R.I.P. - Benm

De vraag is natuurlijk of de consument bij aanschaf daar al over nadenkt, en daarom zn ijskast bij een lokale winkelier koopt ipv online bestelt. Ergens denk ik dat dat maar een heel beperkte groep klanten is.

In ieder geval niet iemand die denkt als een webwinkelier. Stel dat je eisenpakket ongeveer is: - goedkope m2 - weinig gezeik met regels - gratis parkeren - bouwen gericht op retail zonder restricties als monumenten, eisen aan aanblik etc Dan is het antwoord daarop eigenlijk gewoon 'bataviastad'. Vooralsnog verkoopt dat vooral kleding, iets waarbij zien/voelen/passen toch wel een belangrijke meerwaarde is van bakstenen panden. Gezien men het in 2008 en 2009 nog heeft weten uit te breiden lijkt die aanpak te werken. En wat te doen met lege A1-locaties? Eigenlijk is hier geen antwoord op, afgezien van afwaarderen tot B locatie en daarbij passende huren vragen. Wat in 1980 een 'prachtig centraal gelegen monumentaal winkelpand' was, is nu een 'midden in de onbereikbare parkeerhel gelegen inflexibel stuk onderhoudsintensief vastgoed' geworden. De wensen van de consument zijn gewoon veranderd, en deels verdwenen wat bakstenen retail betreft. Dat niet inzien of accepteren zorgt alleen maar voor verder falen. Iets of iemand als de schuldige hiervan aanwijzen valt te proberen, maar dat levert niets op, het is niet dat je de schade kunt gaan verhalen of iets dergelijks ;)

Bedrijven als ASML zijn een uitzondering: Feitelijk is het gewoon een R&D bedrijf, maar is het praktisch om de productie van de machines ook hier te doen zodat de fabricagelijn meteen kan dienen voor prototyping. Gezien de nauwkeurigheid van de apparatuur en het relatief lage volume (in formaat, niet in euros) en hoge opleiding in het hele proces is dat iets dat je ideaal kunt doen in een land als nederland. Voor een maak-industrie van extreem hoogwaardige producten zie ik best mogelijkheden. Overigens is die er ook nog wel - hoewel er geen Fokker 'merk' vliegtuigen worden gemaakt, bestaat het bedrijf nog steeds als toeleverancier van componenten, inclusief avionics voor apache helicopters en dergelijk high tech materiaal. Feitelijk is die situatie niet anders dan hoe je 'maak industrie' van vliegtuigen zou beschrijven bij airbus, dat zn productiesites heeft in frankrijk, duitsland, uk en spanje. Engeland heeft wellicht een vergelijkbare situatie: geen serieus vliegtuig onder eigen vlag, maar wel toeleverancier voor airbus en bombardier. Maar zoals gezegd betreft dit een specifiek soort, kennis-intensieve, arbeids-extensieve maakindustrie. Ik zou er niet op rekenen dat er in nederland ooit nog, op serieuze schaal, dingen als (smart)phones, televisies, blenders of broodroosters gemaakt zullen worden.

Lonen zijn niet de enige factor. Maak-industrie kan kapitaal intensief zijn zonder dat er veel arbeid bij komt kijken. Dat soort industrie zou in nederland wel mogelijk zijn, maar er kleven meer nadelen aan nederland (en veel westerse landen) die belemmeren dat hier productie gebouwd wordt: - energieprijzen/belasting/co2-heffingen hoger dan elders - milieunormen strenger - vennootschapsbelasting hoger - hoge grondprijzen De enige reden waarom je productie in nederland zou neerzetten is logistiek, maar dat moet dan wel afwegen tegen alle nadelen. Wat kun je onder die condities nog maken? Kaas. Melk is lastig te transporteren, hier ruim voorradig, en de uiteindeljke kaas is gemakkelijk te exporteren. Nadeel is dat dat voor duitsland ook geldt, en die maken onderhand 3x zoveel kaas dan wij!

