It’s all in a day’s work

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Hoe gaat dat normaal, met een project?

 

Dinsdag 1 september – er is akkoord voor de aanpassing van de website van mijn klant. Er staat een doorlooptijd van 2 weken in de offerte en een verwachte tussenoplevering van een testbare versie na 1 week. Ik stuur direct een mailtje terug waarin ik hem bedank voor de opdracht, en dat hij met een beetje geluk eind van de week een testversie mag verwachten.

 

Vrijdag 4 september – ik heb inderdaad lekker door kunnen werken, dus de testversie wordt aan het begin van de middag opgeleverd. Ik stuur een mailtje naar de klant met nog wat extra uitleg over waar hij wat kan vinden, en dat ik de resultaten graag hoor. De klant mailt even later blij terug, en belooft maandag met feedback te komen.

 

Maandag 7 september – de klant mailt zijn bevindingen door, en concludeert dat hij een onderdeel niet goed had uitgelegd, en dat dat dus aangepast moet worden. Ik heb die week het nodige op de planning staan, dus ik laat hem dat weten, met de mededeling dat dat waarschijnlijk geen invloed op de deadline zal hebben.

 

Donderdag 10 september – Auw…alles doet zeer… Ik ben de afgelopen dagen door de drukte nog niet aan zijn wijziging toegekomen, dus ik mail mijn klant gelijk even dat ik de komende 2 dagen wegens een stevige griep uit de running ben, en dat de deadline dus hoogstwaarschijnlijk niet gehaald zal worden. Wel zeg ik hem toe dat ik alles uiterlijk woensdag de 16e zal opleveren. Klant wenst me beterschap.

 

Woensdag 16 september – aanpassing opgeleverd, factuur gestuurd. Klant was erg blij dat het maar 1 dagje later was dan gepland.

 

Maar wat als ik nou eens dezelfde manier van werken zou hanteren als waarop veel bedrijven hun facturen afhandelen?

 

Dinsdag 1 september – er is akkoord voor de aanpassing van de website. Er staat een doorlooptijd van 2 weken in de offerte en een verwachte tussenoplevering van een testbare versie na 1 week. Ik reageer niet.

 

Maandag 7 september – de klant stuurt een mailtje met de vraag of het een beetje wil lukken, en of hij al bijna kan testen. Ik mail terug dat ik het vorige week op de stapel heb gelegd, en dat alles dus wel goed zal komen.

 

Woensdag 9 september – de klant vraagt nogmaals naar de testversie. Ik beloof dat ik even zal gaan kijken waar dat blijft.

 

Vrijdag 11 september – Oh ja, ik zou nog even laten weten hoe het er mee stond. Ik heb niet echt zin in dat geneuzel, dus ik mail de klant gewoon dat het op het verkeerde stapeltje terecht was gekomen. De klant reageert dat hij hoopt dat de deadline van 15 september daardoor niet in gevaar komt. Ik mail kortaf terug dat wij standaard een doorlooptijd van een maand hanteren.

 

Dinsdag 15 september – de klant mailt dat de afgesproken deadline verstreken is, en dat hij graag wil dat ik het zo snel mogelijk oplever. Ik mail duidelijk geïrriteerd terug dat degene die het stapeltje afwerkt er alleen op woensdagochtend is, en dat het daardoor wat langer duurt – het zal ongetwijfeld morgen opgepakt worden!

 

Donderdag 17 september – de klant mailt alweer dat hij nog niks gezien heeft. Ik kijk het stapeltje door en zie het er niet tussen liggen, dus zal iemand er wel mee bezig zijn. Geen idee wie, maar dat interesseert me ook niet echt. Ik mail de klant terug dat er aan gewerkt wordt, en dat hij ongetwijfeld heel binnenkort wat zal horen – kwestie van nog even geduld hebben.

 

Maandag 21 september – de klant mailt weer en lijkt redelijk boos te zijn. Vreemd, want ik heb hem toch verteld dat het onderweg was? Oh, half 4 – genoeg gedaan voor vandaag, en morgen lekker een dagje vrij! Zin in!

 

Woensdag 23 september – Weer mail van de klant…alsof ik op mijn vrije dag mailtjes ga lezen! Even zien: “Blablabla deadline verstreken blablabla overeenkomst blablabla verplichtingen blablabla.”. Jajaja, rustig aan maar. Dan maar even de webcare-pet op – ik stuur een mailtje terug met “wat vervelend dat je website nog niet is opgeleverd”, excuses over de vertraging, en dat wij ons uiterste best doen om zo snel mogelijk aan onze verplichtingen te voldoen en hem van de voortgang op de hoogte zullen houden. Hola, kwart voor 4 alweer!

