Edward

In beginsel is iedere ondernemer gehouden tot inschrijving in het handelsregister tenzij het gaat om een Vrij beroep. De lijst van de Kamer van Koophandel is niet limitatief, maar of het houden van een garderobe hieronder kan worden gebracht is twijfelachtig. Bij de KvK zullen ze ongetwijfeld uitkomst bieden.

Brekende vliezen dienende ben ik van de partij.

Spookfacturen, ongevraagde orderbevestigingen, ludieke marketingacties. Je komt ze in allerlei vormen tegen. Hoewel wij betrekkelijk gevrijwaard blijven van dit soort praktijken, mochten we ons deze week toch weer verheugen op een staaltje brutaal ondernemerschap. Dit ging als volgt: Frank werd telefonisch benaderd door het Adviesbureau Zakelijke Bladen. (postbus vermelding in Groningen). De beller liet weten dat wij wederom zouden kunnen worden vermeld in de uitgave "Ondernemerstaal" en vroeg of er nog iets gewijzigd moest worden in de tekstvermelding? Noch bekend met de uitgave, laat staan een tekstvermelding daarin, vroeg Frank nadere informatie op. Betrokkene liet weten dat ik de vorige keer/jaar mijn toestemming zou hebben gegeven. Een orderbevestiging zou volgen, daarin zou ook de tekstvermelding zijn opgenomen. Navraag leerde hem al snel dat ik van niets wist. Vandaag op kantoor toch maar eens met het bedrijf gebeld en om opheldering gevraagd, in het bijzonder mijn toestemming voor de vorige vermelding. Een zeer zenuwachtige mevrouw kon deze uiteraard niet geven. Ondernemerstaal en Adviesbureau Zakelijke Bladen toch nog eens nagetrokken. Deze is in ieder geval bekend bij het Steunpunt Acquisitiefraude . In mijn optiek heeft dit niets meer met marketing te maken, maar is er eerder sprake van misleiding dan wel spam. Spam per mail kun je gemakkelijk filteren, maar het soort praktijken waar AZB zich schuldig aan maakt belast organisaties intern, kost tijd en geld.

Graag gedaan. Het probleem zit - inderdaad - in de vraag hoe een rechter het "in dienst nemen" uitlegt. Alleen direct, of ook indirect? Dit laatste zou kunnen door een fictief dienstverband te veronderstellen.

In deze thread worden twee zaken met elkaar verward. Enerzijds het intellectuele eigendom op de berichten, anderzijds het privacy element (mag de werkgever e-mails controleren). Deze zaken hebben volstrekt niets met elkaar te maken. Auteursrechtelijk heeft de medewerker in beginsel het volste recht om bij ontslag zijn persoonlijke mails op te vragen. Dat dit vervolgens technisch moeilijk is, arbeidsintensief en tijdrovend spreekt voor zich. Indien en voor zover de werkgever toestaat dat er prive van de mailapplicaties gebruik wordt gemaakt dan zal de werkgever hiervoor voorzieningen moeten treffen, technisch of in de arbeidsovereenkomst. Het laatste lijkt mij het meest voor de hand liggend.

Voor zover ik thans kan overzien zijn beide cases niet vergelijkbaar en interpreteer je de uitspraak niet juist. In jouw zaak is het relatiebeding opgenomen in de overeenkomst tussen opdrachtgever en opdrachtnemer, in de uitspraak betreft een relatiebeding dat de werknemer persoonlijk aangaat. Daar is geen relatiebeding opgenomen met betrekking tot het in dienst nemen van personeel van de opdrachtnemer. In jouw case is dat nu juist wel het geval.

Wat is de huidige bestemming van het pand? Wat voor winkel heb je in het pand gevestigd? Dat de verhuurder niet akoord wil gaan met het internet cafe kan wellicht te verklaren zijn uit het feit dat voor een internetcafe een horeca bestemming op het pand moet rusten. Ontbreekt die bestemming, dan zal de verhuurder op goede gronden de voorgestelde indeplaatsstelling weigeren. Een verhuurder zal een toegelaten bestemmming niet zomaar weigeren. Wellicht is het een idee om op zoek te gaan naar iemand die de winkel wil overnemen. Hoe de kwestie juridisch in elkaar zit laat zich op basis van de verstrekte informatie moeilijk beoordelen. Wellicht is bijstand in deze inderdaad een goede oplossing. Het juridisch loket in of nabij de vestigingsplaats kan uitkomst bieden.

