UwJurist

Bedrijven moeten al behoorlijk snel hun processen bekijken en zo nodig aanpassen. Per 25 mei 2018 geldt de strengere Algemene verordening gegevensbescherming (AVG) al. Vanaf die datum geldt dezelfde privacywetgeving in de hele EU. De minder strenge Wbp komt dan geheel te vervallen. En een citaat uit ondernemersplein: Deze nieuwe Europese wet dwingt u als ondernemer tot meer actie en maatregelen wanneer u gegevens over klanten, personeel of andere personen vastlegt. Dit geldt voor alle zelfstandige ondernemers. Ook als u geen personeel in dienst heeft of slechts een paar klanten heeft. Al bij het versturen van een offerte, factuur of een nieuwsbrief dient u rekening te houden met de wet. Bereid u daarom goed voor. Zo voorkomt u straks dat de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) u een flinke boete oplegt. [Modedit: link hersteld.]

Helemaal mee eens. Ik verwacht overigens dat vraagsteller er financieel op achteruit gaat.

Ik sluit me aan bij de inhoud van de andere reacties. Verwarringsgevaar zou hooguit kunnen ontstaan bij namen die wél erg op elkaar lijken zoals klassi(e)kcomputershop, classy©computershop, classicomputershop enz. enz. Met vestigingsplaats (ook een argument van vraagsteller) wordt in deze Nederlandse wet overigens niet een land bedoeld, maar een plaats in Nederland.

Antwoord is dan: Nee, het mag niet. Tenzij... ...en daarna pas wordt dat licentieverhaal relevant. Dan nog kan en mag de constructie niet gebruikt worden om verwarring te veroorzaken. Niemand stelt dat je verwarring mag veroorzaken. Het is ook geen kwestie van 'tenzij'. Het voeren van dezelfde naam mag gewoon. Maar uiteraard moet je dat op de correcte wijze regelen, zoals ik hier en in het eerdere topic al aangaf. Naar elkaar toe als bedrijven, maar ook naar de buitenwereld toe. Overigens, het zonder enige toelichting citeren van een een paar leden van een wetsartikel biedt geen enkele meerwaarde, integendeel. Je creëert juist daarmee verwarring. Het is namelijk niet de absolute waarheid. Integendeel (zoals aangetoond). Vandaar mijn vraag: ja, en?

Wat suggestief. Ik heb noch daar, noch hier iets hoeven nuanceren. Ik heb slechts extra uitleg gegeven over deze optie(s), net zoals ik in dit topic eerder ook al deed. Zoals altijd en overal, geldt dat je goede overeenkomsten moet gebruiken en je op eerlijke duidelijke wijze hoort te presenteren. Waarom zo op de persoon gespeeld? Weinig constructief. Het voeren van dezelfde naam kan en dat heb ik al eerder aangegeven, aangetoond en uitgelegd.

Ja, en? Ik citeer een stukje uit een paar willekeurige juridische openbare bronnen (er zijn er vele): handelsnaamrecht: .... Ook komt het regelmatig voor dat er een licentie wordt afgegeven aan bijvoorbeeld een franchiseondernemer die daarmee toestemming krijgt om onder dezelfde naam een gelijke onderneming te voeren. Hoewel een licentie niet schriftelijk hoeft te worden afgegeven, is het aan te raden hiervan altijd een contract op te stellen. .... En: vragen over handelsnaamrecht ... Soms komt het voor dat de eigenaar van een handelsnaam toestemming geeft aan een andere onderneming om gebruik te maken van dezelfde handelsnaam. Dit wordt ook wel een licentie genoemd. .... Een licentie is dus wat anders dan een overdracht. Bij overdracht houdt de oorspronkelijke rechthebbende op de handelsnaam zelf geen rechten meer over. Bij een licentie houdt hij de rechten, maar mag een ander ze (onder voorwaarden) ook gebruiken. Voor het verlenen van een licentie gelden geen vormvereisten. De licentie hoeft dus niet per se op schrift te zijn gesteld en door partijen te zijn ondertekend. ....

