StevenK

Ongelezen onderwerpen zijn niet meer vetgedrukt

Een 'BTW overzicht' zonder boekhouding zou ik heel knap vinden.

Bod laten doen door die opkoper, dan heb je op dat moment, onder die omstandigheden, namelijk de staking van de onderneming, de economische waarde.

Je hebt het over verdeling van een bezit (de onderneming) en dat gaat niet hoeveel tijd iemand erin heeft gestopt, maar over hoe de verhouding in eigendom ligt. En die is vanwege de gemeenschap van goederen 50/50. Alleen als je vooraf afspraken had gemaakt dat een eventuele verdeling zou plaatsvinden op basis van bestede tijd, zou dat anders zijn. Uiteraard kun je achteraf die afspraken ook maken, maar ik ken in ieder geval één dossier dat op mijn bord kwam, enkele jaren nadat de mediator een 10% - 90% verdeling had vastgelegd in een convenant. Die verdeling ging daarna van tafel en de ondernemer kon alsnog een paar ton afrekenen. Dit soort situaties zijn uitstekende voorbeelden waarom je je bij afspraken over de structuur en eigendomsverhoudingen van ondernemingen zeker niet alleen door fiscale motieven moet laten leiden. Voor de goede orde: ook als je een eenmanszaak gehad zou hebben, zou die bij een scheiding gedeeld moeten worden, omdat ook die onderdeel van de gemeenschap van goederen uitgemaakt zou hebben.

Waarom denk je dat het iets uitmaakt waar je het gekocht hebt? Het maakt voor je bedrijfsvoering echt niet uit waar je iets koopt, dus je verwerkt het niet anders dan wanneer je het in NL had gekocht. Overigens is je vraag verkeerd. Je vraagt: 'hoe verwerken voor IB', maar je bedoelt: 'hoe verwerken in mijn boekhouding'.

Bij eigenlijk alle webshops waar ik gebruik van maak, wordt er een verificatie gedaan van zowel e-mailadres als telefoonnummer. Daarmee voorkom je dit soort situaties. De verantwoordelijkheid voor die kosten ligt bij de verkoper, tenzij er sprake is van opzet (maar dat aantonen is best een uitdaging)

'zomaar' mensen ontslaan kan niet en zolang je niet gewerkt hebt om hen op het niveau te krijgen dat ze wel moeten hebben is de kans op een toegewezen ontslagvergunning behoorlijk klein. Zeker sinds de herziening van het arbeidsrecht (in 2015) zijn die juridische mogelijkheden zeker niet ruimer geworden., Uiteraard kun je wel met een VSO proberen afscheid te nemen, maar hou er ook rekening mee dat wanneer je dat verkeerd aanvliegt je de werknemer tegen je in het harnas kunt jagen en als je het goed aanvliegt is het de snelste oplossing. Wel even door de pijn van de vergoedingen heen bijten. Daarbij nog het volgende: iemand zei mij ooit: "afscheid nemen van de mensen die je niet goed genoeg vindt biedt je maar één garantie: na hen zijn er altijd anderen op wie je wat aan te merken hebt, dus investeer eerst in het verbeteren van de aspecten die je niet aanspreken voor je overgaat tot afscheid nemen."

Elk programma werkt zo goed als de input die het krijgt. TS doet dit al zeven jaar en komt er nu pas achter dat hij soep aan het koken is. Vermoedelijk heeft hij nooit de mutaties van zijn boekhouder verwerkt en toen hij ging doe-het-zelven zijn daarom alle corecties die de boekhouder maate, in het niet verdwenen, waardoor pas echt de omvang van boekingensoep zichtbaar is geworden. Mijn benadering zou ook de schoenendoosbenadering zijn: alles opnieuw inboeken, maar dan wel vanuit de balans van de laatste jaarrekening.

Uitgangspunt is dat je als ondernemer echt vrij bent in wat je doet, tenzij je op geen enkele manier kunt argumenteren dat je er een zakelijk belang mee dient, zolang je je maar aan de spelregels houdt. Zie ook deze discussie daarover.

Knap irritant dat het relevante deel van de originele vraag weg is, waardoor mijn reactie nu nergens op lijkt te slaan.

Ik kan me niet voorstellen dat er niet ergens in het traject de vraag is: verwacht u een verandering in 2024/2025? Daar zul je hoe dan ook openheid van zaken moeten geven. Want wat je niet wil is dat een hypotheekverstrekker op enig moment het vinkje zet: ‘bewust onjuiste informatie verstrekt’.

Je hoeft het 'zakelijk belang' niet aan te tonen, want juist daarvoor is er de forfaitaire bijtelling. Zolang er geen excessief privégebruik is, is er niks aan de hand en is het jouw ondernemersvrijheid te kiezen wat voor auto je rijdt. Juist een Caravalle is typisch een camper die daar vaak voor gebruikt wordt, omdat het vooral gewoon een VW Transporter is en is dat niet veel anders dan dat veel ondernemers een dubbelcabine rijden omdat ze hem ook voor hun gezin gebruiken.

Dat is niet wat ik bedoelde. Payrolling heb je in allerlei varianten, want elke aanbieder probeert zich ergens mee te onderscheiden. Het is goed mogelijk dat het TS is die bepaalt wel bedrag en op welke manier gefactureerd wordt en dat van TS gevraagd wordt aan te geven of het wel of niet een BTW plichtige dienst is en dat het payrollbureau op basis daarvan een verloning maakt, maar het kan ook zijn dat het bureau op basis van een met TS afgesproken loonbedrag een factuurbedrag bepaalt.

