Tekstflair

Louise: heel herkenbaar. Ik ben vroeger zelfs wel eens lastig gevallen door een klant waarmee ik zat te eten. Heel vervelend. Of één die achter mijn adres gekomen was en plompverloren langs wilde komen. Destijds een vriend ingeschakeld die als 'de vriend' moest dienen en toen was hij binnen vijf minuten weg. Ik ga nu nooit meer alleen meer naar een mannelijke klant, of ik moet ze inmiddels kennen.

Ja, sorry, dat bedoelde ik juist. Dat je met zoiets kleins ineens een goede verkoper wordt.

Over slechte verkopers gesproken: bij de plaatselijke supermarkt Jumbo (ik neem aan dat het landelijk gevoerd wordt) zegt iedere werknemer je gedag. Als je wat langer staat te kijken in een schap, komt een jongeman/jongedame naar je toe die vraagt of hij/zij kan helpen. Het komt wel heel goed over, en het is maar een kleine moeite.

Vreemd wel, de meesten van jullie maken toch ook wel dat soort dingen mee. Ik heb het eens even opgezocht, maar in ieder geval 1 op de 3 (startende) ondernemers is toch vrouw. Het is nu toch niet zo dat we zo zeldzaam zijn.

Ik heb al jullie reacties nog eens doorgelezen. Ben toch blij dat het niet alleen bij mij voorkomt. Ik zou er nog wat van gaan denken. Wat ik nog wel even kwijt moet: mijn mannelijke collega neemt ook vaak op, en aan hem wordt nooit gevraagd: Mag ik de baas even... Dus ik twijfel nog enigszins of het een seksloze opmerking is.

Karen: Bedankt voor je prachtige verhaal. Je hebt zéker een punt, het zijn volgens mij vaak kleinere eenmanszaken (die man zal wel de baas zijn) en vreemden die zich niet goed voorbereid hebben. Laat ik eerlijk zijn, als Microsoft belt waarom ik nu nooit eens op één van hun conventies kom, vragen ze nergens naar. Zij weten dat mevrouw Krol de eigenaar is en die nam ook toevallig op. En anders vragen ze wel naar me. Blijkbaar is het toch wel een soort desinteresse van sommigen. Ik moet soms om andere reacties hier ook wel lachen, en, wij lachen er hier zelf behoorlijk om. Ik krijg nu natuurlijk de hele dag te horen: "Ga jij maar in de keuken staan". Ik denk dat ik Karen toch maar als lichtend voorbeeld ga nemen (en sommige tips van anderen ook). Als ik nog een keer 'mijne heren' zie staan, mieter ik het gewoon weg. Ow ja, en nog even als ps'je naar sommige opmerkingen: ik ben er één met flink haar op de tanden; ik heb 15 jaar in de haven van Rotjeknor gewerkt. Daar leer je wel van je afbijten.

Merkava: Ik heb er feitelijk geen probleem mee (behalve als mensen je associëren met koken), maar ik vind het gewoon opvallend dat we hier in 2009 nog vaak zo rolbevestigend denken. Het gebeurt ook zo frequent, dat het niet zomaar een 'zonderling' is.

Ik heb met mijn softwarebedrijf ooit aangegeven dat ik niet aan particulieren verkoop, dus ik krijg de nota niet. Ik kreeg laatst weer wel een vraag of ik niet muziek draaide in de onderneming, daar is ook weer een aparte 'belasting' voor. Dan hebben we nog de verpakkingsbelasting en de kopieerbelasting. En de meeste KvK's hebben het daar ook niet over.

Ik heb je er maar vast een reus voor gegeven, want ik zie meteen die types lopen die je bedoelt. Ze vinden zichzelf veel interessanter dan het product wat ze verkopen. Vrouwen stellen zich vaak wat gedienstiger op. Ik weet ook niet of het helemaal eerlijk is. Ik heb eens een onderzoek bekeken waaruit blijkt dat heel veel mannen gezichtsuitdrukkingen moeilijker kunnen interpreteren dan vrouwen. Zo te lezen heb jij daar geen last van.

Dank jullie allemaal voor jullie antwoorden. Ik zal er toch maar iets (netjes) van zeggen, zo af en toe. Misschien scheelt het ook wel in wat voor een vak je zit, vroeger werkte ik als vrouw alleen tussen allemaal mannen en die vonden het ook raar dat je iets kon. Ik moet wel zeggen dat ze er wel sneller aan wenden :) Hiervoor was ik schadecorrespondent bij een verzekeringsmaatschappij en daar was werkelijk iedereen geslachtloos, had ik wel eens het idee. Daar zou zoiets nooit voorkomen. Ik moet wel zeggen dat jongere mannen vaak helemaal niet 'discrimineren' enneh, de nieuwe Nederlanders, alhoewel die de naam hebben, ook helemaal niet. Mijnheer Odems is wel héél aardig voor vrouwen ;D Je moet haast wel een goede verkoper zijn.. haha. Ik hoorde trouwens ook laatst dat men er ook in de autobranche achter was gekomen dat het vaak ook de vrouw was die toch wel de knoop doorhakte qua verkoop van auto's. Vreemd toch... Nu moet ik ook zeggen dat ik wel eens 'erg vrouwelijk' doe omdat me dat soms wat beter uitkomt ;)

Dank je hartelijk voor je antwoord. Het probleem is wel, dat het allemaal goede klanten zijn en dat ik ze al jaren ken; de meeste tenminste. Vaak durf ik niet veel te zeggen, je moet toch beleefd blijven tegen je klanten, denk ik dan. Toch ben ik niet bepaald een verlegen type, ik vind het nu ook weer niet nodig om tegen iedereen te roepen dat ik 'de baas' ben, maar vreemd vind ik het toch.