Vandaar mijn idee om het op twee verschillende domeinen te gaan exploiteren. Cadeaubonnen en beltegoed zijn toch wel heel verschillende producten. Beltegoed is iets met een specifieke toepassing dat je meestal voor jezelf koopt, cadeaubonnen zijn iets met een generieke toepassing die je meestal voor een ander koopt. Van een webshop in beltegoed zou ik verwachten dat ik exact kan aangeven wie mijn provider is, en daarna kan inkopen voor het scherpste tarief per minuut. Factoren als hoe lang het beltegoed 'houdbaar' is en dergelijke zijn dan van invloed. Overigens denk ik dat je dan ook mikt op een heel jonge doelgroep die geen normaal 'postpaid' abo kunnen aangaan, gezien dat in vrijwel alle gevallen fors goedkoper is dan prepaid bellen, sms'en of internetten. Bij cadeaubonnen zou ik eerder verwachten te kunnen kiezen uit waar je die aan kunt besteden, en die vervolgens aan iemand cadeau te doen - als het voor jezelf is werkt een briefje van 20 meestal net zo goed als een voucher van 20 euro, alleen dan zonder houdbaarheidsdatum of specifieke toepassing.

Die verhouding is inderdaad wel wat krom, de vloeistof is nu duurder dan die emmer met kegels, terwijl juist die kegels het unieke/gepatenteerde/usp zijn. Waarom is die vloeistof eigenlijk zo duur? Als ik de italiaanse ingedrientenlijst zo bekijken is het ongeveer wat er in een brouwketel gaat, afgezien van de hop :)

De ISP's zouden een verkeerd aanspreekpunt zijn. Deze heffingen gelden bijvoorbeeld ook als je een radio (zo eentje met een antenne, net als die in je auto) in een magazijn neerzet waar een handjevol mensen aan het werk zijn. Daar komt verder geen isp bij kijken. Overigens is al even idioot dat wanneer al die mensen op hun eigen ipod/telefoon/zakradio met oordopjes zouden luisteren er weer geen probleem is, afgezien dat ze elkaar niet verstaan.

Hoe bedoel je? Voor Google draait het niet meer om de domeinnaam, maar wel om de inhoud (ook het zoekwoord in de paginanaam) en hoe anderen naar je verwijzen (linkbuilding). Zo kan je extern bepalen aan welke zoekwoord Google jouw domeinnaam/pagina moet linken, met als resultaat dat de googlebot je paginatitel in haar zoekresultaten herschrijft op basis van je linkbuilding. De domeinnaam is toch echt wel een factor voor de positie in zoekresultaten. Als je gevonden wilt worden op 'beltegoed' werkt het beter als je je site host onder 'beltegoed.nl' ipv 'zsadf21.com', ook al is de inhoud verder identiek.

Google heeft ook wel een kantoor in nederland, daarop de zuidas, nietwaar? Buma, stemra, brein is echter een tamelijk laffe club die vooral geld wil halen uit partijen die ze je juridisch aan kunnen. Wel een particulier voor de rechter dagen wegens een piratebay proxy, maar die van geenstijl gewoon met rust laten, dat werk. Ergens vraag ik me bijvoorbeeld af of ze ook aan iets als unilever een rekening sturen voor het spelen van radio's op werkplekken, of dat ze die toch maar met rust laten omdat ze dan toch kunnen procederen tot en met het eurpese hof voordat ze een cent ontvangen :)

Voor beltegoed lijkt me dat een behoorlijk goede domeinnaam inderdaad. Voor cadeaubonnen zou ik toch overwegen een aparte site onder een ander domein te gaan hanteren, de domeinnaam is behoorlijk belangrijk voor je google scores, en het is niet bepaald een markt zonder concurrenten. Zelfs iets weinig creatiefs als CadeaubonPlanet zou dan aantrekkelijker zijn, al is dat wel een draak om in te moeten typen natuurlijk.

