4711

Hij moet (als hij in NL zou wonen, wat dus niet het geval is) de AUTO inbrengen (als bezit, als activum dus), gezien deze 100% zakelijk gebruikt gaat worden. Hoe de wet in België daar tegen aan kijkt, is mij niet bekend.

Dat bedrag vraag je op de aangifte terug als voorbelasting.

Nee, het is gewoon zo dat het heel veel tijd en energie kost voor deskundige vrijwilligers om zich (voor noppes, alleen uit interesse!) in te zetten en te proberen om deze behoorlijk omvattende en ingewikkelde regelingen aan niet-deskundigen uit te leggen. En als dan meteen de volgende niet-deskundige van vooraan af begint met de zelfde vraag, zonder enige moeite te nemen om te proberen om zelf de materie te begrijpen, dan zal men op een forum niet zo happig zijn op om weer een verhaal te schrijven. Maar je wilde een simpel antwoord op je (niet simpele) vraag. Okee dan: Ja, maar.... En over dat .... kan je zelf lezen hier op HL. Of misschien krijg je het antwoord van iemand anders, wie weet. Tenslotte: het geeft mij geen 'gevoel van eigenwaarde' om niet een epistel n.a.v. jouw vraag te schrijven. Ik heb hier gewoon geen zin in. Maar ik wil(de) je er wel op wijzen dat je makkelijk zelf de antwoorden kan vinden. Als je het probeert...

Voor de inkomstenbelasting en vennootschapsbelasting zijn er voor sponsoring op grond van directe zakelijke belangen (zoals shirtsreclame) géén aftrekbeperkingen. Het zijn m.a.w. gewoon reclamekosten. Uiteraard kan je hier (in dit geval) geen BTW voor ‘terugvragen’. Over je vraag inzake je factuur (vraag 4): Je maakt geen factuur. Misschien zou de sporter een factuur aan jou kunnen/willen maken (dan zou je misschien wel BTW terug kunnen vragen trouwens), maar dat lijkt mij niet het geval.

Hier is zoooooooo veel over geschreven op HigherLevel. Kijk maar een beetje rond, zou ik zeggen. Ik kan mij niet voorstellen dat iemand met verstand van zaken dit wéér (voor de 'tichste' keer) gaat proberen uit te leggen.

Hier zullen veel HLers op reageren, dus ik houd het beperkt: Allereerst dit: Globaal gesproken zullen jullie 4800,- winst maken. De investering (1000,-) zal, althans als jullie daar over afschrijven, einde van het jaar wel 80% waard zijn. Of jullie een winstaangifte moeten doen (met winst uit onderneming), of een 'gewone' particuliere aangifte, dat hoor je van de BD. In een winstaangifte zitten de jaarstukken geintegreerd. De winst wordt dus 50/50 verdeeld: 2400,- en 2400,- Maar je vennoot heeft al een computer 'opgenomen' die (op het moment van staking) 800,- waard is. Dus jij krijgt nu 800,- meer dan hij (als alles verder gelijk is), wanneer het saldo van de bankrekening over jullie verdeeld wordt. Dit gebeurt bij de winstverdeling in de winstaangifte (die jullie vermoedelijk moeten doen). Stakingsaftrek is een aftrekpost in de aangifte. Dat komt dan aan de orde. Dit heeft geen invloed op de winst.

Sorry, ik was niet helemaal compleet: Als de aanmaningskosten verschuldigd zijn omdat de klant niet betaalt, dan behoort het niet tot de vergoeding. Dan zou je daar dan mijns inziens geen BTW over verschuldigd moeten zijn. Deze worden dan geacht om de extra kosten voor jou te dekken. Maar als het een overschrijding van bijvoorbeeld een leentermijn betreft (denk aan een videotheek), dan behoort het wel tot de vergoeding. Dan betreft het gewoon een vergoeding voor het voortgezette gebruik. In dat eerst geval zou je dan het beste het ontvangen bedrag op je eigen kosten in mindering kunnen brengen. En daar geen misbruik van maken om onder de BTW plicht uit te komen (dus realistische kosten). Maar je mag ook gewoon een nieuwe factuur sturen voor de bijkomende kosten. Met BTW dan. In de huidige periode.

