R.I.P. - Fred Wiersma

Bij mij is mijn oude plaatje vervangen door iets als wat Cees liet zien. Zowel gisteren als vandaag. Blijkbaar een nieuw tool wat nu gebruikt wordt?

Klopt. Mijn punt is ook niet zozeer dat verzekeraars niets mogen verdienen, maar vooral dat de hele materie nodeloos ingewikkeld en klantonvriendelijk is, en berust op een win/lose principe. Uiteraard kijken klanten vooral naar de kosten! Ze weten niet voldoende van de inhoud af en verzekeraars maken dat ook niet makkelijk. Daarnaast: hoe vind ik als klant een goede tussenpersoon? Hetzelfde probleem geldt hier als bij de verzekeraar: je weet pas wat je aan een tussenpersoon hebt op het moment dat je hem/haar nodig hebt. Daarnaast zijn ook tussenpersonen niet bepaald duidelijk in wat ze nou aanbieden voor welke prijs (in mijn column refereer ik aan service levels in dat kader). Overigens vind ik het raar dat een tussenpersoon meer gedaan kan krijgen bij een verzekeraar als hij meer polissen heeft lopen. Dat is toch niet eerlijk naar de klant die bij een tussenpersoon zit die maar weinig bij een verzekeraar heeft uitstaan? ??? Zielig hoor die tussenpersonen... ;D Maar mijn column is geschreven vanuit de optiek van de klant, en de interne problemen van een tussenpersoon of verzekeraar zijn niet het pakkie an van de klant. Geldt overigens ook voor interne problemen van andere leveranciers / priducenten, die moeten hun klanten ook niet lastig vallen met hun problemen. Ik ben overigens wel benieuwd of jij als deskundige nog andere oplossingen ziet voor de geschetste problemen?

Dit is voor mij de essentie van zo'n onzalig plan. Ja er komen wat eurootjes extra binnen, maar ten koste waarvan? Ik denk dat er wel meer mensen zijn die nu automatisch NIET (meer) met Ryan Air gaan vliegen. In die zin doen ze het wel goed eigenlijk, ze kiezen zeer nauwkeurig hun klanten uit: pure masochisten ;D. En ook die eurootjes moeten weer (tegen kosten) bij de bank ingewisseld worden dus netto houden ze er minder aan over. Plus kans op diefstal, beschadigingen van het muntapparaat (dat trouwens ook niet gratis is). Als je er nou nog een schoon toilet voor kreeg, alla, maar ik heb laatst weer eens gevlogen en er waren 3 toiletten beschikbaar voor pakweg 200 mensen voor een 4 uur durende vlucht. Die toiletten worden tijdens de vlucht NIET schoongmaakt (of in ieder geval onvoldoende vaak). Eigenlijk moeten ze zuurstofmaskers meegeven als je naar het toilet gaat... :P

Ik zal niet zeggen dat dat de ideale oplossing is, maar ik dacht aan de oude ziekenfondsen, dat waren toch (semi) ambtenaren? Dat systeem werkte best goed, hoewel ook (als veel overheid) tamelijk bureaucratisch. Als ziekenfondsklantje hoefde je ook zelden rekeningen te betalen bij arts, tandarts of ziekenhuis. Dat gelazer begon pas toen de overheid allerlei eigen risico's ging invoeren. @Popma: verzekeringen zijn inderdaad gebaseerd op angst, maar dat is op zich niet zo slecht. Je wilt je voorbereiden op iets dat kan gebeuren, en een bepaald risico afdekken. Die risico's zijn er nou eenmaal.

