Branko Collin

Wat je kunt doen is een kwartaal of een jaar een boekhouder aanhouden, goed kijken wat hij of zij doet, en als je het snapt (en je hebt zin het naast je core business te doen) kun je de boekhouding alsnog zelf overnemen. Je bent sowieso zelf verantwoordelijk voor je aangiftes, dus je moet toch al over de schouder meekijken.

Ik vraag het, omdat ik me kan voorstellen dat ze daar weer anders kijken tegen wat wel of wat niet met auteursrecht is belast.

Deze lijkt me wel een kans te maken op strafvervolging. Vaak is de intentie van oplichting lastig te bewijzen, maar als je in koeienletters "factuur" schrijft en in de kleine lettertjes "dit is geen factuur", daar zou het OM toch wel een zaakje aan kunnen wagen? Edit: ik zie nu dat er geen geadresseerde en ook geen leveringsomvang opstaat, dat maakt het wellicht toch lastiger.

Gaat je webshop zich trouwens alleen op Nederlandse of ook op buitenlandse klanten richten?

Uit: Productfoto's en beschrijvingen pikken In het gelinkt artikel wordt als eventueel laatste middel om citeren tegen te gaan genoemd de zogeheten geschriftenbescherming, maar die is per 1 januari dit jaar afgeschaft.

Als ik Arnoud Engelfriet mag geloven, heeft het niet zoveel met bewezen of onbewezen claims te maken, maar met reclame maken. Als ik in het wetsartikel kijk, is er wel een categorie geneesmiddelen die wel aangeprezen mag worden, maar dat mag de TS zelf uitzoeken. Lees ook de commentaren van dat blog, want daarin wordt nog het een en ander verduidelijkt. Bijvoorbeeld de Vereniging tegen de Kwakzalverij en de Stichting Skepsis die in 2007 een rechtszaak startten tegen het OM, omdat de laatste weigerde de artsen en het medium te vervolgen die Sylvia Millecam meenden te hebben bijgestaan in haar strijd tegen kanker. De vereniging en de stichting wonnen die zaak, waarna de kwakzalvers alsnog werden vervolgd.

De door jou weggeknipte smiley gaf al aan dat ik de opmerking over Zelf.nl als grapje bedoelde. :-) Wel verbaasde me de formulering van Zelf.nl. Dank voor de verduidelijking.

Ik heb wat aanvullingen op het inboedelverzekeringsverhaal (mogelijk nieuwe ontwikkelingen?). Waarschijnlijk nuttig om eerst te zeggen wat mijn eigen situatie is: ik ben een professional met relatief lage jaarlijkse kosten (denk: eens per twee jaar een nieuwe computer, wat randapparatuur, stoel, kast, bureau en pennen en gummetjes). Ik werk vaak bij klanten op kantoor, maar heb thuis een deel van de woonkamer als kantoor ingericht. Ik heb niet naar all-risk gekeken. Op het web zei iemand: kijk of je wel wil verzekeren. Als je maar voor enkele duizenden euro's aan spullen hebt staan en de dagwaarde van de meeste is laag, kun je misschien net zo goed bij schade uit eigen middelen betalen. Bij Nationale Nederlanden is schade aan zakelijk inventaris voor 2.000 euro meeverzekerd. Centraal Beheer Achmea (disclosure: een klant van me) zegt: "De Inboedelverzekering is voor spullen die u thuis gebruikt. Dit kunnen ook spullen van andere personen zijn. En ook spullen die u gebruikt voor uw beroep of bedrijf." Wel is zakelijk inventaris voor een lager bedrag verzekerd als je huis niet adequaat is beveiligd. Inventaris (én voorraad) in huis is voor max. 15.000 euro verzekerd. (Ze hebben het overigens heel denigrerend ergens over "uw eigen bedrijfje". Ik vind dat een beetje raar, maar het geeft wel goed aan over welke omvang van de dekking je moet denken. Bij Achmea is het beleid om thuiswerken te stimuleren, dus ik kan me voorstellen dat dit iets is waarover de verzekeringenfabriek heeft nagedacht.) Zelf.nl draait het om: zij zeggen in hun voorwaarden: "Artikel 14. Uitsluitingen. Aan de dekkingen waarop deze voorwaarden betrekking hebben, kunnen geen rechten worden ontleend in geval van: [...] schade terwijl de woning (gedeeltelijk) gebruikt werd voor uitoefening van een onderneming." Dus als je nog wat documenten mee naar huis neemt om op je gemak door te lezen terwijl je bij Zelf bent verzekerd, zorg er dan goed voor dat de bliksem niet inslaat. :) Ik heb geen vergelijkingssites gevonden waar je kon filteren op de (obscure?) voorwaarde van meeverzekeren zakelijk inventaris, maar heb alleen gekeken naar Consumentenbond, Independer en Hoyhoy. (Let op: deze reactie is van 29-1-2015.)

