Bert.

Van mij mag je jezelf importeur noemen hoor, maar strikt gesproken voert een importeur goederen van buiten de EU in. Handel tussen NL en Duitsland is "intra-communautair".

Kleding halen uit Duitsland of Belgie is geen invoer maar een intra-communautaire verwerving, daarvoor hoef je niet langs de douane en je betaalt ook geen invoerrechten. Als je je Nederlandse BTW-nummer aan je Duitse/Belgische leverancier geeft kan deze jou leveren met 0% BTW, dus goed voor de cashflow want een Nederlandse groothandel zal gewoon Nederlandse BTW in rekening brengen. Als je met 6% belasting BTW bedoelt dan zit je niet goed, BTW op kleding is het normale tarief (21%).

Je koopt in en je verkoopt, dan ben je gewoon handelaar..... Waarom zou je voor zoiets in Duitsland een bedrijf beginnen?

Om te beginnen, Belgie is in de EU dus je hebt helemaal niets te maken met douanedocumenten. TNT Express heeft er niets mee te maken of jij BTW berekent aan je klant of niet. Waarom zou TNT uberhaupt iets in rekening brengen aan de klant? Wie betaalt het vervoer? Als je zelf het vervoer regelt en betaalt kun je de track&trace informatie van de vervoerder gebruiken als bewijs dat je naar Belgie geleverd hebt. Die is bij praktisch alle koeriers adhv van het zendingnummer op internet op te zoeken.

Naar mijn mening ook niet en als je deze niet-betaalde BTW aftrekt als voorbelasting is het helemaal verkeerd want dan draag je te weinig af.

Esther, als je geen BTW betaald heb kun je dat ook niet in je aangifte zetten. Als je wel BTW betaald dien je van degene die het pakketje aangegeven heeft (DHL etc.) een gespecificeerde factuur te ontvangen. Betaalde BTW mag je verrekenen met ontvangen BTW, het is dus zeker geen kul omdat de uitkomst nihil is.

Hallo, Ik zie in dit verhaal geen onderscheid tussen een zakelijke en een prive transactie. Bij zakelijke transacties moet er altijd aangifte gedaan worden, bij niet-zakelijke transacties ook. Alleen de vorm kan verschillend zijn, van een elektronische aangifte in AGS/DSI tot een "aangifte door enig andere handeling". Verder is de vrijstellingsgrens van 22 Euro /150 Euro naar mijn mening ook van toepassing bij B2B. Op de website van de douane staat wel beschreven bij "wel/geen belasting" dat de betreffende pagina alleen is bedoeld voor particulieren maar dat is niet volgens de Europese verordening (Nr. 1186/2009). De verordening bepaalt immers alleen dat de zending rechtstreeks uit een derde land aan een geadresseerde in de Gemeenschap moet worden gezonden en dat de waarde niet meer dan 150 euro mag bedragen.

Wat bedoel je precies met verleggen? Artikel 23 WOB?

Er zijn ook een aantal kosten die niet in de douanewaarde hoeven te worden opgenomen. Bij commissie wordt bijvoorbeeld een verschil gemaakt tussen inkoop- en verkoopcommissie. Inkoopcommissie wordt niet meegerekend, verkoopcommissie wel. Kosten die jij maakt voor het zoeken van leveranciers en het plaatsen van orders hoef je niet mee te rekenen in de douanewaarde. (Als een bedrijf dit zelf zou doen hoeven ze ook geen rekening te houden moet het salaris dat ze aan hun eigen inkopers betalen :) ). Inkoopcommissie staat verder vrij uitgebreid beschreven in het handboek, de link staat in een van de eerdere reacties. Kosten voor technische keuringen is een twijfelgeval, dat zou je per geval moeten bekijken. Als het testen een voorwaarde is voor de verkoop of gezien kan worden als een onderdeel van het fabricageproces moet je ze meetellen. Voor alle kosten geldt wel dat je eerst moet kijken of ze al of niet in de factuurprijs zijn opgenomen. Bijtellen van vrachtkosten bij FCA vs DAT of CPT zal duidelijk zijn maar dit geldt ook voor alle overige kosten.

Zoals Tedje van Es al zei: Straks mot je nog belasting betalen voor de keren dat je met eige vrouw ligt te.......

