Edward

In algemene zin kan een curator dit soort acties terugdraaien wanneer de conclusie kan worden getrokken dat de debiteur met zijn handeling schuldeisers heeft benadeeld. In het jargon heet dit de Actio Pauliana. Het stukje in Wikipedia geeft een aardig beeld van de middelen die openstaan tegen onverplichte verkopen. In deze is het wel de vraag in hoeverre de conclusie kan worden getrokken dat het hier gaat om een paulianeuze handeling. Nu de woning bezwaard is met een hyoptheek en er dus gaat om een schuld met als onderpand de desbetreffende woning, is het zonder meer verdedigbaar dat de woning wordt verkocht om erger te voorkomen en derhalve van benadeling van schuldeisers geen sprake kan zijn. Wanneer de woning een overwaarde vertegenwoordigd en deze ten gelde wordt gemaakt en weggesluisd dan wordt het een ander verhaal.

Dat laatste hoeft geen probleem te zijn zoals StevenK ook reeds opmerkt. Er zijn voldoende goede advocaten die je kunnen bijstaan op basis van de Wet op de rechtsbijstand. Feit is wel dat inhoudelijk onderzoek en verweer nodig zal zijn en je daarvoor een advocaat nodig hebt en deze ook een arbeidsrechtelijke achtergrond moet hebben. Ik kan je in Amsterdam zo helpen aan een kei van een ervaren arbeidsrechtadvocate die dol is op dit soort zaken. Stuur maar een pm dan zend ik de gegevens. Feit is dat ABNAMRO - zoals zoveel banken - bij een krediet standaard een persoonlijke borgstelling bedingen. Voor diegene die denken dat de BV in dit verband enige bescherming biedt, hebben het lelijk mis. BV of niet, het maakt niet uit. Als getekend is voor een borgstelling dan hang je als DGA persoonlijk wanneer de onderneming omvalt. De vraag is echter of in deze geen beroep kan worden gedaan op omstandigheden die een vrijwaring inhouden. Om dat te onderzoeken is bijstand gewenst. Dit forum leent zich daar simpelweg niet voor.

Daar is niets vreemds aan. De video is bedoeld voor een strafrechtelijk onderzoek. Wat een ieder inschat is niet zo relevant. De blote feiten spreken voor zich. Je leent je auto uit en daaraan wordt schade veroorzaakt. Als deze schade niet kan worden verhaald op een tegenpartij dan betekent dat toch dat de collega aansprakelijk kan worden gehouden, tenzij de fout is te wijten aan de auto zelf. Ongetwijfeld zal de WA verzekeraar ongetwijfeld hebben geprobeerd de schade te verhalen. Het dossier van de verzekeraar verteld veel meer over de toedracht. Gebruik dat in de vordering naar de collega. Om langdrurig procederen te vermijden zou je kunnen overwegen om je als benadeelde te voegen in het strafproces. Daarvoor is wel de voorwaarde dat er strafvervolging plaatsvindt. Om hierover meer te weten te komen kun je contact opnemen met de politie of de Officier van Justitie en verzoeken om jou op de hoogte te houden of er een strafvervolging gaat plaatsvinden. Door het voegen in het strafproces kun je de kosten en een langdurige civielrechtelijke procedure uitsparen. Wanneer de collega strafrechtelijk wordt veroordeeld dan kan de rechter daarbij ook een uitspraak doen over de vordering van de benadeelde partij. Dit is in feite een vereenvoudigde afdoening. Meer informatie over het voegen als benadeelde partij in het strafproces is te vinden op de website van [Ministerie van Justitie Let wel. De strafrechtelijke veroordeling zegt niets over de civielrechtelijke aansprakelijkheid. Ook wanneer het niet tot vervolging komt of er volgt een vrijspraak of ontslag van alle rechtsvervolging, dan laat dat de civielrechtelijke aansprakelijkheid onverlet. Alsdan is het alleen nodig om de schade in een civielrechtelijke procedure te verhalen op grond van de onrechtmatige daad.

Beste Ruben, Ik ben jurist - zoals ook in mijn profiel staat - maar geen advocaat omdat wij binnen ons kantoor alleen een adviespraktijk voeren. De voorwaarden laten in mijn optiek voldoende discussie voor wat betreft het moment waarop de overeengekomen vergoeding verschuldigd is. Wat ik in mijn voerige post ook al opgemerkt heb ik dat hiermee alleen maar uitstel van betaling kan worden verkregen. Vroeg of laat zal de wederpartij proberen de prestatie op te eisen. Daar is misschien veel verweer tegen te voeren, maar wat wordt daarmee uiteindelijk gewonnen? Juridisch misschien een buitengewoon interessante casus, Financieel allerminst. Wees zakelijk, jij betaalt, maar onder de voorwaarde dat de wederpartij ook haar verplichtingen nakomt.

