StefanO

Lijkt me een goed plan om doelgroep te verbreden. Denk dat er wel vraag naar is. Nu heb ik geen enkele ervaring met het exploiteren van webshops, maar het meest interessante vind ik de cross sell potentie tussen de labels. Ik kan me zo voorstellen dat daar veel te winnen is (misschien wel meer dan efficiency aan de achterkant). Klanten komen doelgroepspecifiek (bijv. voor kinderen) binnen en kopen ook nog iets voor henzelf omdat zij daarop gewezen worden. Of is het aantal impuls inkopen online minder dan in gewone winkels? Efficiency aan de achterkant kan je wel promotioneel benutten door te melden dat er geen extra verzendkosten zijn o.i.d.

Grappig... is precies waar ik nu ook mee bezig ben. Enerzijds voor mijzelf als DGA, anderzijds ga ik met een actuariële econometrist een dergelijke dienstverlening voor DGA pensioenen in de markt zetten. Ik heb er dus al wel een beetje over nagedacht. De fiscus geeft inderdaad aan hoeveel je fiscaal vriendelijk in je BV mag reserveren. Hiervoor moet ook een berekening worden uitgevoerd. Maar waar beleg je vervolgens de centjes om toch een leuk rendement te maken? Ik doe dit zelf in mijn hypotheek. Voor de BV is dit een investering met een lange looptijd met een risicovrij en relatief hoog rendement. Precies wat je nodig hebt voor een pensioenverplichting (pensioenfondsen kopen immers ook hypotheken). De truc hierbij is de BV een hoge rente te laten rekenen en deze tegen 52% van de IB af te trekken. De rente is wel weer een bate in de BV, maar wordt tegen een lager tarief (VPB @ max 25,5%) belast. En later nog eens tegen 25% in box 2. In totaal circa 40%, toch lager dan de 52% uit box 1. Mooi niet? Op dit forum is overigens genoeg geschreven over het vanuit de BV verstrekken van hypotheken. Enjoy!

Ik kan je volgen, maar denk niet dat het ergens ophoudt. Essentieel is het woord 'hetzelfde'. Als dit 100% hetzelfde is en de markt volledig transparant is, dan is er minder ruimte om pricing te optimaliseren. Minder. Niet onmogelijk. Je moet dan alleen andere elementen van waarde toevoegen (goede service, etc.) maar alleen die elementen waar klanten voor willen betalen en die concurrenten moeilijk kunnen evenaren. Je moet dan de focus van prijs als vergelijkingscriterium afhalen en verleggen naar de waarde die je je klanten levert. M.b.t. inkopers... dat zijn professionele eikels. Zij leggen de focus vooral op prijs, en doen leveranciers geloven dat zij 13 in dozijn leveren. Alles om de prijs te drukken. Lastig is het dat zij niet de gebruikers van het product of de dienst zijn. Soms heeft de gebruiker meer macht (hogere positie) dan de inkoper. Hier kan je gebruik van maken. Belangrijk is het dan om te weten wie de koper is. Enerzijds zijn er prijskopers. Die willen enkel een lage prijs en geven minder om service en functionaliteit. Anderzijds zijn er waardekopers. Zij willen vooral functionaliteit en service en hebben hier geld voor over. En er zijn 'pokeraars' of inkopers. Zij moeten een bepaalde waarde kopen, maar spelen een potje poker door zich als prijskopers te presenteren. De truc is dan vooral om een laag waardig alternatief met een lage prijs te kunnen leveren. Indien de pokeraar echt een prijskoper is, zal hij hiervoor kiezen. Zo niet, dan gaat ie over tot de aanschaf van het hoogwaardiger alternatief.

