4711

Volgens mij zijn de uren en de het toekomstpotentieel gewoon goodwill. Niets aan de hand dus, zou ik zeggen. Maar de (externe) software vind ik tricky. Daar zou de marktwaarde eigenlijk best hoger kunnen zijn dan de boekwaarde. Heb je daar niet zelf ook aan gesleuteld (inputs gegeven, meegedacht, misschien zelfs meegeschreven..)? Als het helemaal door derden gemaakt is en nu, zonder jouw toedoen, veel meer waard is dan jij ervoor betaalde… dan heb je daar dus misschien een soort overwaarde (niet eigen gekweekte goodwill).

Ik neem aan dat je dan over goodwill praat? Niet over bijvoorbeeld overwaarde van een bedrijfspand, afgewaardeerde vorderingen/voorraden die ineens wel geld waard blijkt te zijn of zoiets? Volgens mij hoef je dan niet af te rekenen over de (eigen gekweekte) goodwill. Je kan dan je huidige eenmanszaak omzetten in een holding, met een werkmaatschappij waarin de participanten zich kunnen inkopen. Het lijkt mij dat je de bezittingen van de eenmanszaak tegen boekwaarde (als dat ook marktwaarde is - dat zal dan toch wel?) naar de BV over kan brengen zonder problemen/afrekeningen.

Dit is een beetje hetzelfde als wanneer je een huis gaat kopen, maar eerst een voorbeeld van een transportakte van de notaris wil bestuderen. Niet zo zinvol, dus (volgens mij). Zal ook geen invloed op de kosten hebben. Wat wel handig kan zijn, is om enkele AA’s om een prijsopgave voor het opstellen van een inbrengverklaring te vragen. Dan kan je ook overleggen hoe je het een en ander het beste kan ordenen en overhandigen, zodat je de kosten eventueel kan drukken.

Voor wat het waard is: Ik heb zojuist gesproken met een fiscaalexpert bij de belastingdienst hierover. Dit is hun mening (in het geval dat de werkelijke autokosten lager zijn dan de forfaitaire bijtelling): Deze berekening wordt in drie stappen gedaan: 1. Bepaal de totale autokosten (in dit voorbeeld dus 8.000,- euro). Dit wordt de bijtelling voor de IB (verhoogt de winst). 2. Bereken de BTW die verschuldigd is (in dit voorbeeld 960,- euro). 3. Trek deze verschuldigde BTW weer af van de winst (aftrekbare bedrijfskosten, verlaagt de winst). Nogmaals: voor wat het waard is (maar dat is nu de 2e keer dat ik – met een tussenpoos van ca 10 jaar – dit antwoord krijg van de belastingdienst, dus ik krijg toch het gevoel dat het best zou kunnen kloppen ook). Maar het blijft kennelijk een onderwerp waarover veel verschillende meningen bestaan. Oh ja, hij was ook van mening (zoals ik het ook altijd begrepen heb) dat de bijtelling voor privé-gebruik voor de BTW hetzelfde bedrag is als voor de IB (in dit geval dus 8.000,-). Dus niet 8.000,- voor de BTW en 8.960,- voor de IB. Peter

Beste Louis, Jij/jullie mag/mogen uiteraard (wederom in het voorbeeld van Joost) wat mij betreft vinden/aangeven dat de ‘bijtelling’ voor de IB 8.960,- euro is. Mij maakt dat persoonlijk niets uit. Mijns inziens blijft het echter beperkt tot 8.000,- euro. En de 960,- die je overhoudt (want dat houd je inderdaad aan kosten eraan over, net als je 1.200,- eraan over houdt als de bijtelling 10.000,- is) zijn aftrekbare bedrijfskosten. Of je dat ‘autokosten’ of iets anders noemt: het blijven aftrekbare bedrijfskosten, volgens mijn informatie. En zoals jij dat nu doet, dan trek je die kosten (per saldo) helemaal niet van de winst af. Maar nogmaals: misschien heeft iedere belastinginspecteur hier zijn eigen visie op. Vriendelijke groeten, Peter

