Erik-

Dat is ook het eerste dat mij opvalt. Zie ook dit stukje over waarom echt zwart vaak geen goed idee is. Mijn grootste probleem is de continuïteitsgarantie. Ik koop een paar labels en plak die op mijn apparatuur. Maar als dat over vijf jaar allemaal gestolen wordt, bestaat jouw database dan nog wel? Misschien heb je de hele onderneming wel opgedoekt. En dan is het natuurlijk zinloos geweest. Daarnaast is er het probleem van beveiliging. Jij hebt, als dit succesvol is, een gigantische database van waardevolle artikelen, inclusief adresgegevens van de huidige eigenaar. Met de verkoopgegevens erbij valt zelfs nog wel te schatten welke eigendommen met verwijderbare labels gelabeld zijn, die zijn immers makkelijker. Aan de foto's valt met een beetje geluk in te schatten waar in huis alles zich bevindt. Kortom, de beveiliging moet gewoon waterdicht zijn, en dat is niet het geval. Zo wordt er geen HTTPS gebruikt, en ik ben aardig overtuigd dat de site gevoelig is voor CSRF-aanvallen, en mogelijk ook voor XSS. Als je dat zelf niet kan, zorg dan dat je iemand inhuurt die hier een audit op uit kan voeren, voordat je op minder prettige manier in het nieuws komt.

Dat ben ik niet met je eens. Inderdaad hoort de KvK niet zomaar toe te laten dat ik een handelsnaam inschrijf die iemand anders al gebruikt. Maar als ik die handelsnaam nu opgeef bij de KvK en daar verder echt helemaal niets mee doe, is het feitelijk geen handelsnaam, omdat ik mij daar niet mee in het economisch verkeer begeven heb. Als mijn buurman dan ook een winkel onder die naam opent, kan ik daar niets tegen doen. De definitie van een handelsnaam is dat het de naam is waaronder een onderneming gedreven wordt, dus zolang ik geen onderneming drijf is het geen handelsnaam. En een KvK-inschrijving op zichzelf wil helemaal niet zeggen dat er sprake is van het drijven van een onderneming. Laat ik wel nogmaals benadrukken dat ik niemand afraadt om een handelsnaam in te schrijven bij de KvK. Ik zou aanraden om het wel te doen, alleen al voor transparantie. Mijn punt was slechts dat het niet verplicht is om onmiddellijk te doen.

juist! want anders staat er over een tijdje weer een topic "iemand heeft mijn handelsnsnaam gepikt en ik was eerder" Daarin biedt de inschrijving op zichzelf geen enkele bescherming: een handelsnaam ontstaat als je daadwerkelijk onder die naam handelt. Als ik nu een handelsnaam inschrijf, en jij over een jaar onder dezelfde naam/markt/locatie gaat handelen, kan ik daar niets aan doen. Inschrijving kan misschien wel helpen, en sowieso is het inderdaad transparanter en duidelijker. Ik bedoelde dan ook niet om inschrijving af te raden.

Ik heb ook bewust mijn KvK-inschrijving heel breed gehouden. Wel altijd even oppassen dat je niet ineens onder detailhandel valt en een bijdrage aan het HBD moet gaan betalen, of een ander dergelijke verplichtingen. Overigens, wat is het concrete risico van een activiteit uitvoeren die niet binnen de KvK-omschrijving valt? Dus er is een KvK-inschrijving, alleen deze activiteit valt er niet binnen, maar je draagt wel gewoon netjes alle belastingen af? Lijkt mij een economisch delict, maar wordt dat in de praktijk ook vervolgd? Of is het net zoiets als de verplichting om een KvK-nummer te vermelden in elke e-mail: niet doen is formeel een economisch delict, maar in de praktijk doet niemand er wat mee. Overigens biedt het inschrijven van een handelsnaam bij de KvK op zichzelf geen bescherming, en is het volgens dit antwoord van de KvK ook niet verplicht om alle handelsnamen in te schrijven. Mits je uiteraard wel verwijst naar het KvK-nummer, zodat de onderneming te achterhalen is.

Daar waren de webcare van de Belastingdienst en renep het niet helemaal over eens in deze thread, waar uiteindelijk ongeveer dezelfde vraag naar voren kwam.

