WalterBrokx

Bij een van de bedrijven merkte ik vorig jaar eigenhandig dat er een cashflow probleem was. Gelukkig is alles wel netjes afgehandeld.

Als je de AVG goed doortrek voor beeldmakers, zoals ik, mag er niets oneindig bewaard worden als er mensen te zien zijn. Dan is er over 30 jaar weinig archiefmateriaal voor 'We love the '20s'. Ergens vorig jaar ofzo, kwam facebook toch ook met een proefballon tegen wraakp0rno? Door al jouw blote foto's te uploaden naar hun database, zouden ze de verspreiding ervan in de toekomst kunnen wegfilteren. (Ik ben er nog steeds niet uit of dat een sneaky hoax was, btw, of een mislukte proefballon.)

Hoewel een persbericht door een paar mensen wordt afgeraden en afgeserveerd als nutteloos, dus ik te stellen dat het wel nut kan hebben. Vooral op lokaal niveau. Mijn eigen ervaring is dat met een nieuwtje het lokale nieuws halen best wat bereik heeft. Dan wordt mijn moeder aangesproken, omdat ze het gelezen hebben. Dan word ik door vage bekenden aangesproken, omdat ze het wel interessant vinden wat ik doe. Ga je er een grote marketingslag mee slaan? Die kans is klein, maar op lokaal niveau kun je mensen langs die weg wel ook laten weten dat jouw bedrijf er is. En datzelfde geldt voor niche-media. De voorwaarde is alleen dat je echt nieuws hebt, dat niet lijkt op reclame. Een persbericht moet je ook volgens mij niet de hoofdpijler van jouw marketingstrategie maken. Maar door naast social media ook via traditionele media en evt blogs jouw nieuws te verspreiden, kun je andere mensen bereiken èn overlap creëren, waardoor je dezelfde mensen op verschillende manieren bereikt. En dan maak je gebruik van: - de kracht van herhaling, waardoor toekomstige herkenning makkelijker getriggerd kan worden - het extra zetje authoriteit doordat het nieuw niet alleen door de eigen 'wij van wc-eend adviseren wc-eend-kanalen' verspreid wordt - het offline sociale potentieel van lokale sufferdjes, waardoor mensen aan jouw bedrijf denken als ze jou zien lopen One-size-fits-all persberichten waren ook in het pre-internet tijdperk niet heel effectief. (Maar je hebt gelijk: zo selectief targetten als online kan, kan nergens offline.) Eerst zorgen dat je interessante content hebt voordat je een persbericht de deur uit doet, is so wie so handig: als je dan nieuws hebt en het persbericht wordt opgepikt, dan heb je gelijk ook meer te bieden, waardoor men je misschien eerder zal volgen. ('Misschien' want de content kan ook aantonen dat het niet interessant is voor een bezoeker. En dat is niet heel erg, want dan hou je relevante volgers over :P ) Maar als je dan toch een persbericht de deur uit doet, weet dan wat de doelgroep van het medium, dat je benadert, is. Pas daar de titel en minstens de eerste alinea op aan: want door jouw focus samen te laten vallen met hun doelgroep, ben je voor dat medium interessanter nieuws. Ik heb deze aanpak al eens eerder omschreven, dus ik quote even voor het leesgemak: Afijn, zo heb ik dat dus meermaals aangepakt. Eén keer werd een persbericht van een samenwerkingspartner uit een andere gemeente toch nog lokaal nog opgepikt, en toen werd ik ineens door allemaal mensen succes gewenst met een filmproject, terwijl ik nog niet wist dat ik in de krant stond.