Volgens jouw ingenieuze redenering kan, als ik het goed begrijp, het complete Franse bedrijfsleven zich dus beter in NL inschrijven om zodoende 20% VPB in plaats van 33% te betalen. Maar dan zal je toch ook iets meer moeten doen in NL dan alleen langs de KvK te lopen en je in te schrijven…

Jij woont toch in België? Ik neem aan dat je VOF dan ook in België gevestigd is?

Klinkt een beetje alsof iemand een verzoek ingediend heeft om het bedrag terug te krijgen. Je zou het kunnen proberen met een suppletie (heb ik al gezegd), maar: - De factuur is niet goed (eigenlijk is hier mijns inziens onterecht BTW op vermeld - hier had "BTW verlegd" op vermeld moeten worden). - Vijf jaar is wel een beste termijn voor een suppletie. Maar misschien zou het wel werken. Je hebt het bedrag tenslotte betaald en als de verkoper toentertijd de BTW ook daadwerkelijk afdroeg, dan is er wel een kans dat zij uitbetalen. Denk ik...

Eigenlijk had (als ik het goed begrijp) de BTW verlegd moeten worden naar jou en niet door de verkoper op de factuur in rekening gebracht moeten worden. Maar goed, zo is het niet gegaan. Je kan toch een suppletie indienen? Met daarop het nieuwe bedrag van de voorbelasting (incl. de 12.350,- dus). Of was je 5 jaar geleden inderdaad niet BTW plichtig (zoals de ex-accountant kennelijk laatst zei)? Maar dan is de hele transactie toch verkeerd gegaan. Dan konden jullie (verkoper+koper) toch helemaal niet opteren voor een belaste levering.

Maar is het niet zo dat de levering werkelijk zonder BTW heeft plaatsgevonden? En dat deze vermelding ("incl. 19%") gewoon een vergissing (door de 'secretaresse van de notaris') op de afrekening is?

Je moet de aanmaningskosten bij de klant in rekening brengen (factuur maken, dus) en daarover BTW afdragen. Hoe je dit vervolgens noemt (omzet, overige opbrengsten etc), dat moet je zelf weten.

Een pragmatische oplossing: - Schroef je aanstelling in de BV terug tot een paar uur per week (voor administratieve/management handelingen in/voor de BV). - Uiteraard zodat je (bij een voltijd aanstelling) aan de gebruikelijk/minimale looneisen voor de DGA voldoet. En zonder loonheffingskorting (want die gebruik je al bij je nieuwe baan, neem ik aan). - Kijk het even aan allemaal. Desnoods kan je (als het echt niets meer wordt met de BV) de BV('s) later verkopen bijvoorbeeld.

http://www.belastingdienst.nl/zakelijk/omzetbelasting/zakendoen_buitenland/ (niet echt een vraag die overblijft na wat men 'gedegen voorwerk' noemt...)

Dit betekent toch gewoon dat je de auto medio 2004 gekocht hebt (en gefinancierd) en in de 5 daaropvolgende jaren de auto afgelost hebt (de lening terugbetaald dus) en afgeschreven hebt tot een restwaarde van circa 7000,-. Althans als ik het goed begrijp. Nu wil je de auto blijven gebruiken, ook voor de komende periode van 5 jaar. En je wil daar dan verder op afschrijven. Dus je wil de afschrijvingsperiode herzien (van 5 jaar tot 10 jaar). Dat moet kunnen, volgens mij. En zoals ik eerder zei: volgens mij zal het zelfs moeten, want je kan niet beweren dat je auto (op de balans) in 2013 nog steeds 7000,- waard is, net als in 2008. Overigens moet ik zeggen dat ik de bedragen die je noemt niet helemaal kan volgen. Het lijkt wel alsof je de auto eigenlijk tot een restwaarde van 0,- hebt afgeschreven in 2008. Maar dat terzijde.

