4711

Ik zou een nieuwe aangifte over 2014, met daarin wél de juiste gegevens, sturen.

Dan zien zij dat precies verkeerd, want het is het vervoersbewijs (dus het 'kaartje') dat in het geval van openbaar- en/of taxivervoer de factuur vervangt. Dus eigenlijk gooien zij het verkeerde papiertje weg, alhoewel het soms ook misschien wel handig is om ook een kwitantie te hebben - bijvoorbeeld om te kunnen laten zien dat je niet allerlei weggegooide vervoersbewijzen van anderen hebt verzameld, maar het bewuste kaartje toch echt zelf betaald hebt.

Je kan geen eigen uren activeren in een VOF. Als je later een BV opricht zou je wel de eigen gekweekte goodwill (waarschijnlijk) kunnen activeren, maar of dat handig is valt zo niet te zeggen natuurlijk. Daar is inzicht in de precieze situatie voor nodig.

Maar eerst heb je natuurlijk, zoals elke zelfstandige en serieuze ondernemer, gelezen op de website van de belastingdienst en ook contact met hen (waarschijnlijk via de belastingtelefoon, alhoewel het ook wel schriftelijk kan) opgenomen. En wat hebben zij toen over jouw specifieke situatie gezegd?

Sinds 2009 (!) geef je alleen de fiscale cijfers hier aan. Dus ik begrijp niet wat je bedoelt eerlijk gezegd, want een verschil tussen ‘verschillende soorten gegevens’ bestaat niet in de aangifte. Als je er voor gekozen hebt om commerciële jaarstukken te publiceren, dan zal je daarnaast ook fiscale jaarstukken voor de aangifte moeten hebben. En die verwerk je vervolgens in de aangifte.

Maar je mist de essentie van mijn verhaal: Stel dat je als 'eenmanszaak' op Curacao of op Cyprus een bedrijf zou willen vestigen. Dan moet je toch weten waar je woont om te kunnen inschatten wat de consequenties zullen zijn, lijkt mij. Het zal mede afhankelijk zijn van het belastingverdrag tussen Curacao/Cyprus en... Ja, welk land? Geen idee, want je woont nergens (vind je). Maar ongetwijfeld zullen zij bij KPMG of dergelijke jou een uitstekend advies kunnen geven over internationale ondernemingsvormen en belastingdruk. Kost alleen wel het nodige en ook dan zal je toch jouw situatie in kaart moeten brengen. Niet alleen zeggen: "ik woon nergens en wil ergens een bedrijf beginnen - welk land is het beste?". Googel trouwens op 'bedrijf beginnen Curacao' of zoiets en dan krijg je vast een heleboel adviesbureaus te zien. Schijnt een handel te zijn namelijk.

Toch is het meestal zo dat wanneer een persoon (een particulier) een zo uit de hand gelopen hobby heeft dat het op een bedrijf begint te lijken, diegene zich als ondernemer gaat registreren in het land waar hij/zij woont en dus ook waaruit hij/zij opereert. En vanuit dat vertrekpunt ga je verder bouwen aan je bedrijf. Als je verder "stap 1" overslaat (omdat je vindt dat je nergens woont) dan moet je mijns inziens al je persoonlijke wensen en zakelijke overwegingen in kaart brengen, voordat je hier iets zinnigs over kan zeggen.

Dan ben je dus eigenlijk gewoon een dienstverlener richting desbetreffende onderneming. En daar moet je dan (uiteraard) voor betaald worden. Maar waarom wil je dan ook zo graag investeren in de onderneming? Want je begint zelf over allerlei risico's die je hierbij meent te lopen (niet geheel ten onrechte overigens, gezien het land waarin dit zich allemaal afspeelt - naar mijn mening dan).

Je hoeft geen 'toestemming voor globalisatie' te vragen, want je moet globalisatie toepassen voor deze goederen. Je hoeft geen 'margeregeling aan te vragen', want iedereen mag de margeregeling toepassen wanneer men aan de voorwaarden voldoet. Je moet (dit is de derde keer dat ik het schrijf!) een verzoek indienen om de margeregeling ook toe te mogen passen op de ingevoerde goederen. En dan mag je de 6% niet terugvragen! En niet verrekenen in de BTW aangifte. Dat zijn (inkoop)kosten, net als datgene je aan de leverancier betaalt. Het vermindert dus de marge. Succes!

Daar valt zomaar niets zinnigs over te zeggen op basis van een paar zinnen, lijk mij.

En dat heb je dan niet helemaal goed begrepen. Je hoeft geen globalisatie 'aan te vragen'. Want voor deze goederen moet je globalisatie toepassen. Maar je moet wel een verzoek indienen om de margeregeling ook toe te mogen passen op de goederen die je zelf invoert van buiten de EU. Als je dat wil doen dan, wil zeggen. En wanneer je aan een ander EU land verkoopt, mag je niet de betaalde 6% bij invoer als voorbelasting in mindering brengen (in de BTW aangifte) wanneer je de margeregeling toepast. Je mag wel per levering afzien van de margeregeling (en dan mag het dus wel), maar dat zal niet opschieten lijkt mij. EDIT: ===== Misschien bedoel je trouwens dat je de 6% betaalde BTW bij invoer op de marge (waarover je BTW verschuldigd bent, dus) in mindering mag brengen? Dat klopt dan inderdaad: deze 6% behoren tot de inkoopkosten voor de margeregeling (maar mag dus niet teruggevraagd/verrekend worden als voorbelasting in de BTW aangifte).

