4711

Er zijn een heleboel methodes om aan een prijs te komen, allemaal even juist. Meestal kan je dit inderdaad in twee hoofdtypes onderscheiden, vaak genoemd: - “Cost plus” waarbij je begint met de kosten en door winstopslagen tot de prijs komt. - “Retail minus” waarbij je eerst kijkt naar wat de consument wil betalen en dan na aftrek van alle marges van betrokkenen tot de prijs komt. Het is niet zo simpel om de beste methode te kiezen. In de productiesfeer wordt vaak een “cost plus” aanpak gekozen. In handelsituaties vaak een “retail minus”. Maar wat het beste is, moet je zelf proberen in te schatten. Misschien zou je kunnen googelen op ‘cost plus’ en ‘retail minus’ als je meer over verschillende overwegingen wil weten?

Ja natuurlijk. Het zijn gewoon bedrijfskosten.

Een loonadministratie (dat is dus wat je moet hebben, als je iemand in dienst neemt) is een heel specifiek iets. Het zal moeilijk zijn om als leek/ondernemer dit goed te doen. Je moet o.a. maandelijks een digitale loonaangifte doen, een loonstrook aan je werknemer uitreiken, het juiste nettobedrag na inhoudingen van loonheffingen uitbetalen etc. Het handboek van de belastingdienst bevat enkele honderden pagina’s met regels en instructies: http://download.belastingdienst.nl/belastingdienst/docs/handboek_loonheffingen_2011_lh0221t11fd.pdf Dus (zoals eerder gezegd): zoek hulp.

Aan de universiteit loop je geen stage. Dat is nou juist het verschil tussen HBO en universiteit: - In het HBO vormt de stage een belangrijk onderdeel van je studie. - Aan de universiteit is het wetenschappelijk onderzoek (statistisch onderbouwd) een belangrijk onderdeel. Een student aan de universiteit is gewoon bij je in dienst. Voor een student aan het HBO zou je misschien (via de school) een stageplaats kunnen regelen.

- Heb jij zelf de erfpacht afgekocht of was het zo toen je BV de panden kocht? - En als je dat zelf gedaan hebt: wat heb je toen met de afkoopsom gedaan? (Als kosten geboekt? Als apart activum geboekt? Bij de aanschaffingskosten opgeteld?) Overigens snap ik het niet helemaal, moet ik zeggen: als je een BV met panden hebt, dan doe je dit soort dingen toch niet zelf? Je hebt toch een accountant of dergelijke… (Is hij/zij dan niet het aangewezen aanspreekpunt voor dit lastige onderwerp, bedoel ik?)

Als deze werkzaamheden voor jou niet in de hobbysfeer liggen (maar een soort onderneming is dus) dan ben je daar BTW over verschuldigd. Voordat je hier dan mee begint, dan moet je jezelf melden bij de BD zodat je een BTW nummer krijgt. En waarschijnlijk moet je jezelf inschrijven bij de KvK. Als de afnemer een bedrijf is dan moet je zelfs een factuur uitreiken. Misschien handig om te lezen (eigenlijk is dit een basisvereiste!): http://www.belastingdienst.nl/zakelijk/onderneming_starten_stoppen.html

Heb je geen aandelen in de holding dan (kennelijk de eigenaar van de apps)? Alleen 50% in de werkmij?

Na vele jaren in een paar multinationals (“small fish in a big bowl” zeggen ze wel…), vond ik het wel leuk om wat breder bezig te zijn. Is het ook wel. Zelf de koers bepalen en zo. Weer doen? Denk het wel… (maar dat is een persoonlijke keuze – ieder zijn eigen ‘ding’)

Ik zou hier persoonlijk geen aandacht aan besteden. Zeker niet gezien jullie vanuit NL een internetdienst aanbieden. De valuta mag je uiteraard zelf kiezen. Als je 100 $ of 100 GBP of 100 € wil factureren, maakt voor de wet niets uit. Je blijft 19% BTW verschuldigd (als de afnemer in NL zit), je blijft verplicht om de BTW te verleggen (als de afnemer in de EU zit) of BTW is niet van toepassing (als het buiten de EU is). Alleen is het wel een stuk makkelijker om aan te geven als het in Euro gefactureerd is. Anders moet je het omrekenen, want jullie moeten wel Euro’s betalen in NL.

Formeel is het zelfs zo dat deze ‘bijkomende’ kosten tot de aanschafkosten gerekend MOETEN worden en dus deel uit maken van de investering (waar vervolgens op afgeschreven moet worden).