Dat ligt eraan hoe de constructie is, maar eigenlijk kan alleen het Payroll bedrijf die vraag beantwoorden.

Helaas is die invloed er nauwelijks, omdat we in NL al (te) lang te maken hebben met opvolgende kabinetten die in staat zijn langjarig beleid te maken en uit te voeren.

Heel veel mensen herkennen dit en het komt zeker voor dat de oorzaak is dat een dienstverlener wel een prijs noemt, maar niet voor een vaste prijs wil of kan werken. Ik heb daar ook wel procedures over gevoerd als advocaat. En daar heb ik voorbeelden gezien waar de organisatie echt een klassieke urenfabriek is, waar gestuurd wordt op 'gefactureerde uren' en voor zo'n organisatie is een vaste prijs lastig waar te maken. En ook in de advocatuur heb ik deze discussie vaak zat gezien, eigenlijk nog veel vaker. En dat komt omdat hele volksstammen daar opgegroeid en opgevoed zijn met het idee dat ze wat ze verkopen hun eigen tijd is en niet een dienst. Maar de kern is eigenlijk altijd dat het fout gaat omdat er geen duidelijke afspraken zijn gemaakt, niet alleen over de prijs, maar ook over wat er wel en wat er niet voor die prijs gedaan wordt of wat er gebeurt als het meer werk wordt door wijziging van wet- en regelgeving en of er indexering plaatsvindt of dat die afspraken wel gemaakt zijn, maar niet voldoende duidelijk zijn aangekomen.

Dat is waarom je een adviseur nodig hebt. De materie is te complex en divers om zelf uit te zoeken.

Nee, je kunt niet je cijfers even aanpassen om minder alimentatie te betalen. En aftrekposten zoals pensioen leveren wel lagere winst op, maar dat is omdat het geld dan ook echt in het pensioen gestopt wordt. En achteraf aanpassen, dat lukt uiteraard niet. Jouw jaarrekening is een verslaglegging van wat je de afgelopen jaren hebt gedaan. Alles wat je nu anders gaat doen, komt niet in die jaarrekening terecht. Je loopt bij een mediator. Dat is niet het moment om de hakken in het zand te zetten door bijvoorbeeld je cijfers slechter voor te doen dan ze zijn. Als je dat wel wil, stop dan met de mediation en schakel een eigen advocaat in. En zeker in echtscheidingszaken denk ik dat je dan duurder uitbent dan wat je wellicht uitspaart aan alimentatie.

Als je V&W saldo afwijkt van je balans saldo dan heb je niet alle posten uit je boekhouding / jaarrekening overgenomen.

Voor verlegging moet de verkoper bewijs hebben dat er daadwerkelijk naar een ander EU land is geleverd. Als jij het zelf ophaalt is dat nogal lastig. Bij transport door een pakketdienst is dat bewijs er wel.

Daar heb je zeker een punt. Als alle ondernemers verplicht premies betalen, dan is het realistisch dat daar dan ook een dekking bij arbeidsongeschiktheid bij hoort. Dekking bij werkloosheid is praktisch niet te realiseren, want een ondernemer is nooit werkloos zoals een werknemer dat kan zijn.

Geen inkomen en dreigend bedrijfseinde is een grond om - bij uitzondering - gefinancierde rechtsbijstand toegekend te krijgen. Als het goed is heeft de advocaat van Moka daar ook informatie over vertrekt (advocaten, ook die niet meedoen aan het systeem van gefinancierde rechtsbijstand) zijn verplicht, niet bij het aannemen van een zaak, maar ook als er ontwikkelingen zijn die dat nodig maken, uit te leggen dat er in gevallen recht bestaat op gefinancierde rechtsbijstand.

Let op: dat laatste zinnetje klopt niet zoals het er staat. Op het moment dat de VOF ontbonden is, dan stopt de aansprakelijkheid voor *nieuwe* verplichtingen van de VOF. Maar de aansprakelijkheid voor alle bestaande verplichtingen blijft bestaan.

Maar dan vraag je toch om een reden? En anders stuur je die vraag naar de directie van de bank als je denkt dat het aan de persoon ligt. Persoonlijk denk ik dat je veel makkelijk denkt over het passeren van die tussenpersoon. Ik denk dat er een overeenkomst is tussenpersoon en bank op basis waarvan de bank niet zomaar rechtstreeks met de klanten van de tussenpersoon zaken mag doen. En dat voelt dan misschien als 'blokkeren', maar dat is hoe het in de regel werkt met tussenpersonen.

Ik snap heel goed dat je klem zit, maar als je denkt dat je hier een beter antwoord gaat krijgen dan van je advocaat, dan heb je verkeerde verwachtingen. Je verwacht van ons dat we op basis van beperkte informatie advies geven over een complexe situatie waar jouw advocaat van de hoed en de rand weet. Hans geeft terecht al aan dat je allerlei dingen zegt die juridisch niet kunnen kloppen en dat kunnen we ook niet kwalijk nemen, want jij zit in een situatie waarin je vanuit het perspectief van de problemen die jij ervaart naar de kwestie kijkt. En het is vanuit dat perspectief dat je bewust of onbewust informatie filtert en vormgeeft. Voor mij betekent dat vooral dat ik alleen maar kan zeggen: met beperkte en (on)bewust eenzijdige informatie kan ik zelfs niet een richting van een oplossing geven voor de vragen die je stelt.