P.J.

De ontwikkeling van zaken deel 2. Zoals eerder aangegeven ga je eerst door een diep dal, om jezelf vrij te kunnen maken voor nieuwe dingen. Alles gaat eerst op de automatische piloot en je bent een zombie in je eigen huis. Het is geen knopje dat je even kunt omdraaien om alle rommel te wissen, zoals dat elektronisch zo mooi kan. En het gaat ook niet vloeiend. Je krabbelt wat op en de volgende morgen zit je weer wezenloos naar je scherm te staren. Je probeert plannen te maken, maar je komt nooit aan een uitvoering toe. Ik heb gelukkig genoeg zelfreflectie in me gevonden om weer terug te kunnen kijken en te beseffen waar ik nu sta. Ik zie ook de betrekkelijkheid van zaken, waarvoor je jaren en jaren door het vuur bent gegaan. En je beseft de fragiliteit van je situatie en de afhankelijkheid van je naasten. Als je die laatste krabbeltjes niet kunt maken, ben je verloren. Dat kun je dus op gevaarlijk terrein terecht komen. Met golfjes ben ik in december aan iets nieuws begonnen. Iets in me duwde me voort om iets te gaan maken waar mijn ervaring en kennis het best tot z'n recht zou kunnen komen. Dat zou dan dus een combinatie van techniek, kwaliteitskunde en documentatie moeten zijn. Dat lag wel voor de hand. Om een lang verhaal korter te maken, kan ik nu zeggen dat ik een virtuele bedrijfstool heb gemaakt. Die tool geeft een virtueel bedrijf weer in mijn Mac en ik kan vanuit het bedrijfs-organigram helemaal door het bedrijf surfen d.m.v. hyperlinks. Op zich kan iedereen dan natuurlijk maken, dus moest ik een stapje verder gaan. Ik heb het helemaal tot aan de bodem uitgewerkt, dus inclusief werkvoorschriften, bedieningshandleidingen en onderhoud aan machines. Een virtueel bedrijf dus, waarin de ondernemer, directie, heel snel door zijn eigen bedrijf kan surfen en precies heeft vastgelegd hoe alles functioneert. De bovenlaag vanaf directie t/m management, is opgebouwd met de gebruikelijke flowchart schema's waarmee de afdelingsprocedures vastliggen en productie en onderhoud gaan dus een technische stap verder. Om de zaak compleet te maken heb ik tevens de belangrijke veiligheid en milieu aspecten meegenomen, zodat ook die zaken meteen goed zijn vastgelegd. Een bedrijf bestaat dus in feite uit honderden, zonet duizend files, die met hyperlinks direct zijn in te zien. Een tool die ik nu kan gebruiken om ook "echte" bedrijven op deze manier te "registreren". Bovendien voldoet een bedrijf hiermee ruimschoots aan alle bekende normen. Welk voordeel heeft een bedrijf hiermee? Elk bedrijf dat ik nu op relatief simpele manier kan helpen om zijn eigen zaakjes virtueel te gaan beheren heeft de volgende voordelen: - het kan heel simpel aan derden aantonen hoe dat bedrijf zijn QAT bewaakt - het content in blokken worden ingedeeld naarmate inzage gewenst is b.v. een monteur die technische informatie moet hebben, kan die meteen inzien. - keuringscriteria in de productie, kunnen meteen worden weergegeven. Soms zijn numerieke gegevens niet voldoen en is het zinnig om ook een voorbeeld foto te tonen - de planning van onderhoud is per machine van een logboek voorzien, waarin werkzaamheden/reparaties geregistreerd moeten worden. - de planning kan worden geautomatiseerd d.m.v. een automatisch meldingssysteem Hier kunnen een paar voorbeelddocumenten worden gedownload: http://docs.odemssystems.com/ Hoe wil ik dit vermarkten? Ik wil het gaan aanbieden in het MKB. Niet te grote bedrijven, want dan krijg ik veel te langdurige klussen. Ik besef dat ik hooguit 2 bedrijven gelijktijdig hiermee kan helpen, maar dat geeft helemaal niets. Kwaliteit moet voorop staan. Er zijn echter meer mogelijkheden. Ik ben nu gewoon openhartig geweest over dit nieuwe project en ik heb er helemaal geen probleem mee als er onder jullie mensen zijn die in deze ontwikkeling mogelijkheden zien en in een zinnige samenwerking dit verder kunnen uitbouwen. Als bedrijven deze investering doen, gaan ze zich profileren en zullen ze een veel betere marktpositie kunnen krijgen. Er valt gewoon minder van de kar af, zullen we maar zeggen. Dus als het aanslaat, zal de vraag snel groter zijn dan ik ooit alleen kan aanbieden. Vandaar dat ik het wel zie zitten om hier een soort van samenwerkende QA(T)ers groep van te maken. Ik kan echter niet samenwerken met avonturiers. Er moet wederzijds sprake zijn van een zinnige bijdrage/aanvulling. De andere antwoorden volgen zo, maar natuurlijk is het ook leuk om over voorgaande zaken te discussiéren.