Dit was het moment om los te laten. Ook al heeft het tijd gekost om te het voorstel te maken. Dat wilde hij niet echt, blijkbaar, het was samen met 'binnen 24 uur reageren' een boiling room techniek om voor en dubbeltje op de eerste rang te zitten. Hij blufte, want als je niet had gereageerd, was er geen overeenkomst om over te procederen. Geen idee. Zwart op wit heeft hij gelijk. Maar alleen juridische experts kunnen zeggen of hij malefide methodes heeft gebruikt om je een loer te draaien. Wat wel het geval is , is dat de overeenkomst hem verplicht in ieder geval de €7000,- te betalen. Daar zou ik eerst achter aan gaan. En dan zo snel mogelijk uit de buurt blijven van deze parasiet. Zoals jij het omschrijft heeft hij eerst gezorgd dat jij 'invested' was in het project (het heeft je veel tijd gekost). Vervolgens halveert hij zelf de prijzen. Om vervolgens de samenwerking op te willen zeggen, zodat je akkoord gaat met een kruimel. Deze klant heeft 'The Art of the Deal' oid gelezen en toegepast. De grote les hier is dat je niet in de juridische problemen kunt komen door een nadelige overeenkomst NIET te tekenen. Anders zou iedereen continu met een rechtzaak bedreigt worden om ze te dwingen onder kostprijs te leveren. Ik vind het echt heel lullig voor je. Maar om de rest van de €7000,- binnen te halen kun je volgens mij (let op: ik ben geen expert) gewoon incasso inschakelen: hij is gebonden aan zijn eigen voorstel. En als hij met een nieuw voorstel komt dat je binnen 24 uur moet bevestigen: gewoon dat ultimatum laten verstrijken en zelf hulp in de arm nemen, want het is eigenlijk bijna een vorm van chantage. (Ik neem aan dat de €6000,- die al openstond wel al voldaan is?) Onder toezicht staan van AFM en DNB maakt hem niet onaantastbaar, noch plaatst het hem boven de wet.

Bol.bank :P

De oorspronkelijke vraag lijkt een soort duivelsdilemma. Om groei te kunnen betalen moet er meer verkocht worden. Maar omdat snelle groei meer kost dan gefinancierd kan worden, ontstaat er een cashflow probleem. Wat nu als je kunt uitrekenen wat je wel kunt uitgeven in een maand en bij het bereiken van die grens de levertijd van producten op 2 weken zet? :-p Dan stel je de te hoge onkosten voor jezelf uit. De vraag is alleen: hoeveel groei kun je op deze gecontroleerde manier zelf financieren? Er is dus ofwel een financiële buffer nodig (dat kan krediet zijn) of een manier om de verkoop te bufferen door een limiet te stellen. Met dat laatste heb je kans dat men elders gaat winkelen. Jouw buffer kun je eigenlijk alleen nog oprekken door aan de kosten kant te kijken, tenzij je toch vreemd geld kunt vind.

Wat heftig! Op het forum soms lekker kritisch, via de 'HL-post' praatten we afentoe gezellig over 3D animaties: iets waar hij ook enthousiast mee bezig was als hobbyist. En wat hij niet onverdienstelijk deed. Ik zal hem missen. Sterkte!

Zolang het maar een originele opname is. :P

Burning Entrepeneur! :P

Je kunt ook alvast een kist uitzoeken en deze in de woonkamer zetten voor het geval dat. ;) Als je je inschrijft bij KvK, moet je uren bijhouden. Als dat 0 uren zijn, dan slaat inschrijven nergens op. De kans is ook groot dat het UWV dat niet gelooft. Dan kun je nu beter inderdaad een portfolio gaan opbouwen: nu heb je daar wat meer tijd voor. En als de kans er komt dan zorg je dat je er klaar voor bent om het te regelen.

Bezit van het eindresultaat zegt niks over de rechten. ........................ Dat is waar. Maar ik wilde even aangeven dat kunstacademies niet het werk van studenten oppotten om dat voor eigen gewin te exploiteren.

