Recessie wordt te gemakkelijk als excuus gebruikt

[Ewout Wolff]

Grappig: wat er gebeurt met tot voor kort het meest populaire onderwerp van HL als er een kleine broer-versie van gemaakt wordt ;) Nu staan we hier wat droger dan normaal.

 

Of komt het door de recessie ? (Ook gemerkt de laatste maanden, dat alles & iedereen de schuld is van De Recessie ?) ;D

 

Hoe dan ook : nu ook eens een Yess! van mijn kant. Gewoon een hele leuke opdracht, met internationale kanten er aan, bij een leuk bedrijf. Ik ben er erg blij mee.

[Iwan van Geelen]

Grappig: wat er gebeurt met tot voor kort het meest populaire onderwerp van HL als er een kleine broer-versie van gemaakt wordt ;) Nu staan we hier wat droger dan normaal.

 

Of komt het door de recessie ? (Ook gemerkt de laatste maanden, dat alles & iedereen de schuld is van De Recessie ?) ;D

 

Hoe dan ook : nu ook eens een Yess! van mijn kant. Gewoon een hele leuke opdracht, met internationale kanten er aan, bij een leuk bedrijf. Ik ben er erg blij mee.

 

Het is net het echte leven; kleinere broertjes / zusjes (baby' s) krijgen ook altijd meer aandacht

 

Gefeliciteerd!

[r.i.p. Ruben van den Oord]

(Ook gemerkt de laatste maanden, dat alles & iedereen de schuld is van De Recessie ?) ;D

 

Meid, hou op schei uit !

 

Ieder gevalletje "oeps ik ben door mijn geld heen" wordt afgewimpeld op De Recessie. Kom op nou... De Recessie is pas een maand oud. Het zijn de bedrijven die al een tijdje stonden te wankelen die nu het eerst omvallen, en dat heeft helemaal NIETS met recessie te maken. Diegenen die vorig jaar met een maximale financiering een overname hebben gedaan hebben het nu zwaar. En natuurlijk zijn er branches die meteen de omzet-zeis in de cijfers terug zien. Maar wie goed heeft geanticipeerd op de berichtgeving van de afgelopen maanden heeft voldoende tijd gehad om op zijn minst een what-if alternatief te produceren van het ondernemingsplan.

 

Is het jullie ook opgevallen dat er altijd weer ondernemers zijn die groter, sterker en niet zelden veel rijker uit een recessie komen ?????

[Joost Schravendeel]

 

Toevallig de commercial van 'maandag' op slamfm(o.a.) gehoort vandaag? Die haken leuk in op exact wat jij zegt.

 

 

(Ook gemerkt de laatste maanden, dat alles & iedereen de schuld is van De Recessie ?) ;D

 

Meid, hou op schei uit !

 

Ieder gevalletje "oeps ik ben door mijn geld heen" wordt afgewimpeld op De Recessie. Kom op nou... De Recessie is pas een maand oud. Het zijn de bedrijven die al een tijdje stonden te wankelen die nu het eerst omvallen, en dat heeft helemaal NIETS met recessie te maken. Diegenen die vorig jaar met een maximale financiering een overname hebben gedaan hebben het nu zwaar. En natuurlijk zijn er branches die meteen de omzet-zeis in de cijfers terug zien. Maar wie goed heeft geanticipeerd op de berichtgeving van de afgelopen maanden heeft voldoende tijd gehad om op zijn minst een what-if alternatief te produceren van het ondernemingsplan.

 

Is het jullie ook opgevallen dat er altijd weer ondernemers zijn die groter, sterker en niet zelden veel rijker uit een recessie komen ?????

[Tonino]

Ieder gevalletje "oeps ik ben door mijn geld heen" wordt afgewimpeld op De Recessie.

Schijnt voor een aantal banken aardig gewerkt te hebben. Op zich best ziek hoe ze de afgelopen maanden giga bedragen voor weinig mochten lenen... Terwijl ze ongeveer van de daken schreeuwden dat ze het echt niet nodig hadden, maar het was zo goedkoop... ;)

 

Nu nog even wat autobedrijven en later hopelijk ook nog die MKB pot.

[r.i.p. Ruben van den Oord]

 

Meid, hou op schei uit !

 

Ieder gevalletje "oeps ik ben door mijn geld heen" wordt afgewimpeld op De Recessie. Kom op nou... De Recessie is pas een maand oud. Het zijn de bedrijven die al een tijdje stonden te wankelen die nu het eerst omvallen, en dat heeft helemaal NIETS met recessie te maken. Diegenen die vorig jaar met een maximale financiering een overname hebben gedaan hebben het nu zwaar. En natuurlijk zijn er branches die meteen de omzet-zeis in de cijfers terug zien. Maar wie goed heeft geanticipeerd op de berichtgeving van de afgelopen maanden heeft voldoende tijd gehad om op zijn minst een what-if alternatief te produceren van het ondernemingsplan.

 

Is het jullie ook opgevallen dat er altijd weer ondernemers zijn die groter, sterker en niet zelden veel rijker uit een recessie komen ?????

 

Misschien wel goed om even de opmerking van de kneuzen-uitdeler in het volle licht te bediscussiëren: Het bovenstaande stukje werd afgedaan als kortzichtig. Ik denk van niet, anders had ik het natuurlijk niet geschreven.

 

Maar om te voorkomen dat het een groep 4 welles-nietes discussie wordt, toch even mijn motivatie: Het is eigenlijk dood eenvoudig. Wie wankelt, valt eerder dan wie stevig staat. Ik kom dagelijks ondernemers tegen die overgefinancierd zijn. Die liquiditeitsproblemen willen oplossen middels het pompen van meer geld in het bedrijf. In de afgelopen jaren zijn veel ondernemers te makkelijk aanvullende kredieten verleend om de boel overeind te houden, terwijl aan de onderliggende waarden te weinig aandacht werd geschonken. Overnames met 100% financiering, investeringen waarvan de aflossingsverplichting van de financiering niet wordt gedekt door de lopende cashflow, te grote ambities en te weinig ondernemerschap.

