4711

Je hebt hier eerder een topic over gestart. Maar blijkbaar ben je niet echt wijzer geworden. Dan ga ik nu ook wel een poging wagen. Dit is je verhaal: - Je woont niet in NL (ik meen mij te herinneren dat je een toeristenvisum voor de Seychellen of zoiets had), maar buiten de EU. - Je werkt (lees: onderneemt) op de Europese binnenwateren. - Je hebt een eenmanszaak in NL (op welk adres die dan gevestigd is, dat is een raadsel. misschien op je ex-woonadres? dat klopt dan toch ook niet echt moet ik zeggen…). - Je hebt geen BTW nummer, maar je verricht wel prestaties die niet vrijgesteld zijn voor de omzetbelasting. Nu is het al fout gegaan! Je mag helemaal niet als ondernemer op de EU binnenwateren, want je hebt geen BTW nummer. Je opdrachtgevers hebben dat nu dus ook opgemerkt en zij willen je facturen niet betalen. Lijkt mij logisch, eerlijk gezegd. Daarnaast wil je een soort limited op Cyprus beginnen. Dat is natuurlijk een ander verhaal. Lijkt mij niet eenvoudig (wat hier dus ook gebleken is). Ik denk dat je de onderneming netjes moet gaan registreren (ook voor de BTW dus), voordat je diensten aanbiedt. Dan zal het een stuk soepeler gaan lijkt mij.

Ik zou zeggen: Het is voldoende om een domein (die nog beschikbaar is) aan te vragen. Bij normale providers (dat is tenminste mijn ervaring met alle domeinen die ik heb aangevraagd) leggen zij dat dan vast, maken ze jouw hostingpakket in orde en als het klaar is krijg je een factuur. Maar kennelijk werkt het niet zo bij ‘jouw’ provider. Misschien een andere provider zoeken?

Jazeker. Maar ook als je het factuurstelsel volgt ben je de BTW verschuldigd op het moment van een (vrijwillige) vooruitbetaling.

Nee, niet elke VAR is waardeloos. Het punt hier is dat je als opdrachtgever (waarschijnlijk, of misschien) niet altijd zeker van kan zijn dat het waterdicht is, als je zelf weet dat de VAR-WUO niet kan kloppen omdat de opdrachtnemer helemaal geen ondernemer is of kan zijn (omdat hij bijvoorbeeld jaren achter elkaar uitsluitend voor jou 'werkt'). En je werkt mee aan deze 'fraudeleuze toestanden'. Je kan op zijn zachts wel problemen verwachten. Eventuele discussies met de BD bijvoorbeeld, als zij het gevoel krijgen dat je als opdrachtgever hieraan meewerkt (de aanvrager zou de gewijzigde omstandigheden moeten doorgeven aan de BD - maar dat doet hij niet - en jij weet ervan). Overigens vind ik zelf ook de VAR een misbaksel.

Precies! En daarom zou dit mijns inziens allerminst waterdicht zijn voor de opdrachtgever. Want met smoesjes als "ik dacht dat hij 80 uur per week bezig was, 40 bij mij en 40 bij anderen" zijn dan niet echt geloofwaardig meer. Maar TS is meer bezorgd over de opdrachtnemer. Al begrijp ik dat persoonlijk niet helemaal, want de opdrachtnemer zelf lijkt hier helemaal niet wakker van te liggen. En het is toch zijn 'pakkie aan'.

Als de VOF één auto heeft, dan is er sprake van 1x bijtelling. Hoe dat vervolgens verdeeld wordt tussen de vennoten is afhankelijk van het VOF contract.

Dat lijkt mij ook. Maar je hebt mensen die zich goed voor de domme kunnen houden en er mee wegkomen ook.

Eigenlijk zouden 'bokkensprongen' ook helemaal niet moeten helpen in deze. Dus op zich is dat een standpunt. Het is geen definitief oordeel (voor hem). Als hij dat niet wil geloven zou ik zeggen: Laat hem zelf bellen met de belastingtelefoon - dan hoort hij het wel (als hij de vraag goed stelt!). De opdrachtgever heeft zekerheid (bij een VAR WUO!). Mits geen 'frauduleuze toestanden' (dat lijkt mij tricky). De belastingdienst kan dus niets naheffen bij de opdrachtgever.

