TwaBla

Heel mooi! Ik voeg je bericht toe aan eerdere discussies over dit onderwerp. ;)

Elders op het forum staat een lijst met boeken van ondernemers. Da's prima vakantiekost. Maar een boek over administratie... Print die lijst en ga naar de Slechte. Daar vind je er vast wel een paar!

Grote opdrachtgevers werken niet alleen met grote leveranciers. Ze doen ook met kleinere bedrijven zaken, zelfs voor grote projecten of langdurige uitbestedingscontracten. Meestal begint dat met een kleiner project om de samenwerking te testen. Die haal je binnen op reputatie, op aanbeveling of op basis van eerdere ervaring. Als de relatie goed is en er vertrouwen ontstaat, wil zo'n grote klant vervolgens ook wel een groter project aan de orde stellen. Dan mag je pitchen. Goed voorstel maken, en duidelijk stellen hoe je de samenwerking ziet. Operationeel en financieel. De kleinere leverancier fungeert dan vaak als hoofdaannemer, die een netwerk van andere leveranciers/dienstverleners aanstuurt. Op die manier kan een klein bedrijf miljoenenprojecten voor multinationals uitvoeren. In zakelijke dienstverlening gebeurt dat regelmatig. Net zoals de grote Aziatische auto-, confectie- en elektronicafabrikanten samenwerken met kleine sweatshops, werken grote westerse bedrijven samen met kleine dienstenleveranciers. Dat zijn dan eigenlijk service sweatshops. Nadeel van grote opdrachten is dat er vaak enorme bedragen mee gemoeid zijn. Als klein bedrijf ga je grote verplichtingen aan, dus je moet maar hopen dat die opdrachtgever niet halverwege gaat zeuren. Zaak is om na te gaan of de contactpersoon bevoegd is, bijvoorbeeld. En zeer duidelijke afspraken te maken over de afwikkeling. Is dat drukwerk vooraf goedgekeurd, en wie draait er op voor een fout in een brochure waar er honderdduizend van gemaakt zijn? En plots valt de opdracht weg. Je contactpersoon wordt ontslagen en de nieuwe manager heeft andere voorkeuren. Het beleid verandert. Jouw klant wordt overgenomen. Vaak gaat dat gepaard met rare politieke spelletjes. Niet iedere opdrachtgever kan netjes afscheid nemen. Je zal het spelletje dus zelf ook moeten spelen. Veel contacten leggen in de omgeving van je klant. Niet alleen die ene contactpersoon, maar ook zijn/haar baas en andere relaties. Strategisch denken: 'als de markt naar links gaat, dan zou mijn opdrachtgever weleens een plotselinge draai kunnen maken'. En die visie actief uitdragen. Zichtbaar dienstbaar zijn, juist ook voor de omgeving van je opdrachtgever. Want daar komen weer nieuwe opdrachtjes van. ;)

Met een licentie bedoel je het format? Zoals we hier Donald Duck hebben, Playboy, Red, Elle etc? Het zijn meestal Amerikaanse, Engelse en soms Franse titels die emigreren, zelden Duitse of Nederlandse. Sanoma (het ouwe VNU) exporteert niet.

Ook dat is nog wel te doen. Daarna komt de stap dat je er erg veel tijd in moet gaan steken. Zoek bv mensen die een heel bijzondere vaardigheid/talent hebben. Pottenbakkers, zadelmakers, mandenvlechters, chocolatiers en zet voor hen een webshop op. Maar dan ook helemaal: site, bestelprocedure, marketing, handling en distributie, en afrekening. Misschien dat je aan het end nog iets verdient.

Daar bestaat een bibliotheek vol van. Kijk eens naar de boeken van Giep Franzen, Rik Riezebos en Jean-Noël Kapferer. Waar ben je naar op zoek? Of kijk op Brand Channel. ;)

In dit fijne land worden mensen voor de rechter gedaagd vanwege laster in fora zoals deze. Dat is juridisch best interessant. Het ene woordje kan wel, het andere woordje nou weer net niet. Hoe de rechter denkt over uitdrukkingen als 'afpersers' en 'oplichters' weten we niet. Nog niet. De vergoedingen vallen overigens reuze mee. In de ene lasterzaak die mij bekend is, kwam de lasterpak er af met vijfhonderd euro. Hoeveel is die lullige 17 euro je waard, DeDirk? Ik ga als moderator dan toch maar het woordje 'oplichters' uit de titel halen. Met een beetje creativiteit bedenken we vast een veel betere omschrijving. ;)

Het is blijkbaar een belastingkwestie. Ik heb ooit eens een discussie met een inspecteur gehad. Ze vragen een kilometerboekhouding, maar geen surfverantwoording. Terwijl de telefoonrekening toen soms meer dan duizend euro per maand was. Leve adsl!