Bullet, Ik sluit mij volledig bij Denarius aan, maar merk daarbij ten overvloede op dat over een VOF overeenkomst eerst wat zinvols kan worden gezegd als de inhoud bekend is. Wat mij niet helemaal duidelijk is en in deze wel relevant is de verdeling. Je bent een bedrijf gestart in de vorm van een VOF samen met een reeds bestaande bedrijf? Wat ik zo tussen de regels door lees is dat het bedrijf van jouw partner de mechanische tak verzorgt en het personeel ook in dat bedrijf werkzaam is. Klopt dit, of is het personeel in dienst bij de VoF? Op dit punt behoeft de casus een nadere toelichting.

Ja, helaas. Hoewel dit onderwerp wel voor ondernemers van belang kan zijn. Daarom nog maar een laatste woord hierover, alvorens het draadje te sluiten. Wanneer een werkgever iets zou willen toetsen omtrent het verleden van de medewerker dan zijn de middelen daartoe in zekere zin beperkt. Eigenlijk heeft de kan de werkgever alleen vragen om een verklaring van goed gedrag. Een antecedentenonderzoek vindt alleen plaats wanneer de functie dit meebrengt. De reden waarom de baan wordt geweigerd is discutabel. bedenk echter wel dat een werkgever de proeftijd ook kan gebruiken voor een ontslag op andere gronden. Ik verplaats dit onderwerp ook nog maar even omdat het eerder past onder de arbeidsrechtelijke onderwerpen.

Aannemen of niet is niet aan de orde, de werknemer is reeds aangenomen. De proeftijd is bedoeld om aan elkaar te snuffelen. Wanneer een werknemer zich in die periode niet kan bewijzen dan kan er ook geen reële beoordeling plaatsvinden. Een zieke werknemer mag gewoon worden ontslagen tijdens de proeftijd. De proeftijd mag echter niet worden verlengd, hiervoor gelden wettelijke termijnen. In onderling overleg is met de medewerker wel tot een regeling te komen om de datum van indiensttreding op te schioven.

In beginsel ga ik gewoon met StevenK mee en staat Ruben in deze weinig sterk en is dit een kwestie van betalen. De algemene voorwaarden bieden echter wel weer een opening om verweer in deze te voeren. De vraag of het bedrag verschuldigd is hangt kennelijk af van het moment van de vacatureplaatsing. Wat ik tot zover uit de verstrekte info begrijp is er nog niets gebeurt en is er nog geen vacature geplaatst. Het enige wat de tegenpartij dan wellicht kan aanvoeren is dat de vacatureplaatsing in de toekomst op enig moment moet plaatsvinden. De vraag is wat in deze onder "vacatureplaatsing" moet worden verstaan. Is hiervan in de algemene voorwaarden een definitie opgenomen? Ik verbaas mij overigens in hoge mate over het taalgebruik van de advocaat. Dat is niet advocaatwaardig, maar heeft veel meer weg van een gesjeesde rechtenstudent. Of hier nou sprake is van een schreeuwlelijk of niet doet echter weinig ter zake. Op het eerste gezicht lijkt het een inkopper. Gelet op de omvang van de vordering is het de vraag of hierin bijstand van een jurist moet worden gevraagd om verweer te voeren. Juristen en zeker advocaten kosten geld. Gelet op hetgeen hierboven ook al gezegd is, zou ik adviseren om deze kosten goed af te wegen tegen de baten.

