Ward van der Put

Wij opereren onder andere als dropshipping-leverancier, merendeels inderdaad voor webwinkels, maar daarnaast zijn grotere uitgeverijen en mediaconcerns belangrijke afnemers, want die kunnen bijna gratis paginagroot adverteren en reclamezendtijd verbranden via de eigen media. De fulfilment (pick & pack orderverwerking) hebben we, inclusief het magazijn met onze eigen voorraden, ondergebracht bij een partner van PostNL. Dat maakt het geheel een nogal breed onderwerp, zowel in marketing & sales als in logistiek en techniek. Waarschijnlijk is het zelfs te breed voor één enkel forumtopic. Wat wil je er meer precies over weten?

Waarom wil je het exploitatierecht op intellectuele eigendom onderbrengen in een BV die dezelfde intellectuele eigendom helemaal niet exploiteert? Of omgekeerd: waarom wil je de feitelijke exploitatie van intellectuele eigendom onderbrengen in een aparte BV die die eigendomsrechten helemaal niet heeft? Je zoekt, vermoed ik, naar een constructie waarin meerdere ontwikkelaars hun persoonlijke intellectuele eigendom kunnen inbrengen in een gedeelde entiteit?

Kun je het verschil wel terugvinden? Een typo zoals 45 in plaats van 54 is zo gemaakt, maar leidt tot een verschil van 9 of 11, afhankelijk van of je linksom of rechtsom rekent. Daarnaast heeft in elk geval één bank er een handje van om te rekenen met reserveringen en voorlopige saldi. Betreft het toevallig een rekening bij ING v/h Postbank?

Nee helaas, net als dichters, kunstschilders en beeldhouwers betaal je inkomstenbelasting over het inkomen uit intellectuele eigendom.

De suggestie van Richard is inderdaad gangbaar en daarmee vertrouwd voor retailers: 'specials', 'exclusives' of 'limited editions' exclusief zelf uitbrengen. Een variant daarvan is een deel van het nieuwe assortiment het eerste halfjaar exclusief zelf voeren en het daarna breder uitzetten. Je kunt dat dan zelfs nog enigszins vergoelijken door het "testmarketing" van nieuwe producten te noemen. Beide lossen de kern van het probleem echter nooit helemaal op: je blijft concurreren met je eigen wederverkopers. Een andere oplossing is fabricage/import/groothandel enerzijds en detailhandel/webwinkel anderzijds onderbrengen in twee aparte bedrijven. Je hebt dan weliswaar nog steeds twee petten op, maar dat maakt het in ieder geval minder zichtbaar.

Kickstarter noemt (in de rechterkolom naast het project) inderdaad een oplopende lijst met goederen en diensten die de gulle gever tegemoet mag zien. Vanaf "Pledge $5 or more and get the T-shirt" loopt het lijstje geleverde goederen en/of diensten in staffels op.

Bij Startpagina is de kwaliteit van de content én de bezoekers die je daarmee trekt sterk afhankelijk van de beheerder van een individuele Startpagina-dochter. De beheerders hebben min of meer de vrije hand om binnen hun "vakgebied" of "specialisme" te doen en laten wat ze goeddunkt. De ene beheerder doet dat goed, de andere minder. Hoewel linklijstjes à la Yahoo niet meer van deze tijd lijken, werken ze nog steeds goed, maar alleen als ze actief beheerd worden door iemand die enthousiast in de weer is met een specifiek onderwerp. Als je zelf thuis bent in het onderwerp, kun je aan de Startpagina al zien of je een goede beheerder te pakken hebt: die noemt namelijk wat er op dit moment speelt in dat vak inclusief de juiste links én de juiste vaktermen. Vaak kun je het met een beheerder wel op een akkoordje gooien. Prijzen zijn bespreekbaar; de wijze waarop je betaalt eveneens. Echt een buil zul je je er niet aan vallen, dus je kunt allicht een poging wagen met één Startpagina-dochter.

Een door DNB goedgekeurde bankinstelling met een vergunning mag toch ook een derdenrekening beheren?