Zelfs kunstacademies schijnen dat te doen. Geween een blanket-benadering. Alles is van de school. Toch wel behoorlijk kras. Ik heb zelf op een kunstacademie gestudeerd (ben er zelf afgestudeerd ;) ). Deze blanketbenadering snijdt aan 2 kanten: docenten kunnen ook niet zomaar aan de haal gaan met het werk van studenten èn er wordt voorkomen dat gehaaide studenten werk in opdracht doen en dus commerciële opdrachtgevers stiekem de faciliteiten van de opleiding gebruiken (oa de creatieve brainpower van medestudenten en docenten). (Bij de toegepaste richtingen dus.) Daarnaast heb ik nog nooit iemand gehoord die gezeik kreeg over auteursrecht. De opleiding wilt de werken zonder belemmeringen kunnen exposeren en publiceren ter promotie van de studie. De nieuwswaarde voor de opleiding vervliegt natuurlijk en de academies houden niet echt een depot aan. Van alles wat ik tijdens mijn studie heb gemaakt, heb ik het eindresultaat en de academie niet. Eén troost: tijdens de studie voelt het alsof je fantastische dingen maakt, maar de commerciële waarde van minstens 90% van de producties op zo'n opleiding ligt rond de nul. Tegelijkertijd zie je dat academies maar ook marketingstudies steeds vaker studententeams 'verhuren' aan bedrijven om ervaring op te kunnen doen. Dan moet de opleiding inderdaad wel de rechten hebben om het bedrijf het resultaat te kunnen laten gebruiken. Dus je kunt betogen dat het ook deuren opent. Bij stage lopen idem: als student doe je dan ook afstand van het auteursrecht. Mocht je als student inderdaad iets geniaals hebben gemaakt, dan is er inderdaad wat te regelen met de opleiding. (Om de vraag in de titel te beantwoorden: de ontvanger hoeft niet te tekenen voor ontvangst. De maker tekent om afstand te doen.)

Nu het niet meer via facebook mag, moet er toch ergens data vandaan getoverd worden om 'innerlijke demonen' te kunnen bespelen :-p In de voorwaarden staat nog net niet dat bedrijfsspionage mag. :p