Pricing optimalisatie is niet eindig. Je leert meer over je klanten en je eigen business model, waardoor je het pad naar groei in slaat. Ter illustratie: een (onderdeel van een) bank verstrekt persoonlijke leningen en wordt met 'defaulters' (wanbetalers) geconfronteerd. Geld foetsie, niet zo feestelijk. Na druk overleg besluit men dat men deze verliesgevende klanten niet langer wil bedienen. Alleen gaan ze dat niet aan de klanten vertellen, want dan staan ze negatief in de krant en dat wil men niet. Één van de slimjoekels oppert om de rente met 1% te verhogen. Dan gaan ze wel weg!! Allemaal klappen, besluit genomen. Maar de klanten gaan niet weg.... >:( wel grrmbl!! NOG EEN PROCENT ERBIJ!!! Dat zal ze leren. Maar nog steeds gaan de klanten niet weg... :-\. De rente verder verhogen zou ook niet het gewenste effect hebben gehad. Deze klanten (met BKR oormerk) konden haast nergens anders (of heel moeilijk) terecht. Bovendien was deze klantengroep door de 2% rentestijging niet langer verliesgevend, maar extreem winstgevend geworden. Kennelijk het type klanten waar de bank het meeste aan kon verdienen. E.e.a. heeft tot een 'shift' van de 'core business' geleid. Deze bank positioneerde zich als de bank voor mensen met BKR. En omdat dit nu de kernactiviteit was, werd ook het bijzonder beheer professioneler opgetuigd om het kredietrisico verder te beheersen. Door deze shift heeft het bankonderdeel heeft een enorme groei doorgemaakt, waar het eerst op de hitlist voor saneren stond. De clou: slechte klanten bestaan niet. Slechte prijzen wel! (ps. leuk huis!)

Hans, ik zeg niet dat het gemakkelijk is. Ook moet je mijn post niet met snel rijk willen worden associëren. Als ik die indruk wek, dan is dat niet mijn bedoeling. Hoewel niet gemakkelijk, is het naar mijn idee ook niet moeilijk. Het is verbluffend hoe snel je veel met pricing optimalisatie kunt bereiken (ter illustratie dit topic). Het vergt alleen een andere manier van denken, creativiteit, weten welke waarde je aan je klanten levert en welke alternatieven er zijn. Daarnaast een aardige dosis lef, zelfvertrouwen en gepaste arrogantie m.b.t. je eigen propositie. Door te denken dat het moeilijk is en binnen de gebaande paden te blijven, stoppen mensen met nadenken. En daarmee laten ze heeel veel liggen. Optimaliseren van pricing levert veel meer op dan kostenreductie. Daar ben je op enig moment wel mee klaar en er zit geen toekomst in. Pricing leert je veel over je klanten en je eigen propositie / business model en genereert winstgevende groei. Maar inderdaad, de combi is het mooist!

Op zich logisch dat de bank zegt het OG te willen financieren. Is redelijk laag risico, aangezien het OG als zekerheid zal dienen. Inventaris en goodwill laten zich niet verpanden en is lastiger te financieren. Kan wel als er veel verdiensten in zitten, maar dat ziet de bank kennelijk niet zo (en ik ook niet). Financiering door oude eigenaar komt vaak voor. Let wel op de voorwaarden! Als ik het adviseer (aan de verkoper) hanteer ik een hoge rente met 'step up' (rente wordt steeds hoger) om ervoor te zorgen dat de eigenaar snel zijn geld terugkrijgt en niet de tent blijft financieren. Daar zit een verkoper niet op te wachten. Pas dus op voor de voorwaarden van deze financiering. Doe je dit niet, dan kan je zomaar een 'slaaf' van de deal worden en ben je voor de verkopers aan het ploeteren. Qua waardering moet je naar de toekomstige verdiensten kijken (zie column). Je geeft aan dat het resultaat 37k bedraagt en ik ga er nu even vanuit dat dat in de toekomst zo blijft. Hieruit moet zowel je inspanning (vergoeding voor arbeid) als je ondernemersrisico worden betaald. Stel dat je normale salaris 25k bedraagt (incl. sociale lasten e.d.). Het resultaat (vergoeding voor ondernemerschap) bedraagt dan nog 12k. Dit is heel erg kort door de bocht de basis voor de waardering. Snackbars en horeca in het algemeen kennen een hoog risicoprofiel. Hoog risico betekent ook een hogere rendementseis. Waar bij veel bedrijven een discountfactor van circa 20% heel gangbaar kan zijn (uiteraard kan ik dit onderbouwen, maar hier niet), zal deze voor de horeca hoger moeten liggen. Ik stel voor om met 33% te rekenen (rekent gemakkelijk, maar ik moet bekennen nog nooit horeca te hebben verkocht). Zonder enige groei of rare dingen mee te nemen, is de waarde dan 12k / 33% = 36k. Noem dit even de goodwill waarde. Daarnaast kan je een bedrag voor de inventaris betalen (hoewel ik vind dat je bezit en verdiensten niet moet verwarren). Of dat 100k+ zal zijn, kan ik niet beoordelen. Lijkt me wel veel. Succes!