 

Maandag 29 september – het is wel een hardnekkig baasje, die klant. Misschien maar eens kijken wat er nu precies aan de hand is. Nadat ik een lekker bakje koffie heb gehad, natuurlijk!

Oh, da’s grappig! Het lag op het goede stapeltje, maar is er af gegleden en tussen het buro en de muur terechtgekomen. Maar gelijk bovenop het stapeltje gelegd en de klant dat per mail laten weten – zal ‘ie blij mee zijn!

 

Dinsdag 30 september – Pff…sommige mensen hebben altijd iets te zeuren, zeg! Daar ga ik niet eens op reageren…

 

Dinsdag 6 oktober – alles opgeleverd, en maar 5 dagen na de termijn van 1 maand, dus nauwelijks vertraging! Snel factuurtje de deur uit doen, en maar hopen dat die zeikerd een beetje op tijd betaalt, want anders zal ‘ie het weten…

 

 

 

Best vreemd dat verplichtingen zo anders opgevat kunnen worden, toch?

[Mathias@evelo]

Met de vakantieperiode had ik ook enkele inkomende betalingen, effectief ook met excuus: 'het was vakantie' ???

 

Ik had anders zelf wel voor dat de vakantie begon mijn uitgaande openstaande facturen er bij genomen om ze zeker op tijd te betalen.

 

Over het algemeen merk ik eigenlijk veel variatie in de betalingstijd: soms de dag na ontvangst factuur op de rekening, memodatum op vervaldag, ...

 

Soms ook verrassingen: een groot bedrijf die cash betaald (paar honderd €) omdat het via de administratieve weg voor mij te lang zou duren voor ik mijn geld zou hebben.

 

[brood]

Daarnaast heb ik ook enkele keren voor grotere bedrijven gewerkt waarbij mijn contactpersoon van tevoren al aangaf dat de standaard betalingstermijn 60 (!) dagen bedraagt. Maar goed, als ze het van tevoren aangeven kan ik in elk geval zelf besluiten of ik de klus onder die voorwaarde wil uitvoeren.

 

En als ze pas na 80 dagen betalen of nog niet betalen , wat doe je dan?

 

 

[brood]

Oplossingsgericht zou men in eerste instantie kunnen denken door de vraag, hoe je 'gebouwde diensten', die voor de opdrachtgever commercieel belangrijk is (of zou kunnen worden), een hogere prioriteit verdient in de betalingsdrang.

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Dat zou kunnen, maar ik zou liever zien dat ze vanuit gewoon fatsoen uit eigen initiatief op tijd betalen.

 

Ze hoeven mij immers ook niet met allerlei incentives zover te krijgen dat ik mijn werk doe.

[Bob de webbouwer]

Daarnaast heb ik ook enkele keren voor grotere bedrijven gewerkt waarbij mijn contactpersoon van tevoren al aangaf dat de standaard betalingstermijn 60 (!) dagen bedraagt. Maar goed, als ze het van tevoren aangeven kan ik in elk geval zelf besluiten of ik de klus onder die voorwaarde wil uitvoeren.

 

En als ze pas na 80 dagen betalen of nog niet betalen , wat doe je dan?

 

 

 

Op dag 61 direct dagvaarden natuurlijk ;D

 

Nee dan gaan we gewoon het normale herinneringstraject in. Dus eerst een vriendelijk telefoontje of mailtje ter herinnering, 7 tot 14 dagen daarna nog een keer opvolgen, dag of 7 daarna laatste aanmaning en 21 dagen na die laatste aanmaning naar de incasso.

 

Die 21 dagen is overigens vooral gericht op particuliere opdrachtgevers van mijn dj business, zij dienen namelijk een zogenaamde 14 dagen brief te krijgen. Dan nog een weekje om eventuele vertragingen in het bankwezen op te vangen en dan is het wel welletjes. Ik heb nog geen zakelijke klanten gehad die het zover lieten komen.

 

Ja ik weet het, ik ben te soft wat dat betreft ;)

 

[Mikky Vrolijk]

Betalingstermijnen worden vaak overschreden. En wellicht gebeurd dat ook wel eens door ondernemers die in dit topic reageren?