Wat is het toch met verzekeringen? In theorie is een verzekering een briljant idee: door een klein bedrag te betalen, kun je grote schadeposten, die moeilijk op te brengen zijn, toch betalen. Mooi toch? En omdat veel mensen tegelijk een klein bedrag betalen, is er binnen die groep mensen solidariteit met betrekking tot een bepaald type gebeurtenis: ziekte, sterfte, diefstal, brand etc. De groep draagt als het ware het onfortuin van de enkeling. Dus waar gaat het dan mis met verzekeringen? 1) je betaalt iets 'voor niets': als jou niets overkomt, heb je eigenlijk te veel geld uitgegeven. Dat weet je uiteraard pas achteraf. Het gevoel dat je 'voor niets' geld uitgegeven hebt, is overigens niet terecht (want je hebt in feite zekerheid gekocht) maar in de menselijke geest blijft er toch iets knagen van 'zonde, eigenlijk'. 2) je betaalt iets waarvan je nog niet wat wat het je op gaat leveren als je het nodig hebt. Bij een ziektekostenverzekering is dat nog redelijk duidelijk, maar bij een AOV is het al veel ondoorzichtiger. En wat valt er nou wel of niet onder een reisverzekering en is er overlap met bijv. de ziektekostenverzekering? 3) bij elke verzekering zijn er beperkende voorwaarden, zowel in dekking als in uitkeringen. Meestal in zulke taal opgesteld dat een leek er geen wijs uit kan worden, zelfs niet met een academische opleiding. Als je bijv. ziektekosten declareert, blijkt opeens dat medicijn X of behandeling Y een vergoedingsplafond heeft van bedrag Z, dus het meerdere mag je zelf betalen. Waarom? Geen flauw idee, soms is het wettelijk bepaald, maar eigenlijk wil je als klant gewoon dat je verzekeraar uitkeert bij ellende, daar ben je toch voor verzekerd? Dan toch weer een deel zelf moeten ophoesten, veroorzaakt irritatie bij de klant. 4) Verzekeringen zijn saaaaaaai. Noodzakelijk kwaad, misschien, maar ik ken niemand die wel eens verheugd uitroept: 'wat heb ik zin om vandaag eens lekker een verzekering af te sluiten! mmmm, heerlijk!' Mensen die slaapproblemen hebben: lees een polis, en je bent gegarandeerd binnen 10 minuten onder zeil. Wie wil nou zijn kostbare tijd verspillen aan saaiheid? 5) The proof of the pudding is in the eating , ofwel je weet pas echt wat je aan je verzekeraar hebt zodra je een claim indient. Soms is het claimproces onduidelijk en weet je al helemaal niet hoelang de afhandeling duurt. Je moet hele waslijsten aan informatie opgeven (waarom is dat proces eigenlijk niet geautomatiseerd?): log in via internet op de claimmodule van je verzekeraar en binnen 10 minuten is de claim geregistreerd en zie je direct of en wanneer je geld kunt verwachten. Utopia... Werkelijkheid: originele nota's opsturen (laat de leverancier die factuur direct afhandelen met de verzekeraar, via de klant laten lopen is alleen maar lastig voor die klant), onbereikbare klantenservice voor simpele vragen (voiceresponsemenu's, ja, daar hebben ze wel verstand van) etc. etc. etc. De klant schudt ontmoedigd het hoofd. Veranderen van verzekeraar kan, maar is lastig en leidt niet per se tot verbetering. 6) Tussenpersonen. Ook zo iets. Noemen zich onafhankelijk adviseur maar zijn in de praktijk vaak gebonden aan één verzekeraar of beperkte groep producten. Ook hier: onduidelijke tariefstelling (provisies betaald door verzekeraar), onduidelijke servicelevels en een noodzakelijk kwaad voor een industrie om klanten zoveel mogelijk producten in de maag te splitsen. Dus niet zozeer het belang van de consumenten dienend. Dat is ook niet te verwachten zolang diezelfde consument de tussenpersoon niet zelf betaalt voor de dienstverlening. 7) Door je te verzekeren, maak je je afhankelijk van een ander. Zeker bij inkomensverzekeringen speelt dat, maar ook bij een basale ziektekostenverzekering. Je voelt jezelf niet meer verantwoordelijk, want dat heb je uitbesteed aan de verzekeraar. Je kunt weer in kinderlijk gedrag vervallen ('papa verzekeraar zorgt wel dat het goed komt') en je maakt je niet meer druk over de kosten, want behalve de premie hoef jij die niet te betalen, toch? 8) Last, but certainly not least: verzekeren is een win/lose game. In de speltheorie ook wel 'zero sum game' genoemd. De winst van de verzekeraar is het verlies van de premiebetaler, en omgekeerd. Dat leidt tot argwaan en egoistisch gedrag aan beide kanten. De verzekeraar is er bij gebaat om zoveel mogelijk premie te innen en zo weinig mogelijk uit te keren. De verzekerde wil 'zijn geld eruit hebben' en kan fraudeclaims indienen en als hij daar te eerlijk voor is, blijft hij met het gevoel zitten 'ik heb te veel betaald'. De partijen helpen elkaar niet, want dat is niet in hun eigen voordeel. Hoe moet het dan wel? De oplossing ligt vooral in het doorbreken van de win/lose. Hoe weet ik ook niet, maar een richting zou kunnen zijn: alle verzekeringen onderbrengen bij de overheid. Of: alles wat meer binnenkomt aan premie dan noodzakelijk voor de te vormen reserves en de bedrijfskosten, weer pro rata uitkeren aan de verzekerden. Daarnaast, zoveel mogelijk de ellende van onduidelijke voorwaarden, en claimafhandeling, uit de wereld helpen. Ik voorzie een stralende toekomst voor de verzekeraar die eens rigoreus hier het voortouw in neemt.

