Christine

Als ik die ervaring zelf niet had zou ik dit topic niet geopend hebben, denk ik. Ik heb iemand in dienst gehad die een dag na de proeftijd ernstige RSI bleek te hebben, of niet, dat weet ik dus niet. Met een jaarcontract kost dat dus 10 maanden nutteloos salaris. Als net gestart bedrijf zit je daar niet op te wachten. Ik heb ook een medewerker in dienst gehad die ongeveer de helft van de tijd ziek was. Paar weekjes werken, weer een paar weekjes ziek. Die was dan wel echt ziek, maar in een jong bedrijf met tien mensen wordt je er niet blij van. Ik had ook een programmeur die z'n been gecompliceerd brak op het voetbalveld. Die werd wekenlang door een collega met de auto van huis gehaald en thuisgebracht, die collega kwam normaal helemaal niet met de auto. Toen heb ik nagevraagd of ik werknemers mag verbieden gevaarlijke sporten te doen, maar dat mag dus niet. Je mag bij sollicitaties ook niet vragen of mensen iets gevaarlijks doen als voetballen.

Dat klinkt alsof de vorige huurder jou een flinke overname som moet gaan betalen. Als je niet zelf een ervaren horeca ondernemer bent, dan klinkt dit allemaal heel naar. En dan nog de punten van Joost erbij.

Misschien dat de bank er geen 100% vertrouwen in heeft dat de kennis de hypotheken kan blijven betalen terwijl ze er wel 100% vertrouwen in hebben dat onmiddellijke verkoop van beide huizen de schuld aflost. Banken zijn er om geld aan ons te verdienen, niet om ons leven makkelijker te maken.

Ik heb nog geen goed antwoord gezien op mijn vraag waarom het de ondernemer is die moet opdraaien voor ziekte van werknemers (door verzekering of anderszins) en niet de werknemer zelf. Ik verbaas me er een beetje over dat op een ondernemersforum de communis opinio lijkt te zijn dat de ondernemer verantwoordelijk is voor ziekte van werknemers, en niet de werknemer zelf.

Waarom wil de bestuurder de toko sluiten? Hij/zij kan toch gewoon ontslag nemen en de aandelen inleveren?

Als je geld leent moet je het terugbetalen, en het moment dat dat moet komt altijd ongelegen. Bovendien moet je rente betalen, en dat kan erg oplopen als de grote winsten een beetje uitblijven. En als die winsten uitblijven, dan kan een bank ineens erg zenuwachtig worden en plotseling de stekker uit je bedrijf trekken. Bovendien staat een lening, achtergesteld of niet, niet zo goed op je balans. Tenminste, dat heb ik in de praktijk gemerkt. Als je een investeerder aandelen verkoopt, dan betaal je geen rente en hoef je niets terug te betalen. Als de grote winsten uitblijven, dan heeft de investeerder er belang bij dat je verder kan gaan, die zal nooit de stekker uit je bedrijf trekken. Bovendien, een investeerder heeft vaak kennis en contacten - als het een goede investeerder is tenminste - die jou als bedrijf verder kunnen helpen. Als je bedrijf heel goed gaat, dan betaal je uiteindelijk aan een investeerder meer dan aan een uitlener (bank of anderszins). Maar dat is niet erg, want dan heb je zelf ook veel geld.

Ik ben de laatste waar je dat tegen moet zeggen.

Dat moet toch ergens aan liggen.

Juist. Over RSI en vergelijkbare zaken had ik mijn mening al gegeven, daar wil ik als zzp'er zelf verantwoordelijk voor zijn, en dat kun je van zzp'ers in de IT verwachten. Ik weet niet of je dat ook van zzp'ende bouwvakkers kunt verwachten. Daar bedoel ik mee dat zzp'ers in de IT meestal wel door de wol geverfd zijn terwijl zzp'ende bouwvakkers meer door de nood tot het zzp-schap gedwongen zijn.

Dat proef je wel terecht ja. Ik had niet gemerkt dat ze ontevreden aan het knippen was. En, eerlijk gezegd, als ik werkneemster was in een bedrijfje van drie parttimers, dan zou ik niet de ondernemer laten opdraaien voor mijn eigen problemen.

Ik zei al, de vragen waren meer politiek van aard, maar daar heeft HL geen apart forum voor. Ik heb een bedrijf gehad in een land waar over dit soort dingen wat eenvoudiger wordt gedacht, en waar ondernemen daardoor goedkoper en gemakkelijker is dan hier.

Wat ik begreep is dat de bedrijfsarts nog geen uitspraken wilde doen over de tijd dat het nog gaat duren en dat ze geen contact mocht opnemen met de werkneemster. Ze had de bedrijfsarts wel gevraagd om vaker dan eens per maand met de werkneemster te praten, maar "dat was niet nodig". Dat reintegratieplan zal dus nog wel even duren. Maar ik weet niet alle details, ze was op een gegeven moment klaar met mijn haar. Volgende keer zal ik verder vragen :-)

Dat blijkt. Ze werkt erg hard.

Dat moet het zijn! Die 15 cent per liter betaal je voor dat praatje en extra tijd in aanwezigheid van zo'n gezellige caissiere. Goed om te weten. Voortaan plan ik tijdig wat goedkope liters in Duitsland, zodat ik in één keer de goedkope pomp in Ede haal.

Dat is al langer duidelijk, Peter. Ik zie niet hoe opkomen voor depressieve ondernemers strijdig is met het willen ontslaan van werknemers met een al dan niet gefingeerde burnout? Vroeger hadden we een ziektewet, zodat we met z'n allen voor al dan niet gefingeerde burnouts opdraaiden, nu gaan kapsters erdoor failliet. Zodat ik dan weer compassie kan hebben voor hun depressies. Jij noemt dat hypocriet.

