Branko Collin

Zonder naar de uitzending geluisterd te hebben: het valt me bij starters op dat ze zich vaak 'jong en dynamisch' noemen. Blijkbaar heeft een starter nog niet door dat hij zo als een wandelend cliché klinkt. Maar dat kun je die starter voor mijn gevoel dan ook niet echt kwalijk nemen, dat is blijkbaar een fase waar je doorheen moet.

Dat klinkt alsof je het 'citaat' nog moet verzinnen. Claims moet je echter ook hard kunnen maken: http://www.24oranges.nl/2013/10/14/sultana-cookie-not-the-tastiest-says-dutch-judge/ De Hoge Raad heeft een tijd terug besloten dat er een auteursrecht op parfums kan zitten. Als jij kopieën van parfums verkoopt, levert je dat mogelijk andere problemen op dan alleen een tik op de vingers van de Reclame Code Commissie. https://www.recht.nl/nieuws/ie/archief/24690/hoge-raad-erkent-auteursrecht-op-parfum/

Als de vorige eigenaar die domeinnaam als handelsnaam gebruikte, maak je (mogelijk) inbreuk op de handelsnaam. Als je Googlet op "handelsnaam na faillissement", vind je daar wat jurisprudentie over. Hetzelfde geldt als je de handelsnaam van het failliete bedrijf gebruikt. Niet elke domeinnaam zou een handelsnaam hoeven te zijn. Arnoud Engelfriet beargumenteert dat een domeinnaam in eerste instantie een adres is. Pas als je jezelf onder die domeinnaam presenteert (zoals ik me bijvoorbeeld brankocollin.nl noem), dan zou je een handelsnaam hebben: http://blog.iusmentis.com/2012/01/09/wanneer-is-een-domeinnaam-inbreuk-op-een-handelsnaam/ Briefgeheim geldt hier niet. Niet alleen, omdat briefgeheim nog niet voor e-mail geldt (http://www.24oranges.nl/2014/07/22/dutch-constitution-will-finally-include-e-mail/), maar ook omdat je de geadresseerde bent. Mocht jij echter Piet Jansen heten, en krijg je mail voor klaas.devries@mijn_bedrijf.example, dan zou het kunnen zijn dat je met de privacy rekening moet houden. Misschien is het dan wel privémail? Dat zijn dus dingen waar je eventueel rekening mee moet houden. (IANAL.)

Mijn vraag was meer: "waarom denk je dat KvK niet de adressen uit het handelsregister controleert?" Mijn ervaring is namelijk dat ze dat wel doen (of in elk geval deden). Misschien dat de KvK-webcaremedewerkers die hier rondzwerven er iets over kunnen zeggen. Ik ben benieuwd naar je toepassing.

Ik ben het met je eens met je vaststelling over hoe het zou moeten werken, maar verbaas me een beetje over je vaststelling van het probleem. KvK stuurt namelijk al dergelijke kaartjes. (Voor de volledigheid: het was geen kaartje, maar een brief.) (Voor de nog volledigere volledigheid: het zou kunnen dat ze ermee zijn gestopt, de laatste brief die ik van ze heb ontvangen was in 2007.) (Voor de supervolledigheid: de brief vroeg helaas niet om te reageren als de gegevens klopten, maar alleen om te reageren als ze niet klopten.)

Om welke wetswijziging gaat het en wat heeft die te maken met je klant?

Zelf bouwen? Je kunt sinds enkele jaren met custom fields in WordPress werken, daarmee kun je velden aan postings toevoegen die je als auteur kunt invullen bij het aanmaken van de posting. Elke te vergelijken website zou een posting kunnen zijn, waarbij je de te vergelijken eigenschappen als custom fields toevoegt. Als je zelf niet van het programmeren bent, dan kun je custom fields toevoegen met de plug-in https://wordpress.org/plugins/advanced-custom-fields/. Nuttig kan zijn om in dat geval ook met een custom post type te werken, bijvoorbeeld als je pagina's op je site wil hebben die niet een site voorstellen. Ook daar bestond meen ik een kant en klare plugin voor. Vervolgens moet je dan nog iets bedenken waarmee je twee sites naast elkaar kunt tonen. Zonder er zelf dieper in te duiken kan ik je daarbij niet helpen. Overigens is er op LinkedIn een WordPress-groep waar dit soort vragen heel goed in passen, misschien beter dan hier. Mocht je op LinkedIn zitten, zou je daar ook eens kunnen vragen: https://www.linkedin.com/groups?home=&gid=1644947

