R.I.P. - Benm

Dat zou natuurlijk ook kunnen, zeker als je naast je onderneming ook nog ergens in loondienst bent.

Extreem verbazend is het denk ik niet: de krapte op de arbeidsmarkt creëert een situatie waarbij mensen van zzp naar loondienst gaan als ze dat eigenlijk al wilden. Zij die het liefste zelfstandig blijven zullen dat ongetwijfeld blijven, maar er is altijd een groep die liever de "zekerheid" van loondienst kiest, ook al levert dat misschien minder inkomsten op. Er zijn nu vacatures genoeg, en kandidaten te weinig - wellicht stuwt dat de lonen dusdanig omhoog dat werknemerschap aantrekkelijker wordt?

Waarom zou je ook akkoord gaan met een minimaal percentage van de vordering? De kosten en tijd die gemaakt hebt om een dergelijk vonnis te verkrijgen zijn niet af te doen met 'we kunnen u 3.1% van de hoofdsom aanbieden ter finale kwijting'. Als het een wat realistischer verhaal wordt, bijvoorbeeld 50%, dan is het wel het overwegen waard om te accepteren wat je op dat moment kunt krijgen ipv het op langere baan te schuiven waarbij de kans groot is dat je helemaal niets krijgt, maar ook de kans nog bestaat dat je op termijn alles betaald kunt krijgen. In dit specifieke geval lijkt het echter vooral te gaan om een klant die niet -wil- betalen, niet om een klant die het niet -kan-. 3 maanden is de periode dat de andere partij de tijd heeft om in hoger beroep te gaan nadat een kantonrechter uitspraak heeft gedaan in een zaak. Wellicht zul je die periode moeten afwachten, maar daarna is het vonnis onherroepelijk geworden en kun je een deurwaarder beslag laten leggen, mits de tegenpartij iets te makken heeft. Bij iemand die niet -kan- betalen is de kans gering dat er veel te halen valt, maar als het een tegenpartij is die nog bedrijfsmatig actief is maar gewoon niet -wil- betalen is het wel een optie om te kijken of je 3 maanden na de uitspraak beslag kunt leggen op banksaldi, goederen en dergelijke.

Ah, zat het zo! Er stond me bij dat het mogelijk was de aftrek te 'bewaren' voor een volgend jaar, maar dat is dus inclusief zelfstandigenaftrek. Het ging me inderdaad om situaties waarbij een onderneming het eerste jaar nauwelijks winst maakt wegens allerhande opstartkosten en het fiscaal gunstig is de startersaftrek pas vanaf jaar 2 te genieten - maar dat is dat dus met verlies van zelfstandigenaftrek in jaar 1. Overigens blijf ik de uitleg van de belastingdienst verwarrend vinden omdat men telkens spreekt over 5 jaar. Ik neem aan dat dat bedoeld is zodat je alleen weer 3 jaar startersaftrek kunt genieten als je een onderneming staakt, en zeg 6 jaar later weer een nieuwe begint?

Ik werk regelmatig voor een veilinghuis waarbij ook fotografen betrokken zijn. Alle objecten daar hebben een inventarisnummer, mogelijk vergelijkbaar met jouw inkoopnummer, en zij leveren de foto's aan met bestandsnamen waarin dat nummer terugkomt. Uiteraard zijn er vaak meerdere foto's van een object, en dan leveren ze de bestanden aan als inventarisnummer_x waarbij x kan lopen van 1 tot zoveel foto's als men wil plaatsen. Wat Wix wel of niet kan weet ik niet precies, maar dit systeem blijkt tot dusver zeer betrouwbaar te wreken. We werken hierbij met inventarisnummers en niet met lotnummers voor de identificatie: het gebeurt wel eens dat een item zijn reserve prijs niet haalt en nogmaals geveild wordt in een volgende veiling. In zulke gevallen is het prettig dat items en hun foto's gekoppeld blijven over 2 of meer veilingen waarin hetzelfde object aangeboden wordt.

