TwaBla

Cijfers? Vijf jaar geleden werd juist de opkomst van afhalen aangekondigd, als convenient alternatief voor de versnelling in bezorging.

Dat geldt waarschijnlijk voor bepaalde aankopen. Dat horloge dat je altijd al wilde hebben. ;) Maar van neuro-marketing kennen we ook het fenomeen kooppijn. Betalen doet zeer.

Mooi schema. Waar vind je dat?

Geen punt! Is toch eigenlijk een variant op bullying. Misbruik van recht.

Aha. Er zijn verschillende registraties voor het beeldmerk van dezelfde uitgever. Blijft een zwak merk. En de uitgever koos voor registratie van LINDA. met punt. Dan heeft de uitgever geen zaak tegen LINDA zonder punt. Als ze sportief zijn, betalen ze de rijschoolhouder voor een ander lettertype.

Merkregistraties zijn te vinden bij de BOIP (Benelux Merkenregister). Daar zijn 76 merken geregistreerd met het woord Linda erin. Linda is een algemeen Spaans woord dat lieftallig of beeldig betekent. Er zijn Spaanse sinaasapppels te koop onder het merk Linda, een Frans wasmiddel en Nederlandse dierenspulletjes. De uitgever Mood for Magazines heeft eerst in 2002 het woordmerk geregistreerd voor drie productgroepen en later in 2005 het beeldmerk LINDA. met punt voor dezelfde drie klassen. De rijschoolhoudster maakt een goede kans om haar eigen naam te mogen blijven gebruiken. Linda is een algemeen woord (zwak woordmerk), Linda wordt door verschillende merkeigenaren gebruikt in verschillende productgroepen en tenslotte: de uitgever heeft het merk niet geregistreerd voor autorijlessen. Bijdrage gereconstrueerd na abusievelijk wissen.

Nogal wiedes dat dat doorgelicht wordt. Verschillende klanten die dertigduizend euro dokken voor advertenties die mondeling overeen gekomen zijn... 8)

Gezien de vraagstelling (post, geen email) is het verwarrend. De KvK spreekt van een non-mailing indicator. Postvrij ondernemen!

Hoeft niet duur te zijn. Lees dit topic maar een rustig door (ook gij Picture It) dan vind je voldoende aanknopingspunten om niet te betalen. Ze blaffen wel bij Bedrijvenpagina, maar ze bijten niet.

Is non-mail hetzelfde als geen post?

Dan is het geen business-model. Een oproep op een openbaar ondernemersforum lijkt de meest geeigende weg om andere gedupeerden te vinden. Daar zou je namen moeten noemen (om de zoekmachines op het spoor te zetten), maar dan zit je snel in het domein van smaad en laster. Dan is een topic zonder namen een alternatief.

Die fraaie complottheorie leidt echter af van het probleem aan de oppervlak: dat er geld werd gevraagd door twee advocaten die beweerden op te treden namens een fotograaf met auteursrecht, terwijl die fotograaf van niks wist. Als je suggereert dat er verdiend wordt aan mensen die gezaaide foto's gebruiken, is aannemelijk dat er meer slachtoffers zijn met vergelijkbare verhalen. En dat mogelijk ook werk van verschillende fotografen gebruikt is. Dan is er waarschijnlijk ook geld geïncasseerd en niet uitbetaald aan de rechthebbenden. Zo wordt het een lucratief businessmodel. Best een interessante hypothese. Maar hoe vind je bewijzen?

Draai het om. Benader hotels, restaurants en andere klandizieclusters met het verhaal dat je arrangementen wil aanbieden. Dus inclusief eten, drinken en/of slapen. Limo-lunch, limo-tea, limo-diner, en zo voort. Goede reden om te bellen en details persoonlijk te bespreken. Kijk dan ook of je iets met hun overcapaciteit kan doen (stille avonden, stille nachten) en je hebt een startpunt voor joint-promotions. Zijn 1001 ideeën voor. ;)

Het lijkt voor de topicstarter makkelijker om aan te tonen dat zijn tegenpartij een ongefundeerde claim heeft dan het te bewijzen is welke bedriegelijke acties mogelijk ondernomen zijn om tot die claim te komen. Vandaar dat meteen in dit topic gesuggereerd is om de aandacht te richten op het ontbreken van een duidelijke opdrachtgever, en niet op spannende scenario's op een dieper niveau. Dat maakt het dus wel relevant. :-K Misschien zijn het wel Russische stockhackers... Je was zelf aanvankelijk ook geen fan van al-dan-niet relevante complottheorieën.

Dat van die stockfotosite, dat verzin je er in dit geval zelf bij? Topicstarter noemde een site waar foto's license-free aangeboden worden. Topic-starter meldde ook dat de advocaten beweerden namens de fotograaf op te treden, niet namen een stockbureau of andere bemiddelaar. Er zijn talloze sites die free downloads aanbieden*, met uiteenlopende business-modellen. Het scenario dat advocaten foto's uploaden om later claims te kunnen uitzetten, is tamelijk vergezocht maar niet onmogelijk. Een ongefundeerde claim indienen is hoe-dan-ook bedriegelijk. Pixababy Pexels Unsplash Flickr Free Vintage Stock Life of Pix StockSnap Free Range * Altijd goed de voorwaarden lezen...