Inderdaad een vreemde situatie - ik ontvang het blad geloof ik ook niet meer, maar heb er in ieder geval nooit een factuur voor gekregen. Aan wie ze wel of niet gratis willen verstrekken moeten ze natuurlijk helemaal zelf weten, en bij dit soort controlled circulation bladen is er een balans tussen kwantiteit (=kosten) en kwaliteit (=interessant voor adverteerders) van de lezers. Dat ze er abonnees uit gooien omdat de adverteerders die niet boeiend vinden is prima. Maar opeens een factuur sturen is natuurlijk wel een heel vreemde zaak! Ik vraag me af of ze daar zomaar mee weg komen: @Fvddungen: heb je ooit iets ondertekend waar een tarief op stond, met een gratis periode vooraf of iets dergelijks? Zo niet dan lijkt me dat hier sprake is van een prijsverhoging (van 0 naar iets) en dat moet je het recht op opzeggen geven, nog voordat het hogere tarief in gaat. Het kan natuurlijk gewoon een foutje zijn, het zou wel erg lullig zijn als uitgerekend een ondernemersmagazine als sprout ondernemers met spookfacturen gaat opzadelen!

Het is wel een belachelijk criterium dan. Als ik via google zoek naar een '3fm livestream' en er staan betaalde advertenties boven de zoekresultaten, moet google dan aan buma/stemra gaan afdragen omdat ze een pagina serveren waar een link naar die livestream op staat gecombineerd met advertenties? En dacht iemand dat google dat daadwerkelijk doet?

Dat is inderdaad een goede analogie. Volgens dat principe zou je dus ook aan buma/stemra moeten betalen als je op je website een lijst van FM frequenties van radiostations neerzet. Daarmee faciliteer je nl ook dat je bezoekers muziek kunnen beluisteren via een kanaal waar je zelf helemaal niet tussen zit. Of dat kanaal nou een analoge verbinding door de ether is die je kunt beluisteren met een radioontvanger, of dat het een digitale stream is die je kunt beluisteren met een stukje software doet aan het principe niets af. De situatie veranderd pas als je zelf de stream gaat aanbieden, bijvoorbeeld een spotify clone maakt, of een online radiostation dat muziek 'uitzendt'. Iemand wijzen op andermans stream lijkt me toch echt geen openbaarmaking, maar regelgeving is niet altijd logisch ;)

Tja, de vraag is: wie controleert dat, en wie kraait er naar? Je gaat die auto prive gebruiken, ik neem aan >500 km per jaar, zodat je volledige bijtelling moet betalen. Een kilometerregistratie bijhouden heeft dan geen zin, want je weet toch al dat je de hele bijtelling moet betalen, dus hoef je dat ook niet te doen. Bovendien is er meer zakelijk gebruik dan alleen die pakketjes denk ik zo. Als je bijvoorbeeld naar een klant of leverancier gaat voor een gesprekje, of naar een informatieavond, higherlevel-meeting en dergelijke zijn dat ook zakelijke kilometers. Bij een priveauto komen die voor vergoeding in aanmerking, bij een zakelijke auto vallen ze onder het zakelijke gebruik.

Hehe.. eigenlijk wel een mooie analogie. Ziet er leuk uit tot het gaat waaien.. "oh kak, fundering vergeten, maar daar zie je toch niets van!?"

Is die software van enig belang voor de veiligheid van het gebruik van de machine? Administratie en rapportage lijkt me iets dat er normaliter niet zoveel mee te maken heeft en desnoods ook via generieke software (excel, anyone?) gedaan kan worden. Als die rapportage echter noodzakelijk is om bij te houden wanneer een onderdeel geinspecteerd en/of vervangen moet worden (en een gevaarlijke situatie ontstaan indien je het nalaat) kan ik me wel voorstellen dat het een vereiste is dat te vertalen.

