Dennis_van_Dijk

Ik denk dat het zeker niet de bedoeling van de overheid is om zoveel als mogelijk ZZP'ers te creëren. Met name het gevaar dat jij schetst speelt daarbij een rol. Ondernemerschap is prima, maar dan wel vanuit overtuiging en keuze en niet omdat je daartoe gedwongen wordt. Overigens is het probleem voor veel ZZP'ers dat de markt gewoon geen adequate vergoeding wil geven voor de geleverde prestaties. Veel bouwlieden moeten werken voor een uurtarief van € 25,00 of minder. Ik hoorde laatste het verhaal van twee timmerlieden die zichzelf aanbieden voor € 25,00 per uur - voor twee mensen dus! Het is voor zulke tarieven niet mogelijk om de woonlasten te voldoen, te eten en ook nog een het pensioen en de AOV te betalen. Dan worden er prioriteiten gelegd die meer te maken hebben met overleven dan met zulke zaken goed regelen. En daar is dus niet alleen de ZZP'er maar ook de opdrachtgever debet aan. Ehm, in mijn boek zijn ZZP'ers ook ondernemers... Er zijn natuurlijk spelers in de markt waarbij je die flexibiliteit gewoon kunt inkopen. Maar anders bekeken, als het niet nodig is om personeelskosten te maken zou ik het vooral niet doen. Maar jij werkt dan ook voor jezelf. Jij hebt een drive die verder gaat dan een dienstverband. Alles wat jij in je onderneming steekt leidt tot de ontplooiing van jouw onderneming. Alles wat de ondernemer in zijn dienstverband steekt leidt tot de groei van de onderneming van zijn werkgever. Dat is niet erg en inherent aan de positie die een werknemer inneemt in de relatie werkgever-werknemer, maar dan is het ook logisch dat een arbeidsovereenkomst in principe begrensd is. Slavernij bestaat al een eeuw of twee niet meer, en 40-urige 5-daagse werkweek heeft in ieder geval geleid tot een hoge arbeidsproductiviteit in dit land. Op welke basis zou je die werk-mentaliteit mogen verwachten? Met andere woorden, wat zit er voor de werknemer in om 80 uur in een week te gaan werken? En ik zou het geen luxe noemen om recht te hebben op overuren en vakantiedagen, die zijn noodzakelijk om de hoge arbeidsproductiviteit te realiseren. Als je mensen 50 uur in een week standaard laat werken vermoed ik dat ze in die vijftig uur net zo veel doen als nu in 36 uur. Het gaat namelijk niet om het aantal uren dat je werkt, het gaat om de productie die je in die uren realiseert. Oplossing: niet dezelfde mensen meer uren laten werken maar meer mensen die uren laten vullen. Dan zou de werkgelegenheid echt helpen en dat is ook het grote probleem van standaard overuren draaien. En de werknemer is in dit land zo goed beschermd omdat werkgevers in de voorgaande decennia een potje hebben gemaakt van hun verantwoordelijkheden. Zelfregulering helpt niet dus moet het maar helder afgebakend worden door de overheid. Overigens heeft deze situatie er toe geleid dat wij in een land leven waarin extreem weinig gestaakt wordt. Deze rust op de arbeidsmarkt levert ook veel op. Daar valt natuurlijk van alles voor te regelen. Ook werknemer die gepayrolld of uitgezonden worden kunnen deelnemen aan mooie pensioenfondsen en goede arbeidsvoorwaarden. Het probleem is alleen dat de werkgever/opdrachtgever niet wil betalen. De kosten van payrolling vallen reuze mee als je alles gaat rekenen, het enige is dat je op een rekening alle kosten ziet en daar van schrikt. Maar goed, bottom line is dus wat de opdrachtgever wil betalen of, anders gezegd, wat de marktwaarde van de werknemer is. Ik kan je garanderen dat je dan binnen de kortste keren een