TwaBla

Danny mag gewoon een vraag stellen, daar is geen apart kruisverhoor voor nodig.

Dus LeadSquare met zijn administratiekaart, boekhouderkaart, accountantkaart, marketingkaart, schoonmaakkaart en mediatorkaart maakt gebruik van de achtervang van Advanza. Advanza heeft inderdaad een whitelabel service, maar de synergie is me nog niet echt duidelijk.

Een andere handelsnaam is Boekhouderkaart. Die vragen ook offertes aan. Daar moeten boekhouders aan meewerken, neem ik aan. Staan er in hun bestanden ook boekhouders (of webdesigners) die niet meewerken - zoals WebsiteMet ervaren heeft. Of was dat een ouder model?

Het is te hopen dat de content managers eens in de vijf jaar langskomen om algemene teksten te (laten) schrijven, en dat de rest van de content aan deelnemers en moderators overgelaten wordt. Verder zou het wel aardig zijn als we dit topic benutten om over die interessante stats te praten. Andere kwesties passen prima elders. Door te kijken naar stats ontstaan wel keuzes om bv meer aandacht te besteden aan bordspellenwinkels, groothandels in Parijs en andere zaken die schijnbaar interesse opwekken. Of juist dat aanbod af te zwakken, omdat het tot verkeer leidt dat niets met ondernemen te maken heeft.

Het gaat dus om het innemen van een positie in niche-markten en daar offerte-aanvragen te ontlokken. Die positie kan gekocht worden en gebouwd met hulp van nep-reviews. Zijn de namen van deze offerte-sites niet als handelsnamen gekoppeld aan het moederschip?

Conclusies heb ik niet voorbij zien komen. Wel verbazing. Het lijkt me een geval van garbage in, garbage out. Maar als we begrijpen hoe die garbage daarin terecht komt, is er misschien iets bij te stellen om daar zinvolle info uit te halen. Als dat uberhaupt mogelijk is.

Hoe dan ook : het zijn redelijk marginale onderwerpen. MIA/EIA van Joost was wellicht actueel op dat moment, maar bordspellenwinkels (met een foute spatie ook nog eens / ik weet dat Google dat vergeeft)... Google Analytics opent weer een ander blikje wormen. Groothandel in Parijs. Frisdrankautomaten exploiteren. Wat zegt dat nou over de belangstelling van bezoekers?

Dat rijtje verraste me. Het heeft eigenlijk niets met olifantenpaadjes (short-cuts) te maken, maar de uitdrukking gaf massa aan de omschrijving. Waarom komen er zoveel mensen af op zulke onderwerpen? Bij nader inzien hoeft dat niet eens via Google te zijn, maar kan het ook door zoekopdrachten binnen het forum zelf. Higherlevel account verwijderen Hoeveel bordspellen winkels zijn er in Nederland? Milieuinvesteringsaftrek of energie-investeringsaftrek in 2021 (MIA EIA)

De olifantenpaadjes vanaf Google...

Minder loon, kleiner huis, mooi vooruitzicht!

Ja. dat was een voorziening op mijn balans - ook al weer twintig jaar geleden.

Dat heb ik gedaan met mijn FOR. Mijn boekhouder waarschuwde toen dat beleggingswinsten zo belastbaar werden. Op mijn vraag of verliezen als kosten opgevoerd konden worden, bleef hij het antwoord schuldig.

In de strafzaak van het Belgisch OM tegen Proximedia in Brussel zit schot volgens RTL. Ik lees dat met Google Translate, maar die heeft ook moeite met Frans juridisch jargon. De behandeling in de rechtszaal is deze week begonnen en duurt tot-en-met volgende week, maar liefst 3,5 zittingsdagen.

Forum + commercie: je gaat erg snel door de bocht. Een forum heeft (actieve) bezoekers nodig, en die zijn wellicht aantrekkelijk voor commercie. Die dan gebruik maakt van banners of commercial content of zoiets. Mooier layout en gebruiksvriendelijkheid zeggen niet zoveel zonder gebruikers.

Misschien is dit een geval Van Hobby via Bijverdienste naar het Ondernemerschap. Dan ben je dus wel actief in het domein van andere ondernemers zonder zelf dat stempel (via de KvK) te krijgen. De vraag wordt er niet minder belangwekkend van.

Tja, je begeeft je als ondernemer in het maatschappelijk verkeer en dan kom je een ander soort bootjes tegen. Als het een grotere is die toetert, moet je overwegen om uit te wijken. Wat is het verschil tussen een gewoon contract en een dwangcontract? Is een dwangcontract de nette nicht van een wurgcontract?

De suggestie dat Merkwerk hier iets laakbaars doet, verdient ook nuancering. Als je zo'n bureau inhuurt om je te begeleiden bij het registreren en behouden van je merk, doen zij hun werk door in de gaten te houden of iemand anders met een potentieel inbreukmakend merk actief wordt. Het schot voor de boeg dat ze via hun blafbrief (is het een blafbrief?) naar vraagsteller stuurden is hun suggestie om de zaak minnelijk te schikken. Dat vraagsteller daarvan wakker ligt, komt omdat ze tamelijk onvoorbereid actief wordt op de markt met een zelf-bedachte naam.

Ik zou gewoon even naar die andere muurbloem bellen en overleggen. Het zijn vormgevers en dat zijn doorgaans de kwaadsten niet. De ene gebruikt een variant van de naam voor een persoonlijke dienst (decoreren) terwijl de ander meer met zakelijke diensten en producten (design) bezig is. Als de intentie niet is om in elkaars domein actief te worden, dan moet het mogelijk zijn om simpele afspraken te maken. Dus niet meteen in de hevige juridische theorie. Zelfs Apple (ooit een klein bedrijfje) heeft ooit gewoon afspraken gemaakt met Apple van de Beatles (ooit een groot bedrijf).