Het is prima mogelijk php te compileren tot bytecode of desnoods assembly, maar dat wordt maar heel zelden gedaan. Eigenlikj zijn er maar 2 redenen waarom je het ooit zou willen doen: - bescherming van sourcecode, php is normaliter door mensen leesbare en aanpasbare code - snelheid Een goede reden om het niet te doen is platform-onafhakelijkheid. Als je php gaat compileren voor het OS waar je server op draait, dan werkt die gecompileerde code uiteraard niet meer op een ander platform. Voor java geldt overigens hetzelfde argument. CSS zou ik echt niet onder programmeren durven zetten: Kun je bijvoorbeeld in css 'iets' maken dat 2 getallen als input neemt en het product van die 2 getallen weergeeft? En dat voor alle mogelijke getallen tussen 0 en 1 miljoen, zonder dat de code groter wordt dan pakweg een megabyte? Het php equivalent hiervan heeft inclusief html voor een invulformulier een gewicht van minder dan 1 kb. Daarnaast is php met name een taal die geschikt is om data uit bijvoorbeeld een mysql database inzichtelijk en bewerkbaar te maken via een browser. In essentie is dat voor 90% de taak van php als het aankomt op een site als higherlevel.

CSS kent wel degelijk condities en dergelijke. Je kunt bijvoorbeeld definieren dat 'als de viewport x groot si dan moet elemnt y slechts z groot zijn'. In de abolute essentie ben je dan iets aan het pgrammeren, al zou ik het persoonlijk niet zo snel als zodanig benoemen. Maar wil je spreken van echt programmeerwerk dan gaat he toch eerder over php/mysql of het equivalent daarvan op jouw platform.

Verschil is onder andere dat de basisadministratie een verplichte inschrijving is voor iederen. Het starten van een onderneming is een vrije keuze. Strict genomen is het ook de keuze om in een huis te gaan wonen. Bovendien lopen er genoeg rond die zich helemaal niet inschrijven in de gemeentelijke administratie. Dat dat meestal illegalen, zwervers en dergelijke zijn doet er niet zoveel aan af. En qua drempelwerking geloof ik er echt niets van. Hoeveel mensen zouden nou daadwerkelijk afzien van inschrijving als ze daarvoor 50 euro moeten betalen? Een drempel van 500 zou misschien nog wel een verschil maken in de zin dat mensen die een beetje tussen hobby en ondernemen in zitten er dan voor kiezen het hobbymatig te blijven doen. De vraag is alleen of dat wel wenselijk is, want ook bedrijven die uit hobby begonnen zijn groeien wel eens uit tot behoorlijke ondernemingen, soms met panden, personeel en al. Het zou een beetje zuur zijn als we juist die economische activiteit gaan mislopen doordat er iemand zonodig een drempel wil opwerpen.

Waarom is dat zo logisch? Je hoeft toch ook niet te betalen voor je opname in de gemeentelijke basisadministratie? Het handelsregister is m.i. een maatschappelijk nuttig ding, waarvan ook niet-ondernemers gebruik maken, al was het maar om te controleren of iemand die beweert ondernemer te zijn dat ook daadwerkelijk is. De politiek was (en is) het daarmee feitelijk wel eens, want de jaarlijkse bijdrag is per 2013 geschrapt. Een intakegesprek aanbieden vind ik verder prima, maar wel op vrijwillige basis. Iemand die er echt al over uit is een bedrijf te willen beginnen en alles goed heeft uitgezocht, heeft niets aan zo'n gesprek. Het zou een beetje onzinnig zijn om dan 50 euro te moeten betalen om het 20 minuten met een of andere kvk werknemer te gaan zitten ouwehoeren.

Verschil is dat je bij een bakstenen winkel niet kunt ruilen als je het ding thuis hebt uitgepakt en er een wasje mee gedraaid hebt, terwijl dat bij een webwinkel wel zou moeten kunnen. Bij de meeste retailers mag je nl wel binnen een zekere periode ruilen, maar alleen in ongebruikt en in onbeschadigde verpakking. Zo zit de wetgeving nou eenmaal in elkaar, maar je zou er natuurlijk bij een bakstenen winkel ook om kunnen vragen. Zij hoeven daar niet in mee te gaan, en jij hoeft de wasmachine niet te kopen. Of er animo voor is weet ik niet. An sich is het voor een retailer best te doen om een wasmachine even aan te sluiten voor een proefwas, maar of de consument nou echt met zn was gaat slepen? Bovendien vrees ik dat mensen die wel met hun was gaan slepen de retailers vooral als gratis wasserette gaan gebruiken ;)

Theoretisch kan het natuurlijk wel, zie https://en.wikipedia.org/wiki/Sponsored_top-level_domain Gemakkelijk is dat echter niet, en ook bepaald niet goedkoop.

