R.I.P. - Benm

Ik dacht meer aan een haardraadje dat in de lader terecht is gekomen, niet in de telefoon zelf. Als zo'n haardraadje tussen de fasedraad en de laagspanningskant van de lader komt staat er volle netspanning op de uitgang. Zou je de usb connector bij het metalen deel vastpakken zou je daarvan een optater krijgen. Nomaltier pak je zo'n connector echter bij het isolerende plastic beet, en als je behuizing van je telefoon dan ook nog van plastic is, dan is er nog steeds niets aan de hand. Bij de iphone is dat echter niet het geval, zie hier: http://techon.nikkeibp.co.jp/english/NEWS_EN/20100720/184297/?SS=imgview&FD=1451403797 - het metaal aan de buitenkant is deels groundplane en deels antenne, en dat groundplane is zeker electrisch verbonden met de massa van de usb kabel. Bij de meeste andere telefoons zitten de antennes inwendig achter het plastic van de behuizing, en is het enige 'aanraakbare' deel de hoofdtelefoonplug. Of er ooit iemand een opdonder in zn oren heeft gekregen omdat ie muziek zat de luisteren op een telefoon met een defecte lader weet ik verder niet, maar het lijkt me een rare gewaarwording...

Of dit specifieke verhaal waar is of niet durf ik ook niet te zeggen, maar het is an sich wel plausibel. De crux is een defect in lader waardoor er netspanning op de uitgang komt te staan. Dat kan door extreem slecht ontwerp, maar ook als er bijvoorbeeld een dun draadje los in de lader zit. Zoiets kan erin raken bij de productie: in de lader zelf zitten gevlochten draadjes, en als 1 van die haardunne draadjes los raakt zou het kunnen dat de lader bij de test in de fabriek gewoon werkt, maar dat dit draadje tijdens transport/gebruik op een gegeven moment precies op de verkeerde plek terecht komt. Je zou zeggen: onwaarschijnlijk verhaal, one in a million, etc... en daar ben ik het mee eens. Zaak is alleen dat er miljarden van die laders in omloop zijn, en het maar 1x echt fout hoeft te gaan om het nieuws te halen. Wat het relatief plausibel maakt is dat het een iphone betreft: Die heeft een metalen rand die dient als antenne en groundplane, en is zeker verbonden met de electronica van het toestel zelf. De meeste telefoons en tablets hebben helemaal geen aanraakbare metalen delen die verbonden zijn met de electronica binnen. Als zo'n toestel onder netspanning staat kun je er waarschijnlijk mee bellen zonder dat te merken. Overigens moet je toch ontiegelijk veel pech hebben om daadwerkelijk te overlijden in zo'n geval, maar het zou me niet verbazen als er regelmatig iemand een schokje krijgt bij het beetpakken van een usb-laad-plug aan het metaal. Daar haal je alleen de krant niet mee :)

Kleine nuancering - als je een populair open source CMS gebruikt, net als honderdduizenden andere websites, dan is de kans op een hack juist groter dan bij een klein proprietary systeem - de hackers kunnen namelijk met hun inspanningen heel, heel veel sites hacken, wat het zeer de moeite waard maakt. Een klein nauwelijks gebruikt CMS zal die aandacht nooit krijgen. Daar zit absoluut waarheid in. Voor veel gebruikte cms'en als joomla, wordpress, drupal en dergelijke worden voortdurend beveilingingslekken gevonden en ook weer gepatched. De vraag is echter of je snel genoeg bent om het uberhaupt op te merken: het backend geeft wel aan dan er een nieuwe versie is, maar als het gehacked is dan zorgen de hackers er ook wel voor dat die melding (plus evt automatische updates) uitgeschakeld worden. Exploits voor populaire systemen worden bovendien op hoog tempo automatisch getest door hackers - een gepatched systeem slaan ze natuurlijk over, maar als er miljoenen kopieen in gebruik zijn en een paar procent daarvan draait nog op een oudere versie (in de praktijk is het meer dan een paar procent!) dan is het rendement ervan voor hackers gewoon groter. 1% hacken van een systeem dat een miljoen keer is geinstalleerd levert je 10.000 bots op. Voor een systeem dat kwestsbaarder is maar slechts 5000 gebruikers heeft is het maximaal haalbare alle 5.000 gebruikers... veronderstelt dat je ze op een of andere manier kunt vinden en aanvallen.