Ik heb hier geen ervaring mee. Ik heb er een half uurtje op zitten googelen, maar ben er geen steek wijzer van geworden. De detacheerder heeft een overeenkomst met jou en met de opdrachtgever. Deze overeenkomsten blijven in principe staan. De curator mag echter wanpresteren, d.w.z. dat hij zijn deel van de afspraken niet na hoeft te komen. Dit volgt uit het feit dat alle schuldeisers recht hebben op een gelijke behandeling; als jij een bepaalde behandeling zou kunnen afdwingen op basis van je overeenkomst, zou jij daaruit voordeel behalen dat de andere schuldeisers niet hebben. Omgekeerd kun jij niet in alle gevallen ontbinding van het contract eisen of jouw prestatie jegens het failliete bedrijf opschorten. Artikel 37 van de faillissementswet heeft het hier (onder andere?) over. Ik vermoed dat je hierover het beste contact op kunt nemen met een advocaat.

Ik kom regelmatig op de Zuidas in Amsterdam waar alle dure advocatenkantoren zitten, en daar stikt het van de advocaten op de fiets. Dat wil niet zeggen dat ze op een fiets hun klanten bezoeken, maar ja, er is dan ook een verschil tussen een electricien en een advocaat. [Mod edit: bericht aangepast, PM verstuurd ]

Volgens mij (ik ben geen retailer) is vrijwel elke moderne digitale camera geschikt voor productfoto's. Het is met name de belichting waar je op moet letten. Dat heb je zelf ook al gemerkt met je iPhone, die zo te zien gewoon goede foto's neemt. Met pocketcamera's krijg je door de kleine sensor sneller een grote scherpediepte, met spiegelreflex- en systeemcamera's krijg je door de grote sensor sneller een kleine scherptediepte. De laatste categorie zul je nieuw niet onder de 200 euro vinden, maar deze wat professionelere* camera's zijn vaak wat robuuster en daarom tweedehands nog goed te kopen. Hoe heb je die daglichtlampen ingericht? Als dat puntbronnen zijn, krijg je dan niet vrij zware schaduwen? Al kan dat voor jouw stijl natuurlijk ook best mooi zijn. *) Professioneler slaat hier op het gebruik door fotografen.

Hans. nogmaals, het gaat om de wet. Die schrijft specifiek voor hoe algemene voorwaarden tot je moeten zijn gekomen. Is er niet aan het voorgeschrevene voldaan, dan kun je de voorwaarden nietig verklaren. Zie bijvoorbeeld hier: http://www.wieringa-advocaten.nl/nl/weblog/2012/07/02/het-ter-hand-stellen-van-algemene-voorwaarden/pg/12 Kennis zelf is niet belast met enige intellectueel eigendomsrecht. Het is vrijwel altijd de uitdrukkingsvorm van de kennis die belast is; de tekst met een auteursrecht, de uitvindingen met een octrooi, een logo met een merk, enzovoort. Als de TS de cursusteksten omkat in plaats van zijn eigen teksten te schrijven, ligt het voor de hand dat de maker van de oorspronkelijke cursus een auteursrechtenclaim indient. (Daar was vooralsnog echter geen sprake van.)