Wegrestaurants kunnen ook nog wel eens een aardige zijn - bijvoorbeeld de van der Valk in vianen. Zeker als het terras open is zit je daar goed, en niemand die er iets van zal zeggen als je daar aan een laptopje zit te werken. Wellicht zit de helft te wachten op een afspraak oid, maar opvallen doet het in ieder geval niet. In de buurt van tilburg zou ik het zo 123 niet weten, maar daar zitten vast vergelijkbare gelegenheden.

Het houdt je in ieder geval wel van de straat! Het is echt een heel vreemde kwestie: dingen die wel passen gaan per ongeluk als pakket waardoor je moet betalen, maar andersom gebeurd het ook, alleen dan met zendingen uit het buitenland: Die zijn vast niet specifiek op het formaat van een nederlandse brievenbus gemaakt, maar zitten soms wel een beetje op de grens. Ik heb regelmatig bestellingen uit bijvoorbeeld hong kong ontvangen die eigenlijk niet door de brievenbus passen, en er dan ofwel doorheen geramd werden door de postbode. Soms een vriendelijke postbode die ervoor aanbelde. Maar het vreemdse is toch dat dat sorteerproces soms ook de andere kant op faalt en dus niet per se 'te strak' is afgeregeld. Dit betreft overigens allemaal zendingen in bubblewraps, niet in doosjes.

Het aangeven van een melding -nadat- de verkoop rond is levert je in eerste instantie natuurlijk helemaal niets op, maar mogelijk wel tevredener klanten die nog een keer terugkomen. Het hangt er dus vanaf of je iets verkoopt waarbij het gebruikelijk is dat mensen het vaker kopen. Qua bezorgtijden heb je feitelijk 2 verschillende zaken: - tijdsindicatie - tijdspreferentie Tijdsindicatie is niet zo heel moeilijk, en zelfs postnl doet dat al rudimentair. Via je tracktrace code kan je bijvoorbeeld zien of je pakje smorgens of smiddags bezorgd zal worden, soms ook met een tijdslot van 2 uur oid. Deze informatie heb je echter niet voorhanden direct na het bestellen, maar pas nadat het product is verzonden en in een sorteercentrum is verwerkt. De klant een link sturen met de tracktrace informatie en begeleidende tekst is een goede service. Bij pakketpost kan je dat doen zodra je de 3S code hebt aangemaakt, bij brievenbuspost kan het niet. Tijdspreferentie is natuurlijk mooier - dan kan de klant al tijdens het bestelproces aangeven wanneer hij het pakje wil ontvangen. Als ik dit al zie op webwinkels dan is de keuze meestal voor en dagdeel, of zelfs alleen overdag/savonds... waarbij voor avondlevering vaak nog een toeslag gevraagd wordt ook. Een keuze tussen proberen thuis te bezorgen of direct naar een afhaalpunt sturen kan aantrekkelijk zijn. Zeker als die thuisbezorging overdag is en iemand fulltime werkt is de kans klein dat dat pakketje ooit daadwerkelijk wordt geleverd (tenzij het ook bij de buren mag). Direct naar een afhaalpunt is dan zeker aantrekkelijk omdat de klant er gewoon even langs kan rijden op weg terug van zijn werk. Overigens verschilt het heel sterk hoeveel van die punten er zijn en welke openingstijden ze kennen. Hier in de buurt is het een supermarkt met heel ruime openingstijden, maar er zitten ook tabakszaakes tussen die van 9 tot 5 open zijn, en als het ff tegenzit maandags gesloten. Deze info moet een klant wel hebben -voordat- hij gaat kiezen voor een afhaalpunt.