Hier een mooie analyse van diverse laders, inclusief echte en imitatie apple modellen: http://www.righto.com/2012/10/a-dozen-usb-chargers-in-lab-apple-is.html - inclusief plaatjes van het binnenwerk, en metingen van de kwaliteit van de geleverde stroom/spanning aan de uitgang ervan. Dit gaat over slechts een dozijn modellen, er zijn er natuurlijk duizenden op de markt. Maar wat het electrocutiegevaar betreft: Dat is iets dat kan optreden als op een of andere manier een verbinding wordt gemaakt tussen de fasedraad van het stopcontact en de output van de lader. Normaliter moet de doorslagspanning van de isolatie daartussen 4 kilovolt zijn voor een dubbelgeisoleerde lader (eentje zonder randaarde). Door slechte ontwerpen kan die waarde fors lager uitvallen. Dat zou een reden zijn om de lader af te keuren voor de europese markt, maar er ontstaat pas echt gevaar als de isolatiewaarde lager is dan de netspanning. In de praktijk halen zelfs de meest slecht ontworpen laders en voedingen die isolatiegrens nog wel. Wat echter ook verkeerd kan gaan is assemblage en constructie: als je bijvoorbeeld domweg vergeet een stukje krimpkous aan te brengen over de draden die netspanning voeren, of als het printje niet goed geetst is waardoor er een haardun lijntje koper overblijft tussen netspanning en 5 volt uitgang. Normaalgesproken zou zo'n defect eruit vallen doordat men iedere lader (automatisch) test op de vereiste isolatiespanning, maar als men om kosten te besparen deze controle overslaat (of slechts een klein deel van de laders test) dan kan zoiets in handen van een consument komen. Overigens moet je dan nog redelijk veel pech hebben om daar daadwerkelijk aan te sterven. Het effect is ongeveer gelijk aan met een spijker in de gaatjes van een stopcontact gaan pielen: Absoluut niet aan de raden, maar de kans dat je daaraan daadwerkelijk sterft is kleiner dan die dat je het er met de schrik vanaf brengt. Heb je een aardlekschakelaar dan is de kans op overlijden nog een stuk kleiner dan zonder.

Tja, wie kent de H&M of V&D niet? ;) Soms geeft het een lekker klinkende combinatie die goed te onthouden is, dat kan een voordeel zijn. In het algemeen zou ik echter denken dat het voor een startende onderneming niet het meest praktisch is - zeker niet als er al een partij actief is die dezelfde afkorting hanteert.

Dat lijkt me inderdaad de hamvraag: met wie heb je de overeenkomst? Als dat met de VOF is dan bestaat die VOF ondanks het overlijden van een van de vennoten nog steeds, en zit je aan je verplichtingen vast. Uiteraard zou het wel kunnen dat je iets hebt overgenomen over rechten en plichten bij veranderende samenstelling van de vof, maar is dat het geval? Het lastige aan een overeenkomst met een VOF is dat je eigenlijk geen controle hebt over met welke personen je van doen hebt. Je kunt een contract aangaan met een vof waarvan A en B de eigenaren zijn. Vervolgens kopen C en D zich in, en A en B uit. Netto resultaat is dat je van een overeenkomst met A en B naar een overeenkomst met C en D bent gekomen, zonder dat je daar iets aan kunt doen als je het vooraf niet hebt vastgelegd.

Dat verschilt nogal, er zijn ook wel gevallen van vendor lock in waarbij je de code uberhaupt niet mag (laten) aanpassen anders dan door de leverancier ervan. Die situatie moet je sowieso zien te vermijden. Andere 'vallen' kunnen bijvoorbeeld zijn dat je code niet mag verkopen aan een derde, bijvoorbeeld bij overname van de gehele website. Uiteraard betaal je voor code die je zelf mag doorontwikkelen en (onbeperkt) wederverkopen aanzienlijk meer. Dat laatste aspect maakt je tot directe concurrent van de oospronkelijke leverancier. Als je dat van plan bent kun je de code het beste laten ontwikkelen door iemand in loondienst, dan behoud je als werkgever normaliter altijd het intellectueel eigendom van alles wat tijdens werktijd ontwikkeld wordt.

Dat is wel meteen het slechtste geval zoeken, maar het komt natuurlijk wel voor, en gezien je als importeur aansprakelijk bent voor de gevolgen van eventuele verontreinigingen lijkt het me verstandig iedere batch te laten analyseren door een in de EU erkende instantie. Vanuit mn achtergrond in de chemie zie ik hier echter wel een lastig punt: analyse van een zuivere stof (zeg een vitamine oid) is niet zo complex, maar van een plant, of plantenextract, ligt veel lastiger. Je moet ten eerste weten wat daarin behoort te zitten, wat er absoluut niet in mag zitten, en dan nog is het lastig omdat er een kleine hoeveelheid van iets toxisch in kan zitten die je nooit opmerkt als je er niet specifiek naar zoekt.