2 Dingen: - je gebruikt dus wel samples? Daar zijn gewoon regels voor: een gespecialiseerde jurist weet daar alles van. Wat ik schreef ging over gelijkende sfeer, emotie en 'mastering'. Het is heel belangrijk om te zorgen dat we het over dezelfde dingen hebben. Daarom begon ik met: "Je bedoelt met geluid dezelfde sfeer en instrumenten (en eventueel de 'productie')? (En dus niet een geluid als zijnde een sample?)" Sound-alikes maken (een 'sound' kopiëren) is wat anders dan samples (geluidsfragmenten/sounds) uit een track halen. Wat TwaBla zegt: ja, je mag een 'sound' kopiëren, tenzij je eigenlijk een sample gebruiken bedoelt. - wel goed lezen: bij Blurred Lines weken zowel de melodie, het ritme en de baslijn af. Als je de bladmuziek naast elkaar legt, zie je alleen verschillen. Alleen qua 'sound' lijkt het op elkaar: gelijkende stijl, groove en emotie. Bedankt voor jouw bericht. Ik kan geen uitspraken doen die garanties geven. Wel kan ik zeggen dat het eerste fragment een soort remix zou kunnen zijn, afhankelijk van hoe het geheel verder gaat. Dit fragment klinkt 'decontructed' en daardoor echt afwijkend, maar dat is bij remixes ook vaak het geval en dan wordt er gewerkt naar herkenbare elementen. Het 2e fragment lijkt niet echt te klinken als het voorbeeld (dat op zijn beurt weer lijkt op het pianostuk uit Amélie). Ik vind wel dat het heel erg lijkt op iets van Alicia Keys, al weet ik niet welk nummer: het lijkt iig meer daar op dan op wat je als samplebron/inspiratiebron hebt gebruikt. (Dat komt natuurlijk door de combi van piano en drums. Als je het nummer van Alicia Keys erbij kunt vinden, dan blijkt misschien wel dat het compleet anders is: dan heb je dus waarschijnlijk een veilige sound-alike.) Onbewuste plagiaat komt ook wel eens voor. (Ik heb het als ik gitaar speel en denk: 'Hé, dat klinkt best goed', om dan te ontdekken dat dat komt doordat ik het in mijn albumcollectie heb staan.) Grappigste voorbeeld is Flikken Rotterdam: bij de intro dacht gelijk 'die riff ken ik!': Paradise Lost schreef die riff in 1995 (dat album is na meer dan 20 jaar nog steeds mooi :p ) Een ander voorbeeld is Lady Gaga en de Heideroosjes: de Heiroosjes legden geen claim neer. Ze hadden daar geen zin in, want tegen grote artiesten kost dat een hoop geld en energie: (Een jaar later stopten de Heideroosjes er wel mee, zou er dan toch een deal gemaakt zijn ? ;) ) En als je iets wilt gebruiken, zorg dan dat alle rechten in orde zijn. The Verve ging de mist in met Bitter Sweet Symphony: wel toestemming van Decca, maar niet van degene die de uitvoering had gemaakt van het Stones-nummer dat ze sampelden: Een piano samplen lijkt me trouwens onnodig: er zijn zat virtuele piano's te verkrijgen waarbij je je geen zorgen hoeft te maken over het gebruik van samples. En als je er toch andere melodieën mee maakt. (De kunst is dan om het pianogeluid zo te krijgen als dat je dat wilt hebben.) Dan heb je alleen te maken met dat je een stijl en sfeer imiteert: iets wat vrij normaal is in de muziekwereld. Een paar jaar terug lanceerde H&M een nieuwe kledingcollectie met 'stoere batches' van niet bestaande bands. Daar gingen een paar muzikanten in Scandinavië mee aan de haal: ze creëerden fake-demo-tracks en nepbiografieën om H&M een hak te zetten. (Inclusief een band die zogenaamd vol neonazi's zat. In de metalscene werden de aanwijzingen dat het een hoax was herkent, daar buiten was wel even verwarring, lol.) Van 1 van de nepbands maakten ze een Doom/Death band van in de stijl van begin jaren '90 a la Anathema en kopieerden de stijl: het klinkt gewoon bijna echt alsof het toen in dezelfde studio is opgenomen: vs Anathema Dit leverde natuurlijk geen enkel probleem op met de band. 'Smash' van The Offspring klinkt ook qua productie als Bad Religion in die tijd: niet gek: zelfde studio, zelfde producer (en zelfde label). Lang verhaal kort: als je geen samples gebruikt en originele muziek maakt (ook al lijkt het ergens heel erg op), dan zit je meestal veilig. Voor vragen over coveren, samplen, lenen, remix, mashups* kun je beter met een specialist praten. *) Mashup voorbeeldje: Aan de andere kant: volgens sommigen lijken heel veel nummers erg op elkaar, maar dat gaat vooral over een akkoorden schema: :P (Daar staat tegenover dat Led Zeppelin berucht is om het 'lenen' van muziek.) John heeft gelijk: de enige 100% conclusie is dat het allemaal gebeurt. Een gespecialiseerde jurist heeft de kennis in huis om je te wijzen op wat wel en niet mag en waar eventueel schemerzones zijn, waar je moet uitkijken.