Ik ga uit van wat hij maar liefst drie keer schrijft, te weten 'dezelfde naam'. En dat is niet hetzelfde als 'ongeveer dezelfde naam' of 'een gezamenlijke naam die onderscheidend is door een toevoeging'. Maar misschien is hij op een briljant idee gebracht :) Ook al is een toevoeging dus absoluut niet nodig ;)

Nadat iemand voor het eerst over die door vraagsteller niet gewenste toevoegingen aan de naam begon, begon de discussie langzaam te ontsporen. ;) En we moet dus juist niet 'praten' over deels verschillende namen, maar volledig dezelfde naam*. Dat is de kern. En dan kom je weer bij de opties die ik aan het begin aangaf. ;D *Ik citeer nog even uit de opening (en zie ook de titel): De vraag had overigens beter kunnen luiden: Welke samenwerkingsvorm etc. etc.

Men wil juist géén V.O.F. Ik verwijs verder naar mijn eerdere antwoorden. Het is echt te simpel om zo (it looks like...) te denken. De vorm van samenwerking, de bijbehorende overeenkomst(en), de rechtsvorm(en) en de (daarmee overeenstemmende) publicaties in het handelsregister van de Kamer van Koophandel zijn in principe leidend. En zoals ook aangegeven en aangetoond, kunnen bedrijven dezelfde naam hebben en toch zelfstandig zijn. De vergelijking met de hamburgerketen (had ook een andere franchiseformule kunnen zijn) heb ik enkel gemaakt om duidelijk te maken dat er geen plaatsnaam of andere toevoeging nodig is. Zoals vraagsteller ook wil. En dat enkel als reactie op de reacties daarboven.

Dat weet de leek niet, maar die komt daar vanzelf achter :). En zo'n probleem is het niet, want je beklaagt je normaliter toch bij je 'eigen' vestiging? En daar zit je dus goed.

Ook dat klopt niet. Het gaat niet om 3, maar om 2 bedrijven zoals ik al aangaf. Te weten: 1. Franchisenemer McDonald's Restaurants Pts Inc, 5324 4th St NW, Albuquerque, NM 87107 2. Franchisegever McDonald's international Inc En dat franchisegever hier ook is aangesproken is omdat deze franchisegever de temperatuur van de koffie bepaalt.... Zo ver gaat hard franchise i.t.t. soft franchise.

In die zaak zijn (zoals er duidelijk staat) niet alle vestigingen aangesproken (dat zou absurd en kostbaar zijn), maar slechts 2, waaronder de franchisegever. Full case name Stella Liebeck v (versus). McDonald's Restaurants P.T.S. Inc. and McDonald's International Inc. Amerikaanse (of andere buitenlandse) rechtspraak voorbeelden aanhalen is overigens i.h.a. niet erg zinvol.

Als er iets fout gaat in een franchise vestiging, dan moet je klagen bij die vestiging. Die vestiging is aansprakelijk, niet een andere vestiging. Het kan overigens best zo zijn dat een franchisegever er voor kiest dat men zich (ook) bij de franchisegever kan beklagen. Maar dat hoeft niet.

Dat geldt alleen als er niets afwijkends is vastgelegd en iemand moet hierop dan bovendien een beroep doen. Bijvoorbeeld McDonalds vestigingen hebben ook geen aanvulling op de handelsnaam, maar het zijn zelfstandige franchise vestigingen. Bij de KvK staat er dan iets als B.V. Jansen, h.o.d.n. McDonalds.

Diegene die de handelsnaam heeft bedacht, zou deze bijv. ook in licentie kunnen geven aan de ander. Ook andere zaken kan je in licentie geven. Licenties kun je in vele vormen verlenen, maar hebben altijd betrekking op zaken/activiteiten die verboden zijn voor anderen, tenzij je uitdrukkelijke toestemming daarvoor geeft. In een overeenkomst - vaak voor een jaar - kom jij als licentiegever met de licentienemer voorwaarden overeen, waaronder de licentienemer de licentie mag (en moet!) exploiteren. Een indruk van de vele mogelijkheden: • Een licentie om een bepaald(e) naam, merk en/of methode voor goederen of diensten te gebruiken • Een licentie om een geoctrooieerde uitvinding te produceren of te exploiteren • Een softwarelicentie • Een licentie om een product (na) te maken waarvan het model door een ander gedeponeerd is • Een trainingslicentie • De rechten die de auteur van een boek of van een muziekwerk aan een uitgever verleent En je kunt ook kiezen voor nog meer andersoortige samenwerkingsovereenkomsten dan een V.O.F., zoals een distributieovereenkomst, agentuur of zelfs (soft) franchise. Wat wijsheid is, is alleen te beoordelen met meer informatie.