 

Natuurlijk zijn er genoeg branches die rechtstreeks last hebben van het opdrogen van de geldstroom bij banken. Met name in de categorie "duurzame consumentengoederen" is dat goed te merken. Auto's, huizen, keukens... alles waarvoor normaal even een Scheringatje werd afgesloten, dat zijn de showrooms waar iets minder orderblocks worden versleten. Maar er worden nog steeds auto's, huizen en keukens verkocht! Wel minder, maar de handel ligt niet stil. Een gezond bedrijf moet een omzetdip van 10% zonder zware ingrepen kunnen hebben. Een omzetdip van 20% vraagt om meer maatregelen, maar de meeste besparing kan daar behaald worden op de directe kosten. Let wel: we hebben het hier over de gevolgen van de KREDIETCRISIS! Anderhalf jaar geleden kwamen de eerste berichten daarover deze kant op. Een beetje ondernemer kan prima inschatten in hoeverre zijn handel afhankelijk is van financieringen. Wie voor een groot deel afhankelijk is van de financierbaarheid van de deal door zijn klanten, weet dat er iets kan gaan gebeuren. Een goed ondernemer begint dan - al dan niet op papier - aanpassingen te maken in zijn businessplan. What-if... Wie zich goed heeft voorbereid heeft snel kunnen schakelen.

 

Maar de schoendetaillist en de traiteur kunnen zich niet verschuilen achter een kredietcrisis. De nieuwe hakjes van mevrouw worden niet gefinancierd, zelfs niet als er Manolo Blahniks of Christian Louboutins in de doos zitten. Dus als je als Al Bundy nu omvalt is er iets anders aan de hand. Ik beweer niet dat Al niet minder schoenen verkoopt, maar als hij geen 10% omzetdaling kan handelen heeft 'ie de afgelopen jaren óf te veel kosten gemaakt óf te lang gehoopt op betere tijden. Hoe dan ook, de kosten zijn te hoog, het vet op de balans onvoldoende en de reactiesnelheid te laag.

 

En dan ineens komt vorige maand het bericht dat er één kwartaal geen economische groei is geweest. Sinds de jaren '80 wordt er ineens weer gefluisterd over het R-woord. Er is nog geen recessie, die komt op zijn vroegst pas volgende zomer. Een recessie is pas een recessie als er twee kwartalen achtereenvolgend een negatieve economische groei is: krimp dus. Afgelopen kwartaal was er een stilstand. Dit kwartaal wordt gered door de goede decembermaand, maar eerste kwartaal '09 geeft traditioneel lagere cijfers, zeker in de detailhandel. Als het consumentenvertrouwen dan niet hersteld is, zal tweede kwartaal '09 ook krimp laten zien en hebben we in juli '09 eindelijk die recessie waar velen op hopen.

 

Hopen? Ja. Want dan is er eindelijk de zondebok gevonden die sommige ondernemers het excuus geven het bijltje er bij neer te gooien. In gouden tijden zouden winsten moeten worden opgepot zodat er meer vet op het lijf aanwezig is voor de barre tijden die zeker komen gaan. Wie in voorspoed geen geld kan overhouden, weet zeker dat hij het in tegenspoed moeilijk zal krijgen. Maar toegeven dat hij zich heeft vergist in zijn product, de markt of desnoods in zichzelf is in tijden wanneer de bomen de hemel bestormen natuurlijk not-done. Nee dan kunnen beter de tanden nog even op elkaar en wordt er reikhalzend uitgekeken naar de volgende recessie. Dan blijf je tenminste welkom op verjaardagen en een toffe peer in de kroeg. Je kon er tenslotte niets aan doen dat je failliet ging. Het was het gevolg van de recessie...

 

En ja, er zijn honderden uitzonderingen op de regel. Je bent net gestart en een jaar later knallen er Boeings in kantoortorens. Of je bent belazerd door klanten, leveranciers, compagnons, je vrouw of Heer Olivier. Vol goede moed ben je aan het ondernemen en ineens wordt je wakker op de Intensive Care met een batterijtje tussen je ribben. Je hebt net zesenhalve ton geïnvesteerd in een mooie winkel en de gemeente besluit van jouw straat éénrichtingsverkeer te maken. Allemaal waar, allemaal redenen waarom je het niet redt met je bedrijf. Maar gek genoeg zijn dat meestal niet de ondernemers die de recessie aanvoeren als reden waarom het niet lukte...

 

Zo en nu eerst koffie...

[Maarten]

Ruben moet vaker kneuzen krijgen, komen leuke stukjes uit voort :)

[Marcel (Up)]

Koffie ?? Hier krijg je een vette borrel voor ! de reus heb je al gehad !

 

[Marcel (Up)]

Olie en benzine prijzen dalen, zijn nog nooit zo laag geweest (geloof ik)...... koopkracht neemt toe...

Is het beruchte R-woord niet iets wat we onszelf aanpraten ?

 

 

[Maarten]

Olie en benzine prijzen dalen, zijn nog nooit zo laag geweest (geloof ik)...... koopkracht neemt toe...

Is het beruchte R-woord niet iets wat we onszelf aanpraten ?

 

Recessie is er als de groei van het BNP gedurende twee opeenvolgende kwartalen negatief is. Meetbaar dus...