 

Het lijkt soms wel alsof dat bij de ondernemerscultuur hoort. Waar komt dit vandaan en waarom gaan ondernemers (als het B2B betreft) daar tegen over elkaar zo laconiek mee om?

 

In eerste instantie is iedereen best vriendelijk naar te laat betaalde klant. Want tsja... je wilt klant niet kwijt.

Maar, gebeurt het trouwens wel eens dat je de wettelijke toegestane rente doorberekend aan klant bij te laat betalen? Dat is 8,5% en niet niets.

Gezien deze informatie hoef je dat niet eens in je leveringsvoorwaarden te melden (mits de betalingstermijn niet korter is dan 30 dagen).

\

Als alle ondernemers de betalingsrente nu eens toe gaan passen, dan wordt het op tijd betalen misschien weer common sense ;)

 

 

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

In eerste instantie is iedereen best vriendelijk naar te laat betaalde klant. Want tsja... je wilt klant niet kwijt.

Precies - en die klant weet dat hij jou niet netjes behandelt, maar doet het toch omdat hij weet dat je er niet al te moeilijk over zult doen. Niet mijn manier van zaken doen...

 

[Mikky Vrolijk]

Mwawww... in basis wel "jouw" manier van zakendoen. Want jij doet niet moeilijk naar een klant die niet netjes handelt en facturen te laat (laat) betalen ;)

 

Maar goed... soms is het ook de werknemer die het op zijn/haar bureau laat liggen en de werkgever (de klant in dit geval) er wellicht geen notie van heeft.

Vandaar dat ik mij afvroeg of ondernemers de wettelijke toegestane rente doorbelasten bij te laat betalen?

Dan wel de eigen betalingstermijn van 14 dagen bijstellen naar 30. Als alle ondernemers dat gaan doen, dan kan het zomaar zo zijn dat het probleem is opgelost/niet meer bestaat. Utopia?

 

Voor nu zie ik vooral deal with it... vriendelijk blijven, geïrriteerd raken en de klant volgende keer weer bedienen En dat is toch ook geen prettige klantrelatie?

[Marcel Spruit R.I.P.]

In eerste instantie is iedereen best vriendelijk naar te laat betaalde klant. Want tsja... je wilt klant niet kwijt.

 

Ik denk dat de meeste ondernemers de klanten die structureel veel te laat betalen liever kwijt dan rijk zijn, tenzij er andere redenen zijn waarom het wel je ideale klant is.

Sommige ondernemers hebben ecbter de indruk dat ze het zich niet kunnen veroorloven om die zeikerige, laat-betalende, energiezuigende klant te verliezen, laat staan dat je zelf initiatief neemt en zegt 'joh het was heel leuk maar ik werk niet meer voor jou, je past niet in mijn 'ideale klanten'-plaatje'.

Terwijl het misschien wel het beste is wat je zou kunnen overkomen.

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Dan wel de eigen betalingstermijn van 14 dagen bijstellen naar 30.

En nog later betaald krijgen voor werk dat ik allang gedaan heb? Nee dank... ;)

 

 

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Terwijl het misschien wel het beste is wat je zou kunnen overkomen.

Mee eens - ik heb ook geen klanten die zo structureel veel te laat betalen, maar ik moet er op 1 na wel elke keer weer aan herinneren dat ze te laat zijn. Ook klanten die al jaren bekend zijn met die 14 dagen en eerder gezegd hebben dat ze hun best gaan doen er rekening mee te houden. Maar lukken doet dat niet.

 

En soms moet je je frustratie daarover er even uitgooien - vandaar! :)

 

[Hans v N]

Een laat betalende klant is niet zo erg als hij maar betaalt.

 

Heel lezenswaardige column.

Denk niet er bij wat grotere bedrijven nog veel stapeltjes voorkomen die op verwerking wachten maar het is natuurlijk wel vermakelijk om de loonslaaf te karikaturiseren. Iedereen kan zich daar meteen een voorstelling bij maken, net als bij de ambtenaar of de schaapsherder.

 

Ik ken ook eenpitters die in het najaar lekker een weekje naar Barcelona gaan en even de boel de boel laten en om een uur of 10 via de wifi van de tapasbar de mail checken om vervolgens te denken, "volgende week ben je als eerste aan de beurt" of "mijn collega komt zo bij u" ;D

 

 

[brood]

[En soms moet je je frustratie daarover er even uitgooien - vandaar! :)

Is dat echt gelukt ? Of komt dat volgende maand weer terug :'(

 

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Je hart luchten werkt altijd! ;)

[brood]

Vandaar dat ik mij afvroeg of ondernemers de wettelijke toegestane rente doorbelasten bij te laat betalen?