Leuk! Discussie over pricing. Ik pas het zelf ook toe bij mijn klanten. Prijsverhoging van 1% levert een toename in bedrijfswaarde van 6% tot 15% op (afhankelijk van de marge). En het klopt dat klanten zelden weglopen. Het boekje van Jos Burgers zal ik ook eens kopen. Tot nog toe lees ik enkel de Amerikaanse varianten. Toch zie ik niet zomaar in dat je je prijzen met 20% kunt verhogen. Dan moet je het wel goed kunnen uitleggen (fairness is belangrijk in pricing). In het algemeen geldt dat je heel goed moet weten welke waarde je aan je klanten levert en hoe dit wordt ervaren. Uiteraard ook in relatie tot alternatieven die de markt biedt.

Ik ben het ook eens met hetgeen hier is gezegd. 30% is heel gebruikelijk, al komt 20% ook vaak voor. Veel minder dan 20% vinden private investeerders vaak niet erg interessant (generaliserend, weet ik). Is niet 'substantieel' zeg maar. Om het percentage te bepalen, zou ik nog wel even projectie van de winstgevendheid maken. Naast de normale bedrijfskosten, betaal je over die 400k eerst nog rente en belastingen over de winst. En je hebt vast ook nog enige aflosverplichtingen naar de bank. Mogelijk wil je ook nog geld beschikbaar houden om te herinvesteren of een buffer te creëren. Pas als je dat allemaal hebt gedaan, is er geld voor de investeerder (en jij zelf) over om te verdelen. Als je weet hoeveel dat is, kan je de verdeling opmaken en heb je daarmee nog enige onderbouwing van het percentage. Noem het een 'sanity check'.

Heb even op het forum gezocht, maar niet echt iets leuks over kunnen vinden. De vraag is: maakt iemand gebruik van een commissaris of raad van advies (o.i.d.) en wat zijn de ervaringen hieromtrent? Of speel je zelf voor commissaris? ;) Vanmiddag had ik een leuk gesprek dat over dit onderwerp ging. Vandaar dat ik benieuwd ben naar de ervaringen op dit vlak, zodat ik dat bij het volgende gesprek kan meenemen. In mijn beleving heeft een raad van commissarissen of van advies (verschil staat hier) duidelijk meerwaarde. Deze 'buitenstaanders' kijken vanuit een andere positie naar je bedrijf en zijn niet met de dagelijkse dingen bezig (niet bedrijfsblind). Wel lijkt het me van belang om deze personen handig te kiezen. Ze moeten wel een aanvulling op de ondernemer zijn. Het lijkt me niet zo handig om voor vriendjes / familieleden te kiezen, aangezien het toch vooral een professionele en zakelijke aangelegenheid moet zijn. Zelf heb ik vanmiddag mijn 'raad van advies' enig gestalte gegeven... Maar goed... da's mijn visie. Alvast bedankt voor het delen!

Ter aanvulling op mijn eerder comment. Zelf boekhouden is prima. Je houdt grip op de cijfertjes en weet hoe je ervoor staat. Maar de aangifte vpb of IB en het opstellen van de jaarrekening zou ik niet zelf doen. Zelfs niet als je er heel veel vanaf weet.

Ik kan het hier alleen maar mee eens zijn. Zelf ben ik heel goed in administratie (is m'n vak) en toch loop ik altijd achter (vooruit lopen kan ook niet). Clou is dat het een sluitpost van mijn activiteiten is. Ik verdien mijn centjes bij de klanten en niet met administratie. Vandaar dus dat ik e.e.a. heb uitbesteed aan een accountant / fiscalist. Dat lijkt dan duurder, maar hierdoor ben ik wel meer declarabel. En ook komen er altijd nog zaken naar voren die ik niet heb gezien. Ander puntje dat meespeelt is dat je niet je eigen jaarrekening mag maken (bij hypotheekaanvraag).

Ha Peter! Mooie column. Moeten we het binnenkort maar eens over hebben.