 

Hieronder de bezineprijs vanaf 1970, met dank aan Sargasso:

 

[Ed]

@Ruben: n.a.v. je betoog vraag ik me dan toch af hoe het dan toch heeft kunnen gebeuren dat er zoveel bedrijven (en zeer zeker ook gerenommeerde) nu zo'n last van hebben en die dat met z'n allen dus niet hebben zien aankomen.

 

Uit mijn naaste omgeving ken bijv. ik een zeer solide (groot) bedrijf dat rond de zomertijd nog ernstig verlegen zat om personeel, open dagen heeft gehouden om maar personeel te krijgen en die nieuw aangenomen personeel moet ontslaan omdat de orderinput sinds een maand of 2-3 helemaal stil ligt en er voorlopig ook geen verbetering inzit.

 

 

[Ewout Wolff]

Dit onderwerp is te boeiend om het te laten verpieteren in een aardige draad als "Yes!" : daarom zijn eigen, volwassen draad. Met complimenten aan Ruben om dit vlammetje heftig aan te wakkeren met benzine. ;)

[Christine]

Mensen klagen dat er door de recessie zoveel geld is "verdampt". Maar er is helemaal geen geld verdampt, geld kan niet verdampen. Dat geld dat er nu ineens niet meer is, is er ook nooit geweest. Men dacht alleen dat het er was. Als een bedrijf per aandeel 10 euro waard is, dan is het tien euro waard, en als ze hard werken morgen misschien 11 of 12. Maar de koers van zo'n bedrijf is tot 60 euro opgelopen. Die 50 extra euro's zijn gebakken lucht, die door beurshandel en speculatie is ontstaan. "Recessie" betekent dat iemand roept "de keizer heeft geen kleren aan", oftewel: "er is teveel gebakken lucht in de economie dus ik ga 's ff lekker speculeren op een neergang". Het jongetje dat de keizer ontmaskert is dankzij de recessie dus rijk geworden.

Maar wat ik heel krom vind is dat als ik dat doe in mijn bedrijf, dwz als ik geld creeer in mijn bedrijf dat er niet is, dan heet het "fraude" en ga ik de bak in. Maar als bankiers en speculanten dat met onze economie als geheel doen, en zelfs met de wereldeconomie als geheel, dan kraait er geen haan naar. Sterker nog, dan worden de schuldigen beloond met premies en springt de overheid bij met tientallen miljarden om de fraudeurs boven water te houden.

 

Er is dus wel een recessie, maar dat is niks anders dan dat iemand de gebakken lucht uit de economie laat lopen zodat die weer body krijgt. Bedrijven die nu omvallen, waren anders wellicht al veel eerder omgevallen, als ze zich niet hadden kunnen financieren met gebakken lucht.

 

Mijn favoriete uitspraak van 2008 is van Kees de Kort op BNR: "De menselijke domheid heeft geen ondergrens", over mensen die investeerden in omlaag gaande markten. De uitspraak geldt wat mij betreft ook voor de overheid die met miljarden de banken "redt". Laat een bank maar omvallen, en stuur het management met pek en veren naar huis. Besteed je belastingeld hooguit aan het redden van de kleine spaarders en verhaal de kosten op het management van de omgevallen banken. Dan gaat de recessie vanzelf weer over. De keizer heeft weer kleren aan.

 

 

[R.I.P. - Benm]

Is het jullie ook opgevallen dat er altijd weer ondernemers zijn die groter, sterker en niet zelden veel rijker uit een recessie komen ?????

 

In het algemeen kun je, denk ik, wel stellen dat een recessie zeker voor het water grotere bedrijf uitgelezen kansen biedt: personeelsanering gaat veel gemakkelijker, in een periode als deze krijg je eenvoudiger vergunning voor grote ontslagrondes, en dat maakt het berijf meestal sterker.

 

Daarnaast vallen natuurlijk vooral de zwakste bedrijven helemaal om, dus dat het gemiddelde bedrijf na een recessie sterker is dan het gemiddelde bedrijf ervoor klinkt me logisch in de oren. Beetje wrang voor zij die het niet redden alleen.

 

Laat een bank maar omvallen, en stuur het management met pek en veren naar huis. Besteed je belastingeld hooguit aan het redden van de kleine spaarders en verhaal de kosten op het management van de omgevallen banken.

 

Eerlijkgezegd denk ik dat het van belang is om ook de grote spaarders te compenseren. Probleem is dat euro's (en dollars, en de meeste andere valuta) fiatgeld zijn. Als de grotere rekeninghouders er niet van op aan kunnen dat hun geld bij een bank veilig staat, loop je het risico dat ze ervoor kiezen het op een andere manier veilig te stellen. Mocht men dan bijv an masse kiezen voor edelmetaal, zit je met een inflatie waar geen centrale bank nog iets aan kan doen, al zetten ze de rente op nul.

 

En verhalen op het management? Die verdienen hun bonussen wellicht in miljoenen, maar als er miljarden gehaald moeten worden helpt dat natuurlijk geen zier - afgezien van het pek & veren effect, maar of dat werkelijk zo groot is?

 

 

[Frans Sijtsma]

Mensen klagen dat er door de recessie zoveel geld is "verdampt". Maar er is helemaal geen geld verdampt, geld kan niet verdampen. Dat geld dat er nu ineens niet meer is, is er ook nooit geweest. Men dacht alleen dat het er was. Als een bedrijf per aandeel 10 euro waard is, dan is het tien euro waard, en als ze hard werken morgen misschien 11 of 12. Maar de koers van zo'n bedrijf is tot 60 euro opgelopen. Die 50 extra euro's zijn gebakken lucht, die door beurshandel en speculatie is ontstaan. "Recessie" betekent dat iemand roept "de keizer heeft geen kleren aan", oftewel: "er is teveel gebakken lucht in de economie dus ik ga 's ff lekker speculeren op een neergang". Het jongetje dat de keizer ontmaskert is dankzij de recessie dus rijk geworden.