Je zou in dit voorbeeld mijns inziens (ooit in overleg met een belastinginspecteur) de bijtelling kunnen beperken tot 8.000,- voor de IB (i.p.v. 8.960,- dus). De reden hiervoor is dit: Als je autokosten wel meer bedragen dan de forfaitaire bijtelling (in het voorbeeld van Joost: 10.000,-), dan moet je BTW over de forfaitaire bijtelling afdragen (dus 1.200,- in het voorbeeld van Joost). Deze 1.200,- zijn dan (aftrekbare) bedrijfskosten en de bijtelling voor de IB, de LH of in de jaarstukken is 10.000,- (en niet 11.200,-). Overigens verwerken wij dit allemaal rechtstreeks in de jaarstukken, waarbij het eigenlijk ook niet anders kan (als je het allemaal in journaalposten gaat uitdrukken dan).

Volgens Elsevier BTW Almanak (‘de Bijbel’) klopt dat niet helemaal. Quote (pagina 394 – editie 2010): “De margeregeling geldt ook voor de levering van gebruikte bedrijfsmiddelen”. Volgens het Hof van Justitie zijn er wel allerlei voorwaarden, maar dit wordt nu wel erg technisch allemaal. Volgens mij is er in dit soort gevallen toch helemaal geen sprake van een terechte toepassing van de margeregeling, want over een inkoopverklaring zal men sowieso niet beschikken lijkt mij.

Helemaal mee eens. @brood: Er is dus hier een uitzondering op mogelijk: De fameuze ‘Margeregeling’. http://www.belastingdienst.nl/zakelijk/omzetbelasting/hoe_werkt_btw/margeregeling/margeregeling.html Maar dan gelden er allerlei speciale voorwaarden (en volgens mij niet van toepassing in de gemiddelde situatie, waar wij hier over spreken). Deze regeling is waar rk hier aan refereer:

Over de oorspronkelijke vraag: Je bent gewoon BTW verschuldigd over je verkoop. Maakt geen verschil dat het geen ‘handelswaar’ is, maar voor jou een bedrijfsmiddel (een vaste activa) was. Uiteraard moet je een factuur aan de koper (want het was een andere ondernemer) uitreiken, met de verschuldigde BTW erop. Wat de koper daarvan vindt/denkt is (fiscaal gezien) niet relevant. De verplichting rust op jou.

Ja, formuletechnisch is het zo op te lossen. Maar je krijgt wel een uitkomst (1.090,- aan BTW te betalen) die volgens mij niet helemaal de juiste is. Mijns inziens moet het 960,- zijn (12% over 8.000,-). Mij is dus verteld dat deze 960,- ook bedrijfskosten zijn, zonder dat de ‘bijtelling’ weer herberekend wordt en in een ander bedrag eindigt (1.090,- in dit voorbeeld). Maar misschien heeft ieder belastinginspecteur zijn eigen visie hierop.

Beste Marco, Een paar vragen n.a.v. deze (voor mij) primeur: Waar komen deze nieuwe inzichten vandaan? Voor wie mag dat niet meer? Zijn zowel de VPB als de IB dan op dit gebied in jouw visie veranderd? Peter

Hmmm…, Wiskundig wordt dit erg lastig: STEL dat de autokosten (zonder rekening te houden met privé-gebruik en BTW over het privé-gebruik) 1.000,- euro is. Dan is de maximale ‘bijtelling’ dus 1.000,- euro. Dat zou dus betekenen dat (normaal gesproken) 12% BTW over de bijtelling verschuldigd is. Dat is dus 120,- euro aan te betalen BTW. Zoals Louis terecht stelt zijn dit ook (aftrekbare) bedrijfskosten. Maar deze 120,- euro verhogen niet de basis voor de bijtelling, want dan zou ineens weer 12% BTW verschuldigd zijn over 1.120,- euro. En dat is dan 134,- euro aan te betalen BTW. Maar dan wordt de maximale bijtelling weer…. Enzovoort, enzovoort. Wij zitten nu in een wiskundige ‘circular reference’. Een belastinginspecteur die ik ooit sprak vertelde mij dat ‘zij’ de autokosten exclusief de verschuldigde BTW voor privé-gebruik als basis voor de bijtelling hanteerden. Dat lijkt mij ook logisch, want anders kunnen de cijfers nooit kloppen in dit soort situaties.