Een klant van me zoekt min of meer hetzelfde. CRM voor uitgebreide klantinfo (incl. afsprakenkalender en follow up), projectmanagementtool om projecten te begroten, plannen, staffen, uren op klant / project te schrijven en factureren. Als rasboekhouder weet ik dat het moet kunnen en het echt geen rocket science is. Maar hoewel ik niet veel energie in de zoektocht steek (doet klant zelf), schijnt het geen gemakkelijke opgave te zijn. Al wat ik tot nog toe heb bekeken, heeft het allemaal net niet. Any clues?

Mooie en nuttige info. Zou heel handig geweest als ik dit anderhalf jaar eerder had gelezen. Ik heb qua bureaukeuze toen een hele dikke bok geschoten. Ook grotere bureaus kunnen prutswerk afleveren. Nadeel van alles bij 1 partij onderbrengen, vind ik dat er onvoldoende tegenwicht wordt geboden. Zonder mijn briljante broer, was het geklooi van het reclamebureau niet aan het licht gekomen. Zonder goede kennis van zaken kom je er dus niet achter dat je bedonderd wordt. Inmiddels veel wijzer geworden. Heb een adviseur voor SEO en conversie, een expert op het gebied van HTML, een ICT-er voor de back-end (CMS) en een grafisch vormgever / webbouwer (die wat goedkoper is en goed aanwijzingen opvolgt). Nu werkt het lekker samen en de nieuwe site komt snel online (roep ik al 3 weken). Anyway, ga vooral door met het delen van de kennis! Reusje is onderweg...

Vervelende situatie, maar komt vaker voor... :-\ Bij de overname van een eenmanszaak gaan niet automatisch alle lusten en lasten mee naar de overnemende partij. Het betreft een activa (en soms ook passiva) deal en je kunt dus kiezen wat je wel en wat je niet overneemt. Bij een overname van een BV ligt dat anders. In beginsel moeten de schuldeisers zich tot de verkoper richten. Deze is de verplichtingen aangegaan. Gebruikelijk bij een overname van een eenmanszaak (lees activa-passiva deal) is dat je debiteuren en crediteuren niet overneemt. Is dat hier het geval? Verder is de vraag van Steven hier uiterst relevant. Indien de betreffende leveranciers ook ten behoeve van jou hebben geleverd, hebben ze een punt. Zo niet, dan is dat nog maar de vraag. Maar goed... ik heb de rechtenstudie nooit afgemaakt ;) (was ook niet het doel trouwens). Edit: ik lees met mijn neus... antwoord op de vraag van Steven is gegeven. Nu even wachten op zijn antwoord...

Net als Nils dacht ik ook aan Texas... is ook al eens eerder wat over geschreven (volg dit draadje). De methode an sich heeft wellicht weinig met waarderen te maken, hoewel ik zou verwachten dat de duelerenden hun eigen waarde hebben bepaald om tot een prijs te komen. Verder leuk dat het column ook nog wordt gelezen :).

Ja, da's niet onbelangrijk.... ben benieuwd naar de uitkomst!

Heb me er een tijd geleden in verdiept, dus kan het heel goed mis hebben. In de overeenkomst moet je inderdaad opnemen dat je algemene voorwaarden van toepassing zijn. Maar is dat wel voldoende? De wederpartij gaat er bij ondertekening weliswaar mee akkoord, maar is daar de kous wel mee af? De AV moeten immers ook verstrekt zijn (wiens verantwoordelijkheid is dat?). En hoe zit het met de aantoonbaarheid daarvan? Enkel versturen gaat dan mank, aangezien de wederpartij dit kan ontkennen. Bij printen op de achterkant van andere documenten heb je dat probleem natuurlijk niet. Ook het plaatsen op een site lijkt me lastig, daar dit via het CMS eenvoudig eenzijdig kan worden gewijzigd. Deponeren van AV bij de KvK is ook een oplossing. Lijkt me redelijk safe. Maar het meest veilig lijkt me om ook de AV door de wederpartij te laten paraferen en als addendum bij het contract op te nemen. Dat doe ik (bijna) altijd. Timmer ik het nu onnodig dicht en kan het eenvoudiger? Of maakt de tak van sport nog verschil? Ik heb relatief weinig klanten en het gaat om grote bedragen. En dus ligt het voor de hand meer nadruk op het juridische te leggen. Is ook niet ongebruikelijk in deze business. Maar wat als de belangen per transactie minder groot zijn? Kan je dan genoegen nemen met 'minder veilige' methoden? Of zijn die niet minder veilig?

Lijkt mij ook een mooi voorstel! Succes!