Misschien bedoelt ze dat, maar het staat er niet. En nogmaals, het een heeft niets te maken met het ander. Informeren over herroepingsrecht heeft ook niets te maken met algemene voorwaarden. En in dit geval geldt dat recht ook niet omdat het op maat gemaakte artikelen betreft. Vraagsteller gooit simpelweg een aantal zaken door elkaar. En reageert helaas ook niet meer :)

Een werkgever kan inderdaad niet het dienstverband van de werknemers 'zomaar' opzeggen. Hoe werkt het? In het kort: [*]Een werkgever kan het dienstverband beëindigen als hij een ontslagvergunning van het UWV verkrijgt (kan alleen bij verval van arbeidsplaatsen of langdurige ziekte). [*]Een werkgever kan een dienstverband beëindigen via de kantonrechter (rechtbank, sector kanton) in het geval van andere redenen zoals een verstoorde arbeidsrelatie of disfunctioneren). Een werkgever moet dus goede en bewijsbare redenen hebben voor een ontslag via bovenstaande wegen. [*]Een derde optie is beëindiging met wederzijds goedvinden. En in dit geval is zeker ook voor iedereen tenminste de transitievergoeding verschuldigd.

Het is een fabel dat de koop niet definitief is als de algemene voorwaarden niet zijn meegestuurd. Het een heeft niets met het ander te maken. Algemene voorwaarden zijn niet eens verplicht. Als men wel met voorwaarden werkt, maar ze niet tijdig meestuurt, gelden ze niet, niet meer dan dat. Ik ben benieuwd waar dat staat (als het al ergens staat, in ieder geval niet op de pagina van de link eerder hierboven gegeven.

Ik gaf hierboven al aan dat een SLA ook een OVO is :). Overeenkomsten van opdracht heb je in alle soorten en maten. Het geeft - heel erg kort door de bocht - aan dat het om diensten gaat. Met een makelaar, een jurist, een accountant, een tekstschrijver enz. sluit je een (steeds andersluidende) OVO. Dit i.t.t. overeenkomsten tot aanneming van werk waarbij een stoffelijk werk wordt gemaakt (een tuinhuis, een badkamer etc.). En dan zijn er nog de gemengde overeenkomsten (dus dienst in combinatie met product/stoffelijk werk).

Zoals al vaker aangegeven is het niet verstandig te gaan knippen en plakken. Er is maatwerk nodig en dat is echt een vak. Als er een nieuwe V-snaar in mijn auto zou moeten, zou ik niet aan de slag gaan met een elastiekje. Jij wel? ;) Dat professionele maatwerk geldt niet alleen voor je voorwaarden maar ook voor je overeenkomst. Daar weet je gezien je vragen ook niet wat je nodig hebt en ben je niet in staat een goede overeenkomst te maken. Overigens is een SLA (waar je het bij een ander topic over had) naar zijn aard ook een overeenkomst van opdracht ... TIP: stop nou met klungelen en tijd verspillen, geef wat geld uit en voorkom voor tienduizenden euro's problemen ....

Jammer dat we niets meer vernemen van vraagsteller.

Dan moet vraagsteller dit wel aangezegd (gevorderd) hebben via de juiste weg (dus met een goede ingebrekestelling) en de gestelde termijn zijn verlopen. En de wettelijke niet-handelsrente is bijzonder laag.

Tja, en vaak ook per 6, 8, 12 en zelfs 15 minuten, bijna altijd naar boven afgerond. Onbegrijpelijk. En het kan prima anders. Ik reken altijd per 1 minuut, of liever gezegd de software doet dat keurig. En dan heb je ook de de grapjassen die 6% of meer kantoorkosten in rekening brengen... Ook volledig achterhaald. En elk bedrijf heeft kantoorkosten. En dan soms nog kosten van een secretaresse in rekening brengen. Gelukkig zie je qua kantoorkosten langzaam een kentering.