Ik denk dat het je moeite zal kosten een goede webdeveloper te vinden die voor 60 euro per uur aan de slag gaat. Natuurlijk zijn er mensen te vinden die voor minder werken, maar de vraag is hoeveel die relatief in een uur werk voor elkaar boksen. Als ze werken voor de helft maar er 3 keer zo lang mee bezig zijn dan lijkt me dat niet voordelig. Het belangrijkste lijkt me om duidelijk op papier te zetten wat je precies wilt. Afhankelijk van wat je zelf prettig vind kan dat met schetjes, flowcharts, teksten met bulletpoints, je ziet van alles op dat gebied, en er is in mijn ervaring allemaal mee te werken, zolang het maar duidelijk en volledig is. Uiteraard zal een developer met je meedenken en wellicht punten aandragen die je vergeten bent, of juist voorstellen zaken te schrappen die veel werk kosten maar weinig toevoegen. Als je plan duidelijk is dan zullen veel webdevelopers het ofwel voor een fixed price kunnen uitvoeren, ofwel met een behoorlijk goede schatting van de kosten kunnen komen. Grafisch werk is een vak apart, maar developers en designers kennen elkaar hier en daar wel. Werken met twee partijen die elkaar kennen heeft het voordeel dat ze in ieder geval van elkaar weten wat ze kunnen verwachten. Dat verschilt enorm per leverancier. Intellectueel eigendom van voor de klant specifiek geschreven code draag ik kostenloos over, althans, zodanig dat een derde partij ermee verder kan werken. Als je de code wilt overnemen om die, al dan niet nabewerkt, te gaan verkopen is het natuurlijk een ander verhaal, maar daarvan is zelden sprake.

Als je je bedrijf WoCo noemt (of iets in die geest) en woco.nl is al bezet dan kun je denk ik beter een andere afkorting maken, zoals door anderen al aangedragen. Een geografische toevoeging of branchetoevoeging kan natuurlijk ook, maar heeft alleen nut als je actief bent in een specifieke branche of regio. Bovendien zit je nog steeds met het probleem dat je in het vaarwater van de bestaande eigenaar van het domein kunt komen. Nou zal dat niet zo snel gebeuren als dat een loodgieter uit groningen is en jij een ict-achtige toko in amsterdam hebt, maar toch. Achteraf aanpassen is altijd vervelend, dus ik zou zeker overwegen nu al iets unieks te kiezen!

Het lijkt me met auto onderdelen wel een moeilijke kwestie. Stel mijn garage koopt van jouw bedrijf een remklauw, monteert die onder mijn auto, maar het ding blijkt na enige tijd ondeugdelijk waardoor ik vervolgens iemands veyron van een miljoen in de prak rijdt? Veronderstelt dat onomstotelijk bewezen is dat de aanrijding is veroorzaakt door een ondeugdelijke remklauw, dan ga ik de schade verhalen op mijn garage. Die (want volgens voorschrift gemonteerd en geiinspecteerd) op jou, jij op... de importeur? reviseur? sloper? Het hang er denk ik nogal vanaf waar je die onderdelen precies betrekt. Als je bijvoorbeeld zou inkopen van een sloopbederijf, garanderen die dan de kwaliteit van het onderdeel?

Waarom zou hij zomaar in vredesnaam vrijwillig ontslag nemen? Dat levert hem helemaal niets op, zelfs een ontslagvergoeding van 1 euro is nog beter dan dat. Voordeel voor jou is dat het een tijdelijk contract is dat je over 6 maanden niet gaat verlengen. De vraag is hoogstens of het aantrekkelijk is deze persoon eruit te krijgen voordat die 6 maanden voorbij zijn. Mocht hij zn ontslag aanvechten dan vrees ik dat je het grootste deel van die 6 maanden aan het procederen bent terwijl je loon blijft door betalen. Alternatief is je verlies nemen en het minnelijk schikken: Als je die gozer gewoon 1 maandsalaris cadeau geeft op voorwaarde dat ie direct vertrekt en geen stampij maakt is dat wellicht iets dat voor beide partijen best aantrekkelijk is: jij bent van je demotiverende probleemwerknemer af, en hij heeft wat 'gratis geld'. Klinkt misschien niet heel redelijk als je je af vraagt wiens schuld het nou eigenlijk is, maar het is wel snel vergeten en vergeven.