woud van ondernemingen krijgt met 10 werknemers. En dat veel van die ondernemingen dezelfde eigenaar hebben. Leer ondernemers creatief omgaan met regels ;D Werkgevers die weten dat werknemers een toegevoegde waarde zijn en zorgen voor een betere en krachtigere organisatie, bijvoorbeeld 8) Ik denk dat er nog heel veel werknemers erg betrokken zijn bij hun werkgever. Onlangs een mooi voorbeeld gezien bij Nedcar. Dat gaat verder dan het verliezen van een werkgever, dat is het verliezen van een belangrijke factor in je leven. Ik zie niet in waarom de excessen er toe zouden moeten leiden dat alle werknemers een andere moraal hebben. Sterker nog, ik denk dat 90% van de werkgevers erg blij zijn met hun werknemers - maar ja, dat is niet nieuwswaardig dus lezen we dat niet terug in de media. Ben ik helemaal met je eens. Het probleem van het beleid in Nederland is dat het gewoon meer van hetzelfde is. We doen van alles een beetje minder en we hebben nieuw beleid. Zo werkt het niet en dat is ook niet het antwoord. Als je dingen wilt veranderen, en dat moet, dan moet je het systeem herzien. Het Deense model, maar dan ook het hele Deense model!, zou een optie zijn. Het tegengestelde, het Amerikaanse systeem van at will employment, zou ook een optie kunnen zijn. Als er maar wat veranderd, en wat ze nu doen leidt tot helemaal niets anders dan verschraling en zeker niet tot meer werkgelegenheid. Binnen ons huidige systeem hebben we een uitgerijpt arbeidsrecht dat heel erg mooi is en dat past op onze samenleving. Door enkele elementen te veranderen zorg je er alleen maar voor dat het gegroeide rechtssysteem niet meer past en dat veel mensen het slachtoffer zullen worden. Dat is geen oplossing en leidt tot grote sociale onrechtvaardigheid. Dat zouden we met zijn allen niet moeten willen. Je weet hopelijk dat je deze mensen na drie maanden gewoon weer in dienst mag nemen met een tijdelijke arbeidsovereenkomst? Maar los daar van, ik zou niet weten waarom je een goed functionerende werknemer niet in vaste dienst zou willen nemen. Als je mensen al drie jaar werk hebt kunnen geven dan zal dat in de komende jaren toch ook wel kunnen. En als dat niet kan heb je een bedrijfseconomische omstandigheid waarmee je vul mensen kunt ontslaan. Vergis je niet, er is een groot verschil tussen deze mensen en uitzendorganisaties. Bij uitzendorganisaties ben jij als inlener verantwoordelijk voor de kwaliteit van het werk dat deze mensen leveren. Deze ZZP'ers werken voor eigen rekening en risico, bij slecht werk hoef je ze niet te betalen totdat er naar tevredenheid opgeleverd is. Maar jij bent toch ook bereid om deze mensen € 12,50 per uur te betalen, terwijl je weet dat ze daar niet mee uit kunnen komen als ze ook nog een pensioen en AOV moeten regelen? Dat een ZZP'er niets zou kosten bij ziekte is tegenwoordig relatief als het gaat om arbeidsgerelateerde arbeidsongeschiktheid. Maar als je als opdrachtgever een dusdanige vergoeding betaald dat de ZZP'er geen pensioen- en AOV-voorziening kan treffen, heb je dan zelf ook geen boter op het hoofd? Waarom zouden economen in vredesnaam bij de VVD zitten? Bovendien, economen zijn mensen die het ook niet weten... Een juist de VVD is een partij die een uitstekend econoom die SG bij het ministerie van EZ was (Sweder van Wijnbergen) aan de kant heeft gezet omdat hun minister te licht bleek te zijn in het bijzijn van deze man. Tja, een partij die drijft op ja-knikkers zal nooit het antwoord geven op onze grote problemen.