Gefeliciteerd, maar voordat ook deze titel op het naambordje komt te staan is het misschien raadzaam om nog even weer de boeken in te duiken. Het gaat nogal ver om zonder kennis van de letterlijke tekst van het desbetreffende beding een concurrentiebeding op één hoop te gooien met het relatiebeding. De vernietigbaarheid van een concurrentiebeding kent een wettelijke grondslag in 6:653 BW, zoals hierboven geciteerd. Dit geldt niet voor wat het relatiebeding. Voor wat betreft het inroepen van de vernietiging van een concurrentiebeding zal dus allereerst moeten worden bepaald of er wel of geen sprake is van een dergelijk beding. Juridisch luistert dit nogal nauw. Overigens is het ook niet zo, zoals eerder hierboven gesteld, dat de overeenkomst wordt vernietigd, maar slechts de bepaling met het onredelijke beding, maar dat ter zijde. Over het concurrentiebeding en relatiebeding is op dit forum al zoveelkwalitatief goede informatie te vinden dat ik ertoe neig om dit topic te sluiten. Het betreft hier slechts oude wijn in nieuwe zakken, met zoveelste case. De casus voegt niets toe, wel het commentaar in reactie op de post van de topicstarter. We laten deze daarom ook nog maar even geopend, wel wil ik een ieder verzoeken om on topic te blijven en niet af te dwalen in oud zeer en persoonlijk leed (hoe erg vervelend en juridsch interessant ook). Laat ik tot de topicstarter opmerken dat het relatiebeding juist in het leven is geroepen om dit soort acties van hoogmoed tegen te gaan. Ook het bagetaliseren van de rol van de detacheerder gaat naar mijn smaak nogal ver, zoals ook door anderen opgemerkt. Daar komt nog eens bij dat veel opdrachtgevers (o.g.v. interne regelingen) geen relatie willen en mogen aangaan met freelancers om te voorkomen dat er een discussie ontstaat over de vraag of er sprake is van arbeidsrelatie.

Wen er maar vast aan ;). Gekheid natuurlijk, maar zie kritiek hier vooral als opbouwend bedoeld. Lees ook even mijn PM. Verder wil ik alleen maar opmerken dat je van harte welkom bent met goed inhoudelijk advies en commentaar.

Ik wil niet in herhaling vallen, maar het antwoord op de vragen is: Ja, mits en ja, mits. Het verdient nuancering. Het is niet op voorhand zo duidelijke casus. Het verdient een toelichting voordat de vragen volmondig met ja beantwoord kunnen worden. Daarbij hebben we het nog niet eens gehad over de merkregistratie en wat dat voor de onderhavige casus betekent en of de afbeelding ook geregistreerd moet worden of zich te kunnen verzetten tegen gebruik/openbaarmaking.

Dit is wel heel erg kort door de bocht en feitelijk ook onjuist. Het portretrecht is niet alleen weggelegd voor BN'ers, een ieder kan er in beginsel rechten aan ontlenen. Wanneer we praten over het portretrecht dan worden daar doorgaans twee te onderscheiden figuren mee bedoeld. Enerzijds de belangen van de persoon die is afgebeeld (het echte portretrecht) en anderzijds de belangen van de persoon die de afbeelding heeft gemaakt (het auteursrecht). Meestal worden deze twee figuren in één adem aangemerkt als portrechtrecht, maar eigenlijk is het portretrecht een afgeleide en beperkter recht van het auteursrecht. Het is niet zo dat een persoon die is afgebeeld zich onder alle omstandighedne kan verzetten tegen openbaarmaking van een afbeelding. In beginsel is het zo dat degene die de afbeelding maakt het recht heeft om zich altijd tegen openbaarmaking te verzetten. Wil je een afbeelding gebruiken dan is dus altijd de toestemming van de fotograaf c.q rechthebbende nodige. Terzijde, de fotograaf is niet altijd de rechthebbende, deze kan de rechten ook hebben overgedragen aan bijvoorbeeld een persbureau of een stock agent. Voor wat betreft de vraag of een geportretteerde zich tegen openbaarmaking kan verzetten is bepalend of de afbeelding in opdracht is gemaakt. Wanneer dat zo is dan is de persoon die is afgebeeld ook gerechtigd om het portret zelf openbaar te maken. Wanneer de afbeelding niet in opdracht is gemaakt dan kan alleen de geportretteerde zich tegen openbaarmaking verzetten als hij of zij daarbij een redelijk belang heeft. Daarbij moet altijd een belangenafweging worden gemaakt tussen het belang van de geportretteerde en het belang van de persoon of organisatie die de afbeelding openbaar wil maken. Het recht op de vrije meningsuiting kan bijvoorbeeld overheersen. Wat voor BN'ers vaak in het 'voordeel' werkt tegenover het gewone volk is dat zij zich kunnen beroepen op het feit dat hun protret wordt misbruikt voor een commerciele doeleinden en dat daarvoor geen toestemming is gegeven.

Bepalend is de vraag wat in de overeenkomst is afgesproken c.q. bij gebreke daarvan in de offerte is aangeboden. In het bijzonder voor wat betreft de leveringen die op nacalculatie plaatsvinden. Nacalculatie is doorgaans niets meer dan een definitieve vaststelling van de omvang van een order. Wanneer op voorhand niet duidelijk is wat er precies geleverd dient te worden dan is het wijsheid om nacalculatie overeen te komen. Daarbij staan vaak de prijzen wel vast en kan de leverancier daarop niet zomaar terugkomen dan wel tussentijds hogere prijzen doorberekenen. Dat is alleen anders wanneer nadrukkelijk overeengekomen is dat een tussentijdse tariefwijziging doorberekend mag worden.

