Branko Collin

Zelfs dan klopt het niet, vanwege 'verplicht'.

Ik vroeg niet naar de reden voor het ongewenste contact, maar of het nu om 61 euro gaat, wat zo blijkt te zijn. En dan vind ik dat je wel heel en hele hoop herrie maakt voor zo'n relatief klein bedrag. Het gaat om meer dan alleen een bepaald bedrag, zoals ook al meerdere malen door Connie Dolmans toegelicht.

https://www.charlotteslaw.nl/2015/10/webwinkelrecht-wanneer-is-een-product-op-maat-gemaakt/ In het gelinkte artikel staat niets over algemene voorwaarden. (Althans niets wat ik kan vinden door op 'voorw' te zoeken.) Is dit de juiste link?

Alleen als de TS echt puur een doorgeefluik is. Zodra je ook maar iets van moderatie of redactie doet, ben je aan te spreken.

Je kunt ook kijken of je je ZZP's bij verdere professionalisering kunt begeleiden, zodat jullie samen op die opwaartse golf gaan zitten.

Dit ben ik nog nooit tegengekomen. Kun je laten zien waar dit staat? Wat in elk geval zo is, is dat algemene voorwaarden pas gelden als ze voorafgaand aan of tegelijkertijd met de koop zijn aangeboden. Zonder AV heb je echter nog gewoon een overeenkomst en de volledige bescherming van de wet.

De minimale schenkingsvrijstelling is momenteel 2.129,- euro. Ik heb geen zin om het precies uit te rekenen, maar als jij een renteloze lening krijgt terwijl de belastingdienst verwacht dat jij minimaal 4,5% per jaar moet betalen, dan kun je een auto van om en nabij 40.000 euro kopen zonder dat je schenkingsbelasting moet betalen. (De schenking is de rente die je niet betaalt.) Het drempelbedrag voor sommige familieleden is zelfs gunstiger.

Uiteraard doet de TS dat ook (toch?), maar in het auteursrecht spreek je de inbreukmaker aan. M.a.w., auteur stuurt een gepeperde rekening naar TS, deze betaalt hem en kan dan pas naar de uploader gaan om de kosten te verhalen. IE-claims vallen vaak hoog uit, omdat de wet toestaat alle schade te verhalen op de inbreukmaker (art 1019rv). Ik heb websites zien omvallen na een enkele claim. Het lijkt me overigens wel dat dit te verzekeren moet zijn. De grotere bureaus bieden een dienst aan waarbij zij jou als afnemer vrijwaren van auteursrechtenclaims. Dat kan lijkt me alleen als ze dat risico ook kunnen verzekeren (of ze zijn zó rijk, dat ze zelf e.e.a. kunnen financieren). Is niet elk begrootbaar risico ook verzekerbaar?

Je vroeg in een andere discussie naar het verschil tussen een overeenkomst van opdracht en een service level agreement. Om met de laatste te beginnen, een SLA beschrijft vaak een doorlopend proces. Ik maak websites en op een gegeven moment zijn die af en lever ik ze op; dat is wanneer de SLA pas begint. Die websites moeten vervolgens regelmatig onderhouden worden. Hoe dat onderhoud verloopt en wat er onder valt, spreek je af in een SLA. Soms worden er verschillende niveau's van service tegen verschillende tarieven aangeboden; bijvoorbeeld, ik repareer iets nog dezelfde dag (niveau goud), of je komt in de wachtrij te staan en pas als ik alle anderen heb geholpen, kom je aan de beurt (niveau zilver). Zie bijvoorbeeld de verschillende soorten garantie die je bij computerboer Dell kunt afsluiten. Voor dit soort agreements wordt ook vaak een abonnementsprijs gerekend - loopt je aankoop als een zonnetje, betaal je toch - of wordt er met strippenkaarten gewerkt. Een overeenkomst van opdracht is gewoon een overeenkomst. Ik gok dat de naam volgt uit het feit dat opdrachten een eigen plaats innemen in het overeenkomstenrecht. Een opdrachtgever kan bijvoorbeeld een opdracht opzeggen, maar een opdrachtnemer niet, althans, niet zomaar. Kan een SLA ook een OVO zijn? Ik gok van wel, maar misschien dat de advocaten daar iets over uitleggen. Het zijn beide namen voor contracten, maar uit verschillende categorieën.