De Nederlandse belastingdienst is inderdaad een feest om mee te werken, vergeleken met de papierwinkel van de IRS. Ik heb zelf een W-8BEN in moeten vullen voor mijn verkoop via Apple's App Store als Nederlandse eenmanszaak. Daarin heb ik dus inderdaad verwezen naar artikel 13. Ik zie zo snel niet iets waar jouw situatie goed onder past, maar ik ben ook niet zo ervaren in Engels legalese. Misschien past het dan het beste onder 23, "Other income"?

Op welke manier ben je nu aan het testen dan? En waarom voldoet dat niet? Ik vind het bijvoorbeeld niet raar als de website eerst alleen op een testserver beschikbaar is. Maar dan zou alle functionaliteit gewoon testbaar moeten zijn. Hoewel ik het ook een beetje apart vind van hun kant, als zij het immers live zetten en jij uiteindelijk niet betaalt, kunnen ze de website weer offline halen, lijkt mij. Weinig risico voor hun kant.

Misschien wel, misschien niet. Ik kan eigenlijk helemaal niets concreets met dergelijk doemdenken. Het hele verhaal doet mij een beetje denken aan de column van Ruben van den Oord: Vraag vandaag nog je eigen faillissement aan, uit 2009. Het is crisis, de krant zegt dat het slecht gaat, dus het zal wel allemaal dramatisch aflopen. Maar daar kopen we helemaal niets voor. Het enige wat ik kan doen is verantwoord en verstandig handelen in mijn eigen onderneming, en misschien proberen om anderen te helpen datzelfde te doen. Wel is er, naar ik begrijp, een interessant mentaliteitsverschil tussen Nederland (en mogelijk meer landen in Europa) aan de ene kant, en de VS aan de andere kant. In de VS is het veel normaler om met een onderneming failliet gegaan te zijn. Weinig bijzonders aan. Terwijl we het hier in Nederland toch als een zeer ernstige zaak zien. En terecht, want veel kleine ondernemingen worden gedreven in de vorm van een eenmanszaak of VOF, waarbij een faillissement inderdaad behoorlijk serieuze persoonlijke gevolgen heeft. Dit mentaliteitsverschil zorgt vast ook voor een verschil in de risico's die we nemen. Of een van deze twee beter is, laat ik even in het midden.

Een arbeidscontract voor bepaalde tijd eindigt van rechtswege. Dus er is geen expliciete uitspraak of actie vereist om het te laten beëindigen, voor zowel werkgever als werknemer. Ook de opzegtermijn is niet relevant, die is alleen van toepassing tijdens het contract. In principe kan je als werkgever dus de dag nadat het contract eindigt zeggen "wat doe jij hier, jij hebt helemaal geen contract meer". In de regel meld je dit eerder, want dat is gewoon een nette manier om met elkaar om te gaan. Zeg je dat niet op dat moment, en laat je de werknemer aan het werk gaan, dan wordt het contract impliciet verlengd onder dezelfde voorwaarden. Hetzelfde geldt voor de werknemer: die hoeft niets te zeggen, die kan gewoon wegblijven na afloop van het contract. Het is immers afgelopen. Ook daar meld je het meestal eerder, uit fatsoen. Als er concrete wederzijdse afspraken liggen over een verlenging, lijkt mij de situatie anders: dan is er immers al een nieuwe/opvolgende overeenkomst. Er van uit gaande dat dat hier niet het geval is, zie ik niet je de opzegtermijn af kan dwingen, omdat het contract dus gewoon van rechtswege eindigt. Ik weet niet hoe het zit met jouw vraag over vakantie. In bepaalde situaties mag een werkgever vakantie annuleren als die al toegezegd is, maar waar die lijn ligt weet ik niet precies. Ik zou het wel zo redelijk vinden van de werknemer, maar de wet denkt hier misschien anders over.

Ik vind het een leuk idee. Ook het controleren van zaken als insolventieregister lijkt mij zeker nu we veel met iDEAL betalen erg nuttig. Ook onterecht een keurmerk claimen is een duidelijke indicatie dat er iets niet klopt. Ik zou wel sterk aanraden om ook technische veiligheid mee te nemen. Ik zie wel een paar mogelijke struikelblokken: [*]Hoe ga je dit financieren, zoals John al vroeg? [*]Hoe ga je je onderscheiden van bestaande zaken met hetzelfde doel, zoals keurmerken? Hoe ga je vertrouwen opbouwen, want ik hecht vrijwel geen waarde aan keurmerken, omdat de feitelijke controle nog al eens matig is. [*]Mogelijk kan je niet zomaar bestaande databases van reviews harvesten vanwege databankenrecht. [*]Heb je gedacht aan aansprakelijkheid en smaad? Als jouw plugin door een foutje zegt dat ik failliet of anderszins onbetrouwbaar ben, kan mij dat direct heel veel omzet kosten, en kan het een goede optie zijn om jou aansprakelijk proberen te stellen. Of dat lukt zal van de omstandigheden afhangen. In principe zie ik daar zelfs grond voor smaad, hoewel dat minder snel een probleem zal zijn dan aansprakelijkheid.