Is de eenmanszaak ruisend of geruisloos ingebracht?

Misschien is het handig om eerst antwoord te geven op deze vraag. Het is namelijk niet ondenkbaar dat er in de door jou geschetste situatie helemaal geen sprake is van bestuurdersaansprakelijkheid. Maar goed, ook bij het terugrekenen van een netto naar een bruto salaris zou het niet fout moeten kunnen gaan. Wat ook nog zou kunnen is dat je onder CAO-loon betaald hebt. Maar daar doet de fiscus meestal niet moeilijk over. Met andere woorden: wat is er nou precies gebeurd? Je vraag is te algemeen gesteld om hier een goed antwoord op te geven. Heb je helder voor ogen wat bestuurdersaansprakelijkheid is? Heel kort door de bocht: dit is de aansprakelijkheid van bestuurders van een rechtspersoon voor handelingen die zij hebben uitgevoerd als bestuurder van deze rechtspersoon. In jouw situatie: de koper is niet automatisch de bestuurder (dit zijn heel andere dingen, het is wel mogelijk dat de koper ook de bestuurder is). En de bestuurder is alleen aansprakelijk voor handelingen tijdens zijn bestuursperiode. Schulden die zijn aangegaan voor zijn toetreden tot het bestuur vallen dus niet onder zijn verantwoordelijkheid. De vraag of een bestuurder vanwege een faillissement dat is voortgevloeid uit de door jou genoemde schulden aansprakelijk gesteld kan worden is veel te algemeen en afhankelijk van de feiten en omstandigheden. In het algemeen geldt dat bestuurdersaansprakelijkheid goed ingedekt kan worden als je het spel op de juiste manier speelt.

Sterker nog, de Belastingdienst moet toestemming hebben gegeven om uit het publieke bestel te mogen treden. Maar in eerste instantie wordt gewoon verwerkt wat wordt aangegeven - in dit geval dus inclusief de premie. Tenzij je zelf aan de bel trekt zal de fiscus hier niets aan veranderen. Ik vraag mij alleen af op wat voor gegevens en wat voor advies in 2010 besloten is om de boel privé te verzekeren. Het lijkt mij dat de salarisadministrateur daar op zijn minst bij geraadpleegd zou moeten worden.

Ja, maar zeker niet groen achter de oren: Doe jezelf vooral niet tekort, als je met de kwast om kunt gaan dan kun je ook de markt bedienen ;) Heel veel succes!

Zie het Handboek Loonheffingen 2013 paragraaf 12.2.4 (blz. 155): en paragraaf 12.4 (blz. 158): Tja, zoals ik al eerder aangaf, dit moet verlopen via de loonadministratie van de betreffende jaren.

Dit lijkt mij nou bij uitstek iets wat bij de verantwoordelijkheid van het boekhoudkantoor hoort. Waarom zou jij tijd en energie moeten stoppen in iets wat onder de verantwoordelijkheid van een ander heeft plaatsgevonden. Het feit dat de loonadministratie nu niet meer door hen gevoerd wordt zegt natuurlijk niets over hun verantwoordelijkheid m.b.t. geleverde prestaties in voorgaande jaren.

Netto salarissen kunnen niet verkeerd zijn, er geldt niet zoiets als een minimum netto loon. Het netto salaris vloeit namelijk voort uit het bruto loon en kan dus schommelen. Begrijp ik goed dat je salarissen hebt gebruteerd? Dus dat je een netto loon hebt afgesproken en dat dit is teruggerekend tot een bruto loon? Ik ken niemand met enige kennis van zaken die daar een fan van is. Wat je dan namelijk krijgt zijn schommelende loonkosten en als werkgever wil je gewoon weten hoeveel je aan een werknemer kwijt bent. Bij een vast bruto uurloon weet je vrij exact wat de loonkosten zullen zijn, wat daar netto uitkomt is helemaal niet zo relevant, behalve voor de werknemer. Maar goed, ook bij het terugrekenen van een netto naar een bruto salaris zou het niet fout moeten kunnen gaan. Wat ook nog zou kunnen is dat je onder CAO-loon betaald hebt. Maar daar doet de fiscus meestal niet moeilijk over. Met andere woorden: wat is er nou precies gebeurt? Je vraag is te algemeen gesteld om hier een goed antwoord op te geven. Even voor jouw beeld: pensioenmaatschappijen zijn heel lastig in faillissementszaken. Meestal zit er achter degene die de premie int een woud van stichtingen die zorg dragen voor de Bedrijfschap Eigen Regelingen. Deze krijgen ieder individueel geld dat geïnd wordt door een partij. Er is dus al heel snel sprake van meerdere schuldeisers, een van de eisen voor een faillissementsverzoek. Daar komt nog eens bovenop dat een groot deel van de vordering gedekt wordt door het UWV, bij een faillissement zien ze dus een heel groot deel van de claim terug zonder dat de curator zich daar mee bemoeit. Lastig dus, wellicht tijd voor een advocaat :(