Volgens mij slaat Joost de spijker op zijn kop. Hier is mijns inziens spraakverwarring ontstaan: Visie van Raymond – 2 ondernemer, 2 bedrijfsactiviteiten (ICT en Secretariële Diensten). Visie van BD – 1 ondernemer + 1 secretaresse, 1 bedrijfsactiviteit (ICT). Leg dat eens goed uit en het probleem verdwijnt (denk ik).

In afwachting op allerlei HL-reacties: Een VOF heeft geen aandeelhouders, maar vennoten. Een BV alleen kan geen VOF oprichten, daar zijn meerdere vennoten voor nodig. Volgens mij zal het niet meevallen om ‘slimmer te zijn’ dan de wetgevers, want ‘zij’ hebben intussen (bijna?) alle gaten gedicht.

Je ziet het correct: Met deze afspraken zou A inderdaad 7.750,- tegoed hebben en B zou 2.250,- tegoed hebben. In jouw voorbeeld staat er (nog steeds) gewoon 10.000,- op de VOF-rekening, dus het afwikkelen van de VOF zou geen probleem zijn. Voor de IB/VPB is het net iets anders: A moet –2.250,- (A heeft 10.000,- erin gestopt en krijgt maar 7.750,- terug) verantwoorden en B moet 2.250,- (B heeft 0,- erin gestopt maar krijgt wel 2.250,- terug) verantwoorden (het resultaat van de VOF is immers 0,-).

Jullie kunnen natuurlijk ook dingen afspreken zoals “eerst 5% rente over 10.000,-“ en “eerst de uren maal X euro“ enzovoort, voordat een bepaalde % gehanteerd wordt voor de winstverdeling. Het resultaat bij Optie 1 was 0,- (er was niets gebeurd), dus: STEL dat al die afspraken daardoor resulteren in dat het bedrag voor A -5.000,- wordt en het bedrag voor B 5.000,- wordt. Dan wordt het bij jullie Optie 1: A heeft 5.000,- tegoed van de VOF (10.000,- minus 5.000,-) en B is 3.000,- verschuldigd aan de VOF (8.000,- minus 5.000,-). Voor de IB/VPB geldt dan: -5.000,- voor A en 5.000,- voor B.

Dat kunnen jullie natuurlijk afspreken: STEL dat al die afspraken resulteren in dat de winstverdeling 10% voor A wordt en 90% voor B wordt. Dan wordt het bij jullie Optie 2: A heeft 2.000,- tegoed van de VOF en B heeft 10.000,- tegoed van de VOF (18.000,- minus 8.000,-). Voor de IB/VPB geldt dan: 2.000,- voor A, 18.000,- voor B.