En zo werkt de verstrengeling......

Wat doe je of doet je bedrijf precies? De ontwikkeling van zaken deel 1. Ik produceer verschillende ophangsystemen voor lijsten en spiegels. Sommige van die systemen sluiten aan op het gebruik van speciale machines. Met die machines worden de achterwanden van wissellijsten bewerkt. Ik heb 25 jaar geleden mede aan de wieg gestaan van de ontwikkeling van die machines. Doordat de machines redelijk complex zijn behoeven de gebruikers (klanten) dus technische ondersteuning. Daarom onderhoud ik die machines voor ze en voer ik de reparaties uit. Uiteraard tegen wederzijds redelijke betaling. Draaien zij goed, ben ik er zelf ook beter mee. Ik ben ook ophangssytemen voor eindgebruikers gaan ontwikkelen. Volgens vele een mooi en handig product. In de praktijk blijkt dit product echter moeilijk aan de man te brengen te zijn. Er zijn een tiental winkels in NL die (via mijn NL-distributeurs) die setjes verkopen. Het is echter onmogelijk om er de markt in brede zin mee te pakken. En wel om de volgende redenen: - aankoop van een winkel valt samen met andere producten van de distributeurs - de wijze van aanbieden/presenteren - de wil om de inspanning te doen om dat te bewerkstelligen En dat laatste is natuurlijk de manco. Voor elk product moet een verkoop-handeling worden verricht en vanwege de lage prijs is de verhouding tussen de opbrengst en de kosten voor die handelingen te gering. Ik denk zelf dat ik het later met een webwinkel moet proberen. Maar dan zal ik additionele producten erbij moeten aanbieden. Daarbij is (ook om allerlei redenen) mijn afzet in de VS in juli 2011 gestopt. Daar vanwege problemen die in 2008 (door Chinese productie) zijn veroorzaakt en door de wil om in hun productie nog verder te bezuinigen. Die technische problemen traden op bij ca 250 van mijn producten van de ca 1 miljoen die er totaal geleverd zijn. Dat is marginaal maar niet wenselijk. En elke discussie is er één teveel. Het bleek echter in de praktijk niet mogelijk om direct met Chinezen te werken. Ik heb mijn machine bij hen weg laten halen en die staat nu bij Paul Stuyver te wachten tot er weer aankoop van bepaalde producten nodig is. Ik heb me nog niet vastgelegd op een vaste invulling. Dat komt nog wel. In december ben ik gaan twijfelen aan mijn eigen kunde en persoonlijkheid. Heb ik alles zelf verprutst of ben ik wel in staat om een fatsoenlijk en levensvatbaar product te maken? Dat heeft tot diepe gedachten geleid en daar is pas in januari een kentering in gekomen. Achteraf gezien is dat normaal, want alles moet eerst op z'n plek vallen om jezelf weer zodanig op een rijtje te krijgen dat je weer beslissingen kunt nemen. Ik had wel de kunde om afstand te gaan nemen van mezelf en alles te gaan doorgronden en opnieuw te definiëren. Dat was ook nodig. Harde dingen komen dan naar boven en het is een grondig leerproces. Jullie hebben dat ook wel gemerkt, omdat ik hier nauwelijks aanwezig ben geweest. Hoe nu verder? Mijn inkomsten zijn dus dramatisch gedaald en sinds medio oktober vorig jaar, ben ik me gaan verdiepen of ik mijn oude professie niet kan gaan inzetten, op een modernere manier. Ik ben technisch documentalist en kwaliteitskundige en ik heb in mijn jaren als ondernemer een paar bedrijven met hun handboeken en bedrijfs-procedures geholpen. Zou ik me daar niet eens dieper op kunnen richten? Daarover straks meer in deel 2.

Dank je. Ik sta op het punt om ermee te beginnen. Dan wordt ook wel duidelijk waarom ik zo lang moest wachten. Morgen gaat vraag 1 eraan geloven. Wat doe je of doet je bedrijf precies?