Dat is nog best een lastige: is het geen dienst? Als ik jou op een of andere manier help om een (identiek) product te vinden voor een lagere prijs, ongeacht of dat via een cashback werkt of door domweg contact te leggen met een betere leverancier, zou je ergens kunnen spreken dat ik je daarmee een dienst lever: vinden van hetzelfde product voor een betere prijs, zag maar als 'aankoopmakelaar'. Een dergelijke dienst zou gewoon met 21% BTW belast worden lijkt me. Verschil is natuurlijk wel dat de aanbieder van de dienst in dit voorbeeld de kosten betaald ipv de afnemer ervan. Wat ik me dan wel afvraag is waar dat verschil zit: Stel ik bied jou iets te koop aan voor 90 euro incl, dan normaliter 100 euro incl kost, maar ik kan je de die lagere prijs geven omdat ik het product in bulk inkoop voor 80 euro per stuk incl. Even aangenomen dat het geen tweedehands product oid is waarbij je margeregeling mag toepassen, dan maak ik toch gewoon 10 euro marge op dat product, en meot ik jou daarvoor de btw regelen en die vervolgens ook afdragen?

Is dat recentelijk veranderd? Het is even geleden dat ik starter was, maar het staat me bij dat je gedurende de eerste 5 jaar van je onderneming willekeurig 3 van die 5 jaren startersafstrek mocht gebruiken. Als het eerste jaar bijvoorbeeld niet heel lucratief was dan kon je er voor kiezen er in jaar 1 geen gebruik van te maken, maar pas in vanaf jaar 2 of 3 waarbij het een groter voordeel gaf. Volgens de site de belastingdienst lijkt dat nog steeds zo: https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/winst/inkomstenbelasting/inkomstenbelasting_voor_ondernemers/ondernemersaftrek/startersaftrek De terminologie is een beetje vaag: "U krijgt de startersaftrek (verhoging van de zelfstandigenaftrek) als u voldoet aan de volgende voorwaarden:" - is dat vrijwillig of krijg die gewoon of je er nou om vraagt of niet, versus "U hebt in de 5 voorafgaande jaren niet meer dan 2 maal gebruikgemaakt van de zelfstandigenaftrek.". "Gebruik maken" van iets klinkt alsof je ook de optie hebt om er "geen gebruik van te maken". Mijn eerste 3 jaren waren voldoende winstgevend om er gewoon gebruik van te willen maken, en aan het urencriterium voldoen is/was verder ook geen issue, dus dat recht op zelfstandigenaftrek was sowieso al aanwezig. Elders lees ik dat het sinds 2010 niet meer in toegestaan om de statersaftrek te gebruiken om tot een negatief netto inkomen (uit ondernemeing?!) te komen, iets dat bij een winst van 4000 euro na aftrek zeker het geval zou zijn.

Sowieso: moet je geen bedrag inclusief btw aan de consument uitkeren, dus ca 41 euro ex?

De startersaftrek kun je inderdaad 'bewaren' voor een volgend jaar als je verwacht daar meer aan te hebben. Of je aangifte moet doen als IB ondernemer durf ik niet te zeggen: als je kunt aantonen dat je ondanks de beperkte winst wel aan het urencriterium voldoet is het uiteraard geen probleem. De vraag is meer HOE je dat aantoont, als je bewijs kan overleggen is het prima, maar gezien de bepekte winst voor zoveel uren kan ik me voorstellen dat men er wel vraagtekens bij zet.

Dat zou kunnen, maar ik vermoed van niet gezien het geen link was met een affiliate-id of iets dergelijks erin, maar gewoon een SMS.

Aan de reviews te zien is dat ook een beetje hit or miss, vooral bij gebrek aan resultaten. De app zelf ontwikkelen klinkt niet eens bijzonder moeilijk, maar een kritische massa gebruikers vergaren wel. Op zich denk ik dat er zeker behoefte aan is - denk ook aan mensen op reis die wellicht zin hebben om met andere reizigers een biertje oid te gaan doen. Ik doe dat op reis ook wel een enkele keer, en dat gaat meestal via facebook groepen (iets als backpackers thailand, myanmar, ... oid). Niet echt bedoeld als platform om af te spreken, maar wel iets met een redelijk grote userbase.

Punt is wel dat het hier om een Nederlands bedrijf gaat waardoor mogelijk beter te handhaven is. Spam en bellers uit India doe je niet zoveel aan, maar die SMS was reclame voor offerte.nl. Ergens lijkt het me logisch dat zij die sms hebben verzonden of daar in ieder geval opdracht toe hebben gegeven. Ze hebben een kvk nummer op hun site staan, en dat levert op: wat overeenkomt met de adresgegevens op hun website. Misschien een idee om het toch maar te melden bij de ACM? Ik weet dat die relatief weinig aanpakken, maar mogelijk is dit dusdanig laag hangend fruit dat ze er wat mee willen/kunnen?