Ik zie hier wel eens ideeën gepost worden voor bedrijven die beginnende ondernemers begeleiden, maar ik heb tot nu toe niets daarvan tot bloei zien komen. Er zijn scholen die als onderdeel van hun vakkenpakket lessen ondernemen geven - de Willem de Kooning Academie doet dat bijvoorbeeld, als ik het me goed herinner (of was het Sint Joost?) met in het achterhoofd ongetwijfeld de gedachte dat kunstenaars vaak als zelfstandige werken. Verder geldt dat ondernemen risico lopen is. Als je zoon geluk heeft, gaat hij fouten maken en tegen problemen oplopen. In het algemeen wat tips: - Kort na de inschrijving bij de KvK heb je kans op post van allerlei gewetenloze types; reageer niet op onschuldig ogende aanbiedingen en vragen zonder eerst de kleine lettertjes te lezen. - Doe je btw-aangifte op tijd, want de boetes zijn niet mals. - Als hij vragen heeft, laat ze hem hier of bij het Ondernemersklankbord stellen, of bij een van de andere punten waar ondernemers terecht kunnen. - Franchiseondernemingen zijn een uitzondering voor de wet. Stel je op de hoogte wat de bijzondere regels zijn. Er zijn bedrijfstakverenigingen voor zowel franchisenemers als franchisegevers. Zoek die op. - Nuttige bedrijfsgidsen bestaan niet. - In het verlengde daarvan, zorg dat je een website hebt, al is het maar om er je winkeladres op te zetten. (In geval van een franchisenemer heeft de franchisegever hier vast een mening over.) - Leer ja te zeggen. - Leer nee te zeggen.

Een logo laat je ontwerpen door een grafisch ontwerper en is over het algemeen niet duur. Soms is dit een iteratief process, waarbij je op basis van je instructies wat schetsen krijgt aangeleverd en er een laat uitwerken. De huisstijl is hetzelfde verhaal. Een logo laten herontwerpen, dat is pas duur. (Oefening voor de lezer: waarom?)

Je kunt dat soort dingen vast ook sturen. Als jouw intentie is om 2 ton per jaar te gaan omzetten, dan komt dat anders over bij degene die een stickertje op jou moet plakken dan wanneer je het als slechts een hobby ziet.

Ja. De wet maakt in het beginsel geen onderscheid tussen de vorderingen die afnemers en leveranciers aan elkaar hebben. Let er wel op dat je vorderingen kunt stuiten, dat wil zeggen, als jij de schuldenaar aan zijn schuld herinnert, dan herstart de klok. Jij hebt dat blijkbaar niet gedaan, maar weet je zeker dat de verhuurder jou niet eerder aan zijn vorderingen heeft herinnerd?

Yep, ik wel. Een advocaat te Amersfoort nodigde me uit om eens koffie te komen drinken, naar aanleiding van een artikel dat hij wel interessant vond. Twee uur genoegelijk gekletst. Drie dagen later arriveerde een nota. Ik ook ... Een nieuwe klant van mij vertelde dat zijn vorige boekhouder voorstelde om de jaarcijfers niet op zijn kantoor door te nemen maar dat hij naar hem zou komen. Dat bespaarde de klant veel tijd en de boekhouder was op de voorgestelde datum toch in de 'buurt'. Op de bewuste dag - na genoeglijk 1 uur babbelen, onder het genot van meerdere kopjes koffie, over het weer, het voetbal en de vakantie - uiteindelijk in recordtijd de jaarcijfers doorgenomen. Na 1 week viel de factuur op de deurmat ... inclusief reistijd en babbeluurtje. Dat lijken me toch twee totaal verschillende scenario's. In het verhaal van Twan lijkt me geen sprake te zijn van een overeenkomst die een grondslag voor een factuur biedt. In het verhaal van Cosara is er een bestaande overeenkomst, die tot facturen leidt, en waar een van de deelnemers voorstelt de overeenkomst anders in te richten. De vraag is hooguit, wat was de tijd van de klant waard? Dat is iets waar de boekhouder het beste van wie dan ook op de wereld op de hoogte had moeten zijn, dus misschien dat hij een inschattingsfout heeft gemaakt.

