TwaBla

Door overleg met eBay opgelost?

Dat was niet cynisch bedoeld. Zo'n geval is zeer frustrerend, dus wellicht speelde het motief stoom afblazen onbewust ook een rol. Qua aansprakelijkheid valt de freelancer best wat te verwijten, maar de schade is mede ontstaan doordat jij een relatief onbekende 'specialist' toegang gaf tot systemen waarmee zulke schade aangericht kon worden. Ik weet niet wat juristen daar mee kunnen doen.

Dan zul je een handje moeten helpen, want hij zit aan zijn tax. Leuk bedrijf!

Oeps. Dan was het dus zes jaar eerder en was ik de laatste van die batch. Maar dat doet niets af aan het feit dat mijn gmail in september 2020 vanuit Rusland werd overgenomen en dat Google toen in oktober 2020 ineens begon te waarschuwen dat vele tientallen accounts bij verschillende info providers gehacked waren. Ik kreeg de indruk dat ze zich probeerden te verstoppen door net te doen alsof het nog een veel groter probleem was. Reden om dat te noemen is dat alomvattende ID-systemen ook het risico vergroten. Google registreert via de browser alle logins en passwords die we gebruiken. Een wallet van de EC heeft ook risico's, maar zijn die groter of kleiner dan bij andere providers?

Dank voor de informatie. Ik zal mijn veronderstelling wat beter onderbouwen. Afgelopen najaar was één van mijn gmail-accounts plotseling overgenomen om aangestuurd te worden vanuit Rusland. Het telefoonnummer voor de two-step verification was plots een Brits nummer, dat ook vanuit Rusland werd beheerd. Dat gmail-account was in gebruik voor het beheer van domeinnamen, en daar zat ook ineens iemand in te frommelen. Bij Google gemopperd, want wat is het nut van two-step verification als iemand blijkbaar ook de telefoonnumers zomaar kan veranderen? Een week later was het weer hersteld naar de oude situatie. Voor zover ik weet, is gmail van Google zelf. Ik zal mijn ervaringen met die van anderen vergelijken. Maar volgens TNW hadden Russische hackers een week eerder vijf miljoen gmail-accounts en passwords bemachtigd.

Heb toch de indruk dat mensen die menen dat je samenwerkingen kunt 'dicht timmeren' zelf niet zoveel overeenkomsten aangegaan zijn.

De Europese Commissie heeft vandaag een framework geopenbaard voor een digitaal Europees ID pasje annex beurs, naar model van de Letse variant. Een nachtmerrie vanuit privacy-oogpunt (kwetsbaar?) maar tegelijk een noodzakelijk alternatief voor vergelijkbare diensten van Apple, Google en Facebook die gebruikers min-of-meer opleggen dat ze overal herkend worden. Volgens mij is de database van Google een half jaar geleden gehacked, want sindsdien zijn alle passwords die Google geregistreerd heeft in het publiek domein beland. Volgens TechMonitor is het een zegen voor MKB en consumenten, maar wel een systeem met risico's. Zoals elk system... Wat verwachten jullie?

Er zal toch wel een penningmeester zijn bij de gezelligheidsvereniging die zich in de juridische en fiscale status van de sociëteit heeft verdiept? Misschien kun je de sportdag en het volgend feest allemaal als één fundraiser opzetten. Een aparte rechtspersoon heeft alleen zin als je grote risico's aangaat of aftrekposten voor particuliere schenkers wil aanbieden. Voor zakelijke sponsors is de bijdrage aftrekbaar als marketingkosten; moet er wel iets tegenover staan (naamsvermelding doorgaans). Als de catering via de kantine gaat, wordt die geldstroom sowieso apart verantwoord - incl BTW. Dan is de rest een tamelijk onschuldig potje. Als je maar niet het idee hebt om stiekum je zakken te vullen met een kleine bijverdienste. Zie overigens ook de info over steunstichtingen.

Dit sluit aan bij eerdere gedachtenwisselingen over complexiteit. Jij kiest ervoor om trader te worden met een ENORM assortiment dat wordt aangeboden via een hele serie platforms en (vrees ik) een relatief beperkte marge waar jij je kosten uit moet dekken. Dan worden kleine vergissingen al snel heel kostbaar. Zeker wanneer je derden (freelancers) een vrijbrief geeft om namens jou knopjes in te drukken. Er zal deze zelfstandige vast wel wat te verwijten vallen, maar ik denk dat je nu gewoon zelf zo snel mogelijk de ontstane zooi moet opruimen. Dus als je medeleven wil: ja, het is inderdaad sneu en vervelend. Maar desondanks zelf het voortouw nemen en geen tijd verspillen aan impulsieve wraakacties (nota's sturen naar mensen die je zelf hebt ingehuurd). En duimen dat je volgende keuze voor freelancers beter is.

Ze noemen het non-profit of not-for-profit omdat eventuele winst aangewend moet worden voor het (goede) doel van de stichting. Er zijn stichtingen (met bedrijfsmatige activiteiten) die miljoenen winst maken.

