TwaBla

Is er een inruilmarkt? Wat doen bezitters van verouderde pinapparaten? Kun je andermans afdanker kopen op Marktplaats en die ter inruil aanbieden? Een apparaat van zes jaar oud zit al snel aan het einde van zijn economische levensduur. Dan is vervangen goedkoper dan repararen. Ik ben wel benieuwd wat de rechten van een huurder zijn. Wellicht is er een techneut die van een goede tweedehands en jouw apparaat een werkende versie kan maken. ;)

Politiek correcte bangmakerij. Als dezelfde overheid die mutinationals van dienst is met ontwijkopzetjes en speciale deals bij de Belastingdienst optreedt tegen kleinere ondernemers en hun adviseurs (deelname aan een criminele organisatie) dan is opstandig stemgedrag niet vreemd. Nederland heeft bepaald geen haast met het ontmantelen van de offshore industry die zich hier genesteld heeft. Bemoedigend om te zien dat er ook ondernemers en adviseurs bezwaar maken tegen ontwijking, in hetzelfde programma. Was een beetje eigenaardig gemonteerd trouwens. ;)

Het is wel ontzettend oppervlakkig uitgevoerd. Jan wijdt een hele uitzending aan Bermuda en komt eigenlijk niet verder dan de Bermudabroekenwinkel. Jan zet een merk op en komt niet verder dan een thumbs-up cliché. Jan gaat naar de kanaaleilanden en stuit zelfs daar op dichte deuren. Zowel het ondernemen als ontduiken komt amper van de grond. Veel amusement voor Janfans; weinig inhoud. Maar een omzeil-coop kan ook op grote schaal opgezet worden, als die opzet werkt. ;)

Als je bent aangesteld om online marketing (affiliate marketing, performance marketing) in goede banen te leiden, heb je waarschijnlijk niet de vrijheid om driedimensionale ervaringscenters op te zetten. De vraag riekt naar online. Adwords, leads uit cpl-campagnes in affiliatenetworks. Kijk je om je heen dan zie je ook adverteerders die het ontwikkelen van nieuwe online services, communities, apps en portals faciliteren met api's en speciale deals voor ontwikkelaars. Met duck ponds doel ik op samenwerking met bv mediabedrijven die hun bereik in deelgroepen kunnen ontwikkelen, bv door in het back-to-school seizoen iets bijzonders te doen. Dat zou zelfs deels driedimensionaal kunnen zijn.

De handel in tweedehands bedrijfsauto's ligt helemaal op z'n gat nu. Ik mis mijn ouwe Jeepie.

De concrete case wordt hier beschreven. Het betreft een amateurfotograaf die ineens geld rook toen haar foto in de Telegraaf en bij RTL Nieuws verscheen. De foto was schijnbaar gebruikt bij een persbericht voor een nieuw boek. Volgens de uitgever met toestemming. Volgens de fotograaf en haar advocaat niet. Eigenaardig verhaal. ::) Ironie is: meestal krijgen kleine bloggers grote media in hun nek, maar nu is het andersom.

De vraag heeft zo-te-zien geen betrekking op het creëren van leads (marketing) maar het kopen van leads (derden doen de marketing). De productie van bestaande affiliate-kanalen valt blijkbaar tegen. Dat verbaast me niks, want de e-bike business wemelt van sales-georiënteerde leveranciers en afgegraasde affiliate-weitjes. Oplossing op termijn is samenwerking aangaan met (en incentives geven aan) ontwikkelaars die eendekooien voor potentiële e-bikers opzetten. En de vervangingsmarkt bespelen. Anders volgt de onvermijdelijke death of a fucking salesman...

