R.I.P. - Benm

Het probleem zit bij je leverancier, die per se een NEDERLANDS btw nummer wil hebben. Mij maakt het niets uit of klanten een nederlands btw nummer of een nummer van een ander europees land hebben.

Het is inderdaad maar de vraag wat er gebeurd als de je fotos weghaalt, maar niet betaalt en geen antwoord stuurt. Getty heeft op zich (meestal) een legitieme claim voor een vergoeding, maar de rechter kan best een veel lager bedrag passend vinden en dat toewijzen. Nadeel is wel dat je dat toch de verliezende partij bent en waarschijnlijk gaat opdraven voor de proceskosten waardoor je uiteindelijk meer kwijt bent dan de schikking van een paar honderd euro. Maar of het ooit gebeurd is, dat iemand 1 brief negeerde en daarna meteen gedagvaard werd? Niet dat ik weet.

Dit is weer zo'n idee dat op het eerste gezicht best goed klinkt (alles compatible maken), maar in de praktijk toch niet gaat werken. Micro-USB is een logische standaard, dan kun je met een gebruikelijk kabeltje opladen vanaf iedere lader of usb poort. So far, so good. Maar USB voorziet slechts in 500 mA stroom, en de connectors zijn niet ontworpen voor veel meer dan dat. Momenteel zit het nog wel op het randje en gaat er pakweg 1.5 - 2 ampere door die connector en kabel (eigenlijk te veel, maar in brand vliegen doet het nog net niet). Probleem komt als over 5 jaar iets geladen moet worden met nog meer vermogen, bijvoorbeeld 25 watt (tablet vol in een kwartier!). Daarvoor is de micro-usb connector technisch ongeschikt. Meest idiote uitkomst zou dan zijn dan fabrikanten verplicht worden een micro-usb aansluiting te plaatsen waarmee je langzaam kunt laden, en daarnaast een aparte connector waarmee je snel kunt laden. Voor een tablet is dat nog wel handig (groot genoeg en via usb aansluiten op een pc voor data overdacht), maar voor een telefoon? Tikkie overdreven!

Foto's zijn alleen rechtenvrij te gebruiken als de maker dat expliciet toestaat - je zou een screenshot kunnen maken van de site waar je de foto vandaan haalt. Als er mogelikjheid is via mail oid een bevestiging te krijgen dan zou ik dat zeker doen. Verder heb je gratis stocks (bijv sxc.hu) waarvan je alle fotos mag gebruiken, soms met eis als vermelding van de naam van de maker, soms ook niet. Het gevaar zit hem in wat veel mensen doen: via google zoeken op afbeeldingen van wat ze willen hebben, en dan een mooie foto uitkiezen, kopieren en er niet bij nadenken. De kans is behoorlijk dat je dan een beschermde foto te pakken hebt. Dat kan er best eentje van Getty zijn die legitiem gebruikt wordt op een of andere website - er is betaald voor gebruik op die specifieke site. In de meeste gevallen denk ik dat mensen de foto die direct van getty gepikt hebben, maar van een willekeurige site. Voor wat de hoogte van de claims betreft: Die is inderdaad fors, maar als je via de legale weg een plaatje bij getty afneemt zijn die over het algemeen ook nogal aan de prijs. Het is niet zo dat ze bijv 50x hun normale tarief vragen, eerder het dubbele of drievoudige. Het plaatje meteen verwijderen en de brief negeren is natuurlijk wel een heel praktische reactie, en dan maar hopen dat je er niets meer van hoort. Uiteraard is de kans reeel dat ze later nog een keer een brief sturen, en dan kom je er waarschijnlijk niet zomaar mee weg. Je kunt op dat moment wel volhouden dat je de eerste brief nooit ontvangen hebt: er verwijderen van de afbeelding rond de tijd dat zij een brief verzonden hebben is opmerkelijk, maar niet onmogelijk toevallig.