Ik vind het allemaal volstrekt niet te volgen. Ik raad ook aan om met iemand te gaan praten (en neem je boekhouding mee). Misschien eerst met een boekhouder gaan praten? Of met een advocaat?

D66 zit in de coalitie, dus is ook die pluim een sigaar uit eigen doos.

Wat heb je daarbij gevonden? Als ik google op 'dog mannequin', kom ik van alles tegen. Kan de keten hier niet over meedenken? Is de displayruimte gegarandeerd of komen je bandanas in een rek te hangen en je display in het rommelhok?

Voor de operatie ga je naar een chirurg, voor de diagnose niet. De TS van de oorspronkelijke topic wilde weten, waar hij de diagnose kon laten stellen. Jouw antwoord was: bij de chirurg. (Dank voor deze inkopper.)

Ik heb geen zin stickertjes op de klant te gaan plakken, mij gaat het erom hoe ik op tegenovergestelde signalen moet omgaan. (Voor een beter begrip wil ik wel aangeven dat het om een middelgrote organisatie ging met 3 à 4 managementlagen, en dat de signalen van verschillende kanten kwamen.) Zelf had ik al wat antwoorden bedacht. Ik kan mijn werk naast mijn eigen (interne) kwaliteitsstandaarden leggen. Ik kan mijn werk aan de hand van externe (buiten mij en de klant om bepaalde) standaarden leggen, bijvoorbeeld die van bedrijfstakorganisaties.

Een schenking is een schenking, geen arbeidsbeloning. Wat is arbeidsbeloning (en de belasting daarop)? Ik zie bij een snelle google die term alleen terugkomen bij meewerkende partners. Dat is een bedrag dat je al dan niet volledig kunt aftrekken als het hoger cq lager dan 5000 euro ligt.

In dit geval ging het om een grotere organisatie met allerlei eilandjes met hun eigen belangen. Ik heb dit in het verleden vaker meegemaakt, maar dan trokken de projectmanagers en de afdelingschef met (figuurlijk) knallende pistolen voor mij ten strijde. In dit geval was er slechts één projectmanager en die werkte slechts part-time, ze kon maar beperkt wat doen. Mijn voorstel zou geweest zijn meerdere projectmanagers langer in te huren, maar vanwege een ontslagronde die aan de gang was, lag dat gevoelig. Mijn neiging is daarom deze ervaring onder "you cannot win them all" te scharen. Alleen is dat dezelfde suggestie als waar mijn gemakszucht mee aan komt zetten, daarom sta ik er wat achterdochtig tegenover.

Je kent toch die mop van de 400 advocaten op de bodem van de oceaan - een goed begin! ;D Maar alle gekheid op een stokje, het dilemma of je de appelverkoper moet vragen of je appels moet eten is al heel oud. Een goede appelverkoper zal positief tegenover zijn product staan en vinden dat (vrijwel) iedereen er bij gebaat is. De slechte zal dit ook vinden. Dat betekent dat het advies van de appelverkoper van beperkte waarde is, omdat deze zich niet buiten zichzelf kan plaatsen. De verzekeringsadviseur zal er bijvoorbeeld op wijzen dat je sommige risico's kunt uitsluiten met een contract, andere met verzekeringen. Weer andere adviseurs zullen het over de inrichting van je processen hebben. En je kunt alles nog zo goed hebben ingericht, maar als je boekhouding niet klopt, komt de belastingdienst afrekenen. Ten slotte wijst de bank je er fijntjes op dat nu je al die adviseurs hun tiende hebt betaald, je geen geld meer hebt om je bedrijf te runnen.