Volgens mij noemen ze dat een camper :) Valve doet overigens wel meer leuke dingen in hoe ze werken, hun employee handbook staat online. Je moet er alleen wel echt de juiste soort mensen voor hebben, anders wordt het een zooitje.

Zo heeft Valve, die allerlei games ontwikkelen, alle bureau's van alle werknemers op wielen staan. Je kan dus wanneer je wil zelfstandig je bureau ergens anders heen rijden. Dat past ook in hun werkwijzer dat je niet toegewezen wordt aan een project: er zijn allerlei lopende projecten en je gaat meedoen met wat je het leukste lijkt. En dan kan je gewoon je bureau naar het hoekje van het al bestaande team rijden.

Nog een ander punt om goed naar te kijken: sommige (vooral die per transactie goedkoper zijn) berekenen een minimumaantal transacties. Dus los van het aantal transacties dat je hebt gedaan, berekenen ze er elke maand minstens 100, bijvoorbeeld. Voor zover ik weet doet Mollie dit niet, hoe het zit bij de andere genoemde partijen weet ik niet. Dat is vooral een aandachtspunt als je niet weet hoeveel transacties je gaat doen, of als het vaak een vrij laag aantal is.

Helemaal mee eens. Voor sommige ondernemers en boekhouders zal een eigen deel doen onwerkbaar zijn, voor sommigen zal het juist heel handig werken. Je zou sommige situaties misschien ook gewoon kunnen proberen, als de boekhouder en/of de ondernemer denken dat het wat op kan leveren. Probeer het één of drie maanden uit en evalueer daarna. Misschien werkt het helemaal top. Misschien is het eigenlijk veel te veel werk voor de ondernemer. Misschien maakt de ondernemer er een zooitje van en kost het de boekhouder alleen maar meer tijd. Bij het beoordelen van dit soort situaties, waar veel "ik denk dat" bij komt kijken, en de kosten en het risico van gewoon proberen heel acceptabel zijn, geloof ik in gewoon uitproberen. Over het geheel zie ik een basis in administratieve en fiscale zaken gewoon als essentiële kennis voor een ondernemer. Als je als zelfstandig ondernemer aan de slag wil kies je ervoor om je niet alleen met je vak bezig te zijn, maar ook met ondernemer zijn. Zelf producten verkopen, risico lopen, onderhandelen, maar ook financieel inzicht tot op zekere hoogte. Zeker als ZZPer. Elke ondernemer zou wat mij betreft moeten weten waar de winst ongeveer uit bestaat, of hoe investeringen ongeveer werken. Om zelf beter te begrijpen wat er gebeurt in jouw onderneming, maar ook om in te schatten of de boekhouder er geen extreem zooitje van maakt. Genoeg voorbeelden op HL waar dat wel het geval was en de ondernemer er te laat achter kwam.

Kan je die termijn niet versnellen? Of de tijd tot dan op een andere manier overbruggen? Ik krijg weinig vertrouwen van een opdrachtgever die op een dergelijke manier samen wil werken, en zou daar dan ook het liefst helemaal niet meer mee samenwerken. Ik zou het heel riskant vinden om er maar op te gokken dat dit relatiebeding geen stand houdt. Als er enige ambiguïteit open blijft, verwacht ik dat dit een hele lelijke en dure situatie gaat worden. Ik vind het eigenlijk ook heel raar om een relatiebeding op te nemen in een zakelijke relatie, dat past meer bij een werknemer. Als een tussenpersoon bang is dat ik direct ga handelen met een van zijn klanten, moet hij zorgen dat hij voldoende toegevoegde waarde levert. Maar misschien is dit in jouw sector heel anders en ben ik iets te radicaal :)

Volgens mij is het antwoord eenvoudig: voor het plaatsen van niet-functionele cookies (zoals Google Analytics) is altijd toestemming vooraf vereist. De OPTA is ook niet gek en weet dat heel weinig websites hieraan voldoen, dus er zijn plannen om een cookiemonitor te bouwen. Let op: je mag dus ook niet gewoon alle cookies plaatsen en een popup voor toestemming laten zien: eerst de popup, dan pas de cookie plaatsen. Pas na mijn expliciete toestemming mag er een cookie geplaatst worden. Op dit moment voldoet higherlevel.nl dan ook niet aan de wet, ondanks de popup - de cookies zijn immers al geplaatst voor ik toestemming heb gegeven.

