meesters om hun kijk op deze kwestie gevraagd. Dat was ook mijn eerste opmerking. We zijn het roerend eens.

Het ligt soms gevoelig bij mensen die jaren doorgeleerd hebben en dan de eerste beste bolhannes goede sier zien maken met die kostbare titel. In Duitsland heeft het Meister-systeem nog veel langer een wettelijke basis gehad, misschien wel nog steeds. Dat ga ik nog eens uitzoeken. Waarschijnlijk heeft Nederland de angelsaksische route gevolgd, waarin al die mededingingsbeperkende systemen grotendeels zijn afgeschaft. Klopt. In België is de uitverkoop ook veel langer gereguleerd geweest, ook zo'n gevalletje...

Wederom moet ik een kanttekening maken, want dit is simpelweg niet waar. De uitdrukking SVH Meesterkok is door de Stichting Vakbekwaamheid Horeca geregistreerd als beeldmerk voor zijn diplomahouders, maar het woord meesterkok is vrij voor beroepsuitoefenaars, in tegenstelling tot wat zelfs Wikipedia beweert. Je kan ook SVH Meestergastheer worden, dat is een verdienmodel voor de SVH die een hele catalogus aan titels bezit. De SVH heeft ook het woordmerk Meesterkok vastgelegd voor opleidingen. Eigenlijk is dat flauwekul. De kok luidt in de verte! (Dit soort zaken zijn gewoon uit te zoeken hoor.)

Dat is natuurlijk een mooie vondst. Besef wel dat er ook andere mensen zijn die zich zo noemen, of een variant daarop. De Maracon Maitre bijvoorbeeld. De meester-titel komt uit de ambachten en de gilden. Een gilde had het monopolie op de uitoefening van een vak en leerlingen (gezellen) moesten examens doen en proeven afleggen om zich meester te mogen noemen. Voordeel is dat mensen goed opgeleid zijn; nadeel is dat de mededinging beperkt werd en gilden zich afsloten van vernieuwing. Typerend is dat vrouwen geen lid mochten worden. Sommige mensen zouden graag dat systeem herstellen. Er bestaan nog varianten, maar die zijn gebaseerd op vrijwillige deelname of soms als commerciële alliantie. Denk aan Meesterslagers. Er is ook nog zoiets als Erkende Meesterslager. De slagersbranche heeft zelfs titels zoals Erkende Meesterverkoper. Die titels worden met vlag en wimpel aan de buitenwereld gepresenteerd, maar er is zo-te-zien geen enkele andere wettelijke basis dan een overeenkomst tussen leden van een vakvereniging. Merkrecht is ook niet van toepassing. Meesterslager is geen beschermd merk, in tegenstelling tot Keurslager dat wel al heel lang als woordmerk vastgelegd is. Wellicht dat het handelsnaamrecht van toepassing is, maar ik kan me niet voorstellen dat Meesterslager Arie zijn buurman Meesterslager Henk het gebruik van het woord Meester kan ontzeggen. Geen risico op verwarring. Het is wel aan te raden om gewoon open en eerlijk te zijn naar je klanten. De wereld zit inmiddels vol thuismeesters die zichzelf een vaardigheid hebben aangeleerd. Wees daar trots op. Blaas het niet op tot Meester Patissier*, maar zoom eerst in op je Macarons. Maak op je website een pagina waar je praat over skills, tools en ingrediënten. Ik koop liever van iemand die liefde toont voor zijn/haar vak, dan van de eerste de beste handelaar. * Meester Patissier is sinds 2009 geregistreerd als beeldmerk op naam van een stichting die verwant is aan de Nederlandse Brood- en Banketbakkers Ondernemers Vereniging. Het is waarschijnlijk net als bij de slagers een label (keurmerk) dat je mag voeren als je met succes een examen hebt afgelegd bij de club. Het label (beeldmerk) is beschermd, het woord op zich waarschijnlijk niet. Maar rechters maken soms rare bokkensprongen. (voorbehoud: ik ben geen merkjurist en voor het examen Ambachtelijk IJsmaker ben ik gezakt)

Kan het zijn dat Klant A en Klant B verward worden in het verhaal? Klant B vraagt mensen. Die worden weggehaald bij Klant A (die schijnbaar flexibel is). En dan ziet Klant B alsnog af van de opdracht. Kunnen die mensen niet meer terug naar Klant A?