Bij veel sporten is het wel officieus geregeld via een landelijke of internationale sportbond. Een sportbond kan bijvoorbeeld belangrijke competities uitsluitend voor leden van de bond toegankelijk maken. Daarbij stelt een sportbond vaak eisen aan trainers, scheidsrechters, kleding, accommodaties, enzovoort, zodat via een omweg toch veelal bepaalde diploma's, certificaten of keurmerken vereist zijn.

Maak een concreter onderscheid tussen uitgaven en kosten. Bij een investering van € 10.000 staan er tegenover een eenmalige uitgave van € 10.000 later vijf keer € 2.000 (afschrijvings)kosten. Die kosten zijn geen uitgaven meer en komen indirect ten goede aan het besteedbaar inkomen: ze verlagen de belaste winst uit onderneming.

Wellicht was de topictitel "In de pakketbezorging is veel mis" dan te breed? Er is inderdaad "veel mis" en dat maakt dan haast automatisch van alles en nog wat los.

Dat is een typische 419 scam c.q. Nigeriaanse oplichting. Ik krijg die van de advocaat van de zoon van de minister van SillyWalks in Verweggistan.

Van een GoAnimate-video passen er méér dan 13 in een dozijn. Je moet een heel sterk verhaal of een uitzonderlijk goed scenario hebben om daarmee te binden en boeien. Daar mis ik iets in je propositie. Bij een bijzaak die een halve waarheid is (veilig want we hebben een SSL-certificaat), haakte ik in de video definitief af. Wat er bleef "hangen", overtuigt me niet: "Goedkoper want geen tussenpersoon." Nee, maar er zit wel een website tussen. Ik denk dat je iets te veel voordelen hebt willen stapelen. Haal daarvan een paar weg en maak van de voordelen die overblijven ook daadwerkelijk voordelen. Focus.

Dat begrijp ik. Alleen al uit oogpunt van klantvriendelijkheid vind ik dat je al te laat bent wanneer consumenten algemene voorwaarden moeten gaan lezen. Dan heb je in een eerder stadium iets niet goed gedaan. De vraag was vooral een "Hoe zit het nou?" omdat ik uit verschillende bronnen die me betrouwbaar lijken andere geluiden hoorde.

Dank voor alle antwoorden! Iets nalaten omdat het juridisch wellicht niet hoeft, is niet mijn stijl. Ik ga een vertaler zoeken.

Kleinigheid: in je profiel wordt een HTTP/S-websiteadres met https:// in plaats van http:// niet geaccepteerd.

Moeten de algemene voorwaarden (of algemene verkoopsvoorwaarden) van een webwinkel die zich op Belgische consumenten richt, zijn opgesteld in zowel het Nederlands als het Frans? Een van onze Nederlandse webwinkels, in het Nederlands op een .nl-domein, trekt met grote regelmaat Vlaamse kopers. We willen deze webwinkel daarom opschalen met een tweetalig zusje in het Nederlands en het Frans op een .be-domein dat zich expliciet op Vlaanderen en Wallonië richt. Volgens een jurist van een bekend keurmerk moeten we in dat geval de algemene voorwaarden zowel in het Nederlands als het Frans beschikbaar maken. De achterliggende redenering is dat een consument die enkel Frans beheerst anders niet zou begrijpen welke voorwaarden van toepassing zijn op de koop op afstand. Een bevriend Vlaams ondernemer vertelde me echter dat het Belgisch recht een andere logica volgt: juist omdat België formeel meertalig is, kun je volstaan met algemene voorwaarden in één van de drie officiële landstalen. Dat is volgens hem voldoende, mits je de relevante producteigenschappen en contactgegevens maar beschikbaar stelt in het Frans. Wie heeft er nu gelijk?

Je kunt een adressenbestand bij de Kamer van Koophandel bestellen. Dat bestand, met gegevens uit het Handelsregister, kun je zelf samenstellen met selectiecriteria zoals branche en regio. Ook telefoonnummers kun je erin laten opnemen.