Bedankt beiden voor de inzichten. Ik zie nu ook dat de het beperkt aftrekbaar zijn van vliegtickets en hotelkosten ondubbelzinnig terugkomt in art 3.15 lid 2. Bedankt voor de verwijzing, maar bedoel je nu dat een reis die minder dan € 1500 kost volledig aftrekbaar is? Of begrijp ik je verkeerd? De wet zegt: Dit interpreteer ik juist als een extra beperking, niet een versoepeling van art 3.15: naast de aftrekbeperking van €4400/73.5% kan je in geen geval meer dan € 1500 aftrekken aan reis- en verblijfskosten per jaar.

Hallo, Ik probeer te achterhalen wat nu precies de fiscale regels zijn voor congressen, studies en andere zakenreizen. Ik heb diverse oudere topics gevonden, maar kan daar geen eenduidig of volledig antwoord in vinden. Ik hoop dat we met dit topic misschien hier het volledige overzicht van kunnen krijgen, want voor zover ik kan vinden is de informatie van de belastingdienst zelf erg summier. Bij een zakenreis hebben we vaak een paar soorten kosten: [*]Reiskosten, zoals vliegtickets of treinkaartjes [*]Verblijfskosten, zoals hotelovernachtingen [*]Kosten voor een ticket voor een congres [*]Kosten voor voedsel e.d., zoals een diner met zakelijke relaties, of het ontbijt in het hotel Naar ik begrijp is de situatie als volgt: [*] In al deze gevallen, behalve voedsel, is de BTW volledig terug te vragen. Bij voedsel kan er geen BTW teruggevraagd worden. [*] BTW die niet teruggevraagd kan worden (bijvoorbeeld omdat het gaat om voedsel, of omdat het om BTW in een ander land gaat) wordt simpelweg als onderdeel van de kosten gerekend. [*] Sommige kosten zijn beperkt aftrekbaar, waarbij een drempel van € 4400 geldt, of 73.5% als kosten opgevoerd mag worden. [*] Voor voedsel gelden dezelfde regels als wanneer het niet gerelateerd is aan een congres, dus beperkt aftrekbaar, en het zakelijk karakter moet heel sterk onderbouwd worden. [*] Er wordt onderscheid gemaakt tussen een congres, een studie, en andere zakenreizen, bijvoorbeeld om een klant te ontmoeten. [*] Bij studie of een andere zakenreis zijn alle kosten, behalve voedsel, 100% aftrekbaar. [*] Bij een congres zijn alle kosten beperkt aftrekbaar. [*] Bij extra kosten voor een vakantie na het zakelijke deel, of een partner die meereist, kan je de kosten aftrekken die je ook gehad zou hebben als je alleen de zakenreis had. Dus alleen het noodzakelijke aantal nachten, voor 1 persoon, en een vliegticket voor 1 persoon. Klopt de bovenstaande omschrijving? Zo heb ik ook weleens gehoord dat de reis- en verblijfskosten juist wel 100% aftrekbaar zijn, ook bij een congres, maar het congresticket zelf niet. Maar voor geen van deze beide standpunten kan ik een goede onderbouwing vinden. Bovenstaande roept ook een aantal vragen op: [*] Hoe wordt het onderscheid gemaakt tussen congres en studie? [*] Maakt het uit als ik spreker op de conferentie ben? En maakt het dan nog uit of ik geen vergoeding krijg, een kleine vergoeding die niet al mijn kosten dekt, of een grote vergoeding waardoor ik winst op de reis maak? [*] Ik ga op reis voor een congres van drie dagen en een verkoopgesprek met een klant van een halve dag. Telt dit als beperkt aftrekbaar, omdat het grootste deel van de tijd naar een congres ging? Of zijn de reiskosten en 1 nacht hotel volledig aftrekbaar, omdat die ook nodig waren voor het verkoopgesprek? Of is de situatie nog anders? Ik zou het dan ook zeer waarderen als iemand met meer expertise op dit gebied hier iets over kan toelichten. Het is een beetje een lang verhaal, maar ik hoop dat we zo een volledig zicht kunnen krijgen op deze situatie, die vast veel voorkomt.