Ik doe meestal opdrachten van tussen de drie weken en de 18 maanden. Daarbij kom ik vaak bij de klant over de vloer - lees, ik voer de opdracht ter plaatse uit. Over het algemeen is het al vroeg duidelijk of ik iets voor de klant kan betekenen. Ben ik de verkeerde match, dan is het afscheid zonder rancune snel genomen. Als ik negatieve signalen van een klant ontvang, probeer ik die op te pakken om ervan te leren en zo beter te worden. In 2016 en 2017 had ik echter een grote klus waarbij ik tegengestelde signalen ontving. De klant leek tegelijkertijd niet en wel blij met me te zijn. Mijn vraag is, hoe ga je daar mee om? Negatief was: - Dreigen met niet betalen toen ik een eenzijdige contractswijziging niet wou tekenen. - Weigeren over dat contract te onderhandelen. - Rumoerige sfeer op de werkvloer handhaven, ondanks dat ik hier iets over had gezegd. - Op me schelden. - Contractverlenging aanbieden, maar dit niet formaliseren/doorzetten. Positief: - Stipt van betalen. - Beweren dat ze iemand als mij een jaar lang hadden gezocht, voor ze me hadden gevonden. - Bij herhaling aangeven dat ze blij met me waren. - Flexibiliteit in hoe en waar ik mijn werk deed. - Een conculega die er eerder was dan ik en hetzelfde werk deed, laten gaan. - (Kleine) kerstbonus. - De dag nadat het contract verlopen was, me bellen met de vraag waar ik bleef. Ik gebruik kritiek op mijn werk om te kijken waar ik kan verbeteren, maar in dit geval staat de kritiek haaks op elkaar. Wat had ik kunnen doen? - De klant confronteren en vragen wat er beter kon. - Dit jaar afschrijven; deze klant steekt nu eenmaal zo in elkaar, dit keer leer ik niks. - Elke kritiek letterlijk nemen op het moment dat ik hem ontvang, zelfs al spreken de verschillende kritieken elkaar tegen. - Waar een kritiek uit een handeling volgt, de klant vragen wat dit betekent. Hebben jullie wel eens iets dergelijks meegemaakt en hoe reageerde je toen? (Wat denk ik meespeelde was dat ik de klus nodig had, anders had ik de klant al lang ontslagen - ik ben geen therapeut voor bedrijven.)

Er is een bekende rechtszaak over het vermeende faillissement van de Zeeuwse BMW-dealer Zwartepoorte. Van een webpagina waarop zowel over Zwartepoorte werd gesproken als over een volkomen ongerelateerd bedrijf dat failliet was gegaan, toonde Google in de zoekresultaten, als je zocht op 'Zwartepoorte failliet', een automatisch gegenereerde samenvatting in de trant van "Zwartepoorte ... is failliet". Zwartepoorte vroeg de eigenaar van de pagina ervoor te zorgen dat die tekst niet meer op Google verscheen; de eigenaar weigerde dat, waarop Zwartepoorte een rechtszaak startte. De eigenaar zat tegen de rechter op te scheppen dat hij makkelijk Google kon manipuleren om voor een andere samenvatting te zorgen, maar dat hij daar geen zin in had, want vrijheid van meningsuiting. Voor de rechter was het toen een uitgemaakte zaak: klassiek gevalletje onrechtmatig handelen, Zwartepoorte wint.

Mod edit: off topic discussie over motieven van een verkoper afgesplitst van oorspronkelijke topic Je hebt een partij nodig die gespecialiseerd is in het opstellen en/of controleren van overeenkomsten en voorwaarden. Zo iemand heet een jurist of advocaat Maar vertelt zo iemand wat je nodig hebt, of wat hij je wil verkopen?