shoptillyoudrop

Wel een paar keer (min of meer) bij betrokken geweest, maar "het kan vriezen, het kan dooien": Iemand die een (behoorlijk 'outdated' en passe!) zaak overnam omdat het "zo leuk leek" en ook een verse start wou met de nieuwe vrouw... De rest is wel te raden - die "sufferd" reageerde volgens mij ook op een advertentie/aanbod van de verkopende partij of zoiets. Iemand die voor enkele tonnen een goedlopende zaak (enkele personeelsleden) - in de zakelijke dienstverlening - overnam van iemand die met pensioen wou (dat betekent: de zaak wilde verkopen en rentenieren). Dat vanuit het netwerk van "oud-makkers" en gelijkgestemden. Vervolgens de zaak verprutst, maar dat terzijde (kwam ook wel een beetje door 'de crisis' van enkele jaren geleden hoor...). Iemand (in de familie) die zijn imperium verkocht aan een multinational een paar jaar geleden (grote zaak: de ACM moest goedkeuring verlenen, gezien "nummer 1" "nummer 2" ging opslokken en dat is niet altijd goed voor de consument!). Dit was heel erg 'hush hush' totdat de zaak beklonken was, NIEMAND wist er van (zelfs de naaste familieleden niet, misschien met uitzondering van in het gezin zelf- dat weet ik niet verder). Daar MOCHT dus ook niet over gesproken worden. Ik heb niet de indruk dat hij met zij bedrijven te koop liep te leuren, maar misschien werd in de bewuste branche wel eens "alles is te koop..." geopperd of zoiets. Dat kan natuurlijk wel. Overigens is/was in die branche sommige spelers ook wel op 'overnamepad' en dat scheelt dan natuurlijk. Dus volgens mij is hier niet één standaardaanpak aan te bevelen. Maar enige voorzichtigheid lijkt mij wel verstandig!

Het is weliswaar lang geleden dat ik mij met acquisitie bezig hield (loopt al sinds jaar en dag "via via"), maar dit begrijp ik toch niet helemaal: Als je wil weten of je vroeg op moet staan om naar een bepaalde site te kijken (dat begrijp ik tenminste uit je vraagstelling...), dan ga je toch een keer vroeg opstaan om te kijken? En dan kijk je weer wat later om te zien of het 'slechter' is qua aanbod. Dat lijkt mij wel een stuk efficiënter dan op feedback van een willekeurige iemand op een forum te zitten wachten. Of begrijp ik het misschien niet...

"Engelen bestaan niet..." zong ooit een (toen) bekende presentator in zijn show op TV meen ik mij te herinneren. Volgens mij zijn zij nog steeds wel erg schaars. Ik zou daar niet op gokken persoonlijk.

Ah! Snap em. Maar helemaal zonder kosten zal het waarschijnlijk ook niet gaan om hier orde in te scheppen... (denk ik dan)

Gezien er (kennelijk) geen (slot)balans is kan je dat dus helemaal niet weten. Misschien was dat geld dat de vertrekkende vennoot gewoon tegoed had, om maar iets te roepen. Het is een heel gecompliceerde situatie, zonder feiten (alleen onderbuik-gevoelens). En het feit dat (mijn indruk slechts!) TS op zoek is naar reacties waarin hij 'gelijk krijgt' zal de situatie volgens mij niet makkelijker maken. Gewoon de adviezen opvolgen, zou ik zeggen! Zoek hulp (juridisch, administratief).

Echtscheidingen is niet mijn ding, VOF's wel een beetje. Dan je eerste vraag was: "Kan dit zomaar?" Ja natuurlijk. Net zo goed als dat iemand zelf kan besluiten om te verhuizen bijvoorbeeld, of op vakantie te gaan, of een koelkast te kopen. Maar het betekent natuurlijk niet dat alle verantwoordelijkheden daardoor ontlopen worden. Als een vennoot (dat is een samenwerkingspartner) stopt (bijvoorbeeld door zichzelf uit te schrijven bij de KvK), dan houdt de VOF (de samenwerking) op te bestaan. En dan moet er afgerekend worden tussen de vennoten. Buit verdeeld worden, zeg maar. Er moet dan een slotbalans opgemaakt worden en daaruit blijkt dan hoe groot het kapitaalaandeel van de vennoten zijn. Het is wel lastig wanneer diegene de administratie verzorgt (in dit geval: de vrouw) met de noorderzon vertrekt. Want hoe kom je dan aan de benodigde gegevens voor de slotbalans? Natuurlijk kan de 'vertrekker' dit regelen dan. Maar of dat betrouwbaar is... Dus je hebt wel het nodige te doen, lijkt mij zo. Ik zou zeggen: zoek een soort intermediair/accountant/adviseur (die niet meteen de hoofdprijs van je wil hebben!) als vertrouwenspersoon. Om mede orde in de chaos te scheppen. Dan heb je wel een begin (naast je advocaat, die voor de juridische overwegingen is). Succes!