Maar het verhaal is dus niet zo heel helder. Vandaar dat ik heel duidelijk aan TS vroeg of de auto nou wel op niet op zijn balans stond/staat vanaf 2004.

Denk je? Tja, dat zou kunnen... Maar TS heeft het er over dat hij na de bewuste 5 jaren de auto wil "houden en opnieuw leasen voor de restwaarde". Nogal warrig, in dat geval. Was het werkelijk financial lease in 2004? Zijn verhaal lijkt meer op operational lease (vind ik).

Ik zou toch zeggen dat je (behalve als je een behoorlijk groot bedrijf hebt) één intermediair (adviseur/boekhouder/accountant) zou moeten hebben en niet twee verschillende. Misschien heb je een enorme band met je huidige boekhouder, maar als je personeel hebt (of krijgt) en hij/zij kan de salarisadministratie niet verzorgen dan is de situatie niet helemaal goed in mijn ogen. Er zijn zo veel aanbieders die dat allemaal voor een schappelijk bedrag kunnen doen. Dat lijkt mij veel handiger (en waarschijnlijk goedkoper ook). Mijn persoonlijke mening, hoor...

Met alle respect: Het lijkt mij dat je een beetje de verplichtingen van een ondernemer moet gaan bestuderen. Dit is namelijk nogal basaal en er zijn heel wat meer dingen die op je af komen. http://www.belastingdienst.nl/zakelijk/onderneming_starten_stoppen.html

Toch is dit (mij, maar ik denk ook de persoon bij de BD die je gesproken hebt) niet helemaal duidelijk: A.) Is de auto in 2004 jouw eigendom geworden? M.a.w. is deze (voor 22.000,- of misschien een iets lager bedrag, omdat je BTW terug kon vragen) op de balans van jouw onderneming gezet? En heb je in de periode 2004-2008/9 de auto afgeschreven tot een bedrag van 7.000,- (en deze afschrijvingen dus ten laste van jouw bedrijfsresultaat gebracht hebt)? B.) Of is het gewoon zo dat de auto al sinds 2004 eigendom is van de bank/leasemaatschappij (en deze dus niet op de balans van jouw bedrijf terug te vinden is) en dat jij de auto 5 jaar lang geleasd hebt en nu kan houden (als je 7.000,- betaalt, wel/niet gefinancierd)? Dit zijn toch de twee meest voorkomende opties volgens mij, maar ik kan niet herleiden hoe het in jouw geval is.

Deze conclusie kan ik niet helemaal volgen. Ik begrijp uit je verhaal dat je: - Eerst 5 jaar een auto wil gaan leasen, en dan - Dezelfde auto wil gaan kopen voor 7000,- En nu is je conclusie dat je over de 7000,- niets meer mag afschrijven…? Wat dan? Blijft de auto een waarde houden van 7000,- denk je, ook gebruik je deze bijvoorbeeld nog 5 jaar lang? Dan zou je balans ondeugdelijk zijn: Je laat immers op je balans blijken dat je een auto hebt die 7000,- waard is, hoewel deze ‘in het echie’ praktisch niets meer waard is omdat ie (later) 10 jaar oud is (en afgereden!) en je deze aan de straatstenen niet kwijt kan. Je moet natuurlijk wel op de 7000,- afschrijven, zodat je balanswaardering niet een verkeerd beeld van de realiteit geeft. Of begrijp ik je misschien verkeerd...

Hier hebben we het net (vrij) uitgebreid over gehad: https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=49;action=display;threadid=38700;start=0#msg360675

T-mobile is (uiteraard, net als elk bedrijf) wettelijk verplicht om aan jou (ondernemer) een factuur uit te reiken. Maar het is soms wel lastig met grote bedrijven (bijna monopolisten) tegenwoordig. En dat kost dan weer de kleine (hardwerkende, althans vaak) ondernemer een hoop extra gexxx (laten we het - om niet, net als de tweede kamer, het niveau te doen zakken – gewoon gedoe noemen!).

Nee dus.