Veel dank. Ik zal een volgende keer die code verwijderen. 8)

Is die functie nu ontkoppeld van andere boards?

Goh, nee toch... Home taping (en kopiëren voor eigen gebruik) is een heel ander probleem dan copy-paste voor commercieel gebruik. Copy-paste is ook helemaal niet nodig op een internet dat talloze manieren heeft om respectvol te linken en citeren. :-K

Hopelijk werkt deze . ::) Nee dus. >:(

Zijn toch wel een paar alternatieven. Via buitenlandse leveranciers of non-restrictive Nederlandse leveranciers lokaanbod inkopen (zelf op voorraad houden) en aanbieden via Marktplaats/Bol.com, om zo ook de stroom naar je eigen webshop op gang te brengen.

Vergeet niet in Duitsland, Denemarken, Belgie en de UK te kijken. Dan wordt dropshipping echter een stuk lastiger. ;)

De Duitse BKA is wat actiever in dit domein. Lees ook dit artikel van Eric Janssen (Kneppelhout Korthals Advocaten) eens, over dual pricing. Hij gaat ook in op het marktplatzverbot.

Dat is best een interessant thema voor dit forum. Ironie is dat een leverancier die aan dropshipping doet helemaal geen gebruik kan maken van de argumenten voor selectieve distributie (die immers eisen stelt aan de wederverkoper). Verkoop via Marktplaats doet geen afbreuk aan het merk wanneer de leverancier zelf dat platform ook gebruikt. Maar de afweging over het recht brengt jou geen stap verder als je zelf niet die stap naar de rechter zet. En je ziet het al aankomen: je staat jaren in de rechtbank, geeft handenvol geld uit aan juridische bijstand, je wint mogelijk de principezaak, maar aan het end verlies je toch. Er is geen hoofdmeester waar je kan klagen over leveranciers die zich niet helemaal aan de spelregels houden. De NMa vind het niet interessant. Dan wordt het dus Plan B. Vind zelf een leverancier in het Verre Oosten en ga de ECHTE concurrentie aan. Nou ben je niet meer dan een mopperende middenstander. Ben het wel met je eens, maar daar heb je niks aan... ;)

Het Europees beleid ter bevordering van de mededinging beperkt zich niet tot het bestrijden van kartels en monopolies. Het richt zich ook op individuele leveranciers die de mededinging in hun eigen verkoopkanalen proberen te beperken. Dat roept uiteraard verzet op. Er lopen duizenden lobbyisten rond in Brussel die argumenten aandragen waarom bubbeltjeswijn uit de ene streek meer bescherming verdient dan schapenkaas uit een ander land. Zo ontstaan groepsvrijstellingen. In bepaalde sectoren mag de mededinging beperkt worden, mits bepaalde richtlijnen gevolgd worden: de hardcore restricties. De uitzonderingen op de uitzonderingen. Daar ontstaat voortdurend gedoe over, bij nationale mededingingsautoriteiten en in de rechtszaal. De beperking van vrije verkoop via platforms als Amazon, Bol.com en Rakuten is vooral voor Duitse webwinkels een issue. Zij pleiten al jaren in Brussel voor maatregels tegen merkleveranciers die allerlei voorwaarden proberen te stellen aan webverkoop, via hun platform Choice in e-Commerce. De Duitse mededingsautoriteit is gevoelig voor de argumenten van deze webwinkeliers en doet onderzoek naar beperkende maatregels; de Nederlandse mededingingsautoriteit kijkt het afwachtend aan. Eerst maar eens rechtspraak... Bij de rechter lopen luxe-leveranciers voorop. Die hebben een groepsvrijstelling voor selectieve distributie en rekken dat op naar het internet. De recente uitspraak was voorzien. Het volgende strijdterrein wordt dat van Nike en Adidas die dezelfde voorrechten willen als luxemerken. De positie van dropshippers is heel bijzonder. Hans suggereerde ruim in te kopen, maar dropship-resellers kopen per definitie nooit iets in. Het is dan nog maar de vraag of dit verkoopkanalen of reclamekanalen zijn. Een heel andere can of wurms voor de rechtspraak. ;)

Deze ontzegt anderen het recht om via platforms te verkopen, dat riekt toch wel naar een hardcore restrictie oftewel een verboden afspraak bij selectieve distributie. Daar kan weer tegenin gebracht worden dat bij dropshipping geen voorraadhoudende retailers bestaan en de toegevoegde waarde van verkoop via platforms nihil is. Dat een verbod op verkoop via platforms als Marktplaats en Bol.com toegestaan is als 'reclamebeperking' omdat zulks onvermijdelijk de marge ondermijnt. Mededinging via eigen site en andere online activiteiten (mail, social media) wordt de resellers niet verboden. Voor de NMa niet belangrijk genoeg en voor ondernemers die van dropshipping afhankelijk zijn is een rechtsgang te kostbaar. 8)