Zo af en toe word ik gebeld door een oude bekende, met wie ik jaren geleden heb samengewerkt. Hij oriënteert zich nu op een bestaan als zelfstandige en zit met vragen over hoe hij dat zou kunnen vormgeven om het vervolgens over het voetlicht te krijgen. Binnenkort spreken we weer eens ouderwets af, gaan we een hapje eten en naborrelen en zo. Dat wordt vast gezellig, maar ik ben oprecht heel benieuwd naar zijn plannen, dus ik heb hem gevraagd of we het daar dan eens diepgaander over zouden kunnen hebben. Misschien heb ik tips voor hem, misschien komen er nog mooiere ideeën uit of misschien wordt het gewoon ouderwets gezellig, ach, wie weet?
Zo af en toe zit ik op de bank naar de TV te staren en een beetje doelloos te zappen, dan kom ik ook die geweldige spots tegen over de wonderbaarlijke stoomreiniger voor zowel de goorste keukenvloer als voor je nette pak, de nieuwste fitness apparaten die je in 5 minuten per dag omtoveren tot een zeker tien jaar jongere god(in) met een ‘sixpack’, bovenbenen en billen waar je tramrails op krom kan slaan of voor dat ene stuk handig gereedschap waarmee je moeiteloos de tuin omtovert tot een paradijselijk oord of waarmee je met één busje verf in slechts een dag je hele huis overschildert zonder ook maar één spatje te morsen.
Deze twee situaties kwamen op een bepaald moment in mijn hoofd naast elkaar geparkeerd te staan en het liet me niet los waarom dit samen mij zo intrigeerde. Maar ineens kwam de connectie bij me op:
Die oude bekende, laat ik hem verder ‘H.’ noemen, is iemand die zonder enige schroom de telefoon pakt en op een bijzonder sympathieke manier het gesprek met je aanknoopt, kort even wat over zijn plannen vertelt, maar al gauw mij heel veel laat praten, door steeds maar op een prettige manier door te vragen. Voor ik het weet, heb ik van alles verteld, wat vervolgens leidde tot onze afspraak.
Toen wij indertijd samenwerkten, zag ik hem ook al opvallend goed omgaan met bepaalde relaties, zonder dat dit in de gegeven situatie echt van hem verlangd werd. Ik vind dus oprecht dat hij – met de juiste tips en een beetje bijspijkeren – best weleens een goede verkoper, accountmanager of relatiemanager zou kunnen zijn, volgens mij is hij ervoor geboren. En voor zijn plannen is het goed bruikbaar.
Die bekende ‘Wow, Mike, Geweldig!’ reclamespots hebben ook iets wat mij opvalt en wat ik H. graag zou willen meegeven, want hoe gek of hoe (on)interessant je ze soms ook mag vinden, de opbouw van die spotjes is echt volgens de succesregels van verkooptechniek en marketingcommunicatie opgebouwd. Daarover meer in deel 2/3 …
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
Hans van den Bergh
Hans van den Bergh
Zo af en toe word ik gebeld door een oude bekende, met wie ik jaren geleden heb samengewerkt. Hij oriënteert zich nu op een bestaan als zelfstandige en zit met vragen over hoe hij dat zou kunnen vormgeven om het vervolgens over het voetlicht te krijgen. Binnenkort spreken we weer eens ouderwets af, gaan we een hapje eten en naborrelen en zo. Dat wordt vast gezellig, maar ik ben oprecht heel benieuwd naar zijn plannen, dus ik heb hem gevraagd of we het daar dan eens diepgaander over zouden kunnen hebben. Misschien heb ik tips voor hem, misschien komen er nog mooiere ideeën uit of misschien wordt het gewoon ouderwets gezellig, ach, wie weet?
Zo af en toe zit ik op de bank naar de TV te staren en een beetje doelloos te zappen, dan kom ik ook die geweldige spots tegen over de wonderbaarlijke stoomreiniger voor zowel de goorste keukenvloer als voor je nette pak, de nieuwste fitness apparaten die je in 5 minuten per dag omtoveren tot een zeker tien jaar jongere god(in) met een ‘sixpack’, bovenbenen en billen waar je tramrails op krom kan slaan of voor dat ene stuk handig gereedschap waarmee je moeiteloos de tuin omtovert tot een paradijselijk oord of waarmee je met één busje verf in slechts een dag je hele huis overschildert zonder ook maar één spatje te morsen.
Deze twee situaties kwamen op een bepaald moment in mijn hoofd naast elkaar geparkeerd te staan en het liet me niet los waarom dit samen mij zo intrigeerde. Maar ineens kwam de connectie bij me op:
Die oude bekende, laat ik hem verder ‘H.’ noemen, is iemand die zonder enige schroom de telefoon pakt en op een bijzonder sympathieke manier het gesprek met je aanknoopt, kort even wat over zijn plannen vertelt, maar al gauw mij heel veel laat praten, door steeds maar op een prettige manier door te vragen. Voor ik het weet, heb ik van alles verteld, wat vervolgens leidde tot onze afspraak.
Toen wij indertijd samenwerkten, zag ik hem ook al opvallend goed omgaan met bepaalde relaties, zonder dat dit in de gegeven situatie echt van hem verlangd werd. Ik vind dus oprecht dat hij – met de juiste tips en een beetje bijspijkeren – best weleens een goede verkoper, accountmanager of relatiemanager zou kunnen zijn, volgens mij is hij ervoor geboren. En voor zijn plannen is het goed bruikbaar.
Die bekende ‘Wow, Mike, Geweldig!’ reclamespots hebben ook iets wat mij opvalt en wat ik H. graag zou willen meegeven, want hoe gek of hoe (on)interessant je ze soms ook mag vinden, de opbouw van die spotjes is echt volgens de succesregels van verkooptechniek en marketingcommunicatie opgebouwd. Daarover meer in deel 2/3 …
Succes & Groet,
Hans (J.H.) van den Bergh, MSc BEc
HL-Deelnemer en -Moderator I Innovatie Strateeg I Design Thinker I Gediplomeerd Specialist Arbeidsrecht
Bedrijfsidee? Toets het gratis: HIERMEE!
Link naar reactie
Aanbevolen berichten
25 antwoorden op deze vraag