Kun je dit ook voor een CV laten doen of doelde je hier op? Bij een CV kun je in de overeenkomst vastleggen wanneer er recht ontstaat op winstdeling. Dit is geen standaard overeenkomst, vandaar mijn advies om een jurist in te schakelen. De kosten van goed advies heb je snel genoeg terugverdiend. Je kunt eens gaan praten met Saska van de Griek of Steven Kroesbergen.

Dus mijn boekhouder weet hier wel raad mee? Dat mag ik hopen! De maandelijkse betaling bestaat uit tenminste twee componenten. De eerste component is de aflossing, die is natuurlijk niet aftrekbaar. De rest bestaat uit rente en kosten, deze zijn aftrekbaar.

Nou, als het bureau iets voorstelt betaal je én rente én incassokosten. Beide zijn fiscaal aftrekbaar.

Ja hoor, waarom zou dat niet mogen?

Een onderneming start je natuurlijk altijd ;) Ik adviseer je zeker niet om een traditionele webshop op te starten. Dat moet je alleen doen wat jij wilt. Ik vraag mij alleen af wat het effect is van viral filmpjes en wat de conversie van dergelijke campagnes is. Dat het werkt voor naamsbekendheid is zonder meer waar, maar of het daadwerkelijk leidt tot een verkoop en dat op zo'n manier die je niet lukt met een goedkopere campagne, dat vraag ik mij zeker af. Maar jij hebt het onderzoek en de cijfers - hoop ik :) De vraag is of het creëren van een communitiy ook leidt tot een ROI die jou tevreden stelt. En mijn antwoord was: de rechten in depot geven bij de notaris. Die geeft ze of terug als er niet goed gepresteerd is of draagt ze over als er wel conform afspraak gewerkt is. Nee, misschien niet heel simpel maar wel heel voordelig en een afgescheiden zakelijk vermogen. Altijd handig als het toch niet zo goed gaat met de zaak. Er zijn wel verplichtingen in de UK (onder andere deponeren van cijfers) maar daar is goede dienstverlening voor in te kopen. Voor jullie kan dit gewoon tienduizenden euro's per jaar schelen. De commandiet levert kapitaal, in dit geval in natura. De commandiet heeft vervolgens recht op een wisntdeel. In de vennootschapsovereenkomst kun je de voorwaarden vastleggen over toetreden en uittreden van de vennoten en de commandiet. Mijn advies, als je hiervoor kiest, laat je begeleiden door een bedrijfsjurist. Nadeel van de CV blijft de hoofdelijke aansprakelijkheid met het gehele vermogen.