En wat dacht je van (almighty!) Philips. Zij gingen met het hoofdkantoor hier in A'dam zitten omdat ze (en dat voor Brabanders nota bene...) vonden dat het beter overkwam op de buitenwereld.

Op pagina 119 van het handboek (15.10) kan je precies lezen hoe het werkt met stagiairs: http://download.belastingdienst.nl/belastingdienst/docs/handboek_loonheffingen_2011_lh0221t11fd.pdf

Mijn bescheiden mening in deze: Volgens mij nemen jullie helemaal geen ‘bestaande zaak’ over, zoals je dit verhaal begint. Jullie sluiten gewoon een (nieuwe) overeenkomst met een stichting om daar de catering te doen. Daar lijkt het tenminste op in mijn ogen. Dat de oude opdrachtnemer (het cateringbedrijf) kennelijk met een werknemer in de maag blijft zitten (en nu wil dat jullie deze overnemen), dat lijkt mij jullie probleem niet. Hopelijk gaat de stichting (de opdrachtgever dus) maar niet ‘moeilijk’ doen over dit personeelslid, want dan komt misschien jullie opdracht in gevaar. Als ik voor mijn bedrijf iemand in dienst heb voor een bepaalde opdracht en vervolgens (later) deze opdracht aan een concurrent verlies, dan kan ik toch ook niet eisen dat ‘de winnaar’ mijn personeelslid overneemt. Maar misschien zit jullie overeenkomst heel ingewikkeld in elkaar. Dan moet je hier misschien naar laten kijken.

Dit geldt ook voor bijvoorbeeld de Duitse tandarts die een ad voor een assistente bij jullie plaatst, want hij/zij zal (meestal) geen BTW nummer hebben.

Ik begrijp dit niet: Gisteren had je een advies gegeven aan TS over dit onderwerp. En nu stel je basale vragen over hetzelfde onderwerp aan andere HLers.

Ik wil iets hieraan toevoegen, niet omdat ik een inhoudelijk advies heb over deze ingenieuze non-constructie (mijn mening!), maar als reactie op het onderwerp zelf: TS is kennelijk student, die een leuk trucje (volgens sommigen een tikkeltje ‘strafbaar’, volgens anderen misschien ‘dubieus’ of iets in die strekking) heeft bedacht om een bijverdienste van 1345,- euro per jaar te verzilveren. Voor een student omgetwijfeld een alleraardigst bedrag, maar wat heeft dit nou in vredesnaam te maken met: “Higherlevel.nl – innovatie en ondernemerschap”? Want dat staat er bovenaan deze site vermeld! Dat is een van de redenen waarom ik persoonlijk (mijn motivatie!) dit überhaupt lees. Innovatie en ondernemerschap dus… Wie kan mij uitleggen waar de link van dit trucje naar ‘innovatie en ondernemerschap’ zich bevindt? Ik zie hem niet. Maar dat kan aan mij liggen natuurlijk. Niet dat ik de pret wil drukken of zo (en zeker geen kritiek!), maar het valt mij gewoon op dat ik persoonlijk niet zo (in professionele zin dan) opgewonden kan raken van dit soort vraagjes. En daar worden er heel wat van gesteld de laatste tijd, volgens mij! Wat vinden andere HLers hiervan…? (Of is dat geen gepaste vraag misschien.)

En als je nou eens een adviseur/advocaat in de arm zou nemen? Je hebt al heel wat suggesties gekregen op HL over jouw probleem. Je kan toch in alle redelijkheid niet verwachten dat een forum een alternatief voor een professioneel advies is, wanneer je dat nodig hebt.

Met alle respect lijkt mij dit een beetje voorbarig. Stel dat TS 20 uur per week zijn inkomen in dat gedeelte van de woning verdient en ook nog eens 20 uur in datzelfde gedeelte ligt na te genieten (en misschien TV kijken of zoiets) van het feit dat hij net zo goed geboerd heeft. Dan vind jij dat dus 'ondergeschikt'. Vraag ik me af...