Sorry, maar ik kan me niet voorstellen dat bedrijfsvoering plaatsvind, met het gevoel van een hijgerig controlerend accountantskantoor in de nek. Een onderneming heeft een doelstelling en als je je netjes aan die doelstelling houdt, zoals normaliter gebruikelijk is, dan kan ik me niet indenken dat ondernemers enige invloed toelaten. Als dat wel zou gebeuren, kunnen die bedrijven beter direct door accountants bestuurd worden.

Omdat ze dichter bij de bron van regelgeving zitten dan de gemiddelde ondernemer. En omdat ik vandaag een mooi bericht over hun lobby las in de krant.

Die zitten anders wel hoog te paard hoor!

Er zijn inmiddels duizenden apps met een serieuze toepassing. Kijk naar de test van AH/Jumbo/C1000 om je met een app te informeren over het product en evt. alternatieven. De mooiste apps die ik tot nu toe gezien heb gaat over de menselijke anatomie en fysiotherapeuten, osteopaten e.d. kunnen door iPad draadloos via Apple-TV op een HD-tv aan hun patiënten laten zien waar klachten vandaan komen en wat ze eraan doen. En zo zijn er talloze meer. Er is een scan-app in ontwikkeling om documenten te scannen (als je dus op reis bent) en direct in tekst om te zetten om te mailen of in teksteditor te verwerken. Of de app LogMeIn, waarmee je computers thuis kunt besturen. Opdrachten kunt geven om iets te printen of weg te mailen etc. Velen maken daar al gebruik van. En er komt nog veel meer aan.

Ondernemerschap betekent ook dat je meer van jezelf vraagt. Dat je onder alle omstandigheden de balans van jouw eigen eigenschappen waarneemt en "bewaakt". Materiële warden mogen t.o.v. menselijke waarden daarin niet de belangrijkste rol gaan spelen, hoewel de verleiding daartoe doorlopend op de loer ligt. Als je zover bent afgedwaald, dat je zelf niet meer in je binnenste spiegel kunt kijken, komt er vanzelf een moment dat je keihard tegen de muur loopt. Hopelijk heeft dat dan tot gevolg dat je jezelf, met of zonder hulp, weer in balans kunt krijgen. Dat heeft tijd en rust nodig. Hou je eigen spiegel in de gaten. Verzamel de waarden van alles wat je lief hebt en geef die de belangrijkste plek en reserveer daarvoor liefde en respect. Die opdracht is al moeilijk genoeg. Maar als je je in elk geval bewust bent van die waarden en van je innerlijke balans, sta je vanzelf stabieler en met meer zelfvertrouwen. De waarde van elke soort van materie kan daarbij tot "0" worden weg-gerelativeerd. En ja, de vorige alinea lijkt als een paradox geschreven. Een tegenspraak tussen gedreven ondernemerschap, waar competitie en concurrentie op je weg komt en bewustzijn van menselijke waarden, die bijna schaamte kunnen veroorzaken, als je je zakelijke aspiraties tot aan het aansporen van incassobureau's inzet. Het overboord gooien van je menselijke gevoelens levert dus altijd schade op. Vandaar dat onze samenleving wordt beheerst door onmenselijk functionerende "bedrijven", waarin elke medewerker zijn "ziel" kan schoonwassen met de gedachte dat hij of zij slechts de uitvoerder van het door anderen bepaalde beleid zijn. De kleine ondernemer kan dat niet. Vandaar oom de potentie om daarmee in de problemen te komen.