Twabla, de basis voor berekening van de invoerrechten bij een koop-verkooptransactie is de werkelijk betaalde prijs (of de te betalen prijs) van het product. In het ene geval 1 Euro, in het andere 1,10 Euro. Dat die 10 cent aan een Belgisch bedrijf worden betaald doet daar niets aan af. Die prijs wordt verder naar boven of beneden gecorrigeerd met vracht/verzekeringskosten, royalties, commissies, verpakkingsmiddelen (voor zover ze al niet in de verkoopprijs zitten), aan de verkoper geleverde materialen etc.

Volgens mij is deze lijst niet limitatief. Bijlage J verwijst voor verzamelobjecten naar GN code 9705 0000, hieronder worden bij de douane zelfs oldtimers aangegeven (mits wel voldaan aan de eisen die daaraan gesteld om een auto als verzamelobject aan te merken).

Twabla, als ik een glas importeur van 1 euro per stuk zonder Suske en Wiske en daarnaast hetzelfde glas met afbeelding waarvoor ik aan de erven van Willy Vandersteen 0,10 Euro per glas betaal dan is de waarde van dat glas 1,10. Voor Hema en Nike geldt hetzelfde.

Rene, het gaat om royalties/licentierechten en niet over goederen waaraan je in de EU nog iets toevoegt of verder bewerkt. De royalties/licentierechten moeten ook werkelijk betaald zijn aan de licentiehouder. Dit zou het geval zijn als er bijvoorbeeld een octrooi op rust. In het handboek staat dit als volgt beschreven: "Een vergoeding voor het recht tot gebruik van een geheim recept of een geheime werkwijze, dan wel voor het recht tot gebruik van nijverheids- of wetenschappelijke uitrusting en vergoeding voor het verstrekken van "know-how" op het gebied van nijverheid, handel of wetenschap kunt u er ook toe rekenen, Veel producten komen tot stand na kostbare, soms zeer langdurige research. Het is duidelijk dat degenen die producten hebben ontwikkeld, de kosten van die ontwikkeling ook in de prijs van die producten willen opnemen. Daarom proberen zij de producten of werkwijzen die ze hebben ontwikkeld, te beschermen tegen namaak door derden. Dit kan worden gedaan door een octrooi op het product of de werkwijze te laten vestigen." In jouw voorbeeld lijkt dat bovenstaande niet het geval is. Met uitzondering van de eventueel ter beschikking gestelde mallen die niet worden opgenomen in de douanewaarde gaat hier dus niets verkeerd.

Niets bezopen aan. Invoerrechten bij een koop-verkooptransactie betaal je over "de werkelijk betaalde of te betalen prijs". De waarde van een glas met een afbeelding van Suske en Wiske is hoger dan een hetzelfde glas zonder.

Niemand waarschijnlijk want je zal hier waarschijnlijk niet eens een licentie voor krijgen. Verder kunnen de licentierechten alleen aan de douanewaarde toegevoegd worden als de shirts van Disney of een met Disney verbonden bedrijf gekocht worden en de betaling van de licentierechten een verkoopvoorwaarde vormt.

Dus zelfs als je kale kleding in Europa laat invoeren en het merkje (NIKE) ergens in Portugal toevoegt, moet je invoerrechten betalen over de extra kosten van de licentie om dat merk te mogen voeren. Dit stukje is alleen niet compleet. Er zijn nog enkele voorwaarden waaraan voldaan moet worden: Quote: In dit geval kunt u de royalty of het licentierecht pas toevoegen aan de werkelijk betaalde of te betalen prijs van de ingevoerde goederen als het de koper niet vrijstaat dergelijke goederen bij andere, niet met de verkoper verbonden, leveranciers aan te kopen. Uiteraard kunt u in deze gevallen de royalty of het licentierecht pas aan de werkelijk betaalde of te betalen prijs toevoegen als de betaling ervan voor die goederen ook een verkoopwaarde vormt (zie paragraaf 3.12 en Commentaar 11). Unquote Je kunt dus niet zomaar een willekeurig T-shirt kopen en in Portugal een Nike merkje laten toevoegen. Als je van Nike al toestemming krijgt..... waarschijnlijk niet. De reden lijkt me vrij simpel, als je het Nike shirt kant en klaar koopt en aan Nike licentierechten betaalt, betaal je daarover invoerrechten. Als je het Nike-shirt zonder merkje koopt en er in Portugal het merkje toevoegt heb zou je hierover geen invoerrechten betalen terwijl je wel hetzelfde shirt (met merkje) op de markt brengt, dan loopt de belastingdienst inkomsten mis dus dat is op deze manier dichtgetimmerd.