Ik zie geen drempel die mij weerhoudt klant te worden, maar ik zie ook geen enkele prikkel aan de horizon die mij aanzet klant te worden. Als ik het goed begrijp, is jullie belangrijkste aanbod installatiegemak. De rest kan ik ook bij Dell of HP krijgen. Drempels zouden dus die pijnpunten bij de installatie zijn die je niet belooft weg te nemen. Een prikkel zou zijn als je klanten enorm opzien tegen het installeren van computers. Of die markt bestaat, durf ik niet te zeggen. Persoonlijke ervaring: bij mijn laatste baan, zestien jaar geleden, werd iedereen geacht (van receptionist tot IT-medewerker) nieuwe PC's zelf te installeren. Dat verliep over het algemeen vlekkeloos, al vraag je natuurlijk altijd wel hulp als je ergens vastloopt. Maar ook: mijn internetprovider biedt tegenwoordig een gratis installatiedienst aan (wat zij op hun beurt uitbesteden aan Guidion), dus blijkbaar hebben zij daar een behoefte vastgesteld.

Normaal gesproken ja. Ondernemers mogen vrijwel alles met elkaar afspreken en de algemene voorwaarden maken gewoon deel uit van die afspraak. Consumenten hebben een bepaalde mate van bescherming tegen onredelijke voorwaarden. Of dat hier geldt, durf ik niet te zeggen. (Om te beginnen zou je die cursus dan als consument gevolgd moeten hebben.) Of jij leerstof uit de cursus aanwendt om je eigen cursus op te zetten, lijkt me lastig te bewijzen, behalve als jij je voor jouw cursus alleen baseert op de leerstof van die andere cursus. Zodra jij onafhankelijk van die andere cursus de leerstof voor je eigen cursus samenstelt, is er toch niets aan de hand?

Gezien de grote hoeveelheid restauranthouders in Nederland die bezorgen, lijkt me dit geen dringend probleem. Maar zelfs een niet-dringend probleem kan nog storend zijn. Dit lijkt mij typisch het soort probleem waar je je tegen kunt verzekeren. Bestaan dergelijke verzekeringen? Als je je ertegen kunt verzekeren, zullen verzekeringsmaatschappijen ook wel in zo'n app zijn geïnteresseerd. Zij kunnen jou die app laten bouwen en zelf inzetten, of klanten korting geven als ze jouw app gebruiken. Mocht dit inderdaad een klein maar wijdverbreid probleem zijn, dan zullen de brancheorganisaties hier wel van af weten. Nu dit jaar de bedrijfschappen zijn afgeschaft, zullen er in dat landschap wel wat verschuivingen optreden, dus misschien dat je het beste eerst bij de KvK kunt navragen welke organisaties er in die branche actief zijn.

Het klopt dat er van een kale kip niets is te plukken. Als de deurwaarder een vrijwel lege bankrekening moet leeghalen of een leeg kantoor, dan schiet je daar niets mee op. Wat huiswerk voor jezelf zou dus kunnen zijn: zijn er aanwijzingen dat de schuldenaar best wat kan missen? Ik heb ooit zoiets bij de hand gehad. De wanbetaler had personeel, had tijdens de comparitie laten doorschemeren dat er nog een ton hun kant op kwam (meer dan wat ze mij schuldig waren), maar schermde na de zitting wel met een schuldhulpbureau. Dus ik ben daarna eens langs het kantoor gefietst, en inderdaad, daar zat het personeel nog, daar stond de auto nog voor de deur, enzovoort. (Overigens had ik wel de mazzel dat de klant persoonlijk aansprakelijk was voor de schulden van het bedrijf. Ik heb geen flauw idee wat ik bij een BV had moeten doen.) Voor mij ging de deurwaarder beslag leggen. Dat heeft toen flink wat schrik aangejaagd, want er verscheen een gewapende politieagent op kantoor samen met de deurwaarder, een datum werd geprikt voor de executieveiling en opeens was een betalingsregeling wel mogelijk (via de deurwaarder). Wat de kosten van de deurwaarder betreft, je moet je advocaat vragen om de rechter om toestemming te vragen de nakosten te verhalen op de schuldenaar. Mijn advocaat heeft dit trouwens uit zichzelf meteen bij de uitspraak geregeld. (Verzoekschrift ex art. 237 lid 4 rv. Nu ik nog eens kijk, is dit ook voor de advocaatskosten. Veel was het overigens niet wat ik kreeg, ongeveer de helft van de werkelijke kosten.)