Dat is inderdaad wel een probleem: Voorheen gebruikte ik ADSL over een nogal matige lijn. In het begin ging dat wel, maar de snelheden worden periodiek verhoogd, en ergens rond de 12 mbit kon de lijn het niet meer aan, ook al voorzag mn abo inmiddels in 20 mbit. Bij de hogere snelheden ontstond echter ook een probleem met VOIP: bij gelijktijdig snel uploaden haperde de voice verbinding. Provider xs4all heeft er alles aan gedaan, nieuw modem, monteur langs gestuurd om de lijn te meten/controleren, diverse pogingen gedaan om vanuit de centrale te corrigeren, maar uiteindelijk mocht dat niet baten. De kwaliteit van de lijn is gewoon te slecht voor een snelle verbinding, en dat zit waarschijnlijk ergens tussen de grond en de onderliggende 14e verdiepingen, wat vervangen vrijwel onmogelijk maakt. Uiteindelijk ben ik op kabel overgestapt en dat haalt wel zo'n beetje de geadverteerde 60 mbit. Als de beperking op 8 mbit in jouw geval op technische gronden (brakke lijn) is, dan zou ik in ieder geval iets overwegen waar je niet direct een jaar oid aan vast zit, want het kan tegenvallen.

Ligt er uberhaupt wel een lijn naar je pand toe? Ik zag een stukje terug dat ziggo/upc geen mogelijkheid was, dus ik neem aan in ieder geval geen coax, maar wel telefoonkoper?

Absoluut, al verschilt het percentage daarin ook nogal per product. Maar bij retouren krijg je in ieder geval je goed nog terug, dat maakt nogal een verschil als het prijzige waar betreft. Stel dat je bijvoorbeeld ipads verkoopt, dan kun je beter 10% retouren hebben dan 1% vermissingen.

Wat is daar precies het probleem mee? VOIP over wifi kan prima werken als het een beetje een degelijk netwerk is, denk bijvoorbeeld aan iets als skypeout. Dat doet overigens min of meer wat je wilt voor $5 per maand (alleen vaste nummers), maar met een fair use policy die gesprekken 'ophangt' na 2 uur gesprekstijd (meteen opnieuw bellen kan wel). Je zou eens een skype account kunnen openen en een paar dollar prepaid tarief kunnen aanschaffen om te zien of de kwaliteit van de verbinding voldoende is voor wat je wilt doen. De kwaliteit hangt nogal af van hoe goed je netwerk is (latency), dat kan varieren van irritant tot compleet transparant (niet te onderscheiden van een analoge vaste telefoon).

Het is verstandig dat je er vast bij nadenkt, want het is wel degelijk een serieus probleem. Hoeveel er verloren gaat bij verzending verschilt heel erg per product en doelgroep, maar het gaat zonder meer van je omzet af. Het lijkt me verstandig om enkele procenten aan verloren goederen in te calculeren bij je margeberekeningen.

Als je winst bij een proces zo zeker is als het hier over komt zou ik het zeker proberen. De vordering wordt dan natuurlijk wel die 2950 euro plus wettelijke rente, dat scheelt ook weer een beetje (zo te horen duurt het al even en zijn ze destijds al in gebreke gesteld via een incassobureau). Risico is natuurlijk dat er toch echt niets te halen is - je kan dan failissement aanvragen, maar ook dat levert niets op als die bv inmiddels compleet leeg blijkt. Maar als er nog actief gehandeld wordt zal er toch wel een paar duizend euro zijn denk ik, eventueel zelfs aan inbare vorderingen die die bv nog op haar klanten heeft.

Inderdaad, je kan je hierop beroepen zonder de klant rechtstreeks te beschuldigen. Misschien is het wel de postbode van de klant die keer op keer de pakketjes steelt. Dat is an sich niet eens zo'n idiote gang van zaken, en de enige manier om het te voorkomen is aangetekende verzending. Absoluut doen. Van een pakket dat wel verzonden maar niet is aangekomen kun je min of meer aannemen dat het ergens gestolen is. Meldt ze serienummers etc aan via www.stopheling.nl of doe aangifte bij de lokale politie. In eerste instantie heb je er niets aan, maar mensen die misbruik maken van het excuus 'niet aangekomen' doen dat vaak op behoorlijke schaal, en de enige manier om eraan te verdienen is om die goederen door te verkopen. Mocht de politie eens een kijkje gaan nemen dan kunnen ze snel vaststellen dat het om vermoeddelijk gestolen waar gaat en daar naar handelen. Uiteraard heeft dit allemaal weinig prioriteit, maar hoe gemakkelijker het je ze maakt, hoe meer kans dat ze iemand pakken. Uiteraard werkt dat alleen voor dingen met unieke serienummers, maar zaken als smartphones, tablets, laptops etc zijn ook de meest lucratieve voor oplichters.