Maar wat ik heel krom vind is dat als ik dat doe in mijn bedrijf, dwz als ik geld creeer in mijn bedrijf dat er niet is, dan heet het "fraude" en ga ik de bak in. Maar als bankiers en speculanten dat met onze economie als geheel doen, en zelfs met de wereldeconomie als geheel, dan kraait er geen haan naar. Sterker nog, dan worden de schuldigen beloond met premies en springt de overheid bij met tientallen miljarden om de fraudeurs boven water te houden.

 

Er is dus wel een recessie, maar dat is niks anders dan dat iemand de gebakken lucht uit de economie laat lopen zodat die weer body krijgt. Bedrijven die nu omvallen, waren anders wellicht al veel eerder omgevallen, als ze zich niet hadden kunnen financieren met gebakken lucht.

 

Mijn favoriete uitspraak van 2008 is van Kees de Kort op BNR: "De menselijke domheid heeft geen ondergrens", over mensen die investeerden in omlaag gaande markten. De uitspraak geldt wat mij betreft ook voor de overheid die met miljarden de banken "redt". Laat een bank maar omvallen, en stuur het management met pek en veren naar huis. Besteed je belastingeld hooguit aan het redden van de kleine spaarders en verhaal de kosten op het management van de omgevallen banken. Dan gaat de recessie vanzelf weer over. De keizer heeft weer kleren aan.

 

Volgens mij hebben we deze discussie elders (fortis draadje?) in gewijzigde vorm al eerder gehad.

 

Hoezo Fraude als je waarde creeert ?

De aandelenkoers is gewoon een vraag- en aanbodspel van koper en verkoper. Dit gebeurt toevallig op de beurs en niet in een overnametraject tussen twee BV's maar dat doet aan het principe niets af. Als ik mijn bedrijf kan verkopen voor 10 keer de werkelijke waarde wie ben ik dan om dat gebakken lucht te noemen. Jij gaat dan toch ook niet tegen de potentiele koper zeggen: "Uuuhhmm, nou doe maar de helft, want ik denk dat je me overwaardeert" . Ik zie niet in hoe deze manier van geld creeeren in je eigen bedrijf onder het kopje Fraude zou vallen zoals je stelt.

De makke van het systeem is denk ik meer dat er niemand is die het geheel kan overzien, en (logisch) gaat voor eigen winstmaximalisatie op korte(re) termijn, zonder zich daarbij iets aan te trekken van het grotere geheel en de lange(re) termijn en de gevolgen die het eigen handelen daar heeft. Dat doe jij zelf, dat doe ik en dat doet vrijwel iedereen. Hoe het beter kan weet ik niet, want extra overheidsregulatie hierin lijkt me ook niet de juiste weg.

 

Kosten verhalen

Ten tweede stel je dat banken maar moeten omvallen en de kosten op de directie verhaald moeten worden.

Allereerst is er even een verschil tussen een schuld van een paar miljard en een eigen vermogen van de directie van een paar honderd miljoen. Daarnaast moet je gaan aantonen dat ze frauduleus waren (is wat anders als hebzuchtig). Doe je best zou ik zeggen en neem Fortis eens als uitgangspunt.

 

Als het alleen een gevolg had voor de banken zou ik het ergens nog met je eens zijn, echter de gevolgen van het omvallen van een bank als Fortis , ING of ABN zou veel grotere gevolgen hebben.

Dan ben je zo'n BV die een deel van zijn opdrachten vooruitbetaald heeft gekregen of een investering heeft uitgesteld. Die liquide middelen even in een veilig depositootje geparkeerd bij een tot voor kort veilige bank, en je ziet er niets van terug. helaas pindakaas? Gaat mij te ver.

Iedereen isgebaat bij vertrouwen van ondernemers en particulieren in de banksector, anders is het einde zoek. Hebben ze daarom een uitzonderingspositie in deze wereld? Wat mij betreft wel, waarbij ik juist in die sector iets meer overheidstoezicht als er nu is zou kunnen begrijpen, hoewel het enigszins tegen mijn gevoel ingaat.

 

En wat te doen met GM, Ford etc.

Tenslotte de vraag wat je zou doen met bijvoorbeeld overheidssteun voor GM

Indien ze op de fles gaan betaalt de Amerikaanse belastingbetaler een fortuin aan uitkeringen voor een paar honderdduizend werknemers en dendert de economie daar nog harder richting afgrond.

Als we dan toch een kosten/baten-analyse maken : Is het dan niet goedkoper ze te steunen met 34 miljard met een aantal strenge voorwaarden?

Een groter dilemma dan het op een afstandje lijkt.

 

@Ruben

 

Natuurlijk waren de eerste tekenen er al een tijdje geleden (Meen me te herinneren dat Kees de Kort (daar is'tie weer:)) er 1-2 jaar geleden al zijn zorgen uitsprak) echter de snelheid waarmee het nu over ons heen dendert had niemand denk ik kunnen zien aankomen. (Autoverkopen in een korte tijd 28% omlaag, in IJsland zelfs 95%).

Het is als een cycloon die over je heenraast. Sommigen hebben al een wankel huisje dat bij de eerste de beste tegenwind in elkaar sodemietert. Die kunnen niet zeggen dat het aan de storm ligt. Anderen proberen op tijd hun huis te verstevigen, de deuren te barricaderen etc. maar zijn te laat. Ook eigen schuld. Maar bij een cycloon zijn er ook gewoon stevige huizen die getroffen worden door onvoorziene zaken als omvallende bomen en dat soort gein, of die slecht bouwmateriaal hebben gekregen waarbij het gewoon domme pech is omdat ze vooraf alles overziende gewoon bestand hadden moeten zijn tegen die cycloon.