Dan wel de eigen betalingstermijn van 14 dagen bijstellen naar 30. Als alle ondernemers dat gaan doen, dan kan het zomaar zo zijn dat het probleem is opgelost/niet meer bestaat. Utopia?

Tja, degenen die deze 'spaarrekening' kunnen hanteren (wanneer je het geld nog niet nodig hebt) dan is dat een leuke opbrengst (8,05%) indien de klant dit ook wil aangaan. Maar bij een factuur van €1000 is dat maar €6,63 per 30 dagen. Na 90 dagen heb je afgerond €20 'gespaard'. Echter hoe langer de spaarrekening loopt hoe groter de kans dat de 'inleg' door de klant misschien helemaal niet meer kan worden betaald. 'Het' blijft een wanbetaler.

 

Ik vraag me overigens af wie er ooit na 30 dagen betaald heeft gekregen en dan een rekening over de rente na heeft gestuurd. Zou wel leuk zijn als we dat massaal eens deden ;).

 

 

[Ward van der Put]

Ik vraag me overigens af wie er ooit na 30 dagen betaald heeft gekregen en dan een rekening over de rente na heeft gestuurd. Zou wel leuk zijn als we dat massaal eens deden ;).

Yep, maar het gevolg daarvan is dat je er een rekening achteraan moet sturen (want zonder factuur kunnen ze nix) en je daar vervolgens ook weer achteraan moet gaan. Twee keer zoveel werk.

 

Omdat je met honing meer vliegen vangt dan met azijn, zou je een betalingskorting voor betaling binnen 3 dagen tot 1 week kunnen overwegen.

 

 

[prinsrachid]

Tja, degenen die deze 'spaarrekening' kunnen hanteren (wanneer je het geld nog niet nodig hebt) dan is dat een leuke opbrengst (8,05%) indien de klant dit ook wil aangaan. Maar bij een factuur van €1000 is dat maar €6,63 per 30 dagen. Na 90 dagen heb je afgerond €20 'gespaard'. Echter hoe langer de spaarrekening loopt hoe groter de kans dat de 'inleg' door de klant misschien helemaal niet meer kan worden betaald. 'Het' blijft een wanbetaler.

 

Ik vraag me overigens af wie er ooit na 30 dagen betaald heeft gekregen en dan een rekening over de rente na heeft gestuurd. Zou wel leuk zijn als we dat massaal eens deden ;).

Het gaat niet alleen om de gemiste rente, maar ook over de soms onoverkomelijk liquiditeitsproblemen die te late betalingen met zich meebrengen.

 

Ik heb het bij wijze van experiment wel eens bij een bedrijf voorgesteld om de rente als plaagstootje op de volgende factuur laten zetten bij iemand die consequent te laat betaalde. Het ging steeds om best wel grote facturen (20k+), waarvan de betaling grotendeels weer gebruikt werd om de lonen te voldoen.

 

Die 'vertragingen' zorgde dus telkens voor stress óf extra kosten bij dat bedrijf. Om de lonen te betalen moest het bedrijf gebruik maken van het bankkrediet (ook iets van 8% rente) óf zelfs wachten tot het geld van die klant binnen was. Die klant betaalde bovendien al een maand later, terwijl de maand zelf al achteraf werd gefactureerd. Het ging ook om maandelijks terugkerende facturen, dus zeker van een vaste klant gaat het behoorlijk irriteren als die élke maand te laat betaalt.

 

Op de eerstvolgende rekening werd toen simpelweg per te late betaaldag 0,025% van het vorige factuurbedrag gezet. Het ging uiteindelijk om maar 4,40 euro ofzo. Maar op de één of andere manier gaat bij zulke bedragjes Parkinson's trivialiteitswet werken, dus hing die klant meteen aan de lijn om z'n beklag te doen. Wat ook eigenlijk de bedoeling was. (Op zich wel apart om te constateren dat de klant geen enkele gêne had om te klagen over iets waar hij helemaal geen recht op had... Maar de column ging natuurlijk ook over die beroerde instelling)

 

Maar dat telefoontje gaf vervolgens wel de gelegenheid om vriendelijk uit te leggen dat het personeel op z'n geld moest wachten, omdat hij telkens te laat betaalde. Als hij alsnog die dag zou betalen, zou het rentebedrag worden gecrediteerd. Het bedrag werd meteen overgemaakt. En de keren daarop kwam het bedrag telkens voor de 28e van de maand binnen. :)

[Branko Collin]

Mijn betalingstermijn is 30 dagen. Kleine klanten (freelancers en zo) betalen me meestal zo snel mogelijk, grote klanten wachten meestal de eerste betalingsherinnering af.