Is Apple geen generiek woord, om maar een voorbeeld te noemen? We kijken naar BOIP en zien dat het merk Muurbloem door twee bedrijven is geregistreerd. Dat is zo'n beetje het eerste wat je doet als je een nieuw bedrijf begint, want je wil geen slapeloze nachten van een blafbrief. Eén van die registraties omvat ook grafische vormgeving. Ik zou zo'n brief van Merkwerk erg serieus nemen.

Die snap ik dan weer niet. Is de Iers of Bulgaarse hokjesgeest een andere? Als ik de rechtlijnigheid van sommige ambtelijke organisaties (er zijn er meer) beschouw, schaam ik me soms voor de blinde rechtlijnigheid. Maar als we de toepassing van regels een persoonlijke afweging maken van ambtenaren, krijgen we weer een ander probleem. Hoewel dat in het verkeer behoorlijk goed gaat. De politie grijpt lang niet altijd in.

In de aankomende verkiezingen pleiten diverse politici voor een overheid die bij handhaving van regels de menselijke maat hanteert. Dat is een reactie op recente schandalen bij de Belastingdienst waarbij regels zo uitgelegd werden dat hele gezinnen de ellende ingeduwd zijn. Daar heeft ook de rechtspraak zich in mee laten trekken. Ook wordt gewezen op regels en wetten die geen flexibiliteit mogelijk maakten. De Parlementaire Enquete wordt interessant. Een menselijke maat in de handhaving klinkt sympathiek. Maar dat betekent ook dat jouw linkerbuurman een andere behandeling krijgt dan de rechterbuurman. Als handhavers en rechtsprekers een menselijke maat mogen hanteren, is dan nog voor de wet iedereen gelijk? Of kun je het inbouwen in de regels en hun handhaving? Dat toepassing proportioneel en situationeel kan zijn. Wat vinden jullie?

Gaan ze echt handelen of blijft het bij een papieren exercitie? Als het echt is: met wiens geld gaan ze dan handelen?

Prima dat PieterWes namens Trustoo reageert. Jammer dat zijn mail-adres uit de reactie verwijderd is. Dat is immers geen zelfpromotie, maar een manier om snel contact te leggen. Ik heb dat zelf ook regelmatig gedaan op dit forum, en dat mocht gewoon. Tip aan Pieter: plaats je mailadres ook in je profiel! Het vraagstuk opt-in versus opt-out is wel interessant. Opname in openbare telefoongidsen is ook een opt-out systeem. Je moet als consument aangeven dat je niet in het openbaar telefoonboek wil staan. Maar of je dan als gidsaanbieder zomaar data en beeldmateriaal van bedrijfsprofielen kan gebruiken in een opt-out constructie, valt te betwijfelen. De lokale shortlist die jullie creëren dient natuurlijk vooral om geen lege indruk te maken. De suggestie dat het een selectie is, maakt nieuwsgierig naar de criteria. Hoe stellen jullie vast wie 'de besten' zijn? Ik zie dat jullie ook scores van Facebook, Telefoonboek en Google meenemen, dus misschien is dat de eerste aanzet. Aha, ik vind een uitleg... En welke criteria worden toegepast bij de presentatie van zoekresultaten, want daar is naast de standaard weergave ook een presentatie mogelijk op naar keuze: afstand, score en meest gekozen. De standaard weergave is dus gebaseerd op andere criteria. Ik heb net een test gedaan met rijschool in mijn omgeving en krijg 86 resultaten. Dat is meer dan de beloofde Top Tien. Als ik het goed bestudeer is de standaard presentatie gebaseerd op score, met dit verschil dat enkele aanbieders met een lagere score toch helemaal aan top gezet worden. Mijn indruk is dat extra betaald wordt voor zo'n top-positie. Het verschil tussen een betaalde top-positie en eentje gebaseerd op score is niet zichtbaar. Als de methodes transparant zijn, is zo'n gids een slim en nuttig systeem. Ik veronderstel dat ondernemers best snappen dat er een verdienmodel zit onder zo'n gids, net zoals Google een verdienmodel heeft in zijn zoekmachines. Daar is ook weleens kritiek op. Luisteren, uitleggen en waar nodig verbeteren is de beste reactie, zou ik zeggen.

Ondernemers die aan de telefoon een overeenkomst ingelokt zijn, hebben doorgaans een heel rijtje argumenten om aan te tonen dat er sprake is van misleiding. Rechters luisteren daar zelden naar, omdat er in de rechtspraak veel waarde gehecht wordt aan contractsvrijheid. De Wet bestrijding Acquisitiefraude staat toe dat de bewijslast omgekeerd kan worden, maar een rechter die daartoe besluit zie je vrijwel nooit. Het ongevraagd bellen kan aan dat rijtje toegevoegd worden. Op een gegeven moment gaat de optelsom wel werken: ongevraagd bellen het verkoopgesprek (aanbod) niet maar de bevestiging (aanvaarding) wel opnemen twee partijen hebben twee versies van het verkoopgesprek belangrijke zaken zijn verzwegen er moet direct beslist worden er zit een stevig boetebeding in de overeenkomst

Maar die andere loodgieter zat kennelijk wel in het bestand dat offerte-aanvragen doorgestuurd krijgt.