TwaBla

Demo blijkt een loos verkooppraatje. Sorry. :-[

Als geld bepaalt wat scoort, is het niet langer crowd curated. Cynici beweren dat ook de organische zoekresultaten van Google beïnvloed worden door commerciële belangen en dat curatie het alternatief is. Je kan die twee niet vermengen.

In de jouw wel bekende uitgeverswereld hanteren ze bereikcijfers. Netto bereik = leest eens per jaar weleens een markt. Actueel weekbereik = bezocht markt of winkel deze week. Jouw doelgroep komt voor 75% wel eens per jaar op de markt, maar slechts 10% ging de afgelopen week. Er is waarschijnlijk nog een wereld te winnen.

Zolang meerwerk en meerkosten ook maar tot meerinkomen leidt. ;)

Er zijn een paar scenario's denkbaar waarbij wat extra bedenktijd geen kwaad kan. Misschien zag ze wel één erg enthousiaste persoon en twee mensen die aarzelen. Voor wat de risico's betreft: die video's dienen ergens voor. Iemand wil een promotie-video of een bruiloftsverslag. Als je dat dan verknoeit, kunnen de gevolgkosten behoorlijk zijn.

De wijsheid uit het internettijdperk is: keep the cannibals in the family. Met andere woorden: als jouw markt zo interessant is dat anderen willen meesnoepen, kun je beter zelf het initiatief houden dan afwachten tot ze met een alternatief komen. Verders zijn het een paar rekensommetjes in scenario. Hoeveel meer moet hij verkopen om ervoor te zorgen dat eventuele minderverkoop in de kraam gecompenseerd wordt? Reken dan ook wat verder door. Hoeveel moet hij verkopen om dagelijkse bezorging interessant te maken? Zijn er meer plaatsen in je 'verzorgingsgebied' met mogelijk andere verkooppunten? Is je productie opschaalbaar? Vrees niet voor al teveel kannibalisatie. De markt en winkels overlappen niet 100%, dus er komen per saldo klanten bij. Hij zal in de winkel bovendien geneigd zijn om iets hoger te prijzen. En je vaste klanten gaan mogeljk meer consumeren. Voordat je markt aan overvoeren bent, moet je nog een paar stappen extra zetten.

Voor de handel in tweedehands software is UsedSoft versus Oracle interessant. Oracle verkoopt geen software, maar geeft een licentie tot gebruik. Als ze zouden verkopen, verandert het eigendom en is vervolgens sprake van merkuitputting. UsedSoft verkoopt die licenties en redeneerde dat dat ook tot uitputting leidt. Die uitspraak is uitgebreid bediscussieerd (onder juristen) en dat gaat te ver voor dit forum. Wat wel van belang is, is het zijspoor van tweedehands licenties van buiten de EER. Daarvoor kan gekeken worden naar de first sale doctrine, die in de VS anders uitgelegd wordt dan in de EU. Het idee van die doctrine is dat de auteursrechthebbende geen zeggenschap heeft over de doorverkoop van boeken, cd's, dvd's en dus ook software. Maar dat domein is in beweging. Leuk om dat op kleding toe te passen. In theorie, want de eerste gek die bezwaar maakt tegen de verkoop van tweedehands kleding omdat hij als ontwerper het auteursrecht heeft moet nog opstaan. Je kan echter lincenties op kleding verkopen: licenced to wear! By the way: doet de topicstarter nog mee?

Het orakel Engelfriet! Ik weet niet of het een bestaande juridische uitdrukking is of een Engelfrietisme. ;)

Okay: die tas loopt een tijdje goed en je kan de huur even overleven. Wat gebeurt er daarna? Hoe exclusief is 'exclusief' en hoe lang? Is er een plan? Kan best zijn dat je een goeie neus hebt voor koopjes en handel. Kun je niet met een 'vliegende winkel' een tijdje proefdraaien? Dat je niet meteen aan vijf jaar huur vast zit?

Als er ergens in de wereld.een taxfree shop is die Apple verkoop, mag het volgens jou dus wel. Volgens mij mag het altijd, omdat er bij tweedehands sprake van is dat 'de eerste verschijning' binnen de EER legaal was en het merkrecht daarna uitgeput is. Zou me echter niet verbazen als er een grijs gebied is tussen incidenteel inkopen van een particulier die zelf een product heeft meegenomen en stelselmatig tweedehands inkopen buiten de EER.

Komt het door de olifanttest? Inderdaad. [mod edit: quote geanonimiseerd ]

De originele vraag betrof de inkoop van merkartikelen van en doorverkoop aan particulieren, waarbij soms artikelen betroffen waren die in de VS ingekocht zijn. Het betreft dus geen paralelimport, maar ook geen spullen die met medeweten of instemming van de merkhouder op de markt zijn gebracht. Waarschijnlijk zit de crux m in het tweedehands karakter. Daar heeft de merkhouder sowieso geen zeggenschap meer over.

Hangt ervan af of ze geregistreerd zijn. Anders kan het auteursrecht van toepassing zijn. Dan is er dus iemand die het auteursrecht heeft en anderen het gebruik ontzegt, tenzij ze een licentie hebben. Als je geen toestemming hebt voor het gebruik van andermans beeldmateriaal, neem je een risico. Merkloos of niet, dat maakt niet uit.

Ik bezit een vintage Ford Mustang die geïmporteerd is uit de VS. Als ik die te koop aanbied in Europa, is dat dan merkinbreuk? Als die auto gekocht wordt door een handelaar die 'm doorverkoopt, kan die dan door Ford aangesproken worden? En haal daarna eens het woordje vintage weg. Waar hebben we het nu helemaal over?