 

Ik grijp dat moment altijd aan om even een evaluatie van het project te doen. Waarschijnlijk niet het beste moment daarvoor, maar ik hoop daardoor de (mondelinge) herinnering minder als een escalatie aan te doen voelen.

 

Mijn ervaring wordt vermoed ik gestuurd door het feit dat ik een freelance professional ben die vaak op middellange trajecten zit. Rekeningen van 20.000 euro zal ik niet snel sturen. Dan verhoog ik liever mijn factuurfrequentie. Dat zou ook mijn eerste oplossing zijn voor klanten waarvan ik weet dat het notoire rentewachters zijn; eerder facturen sturen, vaker facturen sturen en eventueel zelfs gedeeltelijk vooraf laten betalen. Dan haal je de stress uit het incassotraject en signalen dat een klant helemaal niet gaat betalen, krijg je eerder binnen, waardoor je met name bij wat langere trajecten (voor mij: 6 weken of meer) de mogelijkheid krijgt te dreigen het werk stil te leggen.

 

Omgekeerd zou* ik klanten bij grote projecten ook altijd aanraden zoveel mogelijk met deelprojecten en mijlpalen te werken, momenten waarop je van elkaar afscheid kunt nemen als blijkt dat er geen klik is tussen afnemer en leverancier.

 

*) Meestal zit er bij grote projecten een projectmanager bovenop die dat zelf in de gaten houdt, dus die kans krijg ik niet vaak.

[herman van der helm]

Laat betalen van facturen is altijd een liquiditeit verhaal.

 

Grote bedrijven, is mijn ervaring, gebruiken de kleinere om het hunne te financieren. In die grote bedrijven is helemaal geen geld meer voor de lopende zaken. Dit wordt door aandeelhouders eruit gehaald, om hun rendement te verhogen.

Die grote bedrijven hebben ook geen bezittingen meer, maar hebben alles gehuurd tot bedrijfspanden aan toe. Er is dus gewoon geen geld.

 

Het gevolg is dat de kleinere bedrijven de investeerders in de grotere zijn geworden. Zij moeten voorfinancieren. Dit gebeurt door: kleine bedrijven investeren in apparatuur wat wordt verhuurd aan de grotere, rekeningen worden standaard pas na 60, 90 of 120 betaalbaar gesteld, daarna wordt het systeem van Peters Column ingezet. Smoezen, smoezen en daarna smoezen. Hiervoor worden mensen ingezet met een dikke rug. Kunnen alles van zich af laten glijden.

 

Dit alles is weldoordacht en heeft een grote waardering van de aandeelhouders. Kijk maar naar bedrijven zoals Hema, C&A, Post NL, Miele, Technische Unie, en vele anderen.

Het is big business.

 

En noodgedwongen blijven de facturen van toeleveranciers van de toeleveranciers van die grote bedrijven, zoals er hier op dit forum veel zitten, ook lange tijd liggen.

 

Tijd voor "terug naar contante betaling" zou ik zeggen.

 

 

[Mathias@evelo]

Laat betalen van facturen is altijd een liquiditeit verhaal.

 

Grote bedrijven, is mijn ervaring, gebruiken de kleinere om het hunne te financieren. In die grote bedrijven is helemaal geen geld meer voor de lopende zaken. Dit wordt door aandeelhouders eruit gehaald, om hun rendement te verhogen.

Die grote bedrijven hebben ook geen bezittingen meer, maar hebben alles gehuurd tot bedrijfspanden aan toe. Er is dus gewoon geen geld.

 

Het gevolg is dat de kleinere bedrijven de investeerders in de grotere zijn geworden. Zij moeten voorfinancieren. Dit gebeurt door: kleine bedrijven investeren in apparatuur wat wordt verhuurd aan de grotere, rekeningen worden standaard pas na 60, 90 of 120 betaalbaar gesteld, daarna wordt het systeem van Peters Column ingezet. Smoezen, smoezen en daarna smoezen. Hiervoor worden mensen ingezet met een dikke rug. Kunnen alles van zich af laten glijden.