Over dit onderwerp is al veel geschreven op dit forum. Het gaat derhalve op slot.

Om terug te komen op de vraag. Het relatiebeding kan nog wel eens ruimer uitgelegd worden en inzet van een discussie worden indien de opdrachtgever besluit verder met jou in zee te gaan. De werkgever heeft immers een afkoopsom betaalt en zal er alle belang bij hebben om de klant te behouden. Er is weliswaar niet echt sprake van een dienstverband, maar een fictief dienstverband kan wellicht worden veronderstelt. De werkgever kan op deze basis proberen het relatiebeding in te roepen. Of de werkgever in zijn opzet slaagt is vraag 2, maar het zal tenminste de relatie tussen jou en opdrachtgever onder druk zetten. Wellicht toch verstandig om hier van te voren met de opdrachtgever over te praten, zodat geen misverstanden kunnen ontstaan.

Amanzing_Droopy, Bezint eer begint. Het feit dat jouw huidige werkgever een afkoopregeling heeft getroffen met jouw vorige werkgever kan je nog wel eens worden tegen geworpen. De vraag van wie de klant nu eigenlijk is, kan wel eens tot heel wat discussie gaan leiden. In dit kader lijkt het zinvol om eens volledig naar de teksten van de relatie en concunrrentiebedingen te kijken. Aldus het relatiebeding van deOpdrachtgever en het relatie- en het concurrentiebeding in jouw arbeidsovereenkomst. Kun je deze eens volledig omschrijven?

Indien het gaat om teksten die door betrokkene zijn geschreven met een persoonlijk doel en niet in de uitoefening van zijn taken als werknemer, dan is auteursrechtelijk de werknemer de rechthebbende en niet de werkgever. Voor zover mailberichten zijn opgesteld in het kader van de uitoefening van taak van de werknemer, zou de werkgever op de teksten aanspraak kunnen maken.

Business 1, kun je iets specifieker omschrijven wat de huidige situatie is en wat je doel is? De titel van deze thread en de eerste zin van jouw post betreffen namelijk twee verschillende situaties. Neem jij op dit moment zelf als prive persoon deel in een Vof en is het de bedoeling dat je vanuit een BV wil gaan deelnemen in de vof? Of is het de bedoeling dat de vof waarin je deelneemt wordt omgezet in een BV? Of is het de bedoeling om vanuit de Vof deel te gaan nemen in de BV? Dit zijn totaal verschillende situaties die ieder een eigen benadering vergen. In ieder geval is hetgeen Robsie opmerkt van belang. Voor inbreng anders dan in geld is een accontantsverklaring noodzakelijk. Deze verklaring is van belang voor de Akte van inbreng. Deze akte wordt door een notaris opgesteld in verband met de stortingsplicht.