Dan mag je toch het instorten dan toch wel wijten aan de cycloon denk ik zo

 

Frans

[r.i.p. Ruben van den Oord]

@Ruben: n.a.v. je betoog vraag ik me dan toch af hoe het dan toch heeft kunnen gebeuren dat er zoveel bedrijven (en zeer zeker ook gerenommeerde) nu zo'n last van hebben en die dat met z'n allen dus niet hebben zien aankomen.

 

Uit mijn naaste omgeving ken bijv. ik een zeer solide (groot) bedrijf dat rond de zomertijd nog ernstig verlegen zat om personeel, open dagen heeft gehouden om maar personeel te krijgen en die nieuw aangenomen personeel moet ontslaan omdat de orderinput sinds een maand of 2-3 helemaal stil ligt en er voorlopig ook geen verbetering inzit.

 

Ed,

 

Eerlijk gezegd: geen idee. Ik ken het bedrijf niet, de ondernemer niet, de markt en het product niet. (***fluisterend: Voor wie nog een passend relatiegeschenk voor me zoekt: Een kristallen bol zou welkom zijn!***) Ahum, afijn, hoe dan ook is het een interessante case om de tanden eens in te zetten. De betreffende ondernemer mag me altijd bellen voor een onderhoudend tête à tête.

 

Een reden van zo'n drastische omzetdaling zou kunnen zijn dat het productportfolio is gericht op een hoogconjunctuur, met de massa als doelgroep. De echt rijken blijven echt rijk. Ook tijdens een laagconjunctuur. Misschien met 100 miljoen minder, maar nog steeds puissant welgesteld. Dat betekent dat de Porsches nog steeds van de band rollen, en de kaviaarhandelaar nog steeds goede zaken doet.

 

De pijn zit 'm dus in de dealer die uitsluitend tweedehands Porsches verkoopt. De massa is de doelgroep (kunnen geen nieuwe betalen, maar een gebruikt exemplaar is meer dan welkom) en tijdens de hoogconjunctuur worden de onderhoudskosten weg gelachen met de opmerking "Een hobby mag geld kosten". Zodra de economische wind van tegenovergestelde richting komt gaat de hand op de knip, de hobby de deur uit (er staan momenteel twee maal zoveel Porsches op Marktplaats dan normaal) en worden de spaartegoeden aangezuiverd voor het geval dat de baan verdwijnt. Deze dealer heeft de veranderende markt niet (willen) zien aankomen.

 

Heeft deze dealer nu het recht om te klagen over een omzetdaling van 98%. Nee, altans... dat is mijn mening. Wie de ommekeer niet zag aankomen was ingedut. Wie de ommekeer heeft ontkent mag zich geen ondernemer noemen. De ondernemer die scherp zijn markt in de gaten houdt, en de cijfers in de vingers heeft (daar gaan we weer) maakt een alternatief plan (what if... ) en gaat daar ook mee aan de slag. De Gebruikte Porsche - boer die dan even twee diesel-golfjes in de showroom zet om te zien of zijn fingerspitzengefühl klopt merkt dan dat de statijd van deze dieseltjes beduidend korter is dan zijn normale productportfolio. Even de sokken er in met de verkoop van de lopende voorraad, ander bord op de gevel en de Dieselspecialist is op tijd klaar voor een nieuw product voor dezelfde doelgroep.

 

Ja, ja... ik weet dat het makkelijk l*llen is vanaf de zijlijn achter mijn laptop. En het bovenstaand voorbeeld zal ook op onderdelen van geen kanten kloppen, maar waar het om gaat is dat het principe duidelijk is. Een goed ondernemer schakelt snel, speelt in op veranderende omstandigheden. Een matig ondernemer houdt teveel van zijn product en is blind voor wat komen gaat (Kill Your Darlings!).

 

Stel jezelf de volgende vragen:

 

[*] Ben ik met mijn bedrijf voornamelijk afhankelijk van één product(groep)?

[*] Is dat product of die productgroep voornamelijk bestemd voor één doelgroep?

[*] Kan ik voor diezelfde doelgroep een alternatief bieden (goedkoper, nieuwe technologie)?

[*] Kan ik voor dat product een nieuwe doelgroep aanboren (al dan niet na aanpassingen)?

[*] Kan ik mijn eigen concurrent in het leven roepen (onder andere naam nieuw product voor nieuwe doelgroep)?

 

Verrek, het lijkt wel een sterkte/zwakte analyse van je businessplan! Eigenlijk zou iedere ondernemer elk half jaar een nieuwe koers moeten uitzetten voor de komende 24 maanden. Op deze manier worden de correcties die je moet doorvoeren beperkt gehouden. In de praktijk beginnen de meeste ondernemers pas te sturen als blijkt dat ze op ramkoers varen. Denk als de kapitein van een olietanker. Die begint al te remmen bij de straat van Gibraltar om in de haven van Rotterdam stil te kunnen liggen.

 

De truc ligt m dus in diversificatie (waarom denk je dat Porsche zoveel moeite doet Volkswagen over te nemen?) Spreid je portfolio, verbreed je markt. Zodra de economie het weer toelaat kunnen we weer gaan spelen met niches.

[Frans Sijtsma]

waarom denk je dat Porsche zoveel moeite doet Volkswagen over te nemen?

 

Even tussendoor, want een uitgebreidere reactie moet ik nog even laten rijpen:

 

Porsche neemt m.i. VW over om te kunnen voldoen aan de emissienormen, en in mindere mate vanwege diversificatie

 

Frans

[Frans Sijtsma]

Ruben,

Je brengt je standpunt op een manier waaruit ik opmaak dat niemand last heeft van de recessie zonder daar zelf schuld aan te hebben. Da's me zoals ik al eerder aangaf te gemakkelijk. Door tevens aan te geven dat je voorbeeld wel zal rammelen, dat er 100 uitzonderingen zijn etc. creeer je voor jezelf ook altijd een uitvlucht mocht iemand het niet met je eens zijn.

