RT....

Zonder je expertise in twijfel te willen trekken, zou ik hier toch een kanttekening bij willen plaatsen. [*] "Onverwijld" wil meende ik niet zeggen 'perse die dag of hoogstens de dag erna'. De werkgever heeft enig respijt alvorens hij overgaat tot daadwerkelijk ontslag. Het inwinnen van juridisch advies kan een reden zijn om niet direct ontslag aan te zeggen. Lijkt me dat dit niet binnen een dag moet (voortvarendheid is vereist, maar een juridisch adviseur reageert niet altijd binnen een dag...) [*]De lijst van 7:678 lid 2 BW is m.i. geen limitatieve opsomming (gelet op 'dringende redenen zullen onder andere aanwezig geacht kunnen worden') . Dat 'een fout van werknemer' er niet tussen staat wil niet zeggen dat ontslag op staande voet om die reden niet kan. E.e.a. laat uiteraard onverlet dat ontslag op staande voet, zoals al is uitgelegd, hoe dan ook geen stand zal houden ;)

Hoe zijn jullie uit elkaar gegaan? Mocht het namelijk zo zijn dat er een beëindiging heeft plaatsgevonden met wederzijds goedvinden (middels een vaststellingsovereenkomst), dan dient het concurrentiebeding ook in die vaststellingsovereenkomst te zijn opgenomen...

Wat Highio ook zegt: jij hebt als nieuwe werkgever niets met het beding te maken. Klaas kan hoogstens te maken krijgen met een vordering van zijn huidige werkgever wegens wanprestatie en gehouden zijn een schadevergoeding te betalen. Daar sta jij als werkgever natuurlijk buiten. Mocht dat risico Klaas ervan weerhouden om bij jou te komen werken, dan kun je er uiteraard proberen het beding voor Klaas af te kopen bij zijn huidige werkgever. Naar een rechter zou ik zelf sowieso niet stappen, het is immers de huidige werkgever die naar de rechter zal moeten als hij Klaas aan het concurrentiebeding wil houden, dus laat hen die griffierechten etc. maar betalen. Dan zal de huidige werkgever moeten aantonen dat het beding redelijk is (gezien de ruime opzet kun je daar al over twijfelen), dat hij schade lijdt/zal lijden en dat dit zwaarder moet wegen dan de belangen van Klaas. Meestal telt de huidige werkgever dan z'n knopen en laat het voor wat het is, maar dat is natuurlijk sterk afhankelijk van de waarde van Klaas kennis etc (bv: Heineken zal een brouwer die kennis heeft van het unieke recept niet zomaar naar de concurrent laten gaan, een schoenverkoper daarentegen zal geen of weinig schade berokkenen als hij bij de concurrent gaat werken)

Ik betwijfel of het 'hoe dan ook' 6 maanden het bewijsvermoeden geldt, aangezien de wet zegt: tenzij de aard van het product zich daartegen verzet. Bij tweedehands producten zou je dat best kunnen beargumenteren. Google eens op Rome I... ;)

Dat je op je website(?) en bij iedere individuele verkoop duidelijk maakt dat je geen enkele garantie verleent en de koper geen enkele verwachtingen mag hebben omtrent de kwaliteit van de producten. Ik zeg niet dat je het daarmee redt, maar dan heb je als verkoper in ieder geval al de consument op voorhand al gewaarschuwd. De consument zal dan meer moeite moeten doen om aan te tonen dat het product niet aan de verwachtingen voldoet. Dat het minimum 3 maanden is, is mij niet bekend. Vaak wordt dit wel aangeboden. Dat wil niet zeggen dat de verkoper na die drie maanden z'n handen eraf kan trekken. Het consumentenrecht blijft gelden.

Die houden zich niet aan de wet. Dat ze 3 maanden garantie geven wil niet zeggen dat ze zich niet aan de wet houden. Ik zou het in ieder geval lezen als minimumgarantie, waarna het normale consumentenrecht geld. Afdeling 2 van boek 7 BW zal dan van toepassing zijn. Discussiepunt wordt dan wel, zeker bij tweedehands producten, wat je als consument redelijkerwijs had mogen verwachten. Van een tweedehands auto van 15 jaar oud met 250000 op de teller mag je minder verwachten dan een nieuwe. Om je in ieder geval die eerste 3 maanden die discussie te besparen wordt er nog wel eens dergelijke garantietermijnen verstrekt. Ik vermoed dat hij zich al redelijk zal kunnen indekken met een goede disclaimer....

Heb je überhaupt wel tijd om een tweede 'baan' erop na te houden? Het opzetten van je eigen onderneming vergt doorgaans wat meer tijd dan een normale werkweek. Dit afgezien van de eerdere opmerkingen betreffende concurrentie/geheimhoudingsbedingen en het moreel discutabele aspect....

Waarom vind je dat? Tuurlijk krijg je situaties waarin werknemers al na 2 jaar buiten de deur worden gezet ipv 3 jaar, en werkt het in die gevallen nadelig. Van de andere kant kun je je natuurlijk afvragen of je dan zo blij moet zijn met 3 jaar, je gaat toch je bestedingspatroon (bewust dan wel onbewust) afstemmen op je inkomsten en hoe sneller daarover duidelijkheid bestaat, des te beter lijkt me. Jack, ik begrijp dat bij overeenkomsten van minder dan 6 maanden geen proeftijd kan worden opgenomen, geldt dit ook t.a.v. de werknemer? Wellicht in deze economische barre tijden minder van belang, maar in betere tijden willen werknemers liever niet zonder proeftijd gebonden zijn aan een dienstverband van 6 maanden?

Een dergelijke termijn is mij niet bekend. Aanvullend op wat Joost je al uitlegde moet je er rekening mee houden dat je bij een geruisloze inbreng een van de voorwaarden is dat je (kort door de bocht) je aandelen gedurende 3 jaar niet kunt vervreemden. Wat betreft aansprakelijkheid zijn de normen sinds de 'flex'BV wel wat aangescherpt. Dat is inherent aan het feit dat er maar een euro gestort hoeft te worden. Heb je je zaken niet op orde, dan moet je er toch echt serieus rekening mee houden dat je als bestuurder aansprakelijk gesteld zult worden (door schuldeisers of, als t wat minder afloopt, de curator). Heb je je zaken netjes op orde, dan hoef je weinig te vrezen. Je kunt je dan wel afvragen of je om de juiste redenen je EMZ wilt omzetten naar een BV...

Wellicht is je vraag reeds beantwoord, maar ten aanzien van de decharge kan verwijzing naar artikel 2:210 (lid 5) BW nog van toegevoegde waarde zijn. Overigens gebeurt het verlenen van decharge normaliter met een gewone meerderheid van stemmen. Let wel even op de statuten...