Voor websites zijn er enkele gespecialiseerde intermediairs, zoals Ad Link. Betreft het andere media, dan moet je linke adje niet bellen maar de mediabureaus. Kijk eens bij de media werkgroep.

Okay, schouderklopje voor je pionierswerk. Maar dan weer snel ter zake. Blijkbaar heb je geen enkele overeenkomst met de oorspronkelijke leverancier, en ondertussen wel zijn merk gedeponeerd terwijl ze al via een Belgische distributeur in de Benelux actief waren. Als je destijds niet uitgezocht hebt wat je rechtspositie was en zou kunnen worden, moet je dat dus nu als de wiedeweerga alsnog doen, zodat je vanuit een reële onderhandelingspositie tot een oplossing kan komen die voor beide partijen gunstig is.

Dit is een domein waarin al menig gevecht plaatsgevonden heeft. Een klassieker is Viho in Maastricht dat jarenlang kantoorartikelen en computeraccessoires parallel importeerde. Die hebben uitgebreid gelobbied in Brussel en menig zaak uitgevochten bij het Europese Hof om het vrije marktprincipe te verdedigen. Tegen fabrikanten die met allerlei exclusieve deals hun markten geografisch proberen af te bakenen, zie Viho versus Parker. Dit was hun advocaat. Dan was er nog de Clerkx Groep die drank parallel inkocht. En Tesco dat Levi's uit Amerika importeerde. En er zijn nogal wat zaken geweest over de verkoop van parfum en andere merkartikelen bij stuntende discounters zoals Kruidvat. Verkoop kunnen ze niet zo makkelijk tegengaan. Maar je moet wel uitkijken dat jouw merkdepot in de Benelux niet inderdaad ondergeschikt is aan hun Europese recht. Zoek dat goed uit, want het kan maar zo voorkomen dat zij hun zaakjes in Europa niet goed geregeld hadden. Tegelijkertijd heb jij andermans merk hier geregistreerd zonder hun toestemming, dus dat kan als depot ter kwader trouw gezien worden. Hun reactie is ook wel te begrijpen, want zij hadden een overeenkomst met een Belgische distributeur, en dan duikt er in eens een Nederlands bedrijfje op dat potdomme hun merk gaat registreren. Logisch dat de geschutspoorten open gaan en er een schot voor de boeg gelost wordt.

Wat was je relatie met de fabrikant voordat dit alles begon? Kocht je direct in, of via een tussenpartij? Is er onderzoek gedaan naar het merkrecht in de Benelux en Europa?

En dan is er nog Free Record Shop die een service heeft (of daar al lang over praat) waarbij nieuwe cd's ter plekke gebrand worden. Dat is voor jou wellicht ideaal. Dan hoef je immers niet uit voorraad te verkopen (kapitaalintensief) maar wordt de cd pas gemaakt nadat ie verkocht is. Zo'n systeem zou ook in een Bruna of AKO passen. Of in een eigen vending machine (annex seinpaal). Misschien iets voor NS Stations? Die zien wellicht wel heil in een infrastructuur waarbij je mobiel content kunt bestellen voor downloads of burns op het station. Train2Learn. ;D

Misschien kun je het luxe-segment en het midden-aanbod als twee activiteiten beschouwen. Als je luxe-aanbod winstgevend is, zoek je eigenlijk vooral 'nieuw kapitaal' voor een 'nieuwe activiteit'. Een stuk support voor deze nieuwe activiteit besteed je uit aan de bestaande activiteit, dus zo verschuift een deel van je ouwe kosten naar het nieuwe initiatief. Krijg je zo geen 'betere' cijfers?