 

De omgekeerde redenatie gaat namelijk in dat geval ook op. Ik zou namelijk omgekeerd kunnen stellen dat alle ondernemers die last hebben van de recessie daar geen schuld aan hebben, zoals bijvoorbeeld die autodealer in IJsland die 95% van zijn markt kwijtraakt. Daar is zelf met 100 What-if plannen vrijwel geen rekening mee te houden, als iets dergelijks zich in 3 maanden voltrekt

Weliswaar rammelt dit voorbeeld, en zijn er 100 uitzonderingen etc. etc, maar het is mijn mening etc. snap je?

 

Ik ben het met je eens dat de recessie een welkom excuus is voor ondernemers die anders de regelgeving de schuld geven, of de files of het weer etc. etc. Kwestie van kop in het zand en een mooie manier van aandacht krijgen tijdens feestjes en partijen.

Die ondernemer heb je en zul je houden. Maar om algemeen de ondernemer die klaagt over de recessie af te serveren als kortzichtig en te laat met anticiperen gaat me te ver.

 

De vraag is namelijk waarmee je rekening houdt als je een noodstrategie ontwikkeld. Lijkt mij dat je daarbij uitgaat van What if:

- Mijn omzet 20-30% daalt

- Mijn inkoopprijzen stijgen

- Mijn leverancier wegvalt.

- etc. etc.

 

Dan krijg je strategieen als : andere produktgroepen om die 30% op te vangen, snijden in de kosten, andere leveranciers zoeken. Diversificatie is een mooi iets trouwens, echter een ondernemer zal wel diversificeren in iets waarin hij thuis is, waardoor de kans dat ook daar dezelfde omzetdaling voorkomt redelijk aanwezig is.

 

Ik geloof niet dat er iemand is die een noodplan bedenkt of voorziet voor een abrupte orderafname van 50%-75% in 2 maanden tijd. Dat kun je slecht ondernemen noemen, maar als dat de norm is dan kun je nog 100 scenario's bedenken en daar je tijd instoppen hetgeen weer ten koste van het ondernemen en omzet gaat.

Maar daar heeft diegene dan wellicht ook weer een what if plan op bedacht. ;D

 

Kortom, ten dele gelijk, maar te algemeen veroordelend wat mij betreft in deze situatie

[Ed]

Ed,

 

Eerlijk gezegd: geen idee. Ik ken het bedrijf niet, de ondernemer niet, de markt en het product niet. (***fluisterend: Voor wie nog een passend relatiegeschenk voor me zoekt: Een kristallen bol zou welkom zijn!***) Ahum, afijn, hoe dan ook is het een interessante case om de tanden eens in te zetten. De betreffende ondernemer mag me altijd bellen voor een onderhoudend tête à tête.

 

 

Ruben,

Ik waardeer je reakties die er op dit forum uitspringen (mijns inziens), maar soms........

Ik geloof niet dat men daar zit te wachten op ene Ruben die leuke verhaaltjes schrijft op een forum.

We hebben het hier over een onderdeel v/e wereldwijd concern 40.000 medewerkers, 10,5 miljard omzet.

 

Niet om je af te vallen hoor, wil er alleen maar mee aangeven dat er in zo'n wijd verspreid concern toch genoeg knappe koppen rondlopen die volgens jouw ideeën dit toch wel hadden moeten zien aankomen........

En dat geloof ik dus niet

[Eitje68]

Edit...ik haal mijn deelname aan deze discussie wel weg, word toch genegeert omdat ik hier blijkbaar te dom voor word bevonden!

[Ed]

edit: niet meer nodig. Heb Karma van Ruben gelezen en begrijp inmiddels de opmerking van Eitje

[Eitje68]

:-\

[Frans Sijtsma]

Om de discussie een beetje uit de hoek van de schuldvraag te halen het volgende:

 

Op basis van Ruben en Ed ben ik toch geintrigeerd door de vraag hoe je als organisatie flexibel blijft in tijden van (snelle) groei.

 

fase 1

De meesten hier zijn klein begonnen. Je kent je leveranciers, je kent je klanten en je kent je markt van haver tot gort. Overdag verkopen en 's-avonds de administratie. Zondagmiddag vrij voor het gezin. Je bent gemotiveerd en weet iedere minuut wat zich afspeelt en hoe je daarop moet reageren. Morgen een nieuw product? geregeld . Overmorgen monsters leveren? Je rijdt zelf naar Frankrijk om eea bij de leverancier op te halen en het is geregeld.

 

Fase 2

Fase 2 begint als je personeel gaat aannemen. Er komt een verkoper/accountmanager bij en op de binnendienst neem je 3 man aan voor de administratie, verkoop en inkoop. Zelf ga je meer overleggen. Je kent alle grote klanten nog, maar veel kleinere niet meer. Er gaan dingen fout buiten je schuld om, en jij kan het oplossen. Morgen een nieuw product gaat nog wel, maar die monsters uit fase 1 niet meer omdat je niet weet dat het gevraagd is door de klant en de accountmanager het niet belangrijk genoeg achtte. Je wordt minder flexibel. en neemt meer mensen aan voor controle verkoop etc. Een cirkel die steeds meer omzet en winst oplevert.

 

Fase 3

Het blijft allemaal goed gaan. Je hebt nu niet alleen verkopers maar ook een chef verkoop. Er wordt een marketingafdeling opgezet die zijn vruchten afwerpt zonder dat je precies weet wat ze doen. De hoofdlijn ken je uit de marketingvergadering.