Je bedoelt met geluid dezelfde sfeer en instrumenten (en eventueel de 'productie')? (En dus niet een geluid als zijnde een sample?) In de wereld van stockmuziek wordt dat heel veel gedaan. De juridische haken en ogen ken ik niet (ik creëer geen stockmuziek, ik schaf slechts licenties aan voor mijn videoproducties), maar van The Eye of the Tiger bestaat bijvoorbeeld ook de rip-off: The Tiger's Eye. Een net-niet versie die niet alleen net-niet hetzelfde is, maar het muzikaal ook net-niet is :p (Een nep en slap aftreksel dus.) Maar wel veel goedkoper om te gebruiken en toch een beetje die Rocky-vibe te creëren. Sigur Ros had met Hoppipolla in 2005 een track die heel veel merken in hun commercial wilden gebruiken. Ze hebben altijd nee gezegd tegen commercials. Wat vervolgens meestal gebeurde is dat er een rip-off gemaakt werd, waar ze dan eigenlijk niets tegen konden doen: https://www.campaignlive.co.uk/article/sigur-ros-names-ads-pay-close-homage-its-music/1033035 (Ze hadden zelf een blog met hele lijst YouTube-video's met 'hommages', maar al die links zijn intussen dood. Geen idee of dat is omdat ze uiteindelijk juridisch gelijk hebben gekregen.) Dus het lijkt voor de hand liggend dat je best muziek mag maken die klinkt als The Beatles, maar nummers van de The Beatles opnemen is dan weer andere koek. Alleen de Blurred Lines rechtszaak van de erven van Marvin Gaye tegen Pharrel Williams en Robin Thicke werd wel gewonnen door de erven van Marvin Gaye, ondanks dat: het ritme (de drums), de baslijn en de melodie totaal verschilden. Er was alleen enige overeenkomst in 'sound' en het feit dat de componist had gezegd dat hij door Marvin Gaye was geïnspireerd. (En in beiden wordt een elekrische piano en een cow bell gebruikt :p) Maar daar zijn Williams en Thicke natuurlijk tegen in beroep gegaan: https://www.hollywoodreporter.com/thr-esq/blurred-lines-appeal-brief-says-artists-cant-copyright-a-groove-997767 Dus dit is nog niet klaar. Dit is echt een vraag die je het beste bij een auteursrechtenjurist kunt neerleggen, om te weten waar eventuele grenzen liggen. (Al denk ik dat je best mag klinken als Iron Maiden, Coldplay of wie dan ook, zolang je geen 'noten pikt'.) Persoonlijk krijg ik altijd de kriebels van net-niet versies van grote hits: die voelen altijd als een soort slechte karaoke. Ik gebruik ook eigenlijk nooit zulke stockmuziek. Ik zoek liever iets wat qua sfeer en emotie het beste past bij de video. (Het liefst ook met enige variatie en dynamiek, zodat ik de track kan rearrangeren/inkorten/verlengen ten behoeve van het visuele verhaal).

Ook stom. Toen ik aan de academie studeerde hadden we op de academie de keus uit misschien wel 40 bijvakken die met kunst/vormgeving te maken hadden (ik vond te veel interessant: had genoeg bijvakken om 150% van het verplichte aantal studiepunten voor 1 jaar te halen :P ) plus alle algemene bijvakken van de HRO: daar zaten ook heel veel talen tussen (incl Engels en Japans), maar ook vakken als bierbrouwen en mandvlechten, lol. Dan zit er niets anders op dan in jezelf investeren. Niet alleen die cursus doen, maar ook gewoon BBC kijken zonder ondertitels en Engelse boeken lezen, naast Engelse vakliteratuur (want die vaktaal moet je natuurlijk ook beheersen).

Vorig week een klein gniffelmomentje: de NOS had een item over een auto in de Waddenzee opgeleukt met helikopter-geluid. Ik heb dat concept toen iets verder doorgetrokken richting de A-Team (de intro begint ook met helikoptergeluid). 2 Maffe video's goed voor 250.000 views op dumpert. Mijn naam staat er niet bij en dat vond ik ook niet van belang: een beetje humor de wereld in slingeren is gewoon leuk. Toch werd ik gebeld door iemand die mijn stem in de voice-over herkende, lol.

Succes met deze zaak! Ik ben geen jurist, maar hier is wel echt een $%^%$%#streek geleverd door de verkopende partij.

Even uit nieuwsgierigheid: zijn er geen taallessen meer als bijvak te kiezen op het HBO tegenwoordig?

Ik begrijp niet wat je hier wilt zeggen. Voor mij is dit ook een nieuw spreekwoord, maar het lijk te interpreteren als: geld van anderen uitgeven ;) of in ieder geval zonder de eigen rekening aan te raken iets op te willen bouwen.

Na 2 maanden vraag ik me af of de vraag door een mens of een machine is gesteld :p

Amazon heeft toch hetzelfde probleem met de webshop: meer omzet, dalende marge? Tim (of Tom) Colonel zag ik vorig jaar een presentatie geven. Hij legde uit waarom hij geen wasmachines meer verkocht (ik parafraseer) "Bij elke wasmachine die de deur uitging, ging er een tientje mee. Ik wens CoolBlue veel succes met witgoed."

Als je wilt, kun je de audiofile even naar mij wetransferen. (Emailadres staat op mijn site.) Dan wil ik wel even in mijn audiosoftware kijken of ik een las (waar geknipt is) kan vinden. (Al kan dat lastig zijn bij lage kwaliteit.)