Stickers afdrukken met een gewone laserprinter is zoals Nico zegt niet heel erg handig, en hoogstens voor incidenteel gebruik geschikt. Als je het ook maar wekelijks moet gaan doen zou ik voor een labelprinter gaan. Uiteraard zijn er stickervellen die geschikt zijn voor laserprinters, maar zelfs die kun je normaliter niet doorvoeren als je een deel van de stickers al eerder hebt bedrukt. Bovendien moet je dan iedere keer pielen zodat het geprint wordt op een sticker die nog wel op het vel zit - gekkenwerk ;)

Zou je het probleem niet kunnen omzeilen door uit je nederlandse BV een B2C activiteit in nederland te ontplooien? Ik denk dat aan bijvoorbeeld een webwinkel waar je de tijdschriften verkoopt aan consumenten. Uiteraard is het niet noodzakelijk hier reclame voor te maken, en kun je best (verzend)tarieven hanteren die ervoor zorgen dat dat hele B2C verhaal echt geen succes wordt, maar strict genomen heb je toch een nederlands btw nummer nodig.

Het is een beetje een lastige: als het goederen zijn zou je 21% btw moeten rekenen, maar als het bijv gezien wordt als een obligatie oid hoeft dat niet. Een logische benadering lijkt me om een regeling te treffen die bitcoins (en litecoins etc) behandeld als beleggingsgoud of -zilver. Over baartjes goud, gouden munten en dergelijke hoef je ook geen btw te berekenen. Hoewel goud in nederland geen wettig betaalmiddel is wordt het toch als zodanig behandeld. Overigens is goud op sommige plaatsen wel een wettig betaalmiddel, bijvoorbeeld in enkele amerikaanse staten. Nu is goud redelijk courant, en bitcoins misschien nog wat minder. Anderzijds geldt dat vreemde valuta gewisseld mogen worden zonder btw, ook als dat valuta zijn waar je in de praktijk niet zoveel mee kunt. Neem bijvoorbeeld indonesische rupiahs waarvan je slechts het equivalent van $3500 mag invoeren. Dat is wel geld, maar als je er een miljoen euro tegen wisselt is het niet courant.

Je hebt er inderdaad niet zoveel aan. Stoppen met het gebruik van analytics is altijd een mogelijkheid, maar soms ook wel weer heel jammer, zeker gezien je de historische data verliest* als je met een ander systeem gaat meten. Anderzijds, als genoeg websites in de EU analytics eruit gooien zou dat google wel eens kunnen motiveren de boel 'compatible' te maken met EU regelgeving. * je kunt ze nog wel inzien, maar niet 1:1 vergelijken met het nieuwe systeem, ze meten toch allemaal anders.

Mooi dat het is opgelost! 100 euro incassokosten op een hoofdsom van 302 euro is inderdaad teveel. Het mag 15% zijn met een minimum van 40 euro, wat neerkomt op 45 euro en een paar centen. (https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stb-2012-141.html) Ondanks dat het is opgelost zou ik MKB nederland toch eens wijzen op de werkwijze en te hoge tarieven van hun incassobureau.

Dat klopt inderdaad wel, maar dat zijn meer zaken waarbij een eenmanszaak online een laptop bestelt en vervolgens bijv garantie claimed wegens 'binnen 2 jaar defect' terwijl de fabriek maar 1 jaar garantie geeft. Dit ljkt me hier echter niet van toepassing: De B2B klant van Daniel is een partij die structureel laat dropshippen, niet een bedrijf dat incidenteel iets voor eigen gebruik bestelt. Je zou dit dus gewoon kunnen doen. Uiteraard loop je altijd het risico van fraude door de consument (wel ontvangen maar zegt van niet, wil geld terug). In geval van een DVD is dat op te lossen door bij vermissing nogmaals te verzenden, ik neem aan dat de gemiddelde consument weinig heeft aan extra exemplaren van een dvd.