Tja, die jongens betalen gewoon wegenbelasting en accijns op hun brandstof, dus dan mogen ze ook overal de weg gebruiken, dat is nou eenmaal niet anders. Als ze de weg blokkeren bij laden en lossen is dat in principe een zaak voor de politie, afhankelijk van de situatie mag je daarbij wel of niet de weg blokkeren, maar normaliter niet. Een afhaalpunt geeft denk ik ongeveer hetzelfde gedonder, alleen dan met 20 autos van particulieren die lukraak op de stoep gekwakt worden om even een pakje af te halen. Prettig als je een eindje van dat afhaalpunt vandaan woont, niet zo prettig als je er pal naast woont. Nadeel voor het afhaalpunt is dat de gemeente dat waarschijnlijk geen vergunning zal verlenen vanwege de te verwachten overlast. Koeriersdiensten hebben die vergunning niet nodig, en waar de overlast ontstaat is lastig te voorspellen. Als dat wel kan, kan de gemeente in die straten een stilstaansverbod (zo'n verboden te parkeren bord, maar met een kruis ipv een streep) invoeren.

Iets als een derdengeldenrekening bedoel je?

Dus wat je concreet voorstelt is dat iedere webshop een bakstenen winkeltje moet huren op een B locatie, zodat al die panden 'gebruikt' worden - al zal dat gebruik in de praktijk neerkomen op een uurtje per week van klanten die wat af komen halen? En moeten die panden dan verplicht nog zoveel uur per week open zijn, waarmee de webverkoper er zelf moet gaan zitten of personeel moet inhuren om alleen een beetje aanwezig te zijn? Het verdwijnen van retailers kun je zien als een maatschappelijk probleem, maar is het dat eigenlijk wel? Er is wellicht een idee over hoe een stad eruit behoort te zien, met winkelstraten in het centrum en dergelijke. Die situatie is echter niet zo statisch, en het beeld met een rij kleine, onafhankelijke, winkeltjes bestaat al lang niet meer. Dat had je wellicht 50 jaar geleden nog wel, maar nu zijn het gewoon rijen keten-winkels met hier en daar wat horeca ertussen.

Zelf ben ik ook geen fan van winkelen, maar ik denk dat de mensen die daadwerkelijk een hekel aan winkelen hebben ook niet de groep is die je als bakstenen winkel per se binnen moet proberen te halen. Net als je als webshop ook niet moet gaan voor complete digibeten.

Inderdaad - ik zie wel een hoop foto's van lekkages, maar niet wat er vervolgens aan gedaan is. Kan natuurlijk zijn dat je dat materiaal niet voor handen hebt, maar ik zou bij een volgende klus gewoon een serie foto's voor-tijdens-na maken zodat iemand meteen kan zien wat er nou gebeurd bij zo'n lek in de vloer, en hoe het eruit ziet na reparatie. Qua website zou ik het verder iets anders indelen: niet een klein vast kader met een scrollbaar deel erin, maar gewoon de benodigde ruimte gebruiken. De domeinnaam vind ik overgiens wel leuk gevonden - blijft lekker hangen. Zet echter wel je volle bedrijfsgegevens op de website, bijvoorbeeld onder contact. Vermelden van kvk nummer is bijvoorbeeld verplicht, maar het geeft ook wat meer vertrouwen, losse 06 nummers zeggen niet zoveel.

Ik weet niet wat je verkoopt, maar is het op een of andere manier toch zichtbaar/voelbaar dat er een of ander 'ding' in de enveloppe zit? 15% is idioot veel, maar zelfs 5% is nog aan de hoge kant. Gezien het een product van een euro is zou het best kunnen dat die daling is veroorzaakt doordat men erachter kwam dat het eigenlijk niet de moeite was die evenloppen te stelen. Mocht het iets zijn dat juist niet aantrekkelijk is om te stelen kan het zelfs voordelig zijn als op de enveloppe wel een afzender staat. Als meteen evident is dat de inhoud bestaat uit, ik noem maar wat, 6 bierviltjes met iemands naam erop, dan denk ik dat de postbode er wel af blijft, terwijl het bij een neutrale verpakking toch maar afwachten is wat er nou in zit.