Dank voor je toelichting, dat nuanceert eea nogal. Blijft het punt dat 50% mij toch redelijk veel lijkt. Neem zsm op zo net mogelijke manier (lees: zonder nieuwe kleerscheuren) afscheid en stop je energie in nieuwe dingen. Zorg voor professionele ondersteuning, dus advocaat.

Tsja... Afstand nemen, niet in actie komen als je geen cijfers krijgt, zelf niet meer in de VOF werken, en dan nu nog het fair vinden dat je 50% krijgt van een VOF die vooral door je VOF partner's inspanningen meer succesvol isgeworden? Misschien krijg je een rechter zo gek, maar die kans acht ik klein. Ongetwijfeld heeft je VOF partner boter op zijn hoofd, maar hij is toch niet de enige. Ik denk dat je beter een moment kunt bepalen dat je je in feite terugtrok van de VOF, en dat als basis moet gebruiken voor de verrekening. Dat zal je (veel?) minder opleveren dan 50% van de huidige VOF. Uiteraard moet je VOF partner daarin mee willen werken, en als hij dat niet wil heb je toch echt een advocaat nodig. Ik meen dat veel advocaten een gratis adviesgesprek bieden?

Voor internationale overboekingen kun je bij je eigen bank terecht. Van de Chinese bank heb je hun internationale code nodig, die elke bank uniek identificeert. De Chinese bank zal toch wel een (Engelstalige) website hebben waarop dat vermeld staat? Vraag anders aan degene aan wie je moet betalen om de juiste gegevens. Die persoon kan dat makkelijker achterhalen dan jij, lijkt me.

Dat denk ik ook Er zijn verschillende coachingsopleidingen in Nederland. Al dan niet aanbevolen door (inter)nationale coachings certificeringsorgansaties als ICF of NOBCO. Coach is geen beschermde titel, iedereen mag zich coach noemen. Hoewel het mogelijk is dat iemand zich door levenservaring alleen kan ontwikkelen tot coach, is dat niet waarschijnlijk. Een goede coach heeft ook methoden en technieken nodig en die leer je in zo'n coachingsopleiding. Uiteraard is het ook niet zo dat iedereen die een coachingsopleiding heeft gedaan, een goede coach is... Advies als je een coach zoekt: vraag in je omgeving of er mensen zijn die iemand kunnen aanbevelen, en/of doe zelf wat speurwerk. Heb helder waar je op gecoacht wilt worden. Doe in ieder geval een intake gesprek. Veel coaches bieden dat gratis aan. Het moet klikken tussen jou en de coach, anders zul je hem/haar nooit kunnen vertrouwen en dat is essentieel voor een effectieve coaching.

Ik ben het verder wel eens met Ruben. Maar wat ik me nu ernstig afvraag is hoe die curator een boekhouder kan inhuren die met droge ogen 7000 EUR weet te factureren in 6 maanden tijd!!!! Heb je de curator hierover al eens tekst en uitleg gevraagd? Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat hier toch wat raars aan de hand is. Vraag eens bij andere boekhouders in de buurt een offerte op voor hetzelfde werk? Een gemiddelde ZZP administatie zal toch uit niet veel meer bestaan dan zeg 1 - 2 uitgaande facturen in de maand, plus wat inkoopfacturen? Doe daar nog de BTW aangifte bij (ook 3x niks voor zo'n kleine administratie) en klaar is Kees de Boekhouder. Ook curatoren worden toch geacht enigzins prijsbewust bezig te zijn voor de mensen die onder hun curatele staan.