Ik denk dat het antwoord over de BTW van Fred Wiersma meer dan duidelijk is dus daar ga ik niet meer op in. Wel op de bovenstaande vraag. Een vof is niet de enige samenwerkingsvorm en heeft niets te maken met de constructie die je elders in deze draad omschrijft, tenzij de samenwerking duurzaam van aard is. Dat de persoon ik kwestie zich inschrijft in het handelregister lijkt in dit verband de beste optie. Daarmee zijn jullie echter nog niet gevrijwaard. Om op de vraag van de VAR in te gaan. De VAR zegt iets over de arbeidsrelatie en is daarmee ook een stukje zekerheid voor de opdrachtgever voor wat betreft de vraag hoe de relatie tussen opdrachtgever en uitvoerder wordt gezien door de Belastingdienst. Er zijn echter meerdere soorten VAR verklaringen. De VAR-loon en VAR-ROW (resultaat uit overige werkzaamheden) stellen de opdrachtgever niet vrij van de zelfstandige beoordeling of er sprake is van een dienstbetrekking. Alsdan kan onder omstandigheden er sprake zijn van een fictief dienstverband en is de opdrachtgever daarmee ook gehouden om de loonbelasting en sociale premies in te houden. Doet hij dat niet dan kan dat aanzienlijke naheffingsaanslagen opleveren. Met de VAR-WUO of de VAR-DGA heeft de opdrachtgever meer zekerheid dat hij is vrijgesteld van de inhoudings- en afdrachtplicht. Ook dan kan misschien nog steeds worden geconcludeerd dat er toch sprake is van een fictief dienstverband, maar als de opdrachtgever netjes de regels naleeft en zich niet als een werkgever gedraagt, is er weinig aan de hand. In beginsel wordt de opdrachtgever waar de werkzaamheden feitelijk worden uitgevoerd beoordeeld op de vraag of deze moet worden aangemerkt als werkgever. Het kan echter ook zo zijn dat jij als intermediair in die beoordeling wordt betrokken. In dat kader is de aanwezigheid van een VAR dis ook zeker relevant voor jou.

Anders dan hierboven gesteld kan de VWA in dit kader weinig betekenen dan algemene informatie verschaffen. De Voedsel en Waren Autoriteit is primair de toezichthouder voor wat betreft de veiligheid van voedsel en waren. Vanuit de voorlichtende taak kunnen zij algemene informatie verschaffen, maar veel meer doen ze in principe niet. Voor het verkrijgen van een CE-markering zal allereerst bekeken dienen te worden of het product voor een CE-markering in aanmerking komt. De CE-markering geef aan dat het product voldoen aan de Europese richtlijnen voor veiligheid en gezondheid. Wanneer een product voorkomt op de lijsten die in de richtlijnen zijn genoemd dan is de CE-markering een verplicht onderdeel voordat de producten in de handel mogen worden gebracht. Voor meer informatie over een CE-markering verwijs ik kortheidshalve naar de website van Eganed. Daarin is ook informatie te vinden over de wijze waarop een CE-markering kan worden verkregen.

Verschillende clubs organiseren het hele jaar door speciale bijeenkomsten voor de bedrijven die lid zijn, buiten de reguliere bijzondere evenementen van de desbetreffende clubs. Je zou daarbij aanwezig kunnen zijn om je product te promoten.

Kleine tip: Vul je Higherlevel profiel volledig in met onder meer een link naar de website. Dat scheelt ook weer moeilijk doen. Tip 2: Ik speel golf, maar golf-back-ball zegt mijn niets. Aan de telefoon zou ik afhaken, bij mobiele driving range heb je mijn interesse. Tip 3: Gebruik de evenementen die de verschillende banen organiseren voor hun bedrijfsleden.

Inderdaad Simpelweg inspelen op een behoefte. Maar ja, hoe leer je die behoefte kennen? Dat betekent toch dat je je goed moet verdiepen in de prospect en proactief te werk moet gaan. Wij houden met LegalAlert enkele van onze klanten en prospects in de gaten en volgen op de voet de ontwikkelingen die daar spelen en zodoende weten we ook dat er weer iets speelt waar we in een gesprek aandacht aan kunnen besteden. Dat werkt erg goed en levert veel interactie op tijdens een gesprek.

Volgens mij is dit een understatement. Iedere ondernemer die zonder na te denken over de financiële en fiscale consequenties zijn/ haar eenmanszaak, vof, cv, ltd. gaat omzetten naar een BV volgens het nieuwe BV-recht is niet goed snik.