Buiten de open deuren en tegeltjes om, is het maar de vraag of een missie tot meer omzet lijkt. In de jaren 70 heeft McKinsey onderzoek naar succesvolle bedrijven gedaan. Heeft tot het bekende 7-S model geleid. Één van de resultaten was dat de succesvolle bedrijven een missie hadden gedefinieerd. En dus moest iedereen ineens ook een missie hebben. Niet dat de omzet meteen omhoog schoot... Oorzaak en gevolg worden hier omgedraaid. Je wordt niet succesvol door een missie op te stellen. Zeker niet wanneer iedereen dat doet. Bovendien zijn de meeste missies nietszeggend, 13 in een dozijn en universeel toepasbaar. Of gewoon onzinnig. Besteed de tijd daarom liever aan een goede elevator pitch. Een missie is vooral intern gericht. Een EP heeft een extern doel.

Hoe het bij de investeerder belast wordt, hangt af van de constructie. Box 1 is in ieder geval onwaarschijnlijk... Als investeerder vanuit een eigen holding deelneemt, valt het resultaat binnen deze holding. Kan onder de deelnemingsvrijstelling vallen. Uit je post maak ik echter op dat de investeerder er in privé in zit. Als het belang groter is dan 5% valt het in box 2. Anders is het denk ik een box 3 rendementje. Verder kan je royalties gewoon als kosten boeken.

Achtergestelde lening is heel gebruikelijk. Banken willen alleen vaak niet dat deze wordt afgelost zolang er nog veel bankschuld is. Tast het 'garantievermogen' aan. Maar als je een aflosschema met de bank afspreekt en je daaraan houdt, kan aflossing wel. De bank wil gewoon voorrang boven de andere geldschieter. Als je partner aandelen neemt, dan kan dat het beste in de werkmij. De holding is jouw verlengstuk. Persoonlijk zou ik alleen aandelen verstrekken aan een partner die ook andere zaken dan geld inbrengt. Op enig moment is geld vaak niet meer nodig. Maak in ieder geval afspraken over terugkopen van aandelen.

Toen ik het filmpje gisteravond bekeek, vond ik het wel wat lang duren. Omdat ik Manon ken, heb ik het wel uitgekeken. Wilde weten waar het naar toe ging. Als ik Manon niet zou kennen, was ik halverwege afgehaakt en had ik de clou gemist. En dan lijkt het een slechte grap i.p.v. dat het bijdraagt aan de bewustwording van het gevaar. Wellicht dat dit zo op anderen overkomt. Daarnaast wekt de link naar een webshop de indruk dat het om commerciële uitbuiting gaat. Daar vind ik niks mis mee, maar Ouders van nu e.a. kennelijk wel. Misschien achteraf bezien niet het meest handig en had het bij een waarschuwing moeten blijven (ook te gemakkelijk, I know)? En dan later in een serieus bericht aangeven wie er achter zat? Op zich komt de kater dan later... Dus of dat nu een oplossing was geweest. Van Purple cows mag je verwachten dat zij goed weten hoe dit werkt. Overigens vind ik het te gemakkelijk dat bloggers (op de andere blogs) Manon als grote boe-vrouw neerzetten. Volledig onterecht. Maar ik mag hier op HL natuurlijk niet oproepen om steun te betuigen en een ander geluid te laten horen...