Maar het is nogal een verschil om te investeren in een BV die actief is Rwanda of een rechtspersoon (of hoe het daar nou mag werken) in Rwanda. Je zegt dat het een BV is, maar is dat wel zo? Gaan jullie straks naar de notaris in Nederland? Verder is mijns inziens de centrale vraag of je bereid bent om X euro in de zaak te steken. Je kan natuurlijk ook (mocht je twijfelen aan iets) gewoon als dienstverlener je diensten aanbieden. Maar ja, als het een succes wordt dan is de onderneming (deels) niet van jou. Aan de andere kant: mocht het mis gaan, dan... Geen geld kwijt.

Niemand reageert kennelijk, dus dan maar even dit: Allereerst vraag ik mij eigenlijk af wat dit met ondernemen te maken heeft: je grootse overpeinzing is blijkbaar waar je moet gaan wonen. Jij vindt nu dat je nergens echt woont lijkt het, behalve “een beetje” in Oostenrijk (als “tweede woonplaats” wat dat nou mag betekenen…). En dan vraag ik mij toch af waar je nu verzekerd bent (voor ziekte bijvoorbeeld) en waar je belasting betaalt (als ingezetene). Nergens? Als je doel is om zo weinig mogelijk belasting te betalen, dan zijn (heb ik begrepen) allerlei paradijselijke eilanden erg in trek. Probleem is natuurlijk dat je heel wat geld mee moet nemen naar dit soort paradijzen, want alles moet je zelf betalen. Zat bureaus die hier in adviseren. Voor een 'zacht prijsje'. Volgens mij makkelijk te vinden via Google.

Nee, want je past globalisatie toe. Maar je mag er ook van afzien van globalisatie (en dan dus wél de winstmarge per goed vaststellen). Dan moet je de inspecteur daarvan (schriftelijk) op de hoogte stellen.

Een BV in Rwanda...? Die verder niets met Nederland te maken heeft, maar puur lokaal produceert en verkoopt... Klinkt apart, maar ja. Over je vragen: a. De vraag is of je hier überhaupt in moet investeren. Ik zou het niet weten. Maar als ik het zou doen, dan zou ik het zeker als BV doen (maar ik heb al een BV, dus dat maakt het makkelijker). b. Waar heb je een jurist voor nodig eigenlijk? c. Een heleboel, waarschijnlijk. Heb je verstand van ondernemen in Rwanda?

Er zijn een paar dingen die niet helemaal goed gaan hier: - Normaal gesproken verkoop jij dan zelf de aandelen aan iemand anders. Daar moet je dan (mits je aanmerkelijk belanghouder bent en dat neem ik aan) over afrekenen in box 2. - Jouw BV kan ook wel de activiteiten/bezittingen verkopen (de onderneming dus), bijvoorbeeld aan iemand met een eenmanszaak. Dan houdt je in beginsel de aandelen. Misschien kan je die dan later voor je pensioen of zoiets gebruiken - of liquideren, dat kan ook. - Deelnemingsvrijstelling is voor een BV met dochterondernemingen. Dat speelt hier helemaal niet.

Oh, dat is natuurlijk wel denkbaar (maar moet wel blijken dan). Je hebt ook zoiets als jaarglobalisatie met bijbehorende (mogelijke) teruggaaf. Maar dit wordt nogal specialistisch, niets voor doe-het-zelf (vind ik dan). Belangrijk is dat je de administratie zo inricht dat duidelijk is wat de (marge)inkopen en (marge)verkopen per tijdvak zijn. En als je dus wél de margeregeling ook bij invoer mag toepassen, dat je de (bij invoer) betaalde BTW niet terugvraagt.

De margeregeling is helemaal niet van toepassing op goederen die je invoert van buiten de EU (behalve wanneer je een verzoek hebt gedaan om deze wel te mogen toepassen), dus je vraag gewoon de door jou betaalde BTW bij invoer terug en draagt gewoon de BTW over de verkoop af in dit geval. Net als bij 'gewone' goederen.

Dat staat in 7.1 - 7.3 Kort gezegd: Het is geen 'economisch goed' (als ik het goed lees)

Nou, gezien de BD kennelijk allerlei ordners meegenomen heeft en nog steeds niet klaar is met het onderzoek, lijkt het mij eerder dat men niet helemaal eens is met de wijze van BTW verantwoorden (en terugvragen!) in de onderneming. Als het erg lang duurt, dan zou ik blijven bellen trouwens. Want dat kan (soms) helpen om de vaart erin te krijgen.

Dan heb je dus een exploitatievergunning nodig voor A'dam, als ik het goed begrijp. En die kan je zoals gezegd (volgens mijn kennis, die alles over A'dam weet trouwens) alleen voor verhuur van elektrische boten krijgen. 'Quote' van Waternet: " Boot huren Wilt u een boot huren in Amsterdam om een leuke tocht te maken? Zorg dan dat u een boot huurt van een verhuurbedrijf met een vaarvergunning. Op internet staan talloze advertenties voor bootverhuur. Een aantal van deze aanbieders vaart echter illegaal. Ga voor de lijst van verhuurbedrijven met een vergunning naar passagiersvaart " Hier staat het nodige omschreven trouwens.

Volgens mij mag je in A'dam sowieso alleen elektrische boten verhuren (heb ik uit betrouwbare bron, maar je moet het natuurlijk toch voor de zekerheid checken!). Anders krijg je geen vergunning, hoorde ik.

Ja, dát noem ik nou pas een degelijk onderbouwde stelling! Ik zou niet twijfelen om op basis van deze wijze en deskundige adviezen de rechter in te schakelen, fluitje van een cent lijkt mij…

En wat moet dat je gaan kosten?

Het is geen samenwerkingsverband (want dat is voor ondernemers), maar een CV (winst uit medegerechtigheid). En MKB vrijstelling is inderdaad niet van toepassing. (en eigenlijk hoor je wel de jaarstukken van de CV te integreren in de aangifte, dus daaruit blijken dan de saldi indien relevant)