Je kent nu ook veel grote klanten niet meer, alleen de allergrootsten nog en die van het eerste uur. Je vergadert 30% - 40% van je tijd en maakt in januari al plannen voor volgend jaar waarbij je je baseert op cijfers van CBS, marketing en diverse andere bronnen. Je hoort hoevel mensen er per maand zijn aangenomen, en waarvoor maar je spreekt ze zelf niet meer.

 

En zo gaat het door tot er een recessie komt en je beseft dat je onderweg in de afgelopen 10 jaar de grip bent kwijtgeraakt.

Je hebt geen voeling meer met de markt, terwijl juist jij degene bent die die markt het beste aanvoelt. Daarom is het zo groot geworden, en daarom is het jouw bedrijf.

 

Iedere manager in je bedrijf verschuilt zich achter zijn stokpaardje: We konden het niet zien aankomen. Toch twijfel je. Ze zullen deels gelijk hebben vanwege de snelheid waarmee deze recessie zich ontwikkelde, maar had je zelf de teruggang kunnen voorkomen als...

 

Uiteindelijk zit je in die paradox dat je op de supertanker zit als kapitein en voorbij de evenaar moet kijken om brokken te voorkomen. Zien wat niemand anders schijnbaar kan zien

 

Mijn vraag aan jullie:

Hoe voorkom je dat je flexibiliteit verliest als je bedrijf groeit, en waarin ben je nog flexibel

Hoe voorkom je dat je juist datgene moet opgeven waarom je ondernemer bent geworden: Alles zelf doen omdat je het zelf beter kunt.

en tenslotte : Hoe bereid je je organisatie voor op mindere tijden als het niet op lijkt te kunnen.

 

Ben benieuwd

 

 

[Rien Gluvers]

Ruben,

Ik waardeer je reakties die er op dit forum uitspringen (mijns inziens), maar soms........

Ik geloof niet dat men daar zit te wachten op ene Ruben die leuke verhaaltjes schrijft op een forum.

We hebben het hier over een onderdeel v/e wereldwijd concern 40.000 medewerkers, 10,5 miljard omzet.

 

Niet om je af te vallen hoor, wil er alleen maar mee aangeven dat er in zo'n wijd verspreid concern toch genoeg knappe koppen rondlopen die volgens jouw ideeën dit toch wel hadden moeten zien aankomen........

En dat geloof ik dus niet.

 

Dat je het niet gelooft spreekt niet in je voordeel. Neem nu bijvoorbeeld GM. Ondanks alle signalen in de afgelopen jaren bleven zij maar benzineslurpers produceren (in de VS.) Geen aandacht gevend aan de komende vraag naar zuiniger auto's. Daarnaast verdienden zij zoveel dat zij met GMAC overal in de wereld goedkope hypotheken gingen verstrekken omdat dit zo lekker verdiende. Inmiddels weten wij het wel. De USA-hypotheken gingen kopje onder, uit Europa trekt Gmac zich als geldverstrekker terug en in plaats van kapitaal uit te kunnen lenen hebben zij nu zelf dringend behoefte aan financiering.

En de knappe koppen? Die zeggen nu sorry, maar de bonussen hebben zij inmiddels wel opgestreken. En als je steun gaat vragen in Washington? Dan vlieg je daar natuurlijk naar toe in dure privejets. (pas na kritiek zoek je een hybride auto voor je volgende bezoek).

 

Helaas voor het personeel, maar een "recessie" is vaak een goede manier om tot noodzakelijke sanering te komen.

 

[Christel FM]

Een aantal bedrijven zullen heus last hebben van de recessie, maar dan voornamelijk door de daling van het consumentenvertrouwen.

Er worden nu minder makkelijker financieringen gegeven (wellicht met uitzondering van de Frisia/ Becam-leningen). Op de huizenmarkt zal het moeilijker gaan, producten met betrekking tot de inrichting (badkamers/keukens/meubels) zullen wellicht minder makkelijk verkocht worden, net als auto's

 

Maar, ik blijf van mening dat men het nu wel erg snel op de kredietcrisis gooit. Iedereen heeft graag een zondebok als het niet goed gaat. Dat is nu de kredietcrisis geworden.

[r.i.p. Ruben van den Oord]

Altijd leuk een stevige discussie! Daar zijn er te weinig van wat mij betreft. Laat ik een aantal zaken vooraf heel duidelijk stellen: Niemand hoeft het met mij eens te zijn, dat ben ik ook niet altijd met anderen. Ik heb ook de wijsheid niet in pacht, maar ik kan me wel een mening vormen over een aantal zaken. Wie mij wat langer kent, weet dat ik graag soms de advocaat van de duivel speel om de kern van de zaak proberen bloot te leggen. Om dezelfde reden ben ik de ene keer wat ongenuanceerd, terwijl de andere keer de nuance juist weer wel een manier is om een andere invalshoek te krijgen. Faillissementsrecht, de oorzaken van insolventie en het voorkomen van faillissementen hebben mijn persoonlijke interesse. Mijn mening over dit onderwerp is voornamelijk gevormd door het resultaat van mijn eigen fouten, de verhalen van de vele ondernemers die ik gesproken heb en de interviews die ik heb afgenomen met curatoren, publicisten en onderzoekers over insolventierecht en de gevolgen van een faillissement voor alle betrokkenen.