Goed lezen. Een exclusieve licentie is wezenlijk anders dan een niet-exclusieve licentie. Wie een persbericht de wereld in stuurt, is niet bezig met het overdragen van auteursrechten of exclusieve licenties. Branko heeft dus gelijk: er wordt weer vanalles bijgesleept wat niet zoveel met de zaak te maken heeft. Persberichten worden verzonden met de bedoeling aandacht te krijgen van/in de media, dus daar zit de licentie ahw ingebakken. Een verzender van een persbericht die foto's toevoegt waar geen toestemming voor gegeven is, doet iets heel doms. De zwarte piet komt dan bij de verzender terecht, niet bij het medium dat in goed vertrouwen de foto gebruikt. Het fictief makerschap is volgens mij een pleister op de wonde van opdrachtwerk. Jij laat een logo, foto of woord (naam) maken en later komt de maker steeds weer opnieuw incasseren. Als de eerste openbaring niet op naam van de maker maar op die van de opdrachtgever is gedaan, dan kan die zich beroepen op fictief makerschap - als uitzondering op de regel dat het auteursrecht bij de maker ligt. Deze uitzondering wordt oa toegepast in deze zaak tussen een freelance fotograaf en haar opdrachtgever, een firma die steigerbouwmaterialen aanbiedt. Deze rechtsgang kostte de fotograaf vele duizenden euro's, niet de opdrachtgever.

Nog gekker: in de rechtspraak zie je dat Art 8 zo uitgelegd wordt dat fictief makerschap bij opdrachtfoto's voorkomen kan worden door het vastleggen van auteursrechtelijke afspraken. Dat is dus de omgekeerde wereld: als de fotograaf niet (schriftelijk) vastlegt dat hij het auteursrecht wil behouden, verliest hij dat aan de opdrachtgever.

Hartgrondig mee eens. Het is leuk en aardig dat mensen vanuit de schuur kunnen beginnen, maar dan mogen ze best een zetje krijgen om door te schakelen. Er is een enorme beweging gaande van leveranciers die steeds kleinere zakelijke afnemers van dienst proberen te zijn, maar dan moet je als afnemer wel even over dat drempeltje tussen consumenten en ondernemers durven stappen. Bizzionair geeft dat zetje wel; Shoptilyoudrop dus niet. Die zegt vooral: zoek het effe zelf uit. Terwijl de vraagsteller juist een duwtje verdient. Als je geen hobbyist wil blijven, moet je als ondernemer gaan handelen. Dus wel naar Parijs of Keulen. Of Utrecht.

Dat maakt ook wel verschil. ;) Zou een mooie aciviteit voor de EC kunnen zijn: bevorderen van vrij freelancersverkeer binnen de EU. Met uniforme simpele regels. Europese zorgverzekering. En Europeese oudedagsvoorziening.

Als de foto in opdracht van de nieuwsleverancier of het bureau dat bij de publiciteit is betrokken is gemaakt, kan het fictief makerschap en dus het auteursrecht bij de opdrachtgever liggen. Dat staat in paragraaf twee. Ik ben gewoon benieuwd hoe dat in praktijk toegepast wordt. Echt gebeurd of een bedacht voorbeeld? Zeg maar je.... ;)

Hoe staat dat in verhouding tot Artikel 8 van de Auteurswet, waarin het fictief makerschap geregeld is?

Doe ik. Lees jij dan het hele topic nog eens rustig door? :-K

We krijgen hier maar één kant van de zaak. Legio alternatieve verklaringen zijn denkbaar. Een scheiding in de maak. Een boze vennoot. De inschrijving van de BV moet langs een notaris gegaan zijn. Uit de inschrijving is af te leiden welke natuurlijke personen daar bij betrokken zijn. Dat zien wij allemaal niet.