Afbeeldingen zijn niet zo interessant, maar ik heb dit soort systemen alleen nog in België gezien. Oa. bij een bakker. Het is eigenlijk een soort betaalautomaat waarbij je kunt pinnen of contant kunt invoeren, net als bij parkeergarages. Het personeel heeft nooit meer geld in handen en al het geld gaat direct de kluis in. Ik heb alleen geen idee welk deel van het webshop vs fysieke shop probleem dit zou oplossen. Dit is een puur een systeem voor als je bang bent voor overvallen, niet goed kunt tellen, het personeel niet vertrouwd of misschien zo meer mensen in de rij sneller kunt helpen.

Viral gaan is niet eenvoudig. Alleen grappig zijn en posten is dan iig niet genoeg. Maar dat terzijde. Zonder de vorige pogingen te zien, kan ik niets zinnigs zeggen over waarom iets misschien niet werkt. Shots, timing, acteerwerk en verhaal, maar ook geluid werken allemaal samen om de humor over te brengen. Als het werkt heb je de synergie die van video een 'beleving' kan maken. Als er iets niet klopt, ziet de kijker vooral een poging. Wat ik wel zie in de summiere omschrijving van de video, dat je eigenlijk geen verhaal hebt, maar een eindsituatie die je onthult. Alsof je een mop vertelt met alleen maar de clou en geen opbouw: "Er zit een zakenman in de auto met een geurende zak. Naast de auto staan allemaal verliefde vrouwen." Niet eens 'ta-da-dum-tsss' als je het zo zou vertellen. Lijkt me ook wel lastig om met dit idee te concurreren met Axe commercials. Alleen maar grappig is trouwens vaak niet genoeg om viral te gaan. Ook als je grof en fout over het randje van goede smaak gaat en ophef zou kunnen veroorzaken, hoef je niet viral te gaan, als niemand het ziet. (Maar dat is weer een ander verhaal.) Ook is het vaak moeilijk om een merk of product op een goede manier te koppelen aan een viral. Gewoon reclame gaat bijna nooit viral. De grootste virals gaan bijna nooit ergens over. Wel je ophef? Fout idee 1: haak in op actualiteit en omstreden figuren: Jacobse en Van Es achtige figuren lopen over straat en horen krakkemikkig pianospel uit een woning komen. Ze bellen aan bij het huis. Man doet open. "Goeiemorruguh. We liepen voorbij en hoorde jouw mooie pianospel."* "Daar komen zeker wel een hoop vrouwtjes op af?" Man verbaasd: "Uhh, nee, niet echt." "Dan hebben wij iets moois voor u." "Een echte vrouwenmagneet." "Met deze geurzak wordt jouw pianospel echt onweerstaanbaar." Later: Man geeft liggend op piano concert van 3 noten voor een groep vrouwen terwijl hij aan de geurzak ruikt. *) Ik beheers het (fonetisch) Haags niet, dus ik heb het maar niet geprobeerd (Nadeel: politiek geladen + de zaken van Jacobse en Van Es stinken eigenlijk.) Ideetje 2 (ook fout, maar iets minder afbreukrisico) Zakenman zit ergens (koffietentje ofzo) Vrouwen lopen langs en als ze de geur ruiken kijken ze smachtend om. Ze gaan ergens zitten. Steelse blikken. Dan komen de vrouwen naar hem toe: "Sorry, mag ik wat vragen?" "Ja, natuurlijk." "Mogen we even aan jouw zak ruiken?" Een stel aan een andere tafel fronst. "Ja natuurlijk" Zakenman haalt geurzak uit vestzak. Vrouwen ademen de geur diep en intens in. Dan Pay-off. Eventuele toegift: er loopt een oud vrouwtje langs zijn tafel. ------------------------------------- Dit zijn korte verhaaltjes met een beginsituatie. Een 'gebeurtenis' die het verhaal opgang brengen. In beide gevallen een stukje ongemak en anticipatie. Dan de clou. © BrokxMedia :P