Dat lijkt me wel. Als ik het verhaal goed begrijp bestelt de klant bij jou B2B partner. Het is de verantwoordelijkheid van jouw partner dat de consument het goed ontvangt, de overeenkomst is tenslotte vanuit de consument gezien alleen met de partner. Je zou dus best kunnen overeenkomen dat bij vermissing van het pakket de partner dit risico draagt en de consument moet terugbetalen, of het opnieuw door jou laten verzenden, op zijn kosten. Of je parnter hieraan wil is een andere zaak. Het zou zelfs zo kunnen zijn dat dit 'standaard' is, in de zin van dat het zo geregeld zou zijn als je helemaal niets vast zou leggen, maar dat laat ik liever aan een jurist.

Dat is inderdaad wel een punt, zeker met een kabinet dat in de eerste kamer geen meerderheid heeft. Hoeveel van de voorgestelde maatregelen het daadwerkelijk haalt valt nog maar te bezien. Overigens wel kudos voor het opstellen van een duidelijk plaatje van de gevolgen zoals nu zijn voorgenomen!

Als de activiteiten dicht bij elkaar liggen denk dat het wel kan. Of dat in jouw situatie het geval is kan ik lastig beoordelen. Wat ik echter niet zou doen is het vermelden van 3 mailadressen. Een visitekaartje is persoonlijk, en daarop hoort een mailadres te staan dat direct door jou gelezen wordt. Nu zal het zo zijn dat dat in de praktijk het geval is, maar als ik 3 keer info@... als mailadres zie staan heb ik toch de indruk dat ik met je secretaresse ga mailen en niet direct met een persoon. Vandaar zou ik adviseren: voornaam@onderdeming1.nl.

Iedereen begin inderdaad met een eerste klant, en als je in het eerste jaar maar 1 klant hebt dan denk ik niet dat er direct sprake van een probleem is. Die situatie veranderd natuurlijk wel als dat structureel zo blijft (stel dat je 5 jaar voor die ene klant dit specifieke werk blijft doen oid). Als je echter groeit, of wisselende andere klanten hebt ben je ondertussen wel aan het ondernemen en is er niet echt te spreken van een verkapt dienstverband ook al heb je 1 vaste klant. Die 3-klanten-eis is niet keihard, het gaat ook om de gezagsrelatie. Stel dat je bijvoorbeeld freelance fotograaf bent en een enorme opdracht binnen krijgt die een heel jaar in beslag neemt dan is er nog niet per se sprake van een gezagsrelatie. Zolang je zelfstandig werkt en niet direct wordt aangestuurd kan je alsnog 'goed' zitten.

Het voegt inderdaad niets toe. Sterker nog, het is een getal waar je feitelijk -helemaal niets- mee kunt. Het KVK nummer kun je nog opzoeken in een register om te zien of het bedrijf daadwerkelijk bestaat en evt failliet is of iets dergelijks, dat is best nutting. Waar wat kun je met een BTW nummer? Er is geen openbaar register waar je ze kunt controleren, en in de praktijk gebruik je dat nummer alleen voor leveringen naar andere europese lidstaten. Dat is echter pas relevant als je de factuur binnen hebt. Wat je ermee kunt op het moment van offerte is mij al volstrekt onduidelijk, laat staan wat het nut is het zomaar op je website te zetten.

Vaak is het onderscheid meer op leeftijd dan op opleiding, al is het misschien wel zo dat lager opgeleiden eerder 'u' zeggen op basis van iemands beroep (bijvoorbeeld tegen een jurist oid). Maar bij een webwinkel weet je dat allemaal niet - in principe valt zowel de bardame als de koningin onder de doelgroep. Situaties waarin je in direct contact tutoyeert vertalen zich lastig naar wat je bijvoorbeeld een webwinkel of adviserende website moet doen. Ik kan me uitzonderingsgevallen voorstellen waarin tutoyeren gewenst is, maar voor de meerderheid van webwinkels zou ik het toch afraden. Betrouwbaarheid/zakelijkheid is daarin ook een overweging - het idee om bijvoorbeeld een computer of vliegticket te kopen van iemand die me bij voorbaat tutoyeert staat me echt niet aan. Gaat het om een goedkoop gadget dan heb ik er minder moeite mee.