Op basis van ruimere criteria dan dat ING zelf zou hanteren? Zo ja: dat is nou precies mijn punt: de overheid dwingt dan ING om meer risico te nemen dan ING bedrijfsmatig verantwoord vindt en dat lijkt mij een slechte zaak... Uiteraard, maar dat moet dan wel bijdragen tot een transparanter en eerlijker (dus minder gefoezel) bankstelsel. Ja, en dat is mooi, maar ik moet nog zien dat die 100k per spaarder inderdaad betaald wordt (door wie? en hoe lang duurt dat?) als de volgende grootbank om mocht vallen... :P. Is er een reele spaarpot voor, of moet dat bedrag dan alsnog door de andere banken (plus DNB) worden opgehoest? Spreiding lijkt me idd het beste antwoord voor de invividuele spaarder en gelukkig is dat in deze internettijden veel makkelijker geworden. Helaas ga je niet in op mijn stelling dat je column vooral sterk overheidsingrijpen propagandeert. Niets mis mee, maar voor mij wel verwonderlijk voor een ondernemer. ;) En je voorgestelde oplossing in je column impliceert voor mij dat de overheid toch echt zelf meer bankkennis in huis moet halen. Of mis ik iets?

Een reus geef je aan iemand die iets schrijft wat voor jou heel waardevol, inzichtgevend, confronterend, humoristisch of anderszins interessant is. Een kneus aan iemand wiens bijdrage je niet waardeert. Wel graag onderbouwen! Zie voor uitgebreide discussie dit topic.

Wijnand, jij biedt wat je wilt betalen. Als zij dat accepteren is er een deal. Dit later met 20% verhogen vanwege af te dragen belastingen is niet jouw probleem. Ik zou dat dan ook lekker bij hun laten. Ik heb wel bedenkingen bij de kwaliteiten van dergelijke 'adviseurs'...

It's never enough ;D. Ik begrijp je punt wel nav mijn reactie, maar laat mijn vraag onbeantwoord: als je als overheid banken dwingt om leningen af te sluiten, ben je als overheid zelf bankje aan het spelen en dat lijkt me nou niet iets waar een ondernemer voorstander van is. Daarnaast wordt het overheidsapparaat alleen maar groter (men moet meer gespecialiseerde en dus dure ambtebaren in dienst nemen) om die bankiersrol te vervullen (m.n. risk management specialisten) en daarmee gaan we lijnrecht in tegen wensen van veel politieke partijen om het aantal ambtenaren, en de rol van de overheid, te verkleinen. Waaronder de partij die jij steunt. Daarnaast grijp je als overheid dan fors in in de vrijheid van ondernemen, in dit geval van banken, en dat is meer iets voor een socialistische heilstaat. En ook niet onbelangrijk: het gaat wel over mijn geld als spaarder bij zo'n bank. Als de NL overheid zoiets gaat invoeren, parkeer ik dat geld wel bij een buitenlandse bank. Persoonlijk zie ik toezicht op banken als een essentiele overheidstaak, maar niet het bankieren zelf. Laat dat maar door de banken zelf gebeuren.

@Kees: ik ben wel benieuwd naar jouw reactie op de gegeven reacties ;).

Dat je je wilt meten met anderen getuigt van gezonde ambitie. En dat je deze eerste geplaatst hebt, van lef. En wat je schrijft leest makkelijk weg. Dus ja, ga ajb verder! Onderdaad heel onderkoeld beschreven, maar onderhuids voel ik de emoties. Dikke reus voor je openhartigheid!

Dat klopt niet. Het gaat over de inhoud, nl dat je betrokken bent bij een politieke partij en daarvoor spamt. Dat is de kritiek van de kneusgevers (waar ik niet bij hoor). Interessante vraag! Ik ben benieuwd naar het antwoord van de mods, maar voor eigen titel: ik heb er geen probleem mee, zie ook mijn 1e reactie in dit draadje. Zolang de posts maar bijdragen aan het doel van dit forum.

