TwaBla

Je snapt de dropshipmethode niet goed. Je kan vanuit Nederland* dropship-bestellingen doorgeven aan Chinese traders die dan vanuit China de verzending naar Europa regelen, met gunstige tarieven van China Post. Ga je echter in China zitten met een klein magazijn, dan worden dezelfde spullen dus in China geleverd en moet jij ze nog naar Europa zien te krijgen. Dan voeg je dus een schakel = complexiteit = kosten toe, terwijl je meerwaarde onduidelijk is. Je meerwaarde wordt wel duidelijk wanneer jij in China inkoopt bij producenten, zelf voorraad aanhoudt (en risico neemt) om naar Europa uit te leveren. Dan heb je echter een grotere magazijn (warehouse) nodig, meer kapitaal en kennis van China. * Je mag ook op Bali wonen.

Ja, er zijn de afgelopen maanden diverse rechtszaken geweest. Met dwaling komen de ondernemers helaas niet uit de klauwen van deze dienstverleners. Weliswaar getuigen tientallen ondernemers dat de aanpak elke keer hetzelfde is: ze worden gebeld met het unieke kennismakingsaanbod om zonder enige investering hun online marketing te laten verzorgen door een nieuw bureau dat graag naam wil maken, dat leidt tot een bezoek van twee mannen die niet een kwartier maar een uur aan de praat zijn en een afvinklijst doornemen waarbij vrijwel alle kosten (investeringen) weggestreept worden tot er een bedrag van zegge 250 euro overblijft voor Google Ads. De ondernemer tekent. En zit meteen vast aan een meerjarig contract met een stevige boeteclausule. Precies zoals Proximedia dat deed/doet. Maar de rechter zegt: "Had je maar beter moeten opletten". Hoewel er nu eentje aan het nadenken is of dat wel terecht is. Die heeft immers al een aantal ondernemers voorbij zien komen met allemaal hetzelfde verhaal: "Het is een babbeltruc!" Hij doet in de vierde week van mei uitspraak. Ook wanprestatie is opgevoerd. Vandaag Online bouwt namelijk een soort online bushalte en laat zien dat daar mensen voorbij rijden (promotie-site gezien) of zelfs uitstappen (promotie-site bezocht). Als daar iemand dan doorwandelt naar de echte site van de ondernemer, geldt het als conversie. Die promotie-site (online bushalte) is meestal gevuld met content die gekopieerd is van de originele site of schaamteloos overgenomen van andere sites. Google Analytics is ingebouwd, maar ze zijn niet in staat om organisch verkeer op te tellen bij verkeer van Adwords of Banner Network. En de SEO is zodanig dat de originele sites doorgaans hoger scoren dan de bushaltes van VO. Maar bij wanprestatie hoort een ingebrekestelling. Als die ontbreekt, wordt het lastig. De laatste reddingsboei is de onbillijke boeteclausule. Als de veroorzaakte schade veel lager is dan het bedrag dat geeist wordt, kan de rechter 'm matigen.

Dwaling werd het niet, maar uit oogpunt van redelijkheid en billijkheid werd de schade op 0 euro vastgesteld door de rechter.

Bij lijkt doe ik geen boodschappen. Een leverancier die in zijn webshop een prijs + voorraad + levertijd noemt, moet niet achteraf met de smoes komen dat die voorraad elders in de keten ligt. Noem dan je virtuele voorraad niet. Juist de combinatie dient om de koper zekerheid te geven: ja we hebben genoeg op voorraad voor die prijs. Volgens deze Rotterdamse advocaat kunnen algemene voorwaarden ook bezwarend zijn voor ondernemers, maar er is vast ook wel een andere omweg naar het doel. Lees bv dit artikel (dezelfde bron die jij noemt) waarin de zwarte lijst weliswaar voor verkoop aan particulieren geldt, maar MKBers nog steeds delen van de AV onredelijk bezwarend kunnen noemen. Ik houd nu op met dat welles-nietes kaatseballen. Het is aan de vraagsteller om iets te doen met de info, maar voor de meelezers om conclusies te trekken over voorraad-smoezen en andere onzin in kleine lettertjes. Overigens heeft vraagsteller nog steeds niet de vraag beantwoord of er een hoeveelheid op voorraad lag. Maar deze reseller kent zo te zien maar een paar smaken, en geen voorraad is geen voorraad.