Leuk experimentje: kijken of mijn postbus op het web staat. Ik ga hem binnenkort namelijk opzeggen, en misschien moet ik iemand een adreswijziging sturen die ik over het hoofd heb gezien. Mijn postbus komt 12 keer voor, allemaal 'bedrijfsgidsen'. Ik vraag prospects altijd hoe ze aan me zijn gekomen. Nog nooit heeft er iemand gezegd: via een bedrijfsgids. Zijn er uberhaupt nuttige bedrijfsgidsen? Ik vraag het, omdat je altijd weer ziet dat er mensen in scams met al dan niet vermeende bedrijfsgidsen trappen en dat verbaast me.

Ter aanvulling hierop, je bent (als ik het me goed herinner) niet verplicht algemene voorwaarden te hebben, maar als je ze hebt en je wilt ze laten gelden, dan moet je ze op een bepaalde manier aanbieden. Ook spreekt de wet nergens over SSL, maar over "passende technische en organisatorische maatregelen" die je moet treffen als je met persoonsgegevens werkt. In de praktijk komt dat neer op SSL.

Ik heb je een mailtje gestuurd, want het is me niet duidelijk of ik hier dingen kan uploaden.

Op de pagina Bestel staat . Geen flauw idee wat dat daar doet. Ik heb overigens niet elke pagina bekeken.

Er staan taalfouten, schrijffouten en ontbrekende afbeeldingen op de site. Deze ga ik niet noemen; de site is duidelijk nog niet af en ik ga ervan uit dat je deze fouten zelf al hebt gezien en gaat oplossen. Ik zie dat je jezelf als referentie op de voorpagina noemt. Dat komt op mij niet helemaal zuiver over. Sowieso vind ik b2c-bedrijven die met tevreden klanten schermen wat ongeloofwaardig overkomen. Het klinkt alsof je niks over je product kunt zeggen en daarnaast: hoe weet een bezoeker dat je de recensies niet allemaal uit je duim hebt gezogen? Maar misschien dat jouw doelgroep hier juist heel gevoelig voor is; ik ben zelf geen 'wollig' type, ik zou het dus niet durven zeggen. Wat je goed doet in mijn ogen is dat het hele bestelformulier alle informatie bevat die je nodig hebt om te bestellen: betaalmethodes en bezorginformatie. Mocht je hier ooit een meerpaginaformulier van maken, overweeg dan dergelijke informatie ook buiten het bestelproces op de site op te nemen (zoals je nu al met de verzendkosten doet - goed!). Niets is zo irritant als halverwege het bestelproces erachter komen dat de winkel niet bij jou bezorgt of nog allerlei kosten bovenop de prijs stopt. Waar het hierbij overigens misgaat, is dat de bestelkosten op "gratis" blijven staan, ook al vul ik een postcode en plaatsnaam in die duidelijk niet Maastricht zijn. Ik heb Javascript aanstaan, dus je zou dat infovak live kunnen aanpassen. Zolang je nog niet weet waar de klant zit, zou je daar niet moeten vermelden dat de levering gratis is. Je zou er zo lang ook kunnen vermelden: "gratis voor bewoners van Maastricht".

In de titel heb je het over een concurrentiebeding. In je openingsbericht zwijg je over enig beding. Op de vraag of er een concurrentiebeding is, antwoord je "nee", maar in een volgende reactie noem je weer een concurrentiebeding wat er zou bestaan tussen jou en de BV. Dat is verwarrend. Wat is het nou? Je vraagt ook of het nodig is dat er een concurrentiebeding is, wat bij mij de indruk wekt dat je niet weet wat een concurrentiebeding is. Een concurrentiebeding is een afspraak tussen twee partijen, meestal een werkgever en een werknemer, dat zodra de tweede niet meer voor de eerste werkt, de tweede geen werkzaamheden mag ondernemen die concurreren met het bedrijf van de eerste. Over het algemeen worden daarbij duur en geografisch bereik afgesproken. Wat ik me nu ook afvraag: heb je die site in loondienst voor de BV gemaakt?

Ik vroeg me al af of het horeca was. De rare constructie met de inventaris leek daarop te wijzen. Wat ik nog steeds niet snap is of TS nu met dit bedrijf wil stoppen of ergens anders beginnen of wat?