En nu de "waarde van goederen en diensten die de koper gratis of voor een verminderd bedrag heeft geleverd voor de voortbrenging en verkoop voor uitvoer van de ingevoerde goederen" nog :)

Dit zijn geen kosten voor engineering, dit valt onder hetzelfde artikel maar onder: b) de op passende wijze toegerekende waarde van de onderstaande goederen en diensten indien deze gratis of tegen verminderde prijs direct of indirect door de koper worden geleverd om te worden gebruikt bij de voortbrenging en de verkoop voor uitvoer van de ingevoerde goederen, voor zover deze waarde niet in de werkelijk betaalde of te betalen prijs is begrepen: i) ...... ii) werktuigen, matrijzen, gietvormen en dergelijke voorwerpen die bij de voortbrenging van de ingevoerde goederen worden gebruikt; Maakt verder geen verschil, ook de waarde van mallen e.d. horen dus terug te komen in de de douanewaarde. Blijkbaar reken je deze kosten niet "op passende wijze" mee in de douanewaarde omdat je niet weet hoe het moet? Daar heeft de belastingdienst helaas geen boodschap aan. Er zijn verschillende manieren om de douanewaarde aan te passen, wat wij vaak zien is na verloop van tijd een correctie van gedane aangiftes met een verzoek tot bijbetaling. Maar mogelijk kun je de kosten meteen bij de aangifte meetellen (omslaan per stuk) op basis van wat er afgesproken is het(langlopende) verkoopkontrakt. Je stuurt waarschijnlijk geen mal van 25.000 USD weg zonder dat je weet of je honderd stuks of duizenden stuks gaat afnemen.

Alleen als de designer buiten de EU gevestigd is. Dit valt m.i niet onder royalties maar onder kosten voor ontwikkeling e.d., artikel 32 CDW lid 1 b) onder iv: "engineering, ontwikkeling, werken van kunst en ontwerpen, tekeningen en schetsen, die elders dan in de Gemeenschap worden verricht of gemaakt en voor de voortbrenging van de ingevoerde goederen noodzakelijk zijn"

Als je facturen betaalt voor foto's terwijl ze in werkelijkheid bedoeld zijn om de kosten van de kleding te dekken is dat moedwillig ontduiken van invoerrechten. Een strafbaar feit dus, of het nu te ontdekken is of niet. Ik ben verder niet van te plan om te reageren op hoe je dat in je boekhouding moet wegboeken, ga er maar vanuit de de belastingdienst/douane al sinds jaar en dag op de hoogte is van dit soort creatieve oplossingen en ook wel weet wat een kledingstuk waard is.

Als met deze afzonderlijke rekening een deel van de kosten van de kleding wordt betaald is dat een behoorlijke overtreding van de douanewetgeving en dus strafbaar. Er zal dus na een naheffing van de te weinig betaalde invoerrechten ook nog een boete volgen.

Als mensen het niet 100% begrijpen dat ligt het waarschijnlijk aan een ondeugdelijke vraagstelling, jouw eigen constructie is ook niet helemaal helder..... Zo importeer je niet naar Zwitserland, je exporteert naar Zwitserland, of je importeert in Zwitserland. Als je importeert in Zwitserland betaal je naast BTW ook invoerrechten. De kostenpost wordt dan alweer wat hoger en je zult ook kosten moeten maken om de BTW terug te krijgen. Invoerrechten in Zwitserland betalen is sowieso al onzin als je van tevoren weet dat de producten naar Nederland gaan, dan kun je beter bekijken of je in Zwitserland vanuit een douane-entrepot rechtstreeks aan een consument mag weder-uitvoeren. Al met al geen simpele constructies voor de gemiddelde HL-bezoekerers die zeker geen miljoen pakketjes per jaar versturen.

De vraag was of het wettelijk mogelijk is, als je met je klant afspreekt om het op deze manier te verzenden lijkt me daar niets tegen in te brengen

Hallo, Er van uitgaande dat je de invoeraangifte niet zelf gedaan hebt maar hebt uitbesteed aan een douane-agent of vervoerder kun je deze verzoeken namen jou een bezwaar te maken tegen de aangifte en een verzoek tot bijbetaling te doen.