Als ze (zoals bij de meeste monitoren in hun webwinkel) een prijs aangeven, de voorraad noemen en de levertijd, dan is het ongepast om naar de AV te verwijzen wanneer je als leverancier de beloofde prijs niet kan waarmaken omdat je voorraadcijfer niet klopte. Je hebt dat ding wel of niet op voorraad. Als dat niet het geval is, moet je het in je webshop ook niet als zodanig aangeven. Dat is dan nep-precisie. Een bepaling in de AV is onredelijk bezwarend als dat de klant het recht ontneemt om nakoming van de toegezegde prestatie op te eisen, dat is zwarte lijst! Het persbericht van Norbert klopt vast. Maar dan weten we ook dat de huidige voorraad is ingekocht voor oude prijzen, want waarom zou je als reseller duur inkopen en goedkoop verkopen? Dus linksom of rechtsom, deze reseller heeft zijn zaken niet op orde en wentelt het probleem af op de klant. Of ze zijn opportunistisch en verkopen hun oude voorraad liever voor hogere prijzen. Dat laatste lijkt me niet onwaarschijnlijk.

Als ik bij hun monitoren kijk staat er zelfs hoeveel ze op voorraad hebben en binnen 1 werkdag kunnen leveren of een verwachte voorraaddatum. Kan zijn dat hun 'voorraad' eigenlijk die van een groothandel is, maar daar hoef je als klant niet voor op te draaien. Heb je screenshots gemaakt van die voorraadbelofte? Dat excuus kun je als 'grootste leverancier' niet maken, want dan zeg je dus dat AL je prijzen niet te vertrouwen zijn. Het kan mij als klant niets schelen hoe jij je inkoop organiseert; ik ga een overeenkomst aan op basis van de prijs en levertijd die jij noemt. Zulke kleine lettertjes in de AV zijn ws onredelijk bezwarend. We doen niet aan dagprijzen.

Dat is het standaard excuus voor de controlestaat. Ik merkte dat de Belastingdienst dit jaar ook opgaaf van niet-aftrekbare uitgaven vroeg, en dan moet je goed lezen om te begrijpen dat het om kosten gaat die via de V&W lopen.

Een andere complicerende factor is filiaalbedrijf versus franchise, omdat in de laatste opzet de voorraad van de webshop niet het eigendom is van de lokale winkel. Dat was lang een issue bij de HEMA. Het blijft een fascinerend onderwerp, juist omdat het niet alleen een logistiek vraagstuk is. Zo zijn er ook merkleveranciers die laten uitleveren (click & collect) via resellers. Dan bestel je dus bij de merkleverancier en haal je op bij een detaillist in de buurt. Uiteraard moet dat vooraf overeen gekomen zijn tussen beide partijen.

Je hebt in dit hypothetisch geval het bedrijf al gekocht, maar het huis nog niet. Je wordt in '22 eigenaar met terugwerkende kracht naar '21. Maar in '21 heb je als ZZPer een huis gekocht, hoewel je als ZZPer eigenlijk de financiering niet goed rond kon krijgen. Ik zou hypothetisch de hypotheek een jaartje uitstellen.

En dat is nota bene een partij die beweert "de grootste merkonafhankelijke IT-leverancier van de Benelux en specialist in IT-oplossingen voor organisaties, klein en groot", te zijn. Maar niet in staat om dropship-prijzen in realtime door te geven aan afnemers. Hebben andere leveranciers hetzelfde probleem, dat hun prijzen met terugwerkende kracht gecorrigeerd moeten worden?

Dat maakt inderdaad een verschil. Had ik nog niet eerder meegemaakt, dat content op Linkedin onzichtbaar is als je niet ingelogd bent. Weer wat geleerd. Het betreft een whitepaper zonder sponsor. Het is een soort opstel over Click & Collect voor retailers. Als ik kijk naar de paragraaf over retourbeleid, dan is het wat overhaast in elkaar gezet. Er wordt gesuggereerd dat een winkelier zelf kan bepalen wat de retour-acceptatie is, terwijl het herroepingsrecht wettelijk is vastgelegd. Verder lijkt me dat het enorm uitmaakt of je als retailer onderdeel bent van een keten/formule of dat je een aparte zaak bent. De suggestie om met behulp van ERP zicht te houden op je voorraad, wordt bij ketens bepaald door landelijk beleid. Er zijn veel formules die click&collect leveren uit lokale voorraad, maar er zijn ook ketens die leveren uit de centrale voorraad. Hetzelfde geldt voor retouren; soms kan je inleveren bij de winkel, maar wordt je giraal terugbetaald door het hoofdkantoor. Met andere woorden: click& collect kent veel complexiteit. Maar voor de zelfstandige detaillist is het wel een aardige inleiding.