Is dat altijd zo? Voor digitale facturen schrijft de Belastingdienst: Ik heb voor alle digitale facturen die ik ontvang (en dat is het grootste deel van mijn facturen) wel een print in een map zitten, maar ik heb ook nog alle originele PDFs die ik destijds heb ontvangen, vanwege deze eis.

Ik gebruik MoneyBird voor al mijn uitgaande facturen en offertes. Het is eenvoudig, intuïtief en het ziet er representatief uit. Ik denk dat het prima past bij het gebruik dat jij omschrijft, en voor 10 euro per maand kan er weinig mis gaan. Een groot voordeel van zelf een deel bijhouden in MoneyBird of een ander systeem is dat je zelf ook bovenop de financiële situatie zit. Ik doe mijn boekhouding volledig zelf, maar ik zou dat lang niet iedereen aanraden: het moet wel iets zijn waar je je echt in wil verdiepen. Het helpt ook dat mijn administratie behoorlijk klein is en heel eenvoudig: ik heb minder dan 200 facturen per jaar, geen auto, geen voorraad, verkoop geen goederen en heb geen werknemers. Net als Fvddungen ben ik begonnen met Excel, maar dat voldeed net niet. Ik vond het niet voldoende overzichtelijk naar mate ik meer verschillende situaties tegenkwam. Software bouwen is mijn vak, dus ook ik heb hier een stukje eigen software voor gemaakt. Dat doet precies wat ik nodig heb, en kan ik eenvoudig uitbreiden als het niet meer voldoet. Of alsnog later besluiten om het uit te besteden, als het echt te ingewikkeld wordt. Maar, als je het niet zelf kan, raad ik maatwerksoftware laten maken voor boekhouden erg sterk af. MoneyBird zelf is absoluut geen boekhoudsoftware. Het kan niet omgaan met afschrijvingen, bijvoorbeeld. Maar, dat is op dit moment ook niet de bedoeling van het product. Het doet wat het belooft, en dat doet het heel aardig en betaalbaar. De reden dat ik niet meer administratie in MoneyBird doe is dat het systeem geen verlegde BTW begrijpt, dus zelfs mijn BTW-aangifte kan ik niet op basis van MoneyBird doen. Uiteraard kan ik wel facturen maken met verlegde BTW, maar die telt het dan als "geen btw" voor de BTW-aangifte, wat uiteraard niet correct is.

Als eerste kan ik TransIP inderdaad aanraden. Snel, betaalbaar, simpel. In het DNS-verhaal, voor de vraag "wanneer kan iemand de website bezoeken", ligt nog wat meer nuance. Het is inderdaad zo dat DNS-antwoorden een tijdje bewaard worden (caching) om systemen te ontlasten. Vaak gebeurt dit op internetprovider-niveau, maar niet altijd. De cache-tijd kan je zelf instellen, dat is de time to live (TTL). Gangbaar is alles tussen 5 minuten en een dag. Dat wil zeggen dat als je een website naar een andere server verhuist, en de TTL op 1 dag staat, het nog 24 uur kan duren na jouw aanpassing voordat iedereen de website op de nieuwe server bezoekt. Maar het kan ook direct, of alles daar tussen in. Dat hangt er vanaf wat er op dat moment in de cache voor die gebruiker/provider staat, en hoe oud dat is. Want de eerste keer dat iemand erom vraagt wordt het bewaard in de cache, en het blijft daar tot de tijd verlopen is. Dan pas worden de gegevens weer opnieuw opgezocht, en dan uiteraard weer bewaard tot de tijd weer verloopt. Zoals terecht gezegd is kan je de TTL zelf beïnvloeden. Maar, bij het registreren van een nieuw domein kom je bij een bijzondere situatie: negatieve caching. Dat is eigenlijk onthouden dat iets niet bestond. Als iemand net voordat jij het domein registreert de website probeert te openen, zal de conclusie zijn dat het domein nog niet bestaat. Ook die situatie wordt gecached. Maar daar heb jij geen invloed op, want jouw domein bestond nog niet. De tijd voor die cache wordt bepaald door de TLD. Voor .nl is dat 15 minuten, voor .com is het 1 dag. Dus als iemand bijlmerramp.nl bezoekt net voordat jij het domein geregistreerd hebt, wordt 15 minuten lang onthouden dat bijlmerramp.nl helemaal niet bestaat. Bij een .com duurt dat dus 24 uur. Dan zijn we er nog niet: de registratie van een domein is slechts de eerste stap. Daarmee wordt voorkomen dat iemand anders het domein registreert. Maar voor het bruikbaar is moet je ook nog wachten op de update van de TLD. Voor nl gebeurt dat elke twee uur en duurt het een krap uur. Dus als je om 10:05 een domein registreert, gaat die mee in de update van 12:00, die klaar is om 12:45, waarna het nog een kwartier kan duren voordat iemand vergeten is dat dat domein niet bestond. Hoe deze laatste factor bij .com zit weet ik zo even niet. Om het nog complexer te maken luisteren niet alle providers naar de ingestelde TTL. Er zijn enkele situaties bekend waarbij providers altijd minimaal 24 uur aanhielden, omdat het de belasting op hun systemen verminderd. Kortom, er zijn talloze factoren betrokken. Als de timing perfect is, kan het waarschijnlijk in een krap uur, als je minder geluk hebt duurt kan het zo 24 uur duren, afhankelijk van welke TLD en of mensen de website proberen te bezoeken voordat het domein door de TLD-update heen is. Het maakt hier overigens niet uit via wie je het domein registreert, zolang die maar alles automatisch gelijk doorsturen. Dus dat er niet nog een persoon tussen zit die jouw email gaat lezen en dan wat rond moet klikken. Maar automatisch is tegenwoordig vrij gangbaar, naar mijn idee.