Zullen we dat maar laten voor wat het is? Het lijkt me namelijk wel een relevant topic voor ondernemers, ongeacht of de starter ervan van plan is daadwerkelijk zelf te gaan ondernemen. Het worstelen met (in)formele aanspreekvormen is zeker niet beperkt tot nederlads, duits, frans of zelfs europese talen. Bijvoorbeeld in het indonesisch heb je al snel 3 opties om de ander mee aan te spreken. Tradioneel informeel 'kamu', koloniaal-formeel 'tuan', en recentelijk neutraal 'anda'. Hoewel geen mens die 'anda' vorm ooit in spreektaal gebruikt is deze wel zeer populair in advertenties en dergelijke. En ergens is er best iets te zeggen voor een aanspreektitel voor mensen waarvan je geen idee hebt wat je relatieve status is, zodat je dat in ieder geval niet -echt- verkeerd kan doen.

Mooi dat ze dat hebben bijgewerkt in ieder geval. Het zou natuurlijk fraaier zijn als ze kwamen met een oplossing waarbij je als eenmanszaak een btw nummer hebt waaruit je niet direct het BSN van de eigenaar kunt opmaken. Persoonlijk werk ik met klanten die ik ken en vertrouw, maar als ik een of andere, algemeen verkrijgbare, webservice zou aanbieden voor een paar euro zou ik toch liever niet mn bsn delen met alle afnemers daarvan.

Dat is een lastige. Je hebt kans dat de belastinginspecteur het graag in de hoek van een dienstverbrand wil drukken en daardoor niet zal accepteren dat je zelfstandig bezig bent als je voor een paar uur per week werkt voor 1 klant, enkel omdat dat je enige klant is. Belangrijkste vraag is misschien toch wat je zelf wilt: Wil je alleen adviseur zijn voor die ene oud klasgenoot, of heb je wellicht de wens om soortgelijke werkzaamheden ook te gaan uitvoeren voor anderen? In het laatste geval lijkt het me logisch je in te schrijven als ondernemer, en dan op zoek te gaan naar een paar klanten zodat er geen sprake meer is van een vermeend fictief dienstverband.

Het is een lastige omdat je eigenlijk continu iemand achter een pc moet hebben zitten om die chats op te pakken, en die kan met goed fatsoen eigenlijk ook geen pauze nemen of zelfs maar naar het toilet - bij een live chat verwacht je live antwoord, geen 5 minuten later. Ik weet niet of dat praktisch haalbaar is, maar indien niet kun je bijv een heel laagdrempelig contactformulier (naam, email, bericht) inbouwen met daarop de opmerking dat je binnen een uur antwoord zult krijgen binnen kantoortijden. Dat is een belofte die je veel gemakkelijker kunt nakomen dan altijd live aanwezig zijn: als je het een uur geeft kun je desnoods nog even je auto aan de kant zetten en een antwoord formuleren als je onderweg bent.

Persoonlijk kan ik me enorm ergeren aan tutoyeren door bedrijven, als ik iets van mn telco ontvang dat spreekt over 'je abonnement' ben ik het al met een halve hand aan het opzeggen. Bij iets als Ikea kan ik het me nog wel voorstellen, gezien het imago dat ze willen onderhouden, en de doelgroep die binnen willen halen als nieuwe klanten. Dat zijn nl met name mensen <25. Niet dat ze niet willen verkopen aan wat oudere mensen, maar als die eenmaal klant zijn dan komen ze wel terug. Een doelgroep >35 tutoyeren op een website zou ik niet doen - de ergenis door onbedoeld tutoyeren is groter dan die aan onnonig vousvoyeren. Juist op een website schrijf je teksten voor mensen die je helemaal niet kent, en daardoor ook niet echt weet wat hun leeftijd, status en dergelijke is. In dat geval denk ik dat je beter kunt vousvoyeren. Iets als dit forum is een informelere plaats met 'ondernemers onder elkaar' waarbij tutoyeren meer geaccepteert is.