Goh vreemd. Ik krijg deze afbeelding. Keer op keer. Ik zal eens kijken of het scheelt als ik inlog.

Helaas leidt de link naar een Linkedin-pagina waar de content al geblokkeerd is. Het betreft een whitepaper dat gemaakt is bij Comnow, een leerwerkbedrijf van Hogeschool Windesheim. Comnow heeft een afdeling content. Dat betekent dat deze whitepaper een gevalletje content marketing kan zijn. Dan is er dus sprake van een opdrachtgever die zichzelf zichtbaar wil maken door middel van een soort studie. Ik heb talloze whitepapers gemaakt, dus hoe dat werkt is me bekend. In het gunstigste geval zit er een doordacht onderzoek in verwerkt, met een beetje pech is het vooral positioneringsblabla. Wat deze whitepaper biedt is lastig te beoordelen. Het is sowieso wel een leerervaring. Hoe wordt het bericht op Linkedin geliked en gedeeld? Leidt het tot downloads van de whitepaper? Komt daar het gewenste resultaat uit? Waarom is de download geblokkeerd? Hoe verloopt het 'zaaien' in social media? Wordt de boodschap als betrouwbaar ervaren? Zelf vind ik dat een whitepaper met een opdrachtgever altijd als zodanig herkenbaar moet zijn. Wie was de sponsor? Anders maak je sluikreclame. Maar we weten het niet, want de whitepaper is onvindbaar. Misschien was het wel een whitepaper zonder opdrachtgever. Gewoon als afstudeerwerk, een onderzoek naar een actueel thema. Click & Collect in Coronatimes! Kan ook interessant zijn.

Menig goed doel gebruikt dezelfde techniek: maandelijkse giften. Dat er frequentie in zit, zegt niets over de intentie. De betaling is een vrije keuze van de gever, geen vooraf overeengekomen (tweezijdigheid) handeling.

Als je beide varianten kan beredeneren, heb je een keuze. Je kan het ook zien als een gift. De prestatie is immer geen tegenprestatie en zeker geen rechtstreekse tegenprestatie, je bent de vergoeding immers niet overeen gekomen. Dat sluit dus aan op de definitie die Ward aanhaalt. Als we Ward een reep chocolade geven voor al zijn goede werk op dit forum, wordt dat niet plotsklaps een transactie.

Je hebt het zo-te-zien allemaal thuis uit zitten denken, maar nog niet met een lokale winkelier gepraat. Dat wordt dus tijd. Welkom op HL!

BBZ begint als een lening en wordt (deels) omgezet in een gift. Daarover hoeft geen inkomensbelasting betaald te worden. Over TOZO moet dat wel. Niet alle gemeenten snappen het verschil.

Los van de vraag of het juridisch allemaal klopt mag je je ook afvragen of je de zoveelste Chinese Muur wil zijn. Het is blijkbaar een vaak gekozen naam. Er zijn vast andere woorden die positieve associaties oproepen. Nog niet zo lang geleden heette zo ongeveer elk vierde Chinees-Indische restaurant Chinese Muur. Dat is sindsdien een voorbeeld van handelsnamen die bijna generiek zijn. Ik zou niet voor woordgrappen gaan, maar voor woorden die associëren met wellness zoals inderdaad bloemen, meren, parken of kuikentjes. Was Red Bull niet ook een Thais drankje? Dan zo ongeveer het tegenovergestelde!

Dat vind ik een lastige. Hoeveel mensen kennen je naam al en gaan dan alsnog op zoek? De meeste zoeken waarschijnlijk generiek, op 'massage' en eventueel 'thai'. En Google zet vervolgens aanbieders in de buurt bovenaan. Daarom moet je je ook opgeven bij Google Mijn Bedrijf.

Leg eens uit hoe dat werkt. De eerste heet bijvoorbeeld Lotus Wellness Massage en de tweede noemt zich Lotus Massage Friesland. Hoe helpt de nieuwe de bestaande aan bezoekers? Of bedoel je Lotus.com versus Lotus.nl?