Suggereer je nu dat dit alleen voor goederen werkt, die langs de douane gaan? Ik had juist begrepen dat dit ook van toepassing is op diensten geleverd door ondernemingen van buiten de EU. Als ik de rekenhulp diensten in en uit het buitenland doorloop komt daar ook uit dat bij een dienst geleverd van buiten de EU aan mij als ondernemer binnen de EU, de BTW naar mij is verlegd. Vraag 4a lijkt mij de juiste plek om die mee te nemen.

Hallo Steven, Ik heb dezelfde indruk als Joost - volgens mij wordt dit veelvuldig genegeerd. Ik ken geen enkele ondernemer die dit daadwerkelijk uitgezocht heeft. Het werkt overigens ook de andere kant op: als een ondernemer van buiten de EU een dienst levert aan een Nederlandse particulier, moet de dienstverlener in principe Nederlandse BTW afdragen/rekenen. Maar ik ken geen enkele Amerikaanse dienst die ik als particulier afneem, die hieraan voldoet. Het is natuurlijk ook heel moeilijk te controleren voor de belastingdienst in het land van de afnemer, zeker als het om leveringen aan particulieren gaat. Het helpt ook niet dat de meeste informatie over belastingen vaak alleen in de lokale taal beschikbaar is. Als je dit dus volledig volgens het boekje wil doen, wordt het heel veel zoeken en heel veel papierwinkel. En na mijn eigen ervaringen met de IRS lijkt de Nederlandse belastingdienst een feest om mee te werken, maar waarschijnlijk zal je nog wel erger tegen kunnen komen. In Nederland hebben we het ook nog makkelijk, want alle relevante belastingen zijn nationaal geregeld. In de VS wordt de sales tax veelal per staat of zelfs per country geregeld, waarvan er 3000 zijn. Nu hebben lokale ondernemers dit probleem ook, dus er zijn vast bestaande oplossingen. Maar er zijn meer landen waar je dit probleem tegen zal komen. groet, Erik

In principe kan op (delen) van een spel auteursrecht van toepassing zijn. Internetjurist Arnoud Engelfriet heeft een blogpost geschreven over Wordfeud en Scrabble waarin een aantal aspecten aan bod komen. Vastlegging helpt dan misschien om aan te tonen dat jij dit als eerste uitgewerkt hebt. Ik zou met een bordspel beginnen. Immers, het programmeren is maar een deel van het maken van een spel. Zie ook de blogpost over "How to fail" van Mike Lee, met daarin een aantal valkuilen bij het maken van games.

Daarin ben ik het helemaal met je eens. Helemaal mee eens. En zelfs als juridische dreigementen wel serieus bedoeld zijn, is de kans dat het tot een zaak komt niet zo groot, vanwege de hoge kosten. Dus ik zou mij niet echt druk maken tot er een dagvaarding is.