Laatste flesjes John Lemon nu te koop Korte samenvatting: De Britse frisdrankgrossier Mr Lemonade Alternative Drinks en zijn Poolse brouwer (een startup met steun uit Europese fondsen) staken de verkoop van John Lemon, omdat Yoko Ono dreigt met een rechtszaak over inbreuk op het trademark John Lennon. De Lennon-estate werd vertegenwoordigd door de Nederlandse advocaat Joris van Manen, van Hoyng Rokh Monegier. Interessant aspect: het trademark John Lemon is geregistreerd in 2014, registratie van John Lennon als merk dateert van 2016... Dezelfde groep verkoopt ook Frits Spritz drankjes, dus wellicht heeft Frits Spits ook een zaak. Waarom vind je dit interessant of wil je dit delen?: Mooi gevalletje meeliften met een knipoog. De drankverkopers wijken voor een blafbrief, dus de zaak is niet voor de rechter gekomen. Terecht of niet? Prachtig product trouwens. ;) In Nederland te koop bij Dorstlust en Craftdrinks.

Telefoonboek.nl is een activiteit van Telefoonboek BV in Nijmegen, tevens eigenaar van Places.nl en Openingstijden.com. Op hetzelfde adres zit BliXem Internet dat facilitaire diensten levert aan Telefoonboek BV. Dat is dus eigenlijk een spruit uit de BliXemstal, evenals de portals Belasting.nl, Mokkels.nl en Vakantieshop.nl. Onder BliXem hangt ook Domeinbank.nl waar je terecht kan voor populaire domeinnamen. Een andere nevenactiviteit is Hollandsch Goed dat online adult entertainment biedt en het forum Hookers.nl beheert. Op een blog van dochter/zuster Places.nl wordt ingegaan op valse reviews, naar aanleiding van de toevoeging van reviews op Telefoonboek.nl. Ze zijn zich bij BliXem Internet donders bewust van het fenomeen vals reviews en weten ook wat te doen om dat fenomeen te bestrijden. Kijk ook eens naar de reviews van Telefoonboek BV zelf. Zijn nou alleen de laatste drie zichtbaar?

Daar hink je al op twee gedachten. Je hebt regels en wetten: daar zie je al verschillende verwijzingen naar. En uiteenlopende interpretaties. Dan heb je rechtspraak en wetstoepassing: ik zag net al een verwijzing langskomen. Het komt niet vaak zover dat opdrachtgever en opdrachtnemer elkaar voor de rechter ontmoeten, en dan zie je meestal dat de uitspraak afhankelijk is van de mooiste redenering. De wet wringt. En tenslotte is er de praktijk. Er zijn vast professionals die voor elk project een overeenkomst laten opstellen, omringd door algemene voorwaarden. Juridisch getoetst. Maar ik vrees dat het merendeel vertrouwt op de correspondentie waarin vastgelegd is wat wanneer gedaan moet zijn en welke vergoeding daar tegenover staat. Ik heb oa voor opdrachtgevers als PWC gewerkt, maar nog nooit een contract getekend. Bij halverwege afgebroken projecten is van een killfee nooit sprake geweest. Wel van vergoeding van gemaakte uren. Dat wordt achteraf besproken en afgehandeld door een opdrachtgever en opdrachtnemer die ook in de toekomst willen samenwerken. Beide partijen houden rekening met elkaars belangen, zeker als de opdrachtgever zelf ook voor klanten werkt. In een conflictsituatie gelden andere spelregels. ::)

Zie ook Jongbloed. Meer iets voor een huizenkopersforum.

Zou dat een mobiele dienst kunnen zijn? De boodschappenwagen als taxi-dienst oftewel Uberpoep? De closettram?

Nasa heeft een oplossing voor alles.

Kan ook zijn dat je helemaal niks krijgt.

De wet is gelukkig duidelijk geformuleerd. De besparingen die de opdrachtnemer in mindering moet brengen: niet bestede uren?

Duidelijke kopregels krijgen eerder en beter antwoord. ;) En zijn voor toekomstige vragenstellers beter te vinden...

Je kan je niet verstoppen achter Google of je SEO-adviseur: je bent zelf verantwoordelijk en aansprakelijk voor jouw reclame. En als je daarmee inbreuk maakt op andermans merkrecht of handelsnaamrecht loop jij het risico voor de schade op te draaien. Niet Google en niet je XYZ-adviseur.