 

Dit alles is weldoordacht en heeft een grote waardering van de aandeelhouders. Kijk maar naar bedrijven zoals Hema, C&A, Post NL, Miele, Technische Unie, en vele anderen.

Het is big business.

 

En noodgedwongen blijven de facturen van toeleveranciers van de toeleveranciers van die grote bedrijven, zoals er hier op dit forum veel zitten, ook lange tijd liggen.

 

Tijd voor "terug naar contante betaling" zou ik zeggen.

 

 

 

En dan beseffen die grote bedrijven niet dat een klein deel van hun toeleveranciers fundamenteel zijn voor hun winsten.

 

Als die toeleverancier dan zegt: ik heb geen zin meer, trek uw plan.

 

En dan staat iedereen verbaasd te kijken dat een groot bedrijf plots in crisis zit.

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Laat betalen van facturen is altijd een liquiditeit verhaal.

Mijn punt was juist dat dat vaak niet zo is. In ieder geval niet bij de doorsnee klanten, want de meesten hier zullen geen beursgenoteerde klanten hebben.

 

Ik heb ooit een klant gehad die vanuit een idee van alles overzichtelijk houden op donderdag alle ontvangen facturen inboekte, op woensdag moesten alle managers akkoord hebben gegeven en op dinsdag werden alle betalingen gedaan. Als je dan op vrijdag je factuur stuurt ben je sowieso al 3 weken verder, als er tenminste geen vertraging optreedt bij een van die 3 stappen.

 

Als ze die 3 dagen nu in omgekeerde volgorde hadden ingedeeld, dan zou elke factuur binnen een week betaald zijn. Toen ik dat suggereerde kreeg ik een reactie a la "Oh, eh...hmm, daar zeg je wat. Zo hebben we het nog niet bekeken. Ik zal het er eens over hebben."

 

[herman van der helm]

Peter, ik denk dat juist wel ieder van die beursgenoteerde bedrijven afhankelijk is

 

Ik zeg ook: "facturen van toeleveranciers van de toeleveranciers van die grote bedrijven"

 

neem van mij aan dat "ik" een twintigtal beursgenoteerde bedrijven als klant heb, en die juist veroorzaken dat het boeltje financieel niet gesmeerd loopt. Om de goederen bij levering betaald te krijgen is meer werk dan de verkoop op zich. En die betalingen zijn bijna één op één gekoppeld aan onze toeleverancier, die dan ook op zijn geld zou moeten wachten.

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Peter, ik denk dat juist wel ieder van die beursgenoteerde bedrijven afhankelijk is

In jouw branche misschien meer dan andere, maar dat betekent niet dat 'iedereen' er 'altijd' van afhankelijk is.

 

 

[Mikky Vrolijk]

Bron Z24

Er is onderzoek gedaan om te ontdekken hoe bedrijven hun facturen sneller betaald krijgen. In dit onderzoek is specifiek gekeken naar het deel van de facturen die per post worden verstuurd. De uitkomst is opmerkelijk: stop een pepermuntje bij de factuur en de factuur wordt gemiddeld 8 dagen sneller betaald!

 

“Openstaande facturen zijn een grote kostenpost voor zzp’ers en het MKB. Een ‘pepermuntje in de envelop’ is overduidelijk een oplossing om dit probleem te verkleinen.” “Het idee is eigenlijk best simpel. In de horeca hebben ze al jaren door dat de betalingsbereidheid groter is als je wat snoepgoed bij het bonnetje legt. Dus dat er een positief effect op het betaalgedrag zou zijn vermoedde men al, maar dat het zo’n groot verschil is heeft ook ons verbaasd.”

[aanpassing in quote: reclame eruit gesleuteld] ;)

 

Daar heb je geen extern bureau voor nodig, maar kun je zelf doen. Vind je het de moeite waard om dat (voor de gein) eens uit te proberen? Eens kijken/meten of het daadwerkelijk verschil maakt?

 

 

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

In dit onderzoek is specifiek gekeken naar het deel van de facturen die per post worden verstuurd.

Per post? Dat heb ik al in jaren niet meer gedaan.

 

Het onderzoek toont dus aan dat het best sneller kan - het is gewoon een kwestie van motivatie. Ik zal de volgende keer een foto van een schattige kitten bijsluiten.. ;)