Dat kan nog wel eens een lastige dobber worden, zeker als je 0.4 fte in loondienst werkt naast je onderneming. Als je enige inkomstenbron ondernemen is (en evt rendement op vermogen) dan tillen ze niet zo zwaar aan dat urencriterium. Werk je naast je onderneming ook in loondienst dan heb je wel kans dat de belastingdienst twijfelt of je aan die 1225 uur voldoet, zeker als het resultaat daarvan slechts 4000 euro is. Je zou dan ondernemen met een resultaat van minder dan 4 euro per uur. Dat kan natuurlijk best het geval zijn, maar het zou me niet verbazen als ze je vragen dit aan te tonen, het klinkt op zichzelf namelijk niet heel geloofwaardig.

Ongetwijfeld. Zelfs al is het geen direct bewijs in een zaak en wordt het daarom niet genoemd, kan het wel invloed hebben in hoe een rechter kijkt naar de aard van de partijen. Als een bedrijf gedaagd wordt door IVB voor onnodig gemaakte kosten is het aan de rechter om te beslissen of die kosten daardwerkelijk onnodig waren. Dat is op zich soms een lastige overweging, maar als duidelijk is dat IVB hier een gewoonte van maakt zal dat bij een twijfelgeval wel meewegen.

Nouja, ik begrijp dat het hier om een bankje gaat - niet iets dat je eenvoudig kunt omruilen door het op de post te gooien. Als er dan sprake is van schade of een onvolkomenheid waardoor het product minder waard, maar nog wel goed bruikbaar, is, dan klinkt het als een redelijke oplossing. Een vervangend artikel leveren mag natuurlijk altijd als oplossing, maar dat moet er dan wel zijn: niet alles is een massaproduct, en zeker als het bijvoorbeeld een setje wat oudere bankjes is lijkt he met realistisch dat je er niet zomaar nog eentje hebt liggen ;)

Ik zou eerder spreken van 'malafide ondernemers' in deze context... iemand die met de beste intenties broddelwerk aflevert is ook een dubieuze dienstverlener, maar niet per se de kwaaie pief.

Als een incassobureau zijn werk doet dan nemen ze minstens contact op met de debiteur, en die zal wel laten weten als het een betwiste vordering is. IVB lijkt dat niet eens te doen, en de debiteur heeft dus niets in de gaten tot er opeens een dagvaarding op de mat valt. Dat is natuurlijk wel ongebruikelijk, en ik kan me voorstellen dat zelfs wanneer de hoofdsom niet betwist is, de incassokosten en juridische kosten dat wel zijn. De debiteur wist immers niets van de lopende incassoprocedure.

Nou, in dit geval is het meer van belang -door wie- je dat laat doen. Neem je een incassobureau dat pakweg -wel- contact opneemt met de debiteur en langs die weg alsnog betaling voor elkaar krijgt is daar natuurlijk niets mis mee. Neem je er eentje die vooral probeert zo hoog mogelijke kosten te maken en die vervolgens op de crediteur en/of de opdrachtgever probeert te verhalen is het wat minder verstandig ;)

En dat is ook alles wat je (hoogstens) hoeft te doen in een dergelijk geval. Gaat het hierbij overigens om een verkoop op afstand (webwinkel oid), of heeft de klant het product zelf afgehaald en betaald vanuit jouw bedrijfsruimte? Als het geen koop op afstand is dan heeft de klant niet eens het recht de overeenkomst zomaar te ontbinden zonder een goede reden, al mag je het natuurlijk wel aanbieden. Ik neem even aan dat het gaat om een product dat niet per post te verzenden is, waardoor de klant weinig andere keuze heeft dat het persoonlijk terug te komen brengen - als de klant het ook is komen halen lijkt me dat geen onredelijke eis van jouw kant. Maar goed: je stelt dat de klant korting probeert te krijgen. Dat zou natuurlijk kunnen, heeft deze klant een voorstel gedaan voor een lager totaalbedrag voor deze order?