Ondernemen begint met een idee. Of het nu gaat om een innovatieve product dan wel dienst, een gat in de markt of slecht om een nieuw concept met unique selling points, iedere ondernemer begint vanuit de gedachte dat zijn product of dienst iets toevoegt aan de markt en daar een zekere behoefte aan bestaat. Een goed idee heeft iedereen wel eens. De allesomvattende vraag hoe dat idee tot een succes te maken kost doorgaans aanzienlijk meer hoofdbrekens. Bij het schrijven van een businessplan wordt vaak pijnlijk duidelijk dat de betrokkene niet in staat is om zijn idee zelfstandig uit te werken dan wel voor de uitvoering daarvan is aangewezen op derden. Voor realisatie van een idee is veelal kapitaal nodig, maar ook ondersteuning van derden door middel van kennis, research en development, toeleveranciers, logistieke dienstverleners, de positie van conculegaes e.d. kunnen de volledig zelfstandige uitvoering van een plan lelijk in de weg staan. Geheel zelfstandig een idee tot uitvoering brengen is praktisch onmogelijk. Het delen van een idee met derden zal vroeg of laat noodzakelijk zijn om tot realisatie te komen. Op dit punt zijn er twee soort mensen. Diegene die geheel onverschrokken hun ziel en zaligheid bloot leggen aan een ieder die daar ook maar interesse in heeft en de ondernemer die slapeloze nachten heeft voorafgaand aan een gesprek met een mogelijke partner. Toegegeven het is wat gechargeerd, maar het aantal mensen die hierin een goede balans weet te vinden is toch beperkt. Wat vertel ik wel en wat niet, aan een mogelijke partner? Dit is een vraag die toch steeds weer boeit. De aard van de relatie, naam van de partij in de markt, vorm en inhoud van partnership, afbreukrisico en tal van andere elementen spelen een rol in de afweging tot op welke hoogte de potentiële partner ‘inside information’ ontvangt. In alle gevallen blijft het een persoonlijke afweging en wordt de zoekende partij voortdurend heen en weer geslingerd tussen de druk die een vraag van een partner kan oproepen en angst om informatie prijs te geven. Om te voorkomen dat een partner met de informatie aan de haal gaat wordt vaak een toevlucht gezocht tot een geheimhoudingsovereenkomst, geheimhoudingsverklaring of Non Disclosure Agreement (‘NDA’). In essentie is dit één pot nat en komen de termen voornoemd op hetzelfde neer; de gesprekspartner verklaart dat hij/zij de ontvangen informatie vertrouwelijk zal behandelen en niets met deze vertrouwelijke informatie zal ondernemen, tenzij u daarvoor uw toestemming verleent. Als stok achter de deur wordt meestal een boetebeding in de desbetreffende verklaring opgenomen. Om een drempel voor de mogelijke samenwerkingspartner op te werpen dat hij uw kindje kidnapt kan een geheimhoudingsovereenkomst uitkomst bieden. Nadrukkelijk kan, want een geheimhoudingsverklaring biedt geen enkele zekerheid dat uw inspanning geen andere gedaante krijgt. Het lijkt professioneel om een NDA te gebruiken, maar een inbreukpleger zal zich hierdoor niet laten weerhouden. Er zijn vele manieren om een geheimhoudingsverplichting eenvoudig te omzeilen. Dat vergt geen kennis van hogere wiskunde, enkel kwade trouw. Een zorgvuldige selectie van partijen, met een nauwkeurige afweging van de voor desbetreffende partijen relevante informatie, alsmede een zeer terughoudende opstelling in het prijsgeven van de noodzakelijke informatie, biedt de allerbeste garantie tegen schending van vertrouwelijkheid. Een NDA is geen medicijn, maar dient slechts als middel om eventueel leed te verzachten. Het gebruik van dit middel kan zeker geen kwaad, maar vertrouw er niet op dat de ondertekening daarvan de relatie “hufterproof” maakt.

Ik weet dat Imigo (HL-lid) eens een dergelijke site heeft gemaakt. Hij kan je vast verder helpen.

Helaas, ik moet toch mijn voorbehoud inroepen. Mijn moeder gaat voor en geheel tegen de gewoonte in viert zij nu wel een keer haar verjaardag. Ik had graag alle in en outs over zweden vernomen. Bewaar s.v.p nog enige enthousiasme voor de oktober borrel. Hoewel, ik vrees dat ik alsdan eveneens verstek moet laten gaat in verband met mijn aanstaande vuurdoop "poepluiers verschonen". Het leven van een aanstaande vader is niet te benijden. :'(

Hetgeen Venture Capital Coach opmerkt is juist. Problemen kunnen ontstaan als een andere partij claimt een ouder recht op de naam te hebben. De datum van het gebruik in het economisch verkeer zal dan aannemelijk moeten worden gemaakt. Nu je zelf al enkele jaren actief zegt te zijn, zal dit minder problematisch zijn. Los van de onderliggende vraag is het voor (nog) nieuw te starten actviteiten, waar niet direct in het verkeer mee wordt deelgenomen wel zinvol om de naam en eventueel het beeldmerk alvast te registreren. Met name indien de naam een gouden greep is.