Wel leuk, horeca. Heb er vroeger veel in gewerkt en in bijna alle grote tenten in NL als DJ plaatjes gedraaid. Ken de branche dus best aardig. Tegenwoordig kijk ik er met een financieel-bedrijfskundig brilletje naar en zie het volgende: - horeca vergt grote investeringen, discotheken in het bijzonder. Enerzijds moet je veel aandacht besteden aan interieur en stijl en moeten de gebruikte materialen enigszins exclusief en vooral duurzaam zijn (in de zin van lang mee gaan, slijtvast). Kortom, erg prijzig. Daarnaast heb je nogal wat installaties nodig: state of the art licht, geluid en video, tapinstallaties, koeling, afzuiging, verwarming, airco en beveiliging. Kortom: wederom erg prijzig. Er zal dus een behoorlijke investering moeten worden gedaan. Veel vaste kosten. - horeca heeft daarnaast ook hoge exploitatiekosten. Drank moet op voorraad worden gehouden, je hebt personeel nodig, kosten van het pand, GWL, etc. - de bezettingsgraad van horeca is laag. De tent is vaker niet open dan wel. Mogelijkheden om dit te verruimen zijn beperkt, want als de hut halfvol is krijg je een slecht naam (niet gezellig). - een tent is hot or not. En dat kan heel snel wijzigen. Een concept bedenken en goed neerzetten is al erg lastig, maar nieuw geeft wel een voordeel. Op enig moment is het nieuw er van af en dan moet je wel in staat blijven om bezoekers te boeien. En daar slagen maar weinigen in. Het is echt veeel moeilijker... - horeca is een branche met een discutabel imago. Trekt toch vaak 'fout' volk aan en heeft iets duisters. Kan ook heel gemakkelijk de goede naam aantasten. Daar bovenop heeft horeca altijd de meeste faillissementen. Financiering is daarmee lastig te krijgen... Er moet een flink stuk eigen geld in. - voor horeca heb je vergunningen nodig en ben je hier voortdurend voor aan het strijden. De meeste horeca ondernemers die ik ken, ervaren dit als één van de grootste problemen... Ze worden er helemaal dol van. Dat was waarom het niet kan... Nu hoe het wel kan. Je moet in ieder geval aan bovenstaande punten voldoende aandacht besteden en er een passend antwoord op vinden. Verder is de locatie erg belangrijk: je verzorgingsgebied. Zijn er voldoende mensen in jouw doelgroep (bijv. jongeren in de directe omgeving) die blijven komen? Waar gaan zij nu heen? Met een marktonderzoek kan je op die vragen antwoord krijgen. Ik heb o.a. met grote regelmaat in Pacha La Pineda (vlakbij Salou) gedraaid, de mooiste discotheek van Spanje naar het schijnt. Tent kostte 23 miljoen om neer te zetten. En op apparatuur en aankleding is totaal niet beknibbeld. Integendeel. Maar er kunnen ruim 10.000 mensen in en gedurdende het hoogseizoen is de tent voortdurend uitverkocht. Drankjes zijn schrikbarend duur en toegangsprijzen zijn torenhoog. Verder is Pacha in Spanje een begrip (sterk en cool merk, franchiseconcept, keten van discotheken en clubs) en wordt nog leuk aan merchandise verdient. De stad Taragona is een studentenstad en ligt eveneens vlakbij. De rest van het jaar is Pacha dus in de weekenden nog wel aardig gevuld. Toch kan deze discotheek op 8 'hollandparty's' een heel jaar winstgevend open blijven. De rest is pure winst... Dit is overigens we de best renderende tent die ik ooit heb gezien (ik ken de eigenaar en die zit er 'warmpjes bij'). Dus mocht je een discotheek als voorbeeld willen nemen... Misschien kan je een NL franchisenemer worden ;D. Wel veel exposure. Ik ken trouwens nog een horecaondernemer met een bouw-achtergrond. Heeft een paar goed lopende zaken in Groningen (o.a. Feest, &zo). Voordat hij hiermee begon heeft hij o.a. in de GetDown in Utrecht horeca ervaring opgedaan. Die tip wil ik je ook nog even meegeven. Succes in ieder geval!

Soms moet je confronterend zijn om de boorschap over te brengen. Dan komt het in ieder geval aan. Ik snap dat Ouders van nu moeite heeft met het inspelen op angsten. Raakt ouders recht in het hart. Dat is heel effectieve marketing, maar ook gevaarlijk. Het moet dus met wijsheid worden toegepast. Volgens mij heeft Manon het wijselijk toegepast. Het gaat helemaal niet om bangmakerij m.b.t. de oppas, maar om het 'feit' (die discussie wil ik niet starten) dat kinderen voortdurend aan gifstoffen worden blootgesteld. En als je mensen hiervan bewust wil maken, dan moet je zorgen dat de boodschap landt. Een harde landing werkt dan veel beter dan geruisloos aan de grond zetten (zoals het zoveelste rapport van de VWA). GreenPeace laat immers ook platgemepte zeehondjes zien en geen zeldzame albino-sneeuwklokjes bij een ongerepte gletsjer uit de oertijd. Kortom: Manon, ga vooral door met het strijden voor het ideaal! En als dat de illusie wekt dat je enkel op commerciële uitbuiting uit bent, dan is dat jammer. Mensen die jullie en jullie concept kennen, die weten wel beter.