En omdat je dit juist zo fantastisch hebt verwoord, dan ga ik dit toch op mijn wijze (voor mijzelf, maar misschien ook voor TS en anderen) op een aardser manier proberen te vertalen: Als de woning waar we het over hebben, daar waarin dus zowel gewoond als gewerkt wordt (en dan wel in verschillende, van elkaar afsplitsbare gedeeltes) GEEN verplicht ondernemingsvermogen is (met ander woorden: het is NIET uitsluitend een fabrieksgebouw, een kantoorpand, een showroom etc) en het is ook geen verplicht privé-vermogen (met andere woorden: het heeft WEL iets met het bedrijf te maken, want er wordt daar ook in gewerkt), dan is het keuzevermogen. En als het gesplitst kan worden (en dat kan het kennelijk dus!), dan zou het zakelijke gedeelte tot de ondernemingsvermogen gerekend kunnen worden (en dan dus ook op de balans gezet kunnen worden). Maar of dat dan ook MOET (het tot de ondernemingsvermogen rekenen dus), dat is mij niet duidelijk. Ik heb altijd gedacht van niet. Maar misschien zijn er nieuwe inzichten (uitspraken) die dit in een ander licht zetten. Zo niet, dan blijft het volgens mij in het geval van TS gewoon “box 3”. Of…?

Zou je misschien kunnen vertellen wat hier de tarieven zijn? Mijn broek zakt werkelijk af!! Ben jij nou een ondernemer? Kan je niet zelf zoeken naar iets wat voor je onderneming belangrijk is? Ga je dit soort belangrijke dingen nou aan anderen vragen op een forum? Wat is er mis met: http://www.rabobank.nl/bedrijven/producten/betalen_en_ontvangen/tarieven/ En nee: het geeft mij geen goed gevoel om dit te zeggen. Maar jij hebt een schop onder je kont nodig volgens mij, want anders haal je de kerst niet (als ondernemer dan)...

Volgens mijn informatie behoort werkruimte in de woning, als voldaan wordt aan het zelfstandigheids- en inkomenscriterium (en zo lijkt het toch hier, dacht ik - ondanks de misschien misleidende stelling "de werkruimte moet op de zaak" van TS), belast in box 3. Maar jij zou het op de balans zetten? En dan een eventuele overwaarde bij verkoop bij de winst tellen? Het is toch geen bedrijfspand waarin ook gewoond wordt, neem ik aan. Het betreft een ‘kantoor aan huis’ toch…

Dan komt dat gedeelte van je woning (als bezitting) in box 3, met bijbehorende (hypotheek-) schuld. Het is dus niet meer een “eigen woning” in box 1. En de kosten kan je van de winst aftrekken (met als maximum het bedrag dat in box 3 belast is).

Dus, per transactie volgens jou: Gemiddelde omzet 50,- (waarvan 25,- voor diensten en 25,- voor goederen) Gemiddelde kostprijs 12,50 (op goederen: 50% van 25,-) En nu de hamvraag: hoeveel transacties…?

Maar dit is een beetje (althans in mijn ogen) zoals het rechtssysteem werkt hier in NL. Er is altijd een “maar” of een “gelet op” en dat soort zaken. En dus zijn de spelregels (bijna nooit) zwart-wit en kraakhelder. Daar moeten we dus mee leven en zelf een goed oordeel proberen te krijgen over onze eigen situatie. Niks aan te doen. In Amerika en de UK is het bijvoorbeeld zo (heb ik me laten vertellen) dat als je een contract of overeenkomst (nog) niet hebt ondertekend, dan is er helemaal geen overeenkomst. Pas wanneer je tekent, dan hang je (bij wijze van spreken). Dat is dan heel helder. Maar in NL wordt er gekeken naar dingen als “hoe ver was je dan in het onderhandelingsproces” bij het bepalen of er wel/geen overeenkomst was. En dat is dan natuurlijk heel subjectief (vaak voer voor juristen – de ene partij zegt “wij waren nog amper begonnen”, de andere partij zegt “wij waren er bijna uit”).

Natuurlijk kan je niet ‘reserveren’ (lees: de winst verminderen en doorschuiven) in een bepaald jaar en in de toekomst kijken of dat wel/niet goed uitkomt en dan een beslissing nemen over of de reservering wel/niet blijft staan. Dan zou Nederland straks op Griekenland lijken – geen één bedrijf dat belasting betaalt (want wij ‘reserveren’ allemaal de winst om te kijken wat ons het beste straks uitkomt). Dus: je ziet het goed. Dat kan je zó niet doen. (p.s. Loonheffingen worden ingehouden op het geld van de werknemers, als voorheffing op hun inkomstenbelasting. Dat is niet van toepassing als de werknemer helemaal niets krijgt, zoals in jouw gedachtegang)