Als de opdrachtnemer (diegene met een VAR dus) 4 jaar uitsluitend bij dezelfde opdrachtgever zijn diensten verleent, lijkt het mij dat hij erg veel andere kenmerken van een ondernemer moet kunnen tonen als hij/zij door de belastingdienst ‘onder de loep’ genomen wordt. Zonder alsnog ondernemersaftrek etc kwijt te raken, bedoel ik dan. Of dat het geval is, dat moet dan blijken (4 jaar lang slechts 1 opdrachtgever, geen investeringen, hmmmm…). De VAR (als deze niet vervalst of ingetrokken is) geeft wel de opdrachtgever zekerheid. De belastingdienst kan dan niet op hun beslissing terugkomen. Handig is wel om een kopie van de VAR en het ID bewijs te bewaren. En het geldt alleen voor het type werkzaamheden waar de VAR voor aangevraagd is (in dit geval dus IT werkzaamheden of dergelijks). Ik kan mij overigens voorstellen dat een opdrachtgever die meewerkt aan een soort belastingfraude (omdat hij weet dat de VAR aanvraag niet kan kloppen) niet helemaal vrij uit gaat als er ‘gedonder’ volgt. Wat is overigens de rol van Arie in deze…?

Dat is dan een A-B-C contract lijkt mij. Als A goederen aan B verkoopt en B verkoopt de goederen door aan C, waarna A rechtstreeks levert aan C, dan werkt het volgens mij als volgt: - De eigendom gaat over van A naar C. - Voor de BTW zijn dit twee aparte leveringen (van A naar B en van B naar C). In het geval van de eerste levering (A naar B = VS naar NL), wordt de BTW door de leverancier naar jou verlegd. Bij de tweede levering (B naar C = NL naar EU), wordt de BTW dor jou verlegd als de afnemer een ondernemer is en anders gewoon in rekening gebracht (19%) als het om een particulier gaat.

OK, je bent dus bezig zowel in de B2B als de B2C. Nou heb ik niet heel veel verstand van invoerzaken, maar ik begrijp je gedachtegang alsnog niet: - Jij importeert de goederen vanuit de VS toch? Dan moet je invoerrechten en BTW bij de invoer betalen. De BTW mag je als voorbelasting in je aangifte terugvragen/verrekenen. - Daarna verkoop je soms aan bedrijven/particulieren in NL. Dan moet je uiteraard gewoon BTW berekenen. - Soms verkop je aan ondernemers in de EU. Dan wordt de BTW verlegd (je moet het BTW nummer van de afnemer checken en op je factuur vermelden!). - Soms verkoop je aan particulieren in de EU. Dan moet je ook BTW berekenen (let op de regeling voor afstandsverkopen, maar dat zal niet spelen neem ik aan). Of bedoel je dat je de klanten de goederen rechtstreeks laat invoeren (op hun naam) of zoiets?

Ja, die Amerikanen en BTW... Volgens mij kunnen zij ons systeem niet begrijpen: Je moet hier dan de eerste optie kiezen. Eigenlijk is geen van de opties goed ('VAT exempt' zou eigenlijk betekenen dat jouw handel vrijgesteld is van btw - en dat is niet zo, neem ik dan aan - maar dat je dan toch door onbekende oorzaak een BTW nummer hebt), maar het is de bedoeling dat je hier je BTW nummer invult. Daarna zullen zij dus $100 berekenen (i,p.v. $119) en klopt het weer helemaal. De BTW wordt dan naar jou als ondernemer verlegd. En jij zorgt voor de verantwoording van de BTW in jouw aangifte.

Nee, want Amazon (ALS zij gevestigd zouden zijn in een EU land - anders dan NL) moet de BTW verleggen naar een ondernemer in NL. En een ondernemer kan geen BTW terugvragen voor de BTW die aan hem als particulier in rekening is gebracht door een (buitenlandse) EU ondernemer. Dus de factuur is gewoon niet goed. En dan heb je sowieso geen recht op teruggave van voorbelasting. Dit afgezien van het feit of de factuur wel/niet (ik denk eigenlijk van niet...) zou voldoen aan de factuureisen: Naam+adres van de afnemer Naam+adres+BTW-nummer (in NL) van de leverancier Een factuurnummer en factuurdatum Het bedrag van de vergoeding en het bedrag van de BTW enz...