Hard knallen is een voorwaarde, maar niet een garantie voor succes. Think Twice: Ligt eraan wat je doet. Voor een computerprogrammeur is luiheid juist een zegen, want dan sta je elke dag op met de gedachte: "wat kan ik maken dat ervoor zorgt dat ik nog minder hoef te doen?"

Mijn vallen enkele zaken op: - Prijzen staan alleen op de homepage vermeld, niet op de productpagina's. - Ik heb niet zo'n moeite met de prijzen, al snap ik de reactie van Norbert ook. Zolang die prijs enkele tientjes per maand is, kan ik dat in mijn hoofd uitdrukken als 'een (half) uurtje werk', wat niet veel is vergeleken met het aantal uren dat ik zo'n systeem zou gebruiken. - Als ik het goed begrijp is leasen beter dan huren, omdat je investeringsaftrek krijgt? Maar daarvoor moet je per jaar wel meerdere nieuwe pakketten bij jullie afnemen, anders verdampt dat voordeel. Dan heb je het al gauw over tien of fte's of meer, en dan zit je al gauw op het punt waar bedrijven een eigen systeembeheerder inhuren of een contract met een externe systeembeheerder hebben. Zie ik dat zo goed? - In je laatste nieuwsbericht spreek je de bezoekers met 'je' aan, elders met 'u' (stijlbreuk). - Is leasen een vorm van kredietverstrekking? Zo ja, zijn jullie dan niet verplicht ergens te vermelden dat geld lenen geld kost? (Ik weet te weinig van die regels af om er echt iets nuttigs over te zeggen, maar wou het even aanstippen.)

Dan heb je het geld dat van de belasting is, opgemaakt. Wijze les voor de volgende keer, maar dat moet je toch écht opzij zetten zodra je het binnenkrijgt. Misschien kun je de belastingdienst vragen of je vaker aangifte mag doen? Dan hoef je niet in een klap zo'n groot bedrag te betalen en is de verleiding minder groot om dat potje te gebruiken om andere gaten mee te vullen. Ik geloof je als je zegt dat je minder te besteden hebt dan iemand in de bijstand. Je bent niet de eerste ondernemer voor wie dat geldt. Wat betreft je andere issues, daar kunnen anderen beter hun licht over doen schijnen.

Als ik op jullie site kijk, zie ik dat er twee manieren zijn om in te loggen, via Facebook of met een account. Als ik voor Facebook kies, moet ik allerlei privacygevoelige informatie kado geven. Dat is geen optie. Als ik een account aanmaak, dan gelden er opeens allerlei algemene voorwaarden. Onder andere vervalt dan mijn recht om in Nederland een rechtszaak tegen Trustpilot te starten wegens laster. Ook dat is onacceptabel. Als je een account aanmaakt, hoef je niet een lijst met 300 vrienden op te geven en als je via Facebook inlogt, ben je niet aan allerlei absurde algemene voorwaarden gebonden. Het lijkt er dus op dat Trustpilot zelf ook wel snapt dat het vermelden van je verjaardag of het opgeven van je recht op een Nederlandse rechter eigenlijk onzin is. Ik stel voor dat Trustpilot een optie inbouwt om klachten in te dienen die niet van inloggen afhankelijk is.

Niet iedereen. In mijn vakgebied, het web, bleef iedereen tot lang na de GIF-octrooien waren verjaard GIF gebruiken. PNG werd pas populair toen het mogelijk werd om (met allerlei trucjes) transparante PNGs in Internet Explorer te gebruiken, want alfatransparantie is een heel nuttig feature wat in GIF niet voorkomt. Ik kan me wel voorstellen dat op andere vakgebieden GIF minder populair werd, maar dat zal toch ook weinig met octrooien te maken hebben gehad.