De vereniging is waarschijnlijk een Sociaal Belang Beogende Instelling (SBBI) met de bijpassende belastingstatus. Doel is het bevorderen van een bepaalde sport in een bepaalde omgeving, en dus niet het verwerven van inkomsten ten behoeve van bestuursleden. Vanuit de vereniging kun je waarschijnlijk best een evenement opzetten ten behoeve van fondsenwerving, en dat kan ondergebracht worden in een aparte stichting als dat boekhoudkundig gemakkelijk is. Dat evenement is echter een middel en geen doel, dus eventuele reserveringen voor een volgend jaar moeten wel verantwoord kunnen worden. Daar zit bestuurlijke aansprakelijkheid aan vast, zeker als de vereniging bv subsidie van de gemeente krijgt. Direct of via de accommodatie. Over BTW en andere zaken kun je misschien eens bellen met andere sportverenigingen die iets vergelijkbaars doen.

Nooit niet. Je blijft namelijk zitten met de voorraad die niet goed verkoopt. En hoe meer je inkoopt, hoe meer winkeldochters je over houdt. Of anders gaan rekenen. Maar waarom zou je van een leuke hobby een verliesgevend bedrijf maken?

eBay ziet niet dat het iemand is die jij ingehuurd had. Voor eBay ben jij zelf degene die op de knopjes drukt, want je hebt iemand anders jouw inloggegevens gegeven. Desondanks kun je het voorleggen aan support, want als je al een abonnement had dat verkoop in verschillende landen mogelijk maakt, waarom zou je dan aanvullende betalingen willen doen voor dezelfde dienstverlening. Volgens mij hadden we al eerder een gedachtenwisseling over de risico's van complexiteit.

Aannames, aannames, aannames en een ongefundeerd waarde-oordeel. Waarom is eBay een crappy platform?

Die freelancer had waarschijnlijk jouw inloggegevens en dus vrije hand om op jouw naam verplichtingen aan te gaan. Of kan het platform zien dat er een ander voor jou uitbreidingen heeft besteld?

Vraagsteller heeft het geld, de cateraar heeft alleen munten. De cateraar factureert dus eerst de totaalwaarde aan ontvangen munten, zodat de vraagsteller daarna zijn percentage in rekening kan brengen. Vraagsteller weet hoeveel munten hij heeft uitgegeven, maar niet welk deel verzilverd is. Daarvoor heeft hij info van de cateraar nodig. Wat is een tussenstap in dat traject?

Wacht het niet af maar bespreek dat vooraf samen eens met iemand die er verstand van heeft.

Zelf distilleren: kijk eens naar Stokerij Lubberhuizen in de Betuwe. Productie uitbesteden: denk ook aan Toorank in Zevenaar, die maakt zo jouw huismerkwodka... Er zijn veel meer voorbeelden. Niet het wiel opnieuw uitvinden!

Iemand anders heeft het patent elders? Dat klinkt als een product dat in Azië is ontwikkeld en vervolgens is doorverkocht aan een partij (het bedrijf) voor de VS en Europa. Die partij maakt jou vervolgens distributeur en meteen voor beide markten. Wat blijft er dan over voor 'het bedrijf' als toegevoegde waarde in die keten? Rechten-hebbende? Wie is distributor in Canada?

Ja, als je het slim doet kies je voor een hoge waardering. Als je vervolgens met verlies verkoopt, kun je dat compenseren met inkomsten van elders ingekocht materiaal. Dat is de huuk-huuk Barbatruc waar eerder aan gerefereerd werd. Je zou er bijna een businessmodel van maken!

Je zal geneigd zijn om al die platen te waarderen op de prijs waarvoor jij denkt ze te kunnen verkopen, maar je moet ze eigenlijk waarderen op de prijs waarvoor jij ze als ondernemer zou willen inkopen. Dus ik denk maar zo de helft.

Mijn ongebruikte munten kan ik niet terug wisselen voor geld. Hij heeft mijn geld dus niet 'in bewaring'.

Uuuh. Dat is dus gewoon een standaard constructie met een aannemer (tussenpersoon) en onderaannemer (leverancier/artist). Het risico dat je schetst is ook het standaard risico voor onderaannemers, en daar zijn remedies voor (garanties enz). Je begon echter met de stelling dat de tussenpersoon een korting krijgt van de leverancier (artist). Daar ontstaat het risico van een dubbele pet. De tussenpersoon (adviseur, reseller, arts) beveelt iets aan, maar de klant weet niet dat die aanbeveling beinvloed wordt door een betaling van de leverancier. De klant verwacht dat wellicht ook niet, zeker wanneer hij zelf ook betaalt voor de diensten van de tussenpersoon. Een affiliate/publisher is gewoon een aanbieder van advertentieruimte, dat gaat niet gepaard met onzichtbare geldstromen. Een affiliate moet ook kenbaar maken dat het om reclame gaat. Heeft niks met kickbacks te maken, tenzij het om sluikreclame gaat. Dan lijk het weer op die arts die geld krijgt als hij bepaalde geneesmiddelen voorschrijft.

Het hangt van de rol af. Ben jij een organisatiebureau dan orkestreer je het evenement en stuur je leveranciers aan. De klant betaalt de aannemer en die betaalt op zijn beurt de onderaannemer. Ben jij tussenpersoon dan factureren leveranciers direct aan de klant, maar van hun opbrengst gaat een deel terug (kickback / retourcommissie) naar de tussenpersoon. Het probleem zit 'm misschien niet zozeer in de payment paths maar in het gebrek aan transparantie. Als er overigens scherpe concurrentie is, dan prijzen de duurdere opzetjes zich vanzelf wel uit de markt. Maar soms werkt vrijwel de hele markt op basis van ondoorzichtige afspraken. Denk aan het pachtsysteem van glazenwassers die onderling de markt verdelen.

Is het niet ook loon in natura? Dat staat even los van de BTW.