Ik zie nog steeds niet hoe 10% van de winstrechten 100% betrokkenheid van het videoproductiebedrijf kan garanderen. Ik zie het echt meer als een kapstop om uit de ruif mee te kunnen eten. Is niets mis mee, maar je moet het je wel realiseren. Dus jij stelt dat je een investering van 10k per maand kwijt zou zijn om jouw producten te slijten. Dat is 120k per jaar. Voor een startup zonder vermogen is dat onhaalbaar. Nu denk jij dit te kopen door een deel van de winstaandelen af te staan. Op zich een slimme zet, maar volgens mij zou het nog slimmer zijn om je marketingplan tegen het licht te houden. Voor de goede orde, stel dat je marketingbudget zo'n 10% van je sales is. Dat betekent dat je met dit plan een omzet van 1,2mjn zou moeten realiseren om het rendabel te maken. Is dat een realistisch doel, ook als je die 120k niet hoeft uit te geven? Anders gezegd, wat leveren die vier filmpjes per maand en het meedenken over marketingcampagnes jullie op - en dan even los van het feit dat je geen harde munten uit gaat geven maar dure winstdelen. Dat is de vraag die je je moet stellen, wat levert die investering mij op? En dan moet gaan nadenken over de vraag wat het je werkelijk gaat kosten als je met deze deal mee gaat. Je geeft 10% van je winstdeel weg. Wat voor waarde heeft die 10% en wat gaat je dat op de lange termijn kosten? Als het concept van een startup afhangt van een marketingbudget van tenminste 120k, een budget dat niet voor handen is, dan kun je je afvragen of het zo'n sterkt concept is. Wat is je omzetprognose, met en zonder reclamefilmpje. En waar zijn die prognose op gebaseerd (martkonderzoek?)? Maar met 100k omzet had je nog steeds niet die 120k aan filmpjes kunnen financieren... Die rechten kunnen vermoedelijke probleemloos bij de notaris in bewaring gegeven worden tot dat de prestatie geleverd is. Goed, dat ik geen voorstander ben van deze constructie mag helder zijn. Als je toch mensen laat participeren zijn er ook binnen de IB-sfeer mogelijkheden. Je zou kunnen opteren voor een CV met het videoproductiebedrijf als commandiet. Een andere mogelijkheid is om te gaan voor de wat exotischere vorm van de LLP. Ik denk dat als ik nu een samenwerkingsverband zou starten dit niet een vorm van maatschap zou zijn maar een LLP: de voordelen van de BV gecombineerd met de fiscale voordelen van het IB-ondernemerschap.

Waarom begin je, met zo'n bescheiden voorraad, niet met één webwinkel? En dan natuurlijk het liefst een die bij jouw stijl en visie past.

Ik snap het niet. Wat schieten jullie er mee op om dit andere bedrijf 10% van de winstaandelen te geven? Hoe garandeert dit het videobedrijf 100% betrokkenheid bij jullie bedrijf? En waarom zou je een dienstverlener in vredesnaam 10% van de winstaandelen geven. In mijn ogen is het gewoon een no go. Ruw gezegd: dat je veel meer belasting gaat betalen dan dat nodig is. En dat je een formele scheiding aanbrengt tussen het zakelijk vermogen (dat is niet van jou maar van de BV) en het privé vermogen. Al het geld dat je uit de BV trekt zul je dus fiscaal moeten verantwoorden en er veelal loonheffing over moeten afdragen. Daar heb je bij een VoF niets mee te maken. Daar valt dispensatie voor aan te vragen bij de Belastingdienst. Je gaat hun diensten toch niet kopen voor 10% van de aandelen? Dat kunnen wel eens hele dure filmpjes worden... In principe is er wel van alles te regelen, maar schakel hiervoor in vredesnaam een goede jurist in. Ik zou er niet aan beginnen, maar als dit hem toch wordt dan is goedkoop duurkoop. Laat je goed adviseren! Ehm, ik zou het niet weten. Maar ik denk eigenlijk dat ze lachende derde worden met deze constructie. Waarom moeten jullie een stukje van jullie bedrijf geven maar krijg je daar niet een stuk van hun bedrijf voor terug? Nogmaals, ik zou hier nooit aan beginnen. Ik bespeur geen spoor van gelijkwaardigheid in deze constructie en dat is nooit gezond.