Er is 100 uur gedeclareerd voor 3.000 woorden waarvan uiteindelijk 2.500 woorden zijn goedgekeurd, schreef je eerder. Zo kom je op 25 woorden per uur.

Tekstschrijven kán vrijgesteld zijn van btw, al klinkt het met een productiviteit van 25 woorden per uur meer of je een deelonderzoek hebt laten uitvoeren. Voor het aannemen van incidentele opdrachten is een KvK-inschrijving evenmin verplicht. Het inkomen, meer een bijverdienste, is dan resultaat uit overige werkzaamheden. Nogal zuur, maar op kosten van een ander in bed wat onderzoek gaan liggen lezen lijkt me typisch een bijverdienste. Als de tekstschrijver/onderzoeker blijft weigeren je te factureren, zou je deze erop kunnen wijzen dat je dan genoodzaakt bent zelf een eindafrekening op te stellen en een en ander door te geven aan de Belastingdienst met een Opgaaf uitbetaalde bedragen aan derden (IB 47). Wellicht kun je hiermee de druk wat opvoeren?

Hoewel we zelfs afkortingen zoals btw tegenwoordig in kleine letters schrijven, is het toch T-shirt met een hoofdletter vanwege de vormovereenkomst van de T met het shirt. ;)

Een salomonsoordeel zou zijn om precies tussen 80/20 en 50/50 op 65/35 te gaan zitten. Dan hebben beide aandeelhouders gelijk gekregen maar krijgt niemand zijn zin. Ik denk dat je om de hete brij heen draait. Het belangrijkste knelpunt blijft onuitgesproken: de centenkwestie. Zolang je het alleen maar over aandelen hebt, doe je aan symptoombestrijding. Maak het onderliggende probleem bespreekbaar: je collega wil meer geld zien en jij wilt dat niet zomaar cadeau doen.

Met identiteitsvervalsing zou ik sowieso korte metten maken. Daarbij maakt het niet eens uit of je het nu eens of oneens bent met degene die zich als jou voordoet: het is een principekwestie. Mogelijk verkeert je host in zwaar weer: een kat in het nauw ... Mogelijk wil je host een voorafgaande slechte review wegdrukken met een positief geluid ... Mogelijk zit iemand hier te trollen en zijn jullie beide de gebeten hond ... Allemaal mogelijk, maar het belangrijkste is: het zijn jouw woorden niet en laat je geen woorden in de mond leggen waarbij je je ongemakkelijk voelt. Weg ermee.

Er zijn meer alternatieven dan de twee die je in gedachten hebt. De minder kapitaalkrachtige aandeelhouder kan het volstorten van zijn aandelen bijvoorbeeld uitstellen tot een vooraf bepaalde tijd of totdat de vennootschap daarom vraagt. Verder kun je de uitkeringen van winst en de zeggenschap nog afstemmen op een specifieke situatie met preferente aandelen, cumulatief preferente aandelen en prioriteitsaandelen.

Daaruit blijkt dat de opdrachtgever heeft meegekeken naar de webshop in aanbouw. Vervolgens is deze mét akkoord van de opdrachtgever opgeleverd, maar heeft deze er 2 jaar niet naar omgekeken. Je kunt je daarom afvragen in hoeverre de koper daarmee aan zijn onderzoeksplicht heeft voldaan. Enerzijds heeft hij kunnen testen én akkoord gegeven op de opgeleverde versie; anderzijds heeft hij deze 2 jaar op de plank laten liggen. The proof of the pudding is in the eating. Er kunnen en zullen juist bij software pas bij feitelijk gebruik bugs zichtbaar worden. Maar of dat na 2 jaar nog een evident verborgen gebrek is waarop garantie van toepassing is, is maar de vraag. Voor leken is het onderscheid tussen een bug en een feature request in de praktijk trouwens eveneens een grijs gebied. In beide gevallen kan een ontwerper of ontwikkelaar een "kun je even" in de mail verwachten.