Persoonlijk vind ik dat je verhaal niet helemaal klopt zo, want: - Je bent ondernemer en heb een groothandel in discoverlichting. - Maar je praat over een klant/particulier in de EU. Hoe kan een groothandel in discoverlichting particulieren als klant hebben? Een groothandel heeft ondernemers aan klant, anders is het volgens mij een detailhandel. En een discotheek lijkt mij sowieso een ondernemer, geen particulier. Ik denk dat je geacht wordt om in de B2B te opereren met je handel. Maar je zou misschien wel incidenteel kunnen leveren aan particulieren. En dan moet je natuurlijk gewoon BTW in rekening brengen, ook als de particulier elders in de EU woont.

Ja, wie weet wat de Yanks allemaal bedenken… Maar dit bedrag zal toch niet echt aan de eisen voldoen om als NL ‘voorbelasting’ te kwalificeren, want er wordt geen BTW afgedragen door dit VS bedrijf in NL (lijkt mij tenminste). Je denkt dus dat zij een Nederlands BTW-nummer hebben en dat dit op de factuur vermeld wordt? Dat lijkt mij sterk. Maar dat kan TS makkelijk zelf zien.

Bijna goed: Bij 1. moet je de BTW over $119 berekenen (en zo verwerken zoals bij 2. en 3.). De $19 Tax uit de VS kan geen BTW voor de EU wetten zijn (maar iets lokaals voor daar). Overigens is het wel een andere rubriek in de BTW aangifte voor diensten binnen de EU (4b) als daar buiten (4a).

Ja, dan maakt het dus kennelijk niet uit dat je je eigen cadeaubonnen maakt (wordt dus niet als vooruitbetaling gezien volgens de tekst). Had ik eigenlijk niet verwacht moet ik zeggen...

Maar geldt dat ook hier denk je? Dit lijkt een 'zelfgemaakte' cadeaubon toch.. Niet een cadeaubon die via een organisatie loopt (zoals b.v. VVV etc). Kan een ondernemer zijn eigen cadeaubon maken (voor in zijn eigen 'winkel') en alsnog gebruik maken van de vrijstelling? Lijkt mij eigenlijk meer een soort vooruitbetaling (waar dan volgens mij wel BTW over verschuldigd is).

Nee, dat hoeft niet Roel. Dit is een (zowel fiscaal als bedrijfseconomisch) geaccepteerde en zeer gangbare methode. Een beetje bedrijf zit echt niet te wachten op allerlei jaaropgaven van financieringsmaatschappijen voordat zij hun cijfers afsluiten.

Dat klopt, maar daar wil je meestal niet op zitten wachten (als bedrijf dan). Normaal gesproken registreer je dit: 1.) 4400,- Auto (vaste activa, hierop schrijf je dan af zoals Roel zegt) 2.) 1200,- Geaccumuleerde rente (overlopende activa, elke maand gaat hier een gedeelte van naar de kosten – in dit geval dus 17,14 omdat je 70 maanden moet aflossen) 3.) 5600,- Schuld (wordt dan elke maand 80,- minder door de aflossingen)

Natuurlijk moet dit via de loonadministratie lopen. Een gedeelte van de pensioenpremies is voor rekening van de werknemer (en is aftrekbaar van alle overige grondslagen: voor loonheffingen en SVW premies). En er is een franchise. Maar het loopt niet via de (elektronische) loonaangiften, dus je moet apart met het pensioenfonds afrekenen (dat doet pensioenfondsen allemaal op hun eigen wijze). Als werkgever/ondernemer heb je heel veel verplichtingen. Dat is niet anders. Je moet er dus voor zorgen dat je jezelf overal aanmeldt waar je aangemeld moet zijn. Dus ook bij het (verplichte) pensioenfonds. Maar het is wel zwak van diegene die je loonadministratie verzorgt om hier kennelijk helemaal niet bij stil te staan (dat zal toch geen accountantskantoor zijn, neem ik aan). Overigens staat het vast ook in de CAO vermeldt dat er een pensioenregeling is.