Wacht even... jij zit met een hele stapel schoenen in je maag die je niet in het stenenwinkelcircuit kunt slijten. Dan kom je op het goede idee om het te proberen via webshops. Dat kan ik helemaal volgen en vind ik ook een slimme strategie. Maar de vervolgstap begrijp ik niet: je gaat levering en nazorg zelf doen? Je hebt partners die het hele traject kunnen verzorgen: verkoop, verzenden, eventuele retouren verwerken en een klantenservice. En jij gaat tegen hen zeggen dat je alleen maar gebruik wilt maken van de etalage en als de koop gesloten is het vervolgtraject zelf wel zult gaan doen. Dat lijkt mij niet werken, los van het feit dat meeliften op een georganiseerde structuur altijd goedkoper is dan zelf het wiel uitvinden. Ik zou daar niet aan beginnen... Ik denk dat je succesvoller zou zijn als je zou werken in consignatie. De webshops verkopen voor jou je schoenen, en als ze een schoen verkocht hebben kopen ze die van jou. De winkels lopen geen risico maar verzorgen wel het hele traject - dat scheelt jou een hele hoop rompslomp. De hele verkoop wordt afgehandeld via de webwinkel, in welke constructie dan ook. Dan is er dus geen sprake van een agentuurschap. De webwinkel verkoopt gewoon. En dat is het volgens mij ook. Maar ik zou als ik jou was gewoon inzetten op verkoop in consignatie.

Winst is iets anders dan bruto marge ;) Maar je hebt wel degelijk een punt, de overhead van webwinkels is meestal veel lager dan de overhead van stenen winkels. Hierdoor kunnen ze veelal concurrerender opereren, denk alleen maar aan het voordeel van 24 uur per dag open zijn en veel handiger personeel inzetten - ook als er geen klanten zijn zal het dure winkelpersoneel gewoon betaald moeten worden en op een gegeven moment is alles echt wel schoon en opgeruimd.

Ah, en ik maar denken dat jij je op een bepaald moment in de tijd aangemeld hebt... Het zou niet kosher zijn als het uit zou maken of je al dan niet die minimale bijdrage van € 950,00 schokt. Natuurlijk is iedereen vrij om te plaatsen op of te verwijderen van zijn website. Als je een ander onnodig schaadt dan wordt het natuurijk een ander geval. Dat zou nog eens de moeite van het bekijken waard zijn maar is voer voor advocaten.

Een bruto marge van 40% en meer is in de (stenen) detailhandel gebruikelijk en noodzakelijk. De overhead (huur, gwl, personeelskosten) en de voorraad moet ergens van gefinancierd worden ;)

Bij goed ondernemen hoort natuurlijk ook een goed inkoopbeleid. Frans heeft al antwoord gegeven op de vraag hoe dit op te lossen. Voor de volgende keer weet je dat je moet kijken waar je het product het goedkoopst kunt halen. Je bent een overeenkomst aangegaan voor het gemak - meenemen en volgende week afschrijven - maar hebt verzuimd de inkoopkorting te bedingen. Dat gebeurt je niet nog een keer en dat is winst. Stel je voor dat dit gebeurt zou zijn met een partij stalen H-balken... Voor jouw beeld, de bruto verkoopprijzen kunnen veel hoger liggen dan de reguliere consumentenprijzen. Daarom is het belangrijk om een goede korting te bedingen (tot 60% voor kleinere klanten komt heus voor) en over grotere partijen apart te bespreken. En als je de tijd hebt, kijk dan eerst voordat je koopt.

Nee, de zaak uit 2005 toont aan dat er wel degelijk leveranciers zijn die zich druk maken over de consumentenprijs van hun product ;)

Crediteuren vormen een balanspost en horen zeker niet thuis op de V&W. Wat je ingekocht hebt drukt al dan niet op je V&W, maar dat heb je als het goed is d.m.v. het inkoopboek geboekt. Dat heeft niets te maken met je crediteuren. Het beruchte issue van kosten maken zonder geld uit te geven ;)

Alle kosten die jij moet maken om het product op voorraad te krijgen vormen samen de kostprijs van het product, je moet dus € 1.650,00 als waarde aanhouden.

Ja, daar hoort het thuis. De ZEZ-regeling vloeit voort uit de WAZO (Wet Arbeid en Zorg) en uitkeringen in het kader van de WAZO zijn fiscaal inkomsten uit tegenwoordige arbeid.