Ik zie het punt niet helemaal. Als ik in de supermarkt loop en het plafond komt naar beneden, dan is de supermarkt eigenaar aansprakelijk voor de gevolgen die dat voor mij heeft. Waarom zou dat anders zijn als ik als zzp'er in diezelfde supermarkt werk? Heel anders is RSI, dat iemand al noemde. Als ik als zzp'er RSI oploop, dan komt dat door mijn manier van werken, bij de huidige opdrachtgever of bij de vorige, of bij een project dat ik thuis heb uitgevoerd. Daar kan ik een verzekering voor hebben, of ik kan het voorkomen. Ik kom bij de klant aan met mijn eigen muis, mousepad, en een tas vol dergelijke dingen. En soms zeg ik dat ik niet de stoel wil gebruiken die ze me willen geven.

Denk je niet dat dat extra geld kost, waar geen extra inkomsten tegenover staan? Linksom of rechtsom, er is een medewerkster die niet werkt en wel betaald wordt.

Mijn kapster is 2.5 jaar geleden voor zichzelf begonnen. Het gaat wel goed met haar zaak, ze heeft twee parttime kapsters in dienst en werkt zelf part time, ze heeft ook kinderen. Nu is een van haar medewerksters, 30 jaar oud, sinds oktober thuis met burnout. Ze moet nu zelf extra werken en minder klanten aannemen omdat er minder capaciteit is, maar de kosten zijn niet lager omdat ze die zieke medewerkster wel normaal moet doorbetalen. We vroegen ons vanmiddag samen af: - hoe kan een kapster van 30 een burnout hebben? - hoe kan het dat die kapster na een maand niet weer aan het werk gestuurd wordt door de bedrijfsarts? - waarom mag ze zo iemand niet gewoon ontslaan? Ik begrijp dat dit politieke vragen zijn, maar het zijn wel vragen. Zoals jullie weten heb ik wel vaker vragen of opmerkingen voor het HL forum "HL vraagt aan de politiek", maar zo'n forum is er niet.

Dat had die caissière dus ook door en dit is haar manier om van dat soort klanten af te komen ... ;D De drie klanten voor me tankten normaal, en die werden ook zo lang bezig gehouden.

disclaimer: ik post uit verbazing, niet uit ergernis. En ter leringh ende vermaeck van onze oplettende lezertjes. Je bent bij een benzinepomp, waar de benzine 15ct per liter duurder is dan bij de pomp waar je normaal tankt. Je tankt dus precies genoeg om bij die andere pomp te kunnen komen, en je wilt een paar euro betalen. Er staan drie mensen in de rij voor de enige kassa - voor twaalf pompen. "spaart u airmiles?" "wilt u dan airmiles gaan sparen?" "wilt u abc of xyz?" "u moet uw pasje even opnieuw in het apparaat doen". En als ik dan na lang wachten aan de beurt ben moet ik zeggen dat ik geen airmiles wil en niets wil sparen en als ik dan wegga is de cassiere verontwaardigd dat ik een beetje kortaf was. Dan tank ik bij de goedkope pomp, zonder wachtrij bij de kassa want ik duw mijn pinpas gewoon in de pomp en ik pin. Als je nou een pomphouder bent en je weet dat jouw benzine veel duurder is dan die van een ander, is het dan per se nodig om je klanten extra lang aan de praat te houden? Zou zo iemand denken dat dat extra klanten oplevert?

Ik denk dat dat helemaal niet kan, 4000 mail adressen in één mailtje, daar gaat een mailserver van over z'n nek. En een fatsoenlijk afgestelde mailserver weigert sowieso dergelijke mailtjes. De nette manier om een email naar 4000 mensen te sturen is zoals diverse mensen al hebben opgemerkt, via een mail merge met word of een speciaal mail merge programma. Of je kunt een mailinglist aanmaken, en het mailtje daarmee versturen.

adblock voor chrome is vandaag geweldig. Iedere advertentie is vervangen door een foto van een kat, steeds een andere foto. En iedereen wil nu dat dat zo blijft :-)

Nee, dat is het zeker niet. Wel als het iets uit je verleden is waar je nu voorbij bent. Misschien ben je er dan sterker door geworden.

We hebben meer Zen nodig.

Dat is het niet, Peter. Ik lees nu een boek, "A first rate madness", over manisch-depressieve wereldleiders die door hun depressies allemaal ook zelfmoord neigingen hadden. Lincoln had nooit een zakmes bij zich, want hij vertrouwde er niet op dat hij zich daar dan niet in een onbewaakt ogenblik mee van kant zou maken. Een ander wilde geen hotelkamer met een balkon, uit angst dat hij dan eraf zou springen. De zelfmoord is weliswaar lang overwogen, maar wordt op het moment zelf niet uitvoerig gepland. Het is een opwelling van depressie, en als je dan depressief genoeg bent, leidt die opwelling ertoe dat ze zichzelf van het leven beroven. Iemand die voor de trein springt bereidt dat niet dagenlang voor, die bedenkt dat, en doet het binnen een kwartier. Ik denk wel 's dat het goed is dat je in ons land geen vuurwapens mag hebben. Ik hou erg van machientjes van glimmend metaal, ik zou ongetwijfeld een vuurwapen hebben gehad, en dan was ik er waarschijnlijk nu niet meer geweest. Wanwege zo'n opwelling van een paar seconden, die voor een trein niet genoeg zijn maar voor een revolver wel. Dus oordeel niet te snel over mensen die langdurig depressief zijn, en dan in zo'n opwelling de pech hebben dat de middelen voor zelfmoord bij de hand zijn.