Ik lees nergens of het om winkelruimte (een ruimte die voor het publiek toegankelijk moet zijn en waar het product of de dienst direct geleverd wordt) of overige bedrijfsruimte zoals een kantoor gaat. Daar gelden andere wettelijke regels voor. Verder is van belang wat er precies wel/niet in de overeenkomst staat. En zijn er algemene voorwaarden die er deel van uitmaken. Is het bijv. een ROZ model met bijbehorende algemene bepalingen. En zo ja, welke soort, uit welk jaar? En staan er dan bijzondere bepalingen in de overeenkomst? Er kan bijv. sprake zijn van jaarlijkse indexering en/of verhoging na 5 jaar. Kortom, er is meer informatie (alle relevante teksten) nodig om deze situatie goed te beoordelen.

Algemene voorwaarden en/of leveringsvoorwaarden zijn alleen toepasselijk als ze al voor of bij het aangaan van de overeenkomt zijn verstrekt aan de klant en van toepassing zijn verklaard (bedrijf of consument). Ernaar verwijzen is dus absoluut niet voldoende en om dat pas bij facturering te doen heeft geen enkele zin. Ze zijn dan simpelweg niet van toepassing. Ook deponeren bij de KvK heeft voor de meeste bedrijven geen enkel nut. Dan nog moet je voorwaarden tijdig (dus bij offerte) verstrekken en van toepassing verklaren. Vermelden op de website is niet verplicht, maar wel aan te raden (het komt professioneel over). Overigens is het van groot belang dat voorwaarden kwalitatief goed zijn. Laat ze dus opstellen door een jurist, of tenminste daardoor laten controleren. zodat je niet de mist in gaat met knip- en plakwerk van internet. De gebruiker van algemene voorwaarden moet deze dus telkens vóór of uiterlijk bij het sluiten van een overeenkomst jegens zijn contractpartij verstrekken en van toepassing verklaren. Dit kan bijvoorbeeld door het meesturen bij een offerte en opnemen van een zin in de offerte die luidt: “Van toepassing zijn onze algemene voorwaarden, waarvan een exemplaar is bijgesloten .” of: “Van toepassing zijn onze algemene voorwaarden die op de achterzijde zijn afgedrukt.” (Let op: bij verzending per fax/mail moet ook die achterzijde worden mee gefaxt/gemaild). Uitzonderingen: Het ligt anders bij herhaald zaken doen en in het geval van erg grote bedrijfsmatige klanten (kort samengevat, om rechtspersonen die ten tijde van het sluiten van de overeenkomst laatstelijk hun jaarrekening openbaar hebben gemaakt of waar op dat tijdstip 50 of meer personen werkzaam zijn). Evenmin geldt deze plicht voor overeenkomsten tussen partijen die handelen in de uitoefening van een beroep of bedrijf (en die dus geen consument zijn) en die niet beide in Nederland zijn gevestigd. Ter hand stellen is redelijkerwijs niet mogelijk Alleen als ter hand stellen van de algemene voorwaarden redelijkerwijs niet mogelijk is (wat slechts in uitzonderingssituaties het geval zal zijn), kan aan de informatieplicht worden voldaan door vóór het sluiten van de overeenkomst aan de afnemer te melden dat de algemene voorwaarden bij de gebruiker op de website ter inzage staan. Tevens moet daarbij worden aangeboden om de algemene voorwaarden desgevraagd aan de afnemer toe te zenden. Als de afnemer dat vervolgens vraagt, moeten de algemene voorwaarden kosteloos en onverwijld aan de afnemer worden toegezonden. Een uitzondering is bijvoorbeeld een per telefoon gesloten overeenkomst. Ter hand stellen van de algemene voorwaarden is in zo’n geval praktisch niet mogelijk. In zo’n situatie moet dus vooraf (dat wil zeggen voordat de overeenkomst tot stand is gekomen) aan de afnemer worden medegedeeld hoe hij kennis kan nemen van de algemene voorwaarden en moet worden aangeboden om de algemene voorwaarden toe te zenden. Ook als sprake is van een langs elektronische weg/internet gesloten overeenkomst geldt als hoofdregel dat de gebruiker aan de afnemer een redelijke mogelijkheid moet bieden om van de voorwaarden kennis te nemen. Aangenomen kan worden dat daaraan wordt voldaan als de gebruiker de voorwaarden vóór of bij het sluiten van de overeenkomst langs elektronische weg aan de afnemer ter beschikking stelt, op zo’n manier dat ze door hem kunnen worden geraadpleegd en opgeslagen. Bovendien moeten de voorwaarden voor de afnemer toegankelijk zijn en blijven, zodat hij ze ook later nog kan lezen. meer personen werkzaam zijn).