En er is natuurlijk nog een aspect waar je mee rekening moet houden: Het wettelijke minimumloon. Ik zou persoonlijk niet weten hoe het werkt als je iemand ver onder het minimumloon laat werken, maar die persoon toch tevreden is (althans voorlopig!) omdat hij in een auto van de zaak mag rijden. Maar dat weten andere HL'ers vast wel. (Ik denk dat je minimumloon moet betalen en een eigen bijdrage voor de auto moet vragen, zodat alles 'op nul' uitkomt.)

Voor de meeste van de vragen die je stelt maakt het geen verschil of het nou een oldtimer of een ‘gewone’ auto betreft. Dus je kan gewoon zoeken naar antwoorden op deze vragen, zonder meteen al moeilijke dingen erbij te bedenken (“hoe doe ik dat met kilometeradministratie”, “welke kosten zijn dan aftrekbaar” enz). Alleen de bijtelling werkt anders. Wat bedoel je hiermee: “Een factuur van de verkoper is handig, maar kan dat ook een factuur van t bedrijf zijn?” Wat/wie is ‘de verkoper’? Wat/wie is ‘t bedrijf’?

Volgens mij is dit verhaal nu zo verwarrend, dat ik daar een schepje bovenop ga doen: Als ik het goed begrijp dan gaat dit over een persoon die bij je wil komen werken en als beloning: - Of 600,- brutoloon per maand wil (alternatief A). - Of een auto die 600,- (leaseprijs) van de zaak wil (alternatief B). Deze persoon krijgt geen loonheffingskorting (want hij heeft al een andere baan). A. Als hij 600,- bruto verdient, dan houdt hij hier een krappe 390,- aan over per maand. Dit handeltje kost de werkgever circa 700,- (als er geen CAO en pensioen etc in het spel is). B. Volgens Joost is een “14% auto” met een cataloguswaarde van 12.000,- ongeveer wat je krijgt bij een leaseprijs van 600,- per maand. Daar gaan we dan maar van uit. Dit resulteert in een bijtelling van 140,- per maand. B1. Als je de auto ‘geeft’ i.p.v. het loon, dan ziet het er een beetje gek uit: Het nettoloon wordt namelijk negatief (-49,- per maand). De werknemer zou dus 49,- euro aan de werkgever moeten geven en de werkgever moet 59,- aan de belastingdienst betalen (loonheffingen, inclusief premie zorgverzekeringswet). Dit kost de werkgever dus: 600,- (autolease) + 10,- (premie ZVW) = 610,- per maand. En het kost de werknemer dus 49,- per maand. B2. Als je wil dat het nettoloon +/- op 0,- uitkomt, dan moet hij rond de 80,- bruto verdienen, naast de auto. Dan houdt hij een paar euro netto hier aan over en kost het de werknemer dus niets. Het gebeuren kost de werkgever dan: 600,- (autolease) + 105,- (loonkosten) = 705,- per maand. B3. Dan kan je ook allerlei variaties en tussenvormen hier op bedenken. Bijvoorbeeld: - Eigen bijdrage voor het autogebruik. - Autolease van 500,- (zoadat de kosten voor de werkgever +/- 600,- per maand wordt). - Etc, etc. Ik hoop dat je de draad niet helemaal kwijt bent nu.

Wellicht dat dit te maken heeft met het verbod op netto verzekeringen en uitkeringen vanuit verzekeraars sinds 2009? Voor die tijd was het mogelijk om inkomensverzekeringen netto te sluiten, m.a.w. geen premieaftrek en uitkering onbelast. Gebeurde vooral bij z.g.n. "woonlastenbeschermers" Zou kunnen, maar ik zie zelf niet zo het verband eerlijk gezegd… Als het echt om een inkomensverzekering gaat, dan krijg je (neem ik aan) een jaaropgave van de verzekeraar. En die krijgt de BD dan toch ook. Dat hoort dan niet bij de winst. ‘Zij’ hebben wel een soort schoonmaakactie gehouden m.b.t. de jaarstukken en de vragen afgelopen jaar. Ik denk dat het daar meer mee te maken heeft. En misschien is het wel een grijs gebied.