Je begint er gelukkig zelf over. Even los van de vraag hoe je elkaar te slim af kan zijn op basis van rechten en plichten, kun je met een opdrachtgever ook praten over verwachtingen en mogelijkheden om tot een oplossing te komen waarvan je allebei beter en blijer wordt.

Een incassobureau kan niet zoveel. Dan maar meteen een advocaat inschakelen. Er zijn gespecialiseerde incasso-advocaten. Dit is echter typisch zo'n domein waar goed bedoelde adviezen heel verkeerd kunnen uitpakken. Misschien heeft StevenK deze keer een goede tip?

Al eens een incassojurist overwogen?

Ik wil je wel een hint geven. Het oorspronkelijke doel van tax-free shops zit 'm in de naam. ;D

Nee. De discussie is nog steeds volledig open. Tax-free shops hebben helemaal niks (en dan bedoel ik absoluut niks) te maken met het al-dan-niet toestemming geven tot export. Wat een consument voor particulier gebruik koopt, onttrekt zich aan de zeggenschap van de merkhouder. Je schetst een hilarische komedie. Zie je de douane al labels checken en mensen dwingen om hun schoenen en jassen achter te laten aan de grens? Waaruit maak je op dat kleding on-topic is?

René, Allemaal zeer interessante theorieën die je zelf bedacht hebt. Er zit inderdaad een zekere logica in wat wel en niet mag, dus je kan met logisch denken een end komen. Maar op een gegeven moment is aansluiting bij rechtspraak en -praktijk wel handig. Misschien kun je aangeven waar het idee vandaan komt dat merkeigenaars in staat zijn om particuliere export tegen te gaan. Noem eens één merk dat op z'n strepen staat en uitvoer door particuliere klanten verbiedt. Andere opmerking: dit hoeft niet perse over kleding te gaan. Denk eens aan Google Glasses of de levendige handel in tweedehands gameconsoles en games.

Het is een onderneming, die WIJ. Je koopt in van particulieren en verkoopt aan particulieren. Daarbij kan het voorkomen dat producten buiten de EU (EER) zijn ingekocht en soms zijn ze ongebruikt. Interessante case, vooral omdat de rechtspraak in dit domein voortdurend heen-en-weer beweegt. De manier waarop je vraag geformuleerd is, suggereert dat je zelf ook al naar relevante jurisprudentie gezocht hebt. Ik weet niet of er een concrete aanleiding is om de vraag te stellen of dat je gewoon wil weten wat nou wel en niet mag. Dat laatste is namelijk niet zo eenvoudig te beantwoorden. Als jij hevig met bekende merknamen gaat lopen zwaaien, dan lok je vanzelf een blafreactie uit. Kijk maar wat er rond eBay gebeurt. En je noemt de begrippen die gevoelig liggen: nieuw en geïmporteerd van buiten de EER. Ongeoorloofde parallelimport en merkinbreuk is dan één van de potentiële problemen; heling en verkoop van merkvervalsingen zijn er dan nog twee bij. In je advertenties dien je elke mogelijke verwarring te voorkomen. Je kan producten dus niet als nieuw verkopen, wel als ongebruikt. Je zal moeten vermijden dat je de indruk wekt 'geautoriseerd' te zijn. En je zal je inkoop goed moeten documenteren. Zeg maar eens nee tegen een 'mooi partijtje'... Maar dat wist je allemaal al. ;)

Alle data leiden naar Apeldoorn. Ik ga wel even bellen... (...dat ze die demo goed instellen.)

Nog een keertje, want zulke reacties verbazen me echt. Er valt best wat info te halen uit een boekhouding, zeker wanneer die meer doet dan dag-, week-, maand- en jaaromzetten meten. Het kan bijvoorbeeld handig zijn om niet alleen maar te meten hoeveel pannekoeken er verkocht zijn, maar welke combinaties er besteld zijn en op welke tijdstippen afgerekend wordt. Dan weet je bv of je vooral lunchklanten hebt en waarom het zo stil is in het weekend. Hoe minder eenvoudig, hoe meer kennis er uit te halen is. Mijn stelling is dat van twee overigens gelijke restaurants degene die zijn data goed analyseert meer winst kan maken en daarna zelfs meer omzet. In die volgorde. De ondernemer die keuzes baseert op een simpele boekhouding trekt dan aan het kortste end. De (gratis) beschikbaarheid van passantendata is een potentieel nieuwe bron van kennis voor kleine ondernemers die een vestigingsplaats moeten kiezen of willen weten waarom ze op koopavond steeds minder verkopen. Dat laatste zie je in je boekhouding, maar die geeft geen enkele verklaring.

Yep. Gewoon eind van de maand optellen en de kosten aftrekken. Nog makkelijker: eens per jaar. Nou weer terug naar de realiteit. Een winkel kan (laten) meten hoeveel passanten er zijn. Dat kan vergeleken worden met het aantal mensen dat binnenkomt. Dat kan vergelijken worden met het aantal mensen dat iets koopt. Online noemen we dat conversie. Je kan op detailniveau analyseren. Per productgroep, per dag en uur, per klanttype, per verkoper, etc. Dat is niet moelijk doen voor de lol, maar analyseren waar je omzet vandaan komt en waar de winst zit. Boekhouden 2.0!

Je krijgt halve antwoorden op halve vragen. Het hele plannetje is een beetje halfbakken. Ik sluit daarom dit topic en suggereer dat je het opnieuw probeert met een iets meer doordacht initiatief.