Ab Bauer

Dat is ook een veel betere manier om naar belasting te kijken. Wat dat betreft pakt de overheid het qua marketing ook helemaal verkeerd aan. Het zou veel leuker zijn als ik een aanslag kreeg als: "Dank voor uw jaarlijkse bijdrage aan dit mooie land. Dankzij uw hulp hebben we vorig jaar weer 800 meter weg, twee startende verpleegkundigen, een halve schoolklas, een stukje fundamenteel onderzoek, mooi ontwikkelingswerk en een nieuw uniform voor 8 politieagenten kunnen realiseren. Namens heel Nederland, bedankt!"

Daarom zou ik er ook geen abonnement van maken maar gewoon een eenvoudige kickback fee. Volgens mij krijgen affiliates ongeveer 4 of 5 procent van een sale. Stel dat je een witgoedboer bent zoals BCC of zo en je kunt op deze marktplaats bieden op een vraag van een consument voor een bepaald product. Zolang je zelf nog marge maakt en de marktplaats site kan betalen is iedereen toch blij? Consument een lagere prijs, de winkel weer een sale en wat ze nu aan affiliates besteden geven ze dan aan de marktplaats site. Ik zie het wel zitten zoiets. (Zou bijna zeggen als je nog een app voor zoiets nodig hebt stuur maar een PB. Maar ik wil niet te veel zelfpromotie maken hier op HL)

Nog even over het basisinkomen, Hoewel ik het een prachtige theorie vind over het Marginale Nut is het voorbeeld van de boomtoppen misschien niet helemaal een-op-een toe te passen op mensen. Boomtoppen ervaren geen stress van het er niet bij horen, een 'loser' zijn. Geldzorgen kan de grond onder je voeten wegslaan. Zo bestaat er wetenschappelijk onderzoek dat mensen door geldnood veel slechter kunnen nadenken. Ze halen een lagere score op een IQ test. Geldzorgen werken echt verlammend zoals Peter ook al had aangegeven. Je staat er mee op en je gaat er mee naar bed. Als je de grootste geldzorgen kan wegnemen (dus een simpel dak boven je hoofd en voldoende geld om zuinig van te eten) denk ik dat er toch wel veel goeds uit kan komen.

Welkom op dit forum! Voor bedrijven bestaan dit soort marktplaatsen er al. Misschien niet in de meubel branche maar ik zette mijn opdrachten voor drukwerk vroeger vaak uit op een marktplaats voor drukwerk. Drukkerijen kunnen dan bieden op jouw 'tender' en jij krijgt automatisch bericht. De tender marktplaats zorgt voor het gehele biedproces tegen een kleine vergoeding. Of wil je iets gaan maken voor consumenten? Dat lijkt me wel een leuk idee. Een soort verlanglijstje posten.

Je mag zo'n grapje best maken hoor, beetje humor helpt vaak. En met die vriendin is het gelukkig helemaal goed gekomen (vooral dankzij hulp van familie en vrienden, bitter weinig hulp van de gemeente). Ander voorbeeld: omdat ik zoveel ellende onder 45+ werklozen zag ben ik een tijdje bezig geweest om kosteloos een cursus "leer programmeren voor 45plussers" te geven. Niet direct om mensen aan een baan te helpen maar als je al een paar deelnemers enthousiast kunt maken om developer te worden vind ik het al geslaagd. Hiervoor vroeg ik aan mijn gemeente of er niet een zaaltje en wat computers te leen waren. Na een stuk of tien gesprekken, verzoekschriften, stuurgroepen, overlegcommissies en budget besprekingen heb ik het maar opgegeven en doen we het gewoon bij iemand in de huiskamer thuis.