Dat zag je misschien in het verleden en wellicht dat je bij bepaalde KvK's met een online inschrijving nog wegkomt, met een dergelijke omschrijving, maar bij een inschrijving aan de balie zal de KvK-medewerker een dergelijke doelomschrijving niet meer accepteren. De Handelsregisterwet 'sverlangt een nauwkeurige doelomschrijving. KvK's zijn tegenwoordig alert op te ruime omschrijvingen van bedrijfsactiviteiten.

Er kunnen tal van redenen zijn om een persoonlijke holding op te zetten. Belangrijkste redenen zijn veelal fiscaal en/of financieel van aard. Om maar een voorbeeld te geven: Binnen een persoonlijke holding kun je pensioen opbouwen. Stel dat je direct vanuit de gezamelijke holding geld naar prive overboekt dan betaal je daarover onmiddellijk de volle mep.

De omvang van een document zegt niets over de kwaliteit ervan. In zijn algemeenheid, aansprakelijkheid is nimmer volledig uit te sluiten. Los daarvan, een aansprakelijkheidsverzekering is altijd aan te raden. Kijk echter wel goed naar de dekking en uitsluitingen en stem de AV daar ook op af (voor zover mogelijk).

En wat als dezelfde klant een nieuwe opdracht bij jou plaats? Of valt deze ook onder de termijn? Als bemiddelingsfee zou ik initeel 25% als max. accepteren. Als ik onze klanten beluister en kijk en in de markt waar wij zelf actief zijn dan liggen de bemiddelingspercentages tussen de 5 tot maximaal 40% van een factuurbedrag. De afweging moet je uiteraard zelf maken, maar hou er altijd rekening mee dat een debiteur niet betaald of plotseling niet meer kan betalen. Dit kost geld. Daarnaast heb je in jouw branche veel niet delcarabele uren (fouten, correctie). Al die uren moet je toch ergens uit financieren.

Het is zeker mogelijk om bestuurder te zijn van meerdere rechtspersonen. Indien deze rechtspersonen een concernrelatie met elkaar onderhouden moet je jezelf wel afvragen of het slim is om bij beide rechtspersonen in dienst zijn. Niet alleen voor wat betreft de fiscale aspecten, maar ook voor wat betreft de bestuurdersaansprakelijkheid.

Over het percentage is al genoeg gezegd, dit is absurd. Jij draagt het debiteurenrisico. Hou goed in de gaten dat jij achter wanbetalers aan mag. Waar je voorts rekening mee moet houden is het relatiebeding. Ik weet niet of je hierover iets afspreekt. Maar probeer te voorkomen dat de werkgever een claim kan doen gelden voor toekomstige opdrachten van relaties die via hem klant van jou worden.

" Je eigen stichting" bestaat niet. Het kan hooguit zo zijn dat je een stichting hebt opgericht, maar een stichting kent geen aandeelhouders. Je kan bij beide rechtspersonen in dienst zijn. Er kan ook een managementovereenkomst worden gesloten tussen beide rechtspersonen, met als gevolg dat je slechts bij één persoon in dienst bent. Daarnaast kun je, tenminste als bestuurder van de stichting, tal van andere constructies bedenken. Wat het meest voordelige is en wat de fiscale consequenties zijn kan een fiscalist beter beantwoorden.

Onder voorbehoud ben ik eveneens van de partij. Een dierbaar familielid is jarig (maar weet nog niet of zij haar verjaardag die dag viert en mijn vrouw zwanger van onze eerste. ETA lig weliswaar nog een maand later, maar je weet nooit. Indien en voor zover Filemon en Bausic de eer krijgt raad ik aan om even te checken of zij geen bruiloft, bedrijfsfeest of andere reserveringen hebben voor die dag. Gebeurt daar wel vaker op vrijdag.

Problemen zoals door Wout beschreven kunnen ongeacht de rechtsvorm ontstaan. Uiteraard scheelt het wel of afspraken schriftelijk zijn vastgelegd of niet, maar ook een overeenkomst is niet zaligmakend. Een overeenkomst is doorgaans toch voor meerdere uitleg vatbaar of voorziet juist net niet in de situatie waarover een confiilct dreigt. Je kan de problemen wel minimaliseren door van een worst-case situatie uit te gaan en in de overwegingen goed de uitgangspunten te beschrijven.