Persoonlijke beleving. Persoonlijke omstandigheden. Persoonlijke ontwikkeling. Teveel gebieden waar niemand voor anderen oordeel over kan vellen. Alle mensen zijn gelukzoekers, maar in het ondernemerschap ligt de mogelijkheid verborgen, om zelf de balans van je persoonlijkheid te verstoren. In feite kan zelfs succes die persoonlijkheid in onbalans brengen. En dat zien we maar al te vaak om ons heen gebeuren. Als de rekening daarvan voor je op tafel wordt gelegd, kan die wel eens harder aankomen dan de betekenis van wat koele cijfertjes. Je zelfvertrouwen wordt door elkaar geschud en je kunt gaan twijfelen aan je zelfkennis. Ik denk dat ook dit een fase is waar je je doorheen moet knokken. En natuurlijk krijg je dan ineens veel meer tegenwerking dan je ooit had kunnen denken. Door je eigen twijfel, gaat ook dat tegen jezelf werken. Jouw verhaal, jouw visie, die voorheen succesvol voor je was, wordt met enkele tikken bijna weg-gerelativeerd. Ik moet zelf ook knokken om een nieuw product op de rails te krijgen. Met de positieve en negatieve ervaring en met kennis, inspanning en met aanzet om opnieuw te relativeren, schraap ik mijn talenten weer bij elkaar om dat eruit te boksen. Je hebt daar tijd voor nodig en innerlijke rust. Geen paniek, geen stress om geld. Niet twijfelen om de bergen te verzetten. Maar ook niet de oude fouten maken. Als jij, als ondernemer zo een rekening gepresenteerd krijgt, liften je geliefden gratis met je mee en krijgen ook een deel van die rekening op hun dak. Vaak hebben die geliefden je er al lang voor gewaarschuwd, maar omdat je een vechtjas bent, ga je door voor je succes. De rekening drukt je dus uiteindelijk dat "succes" op je neus. En je gaat succes met andere ogen bekijken en vergelijken met je persoonlijk geluk en dat van je geliefden. Maar ook dan blijven er nog steeds innerlijke krachten aan je trekken en drukken om toch vooral voor "succes" te gaan en andere zaken uit het oog te verliezen. Een oneindig innerlijk gevecht, dat soms maar al te pijnlijk afloopt......

CS nieuwe ava in kale status? Ach, als je de internet-marketing van HL-leden wil komen verbeteren, moet je wel van heel goede huize komen...... ;)

Laat de markt maar zijn werk doen. Des te beter kan Apple zich blijven onderscheiden met zijn betere producten.

Goed idee. KADI-wagen erbij....

In de zomer op het dakterras is ook wel wat.....

Haha..... leuke herinneringen aan van zo'n 40 jaar geleden.... Toen floten die dames nog naar me als ik er doorheen moest lopen. (overdag)

Pas op, het is heel moeilijk te bewijzen.......

Als je in het buitenland geld opneemt, kun je dat toch altijd aantonen? Of het moet zijn dat je je euro's zo gunstig mogelijk op de hoek van de straat wilt inwisselen..... Krijg je soms tot 50% meer voor je euro's, maar geen optie zonder bewijs. Opgenomen Rupi's altijd helemaal uitgeven, omdat je er hier niks aan hebt. Spullen daar met een goede transporteur naar jezelf verzenden in NL. Wel hier eerst alles goed voorbereiden met de transporteur. Best mogelijk dat je ook in je vliegtuig geen 1 m3 materiaal mee mag nemen als je terug vliegt.

Grappig, ik ken er één die nog gewoon turft op een papiertje zonder kassa. Doet het al jaren zo en nog nooit problemen met de BD gehad. Ik heb wel eens gehoord dat frietboeren geschat worden op basis van de liters vet/olie die ze verwerken. Ofwel, de BD heeft al een hele tijd een speciale regeling voor frietboeren.... ;)

Onze frietboer heeft ook een leuk systeem. En ik kan je vertellen dat zijn kassalade nauwelijks dicht is.....

Bah. Het glipjassenkorps op z'n best! Sterkte Christine.

Beeldrijk. org is een goeie informatieve site. Als galeriehouders altijd eigenaar van alle kunst zouden zijn, die bij hun hangt, dan zou da veel problemen oplossen. Maar er bestaan twee verschillende regelingen, die beiden mogen worden toegepast. (zoals de TS zal gaan ontdekken) Ik persoonlijk vind ze allebei verwarrend.We hebben er hier soms mee te maken omdat mijn vrouw kunstenaar is. Hetzelfde geldt voor het verzekeren van objecten in de galerie, waarvan de galeriehouder geen eigenaar is en toch een verzekering kan afsluiten.

Ja, de galerie-houder kan een factuur maken voor iets dat helemaal niet van hem is. Ga eens te rade bij de provinciale vereniging voor kunstenaars. Die hebben voorschriften/aanbevelingen hoe het tussen kunstenaars en galeriehouders geregeld dient te zijn. Ook de BTW-toepassing is daar voorgeschreven.

Glipjassen?

Geldt de bijtelling ook voor ambtenaren, hoogwaardigheidsbekleders en gezagsdragers, die van een dienstauto (al dan niet met chauffeur) gebruik maken?

Maar je kunt er ook een zekere ironie in proeven. Misschien heeft Henry dat ook wel bedoeld.....