Dat is juist het vreemde dat de behandeling ontzettend kan verschillen per gemeente. Ook de bedragen waar je recht op hebt kunnen per gemeente zeer uiteenlopen. De ene gemeente heeft overal 'potjes' voor , de andere laat je stikken en wil je echt zo snel mogelijk de bijstand uit werken. Ik heb van zeer dichtbij meegemaakt hoe een goede vriendin die een waardevolle werkneemster kan zijn helemaal psychisch door de mangel is gehaald door dat bureau WorkFast. Ik stond bijna op het punt om de burgemeester van mijn gemeente hier persoonlijk voor aan haar ambtsketting te trekken. Dat een gemeente zoiets kan uitbesteden en niet thuis geeft als een inwoner in nood zit vind ik bizar. (Overigens is mijn gemeente de 'groenste gemeente van Nederland' maar dat slaat geloof ik op het aantal parkjes dat we hebben ;) )

Je kunt wel zien dat jij al lang niet meer met het UWV te maken hebt gehad (gelukkig maar natuurlijk). Hier in mijn gemeente hebben ze niet eens een Sociale Dienst meer, dat hebben ze gewoon uitbesteed bij een andere gemeente. De eerste twee maanden krijg je sowieso niks en daarna willen ze je zo onder druk zetten dat ik het schaar onder de naam 'wegjagen uit de bijstand'. Hier werken ze met het gevreesde bureau WorkFast. Google daar eens op zou ik zeggen. De eerste tijd moet je '36 uur per week solliciteren'. Daar is op zich niks mis mee maar dat wordt vertaald naar vijf (5!) sollicitaties per dag moeten laten zien! Dat lijkt mij inderdaad een dagtaak. Daarnaast moet je twee of drie keer per week op het bureau (in dus een andere Gemeente) langskomen om al je sollicitaties te laten zien. Dat er niet eens zoveel sollicitaties te vinden zijn of dat je tijd krijgt voor een goede brief boeit niet. Na een paar weken gaan ze de druk nog verder opvoeren door je 'werkervaring' op te laten doen. Meestal iets van een soort fake baan in een Sociale werkplaats of stickers plakken in de koekjesfabriek. Als je dan nog niet aan het werk gaat volgt de 'chain-gang'. Op straat de blaadjes aanvegen terwijl je dorpsgenoten langsrijden. Ik noem dat echt wel 'vernederend' maar dat is mijn mening. (wel een gave theorie over dat "marginale nut" overigens)

Al weer een 'zakelijke boot' discussie? Ik dacht dat veel vragen en antwoorden al hier voorbij zijn gekomen.

Dat zeg je goed, het respect is er wederzijds niet. Zoals Prinsrachid al zegt is wat hij met zijn (privé) geld doet niet jouw zaak. Bovendien heeft hij nog een eigen vermogen van 15000 euro, dus hoezo 'maakt hij alles op'? Als ik zie hoe hij met zijn 25% jou nu 'in de tang' heeft doet ie blijkbaar zakelijk gezien toch iets goed.

Ik ga nu even 'de psycholoog' spelen, maar ik denk dat een deel van de frustratie bij je compagnon al die jaren heeft gezeten in de 75/25 verhouding. Ik vind het zo vreemd dat je hem 25% hebt aangeboden en niet 50% van het bedrijf. Waren jullie in de bedrijfsbeslissingen al die jaren wel gelijkwaardig? Of had hij niks te zeggen omdat hij maar 25% heeft en jij drie keer zoveel? Ik zou het zelf erg moeilijk vinden om samen met iemand een bedrijf te runnen waar ik eigenlijk niks te zeggen heb omdat de ander de meerderheid van de aandelen heeft. Als die ander dan ook nog (door een ziekte) minder en minder gaat werken zou bij mij ook de motivatie kunnen verdwijnen. Probeer je nu eens echt te verplaatsten in de gedachten van je compagnon en waar hij zich aan zou kunnen ergeren. Kijk eens kritisch naar jezelf. Misschien kun je van daaruit iets meer begrip opbrengen voor je compagnon. Jullie zullen toch linksom om rechtsom samen eruit moeten komen. Hem eruit werken gaat je niet lukken is mijn inschatting. Het zal wel een gepasseerd station zijn maar waarom bied je hem niet aan er een 50/50 samenwerking van te maken? Misschien komt dan bij jullie beide het plezier in het werken weer helemaal terug.

Ik wil nog even zeggen dat mijn reactie gekleurd was door dat ik zelf op mijn plaat gegaan ben met een huis kopen op de top in 2005 en verkopen op het dieptepunt in 2013. Vandaar dat ik te pas en te onpas iedereen, vooral ondernemers op het hart druk niet te veel te lenen. Maar ik wil je zeker niet de voorpret van een eigen woning afnemen en gun je natuurlijk alle geluk in het leven.