Je brengt het in op een gegeven moment voor de waarde die het op dat moment heeft (de marktwaarde dus). Dat is dan dus de 'kosten aanschaf'. Vervolgens ga je afschrijven en dan wordt de waarde einde jaar gewoon wat het wordt (kosten aanschaf minus afschrijvingen dus).

Ik hoop trouwens dat je weet dat je de inkoopprijs van de nieuwe onderdelen (waar je BTW voor als voorbelasting aftrek dus) niet van de marge van het margegoed mag aftrekken bij het bepalen van de verschuldigde BTW bij de verkoop straks. Je vraag over "welke post" de voorbelasting onder valt snap ik niet. Voorbelasting is voorbelasting. Staat op de balans (bij de BTW/omzetbelasting). Niets met kosten te maken uiteraard. Behalve wanneer je het niet kan terugvragen/verrekenen. Dan zijn het kosten, meestal hetzelfde soort als waar de uitgave voor gedaan is.

Wanneer je goederen/onderdelen inkoopt om margegoederen "op te knappen" (repareren/herstellen dus), dan zal dat ook onderdeel uitmaken van de kostprijs van de verkopen (straks). Dus je zou het bij desbetreffende goed in de voorraad kunnen stoppen en wanneer het goed verkocht wordt dan weer naar de kostprijs (van de omzet) brengen. Voor de BTW vraag je natuurlijk dit als voorbelasting terug in het tijdvak van aankoop.

De eerste keer dat ik op HL kwam (andere tijd, andere hoedanigheid) had ik een "overpeinzing". Dat werd (uiteraard!) becommentarieerd door allerlei "HL-figuren", maar er waren er een paar daarvan die er (lang ná dat ik vond dat ik wel genoeg feedback had gehad!) pagina's lang met een soort 'nevendiscussie' doorgingen - onderling. Een daarvan was Peter. Vanaf dat moment moet ik zeggen dat ik hem wel mocht (ook heb ik hem nooit in het 'echie' ontmoet...). Wij hebben ook wel eens daarna contact gehad (online dus) over een paar zaken. Een klein jaar geleden ook voor het laatst, dacht ik. Geweldige meningen, vond ik altijd. En erg leuk qua reacties op 'nieuwelingen'. Ik moet zeggen dat ik toevallig een paar weken geleden dacht "tis stil qua HL reacties aan de kant van PB de laatste tijd... - zal hij afgehaakt zijn?". Maar vandaar dus. Erg ziek. Triest allemaal. Ik had altijd wel een boompje met hem op willen zetten (n.a.v. onze onderlinge "pm's" in het verleden) over sommige onderwerpen, maar daar wist hij verder niets van (dat ligt aan mijn povere communicatie!). En zo ver kwam het dus ook nooit. Een balletje kan raar rollen. Gecondoleerd! (een naamgenoot)

Om dat te kunnen snappen bied ik dus aan om vrijblijvend naar desbetreffende jaaropgaven te kijken. Om te proberen te zien of het werkelijk om een lening gaat, of dat het (zoals Henk lijkt te denken) een uitkering is.

Hij schrijft toch, tot twee keer toe, dat het in de jaaropgaven staat. En dus dat dit ook aan de BD als inkomen (niet als lening!) doorgegeven is (door hen)... :'( De jaaropgaven van de (in dit geval dan) uitkeringsverstrekker. Maar of het e.e.a. werkelijk klopt is natuurlijk een tweede. EDIT: ------ @henkmeerdink: Je mag mij best de bewuste jaaropgaven (als PDF) mailen, dan kijk ik wat hier precies de bedoeling van is en hoe je daar mee om moet gaan... Kleine moeite (lijkt mij).

"Extra BTW afdracht"...? Elk bedrijf met werknemers met "een auto van de zaak" moet voor de omzetbelasting een correctie voor het privégebruik van de bewuste werknemer doen. En ook een eenmanszaak, als er verder geen werknemers zijn. Dus: geen 'ongelijkheid' wat dat betreft. Overigens kan ik mij, in tegenstelling tot Norbert (kennelijk), wél situaties voorstellen waar de "bijtelling" niet bij een ('slapende', slechts eigenaar van een auto) BV voor de loonheffingen belast wordt maar dan bij de de huurder/gebruiker van de auto. Maar misschien kan je daar verschillend over denken. Ik heb het eigenlijk nooit in de praktijk voorbij zien komen verder.

De BV moet uiteraard een zakelijke huurprijs hanteren en geen 'trucjes' proberen uit te halen. Hoe meer kosten hoe hoger de huurprijs.

Het is een huurauto. En dat werkt hetzelfde als een 'eigen auto'. En helaas: de 'dagwaarde' is alleen relevant voor de inkomstenbelasting. Voor de omzetbelasting geldt (voor de forfaitaire regeling) de oorspronkelijke cataloguswaarde. (Maar je kan de BTW correctie natuurlijk maximeren tot de werkelijk afgetrokken voorbelasting inzake de auto.)

Nee. Moet je gewoon een BTW correctie van 2,7% in de eenmanszaak maken. Mag je overigens wel als bedrijfskosten behandelen (aftrekken van de winst dus). (Over de verhuur is de BV ook BTW verschuldigd, maar dat weet je natuurlijk.)