Goed om te weten dat het dus toch niet hoeft :) Dat kan, maar dat kost moeite die indentiteitsdieven niet gaan doen tenzij je een bijzonder interessant doelwit bent. Automatisch websites afstruinen naar btw nummbers is niet zo heel complex, ".B01" googelen: https://www.google.nl/?gws_rd=cr&ei=nfA6Up-8De6r0AXrmYCYCw#q=btw+%22.b01%22&safe=off .. op de eerste pagina zoekresultaten al het bsn nummer van 4 mensen te pakken.

Herinnering per mail is prima, voor zover het al nodig is. Het enige waar ik die brief voor gebruik is om het betalingskenmerk van de acceptgiro te vinden... Blijkbaar staat dat tegenwoordig ook in de email, was mij nog niet opgevallen. Maar wat wel gebruikersvriendelijk zou zijn: Direct nadat je je btw aangifte hebt gedaan in beeld tonen welk bedrag moet worden overgemaakt naar welke rekening en met welk betalingskenmerk. Automatische incasso lijkt me ook best een optie, gewoon op de laatste werkdag van de maand incasseren, scheelt weer opdrachten invoeren via internetbankieren. Uiteraard wel als vrijwillige optie, handmatig overboeken moet gewoon blijven kunnen.

Dat is inderdaad een veel groter probleem als je gebruik maakt van diensten van amerikaanse leveranciers. Het kan maar zo zijn dat, pakweg, google verplicht wordt al je gegevens aan de NSA over te dragen, en verboden wordt daarover ook maar iemand te informeren. Daar kan best een rechter aan te pas komen, maar als ook dat niet openbaar is dan is nog steeds niemand iets wijzer. Maar goed, dat gaat al weer een heel eind weg van de oorspronkelijke kwestie van de beveiliging van internetbankieren. An sich denk ik dat die beveiliging voldoende is, maar er zitten zeker kwetsbaarheden in die mogelijk praktisch te exploiteren zijn. Laat ik 1 voorbeeld noemen waarbij mensen een enorm risico nemen, vaak zonder daar erg in te hebben: Gratis wifi. Op zich is de beveiliging end-to-end en is het niet eens zo bezwaarlijk om een onbeveiligd wifi netwerk te gebruiken, je gegevens 'uit de lucht' plukken is vrijwel onmogelijk. Maar als zo'n gratis wifi spot wordt opgezet met phishing doeleinden dan ben je opeens heel kwetsbaar. De exploitant ervan kan bijv ing.nl routen naar een eigen server, en daarbij ook certificaten vervalsen door ook verzoeken naar certificate authorities om te leiden naar zn eigen systeem. Hierbij heb je effectief een man-in-the-middle aanval voor elkaar en kun je in ieder geval alle rekeninggegevens inzien. Een transactie onderscheppen en naar een ander rekeningnummer doorsturen vergt wel wat onoplettendheid van de klant. Bij ING krijg je bijvoorbeeld een sms waarin naast een one time pad (tancode) ook het bedrag en de tegenrekening staat. Als je die niet goed leest kun je maar zo het bedrag naar een andere rekening overmaken. Klinkt onwaarschijnlijk? http://www.exploit-db.com/download_pdf/20875/ - mocht je ooit iets raars aan je fb account merken na een hotspot in de kroeg, restaurant, op een vliegveld etc gebruikt te hebben, weet je wellicht waarom ;)

Tenzij je brievenbuspakjes verkoopt zou ik er ook maar niet al te veel van in slaan... Stel dat je er een paar honderd zou kopen en over 3 jaar iedereen zn facturen etc per mail wil hebben, dan zit je er mooi mee in je maag. Of je moet ze tzt verkopen aan een webshop natuurlijk :)