Ward van der Put

Bij een eenmanszaak kun je niet aan jezelf lenen en evenmin van jezelf lenen om de eenvoudige reden de jij zelf jezelf bent. Je kunt geen schuld aan jezelf hebben en je kunt omgekeerd geen vordering op jezelf hebben. Je kunt daarnaast jezelf geen rente in rekening brengen en omgekeerd de aan jezelf in rekening gebrachte rente niet als kosten aftrekken. Wel vermoed ik (maar dat weten de fiscalisten op HL véél beter), dat het concept "overtollig" als in "overtollige liquide middelen" rekbaar is. Als je namelijk een soort vervangingsreserve aanlegt voor de aanschaf van een machine die je voor je onderneming nodig hebt, dan is dat conform het voorzichtigheidsbeginsel en goed koopmansgebruik: je weet dat je het ding over een jaar of twee nodig hebt en je legt daarvoor voorzichtigheidshalve alvast een potje aan.

Tien punten toevoegen aan mijn voorgangers: 1. Al door meerderen gezegd maar met stip op 1: je hebt een webwinkel in gitaren óf een webwinkel in woonaccessoires. Focus. 2. Maak van het telefoonnummer een interactieve tel:-hyperlink. 3. Voeg op de contactpagina een Google Maps-plattegrond toe, want dat is handig voor wie snel de winkel wil vinden. 4. In plaats van haef.nu kun je voor een webwinkel in de regel beter haef.nl of haef.com gebruiken. 5. Geef afbeeldingen hetzelfde formaat, zodat de onderschriften minder staan te dansen. 6. Gebruik Nederlandse productspecificaties, bijvoorbeeld hier. Dat is beter voor Nederlandse Google-gebruiker — en als je 4.000 euro wilt verdienen, mag je best wat harder je best doen voor je klant. 7. Je verkoopt gitaren van bijna 4.000 euro en gitaren van nog geen 300 euro. Bij zo'n breed assortiment is het voor mensen met een beperkter budget handig om met een filter te kunnen zoeken op prijs: welke gitaren heb je te koop als ik bijvoorbeeld niet meer dan 1.000 euro wil uitgeven? 8. Heb je niet héél véél kortingsbonnen in omloop? Verwijder dan onmiddelijk de kortingsbon-widget uit de winkelwagen. Dit is een conversiekiller: mensen verlaten de winkelwagen om elders naar kortingscodes te gaan zoeken. 9. Voeg (minimaal) SSL voor HTTP/S toe aan het onderdeel van de winkelwagen waar klanten persoonsgegevens moeten invullen. 10. Er ontbreekt een (wettelijk verplichte) mogelijkheid om minimaal de helft achteraf te betalen. Dat hoeft niet per se met partijen zoals Klarna of AfterPay; je kunt het ook zelf regelen met de drie betaalmethoden die je al hebt (bankoverschrijving, iDEAL en creditcard). 11. (Bonus, omdat 1 al vaker is gezegd.) Ik vermoed dat het recht van retour onvoldoende is uitgelegd in met name je algemene voorwaarden. De consequentie daarvan is dan dat het recht van retour voor de consument automatisch wordt opgerekt tot 1 jaar zonder opgave van reden retourneren, op kosten van de verkoper. Laat een jurist hiernaar kijken of gebruik de modelvoorwaarden van Thuiswinkel.org, het Webshop Keurmerk of WebwinkelKeur. Ik mag het zeggen, niet alleen omdat ik Jakob Nielsen* ken, maar ik vind de schade nogal meevallen. Het is niet all bad, maar meer een goed begin dat pas het halve werk is. * En daarbij: Jakob rekent $ 20.000 voor één dag verbeterpunten zoeken en $ 35.000 voor een complete sitereview, dus perfectionisme kent budgettaire grenzen.

Dat is inderdaad een 'rekening courant in enge zin', zoals ook de Belastingdienst die kent. Er is echter ook nog zoiets als een 'rekening courant in ruime zin' en dat is niets anders dan een bankrekening waarop men rood mag staan. (Volgens Wikipedia is de ruimere betekenis Vlaams, maar ik heb wel vaker gezien dat deze ook in Nederland wordt gebruikt.) Dit neigt naar een hellend vlak. Je kunt handel in grondstoffen (zoals olie) niet gelijkstellen aan handel een futures op grondstoffen (zoals olie). Dat is zoiets als zeggen dat je supermarktondernemer bent omdat je in aandelen Ahold handelt.

Komt een deel van je voor- of achternaam voor in de bedrijfsnaam?

Dat lijkt me te rooskleurig geschat: je kunt jaarlijks waarschijnlijk niet 1.920 uur (12 × 160) in rekening brengen. Daar moeten wat niet-declarabele uren af (voor bijvoorbeeld de administratie, je website, zelfstudie) en misschien wil je ook nog eens een week of twee op vakantie. Ergens tussen 1.400 en 1.600 uur is realistischer, aangenomen dat je bijna volcontinu opdrachten hebt.

Wie geeft jou de opdrachten voor wanneer en waar je moet komen werken?

Het idee is er wel, ook als ik jullie huidige splash screen zie, maar de uitvoering is 130 in een dozijn. Ik zou ernstig overwegen om een webdesigner in te huren voor een eigen smoel, precies zoals je een fotograaf inzet voor eigen beeld.

Eens met John en Brood: als je zowel arbeid als risico's volledig afwentelt, heeft je platform geen bestaansrecht als intermediair tussen koper en bezorger. Hooguit als online banenkrant die lokale bezorgers koppelt aan kopers, maar meer niet. Waaruit bestaat de toegevoegde waarde die je kopers én bezorgers biedt? (Ik zou zelf bijvoorbeeld bestelgemak bovenaan de verlanglijst zetten, op de voet gevolgd door zekerheid als nummer twee, maar het is mijn business model niet.)