Een kleine aanzet, in afwachting op allerlei HL reacties: De VOF is een ondernemer en de VOF heeft vennoten (laten we zeggen vennoot A = de BV, vennoot B = de eenmanszaak). Optie 1: Er gebeurt financieel niets in de onderneming, behalve dat vennoot A 10.000,- overmaakt naar de VOF-rekening en vennoot B 8.000,- opneemt van de VOF-rekening. Er worden wel allerlei uren in de onderneming gestoken, namelijk 50 uur door A en 500 uur door B. Het resultaat van de VOF is dus nul (er is niets gebeurt namelijk). De ‘stand van zaken’ nu is dat er 2.000,- op een VOF-rekening staat en dat A 10.000,- tegoed hebt van de VOF en B 8.000,- verschuldigd is aan de VOF. Optie 2: Er is een positief resultaat van 20.000,- en A heeft de 10.000,- weer opgenomen. Er werd 50 uren in de onderneming gestoken door A en 1000 uren door B. Op de VOF-rekening staat nu dus 12.000,- (A stort eerst 10.000,- die A vervolgens weer opneemt, B neemt 8.000,- op en de VOF maakt een winst van 20.000,-). In de eerste instantie is de ‘stand van zaken’ nu dat A niets meer tegoed heeft van de VOF (behalve zijn aandeel van de winst dan) en dat B 8.000,- verschuldigd is aan de VOF (minus zijn aandeel van de winst). Hoe de winstverdeling eruit ziet, weten wij niet. Het kan zo zijn dat jullie een afspraak hebben over de winstverdeling op basis van rente over de 10.000,- de uren die gemaakt zijn of iets anders (b.v. 50/50). STEL dat de 20.000,- gewoon 50/50 verdeeld zou worden, dan wordt het zo: A heeft nu 10.000,- tegoed van de VOF en B heeft nu 2.000,- tegoed van de VOF (10.000,- minus 8.000,-). Voor de IB/VPB geldt het aandeel in de winst (dus in dit geval ieder 10.000,-).

Laat maar...

@jasper: Het is wel een tijd geleden (meer dan 20 jaar). Zijn naam en adres waren bekend. Ik denk via de politie. Ik moest hem een aangetekende brief versturen met een aansprakelijkheidsstelling (die uiteraard niet aangeboden kon worden aan die gr&*%;awf;ogrr!!). Daarna kwam er een expert en kon de declaratie aan het fonds plaatsvinden.

Je bekijkt het helemaal verkeerd. Het gaat er NIET over: “Ik heb in april een nieuwe auto gekocht en daar heb ik minder dan 500 kilometers privé mee gereden in 2010”. Het gaat er HIER over: “Ik heb vanaf 1 januari t/m 31 december 2010 minder dan 500 kilometers privé gereden met mijn zakelijke auto(‘s)”. En dat laatste moet je bewijzen met een sluitende km-administratie die ook aansluit met je agenda. Anders: Bijtelling!

Volgens mij is het strafbaar om rond te rijden zonder WA verzekering. Jaren geleden, toen ik studeerde, reed een of andere onverzekerde ge&*%#grr! met kapotte remmen mijn geparkeerde auto aan. Die kon toen naar de sloop (de auto dan). Ik heb een klein bedragje uit een of ander waarborgfonds gekregen. Dat heeft mij wel een paar duizend toen gekost. Gelukkig zat ik niet in de auto. Ik weet niet of die meneer ook vond dat het eigenlijk mijn fout was, want ik stond tenslotte geparkeerd aan de andere kant van de weg en dat kan wel hinderlijk zijn. Hoe dan ook: hij hield zich gewoon schuil. Ik weet niet wat de politie (die wel met de technische dienst metingen van remsporen etc hadden gemaakt) later ermee gedaan hebben. Het liep vast met een sisser af voor de dader.

Ik vind het ver gezocht. Er zijn zo veel bedrijven die van alles uitbesteden en, zeker in deze lauwe tijden, wachten totdat hun eigen rekening betaald is. Persoonlijk ken ik wel een paar, maar meestal is dan het motief Geldgebrek en niet zo zeer de aard van de relatie met de crediteur. Maar alles is mogelijk, zeker als de scoringsdrift bij de belastingambtenaar hoog is. Ik heb er echter nooit van gehoord.

Ja, de verwarring is aanzienlijk maar: Dus volgens mijn interpretatie: Bijtelling.

Maar hij had daarvoor ook een andere auto in zijn bezit (zakelijk), vorig jaar ook. Althans als ik zijn verhaal goed begrijp. Ergens dit jaar heeft hij deze ingeruild en nu houdt hij een sluitende (?) km-administratie bij voor de nieuwe auto. Dus bijtelling.