Als ik een factuur zou krijgen voor iets waar ik niet om gevraagd had, dan zou ik een brief sturen naar desbetreffende leverancier met de mededeling dat hij aan het verkeerde adres is. Dat de vordering dus betwist wordt. Als hij/zij vervolgens gek genoeg is om een deurwaarder te sturen, dan vertel je deze dat de vordering betwist is. Dan kan de leverancier natuurlijk naar de rechter stappen, maar omdat jij geen opdrachtgever bent in deze lijkt mij dat vrij kansloos. De leverancier heeft dus een probleem - maar dat krijg je snel als je de verkeerde partijen facturen gaat sturen. Vervolgens moet hij/zij maar zelf uitzoeken wie de opdracht dan wel gegeven heeft. Overigens heb ik dit ook wel eens meegemaakt (niet voor een lichtschakelaar, maar toch). Nooit meer wat van gehoord verder.

Persoonlijk heb ik nooit het nut van deze regeling kunnen inzien, maar goed: Sommigen vinden het blijkbaar makkelijker zo. Nee, dat doe je dan dus niet. Je rekent een bepaald bedrag. Of dat 100 of 121 of 200 is, dat moet je zelf weten natuurlijk. Als je vervolgens een omzet hebt gemaakt van bijvoorbeeld 12.000 of zo dan moet je toch gaan rekenen. Want dan zit daar dus ruim 2.000 aan potentiele BTW bij inbegrepen. En als je verder weinig kosten maakt waar je eventueel BTW over zou kunnen aftrekken (als voorbelasting), dan zou je misschien dit dan alsnog moeten aangeven. Dus of dit zo makkelijk is met een "ontheffing" kan je wel verschillend over denken. Maar als je dus uit de 'gevarenzone' blijft, dan denk je niet in termen van BTW. En Uiteraard ook niet aan de KOR en uiteraard is datgene je betaalt aan inkoop, kosten e.d. in zijn geheel kosten.

"Uitloopkosten"...? Er is een BV. Die heeft autokosten, maar gebruikt de auto niet. De auto wordt verhuurd aan de eenmanszaak van de DGA. Daar is dan BTW over verschuldigd. Dus is er uiteraard (met BTW belaste) omzet in de BV. En als dat allemaal goed verwerkt/aangegeven wordt, dan is de BTW over de autohuur bij de eenmanszaak als voorbelasting te verrekenen/terug te vragen. Dat is wat hier gezegd is.

Het winstaandeel van de BV zet je normaal gesproken onder "Overige opbrengsten" in de VPB aangifte.

Een VOF heeft een eigen administratie. Daaruit blijkt uiteraard het kapitaalaandeel van elke vennoot, dus ook van de BV in dit geval. Dat bedrag wordt normaal gesproken door de BV (in de VPB aangifte) bij "overige financiële vaste activa" verantwoord.

De industrie heeft niet helemaal dezelfde 'accounting principles' als een eenmanszaak. En zeker niet m.b.t. zelf gefabriceerde goederen. Er zijn een heleboel verschillende methodes voor voorraadwaardering. Maar fiscaal gezien kan een eenmanszaak niet de 'eigen uren' in de voorraad stoppen, zoals een 'manufacturer' dat doet.

Wil ik best vertellen: - Privacyverklaring gemaakt en gepubliceerd. - Register gemaakt (omdat mijn bedrijf nogal regelmatig persoonsgegevens verwerkt). - Gecheckt dat wij een verwerkersovereenkomst hebben met een bepaalde partij (voor 'de cloud'). - Alles vastgelegd, als iemand er ooit naar zal vragen. - Een brief/mail voorbereid die straks naar alle zakenrelaties gaat met de consequenties, waar ons privacy-beleid te vinden is en een paar veranderingen die ik noodzakelijk vind om door te voeren. Verder weinig... :)

1. Natuurlijk is dat toegestaan! Alleen heb je er (fiscaal gezien) niets aan, want je kan niet als 'eenmanszaak' in je BV werken om zodoende het "gebruikelijk loon" te ontwijken. 2. Natuurlijk kan dat! Maar wat is dan daar de reden voor? Zal weinig ten aanzien van 1. veranderen, lijkt mij...

Eerlijk gezegd vind ik het nogal slordig om alle bescheiden omtrent dit soort betalingen weg te gooien, zoals jullie kennelijk gedaan hebben. Maar goed: je hebt tenminste een huurcontract met bedragen en dat is natuurlijk beter dan niets. Ik vind persoonlijk dat het verhaal van de verhuurder ("ik meen mij te herinneren dat slechts een gedeelte betaald werd..., bla, bla") nogal zwak. Maar ik ben geen jurist. Ik zou gewoon het volle bedrag opeisen, als dat duidelijk in de huurovereenkomst vermeld staat. Maar: 'wie eist, bewijst'... Dus dan moet je misschien allerlei acties ondernemen, nu dat je geen echt bewijs van de betaling in het verleden hebt (vandaar dat ik het slordig en onverstandig vind - maar dat terzijde).