Uit de Volkskrant, 9 augustus 2016. Bronnen: CBS - Een derde zzp’ers met korte werkweek wil meer werken en Sociaaleconomische trends - Zzp'ers met een korte werkweek

Als we dit oudere artikel uit augustus 2015 mogen geloven, gaat het niet slechts om het pimpen van omzetcijfers, maar is er al langer structureel op meerdere fronten iets mis.

Aangezien je zelf kunt programmeren, weet je dat het niet zo heel erg moeilijk is om een screen scraper of web harverster te bouwen die de sites van supermarkten frequenteert. Als je een beetje brutaal handig bent, gebruik je de AutoComplete van een zoeksysteem om alles op te lijsten, bijvoorbeeld: • aa • ab • ac • enzovoort

Welke webwinkelsoftware gebruik je? De voor de hand liggende oplossing is namelijk voorraden en voorraadmutaties koppelen aan assortiment en verkopen, dus aan de software die je al hebt. Vaak kan dat met een plug-in, extension, enzovoort.

Die ongenode cafégast kennen de meeste softwareontwikkelaars en webdevelopers wel: dat is PlanMan! PlanMan onderneemt NoBudget en noemt dat LowBudget. Daarvoor reist PlanMan stad en land af in zijn Ideeënbus, die hij ongevraagd in de achtertuin van deze of gene parkeert. Bijvoorbeeld bij je café, op je camping of in je forum. Aan marketing heeft PlanMan ook al gedacht: ballonnen oplaten en hongerigen laven met gebakken lucht! PlanMan heeft alleen — even en tijdelijk — een cashflowprobleempje. De Ideeënbus en ballonnen hebben zo'n hoge burn rate dat er meer geld bij moet dan eruit komt. Maar dat begrijp jij natuurlijk wel: jij bent immers een visionair, een professional en een topondernemer die kansen ziet! En dus werk je gratis mee.

Dat hangt er inderdaad maar van af. ;) Je kunt namelijk evengoed beargumenteren dat een beetje fatsoenlijk beddengoed minstens 2 jaar moet meegaan en je het dan minstens wekelijks moet kunnen wassen, dus dan is de waardevermindering na 3 weken gebruik minder dan 3 procent: 3 weken gebruik : (2 jaar × 52 weken per jaar) minimale levensduur = 3 : 104 ≤ 2,89%

Als de verkoper daarentegen wel aan zijn informatieverplichting heeft voldaan (glas half vol), heeft de koper meer dan 14 kalenderdagen na de bezorging geen recht van retour meer. De koper weet dat ook, vermoed ik, want die gooit het "dus" maar op garantie: Als een klant expliciet een beroep doet op garantie, zoals in dit geval, kun je dat niet afdoen met het (beperktere) recht van retour. De zichttermijn en eventuele waardevermindering zijn dan ook niet langer relevant; dat er na 14 kalenderdagen geen recht van retour meer is, doet er niet toe, want dáár beroept de klant zich helemaal niet op.

Het is wel grotendeels juist, maar mogelijk valt Wouter over één doorslaggevend detail. Garantie heeft namelijk helemaal niets te maken met het recht van retour. Retourneren binnen de zichttermijn mag zonder opgave van reden; je kunt er dus over discussiëren of een onterechte reden, zoals een (onterecht) beroep op garantie, een beroep op het recht van retour rechtvaardigt. Tweede issue is deze eeuwige discussie: is het nu een zichttermijn of uitprobeertermijn? In een nieuwe feestjurk naar een feest gaan om uit te proberen of de jurk wel feestelijk genoeg is, gaat te ver. Slapen onder twee dekbeddensets, waarvan alleen de kleur verschilt, gaat waarschijnlijk ook te ver. In wezen doet het er in dit geval niet toe, omdat de klant geen beroep doet op het recht van retour, maar op garantie. Aangezien er nog geen 6 maanden zijn verstreken, zal de verkoper moeten onderzoeken of dat terecht is; na 6 maanden moet de koper de non-conformiteit aantonen.

Dat kan met verwijzigingsuitsluitingen (referral exclusions). Een overzicht van betaalproviders die je kunt uitsluiten, vind je hier.

Bij een kantoor of opslag kan ik me nog wat voorstellen, maar ik vermoed dat een extra slaapkamer nauwelijks fiscaal te verantwoorden is. Is een magazijn op de eerste verdieping trouwens niet erg onpraktisch?

Better safe than sorry. In het zeldzame geval van goed en volledig lezen. Of citeren.

Volgens artikel 3 lid 1 van de Arbowet zou de werknemer ook zichzelf moeten kunnen redden:

Het maakt niet uit waar de goederen naartoe gaan? Volgens mij volgt btw juist vooral de goederen en minder de opdrachtgever (of dochteronderneming van de opdrachtgever die de factuur gaat betalen).

Hoe hoog was zijn eigen investering dan?

Toch wel zeker een jaar of vijftien, want die € 450 is het equivalent van ƒ 1.000.

Daar heb je natuurlijk wel een punt: op een derdehands bestelbus van € 500 jaarlijks niet meer dan 20% mogen afschrijven, druist waarschijnlijk tegen goed koopmansgebruik in, onder andere omdat die maximaal 20% impliceert dat je nog minimaal 5 jaar met dat ding kunt doorrijden. Dat lijkt me verhoudingsgewijs (en dan vooral in vergelijking met vergelijkbare investeringen in bestelbussen) een investering van geringe waarde, al helemaal als er nog maar een paar maanden APK op zit.