Dat vind ik wel opvallend. Je zou zeggen dat met het provisieverbod er meer ruimte zou komen voor vakmensen. Ik heb altijd behoefte gehad aan een hypotheekadviseur die meer als bijvoorbeeld een advocaat zou werken: Iemand die 100% vanuit mijn belang werkt om de beste deal bij een hypotheekverstrekker er voor me uit te slepen en gewoon een nette factuur voor het aantal gewerkte uren naar me stuurt. Maar blijkbaar is dat geen gangbaar model in de hypotheek advies branche.

Door schade en schande ben ik zelf nog veel voorzichtiger geworden over de aanschaf van een huis dan de meeste hypotheekverstrekkers. Zeker als het een ondernemer betreft. Ondernemen gaat toch vaak met ups en downs. Het ene jaar maak je een mooie sprong omhoog, maar het volgende jaar kan je bedrijf opeens een stuk minder draaien. Een concurrent, een foute deal, een ongeluk. Je kan zo maar in zwaar weer terecht komen. Ik snap nooit zo goed waarom mensen echt de allermaximaalste hypotheek willen hebben die ze maar kunnen krijgen. Hoe hoger hoe beter. Veel mensen zijn er nog trots ook op, maar in essentie blijft het gewoon een lening. Maar ik heb niet het idee dat ik je op andere gedachten kan brengen. Ik denk dat je al een huis op het oog hebt en in je hoofd al de gordijnen aan het uitzoeken bent.. :)

Beste Beagle, Ik begrijp best dat je graag een hypotheek wilt hebben en dit soort dingen als 'gedoe' ziet. Maar het klinkt nu een beetje alsof je 'recht' heb op een hypotheek. Wat bedoel je precies met "Gemiddeldboven de 40.000 en het laatste jaar 36.000." Wat is "40.000"? De winst van je bedrijf? Welke rechtsvorm heeft je bedrijf als ik vragen mag? En als je van 40k naar 36k bent gegaan het laatste jaar klinkt het voor sommige mensen als "10% lager het laatste jaar". Ik begrijp je gemopper wel, en je hebt helemaal gelijk dat een baan in loondienst tegenwoordig ook weinig echte zekerheid geeft. Maar het kan geen kwaad om aan de voorzichtige kant te blijven. Voor mij is het nog geen uitgemaakte zaak dat de huizenprijzen vanaf nu weer gaan stijgen.

Beste Olliebollie, Ik snap dat je het niet eerlijk vindt maar zo'n verhaal heeft altijd twee kanten. We horen nu alleen maar jouw kant dus voor ons is het lastig oordelen. Als ik alles wat je over de zaak hebt geschreven nog eens doorlees denk ik dat het vertrouwen tussen jullie twee voorgoed weg is. Zoals jij schrijft "Ik moet van hem af" vind ik overigens niet erg respectvol, dus ik neem het nu een beetje op voor je compagnon. Ik zie dingen staan als dat jij een motor op naam van de zaak hebt gekocht en dat je nu thuis zit maar wel 75% van de winst krijgt. Ik kan eerlijk gezegd wel begrijpen dat je compagnon niet meer zo hard voor de zaak loopt. Jij vindt dat hij er de kantjes vanaf loopt en zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan. Je hebt een mediator geprobeerd maar als daar niks uit komt is het denk ik over en uit. Volgens mij moeten jullie er nu gewoon netjes en zakelijk uit proberen te komen en niet meer elkaar over en weer beschuldigen. In de onderhandelingen moet degene die het liefste van zijn deel af wil het meeste water bij de wijn doen en zakken in de prijs. Als jij van hem af wilt zul je hem meer moeten geven dan dat je eerlijk vindt. Of je verkoopt jouw deel aan hem voor een lagere prijs dan dat je in je hoofd had. Probeer eens creatief te zijn. Is er misschien iemand die zijn deel wil overnemen? Bedenk eens iets. Als je zo om de hete brei heen blijft draaien ben je dadelijk drie, vier of vijf jaar met deze ellende bezig.