Op de uitleg van Arbeidsrechter waar je naar linkt, is nergens sprake van een meldingsplicht. De bepaling in CAO's waarin sprake is van een algemene meldingsplicht (volledig of te strak verbod) zijn nietig door de nieuwe wet. Dat is wat Arbeidsrechter probeert te verduidelijken. Lees het nog eens rustig na, want nou kom je met tegenstrijdige uitspraken die verwarrend werken. Is Arbeidsrechter eigenlijk een bedrijf of een overheidsinstantie?

Zoals? Moet je mee in de zak van Sinterklaas? Kijk er eens naar met boerenverstand van de koude grond. Als werkgever en werknemer goed overweg kunnen, zal normaal overleg geen problemen veroorzaken - omdat beiden beseffen wat wel en niet redelijk is. Maar als de werknemer onraad ruikt omdat de werkgever terecht bezwaar kan hebben, of als de werkgever een bezitterige aard heeft, dan zit het conflict al ingebakken. Kortom: overleg is altijd aan te bevelen, maar ga als werknemer geen toestemming vragen. Zie het als dialoog tussen gelijkwaardigen. Sowieso aan te raden tussen werkgever en werknemer. Aanrader: Games People Play! (klassieker) En speciaal voor experts in het arbeidsrecht: de nieuwe wet heeft voorrang op de oude CAO...

Moet je dat? Volgens mij moet je alleen maar inschatten of je werkgever een objectieve reden heeft om bezwaar te maken. Maar er is geen meldingsplicht. Ik zou uitgaan van wat meer gelijkwaardigheid in de verhouding en niet bij voorbaat met de pet in de hand om toestemming gaan vragen.

Er zit ook een geurtje van subcultuur aan. Zo eentje met een eigen taal die door buitenstaanders lastig te volgen is. Dat heeft een aantrekkingskracht, want deelnemers krijgen het gevoel iets te weten dat andere mensen niet zien. Je kan je abonneren op een whale-alert, een 🐳 walviswaarschuwing. Je kan getuige zijn van een coin burn, als een marktpartij een deel van zijn tegoeden verbrandt wist om de schaarste van de rest te vergroten. Dat idee kan weleens overslaan naar schilderijen, postzegels en landhuizen. De marketing van crypto en non-fungibles is harstikke leerzaam. (Don't try this at home)

De ondergang van FTX illustreert dat ook cold storage (onder je bed en niet bij een bitcoinbank of -beurs) geen bescherming biedt tegen de koerseffecten die ontstaan als zo'n crypto-titanic plotseling zinkt. Ik interesseerde me voor de marketing van de middlemen omdat die in mijn waarneming wemelt van de halve waarheden. Inmiddels heeft de Reclame Code Commissie al bepaald dat de claim van 1 miljoen klanten bij Bitvavo misleidende reclame en daardoor oneerlijke reclame in de zin van artikel 7 NRC is. Een volgende klacht bij de RCC richt zich op het gebruik van referral, affiliate en influencer marketing. De grote Nederlandse partijen erkennen dat eerlijke en transparante marketing gewenst is, en komen via de belangenclub Verenigde Bitcoinbedrijven Nederland (VBNL) waarschijnlijk binnenkort met hun eigen social media marketing-aanbevelingen. De vraag wordt vervolgens of deze marketing-muilkorf ook op buitenlandse platforms aangebracht kan worden. Waarom is dat voor ondernemers van belang? Als bitcoins en andere cryptocurrencies door het gedrag van marktpartijen onbetrouwbaar zijn, heb je er als ondernemer niet zoveel aan. Ook niet als je ze in een wallet onder je hoofdkussen bewaart.

Omdat iemand over de bestraffende sanctie begon en meende dat het antwoord op de vraag wel te raden was: nee, dat mag niet. Nou, dat lijkt wat genuanceerder te liggen. Misschien kan dit topic een mooie krul in de staart krijgen als een fiscalist bevestigt dat de jurist waarschijnlijk gelijk heeft. Ik heb geen mening of moreel oordeel maar wel een tip: je kan in Zeeland wonen en in Nijmegen werken, en met de bus naar kantoor!

Ik lees in veel reacties dat het gezond verstand afgeleid wordt door morele bijgedachten en persoonlijke indrukken die uiteindelijk niet relevant zijn. Hopelijk kan de vraagsteller door de bomen het bos nog zien. De uitspraak van het hof over aftrekuitsluiting is goed gevonden Ron!