Bij transparant past ook stug doorgaan met antwoord geven en proberen uit te leggen hoe het werkt. Dus ik heb je een dragon kill-point gegeven.

Stel je negeert die regels. Wat kan er dan gebeuren? Dat ooit iemand uit het donateurenbestand van vraagsteller een beroep doet op consumentenbescherming in Europa/Nederland om... om wat eigenlijk? Om z'n geld terug te krijgen? Volgens mij staat er geen gevangenisstraf op. Is het een optie om je er niks van aan te trekken?

Met een naam als Trustoo claim je betrouwbaarheid. Door hier kritische vragen te beantwoorden, versterk je die indruk. Betrouwbaar & Transparant levert een mooi contrast op met het List & Bedrog van de nep-reviews en valse keurmerken die we elders in de leadgen-business aantreffen. Als ik door Trustoo spit, herken ik het streven naar transparantie. Door bv eens te zoeken naar een notaris in mijn omgeving, kan ik helemaal herleiden dat de trust-score oa is gebaseerd op diverse bronnen van reviews (Telefoongids, Google, DeGoedkoopsteNotaris en zo voort). Dat is knap werk in termen van scraping, maar ook netjes transparant. Tegelijk probeer je hier echter te verhullen dat Top10 posities gewoon te koop zijn. Dat snap ik dan weer niet. Het is voorspelbaar dat iemand je eens wijst op discrepanties: tegen gebruikers zeg je dat het een onafhankelijke rating is en tegen betalende klanten zeg je dat ze een toppositie kunnen kopen. Als je op zo'n babbel zo makkelijk te betrappen bent, hoe betrouwbaar is de rest dan nog? Bij mijn notarissen tref ik een aantal met hoge scores die de Top10 niet halen, en daar heeft afstand niets mee te maken. Ook de afkomst uit het nest van Advanza lijkt me een netelige zaak. Advanza wordt bestuurd door Frela Holding en Trustoo Holding, dus dat is op vele manieren verweven. Hoe verdeel je zoiets: de ene doet transparant & betrouwbaar en de ander doet de rest? Advanza stelt zijn platform ter beschikking aan oa LeadSquare (van Webdesignkaart en Fiscalistkaart) met al die nep-reviews en nep-keurmerken, en heeft schijnbaar ook iets te maken met de backoffice. Advanza is ook zelf nog steeds actief, onder andere met BetaalbareWebdesigners.nl. Die lead-generator scoort 8,7 uit 5355 beoordelingen bij Vind Direct De Beste Deal. Is dat ook een score/keurmerk dat in eigen huis ontwikkeld is? Er is zo-te-zien maar één andere site die dit keurmerk heeft: RaamkozijnOffertes.nl. Toevallig scoort die ook een 8,7 uit 5355 beoordelingen. Je raadt het al, ook een site van Advanza.

Er is verschil tussen merknaam, handelsnaam, bedrijfsnaam en domeinnaam. Jij hebt het over een handelsnaam. Dan speelt registratie bij de KvK weliswaar een rol, maar telt vooral* gebruik in praktijk. Als je dus geen merknaam of handelsnaam tegenkomt die in jouw markt hetzelfde doet, dan lijkt de markt vrij. Ik zou me geen zorgen maken over een bedrijf in Sri Lanka dat hetzelfde doet in een andere geografische markt. Dan is er geen risico op verwarring. Met patenten heeft dit niets te maken. Je kan kiezen voor een neutrale bedrijfsnaam en deze voorkeursnaam als extra handelsnaam. Dan kun je zonodig nog switchen. Je bent al redelijk goed voorbereid. * bij KvK

Het onderwerp is overigens wel eens eerder voorbij gekomen op dit forum. Ik vond oa een topic over administratiekantoren die geld krijgen van leveranciers als ze de juiste boekhoudsoftware wegzetten bij ondernemers. Dat zijn ook doorgaans onzichtbare kickbacks. Denk je onafhankelijk advies te krijgen van je boekhouder, blijkt het een bijverdienste te zijn. ROVened zei daarover destijds: "Jij misgun jouw boekhouder toch niets extra's?" De vraagsteller was echter zo pissed-off dat hij het vertrouwen in zijn boekhouder opzegde.