Ik begrijp nu je redenering wat beter. Op zich ben ik voorstander dat de overheid bepaalde grenzen stelt omdat het anders helemaal uit de hand loopt met de marktwerking. Denk bijvoorbeeld aan het Rijtijdenbesluit. Goed dat dat er is, anders heb je chauffeurs die zo zes uur aan elkaar achter het stuur gaan zitten. Dat geeft levensgevaarlijke situaties. Alleen wat jij nu voorstelt zal een enorme impact op de pakketbezorging hebben. Als iedereen zo'n tilapparaat moet aanschaffen dwing je ze om kosten te maken. Wat doe je met een bus die vorig jaar is gekocht en waar het tilapparaat niet in past? Bovendien als ik het filmpje op je site bekijk en ga klokken kom ik al gauw op 20 tot 30 seconden voor iets wat nu in twee seconden gaat. Daardoor kan een bezorger veel minder pakjes per dag verwerken. Dat zal een enorm effect gaan hebben op de tarieven. Dat mensen in loondienst alles netjes volgens de ARBO regels doen krijg je misschien wel voor elkaar. Maar ik had begrepen dat veel onderaannemers nu juist zelfstandigen zijn. Hoe ga je die verplichten om zich aan de til regels te houden? Tenslotte misschien een beetje flauw argument maar je bent zelf belanghebbende in de branche van tilapparaten. Ik denk dat de pakketbezorging je daar keihard op gaat aanpakken.

Herman, ik steun je helemaal in je streven naar betere arbeidsomstandigheden. Maar gaat het in dit topic nu om 'arbo' zaken, zoals veilig tillen of om de druk die lage beloning geeft op de kwaliteit van de pakketbezorging? Voor mij beginnen die twee dingen nu een beetje door elkaar te lopen, terwijl ze op zich niet zo veel met elkaar te maken hebben. Natuurlijk gaat een bezorger die racet tegen de klok niet veilig tillen, hij wil zo snel mogelijk die ronde doen. Sterker nog, ik denk dat tillen met een tilapparaat wel eens tien tot twintig keer zo veel tijd gaat kosten als een zware doos "in de achterbak pleuren". Veel bezorgers die ik ken doen niet eens een gordel om. Kost allemaal tijd.

Tja, dit zijn de zegeningen van de privatisering zullen we maar zeggen. 100 jaar geleden kwam De Post twee keer per dag. De postbode wist wie iedereen was, bezorgde nooit iets verkeerd en had een gaaf uniform met een echte pet! Maar serieus, het rondrijden van pakjes is nu eenmaal een soort werk waar je zonder veel scholing aan kunt beginnen. Net als bijvoorbeeld taxi-chauffeur of orderpicker. Er is zoveel concurrentie op de banenmarkt dat werkgevers de tarieven steeds verder naar beneden kunnen schroeven. Er is altijd wel iemand die voor die paar dubbeltjes wil rijden. Ik zie geen andere mogelijkheid dan dat de overheid bepaalde minimum loon, uur en stukprijzen gaat vastleggen. Maar of dat nog van deze tijd is weet ik niet. Valt de 'Uberisering van de arbeidsmarkt' nog terug te draaien?

Beste TS, Een vervelende situatie en zoals ik dit lees gaat het niet meer goed komen tussen jullie beide. Het is net als met een huwelijk, je begint vol goede moed en vooral op basis van vertrouwen in elkaar aan een gezamenlijk avontuur. Maar als het 'over' is dan is het ook echt over. Het probleem is vaak dat er in de goede tijd erg weinig op papier wordt gezet omdat dat als wantrouwend overkomt. Het gevolg is dat als het misgaat er een vechtscheiding komt die heel naar kan worden. Jij gunt je compagnon niks maar waarom zou hij jou ook nog iets gunnen? Heel, heel bot gezegd zit hij nu ook met een compagnon die door een nare ziekte zich niet honderd procent voor het bedrijf kan inzetten. Daar heeft hij ook niet om gevraagd. Waarom kies je niet voor je gezondheid en rust en bied je hem niet een mooie prijs voor jouw deel aan? Neem dat financiële verlies want je welzijn lijkt me veel belangrijker dan een paar rot centen. Ik zou er niet voor kiezen maar als je perse het gevecht wil aangaan moet je de middelen die je hebt gebruiken. Het belangrijkste pressiemiddel dat ik zie is dat jij 75% hebt en hij 25%. Wat nu als je voor jouw werkzaamheden een vervanger inhuurt en gewoon thuis gaat zitten? Van alles waar hij voor werkt gaat dan 75% naar jou. Ik denk dat hij dat ook niet lang wil volhouden. Zo duw je hem richting een oplossing. Je bent niet alleen slachtoffer in dit geheel, er zijn genoeg mogelijkheden om eruit te komen denk ik. Zolang je maar niet de hoofdprijs wil. En zoals Prinsrachid al opmerkt, hoe lang wil je nog in deze ellende blijven zitten en wanneer ga je zelf stappen nemen om de boel netjes op te lossen?