Hallo allen, Ik zou, als newbie, graag jullie mening eens horen. Ik ben eigenaresse van een softwarebedrijf en, inderdaad, ik schrijf voor de lol. Nu krijg ik zó vaak aan de telefoon te horen: "Dag, mijnheer...", terwijl ik toch echt wel een vrouwenvoornaam heb. Dan zal ik het maar niet hebben over: "Mag ik de baas even", waarop men mijn mannelijke collega bedoelt. En dat komt vaker voor! Verleden week kreeg ik een mailtje met: "Mijne heren". Vandaag kreeg ik wel zo'n vreemde opmerking naar mijn hoofd dat mijn broek er van afzakte:"Ik ben natuurlijk goed in mijn vak als loodgieter, uw collega (de mannelijke dus) is heel goed met computers en u bent natuurlijk weer heel goed in koken en zo". Echt! Ik dacht even: ik ben toch wel in 2009 aanbeland? Het vreemde is nog wel dat 'Mag ik de baas even" ook een keer gevraagd werd door een eigenaresse van een bedrijfje. Hebben jullie dat nu ook wel eens? Of zit ik hier helemaal in mijn eentje met zo'n typisch probleempje?

Ik zat ook een beetje met de uitleg. Ik wist helemaal niet dat die banners zo heetten, en ik ben toch 'zakelijke markt'. Na even doorklikken begreep ik de strekking wel, maar het zou wel handig zijn als dat er meteen uitspringt.

Ik denk dat je het wel zo kleinschalig mogelijk moet houden, omdat je anders geen tijd hebt iedereen aan te horen. Daarnaast moet je de catering/bediening uit handen geven, dan houd je meer tijd over voor je klanten. Misschien is iets aan 1 grote tafel wel heel mooi, omdat men anders snel in groepjes dreigt te gaan staan.

Ik bedoel dit niet lullig maar wat ik altijd al heb willen vragen aan een eigenaar van een hype-ding: Wat doe je nu als het niet meer loopt? Als het niet meer 'in' is? Moet je dan niet wat andere dingen ook verkopen of begin je dan gewoon iets anders? Mijn gedachten liepen zo, daar ik een paar weken geleden las dat die Crock schoenenfabriek op sterven na dood lag...

Dat is zeker handig! Ik ben ook altijd wel op zoek naar leuke hebbedingetjes voor mijn Mac, alhoewel het ding natuurlijk al veel mooier en uitgebreider is dan een gewone pc ;D Ik ben nog begonnen met MS Dos en na al die jaren (vooral na Vista) een Mac aangeschaft. Wat een heerlijkheid! Ik zou nooit meer terugwillen.

Frans, Het is een beetje zoals in een ziekenhuis: posters zien dat er andere vragen beantwoord (vaak in veelvoud) worden en die van hen niet. Dat maakt hen ongeduldig.

Btw. ik zie ze niet? wat doe ik verkeerd... ??? Ik zie ze ook niet en ik heb toch Internet Explorer, Mozilla Firefox en Safari. Misschien in Google Chrome?

Dan krijgt iedereen een muisvinger door zijn eigen website omhoog te klikken... ;D

Bij de gemeente waar ik ooit werkte was het ten strengste verboden om met een titel te leuren. De titelvermelding is zeker nodig bij firma's zoals advocatenkantoren, architecten, enz. In die branches wil men wel graag weten of je 'er wel voor geleerd hebt'. Het is wat minder relevant als je farmaceutische wetenschappen hebt gedaan en je bent tekenaar ;)

Ik ben het eens met Michiel van Vlaardingen. Ik krijg zo ongeveer 20 wervende mails per dag, en dan heb ik het alleen nog maar over 'keurige' Nederlandse bedrijven. Ik lees er inmiddels geen één meer. Misschien ben ik retro aan het worden, maar de post (via de brievenbus) lees ik nog wel. Wat hierboven al geopperd werd: het is misschien beter om goed gevonden te worden op het internet.

Misschien hoeft het niet 'dubbel'. Ik spreek echter honderden ondernemers die eerst in Excel of iets dergelijks hun boekhouding hebben bijgehouden, maar zodra de zaak wat groter wordt er niet meer uitkomen. Ik vind ook, dat als je een heel klein bedrijf hebt, je best in Excel kunt werken. Dat dubbel boekhouden is trouwens niet voor niets uitgevonden. Je maakt met cijfers heel snel een foutje, en met dubbel boekhouden haal je het er zó uit. Juist met de pc. En geloof me, ik ben geen fan van boekhouden, en zeker niet het dubbel boekhouden.

In mijn vakgebied schrijft iedereen "heldere teksten" of "sprankelende teksten". Ik krijg altijd uitslag als ik het lees.. brr.

Lijkt me heerlijk. Ik krijg me daar toch een rommel in mijn bakje... Ik zou het ook prettig vinden als ik niet meer gebeld zou worden door allerlei liefdadigheidsinstellingen. Ik krijg soms echt 2 à 3 telefoontjes per dag. Als ik ergens wat wil geven dan horen ze het wel. Hebben jullie dat ook?