Zoek je risicodragend vermogen, of kan het ook een lening zijn danwel leverancierskrediet?

Als je nieuwsberichten van andere media overneemt, maak je inbreuk op hun auteursrecht. Je mag wel citeren. Hoef je geen toestemming voor te vragen. Bronvermelding is dan wel zo netjes. Nieuwsberichten van bedrijven en sportbonden zijn waarschijnlijk persberichten die juist bedoeld zijn om overgenomen te worden. Die kun je wel plaatsen, nog steeds met bronvermelding. En wanneer nieuwsmedia zelfs een RSS-feed aanbieden, mag je die natuurlijk altijd doorgeven.

Ja, maar dat is ook een breed begrip. Als je hier gaat roepen koop mij! dan is dat duidelijk spam. Adviseer je echter kijk eens bij hem dan geldt dat al snel als een advies of tip. Zit je hier echter voortdurend vriendendienstjes te promoten, dan wordt het toch weer spammerig. Echt 100% objectief is het niet, maar we doen het (ahum) intersubjectief. Met inspraak. Als het ware. Dus.

Bij jouw betaal ik vijf euro om een MP3 over de geschiedenis van Nederland te downloaden naar mijn pc. Die kan ik op een cd branden, maar wellicht ook naar mijn GSM of iPod danwel andere MP3-players uploaden. Vandaar de suggestie om Podlearning te promoten. Maar misschien begrijp ik het verkeerd. ;) De NS schijnt trouwens een mooie internetlounge op Utrecht CS te hebben. Kan een demo worden voor wifi-t2l...

Die titel opnieuw aangepast...

Is er geen instellingskeuken die je op stille uurtjes kan huren?

Heb de titel iets concreter gemaakt. ;)

Voordeel van internet is dat winkels geen fortuin kosten. Zie het als een tweede shopfront. De hele wereldpers is op het fenomeen podcasting gedoken, dus je krijgt veel meer aandacht wanneer je jouw producten aanvankelijk als podlearning onder de aandacht brengt. Vanuit die positie is het vervolgens gemakkelijker om andere toepassingen te promoten. Vergelijk het met TomTom. Die zijn ooit begonnen voor Psion, toen naar Palm doorgeschoven om uiteindelijk wereldsucces te krijgen met een eigen apparaatje. Kun je trouwens zulke trainingen aan TomTom koppelen? Kun je weer een kanaal extra openen. TomMedia, TomMag, TomWarner ofzo. Of RiderDigest, nu we toch aan spielen zijn ;D

Erg mooi. Een cursus Nederlandse geschiedenis voor vijf euro, te downloaden als MP3. Dat kan dus ook op een iPod? Waarom ga je Adam Curry niet achterna, en maak je er een hype van ala pod-casting? Hoewel: alle com-domeinen lijken al bezet. Podlearning, podschool, podclasses, podcourses: stuk voor stuk gereserveerd. Maar in de nl-domeinen is nog ruimte. Podschool.nl en podcursus.nl zijn nog vrij. Even checken of de merken niet al bezet zijn, en dan het geheel (tevens) in iPod-style aanbieden en onder de aandacht van de media brengen. Je andere formats volgen vanzelf in de pod-stream! ... toch nog even doorzoeken naar een com-domein ;)

Welkom op HL Preston :) Aan wie verkoop je nu? Zo te zien ben je vooral als groothandel actief, maar je wil ook een direct kanaal openen... Ouderen en mensen met een handicap: is dat één doelgroep of zijn dat er twee? Weet je wie je klanten zijn? Doen zij eenmalig aankopen of zit daar herhaling in? Kun je meer (verschillende) producten aan dezelfde klanten verkopen, of voorzie je juist uitbreiding naar nieuwe doelgroepen? Suggestie is om het onderwerp te veranderen in 'handel in hulpmiddelen' want 'Het Spel' is een onduidelijke titel. Wordt vast een interessante gedachtenwisseling...

Dat kan bij MijnWinkel al. Wat voeg je toe? Verder wil ik opmerken dat het natuurlijk leuk is dat dit forum je al eerder aan een goeie naam heeft geholpen, maar het idee is dat we elkaar helpen starten. Wat vertraagt de start van je andere initiatief?