Dit was vastgoed dat in de uitoefening van het bedrijf wordt gebruikt? Met andere woorden, je moet t.z.t. het pand uit? Wat voor bedrijf is het? Heb je aangegeven dat je het pand wil kopen; óf heb je aangegeven dat je het pand wil kopen onder voorbehoud dat je de financiering rond krijgt; óf heb je aangegeven dat je eerst wil kijken of je de financiering rond kunt krijgen voor je iets over de koop wil zeggen; óf iets anders? Het lijkt me dat zelfs al had je een koopcontract, de verkoper er hier duidelijk mee vanaf heeft gezien. Het zou wel handig zijn als je daar een schriftelijk bewijs van had. Een voorstel voor wat? De verhuisdatum? Heb je alsnog toegezegd te zullen kopen, nadat hij ermee akkoord ging dat je van de koop afzag ? Wat bedoelt je advocaat als hij zegt klaar te zijn met deze persoon? De nieuwe medewerker van wat? Heeft het pand zijn eigen medewerker? Is de eigenaar van het pand mede-eigenaar van je bedrijf? Van wie is het inventaris? Gaat het hier over het huurcontract? Wat betreft beslag, er zijn verschillende soorten beslag. Over het algemeen zal er echter een rechter aan te pas moeten komen voordat er uberhaupt iets mag worden verkocht. Stuur je advocaat op die rechter af en ga zelf mee als je het zaakje niet vertrouwt. Eventueel zou je een rechter kunnen vragen een uitspraak te doen (bijvoorbeeld om de eigenaar van het pand te verbieden de inventaris te verkopen), al is het geen garantie dat je de uitspraak krijgt die je wil hebben.

De TS had in een andere draad al aangegeven voor defensie te werken. De regeling voor defensie staat op het internet: http://wetten.overheid.nl/BWBR0011309/geldigheidsdatum_08-02-2013 TL/DR: je hoeft geen toestemming te vragen, je moet het wel melden*, als het bureau dat die meldingen toetst oordeelt dat de nevenwerkzaamheid botst met de uitvoering van je taak, wordt de nevenwerkzaamheid verboden. Nog korter: toegestaan, tenzij... *) Er staat hier: 'nevenwerkzaamheden [...] die kunnen raken aan de dienstuitoefening'. Die bijzin had er niet gestaan als Defensie vindt dat nevenwerkzaamheden per definitie raken aan de dienstuitoefening, dus ik gok dat je gevallen die heel duidelijk OK zijn, niet eens hoeft te melden.

http://www.ondernemersklankbord.nl doet dat soort dingen. Zij werken met oud-ondernemers. Je doneert 100 euro voor het advies, of meer als je dat waard vindt. Ik heb zelf wel eens ingeschakeld. Mijn ervaring was dat ondanks dat ze beloofden binnen twee dagen te reageren, het iets van een maand duurde voordat die reactie er kwam. Het advies was welkom, bestond volgens mij niet uit iets wat ik zelf niet al had bedacht, maar een derde helpt natuurlijk wel alles door een andere bril te bekijken. Voor datzelfde akkefietje heb ik uiteindelijk een advocaat ingeschakeld, en een voordeel van zo iemand is ook dat die dingen tegen de tegenpartij zegt die jij misschien wel wil, maar niet durft of kunt zeggen. Dat misschien even op een laag pitje zitten. Niet dat het niet belangrijk is, maar je kunt niemand helpen als je niet eerst jezelf helpt. Dat weet je niet, tenzij je als enige mens het vermogen hebt gedachten te lezen. Ga bij dit soort zaken of op wat er concreet ondernomen is, niet op wat men zegt te gaan ondernemen. Succes en sterkte!

Misschien kun je ook eens met de BV gaan praten, die zullen toch ook niet zitten te wachten op een verstoorde relatie met een franchisenemer over een boetebeding.

Volgens mij is nu juist een van de kenmerken van een burnout, dat die vanuit het niets op je hoofd valt. Je zit zonder het te merken op je reserves in te teren totdat op een dag je lichaam 'nu even niet' zegt.

Op Facebook heb je ook de groep ZZP-ers moeten beschermd worden tegen acquisitiefraude. Deze noemt bedrijven die zich met dit soort fraude bezig houden, toont voorbeelden en bericht over juridische actie die tegen de fraudeurs wordt ondernomen.

Maakt het daarbij nog wat uit dat de BTW op treintickets 6% is?

Het versturen van offertes die op een factuur lijken is ook legaal (nog wel). Dat wil niet zeggen dat het OK is of een gewone vorm van zaken doen.

Ik heb zelf een soortgelijk volume facturen. Ik hou een lijst bij met uitstaande facturen. Zodra er bankafschriften binnenkomen, vergelijk ik ze met de lijst. Als een factuur is betaald, zet ik in de lijst de betaaldatum. Die lijsten bewaar ik.

Ik heb eens gelezen (al een tijd terug helaas) over een magazijn waar alles willkeurig door elkaar lag. De truc was dat van alle items een record in de computer zat. De ordening bestond alleen in de computer. Je kunt dan dingen gaan doen als populaire items vooraan leggen, weinig gebruikte items achteraan enzovoort. Als de monteurs te duur zijn om lang te laten zoeken, zou je er ook aan kunnen denken iemand anders het zoekwerk te laten verrichten.