Het bewijzen van de validiteit is natuurlijk wel lastig, zeker als het om anonieme bronnen gaat waarvan niet meer vast is te stellen welke relatie tot IVB ze hebben gehad. Maar het is inderdaad wel aan de rechter: acht deze het zwartboek in enige mate geloofwaardig? Met daarbij een barrage aan negatieve reviews en klachten op diverse fora en dergelijke? Direct bewijs in de zaak is het wellicht niet, maar het kan een rechter wel een indruk geven dat IVB blijkbaar vaker verwikkeld raakt in dergelijke conflicten met haar opdrachtgevers, terwijl dat in de branche (voor zover ik weet) tamelijk ongebruikelijk is. Je mag best liegen als partij in een proces, maar als je op je eerste leugen betrapt bent is de rest van je verhaal acuut minder geloofwaardig.

Niet compleet waardeloos, en qua functie voor de eigenaren waarschijnlijk bijzonder waardevol. Waar het om gaat is de -economische- waarde van een dergelijke auto. Als het geen bijzondere auto is (geliefd onder verzamelaars oid) maar een "gewone" volvo oid van 20 jaar oud kun je ergens al een beetje op marktplaats gaat zoeken wat de vraagprijs voor een dergelijk ding is. Neem iets als dit: https://www.marktplaats.nl/a/auto-s/volvo/m1434490799-volvo-v70-2-5-1998-grijs.html Prima karretje, ik zou er geen moeite mee hebben om daarin te rijden, maar de vraagprijs is 795 euro. Als bij dat ding de versnelling, koppakking of iets dergelijks het begeeft is het economisch afgeschreven. En dan is die 795 euro nog een -vraagprijs-, stel dat je zoiets in executie zou verkopen dan is de prijs nog een stukje lager. Stel dat het ding gestolen zou worden, hoeveel dacht je van de verzekering te krijgen indien je tegen diefstal verzekerd bent? Bovendien is jouw auto niet 'helemaal kapot' - als ik het verhaal correct begrijp heeft de huurder er enige tijd mee rondgereden, en heb je er zelf ook nog mee naar een garage gereden etc. Zo bezien lijkt de auto feitelijk nog gewoon prima te gebruiken, alleen ratelt er iets als de boel eenmaal warm is. De maximale schade die je hier kunt hebben geleden is het verschil in dagwaarde tussen de wagen met en zonder het ratelende geluid. Ik zou dat begroten op, zeg 100 euro, als het ding verder nog gewoon bruikbaar is?

Domweg op het niet verantwoordelijk zijn voor de schade. Als je een auto huurt zonder deuk en die met deuk terugbrengt is het vrij evident dat de deuk ontstaan is tijdens de huurperiode. Overigens niet per se door schuld van de huurder, het zou ook vandalisme kunnen zijn oid, hoe dat gedekt is verschilt per geval. Maar een mechanisch defect? Hoe wou je daarvan -bewijzen- dat dat volledig de schuld van de huurder is? Misschien liep die versnellingsbak al (letterlijk?) op zn laatste tanden? Als huurder kun je het niet weten - als de distributieriem knapt en de hele motor in de soep loopt kun je dat ook niet aan de huurder verwijten.

Gezien de leeftijd en kilometerstand van de auto neem ik aan dat indien de versnellingsbak vervangen moet worden, deze auto een total loss is. Het lijkt me echter dat de huurder er niet voor aansprakelijk is - een schakelfoutje moet kunnen, als je probeert weg te rijden in de 3 ipv 1 heb je in sommige auto's ook vervaarlijke geluiden, maar kom je op zich nog best vooruit. Het zou een ander verhaal zijn als ie bijvoorbeeld met 100 km/h het ding in zn achteruit ramt, maar daarvan lijkt geen sprake. Bovendien ligt de bewijslast bij jou: De versnelling ratelt nu blijkbaar als deze warm is. Hoe kun je -bewijzen- dat dat niet het geval was voordat deze klant ermee ging rijden, en dat het veroorzaakt is door foutief handelen, en niet door slijtage nadien?

Tja, ze moeten dat toch een of andere "expert" te voorschijn halen en dat is dan de branchevereniging, waar dit bureau uiteraard geen lid van is. Je ziet dat wel vaker in de journalistiek natuurlijk: iets over een of andere malfide autoverkoper oid, en dan commentaar van de Bovag waar die toko niet bij aangesloten is. Feitelijk zouden ze dat beter kunnen weglaten.

Maar niet fraaier... ik heb het fragment bekeken, en een verklaring voor brieven die niet aankomen of zelfs een verzonnen verhaal dat een schuldenaar gebeld zou hebben komt er niet. Ja, de post maakt wel eens iets zoek, maar 3 van de 3 brieven? En alle emails ook zoek? Geen plausibel verhaal.