1) Ruimtevaart - ooit raakt de aarde toch echt op, met alle overbevolking. Dan is het wel handig om al op andere planeten ook wat mensen te hebben rondwandelen. Daarnaast is er erg veel spin-off geweest van de ruimtevaartprojecten tot nu toe, dus de investeringen daarin renderen meer dan in dure gevechtsvliegtuigen. (Lees bijv Expanded Universe van Robert Heinlein) 2) Onderwijs - teveel doen we nog of computers helemaal niet bestaan, en staat er nog steeds een juf of meester voor de klas te oreren op zo'n niveau dat het voor 1/3 te hoog gegrepen is, en voor 1/3 ver onder hun niveau is. Investeer in individuele computerondersteunde leertrajecten. Voordeel: iedereen kan leren in het voor hem optimale tempo. Minder school drop outs. Hoger leerrendement.

Daar is op zich niks mis mee, gegeven dat uit die pensioenfondsen onze pensioenen betaald moeten worden. Het echte probleem is meer dat de regeringen sinds Drees verzuimd hebben de AOW leeftijd geleidelijk te verhogen naarmate de gemiddelde leeftijd (we worden domweg gemiddeld een stuk ouder dan sinds de AOW inging; het was niet echt de bedoeling dat mensen gemiddeld > 10 jaar gebruik van de AOW zouden maken, daar was ook toen het budget niet op berekend). En daarbij flankerend beleid om werkgevers aan te moedigen / te verplichten mensen langer in dienst te houden en voor werknemers om up to date te blijven. In plaats daarvan is het zoals gebruikelijk meer korte termijn werk geweest: in tijden van grote werkloosheid riante VUT uitkeringen invoeren, en later die weer afzwakken cq afschaffen.

Ach, dat Kees een Rita-fan is moet hij zelf weten, en dat hij dat gebruikt in diverse posts kan geen kwaad, zolang het maar met het ondernemersonderwerp van dit forum te maken heeft. Zelf heb ik niks met Rita, maar ik herken graag mijn vijanden ;D Serieus nu, de politiek heeft sowieso niet zoveel verstand van ondernemen en ondernemers, niet zo raar ook als je bedenkt dat veel kamerleden uit de ambtelijke wereld afkomstig zijn. Al eerder is gepleit en uitgebreid gediscussieerd over een ondernemerspartij op dit forum. Het punt voor mij is en blijft: zolang ondernemers niet zelf politiek actief zijn, kun je van de politiek weinig begrip voor ondernemers verwachten. C'est la vie.

OK, ik snap je punt, maar zelf zou ik het beter vinden om een registratie in te bouwen. En dan liefst alleen van interimmers en van opdrachtgevers. Liever minder input van hoge kwaliteit dan meer van onbekende kwaliteit, maar dat is mijn mening.

Het was leuk geweest als je haar op de vrouw had verteld dat ze keihard aan het liegen is, het bewijs is dat ze de naam niet wil zeggen. Wie weet had dat geholpen ;D. Een andere mogelijkheid is haar zeggen dat je haar manager gaat bellen ;).

Er schiet me nog zo'n voorbeeld te binnen: een paar jaar geleden was er meen ik een megahappening van alle Konmar/Super de Boer etc medewerkers, waar iedereen flink gemotiveerd werd. Toen begon Appie H. de supermarktprijzenoorlog en viel dit concern flink uit elkaar... Inderdaad, iets roepen wil nog niet automatisch zeggen dat het ook gebeurt. Ik vrees dat veel managers een verkeerd beeld hebben van affirmaties / NLP achtige technieken. Maar ach, de evolutie doet toch haar werk wel.

Ben het eens met Jeroen. Daarnaast: je schrijft dat je break-even draait, en dat je er zelf niets aan over houdt. Dan draai je voor mijn gevoel dus niet break-even. Hooguit kost het je geen geld, en dat is iets anders. Het kost je wel tijd en dat is ook geld waard. Misschien een idee om eens een business plan te maken over wat jij wilt met je bedrijf? Inclusief een voor jou bevredigend inkomen, en een adequate vergoeding voor je vrijwilligers? Als daaruit blijkt dat er een goed draaiend bedrijf uit kan groeien, en wat daar voor nodig is, sta je veel sterker in onderhandelingen met welke partij dan ook.

Dat kan zo zijn, maar als je begint met een 'vervuilde' barometer heb je er toch ook niets aan? Daarnaast is het moeilijker om verloren gegaan vertrouwen opnieuw te winnen, dan te wachten met het vrijgeven tot eea voldoende uitontwikkeld is, lijkt me. Ikzelf ben iig voorzichtig geworden om mee te doen met deze barometer, en dat vind ik jammer.