Het wetsvoorstel vereenvoudiging en flexibilisering van het BV-recht is 1 mei 2007 bij de tweede kamer ingediend. Het maakt onderdeel uit van een groter voornemen om tot een algehele modernisering van het ondernemingsrecht te komen. Ik zeg nadrukkelijk voornemen want dit staat al langer op de rit. Onderdeel van het masterplan is onder meer ook het wetsvoorstel personenvennootschappen dat al enkele jaren in behandeling. Het wetsvoorstel houdt in de invoering van een nieuwe rechtsvorm, de (personen)vennootschap. De nieuwe rechtsvorm komt in de plaats van de maatschap, de vennootschap onder firma en de commanditaire vennootschap. Inmiddels is de invoering al weer meerdere keren uitgesteld, mede dankzij het wetsvoorstel voor het nieuwe BV-recht. Was laatstelijk het plan om het voorstel ingevoerd te krijgen op 1 april 2008, maar dit is wederom uitgesteld. Thans is het nog steeds in behandeling bij de Eerste Kamer. . Dit is de laatste wat de leden van de vaste commisie voor jusititie van de EK aan de minister hebben medegedeeld. Kortom. het wordt nog wel 1 januari 2009. En dan te bedenken dat de invoering van het nieuwe BV-recht minstens net zo omvangrijk en complex is.

Ach, noem het netwerkbijeenkomst dan kun je het ook nog declareren. Ik ben erbij in ieder geval.

Wanneer de offerte redelijk nauwkeurig is en de facto er weinig anders is uitgevoerd dan begroot, dan mag aan de offerte (ook al is deze op basis van nacalculatie) de nodige verwachtingen worden ontleend en kan de accountant daar niet ineens aanzienlijk van afwijken. Wanneer uit de nacalculatie ineens blijkt dat hij aanzienlijk meer uren heeft besteed dan begroot, dan betekent dat hij eigenlijk een verkeerde inschatting heeft gemaakt. Aan de offerte mag dus in alle redelijheid een verwachting worden ontleend. De nacalculatieclausule wordt doorgaans onder offertes opgenomen om de aanbieder in te dekken tegen onvoorziene uren c.q meerwerk. In casu additionele werkzaamheden, vragen nav de stukken, extra accountantsverklaringen, etc.. De clausule mag niet dienen als een verantwoording van uren, wat de accountant in deze kwestie feitelijk wel doet. In ieder geval is het raadzaam om tijdig schriftelijk protest in te dienen tegen de factuur enhet afwijken van de offerte.

Dat alleen is niet voldoende. Sterker nog, het heeft er niets mee te maken. Het gaat niet om het concurrende karakter van de activiteiten die met de nevenwerkzaamheden worden uitgevoerd, maar om het feit dat - zoals Fred Wiersma - terecht opmerkt er ook nog andere werkzaamheden worden uitgevoerd. Ook wanneer deze in de eigen tijd worden uitgevoerd kan de werkgever daar bezwaar tegen hebben. Met het bestaan van nevenwerkzaamheden loopt de werkgever, direct of indirect, altijd het risico dat de werkzaamheden elkaar conflicteren. Neem bijvoorbeeld de situatie dat een werknemer in het kader van de nevenwerkzaamheden een dienstreis maakt en daarbij een ongeluk krijgt, waardoor hij ziek wordt en niet in staat is om voor de werkgever werkzaamheden te verrichten. Geen werkgever heeft belang bij dit soort risico's, hoe klein de kans daarop ook is.

Van kartelvorming is geen sprake zolang de hoofdaannemer niet een aanmerkelijke machtspositie heeft en de mededinging in ernstige mate beperkt.In deze hebben we hier ook niet een concurrentiebeperkende regeling te maken, maar - plat gezegd - een afspraak over de vraag van wie de klant is (een relatiebeding). De klant heeft de keuze, die heeft hij immers al gemaakt. Anders was de hoofdaannemer niet in beeld gekomen, maar de onderaannemer zelf. De keuze voor een aannemer wordt verder niet alleen bepaald door de prijs. Relatiebedingen zijn een algemeen geaccepteerd verschijnsel waar er tussen conculega's wordt samengewerkt.

Wat is nu eigenlijk het probleem? Bang dat de concurrentie het onderspit delft? Angst is een slechte raadgever. Naar populaire lokaties is altijd vraag. En valt daar een zaak om dan is die snel weer gevuld met een nieuwe uitbater. Het zal vooral aan de uitbaters gezamelijk zijn om de lokatie aantrekkelijk te houden en daar kan een vereniging goed werk verrichten.