 

---

 

@Frans Sijtsma:

Dat Porsche vooral VW wil hebben voor de emissie-eis, was ook mijn eerste gedachte. Maar toen ik een week later las dat RUF in 2009 een electrische porsche op de markt wil brengen, bedacht ik me dat er iets anders moest zijn waarom VW per se ingelijfd moet worden. Porsche heeft naast het bouwen van auto´s alleen nog een designafdeling die zelfstandige luxeproducten op de markt brengt. VW daarentegen heeft een hele rits aan belangen en werkmaatschappijen. Diversificatie is een beproefde manier om risico te spreiden. Dat doe je tenslotte ook met je aandelenportfolio (indien aanwezig). Een onderneming neem je niet alleen over om jaarlijks extra dividend op te strijken. Daar ligt altijd een strategische overweging aan ten grondslag. Als het niet de emissies zijn, wat dan wel?

 

Je brengt je standpunt op een manier waaruit ik opmaak dat niemand last heeft van de recessie zonder daar zelf schuld aan te hebben. Da's me zoals ik al eerder aangaf te gemakkelijk. Door tevens aan te geven dat je voorbeeld wel zal rammelen, dat er 100 uitzonderingen zijn etc. creeer je voor jezelf ook altijd een uitvlucht mocht iemand het niet met je eens zijn.

 

Ik hou me totaal niet bezig met een schuldvraag. Wat mij intrigeert is de vraag waarom het ene bedrijf een crisis wel overleeft, en een gelijkwaardige opponent in dezelfde situatie het loodje legt. Ondernemer 1 neemt een andere beslissing dan ondernemer 2. Hoewel de uitkomst totaal verschillend is, ben ik van mening dat beide ondernemers die beslissing weloverwogen hebben genomen en dit gedaan hebben met het voortbestaan van het bedrijf als uitgangspunt. Je kunt niet spreken over schuld. Wel kun je achteraf onderzoeken welke strategische beslissingen hebben gewerkt, en welke niet.

 

De "100 uitzonderingen" zijn niet bedoeld als slag om de arm voor mijn eigen redenatie. Ik wilde daarmee voorkomen dat we in een discussie zouden belanden van "Nou, ik ken iemand die ook Porsche dealer is en helemaal niet....." van dat werk dus. Mijn mening is mijn mening, en niemand hoeft het met mij eens te zijn. Daarnaast ben ik niet ongevoelig voor steekhoudende argumenten, dus als ik er naast zit (en dat gebeurt vaak genoeg) zal ik dat niet ontkennen. Ik voer graag discussie, maar wel over fundamentele zaken en niet over uitzonderingen die de regel bevestigen. Maar je hebt gelijk, nu ik het terug lees klinkt het anders dan toen ik het opschreef.

 

Er is één moment dat ik wel zal spreken over "dat heb je niet zo handig gedaan". Dat is wanneer het gaat om slecht ondernemerschap in de basis. Zoals daar zijn bijvoorbeeld: te hoge financieringsdruk, slecht debiteurenbeheer, voor meer dan 50% afhankelijk zijn van één grote klant / product / markt / doelgroep, een te hoge rekening courant verhouding met de BV... Dat zijn de bedrijven waar geen vuiltje aan de lucht is zolang het goed gaat. Maar als je voor 90% afhankelijk bent voor een conjunctuurgevoelige klant, dan kun je miljoenen omzetten, maar je hebt dan maar een heeeeeeel klein tikje nodig en je hut stort in elkaar. Is dat dan de schuld van de recessie? Nee. Is dat dan de schuld van de ondernemer? Nee, ook niet. Het is simpelweg het gevolg van de keuzes die je veel eerder hebt gemaakt.

 

De omgekeerde redenatie gaat namelijk in dat geval ook op. Ik zou namelijk omgekeerd kunnen stellen dat alle ondernemers die last hebben van de recessie daar geen schuld aan hebben, zoals bijvoorbeeld die autodealer in IJsland die 95% van zijn markt kwijtraakt. Daar is zelf met 100 What-if plannen vrijwel geen rekening mee te houden, als iets dergelijks zich in 3 maanden voltrekt

Weliswaar rammelt dit voorbeeld, en zijn er 100 uitzonderingen etc. etc, maar het is mijn mening etc. snap je?

 

Mee eens. Als je hoort dat er morgen een storm jouw kant op komt, en die storm vannacht als orkaan Catrina over je huis raast dan sta je redelijk machteloos ja. Maar ook dan blijken er huizen en gebouwen te zijn die wel blijven staan. Wat kunnen we nu leren van de architecten die zulke huizen hebben ontworpen? Wat kunnen we leren van de ondernemers wiens bedrijf de crisis / recessie wél hebben overleefd? Dát is de vraag die mij bezig houdt.

 

Ik ben het met je eens .... .... redelijk aanwezig is.

 

We zijn het over meer eens dan je denkt hoor, Frans ;)

 

Ik geloof niet dat er iemand is die een noodplan bedenkt of voorziet voor een abrupte orderafname van 50%-75% in 2 maanden tijd. Dat kun je slecht ondernemen noemen, maar als dat de norm is dan kun je nog 100 scenario's bedenken en daar je tijd instoppen hetgeen weer ten koste van het ondernemen en omzet gaat.

Maar daar heeft diegene dan wellicht ook weer een what if plan op bedacht.

 

Kortom, ten dele gelijk, maar te algemeen veroordelend wat mij betreft in deze situatie

 

Het grappige is dat zodra de zaken floreren menig ondernemer een plan heeft als het beter gaat dan verwacht, en ook al weet wat 'ie met het extra geld gaat doen als het nóg beter blijkt te gaan. Maar zodra de zaken tegenzitten, hoor ik te vaak dat men daar niet op heeft kunnen anticiperen. En dan heb ik het niet over de uitzonderlijke situatie van de storm die orkaan wordt. Maar wie voldoende vet heeft opgebouwd en tijdig maatregelen neemt kan de kans op overleving danig vergroten, daar ben ik van overtuigd.