Ja, mogelijk wel.

Over foto's bestaat inmiddels jurisprudentie, als je die in de context van een nieuwsbericht citeert, dan mag dat onder voorwaarden weer wel: http://blog.iusmentis.com/2013/02/14/aggregatiesites-mogen-fotos-overnemen-van-de-rechter/ Daarbij twee kanttekeningen: 1) Arnoud Engelfriet geeft zelf al een geval aan waar foto's toch verboden werden. Hij probeert zelf een soort richtlijn formuleren op basis van de jurisprudentie, maar volgens mij is het ook een kwestie van welke rechter je aantreft, mocht het ooit zover komen. En met 1019rv in werking is dat lichtelijk een vorm van Russisch roulette. 2) Wat bij eerdere zaken misschien ook heeft meegespeeld is dat er iets als een nieuwsexceptie gold in Nederland, waarbij nieuwsmedia berichten van andere nieuwsmedia mochten overnemen. Die uitzondering is door het Europese Hof omvergetrokken: http://blog.iusmentis.com/2011/08/11/einde-van-de-persexceptie-in-het-auteursrecht/ Wat dat precies voor jou betekent kun je, ik herhaal het, het beste aan Arnoud Engelfriet vragen. Verder zou ik de Telegraaf nog eens bellen en vragen of je je verzoek wel aan de juiste persoon had gericht. De TMG is een grote organisatie, waar brieven in kunnen kwijtraken. "Ik heb ze een brief gestuurd" is dan niet hetzelfde als "ik heb ze gevraagd of het mocht".

Hm, interessant. Volgens mij kun je een licentie niet eenzijdig intrekken. Weliswaar kun je ophouden werken in licentie te geven of de licentie veranderen, maar mensen die een werk onder een licentie publiceren, mogen dat blijven doen ook als de rechthebbende later van gedachten verandert. Dat geldt echter alleen voor de werken die onder die licentie zijn gepubliceerd, niet voor nieuwe berichten in de newsfeed. Nu is er over krantenkoppen jurisprudentie in Nederland. Zo'n 15 jaar geleden heeft uitgever PCM de site kranten.com aangeklaagd. Deze site publiceerde de koppen van verschillende kranten en linkte rechtstreeks naar de artikelen. Met name dat laatste was PCM een doorn in het oog (helaas zou het te ver gaan uit te leggen waarom, want dan moet ik je gaan uitleggen wat voor misvattingen bedrijven destijds over het internet hadden). PCM verloor die rechtszaak. De rechter oordeelde dat wat kranten.com deed niets anders was dan citeren. Let op: de auteurswet zegt dat als je citeert, je onder bepaalde voorwaarden geen inbreuk maakt. Je hebt dan ook geen licentie nodig! Dat zou in jouw geval ook kunnen spelen. Evengoed kan het geen kwaad de Telegraaf te vragen of zij akkoord gaan met wat jij doet. Je zou er dan op kunnen wijzen dat ze zelf een RSS-feed ter beschikking stellen, dus dat blijkbaar al de bedoeling is dat er iets met die feed wordt gedaan. Gaan ze moeilijk doen, dan kun je ze eventueel vragen welke stappen je moet nemen om ervoor te zorgen dat jouw site binnen de werking van de kranten.com-uitspraak blijft. En ten slotte zou je deze vraag ook aan Arnoud Engelfriet kunnen stellen, want die beantwoordt dit soort vragen dagelijks op zijn blog: http://blog.iusmentis.com.

Je snapt wat ik bedoel. Die VOF kun je net zo goed in het tweede jaar oprichten. Ik probeer te achterhalen wat de waarde van de vennoot in het eerste jaar is, en waarom die wel gelijk staat aan een hoge winst, maar niet aan de arbeid die de vragensteller inbrengt. Als dat duidelijk is, is het vermoedelijk makkelijker een antwoord te geven.

Waarom begin je een VOF met iemand die nauwelijks iets bijdraagt?