Ok duidelijk, Geheimhouden in plaats van beschermen is voor nu de beste oplossing. Het is in ieder geval de goedkoopste want het is namelijk gratis. Als 'stap2' dan ook werkt dan het geheel proberen te patenteren. Of beter nog er een product van maken en daarmee snel de markt op gaan en zo een voorsprong op anderen nemen. Overigens begrijp ik nu wel veel beter de angsten van de vele 'uitvinders' die hier op HL komen. Ik word een beetje paranoia en ben bang dat ik me verspreek of een keer een whiteboard vergeet uit te vegen als er bezoek komt.

Ik heb flink gezocht op developers fora, blogs, boeken en gegoogeld maar niks gevonden wat een-op-een hetzelfde is. Het zou best kunnen dat het er al is maar dan is het nog niet geregistreerd. Als ik pech heb komt het opeens toch ergens boven water maar dat risico loop je altijd. Als ik geld ga stoppen in het patenteren zal ik uiteraard zelf nogmaals in alle hoeken en gaten gaan zoeken.

Sterker nog, ik zou zeker bellen. Het gaat om jouw geld dus je hebt in ieder geval recht op een indicatie hoe lang het nog gaat duren voordat het verslag klaar is.

Het werkt!

Dank voor alle hulp tot dusver, beide kanten hebben voor en nadelen maar dat had ik ook wel verwacht. Het is maar de vraag of die 100 regels code nu 'een idee' is of een 'technische oplossing'. Dat zal een octrooiadviseur die specialist is in software dan voor me moeten gaan uitzoeken (à €300 per uur...) Mij lijkt het in ieder geval goedkoper om de complete oplossing (dus alle stappen) in één octrooi aanvraag te doen. Ik vond de oplossing voor dit deelprobleem alleen best wel ('ahum') briljant 8) Als je dat over jezelf mag zeggen.. En dan ga je toch al snel denken om dat op de een of andere manier te beschermen. Waar ik nu maar op vertrouw is dat de code van stap1 bij het compileren ingebakken in de applicatie komt te zitten en niet zomaar te 'reverse engineren' is. Dat hoop ik maar tenminste. Zolang ik nergens de broncode neer zet (op GitHub oid) worden die 100 regels code dan ook niet gestolen. Maar echt gerust ben ik niet op deze oplossing. Zoals HansVanN en Herman aangeven heeft het starten van een octrooi traject voor en nadelen: - Voordeel is dat een traject tijd kost en ik morgen al kan beginnen ipv nog maanden wachten - Nadeel is dat je al nu moet betalen voor iets waar je nog helemaal geen geld mee aan het verdienen bent

Ik probeer met je mee te denken en kijken of ik het rond gerekend krijg: - Je besteedt nu €1750 per maand aan Adwords (maar er is budget voor meer) - Stel dat je een bureau inhuurt voor €100 per uur - Stel je geeft nu 10% van je consumentenprijs per sale uit aan Adwords met jouw 'gestuntel' - Stel dat dit bureau het door de kennis en ervaring voor elkaar krijgt om dat terug te brengen naar 5% Dan bespaar je dus minder dan €900 euro op Adwords wat je meteen weer kwijt bent aan het bureau want die hebben toch wel 2 uur per week nodig om je campagnes bij te houden. Ik zie dus de besparing voor jou niet zo, behalve dat jij meer tijd gaat hebben. Maar daarvoor lever je veel vrijheid in en word je afhankelijk van een bureau. Waarom verhoog je niet simpelweg je CPC biedingen in Adwords? Er is budget schrijf je dus dat is het probleem niet. Hogere biedingen is meer conversie en kost je niet meer tijd. Zo heb je meer omzet en haal je meer winst uit dezelfde hoeveelheid uren.